Printable View
ببینید این مجازی بودن یه مسئله دیگه هست. منظور دوستمون اینه که عشق یه پدیده هورمونیه. یه احساس که بر اثر ترشح هرمون ها بوجود میاد. نظیر دارو هایی که توی بازار هست. عشق به اون معنا اصلا وجود نداره. میتونید در مورد تاثیر این هورمون ها روی احساس عشق یه سرچ کنید.
نقل قول:
phenylethylamine
oxytocin
estrogen
testosterone
پس چرا این مهارتها رو از حشرات یاد نمیگیریم؟؟ الان متوجه شدین که چرا معتقدم پایین ترین کیفیت! مد نظرتون هست؟ ما در مورد روابط پیچیده انسانی که هر نسل متفاوته صحبت میکنیم نه فقط بقا یا ارتباطات سایر موجودات کم هوش که نیازهای بسیار معدودی رو شامل میشه. مثال من هم برای عدم امکان مقایسه بود که شما جدی گرفتیدش!نقل قول:
صحبت از نوع و هدف روابط نبود، بلکه لزوم یادگیری و شناخت پیش از واقعه هست که مثل سایر آموزشها و آداب اجتماعی از سنین پایین باید شروع بشه. روابطی که فرضا اشخاص در 30 سالگی دارن، قضیه دیگری داره و خوشبینانه ترین حالتش میشه تجربه نامناسب و دیرهنگام.
فکر میکنم شما سعی دارین به خودتون تلقین کنین در ارتباطات متعدد حق با شماست و مشکل از اون افراده تا راحتتر این تجارب رو تکرار کنید ؛ در حالی که واضحه سواستفاده از شرایط موجود و سادگی و ضعف اونهاست. حداقل دخترها فکر نکنم خودشون رو در رابطه جدی قرار بدن تا کسب تجربه کنن.
پ.ن:
برداشت کلی من از نظرات شما فقط از چند جمله نقل قول گرفته این تاپیک نیست، شامل اکثر گفتگوهایی که با افراد مختلف داشتید هست و فکر نمیکنم اشتباه باشه. شما با بخشی از عرفهای قدیمی موافق هستید چون به روحیات مردسالارانه شما نزدیکتره. مفاهیمی مثل آلفامیل هم در ذهنتون پرورش دادید تا توجیحی برای شخصیت خاصتون داشته باشید. ولی همچنان اگر صحبت از تساوی حقوق و آزادی فردی باشه، روشنفکرانه جواب میدید در حالی که رفتارتون کاملا در تضاد با این قضایاست.
به طور کلی با هر قضیه ای که باعث بشه یک مرد آلفا با یک زن شرایط برابری داشته باشه مخالفت میکنید. شخصیتی با توصیفات نقل شده ی شما یک مرد آلفا یا قهرمان نیست، بلکه یک فرصت طلب هست که سعی میکنه شرایط رو به نفع خودش و به ضرر دیگران نگه داره. اگر شما حقیقتا به آزادی فردی اعتقاد داشتید در نظرسنجی تاپیک همسایه "چندهمسری فقط برای مرد" رو انتخاب نمیکردید :n09:
خب من هم دقیقا به همین موضوع می خواستم برسم....پس اگر هورمون ها باعث ایجاد احساس های ما می شوند(عشق، نفرت، حسادت و ....) آیا می شود بر آن ها نام مجازی نهاد!!نقل قول:
البته اون داروها هستند که احساس های مجازی رو به وجود میارند و نه خود هورمون ها. چون داروها فقط خلاء رو پر می کنند ولی احساساتی که از هورمون ها نشر می شوند نمی شود برایشان ارزش مجازی قاءل شد.چون حقیقیند و وجود دارند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
فکرشم نمیکردم... :laughing:
so this is the illusion people call 'love'?! topkek
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
"تنها چیزایی که بهم لذت میدن موزیک، قهوه، مطالعه، مطالب علمی، و فیلم و سریال ها و مستندهای علمی/تخیلی/معمایی/جنایی هستن."نقل قول:
Let's add Gaming to the list ...shall we?
yeahنقل قول:
فکر کنم ممکنه مزدوج بشم... :biggrin:
در ادامه ی آن پست ها و سؤال تاپیک:
اگرچنانچه از یکدیگر خوشتون میاد، در مسائل فکری و آرزوهای زندگی نسبتاً هم-فکر هستید، و به نظرتون توان شغلی/فکری ساپورت یک زندگی مشترک رو دارید و میتونید با هم زندگی خوبی داشته باشید، چرا که نه! why the hell not!
تنهایی لذت بخشه، ولی تا ابد تنها ماندن و هیچ کسی رو نداشتن شاید خیر...
میدونم که احتمالاً تحت کنترل programming ـم هستم و ساختار مغزی/هورمونی در حال کنترل این تفکرند، ولی خوشاینده؛ why not. درواقع تنها چیزی که من میخوام یک دوست صمیمی و هم-فکر هست و حاضرم هر کاری کنم براش! مسائل جانبی و غرایز و امثالهمش در هیچ اولویتی برام نیستن.
never been this much motivated to get things done throughout my life
Yes, this is love ...
نقل قول:محتوای مخفی: Seriously ?
آدمش باشه چرا که نه ...مشکل اینه ...آدمش نیست ... مخصوصا اگه فرد قبلا یک تجربه بد و تلخ داشته باشه که دیگه رسما غیرممکنه ... Rather be alone than suffer in a first-it-was-all-love-then-turned-out-to-be-all-hatred-and-dishonesty relationship
yeah srslyنقل قول:
نوشته شده توسط mjorh [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آدمش باشه چرا که نه ...مشکل اینه ...آدمش نیست ... مخصوصا اگه فرد قبلا یک تجربه بد و تلخ داشته باشه که دیگه رسما غیرممکنه ... Rather be alone than suffer in a first-it-was-all-love-then-turned-out-to-be-all-hatred-and-dishonesty relationship
تصورش برای خودمم سخته و کلی سؤالات و دغدغه ها دارم! اصن یه وضی...
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
میترسم که شاید لیاقت ایشون رو نداشته باشم
درمورد "لیاقت" نمیشه به همین راحتی صحبت کرد ... خیلی به شناخت بستگی داره، ولی مهمترین چیز همون سازگاری هست ..انطباق عقاید و این ها ... درسته نمیشه انتظار داشت طرفین سازگاری 100 درصد با هم داشته باشن ... ولی بعضی چیزا خط قرمزن ...بعضی از عقاید ...مثل باور به خدا و این ها ... باور به مذهب خاصی ... من مثلا نمیتونم تصور کنم یک Atheist با یه Theist بتونن کنار بیان ... باز Agnostic شدتش کمتره ، یا دیدگاه به دنیا و هستی، ...مثلا ی بار بحث استخاره و این ها پیش اومد ...که من اصلا به این چرتوپرتا اعتقادی ندارم و خیلی هم رک و راست گفتم و برخورد به طرف مقابلم و لیبل هالیوودی بودن و اینها زد ، در حالی که تو سایر چیزها خیلی اتفاق نظر داشتیم ولی این موارد نه ... اگه ابتداییات ردیفه ، شباهت تا حدی وجود داره ...i'd say go for it...give it a shot ... ولی جزئیات هم مهمن ...نقل قول:
بازم اگه مایل بودی بیا pv جزئیات رو بحث کنیم ...