مشاعره

می​آیدم به چشم همین لحظه نقش تو
والله خجسته آمد و حقا مبارکست

نقشی که رنگ بست از این خاک بی​وفا
نقشی که رنگ بست ز بالا مبارکست

تا مگر جرعه فشاند لب جانان بر من
سالها شد كه منم بر در ميخانه مقيم

مگرش خدمت ديرين من از ياد برفت
اي نسيم سحري ياد دهش عهد قديم

ماز بالاییم و بالا می رویمم
ماز دریاییم و دریا می رویم

ما از آن جا و از این جا نیستیم
ما ز بی​جاییم و بی​جا می رویم

ماشالله::46:
آن جام جان افزاي را برريز بر جان ساقيا

من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقيا

امروز روز شادی و امسال سال گل
نیکوست حال ما که نکو باد حال گل

گل را مدد رسید ز گلزار روی دوست
تا چشم ما نبیند دیگر زوال گل

:20:و به شما

لبخند آخرین من، دروغ معصومانه بود
برای پنهان کردن داغ دل ویرانه بود
من مات مات، از بازی شطرنج عشق می‌آمدم
شاه‌مهره‌ی دل رفته بود، من لاف بردن می‌زدم

من شعله نیستم
من دود نیستم
من کوه نیستم
من رود نیستم
محدود نیستم
محدود نیستم به همین نقشه تنم
بیرون ز تخته بند تنم باز این منم
تا دوردست تا همه تا تو
ای آخرین ستاره بیرون ز کهکشان
آری منم زمان
آری منم مکان
نامم بلند در همه محدوده خدا
مرزم کشیده تا پس دیوار این جهان

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده‌ایم
دیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چرا
وه که با این عمرهای کوته بی‌اعتبار
این همه غافل شدن از چون منی شیدا چرا

اگر قصد سفر داری نمی گویم نرو اما ...
جهان را بی نگاه تو نمی خواهم نمی خواهم

تو می دانی که چشمانت تمام هستی من بود
گرفتی هستیم را پس نگو از رنجت آگاهم

تویی آماده رفتن و من تنهاتر از هر شب
برو ای مهربان اما ... " تو را من چشم در راهم "

مثل عكس رخ مهتاب كه افتاده در آب
در دلم هستي و بين من و تو فاصله هاست
آسمان با قفس تنگ چه فرقي دارد
"بال " وقتي قفس پر زدن چلچله هاست
بي تو هر لحظه مرا بيم فرو ريختن است
مثل شهري كه به روي گسل زلزله هاست