مشاعره

دار و ندارم ماله تو
هر چی که دارم ماله تو

صدای سازم ماله تو
هرچی میسازم ماله تو

روا مدار خدایا که در حریم وصال
رقیب، محرم و حرمان نصیب من باشد

در اين دنياي بي حاصل چرا مغرور ميگردي ؟
سليمان گر شوي آخر خوراك مور ميگردي

یه روزی , یکی , یه جایی
یه دلی , دادم بهش برد

رفت و گفت پشت سر من
خیلی ساده بود کلک خورد

دوش ديدم كه ملايك در ميخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پيمانه زدند

دل دیوونه عاشق , دیگه طاقتی نداره
نگو تا آخره قصه , قسمته من انتظاره

بی تو و بدون یادت , لحظه ها پر از سکوته
بیا بشکن این سکوتو , که این عاشق رو به روته

هواخواه توام جانا و می دانم که می دانی
که هم نادیده می بینی و هم ننوشته می خوانی

یه روزمیای میگم نمی خوام ونمیشه
خیال نکن همیشه دلم برات می میره

یه روزی برمیگردی که دیگه خیلی دیره
یه روزمیای سراغم که خیلی وقت رفتم

هزارهزار بهونه ازاون نگاهت گرفتم
این روزهارو یادت باشه یه وقت نگی نگفتی

اون روزها دورنیست که به یاد من نیفتی
یه وقتی برمیگردی که فردایی نداره

هرچی سرم اوردی دنیا سرت میارم

یه روز یه باغبونی , یه رد آسمونی
نهالی کاشت میونه بغچه مهربونی

میگفت سفر که رفتم , یه روز و روزگاری
این بوته یاسه من , میمونه یادگاری

من آن نیم که حلال از حرام نشناسم
شراب باتو حلال است و آب بی تو حرام