مشاعره

بوی بهشت می​گذرد یا نسیم دوست
یا کاروان صبح که گیتی منورست
این قاصد از کدام زمینست مشک بوی
وین نامه در چه داشت که عنوان معطرست
بازآ و حلقه بر در رندان شوق زن
کاصحاب را دو دیده چو مسمار بر درست
بازآ که در فراق تو چشم امیدوار
چون گوش روزه دار بر الله اکبرست
دانی که چون همی​گذرانیم روزگار
روزی که بی تو می​گذرد روز محشرست
گفتیم عشق را به صبوری دوا کنیم
هر روز عشق بیشتر و صبر کمترست
صورت ز چشم غایب و اخلاق در نظر
دیدار در حجاب و معانی برابرست
در نامه نیز چند بگنجد حدیث عشق
کوته کنیم که قصه ما کار دفترست

تو ميداني چرا اين ابيات نويسم ؟
اگر خواهم نشينم سالها و قرنها

كسي ننويسد شعري كه تمام گردد
آخرين حرفش با حرف خ

پس گذر كن از اين پست و نگاهي
بينداز به پست بعدي كه آغاز ميشود با خ

پ.ن : در اين سه بيت تمام آنچه در گفتن يك شعر ميبايست رعايت گردد ، رعايت شده است. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خرمن نکاشته‌هامون چشمه نگو آتش فشونه
بشمریم نداشته هامون هزار هزارتا کهکشونه

آرزو دریای شوره، دریای شور زندون ماهه
ماهیا تشنه ترینند روی لباشون آهه و آهه

بخت ماهیا سیاهه

سکه‌ی نقره و طلا بند دل شاه و گدا گزند عیبه
بخشش و مهر و وفا، لطف و صفا سمند غیبه

نازنین سمند و زین کن مردای مردو گزین کن
نازنین شادی عشقو نذر دل های حزین کن

سجده‌ی خاکی کمند آسمونه
برای ترک زمین یه جور کمین کن

عاشقی ستاره‌ی هزارتونه
کی میگه دوری و دوستی چاره تونه

زخمی تیغ و ترنج حسن یوسف
شاهدم پیراهنای پارتونه

آهنه اونکه دلش سرد و سیاهه
آینه روی دلش مات یه آهه

هممون و از گل و خاک آفریدند
ماها عاشقیم فرشته بی‌گناهه

نازنین سمند و زین کن مردای مردو گزین کن
نازنین شادی عشقو نذر دل‌های حزین کن

سجده‌ی خاکی کمند آسمونه
برای ترک زمین یه جور کمین کن

گل قالی،گل شالی، گل گندم، گل گندم
پس میارن واسه یک تشنه هزار دریا رو مردم

نقل قول:

---

نوشته شده توسط ghazal_ak [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بوی بهشت می​گذرد یا نسیم دوست
یا کاروان صبح که گیتی منورست
این قاصد از کدام زمینست مشک بوی
وین نامه در چه داشت که عنوان معطرست
بازآ و حلقه بر در رندان شوق زن
کاصحاب را دو دیده چو مسمار بر درست
بازآ که در فراق تو چشم امیدوار
چون گوش روزه دار بر الله اکبرست
دانی که چون همی​گذرانیم روزگار
روزی که بی تو می​گذرد روز محشرست
گفتیم عشق را به صبوری دوا کنیم
هر روز عشق بیشتر و صبر کمترست
صورت ز چشم غایب و اخلاق در نظر
دیدار در حجاب و معانی برابرست
در نامه نیز چند بگنجد حدیث عشق
کوته کنیم که قصه ما کار دفترست

---

تو مستِ مستِ سرخوشی، من مستِ بی​سر ِ سرخوشم
تو عاشق خندان لبی، من بی​دهان خندیده​ام

من طرفه مرغم کز چمن با اشتهایِ خویشتن
بی​دام و بی​گیرنده​ای، اندر قفس خیزیده​ام

نقل قول:

---

نوشته شده توسط M a r i o [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خرمن نکاشته‌هامون چشمه نگو آتش فشونه
بشمریم نداشته هامون هزار هزارتا کهکشونه

آرزو دریای شوره، دریای شور زندون ماهه
ماهیا تشنه ترینند روی لباشون آهه و آهه

بخت ماهیا سیاهه

سکه‌ی نقره و طلا بند دل شاه و گدا گزند عیبه
بخشش و مهر و وفا، لطف و صفا سمند غیبه

نازنین سمند و زین کن مردای مردو گزین کن
نازنین شادی عشقو نذر دل های حزین کن

سجده‌ی خاکی کمند آسمونه
برای ترک زمین یه جور کمین کن

عاشقی ستاره‌ی هزارتونه
کی میگه دوری و دوستی چاره تونه

زخمی تیغ و ترنج حسن یوسف
شاهدم پیراهنای پارتونه

آهنه اونکه دلش سرد و سیاهه
آینه روی دلش مات یه آهه

هممون و از گل و خاک آفریدند
ماها عاشقیم فرشته بی‌گناهه

نازنین سمند و زین کن مردای مردو گزین کن
نازنین شادی عشقو نذر دل‌های حزین کن

سجده‌ی خاکی کمند آسمونه
برای ترک زمین یه جور کمین کن

گل قالی،گل شالی، گل گندم، گل گندم
پس میارن واسه یک تشنه هزار دریا رو مردم

---

من ملك بودم و فردوس برين جايم بود
آدم آورد درين ديــــــــــــــر خراب آبادم

ما چو دادیم دل و دیده به طوفان بلا
گو بیا سیل غم و خانه ز بنیاد ببر

روزگاری شد و کَس مَردِ رهِ عشق ندید
حالیا، چشم ِ جهانی نگرانِ من و توست

گر چه در خلوتِ راز ِ دلِ ما کَس نرسید
همه جا زمزمه یِ عشق ِ نهانِ من و توست

تا دست بر اتفاق بر هم نزنيم
پايي ز نشاط بر سر غم نزنيم
خيزيم و دمي زنيم پيش از دم صبح
كاين صبح بسي دمد كه ما دم نزنيم

مزرع سبز فلـــك ديدم و داس مه نـــــو
يادم از كشته خويش آمد و هنگام درو

وصالم هست، اما زهره بوس و کناری نیست
گلم در خوابگاه و خار در پیراهن است امشب