Printable View
پست بالا رو خودندم یاد بچه پسر داییم افتادم 3 سال پیش سر خونمون یه قالیچه آوردن.بعد چند سال یه مهمونی بود خونمون لیوان آب از دستم افتاد رو قالیچه .جلو اون همه مهمون برگشته میگه این فرش ما آوردیم چرا مواظبش نیستی حالا خوبه 6 سالشه فقط!!!
جلوی بچه ها هیچ کار خلافی نباید کرد مثل چی بگم تو ذهنشون اون اتفاق و ثبت و ضبط میکنند فردا بر علیه خودت ازش استفاده میکنند. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نقل قول:
درود.
البته بستگی به محیط و شرایط هم داره. من توی کارگاه شبکه یک کلاسی برای تدریس داشتم تابسـتون..
چون دانشجو ها هم دختر و هم پسر بودن معاون دانشگاه ازم خواست که همیشه موقع کلاس در کــارگــاه
رو باز بزارم.
از طرفی چون تابستون بود هوا هم گرم بود نمیشد در رو ببندی..
خلاصه هرروز ما یک مساله ای داشتیم با افراد متفرقه... دانشجوهای متفـــرقه میومـدن جلــوی کلــاس و
خیال میکردن استفاده از کارگاه برای عموم بلامانع هستش و بدون اینکه حتی سوال کنن میــرفتن یکراست
میشستن پای سیستم.. و تمرکز من و تموم بچه هارو به هم میزدن.
حال درنظر بگیرین من دارم پای وایت بورد آموزش میدم و همه ی بچه ها دارن گوش میدن ، یکی بدون اینکــه
حتی اجازه بگیره میره میشینه پای سیستم ، وقتی هم بهش میگی دوست عزیز کلاس عمومی نیست یه
چیزی هم ازت طلبکاره ....!!!
از دوساعت کارگاه شبکه که در اختیار ما بود هرروز حداقل نیم ساعتش صرف جار و جنجال با اینو اون میشد..
از ما که گذشت ولی یه تجربه 100 در 100 واقعی
امتحان های مهمتون رو به شب امتحان نندازید چون اگه از بچگی تا الان هر شب ساعت 2 شب می خوابیدید شب امتحان ساعت 8 شب خوابتون میگیره
سلام
1- همیشه میگن دوستان خوب تو روزهای سخت شناخته میشه که واقعا هم همینطوره چون بهم یه همچین چیزی ثابت شده! پس یکی از راههای شناخت دوست خوب از دوست های...همینه.دوستی که تو روزهای سخت بهتون کمک کنه و دستتون رو بگیره میتونه در زمره ی بهترین دوست های شما قرار بگیره!
2-اگه از اون افرادی هستید که تازه وارد یه مدرسه جدید یا دانشگاه جدید شدید و یه جورایی غریبه به حساب میاید سعی کنید تو همون روزهای اول که کسی رو نمیشناسید سنگین رفتار کنید یعنی منظورم اینه که با خندیدن های بی دلیل زمینه سوء استفاده بعضی از آدم ها رو فراهم نکنید چون یه سری ها هستن که دوست دارن به تازه واردها تیکه بندازن و...
3- کم کم داریم به فصل زمستان نزدیک میشیم مطمئنا سرماخوردگی و سرفه کردن به سراغ خیلی ها میاد! یه راه حل عالی و کم دردسر برای درمان سرفه استفاده از ترکیب عسل،آبلیمو و چای هست که خودم یه ماه پیش امتحان کردم و یه شبه سرفه من رو کاملا درمان کرد!
برای این کار اول از همه داخل استکان یه مقدار کم آبلیمو و عسل بریزید و بعد چای رو هم اضافه کنید و این نوشیدنی رو شب قبل از خواب بخورید وقتی صبح بلند شدید متوجه میشید که سرفه کردن شما کاملا قطع شده!
دوستان از فصل سرما و سرما خوردگی گفتن ...
تو دانشگاه و محیط های مشابه ای مثل کتاب خونه و ... وقتی میبینید یکی سرماخورده و کنارتون نشته بدون درنگ جاتون رو عوض کنید ، حالا اگر طرف دوست نزدیک و ... بود یک عذر خواهی کنید و اگر شرایط هم ناجور بود با یک بهونه جاتون رو عوض کنید ! عملا اگر طرف آدم فهمیده ای باشه اصلا نمیاد کنارتون بشینه یا درک میکنه اگر نارحت هم شد که اون درک و فهم لازم رو نداره پس اصلا مهم نیست ، باور کنید سلامت شما خیلی مهم تر از این حرفاست ...
رو همین ملاحظات هفته پیش کاملا منهدم شده بودم .
برای کسانی که سرما خوردن و آب ریزش بینی دارن بهترین راه آب نبات سرد هست. دارو خونه ها دارن.( با طعم های مختلف مثل اوکالیپتوس، نعناع و ...)
دقیقا مثل آب نبات می مونه ولی به خاطر ترکیباتش خیلی خوب راه تنفس رو باز میکنه.
سر کلاس و محل کار به جای اینکه دستمال کاغذی دستمون باشه و هی دماغمون رو بالا بکشیم ، این آب نبات سرد عجیب جواب میده
قبل این که فیلم بزارین با فامیل ببینین حتما چک کنید گوشه موشه نداشته باشه...:sq_13:
ما یه بار خیلی بچه بودیم مردعنکبوتی اومده بود ندیده گذاشتیم جلو بابا، کلی خیت شدیم !:sq_17:
با عرض معذرت
من متاسفانه با شما موافق نیستم
به نظر من این کار خودخواهی هستش و دور از روابط اجتماعی هستش
محکم و قاطع حرف بزنبد
نزارید بفهمن نقطه ضعفتون کجاست
همیشه لبخند به لب داشته باشید
سعی کنید صبور باشید ولی جایی که صبرتون لبریز شد دیگه نعلل نکنید و ناگهانی باشید
یکی از دوستان بعضی مواقع ( چون اخلاقش اینطوره دست خودش نیست ) جلوی چند نفر سرم داد کشید. من هیچی نگفتم و اونجا رو ترک کردم تا یه روز دیگه
باز این قضیه 2 بار اتفاق افتاد، باز هم چیزی نگفتم، با اینکه تماشاچی ها می دونستن مثلا اشتباه از اونه و حق با منه ولی من سکوت کردم... و از اون فضا خارج شدم تا بعد...
بار چهارم دیگه داشت میومد رو اعصابم، چون از بچگی با هم بودیم نخواستم جلوی مردم چیزی بهش بگم و مردم هم که منو یه آدم صبور و تودار ( تعریف رو داری! :دی ) می شناسن، و اگه هر عکس العملی از من می دیدن تو بوق و کرنا می کردن که دیدید اون فلانی بود که اینقده آدم موتوشخصی بود، اله و بله :دی
بدون خداحافظی و حتی یک کلمه حرف اضافه رفتم بیرون و یک sms دادم با این محتوی :
از آدمها بگذر، دلت را گنده تر کن، ناراحت این نباش که چرا جاده رفاقت با تو همیشه یک طرفه است، مهم نیست اگر همیشه یکطرفه ای، مهم نیست اگر همیشه تازیانه های روحی خورده ای، شاد باش که شاید چیزی کم نگذاشته ای و بدهکار خودت، رفاقت و خدایت نیستی ... خداحافظ برای همیشه...
و این شد که زمین و زمان رو خبر کرد تا با واسطه اون ها با من آشتی کنه ولی من دیگه ناگهان چقدر زود دیر شده بودم :دی