با تاخیر دو روزه پیروزی 7-3 جلو نیوکاسل رو تبریک میگم.
این چند روزه حسابی مریض بودم و اصلا حال و حوصله حرف زدن نداشتم چه برسه به اینکه بنویسم.
قبل از هر چیز از اینکه بردی در روند اون چهار بازی پشت سر هم که قبلا گفته بودم بدست اوردیم که خیلی خوبه.
هر چند بازی با وستهام لغو شد ولی بنظرم بخاطر استراحتی که بازیکن ها داشتن به نفع آرسنال تموم شد.
درسته برد خیلی خوبی رو بدست آوردیم ولی بنظرم نمره آنچنان خوبی رو نگرفتیم.
خط دفاعی آرسنال شدیدا آسیب پذیر بود و هر موقع نیوکاسل اقدام به حمله می کرد آرسنال نه نمی گفت و تو زمین خودش 3 تا گل دریافت کرد.
هر چند مهاجم ها نیوکاسل فوق العاده خطرناک هستند بخصوص دمبا با که دو گل هم خودش زد.
اما از خط دفاعی که بگذریم میرسیم به خط حمله که با وجود زدن 7 گل ولی اشتباهات زیادی رو داشت.
بخصوص چندین حرکت اشتباه از والکات که راحت تو نیمه اول آرسنال میتونست 3-1 جلو بیوفته.
چیزی که تو این بازی خیلی خیلی بهم چسبید بازی بی نقص پودولسکی بود.
بنظرم این بهترین نمایش پودولسکی در آرسنال بود.
پاس های بی نقص، حرکات انفجاری، حضور در درگیری ها و کمک به خط دفاعی واقعا بازیش حرف نداشت.
از سرعت والکات خیلی خوب تونستیم استفاده کنیم و تو فضاهای خالی خیلی خوب توسط هافبک ها تغذیه میشد.
خوشبختانه بنظر میرسه با حضور والکات در نوک خط حمله (البته همچنان مخالف حضورش در این پستم) سبک بازی آرسنال دوباره به همون حالت قدیمش برگشته. دیگه خبری از بازی تو هوا نیست و با پاس های توی عمق سعی می کنن والکات رو تغذیه کنن چیزی که همیشه فوتبال آرسنال به اون پایبند بوده. بازی زمینی با پاس های تک ضرب و بازی در عمق.
نیوکاسل در 30 دقیقه پایانی بازی کاملا خسته بود و یکی از دلایلی که آرسنال تونست جشنواره گل راه بندازه همین خستگی بازیکنای نیوکاسل بود که واقعا دیگه کم اورده بودند. البته اونا قبل از این بازی با منچستر یک بازی سنگین داشتن ولی آرسنال استراحت کرده بود و این باعث شد در دقایق پایانی آرسنال از لحاظ بدنی کاملا سر تر باشه.
در کل از نتیجه کاملا راضیم ولی گل های آماتورانه کم نخوردیم، مدافعان کناری باید به خودشون بیان!!!
در آخر یک خبر بسیار مهم
*** تیری هانری برای دو ماه به آرسنال اومده****