میز تحریرهای زیر تختخوابی
یكی از مهمترین راههای استفاده بهینه از فضا در یك اتاق، آن هم با وسعتی كم و كاربردهای بسیار، استفاده از ارتفاع موجود است. این ارتفاع شامل فاصله سقف تا كف بوده و با توجه به این كه این فاصله در معماری جدید ایرانی 280 تا 290 سانتیمتر است، هنوز امكان مانور دكوراسیونی بسیاری وجود دارد و از این طریق می توان پاره ای از نیازهای دكوراسیونی- كاربردی را برآورده نمود. البته این نیازها رابطه مستقیمی با شرایط مالك و یا مالكین اتاق و موقعیت فضا دارد. در این جا نیز هدف ما ارائه راهكار برای اتاق خواب كوچك فرزند محصل خانواده از طریق لوازم دكوراسیونی كم جا است.
از آنجا كه نیاز بچه ها به خصوص محصلین در اتاقشان تنها به فراهم شدن محل خوابی مناسب خلاصه نمی شود و همچنین محققین امور تحصیلی دانش آموزان، همواره به اختصاص فضائی مخصوص انجام تكالیف و مطالعه درسی و غیر درسی توصیه می كنند، شما نیز می توانید به راحتی با انتخابی صحیح برای دكوراسیون اتاق فرزندتان ، هم بستری راحت و آرام برای خواب او به ارمغان آورید و هم مكانی برای انجام امور مدرسه اش فراهم كنید.
از قدیم الایام كاربرد تخت های دو طبقه برای اتاق مشترك دو فرزند خانواده بسیار رایج بوده است ، ولی در نمونه هایی كه در تصاویر ملاحظه می كنید این گونه تخت های طبقاتی تنها برای یك نفر قابل استفاده است و فضای زیرین آن به جای تختخواب دیگر، به اتاق كار كوچكی مبدل شده است.
مزیت دیگر این قبیل تركیب ها این است، در صورتی كه شما دارای دو فرزند و یا بیشتر باشید و امكان اختصاص تنها یك اتاق به همگی آنها وجود داشته باشد، می توانید با در نظر گرفتن وسعت فضای اتاق و ابعاد سرویس انتخابی، به تعداد فرزندانتان از این گونه تركیب ها تهیه كرده و در هر گوشه از اتاق قرار دهید. به این ترتیب نه تنها دیگر نیازی به تهیه میز تحریر و كمدی جداگانه برای هر یك از آنها نیست، بلكه با این شرایط شما برای هر یك از بچه ها تنها به میزان وسعت یك تختخواب از سطح كف اتاق را اشتغال كرده اید. در تصویر تركیب كاملی از میز تحریر، كمد و تختخواب را ملاحظه می كنید.
در این تركیب به جهت آنكه سطح میز تحریر به صورت كشویی به هنگام لزوم از فضای زیر تختخواب بیرون آمده و مورد استفاده قرار می گیرد، ارتفاع زیادی برای تختخواب در نظر گرفته نشده است، زیرا دانش آموز برای انجام كار در پشت میز نیاز به نشستن در فضای زیر تختخواب را ندارد بلكه كافی است سطح میز را بیرون كشیده و به مطالعه مشغول شود و در پایان كار نیز با داخل كردن سطح كشویی در محل معین در زیر تختخواب دیگر اثری از میز تحریر به چشم نمی خورد. تنها مسئله ای كه به هنگام انتخاب و یا سفارش ساخت چنین مدلی باید مورد توجه قرار گیرد این است كه وجود فضائی خالی حدود 1 الی 5/1 متر در كنار تختخواب برای بیرون آمدن سطح میز كشویی ضروری است.
در این تصویر تركیب كامل دیگری از این لوازم دكوراسیونی كم جا را ملاحظه می كنید. در این مدل، تختخواب در ارتفاع 170 سانتیمتری از زمین قرار گرفته و كلیه لوازم واقع در زیر آن شامل میز تحریر و دراور، از یكدیگر و از تختخواب جدا هستند. یعنی به راحتی می توان با تغییر شرایط محیطی هر یك از آنها را به صورت جداگانه در هر گوشه از اتاق استفاده كرد.
در واقع ابعاد كلی آنها به گونه ای در نظر گرفته شده است كه امكان قرارگیری آنها در كنار هم و در نهایت در زیر تختخواب وجود داشته باشد. ابعاد كلی این تركیب عبارت اند از:
(طول 200 سانتیمتر)× (عرض 105 سانتیمتر)× ( ارتفاع 170 سانتیمتر)
در تركیب زیر، تخت در نزدیكترین ارتفاع ممكن به سقف قرار گرفته و توسط چهار عدد پایه و ستون های محكم و مطمئن به دیوار و در نهایت به زمین نصب شده است. به این ترتیب فضای زیرین آن نیز، با گذاشتن میز تحریر، دراور و كمد به اتاق كاری مجزا و متحرك اختصاص یافته است ، به این معنا كه این قسمت از اتاق در یك مقطع عرضی به دو نیمه غیرمساوی تقسیم شده است.
نكته:
انتقال تختخواب به نزدیكی سقف اتاق به طور قطع با هدف اختصاص فضای زیرین آن به میز تحریر می تواند انجام نگیرد بلكه هنگامی كه فضای خالی اتاق برای قرار دادن لوازم و وسائل دیگر و همچنین بازی كردن بچه كافی نباشد، هم می توان از این روش استفاده نمود.
باغچهای زیبا داشته باشیم
در طراحی فضای سبز با تركیبهایی از سنگ و گیاه باغچههای كوچك و زیبایی ساخته میشود كه بسیار زیباست. این طرحها در سالهای اخیر طرفدارهای بیشتری پیدا كرده است. در اینجا با نحوه آرایش سنگها و گیاهان و ساخت باغچههای كوچك صخرهای آشنا میشوید.
تهیه و انتخاب سنگ
انتخاب و تهیه سنگ كار مشكلی نیست. در كنار جویهای آب قلوهسنگها و سنگریزههای رنگارنگ فراوانند، اما سنگهای بزرگتر را باید از اطراف شهر تهیه كنیم.
آماده كردن زمین
قبل از هر چیز زمین را كودپاشی كرده و با بیل زیر و رو میكنیم تا كاملاً هوا بخورد، سپس كلوخهها را با چنگك خارج نموده و آن را صاف و یكنواخت میكنیم، در صورت تمایل میتوانیم سطح باغچه را با خاكریزی بیشتر به شكل برآمده یا تپه درآوریم.
چیدن سنگها
ابتدا سنگهای بزرگ را در محلی مناسب قرار دهید. هر قدر سنگها بزرگتر باشند باید فاصله آنها از یكدیگر بیشتر شود. بعد از چند بار جابهجا نمودن سنگها شكل مناسب و دلخواه شما به دست میآید.
در اطراف سنگهای بزرگ (حد فاصل سنگها) قدری خاك اضافه كنید تا بستر مناسب برای كاشت گیاهان آماده شود. وقتی گیاهان را به زمین نشاندید، قلوهسنگها و در آخر سنگریزهها را در زمین پخش كنید.
وسعت زمین
در باغچههای بزرگتر از سنگهای بزرگ بیشتری استفاده میشود. هر قدر باغچه كوچكتر باشد، حجم سنگها كمتر و امكان استفاده از گیاهان پوششیِ كوتاه بهتر فراهم میشود. به طور مثال در كنار تختهسنگهای بزرگ درختچههایی چون بربریس، زرشك، ماهونیا، پیراكانتا، زیتون، و كاجهایی چون تویا میتواند مورد استفاده قرار گیرد.
اندازه و ارتفاعی كه گیاهان در سالهای بعد پیدا میكنند نقش مهمی در انتخاب آنها دارد. برای كنارِ سنگهای بزرگ گیاهانی چون رزماری، لاوان و بومادران كه سال به سال رشد میكنند مناسبند؛ هر چند اینها هم باید كنترل شده و به موقع هرس شوند. گیاهان رونده كه خزندهاند و شاخههایشان را به صخرهها و سنگها تكیه میدهند، گیاهان مناسبی برای كنار سنگهای بزرگ هستند. اما وقتی قرار باشد یك باغچه كوچك را طراحی كنیم طبعا ناگزیریم سراغ گیاهان كوتاهتر برویم در این صورت ممكن است به جای «تویا» كه ارتفاعی معادل یك متر و نیم دارد، از «كاج اِلودی» استفاده كنیم كه ارتفاع آن حداكثر 70 سانتیمتر است.
نور
مقدار سایه یا آفتاب در طول روز نقش مهمی در انتخاب گیاهان دارد. در محلهای آفتابگیر از انواع نازهای دائمی، آلیسوم زنبق، كوكب، لاله، نرگس، تاجالملوك و گازانیا استفاده كنید. اما اگر باغچه نور كافی ندارد، كاشتِ آجوكا، یولاف وحشی و هِدِراهلیكس، سیپروس و پاناسگراس موفقیتآمیز است.
سطح خاك به وسیله گیاهان پوششی مانند انواع سدوم آجوكا و گیاهانی از خانواده شبدر (مانند چمن دایكوندرا) به آسانی پوشیده میشود. در صورت تمایل میتوانید از سنگریزههای رنگی استفاده كنید. این سنگریزهها كه معمولاً در رنگهای سفید، آبی، قرمز یا زرد هستند، زیبایی خاصی به باغچه میبخشند.
منبع: kargozaaran.com
آشنایی با تأثیر رنگ در چیدمان
در زندگی پرتلاطم امروزی، داشتن آرامش، یکی از نیازهای ضروری انسان عصر حاضر است.
همه ما برای یافتن لحظاتی آرام و بدون دغدغه در جستجو هستیم و گاه نیز فکر می کنیم رسیدن به آرامش روحی و فکری امری محال است . در این دنیای پرتحرک که هر روز در حال تغییر و تحول است، برای ایجاد آرامش و دادن این حس به انسان ها، نیازمند خلق چنین تفکری هستیم که درون خانه به دنبال آسایش و تمرکز فکری باشیم. برای طراحی این چنین محیطی، رنگ ، یکی از ضروریات است.
در یک خانه، رنگ به دو گونه مورد توجه قرار می گیرد؛ یک فضای کلی و عمومی خانه، دیگری مجموعه ای از ترکیب بندی های رنگی که در یک اتاق و اجزای داخلی آن وجود دارد. با استفاده از رنگ مناسب می توان محیطی و فضایی برای استراحت و آرامش یافت، و آن گاه خانه تبدیل به پناهگاه و مأمنی می شود برای فرصت تفکر و اندیشه در این میان لازم است رنگ ها و تأثیر متقابل آن ها را بر یکدیگر بشناسیم.
رنگ های همخوان یا همان رنگ هایی که در دایره ی رنگی ، مجاور یکدیگر قرار دارند،نقش مهمی درایجاد آرامش دارند. حتی اگر این رنگ ها تُنمایه ای قوی داشته باشند، مانند آبی تیره، سبز تیره، و ارغوانی، باز هم به انسان آرامش می دهند.
اما برای به دست آوردن شناخت بیشتر، نکات مطرح شده در سلسله مقالات آشنایی با تأثیررنگها،می تواند راهگشا باشد. بر این اساس، اثر بخشی برخی از رنگ ها بر یکدیگر را با نگاهی موشکافانه بررسی می کنیم. رنگ آبی، در مجموع، رنگی است آرامش بخش و تفکر برانگیز.
این اتاق با رنگ های مشابه و همساز در زمینه ی آبی و به شیوه چیدمان کشورهای خاوردور آراسته شده است، و آباژور سفید ایستاده، یک برج فانوس دریایی شرقی را در میان آب های تیره رنگ اقیانوس تداعی می کند. دیوارهای نارنجی رنگ، توسط رنگ سفیدی که در چارچوب پنجره ها، و همین طور سقف و کف حمام به چشم می خورد، احاطه و مشخص شده اند و حسی از نور گرمی بخش خورشید را تداعی می کنند. نارنجی درخشان در فضای حمام، در پایان یک روز کاری، احساسی از سبکی و آسایش به ارمغان می آورد و فرصتی برای تفکر در تنهایی ایجاد می کند
نگاه کلی به معنی هر رنگها :
سبز فیروزه ای بیانگر شفافیت فکر و اندیشه است .
آبی، چهره ای از واقعیت و پایداری و طبیعت ابدی را به نمایش می گذارد. هم چنین اندیشه ی بلند را القا می کند و فضا را آرام نگه می دارد. به طور کلی، دو رنگ آبی و فیروزه ای رنگ هایی معنوی هستند؛ اما قرمز متوسط در زمینه ی نارنجی، بیانگر محیطی است که دارای قدرت درونی است و زیر بنای دنیای مادی قرار می گیرد .
در اتاق نشیمن، طیفی از رنگ های خاکستری تیره، سیاه و سفید، در کنار هم فضایی مناسب برای تفکر و سکوت به وجود آورده اند. گل های قرمز در کانون توجه قرار رفته، نگاه را به سوی خود جلب می کنند. انواع سایه روشن خاکستری، از تیره گرفته تا متوسط، رنگ هایی طبیعی اند و همانند سنگ، استقامت و استواری را بیان می کنند .
به همین دلیل رنگ خاکستری تداعی کننده ی آرامش و اطمینان است.
برای تأکید بر این حس می توان رنگ دومی را نیز در فضای یک اتاق وارد کرد. رنگ قرمز، معنای حرکت و قلب و زندگی را در خود نهفته دارد، یا صورتی متوسط که تداعی گر احساس پاکی و بی گناهی است. رنگ بنفش بیانگر دوستی و عشق است و طلایی علامت پایداری رنگ بنفش یاسی الهام بخش و باطنی است .
ترکیب این رنگ با آبی و اندکی فیروزه ای در پوشش پارچه ای تخت خواب، منظره ای معنوی و ملیح به وجود آورده است. رنگ هایی که پایه ی طبیعی دارند، در کنار هم منظره ای بسیار خوب و دلنشین ایجاد می کنند؛ مانند بژ و قهوه ای. این رنگ ها در واقع برگرفته از طبیعت پیرامون اند.
رنگ قهوه ای احساس راحتی را منتقل می کند، به خصوص وقتی در کنار رنگ کرم سایه روشن های آن قرار گیرد، آرامش بخشی آن بیش تر می شود. چنانچه به این ترکیب، رنگ سفید هم اضافه کنیم، خیلی جالب خواهد بود. سفید، ملکوت و عرش را تداعی می کند و استفاده از مشکی بیانگر سکوت است.
اتاقی را تصور کنید که با دو رنگ سفید و مشکی تزیین شده باشد؛ در این صورت، افزودن قدری قرمز، مثلاً چند شاخه گل رز قرمز رنگ، لحظه هایی از تفکر و آرامش را به ارمغان می آورد. ضمن این که ترکیب دو رنگ مشکی و سفید در کنار هم، یک نیروی قوی معنوی را تداعی می کند.
چنانچه بخواهید در فضایی آرامش ایجاد کنید و در ضمن از رنگمایه ای متفاوت استفاده کنید، می توانید ارغوانی تیره یا روشن را همراه با طلایی به کار برید، تا حالت ابدیت و پایداری معنوی را بیش تر متجلی کنید.
در این میان رنگ سومی را نیز می توانید به کار گیرید، مانند سبز که فضا را غنی تر می نماید. رنگ سبز با زمینه ی تیره همیشه آرامش بخش است. بنابراین افزودن چند گیاه سبزبرگ به چنین رنگ بندی ای، زیبایی محیط زندگی شما را به خوبی تکمیل می کند .
یک صندلی خوب چه خصوصیاتی دارد ؟
بیشتر اوقات وقتی روی یک صندلی می نشینیم به خصوص اگر مدت زمان نشستنمان بیشتر از حد معمول باشد طول بکشد،خیلی زود خسته می شویم ودنبال یک وضعیت راحت تر می گردیم .برای این کار هم معمولا متوسل می شویم به تغییردادن وضعیت پاها ،ران و تنه خودمان .از مهمترین دلایل این راحت نبودن باید به دوچیز اشاره کنیم که اول بی اطلاعی خودمان در خصوص نحوه صحیح نشستن و دوم طراحی غیر فنی و نامناسب برخی صندلی ها می باشد
آگاهی از طرزصحیح نشستن روی صندلی و انتخاب صندلی ناسب در سلامت ما نقش به سزایی دارد.کارخانه های سازنده باید درتمام مراحل طراحی وتولید بر اساس اصول استاندارد فنی ومهندسی عمل کنند و با توجه به نوع کاربری وابعاد بدن ،صندلی ها را بسازند . مصرف کنندگان نیز باید قبل از خرید ،اطلاعات کافی از مشخصات صندلی و نوع کاربری خاصی که از صندلی انتظار داردند کسب کنند و پس از آن ،نسبت به انتخاب و خرید صندلی مناسب اقدام نمایند
یک صندلی خوب باید مشخصات زیادی داشته باشد تا زمانی که ما روی آن می نشینیم،احساس راحتی کنیم ودچار افسردگی یا عوارضی از قبیل ناراحتی های ستون فقرا و مشکلا ت عضلانی –اسکلتی نشویم
معمولا برای تعیین مشخصات یک صندلی مناسب باید موارد زیر را در نظر گرفت
پاها و بازوهای فرد باید به صورت عمودی قراربگیرد ،و ساعد وران ها باید به صورت افقی
کف پاها باید روی کف زمین به صورت افقی قرار بگیرد
پشتی صندلی باید از انحانی درونی مهرههای کمری ستون فقرا محافظت کند
وزن قسمت بالا تنه باید بطور یکسان روی نشیمنگاه و ران ها پخش شود
راحت جابه جا شدن روی صندلی باید امکان پذیر باشد .نکته قابل توجه این است که صندلی باید با شخص استفاده کننده تطبیق داشته باشد ،نه این که شخص خودش با را با صندلی تطبیق بدهد
احتمال واژگون شدن یا سر خوردن صندلی های چرخ دار ، بسته به نوع استفاده، وجود دارد .صندلی روی بنابراین توصیه می شود اگر قرار است صندلی روی سطوح لغزنده مورد استفاده قرار گیرد ،از پدهای زبر استفاده شود تا خطر لغزندگی وسقوط کاهش یابد ومعمولا برای جلوگیری از خطر واژگون شدن صندلی های چرخ دار توصیه می شود صندلی دارای 5 پایه باشد
یکی دیگر از مشخصات صندلیهای مناسب به خصوص برای کار های اداری ،این است که صندلی دارای یک پشتی تشک دارقابل تنظیم باشد .مشخصات استاندارد ارتفاع و پهنای این پشتی حداقل 18و 33 سانتی متر در نظر گرفته می شود .وظیفه اصلی این پشتی نیز محافظت از مهره های کمری در ناحیه انحنای ستون فقرات است
قابلیت تنظیم ارتفاع صندلی نیز یکی از مشخصات طراحی یک صندلی مناسب است .طول محل نشیمنگاه صندلی می تواند 38تا 40 سانتی مت و عرض آن 42تا 46 سانتی متر باشد
باتوجه به ابعاد مطرح شده ،در هنگام نشستن روی صندلی بهتر است فاصله آزادی به اندازه 5تا 15سانتی متر بین لبه جلویی صندلی پشت زانو ها وجود داشته باشد
بخش جلویی نشیمنگاه بهتر است به شکل آبشار باشد تا فاصله آزادی کافی برای ران ها ایجاد کند واز این طریق از کاهش جریان خون جلوگیری به عمل آید
کف صندلی باید کمی به عقب متمایل باشد .این شیب می تواند بین 1تا 5 درجه متغییر باشد .زمانی که ارتفاع صندلی بیش از حد معمول است ،شخص باید از زیر پایی استفاده کند .در این مواقع استفاده از زیر پایی کمک می کند ران ها بطور افقی قرار گیرد واز فشار وارد آمدن به زیر ران ها جلوگیری شود
روکش صندلی باید علاوه بر زیبایی ،مانع تعریق زیاد باشد.اگر جنسش پارچه ای است باید مقاوم و قادر به جذب رطوبت باشد .اگر جنسش چرمی است باید دارای شیارهایی باشد که توسط آن ها هوا جریان داشته ومانع افزایش دما وتعریق شود