از بس که با من رفت و آمد کرد ، دنيا
آخر مرا مثل خودش بد کرد دنيا
رقصان تر از هر موج در جریان سیلاب
بودم ، ولی راه مرا سد کرد دنيا
حالا به چشمان تو هم ایمان ندارم
یعنی مرا در عشق مرتد کرد دنيا
بيزارمان کرد از تمام آرزوها
از بس که هی باید نباید کرد دنيا
دارم سفارش می کنم دنيا نیایید
من آمدم اما مرا رد کرد دنيا
خود را شبی در آینه دیدم دلم گرفت
از فکر اینکه قد نکشیدم دلم گرفت
از فکر اینکه بال و پری داشتم ولی
بالاتر از خودم نپریدم دلم گرفت
از اینکه با تمام پس انداز عمر خود
حتی ستاره ای نخریدم دلم گرفت
کم کم به سطح آینه برف می نشست
دستی بر آن سپید کشیدم دلم گرفت
دنبال کودکی که در آن سوی برف بود
رفتم ولی به او نرسیدم دلم گرفت
نقاشی ام تمام شد و زنگ خانه خورد
من هیچ خانه ای نکشیدم دلم گرفت
شاعر در کنار جو گذر عمر دید و من
خود را شبی در آینه دیدم دلم گرفت
بال که بگیری...
هزاران دام ِ به انتظارت
تو را به صلیب ِ اسارت خواهند کشید
پرنده ی بی آرزو!
قفس بی حصارم را محکم بچسب...!
نمی دانم چه میخواهم بگویم
زبانم با دهان باز بسته ست
در تنگ قفس باز است و افسوس
که بال مرغ آوازم شکسته ست
فوق العاده است ...نقل قول:
[COLOR="rgb(105, 105, 105)"] بي تو من موندم و رويا
خسته از تموم دنيا
يه دل تنگ شكسته
دو تا چشم خيس خسته
روزا تب دار شبا بيدار
يه تن خسته بيمار
مثه يه مرده سر دار
از خودم از همه بيزار
له له لحظه ديدار
بينمون ديوارو ديوار[/COLOR]
دنیای وارونه
اینو خوب میدونه
منه دیوونه تو رو دوس دارم
اون همه بدیات
دوباره با صدات
گم میشه میره زود از یادم...
چهار نقطه
و شش حرف
کلمه ی کوتاهی بود
"انتظار"
صبر نگاهت
بیشتر از
چک چک باران است
تا دوردست
پناه قلبم.
با اسب سفید رهایی بیا!...:40:
گوشه نــدارد ...
کــِ يـکـــ گوشـــه اش بنشينمـ ..
و نفسے تــازه کنمـــ ...
گــرد گــرد استـــ !
اين زمين ...
ايــنــ روزگــــار ...