آسیبپذیری عجیب و غریب iOS و OS X اپل
به تازگی آسیبپذیری عجیب و غریبی در سامانهعاملهای iOS و OS X اپل کشف گردیده که سر و صدای زیادی را هم در بین کاربران ایجاد کرده است. برای سوءاستفاده از این آسیبپذیری هم کافی است که یک متن عربی خاص را برای کاربر این سامانهعاملها ارسال کنید تا باعث از کار افتادن برنامههای مختلف گردد.
پایگاه اطلاعرسانی پلیس فتا: این متن عربی میتواند هر نرمافزاری را از کار بیندازد و فرقی نمیکند که در قالب یک توییت، صفحهی وب و یا حتی پیامک برای کاربر ارسال گردد. همهی نرمافزارهایی که قابلیت نمایش متن را دارا هستند و نیز مرورگر سافاری همگی در مقابل این ایراد آسیبپذیرند.
به نظر میرسد که این مشکل از فناوری Apple Core Text نشأت گرفته است. این فناوری مسئولیت پردازش لایهبندی صفحه و نمایش قلمها را بر عهده داشته و از نسخههای OS X v10.5 و iOS 3.2 فعال بوده است. این فناوری برای تسهیل عملیات مرتبط با قلمهای یونیکد و یکپارچهسازی ابزارهای مختلف مرتبط با قلمها در سامانهعاملهای اپل طراحی شده است.
وبگاه روسی habrahabr در این زمینه نوشته است که این آسیبپذیری در نسخههای Mac OS 10.8 و iOS 6 وجود دارد ولی نسخههای آزمایشی جدیدتر در مقابل آن مصون هستند. به گفتهی این وبگاه پیامکها و iMessage های حاوی این متن خاص موجب از کار افتادن نرمافزارهای پیامرسان اپل میشوند؛ همچنین مرورگر سافاری هم در مواجهه با این متن خاص از کار میافتد. ماجرا زمانی جالبتر میشود که از این متن خاص در نامگذاری شبکههای WiFi استفاده شود که موجب بروز خطاهای گوناگون در زمان پویش شبکهها میگردد.
بنا بر اظهارات این وبگاه روسی، اپل به مدت شش ماه از وجود این آسیبپذیری آگاه بوده است. همچنین به نظر میرسد که پس از انتشار خبر در وبگاه مذکور، این متن خاص به سرعت در شبکههای اجتماعی مختلف پخش شده و سوءاستفادهی کابران از آن سبب بروز اختلالات گسترده در نرمافزارهای مبتنی بر متن مانند توییتر و نرمافزارهای پیامرسان شده است.
به گزارش یاهو این متن خاص فقط یکی از چند رشتهی متنی است که میتواند امکان از کار انداختن برنامههای مختلف را فراهم نماید.
کاربران iOS7 و OS X Mavericks در مقابل این آسیبپذیری مصونیت کامل داشته و نباید نگران چیزی باشند.
گزارش واشنگتن پست درباره حملات سایبری آمریکا در سراسر جهان
اسناد منتشر شده اسنودن نشان میدهد سازمانهای امنیتی آمریکا به دهها هزار کامپیوتر در سراسر جهان حمله کردهاند.
روزنامه آمریکایی "واشنگتن پست" روز شنبه (۳۱ اوت / ۹ شهریور) برمبنای اطلاعات منتشر شده توسط ادوارد اسنودن، کارمند سابق آژانس امنیت ملی آمریکا نوشت راهیابی آژانس امنیت ملی آمریکا به رایانههای سراسر جهان تا پایان سال ۲۰۱۳ به ۸۵ هزار نمونه خواهد رسید.
آنگونه که خبرگزاری دولتی آلمان گزارش داده در گزارش واشنگتن پست آمده است که سازمانهای امنیتی آمریکا در سال ۲۰۱۱ در مجموع ۲۳۱ حمله سایبری را در سراسر جهان به اجرا درآوردهاند. سه چهارم این حملات در ارتباط با هدفهایی با درجه اهمیت ویژه بودهاند؛ هدفهایی در ایران، روسیه، چین یا کره شمالی.
اطلاعات بیشتری در باره جزئیات این حملات سایبری به این هدفهای ویژه در گزارش اسنودن وجود ندارد. این در حالی است که تعریف سازمانهای اطلاعاتی آمریکا در اکتبر سال ۲۰۱۲ از حملات سایبری، حملاتی هستند که در فضای مجازی، از جمله برای تاثیرگذاری و تخریب اطلاعات در رایانه یا شبکههای رایانهای انجام میشوند.
روزنامه آمریکایی "واشنگتن پست" برمبنای اطلاعات منتشر شده توسط ادوارد اسنودن همچنین نوشته است که یکی از فعالیتهای مهم کنونی سازمانهای اطلاعاتی آمریکا با اسم رمز "ژنی" در جریان است و هدفش دریافت دادههای رایانههای بیگانه است.
بر این مبنا قرار است نرمافزارهای ویژهای به دستکم ۸۵ هزار رایانه مهم در سراسر جهان نفوذ داده شوند. این نرم افزارها باید تا پایان سال ۲۰۱۳ اطلاعات سایبری وسیعی به دست سازمانهای اطلاعاتی آمریکا برساند.
این نرم افزارها میتوانند دادههای لازم برای سازمانهای امنیتی را ابتدا جمعآوری و سپس ارسال کنند.
گفته میشود سازمانهای اطلاعاتی آمریکا تا سال ۲۰۰۸ تنها موفق شده بودند این نرمافزارهای ویژه را در ۲۱ هزار و ۲۵۲ کامپیوتر در سراسر جهان جاسازی کنند.
همشهری آنلاین
پسوردهای پیچیده همیشه بهتر نیستند
ایتنا- پسوردها، اولین خط دفاعی بر علیه هکرها و دسترسیهای غیرمجاز هستند. حالا اگر این سد دفاعی غیرقابل اطمینان باشد، چه بر سر اطلاعات شخصی ومحرمانه ما خواهد آمد؟
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
صادقانه بگویم من از پسوردها و PINها متنفرم. آنهایی که بیش از یک آدرس ایمیل، حساب یا کارت بانکی دارند دقیقاً میدانند که منظور من چیست.
بدتر اینکه این روزها به نظر میرسد که همه جا به پسورد نیاز داریم، در کارتهای اعتباری هم برای امنتر شدن پرداخت آنلاین به پسوردهای طولانیتر احتیاج داریم. این پسوردها به حدی پیچیده هستند که به خاطر سپردن آنها خیلی سخت است.
البته شما به احتمال زیاد جزو کسانی نیستید که برای همه حسابها از یک پسورد استفاده میکنند، چرا که این یک روش بسیار خطرآفرین است و اگر کسی پسورد شما را به دست بیاورد، میتواند نام کاربریتان را در خیلی از وبسایتها دنبال کند و هویت شما را بدزدد.
اما بیائید واقعگرا باشیم و احساساتمان را کنار بگذاریم. پسوردها معمولاً اولین خط دفاعی بر علیه دسترسی غیرمجاز هستند (وقتی که رمزنگاری با کلیدها استفاده نمیشود آنها تنها راهحل هستند.) آنها از اطلاعات شخصی شما حفاظت میکنند. اگر پسوردها دسترسی به اینترانت شرکت شما را هم کنترل کنند آنگاه این کلیدی برای کل شبکه شرکت خواهد بود.
این مقاله قصد ندارد که یک راهنما برای ساخت پسوردهای بهتر توسط شما باشد. منابع زیادی در اینترنت در این مورد وجود دارد. (فقط کافیست «راهنمای ساخت پسوردها» را جستوجو کنید) چشمانداز این مقاله افزایش آگاهی جمعی در مورد برخی روشهایی است که خیلی از مدیران شبکه برای ایجاد پسوردهای امن استفاده میکنند که گاهی اوقات حتی کاربران نمیتوانند آن را تغییر دهند. من راجع به چیزی مثل این صحبت میکنم.
Cz~>Iah]-_zH۷s>Spha)
این پسورد به شدت ایمن! ۲۰ کارکتر دارد با حروف کوچک و بزرگ و نشانههای خاص را در خود دارد. این از نقطه نظر امنیتی یک پسورد کامل است.
اما میتوان آن را به خاطر سپرد؟ آیا کسی میتواند آن را به خاطر سپارد؟ من در این مورد شک دارم.
بنابرین راهحل اینکه بتوانیم از این پسورد استفاده کنیم چیست. بستگی به این دارد که پسورد باید در کجا استفاده شود.
برای وارد شدن به یک کامپیوتر مهم نیست که داشتن این پسورد پیچیده چقدر پوچ به نظر میرسد، من مطمئنم که پسوردهای مشابهی در جهان استفاده میشوند. ممکن است ۲۰ کاراکتر نباشند اما حافظه شخص واقعاً نمیتواند پسوردهای تصادفی تا این حد پیچیده بزرگتر از ۸-۶ کاراکتر را به خاطر بسپارد. حتی تنها با تکرار فراوان پسوردهای در حد ۸ کاراکتر به خاطر سپرده میشوند. بنابرین افراد برای استفاده از این پسورد پیچیده چه کار باید بکنند؟
آنها این پسورد را مینویسند و در دسترس نگه میدارند. در واقع تا جایی که من میتوانستم تحقیق کنم در برخی از شرکتها مدیران پسوردهای مکتوب را روی یک کاغذ به کاربر میدهند تا همیشه آن را در دسترس داشته باشد. اما این روش چه میزان ریسک دارد؟
روشن است که هر کسی میتواند پسورد را بخواند و یک کپی را از آن بگیرد و بدون اینکه شما بدانید چه کسی از آن استفاده میکند. این منجر به نشت داده و از بین رفتن امنیت شبکه و اتفاقات بد دیگر برای یک مدیر شبکه میشود.
برای وارد شدن به یک خدمت (مثل ایمیل، وب سایت و غیره) در این مورد، موقعیت به اندازه مورد اول بد نیست، اما با این وجود، پسورد باید در جایی در کامپیوتر به شکل مکتوب نگهداری شود. اگر وبسایت امن نباشد، آنگاه مرورگر معمولاً آن را به خاطر میسپارد و اگر امن باشد، باید هر بار در هنگام وارد شدن آن را وارد کنید.
اگر بخواهید که از یک کامپیوتر دیگر به سرویس وارد شوید یا اینکه از مکانی که باید پسورد را به شکل فیزیکی با خود حمل کنید به کامپیوتر وارد شوید.
خواه آنرا روی یک تکه کاغذ نوشته باشید یا اینکه روی رسانه قابل حمل مثل فلش USB یا تلفن هوشمند ذخیره کرده باشید.
ریسک این روش در چیست؟ رسانه قابل حمل میتواند مثل تکه کاغذ گم شود یا دزدیده شود. چون معمولاً پسوردهای زیادی مورد نیاز است، آنها همراه با آدرس سرویس نوشته میشوند. بنابرین شما در را نشان دادهاید و کلید را به یک فرد کاملاً بیگانه سپردهاید.
راهحل
تنها یک راهحل برای این نوع مشکلات وجود دارد. این پسوردهای پیچیده را به پسوردهای Onetime تبدیل کنید و کاربر را مجبور کنید که آن را در اولین بار ورود تغییر دهد.
همچنین مطمئن شوید که استفاده از پسوردهای قوی را در سمت سرور اجباری کردهاید.
در حالت ایدهآل، وقتی که کارمند شرکت را ترک میکند یا اینکه اکانتش منقضی میشود، اعتبار همه پسوردها منقضی میشود. این به کم کردن خطر اجبار کاربران به نوشتن پسوردهایشان کمک میکند چون آنها میتوانند آن را به روشی که میخواهند تنظیم کنند.
اما شما به عنوان یک کاربر اگر امکان استفاده از سیستم Onetime را نداشته باشید باید با مدیریت پسوردهایتان از حسابهای کاربری و حسابهای شخصیتان و .... مراقبت کنید.
شما چگونه پسوردهایی دارید؟ آیا از پسوردهای ساده استفاده میکنید یا سعی میکنید پسوردهای پیچیدهتر استفاده کنید.
شما میتوانید پسوردهای پیچیدهتری بسازید که هنوز میتوانید آن را به خاطر بسپارید من قبلاً گفتم که از نوشتن پسورد یا چسباندن آن به مانیتور یا کیبورد خودداری کنید. در ادامه نکاتی برای استفاده از پسوردهای خوبی که میتوانید به خاطر داشته باشید مطرح میکنم.
از پسوردهای طولانی استفاده کنید: برخی وبسایتها حتی حداقل پسورد ۶ ،۸ یا ۱۰ حرفی را اجباری میکنند. من قویاً توصیه میکنم که از حداقل ۸ کاراکتر استفاده کنید.
رمز عبور قوی معمولاً ترکیبی از حروف، اعداد و علائم است. اما نباید از یکسری کاراکترهای تصادفی استفاده شود که نتوان آن را به خاطر سپرد.
یک روش ساده برای به خاطر سپردن پسوردهای طولانی مرتبط کردن آنها با چیز دیگری است. برای پسوردهای ایمیل میتوان از حروف اول یک جمله برای پسورد استفاده کرد. برای مثال نام وبسایت را در پسورد بنویسید.
دو مثال پایین را نگاه کنید:
برای جیمیل: My.G-Mail.Pa$$-Word۱ برای Linkedin: My-Linked.In-Pa$$
حروف (کوچک و بزرگ) را با اعداد، نمادها ترکیب کنید.
یک روش ساده برای بخاطر سپردن این ترکیبها مرتبط کردن آنها با هم است. مثلا s را با $ جایگزین کنید.
کلمههای طولانی را به دو یا چند بخش تقسیم کنید و به عنوان یک جداکننده از نمادهایی مثل - ، . و # استفاده کنید. حتی میتوانید از اعداد تصاعدی برای جداکنندهها استفاده کنید.
دو مثال زیر را برای این روشها ذکر کردهایم.
Pa$$-W۰rD به جای password
Com۱pu۳ter۵ به جای computer
در صورتی که پسورد را فراموش میکنید، مطمئن شوید که اطلاعات بازیابی را بروزرسانی میکنند.
معمولاً این به معنای یک آدرس ایمیل جایگزین یا سوالی که تنها شما میتوانید به آن پاسخ دهید و جوابش راحت پیدا میشود: مثلاً نام حیوان خانگیتان چیست؟ یا شماره تلفن موبایل برای احراز هویت دو عامله میشود. همچنین پسورد را به صورت منظم تغییر دهید.
اما برای انتخاب پسوردهایتان چه کارهایی نباید بکنید:
از کلمههایی مثل Microsoft، نام شخصی، نام حیوانات، نام ماهها یا فصلها، برندهای ماشین و غیره استفاده نکنید.
ترجیحا از تاریخ در پسوردتان استفاده نکنید. اگر هم مجبور به استفاده شدید، به هیچ وجه نام و تولدتان با هم استفاده نکنید: مثلاً Amir۱۳۵۹۰۹۱۳ یا jack۲۱۰۲۱۹۷۸
از پسوردهای پیشفرض مثل ۱۲۳۴۵ ، root ، qwe۱۲۳ یا abcd اصلاً استفاده نکنید.
از یک پسورد مشابه در وبسایتهای مهم استفاده نکنید.
در انتها باید گفت پسورد قوی الزاماً نباید پیچیده باشد، بلکه اغلب یک پسورد طولانی که براحتی به خاطر سپرده شود، ایمنتر است.
بیاد داشته باشید که تمام پسوردها قابل -- هستند، پس هراز چند گاهی پسوردهای خود را تغییر دهید.
اگر از راهکارهایی که در بالا گفته شد بهره ببرید، پسوردهای شما در برابر نفوذ هکرها بیشتر مقاومت میکنند.
برای مثال طبق گفته اینتل -- شدن پسورد «XF۱&tmb» شش دقیقه طول میکشد، در صورتی که پسوردی همانند «The-shining-sea» یک هکر را ۴۸ سال مشغول نگه میدارد.
ارتش دانشجوی جنگ سایبری میپذیرد
ایتنا - دانشجويان سه ترم تحصيلي به مدت ۱۲ ماه و يك ترم كارورزي را در اين مدت طي خواهند كرد.
فرمانده دانشگاه فرماندهي و ستاد ارتش جمهوري اسلامي ايران(دافوس)، با بيان اين كه ارتش توجه جدي به جنگ هاي الكترونيك دارد، گفت: براي اولين بار پذيرش دانشجو در حوزههاي جنگ الكترونيك(جنگال) و سايبر را در دستور كار قراردادهايم.
به گزارش ایتنا از ایرنا امير سرتيپ ستاد «حسين وليوند» روز شنبه در مراسم آغاز دوره هاي ۲۴ و هشتم حرفهاي دانشجويان دافوس افزود: در اين دوره ۲۷۰ نفر از بهترين دانشجويان از نيروهاي چهارگانه هوايي، دريايي، زميني و قرارگاه پدافند هوايي خاتم الانبياء(ص) ارتش، نيروهاي سپاه پاسداران، نيروي انتظامي، سازمانهاي وابسته به ارتش نظير حفاظت اطلاعات و عقيدتي سياسي ارتش شركت دارند.
امير وليوند گفت: در اين دوره همچنين تعدادي از دانشجويان كشورهاي دوست و همسايه نيز حضور خواهند داشت و دانشگاه دافوس اين آمادگي را دارد كه پذيرش تعداد دانشجويان خارجي از اين كشورها را افزايش دهد.
وي طول دوره نظري كه دانشجويان بايد طي كنند را ۱۸ ماه عنوان كرد و افزود: دانشجويان سه ترم تحصيلي به مدت ۱۲ ماه و يك ترم كارورزي را در اين مدت طي خواهند كرد.
امير وليوند با بيان اين كه در اين دانشگاه به دانشجويان آخرين سطح تاكتيكها، راهبردها و عملياتها در جنگ آموزش داده ميشود، ادامه داد: دافوس صرف توجه به حوزه تاكتيكي نميباشد و به همه حوزهها توجه ميكند.
امير سرتيپ وليوند ادامه داد: در اين آموزشها ما از فضاهاي سختافزاري و نرمافزاري استفاده ميكنيم و براي اولين بار نيز پذيرش دانشجو در حوزههاي جنگ الكترونيك(جنگال) و سايبر را در دستور كار قراردادهايم.
فرمانده دانشگاه دافوس به اعضاي هيئت علمي دافوس اشاره كرد و گفت: اعضاي هيئت علمي دانشگاه نيز افزايش يافته است و اساتيد آن نيز كه از بهترين و مجربترين اساتيد كشور و نيروهاي مسلح بوده و آشنا به زبانهاي عربي و انگليسي نيز هستند.
آیفون (و هر تلفن هوشمند دیگری) به موقع اش، همه چیز شما را روی دایره می ریزد
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
شاید فکر کنید که آیفون یک دستیار شخصی امن و مطمئن است که اطلاعات شما را به بهترین نحو حفظ می کند. ولی وقتی در اتاقی پر از ماموران قضایی باشید و آیفون تان تحت توقیف قرار گرفته باشد، از حجم اطلاعاتی که لو می دهد غافلگیر خواهید شد.
البته به دست آوردن اطلاعات از تلفن ها چیز چندان جدیدی نیست. ولی حجم اطلاعاتی که در یکی از تحقیقات پلیسی مرتبط با مواد مخدر در امریکا، از آیفون یکی از خلافکاران به دست آمده خیلی جالب توجه است.
اطلاعات شخصی شامل مشخصات هر یک از مکالمات، عکس ها، ویدیو ها، پیامک ها، وبگردی، و رمزهای اینترنتی، از این جمله است ولی مهمتر آنکه ۶۵۹ مکانی که فرد در آنها حضور یافته نیز با استفاده از وای-فای و آنتن های شبکه مخابراتی، در آیفون ثبت شده اند.
این یعنی فناوری های پلیسی به جایی رسیده اند که می توان انتظار بازیابی هر گونه اطلاعاتی را که زمانی در تلفن بوده، داشت. البته پلیس به عنوان مجری قانون، کارش را انجام می دهد ولی ما از این رهگذر دنبال بیان یک تهدید واقعی هستیم.
وقتی پلیس بتواند، یعنی هکرها هم می توانند و وقتی هکرها بتوانند، یعنی هر کسی که دور و بر شما باشد، با داشتن دانش و مهارت کافی، (شاید حتی به طور بی سیم) می تواند تلفن تان را -- کرده و اطلاعات مختلف را بیرون بکشد.
بنابراین خیلی اهمیت دارد که هر آنچه رمزنگاری که دستگاه و سیستم عامل به شما ارائه می کنند را به آغوش بکشید و همیشه بدبینانه ترین رویکرد را داشته باشید.
الگوهای تصویری برای بازگشایی قفل صفحه، شاید کودکان را از ورود به دستگاه شما منع کنند ولی برای حرفه ای ها، یک شوخی بیش نیستند. برای امنیت کامل در مقابل هر نوع هکی، باید رمزنگاری کامل دستگاه را مد نظر داشته باشید و در کنار آن، حساب های شخصی تان در اینترنت را نیز محکم کاری کنید.
تلفن ها همراهان خوبی هستند ولی در عین حال، موقع اش که برسد همه اطلاعات شما را روی دایره می ریزند.
negahbaan.ir
سوء استفاده از دستور "sudo" توسط رخنه ای در OS X
ایتنا- یك مشكل در سیستم عامل اپل می تواند به كاربر اجازه دهد تا بدون تهیه رمز عبور، دسترسی كامل سیستم را در اختیار بگیرد.
یك مشكل در سیستم عامل اپل می تواند به كاربر اجازه دهد تا بدون تهیه رمز عبور، دسترسی كامل سیستم را در اختیار بگیرد.
Ars Technica یك رخنه ۵ ماه در OS X را گزارش كرده است كه در رابطه با استفاده از دستور یونیكس "sudo" می باشد. این دستور قبل از دستوراتی كه به عنوان كاربر دیگر، حساب كاربری ریشه یا سیستم اجرا می شوند، مورد استفاه قرار می گیرد تا مجوز بالاترین دسترسی برای كارهای مدیریتی را بدست آورد.
از آن جایی كه دستور sudo می تواند برای دور زدن مجوزهای دسترسی، در اختیار گرفتن دسترسی كامل اطلاعات و اجازه تغییر فایل های سیستم مورد استفاده قرار بگیرد، در نتیجه این دستور بسیار قدرتمند می باشد.
به طور معمول استفاده از این دستور برای همه كاربران به جز مدیران ممنوع می باشد و حتی برای دسترسی مدیریتی به این دستور باید رمز عبور تنظیم كرد. Ars Technica در گزارش خود آورده است كه یك رخنه در OS X وجود دارد كه با استفاده از آن می توان بدون نیاز به رمز عبور به دستور sudo دسترسی یافت.
اگر شما ساعت Mac را به تاریخ اول ژانویه سال ۱۹۷۰ برگردانید، می توانید از دستور sudo برای دسترسی ریشه استفاده نمایید.
یك سناریو برای سوء استفاده از این رخنه آن است كه كاربر وارد سیستم می شود، از دستور sudo استفاده می كند و بدون خارج شدن از سیستم، كامپیوتر را ترك می نماید.
در این حالت هكر به سیستم وارد می شود و برای یافتن دستورsudo تنها ۱۰ دقیقه زمان لازم است و اكنون رمز عبور لازم است. در این حالت هكر تاریخ سیستم را با استفاده از دستور"systemsetup" تنظیم می نماید و در نتیجه به دستور sudo دسترسی می یابد.
در حالی كه این رخنه لزوما یك رخنه قابل توجه نیست اما می تواند به طور بالقوه مورد سوء استفاده قرار بگیرد. این مشكل سیستم عامل OS X نسخه های ۱۰.۷ تا ۱۰.۸.۴ را تحت تاثیر قرار می دهد.
ضعف نظارت سازمان ها بر روی حملات بدافزاری
ایتنا- بسیاری از شركت هایی كه در سال گذشته توسط بدافزارها آلوده شده اند، درباره چگونگی عبور این بدافزارها از موارد امنیتی اعمال شده و یا عدم توانایی آنتی ویروس در تشخیص این بدافزارها هیچ ایده ای ندارند.
یك نظرسنجی كه توسط Bit۹ انجام شده است نشان می دهد كه بسیاری از شركت هایی كه در سال گذشته توسط بدافزارها آلوده شده اند، درباره چگونگی عبور این بدافزارها از موارد امنیتی اعمال شده و یا عدم توانایی آنتی ویروس در تشخیص این بدافزارها هیچ ایده ای ندارند.
به گزارش ایتنا از مرکز ماهر، یكی از موارد نگران كننده در این نظرسنجی آن است كه ۴۷ درصد كسانی كه حداقل یك مرتبه حمله سایبری را تجربه كرده اند نمی دانستند كه چگونه بدافزارها در این رویدادها مورد استفاده قرار می گیرند.
۴۰ درصد بر این باور بودند كه بدافزار، آنتی ویروس را دور می زند، ۲۷ درصد معتقد بودند كه امنیت سطح شبكه را دور می زند، ۲۵ درصد معتقد بودند كه از طریق یك دستگاه USB وارد شده است، ۱۷ درصد بر این باور بودند كه هنگام استفاده از یك دستگاه سیار در سفر به بدافزار آلوده شده اند و ۳۱ درصد اعتراف كرده اند كه هیچ نظری ندارند.
كمتر از ۵۰ درصد از سازمان ها قادر هستند فعالیت های مشكوك را پیش از آسیب رساندن تشخیص دهند. مشكل مربوط به نظارت می باشد. تنها ۴۲ درصد از پاسخ دهندگان بر این باور هستند كه سازمان آن ها قادر است فایل ها را در زمان مناسب و با سطح بالا نظارت نماید.
Nick Levay اظهار داشت: نظر سنجی امنیت سایبری سال ۲۰۱۳ نشان می دهد كه روش های دفاعی امنیتی مبتنی بر امضاء و قدیمی توان مقابله با بدافزارها و تهدیدات پیشرفته امروزی را ندارد.
با توجه به گفته های Levay، شگفت انگیزترین آمار مربوط به كسانی است كه نمی دانستند آیا تاكنون یك حمله سایبری را تجربه كرده اند یا خیر. این افراد حدود ۱۳ درصد از جامعه آماری شركت كننده در نظرسنجی را تشكیل می دهند.
بسیاری از واحدهای IT به سادگی و با استفاده از مدل امنیتی نسل اول مبتنی بر آنتی ویروس در برابر تهدیدات از خود دفاع می كنند.
واقعیتی كه در دنیای امروزه در حال اتفاق است به ما نشان می دهد كه تهدیدات مخربانه بسیار جدی و پیچیده می باشد و همه كاربران باید بسیار مراقب و آگاه باشند.