اشعار سکوت، تنهایی و مرگ

مادرم مي گويد:
من
با دعاي يک کولي پير به دنيا آدم
که سادگي زنان روستا را
در يوزگي مي کرد
با دعاي آدم
عاشق شدم
و کمي سر به هوا!
و دعاي خسته پدرم بود
که سرم به سنگ خورد
تا کمي آدم شوم
و سر به زير...
و...
حالا در سرازيري بزرگ زندگي
از شانه هاي خالي مرگ
پله
پله
مي روم بالا
اين را
فقط مادرم مي فهمد
که هر صبح
ليواني آب
به دستم مي دهد
تا آخرين وعده ي قرصم را فراموش نکنم...

سال ها می گذرد
و من از پنجره بیداری
کوچه یاد تو را می نگرم ... می بویم
و چنان آرامم که
کسی فکر نکرد
زیر خاکسترآرامش من
چه هیاهویی هست ... !
عاشقی هم دردی است ... !
و من از لحظه دیدار تو می دانستم
که به این درد
شبی
خواهم مرد ... ! خواهم مرد....

نگاهم از نگاهت گریزان است...

چشمهایم بارانی است...

آخر چشمانت خیس میشوند...

عشق تو بر دل من بار گرانیست ومن بی تحمل شده از بار گرانت شده ام
آنقدر دلبر دلدار و فریبا نشدی مکن این فکر که مجنون زمانت شده ام
دو سه روزی است که رفتی و دلم آزاد است
آری آزاده ترین مرد جهانت شده ام
اشکم از دیده فرو ریخت و رسوایم کرد
حرف آخر...تو کجایی؟
نگرانت شده ام

گلی بودم در باغ آرزوهایت
گفته بودی که من امید شبهایت
تا که چند روزی دور شدم از کنارت
رفتی و دل بستی به دیگری و گفتی خدانگهدارت

این صدای گریه هایی که از کوچه ها ی پشتی می آید
از غریبه ای است آشنا
از همان دخترک بی سر پناه
از همان عطری که روزی گفتی
برای همیشه بویش را در اتاق حس خواهی کرد

یاد از قناری در قفس...یاد از آن دری با قفل سخت
من همان پرنده ام که مانده است کنج قفس
تو کلید قفل آن برگرد و بشو با من همنفس

سخته اما می گذرونم…بی تو روزا و شبا رو

جز خدا، کسی ندیده…گریه های بی صدامو

سخته اما می گذرونم…آخه چاره ای ندارم

من نفرین شده بی تو…آسمون بی ستاره ام

توی این شبای بن بست…استخاره ام همیشه

دیدن دوباره ی توست…اینکه میشه یا نمیشه

توی این همیشه بن بست…منم و وحشت شب ها

من و آرزوی خونه…من و امید به فردا

خیلی سخته آخه نیستی…ولی عکست پیش رومه

شده آواری به دوشم…خاطرات خوب خونه

سخته اما می گذرونم…بی تو روزا و شبا رو

جز خدا کسی ندیده…گریه های بی صدامو…

از انار شکافته، قطره سرخی چکید

گفتی خون گریه می کند

انگار این نیز دیده است

آنچه که ما دیدیم

نازنین، زیبای من، من به پایت سوختم

در تمام روز و شب، چشم به راهت دوختم

روزگارم بر خلاف آرزوهایم گذشت

در خیال عشق تو، عمرم به تنهایی گذشت…