با یک منظره ی رویایی از خواب بیدار شوید
رنگ در دکوراسیون : سیاه و سفید
مباحث زیادی در خصوص این که سیاه و سفید، رنگهای واقعی هستند یا نه، مطرح شده است. وقتی تمام طول‌موج‌های طیف به سطح یک شیء جذب شوند، آن شیء، سیاه به نظر می‌رسد و وقتی تمام این طول موج‌ها از سطح شیء بازتابند، شیء، سفید به نظر می‌رسد. وقتی سیاه و سفید کنار هم قرار می‌گیرند، ترکیب کلاسیک و مکملی را به نمایش می‌گذارند که خیره کننده، ناب و زنده است. این ترکیب، در عین حال، بی‌پیرایه و برجسته است. تصورکنید که خطوط تایپ شده مشکی روی صفحه سفید، ستارگان سفید در آسمان شب، راه‌راه‌های بدن گورخر و نیز لباسهای سفید و سیاه چه جذابیتی دارند. مقیاس متغیر بین سفید و سیاه، رنگهایی مانند استخوانی، بژ، خاکستری و سربی را پدید می‌آورد.
این ترکیب، رنگهای دیگر را به حال تعادل درمی‌آورد؛ نه بیش از حد بر آنها تاکید می‌کند و نه در سایه‌ی خود قرارشان میدهد. خاکستری را هم می‌توان با ترکیب دو رنگ مکمل به دست آورد. راهروی خانه‌ی خود را خاکستری کنید. در این صورت، فضای بی‌رنگ و بی‌جهتی را برای ایجاد دکور مورد نظر خود در اختیار خواهید داشت. این ترکیب، اصلاً تند نیست و از اهمیت سایر وسایل اتاق هم کم نمی‌کند. همچنین اگر خاکستری را بین دو رنگ قوی قرار دهید، گذر از آنها راحت‌تر می‌شود.
سفید و سیاه به برخی رنگها جلوه خاصی میدهند. اگر مشکی را به قرمز اضافه کنید، نتیجه‌ی آن قهوه‌ای تیره می‌شود؛ در حالی که سفید میتواند قرمز را به رنگ‌مایه‌های ملایم‌تری تبدیل کند، مثل قرمز خشخاشی یا صورتی ملایم مثل گچ صورتی. وقتی از رنگ‌مایه‌های روشن یک رنگ خاص استفاده می‌کنید مطمئن شوید که اصل این رنگ، تند و قوی است. در غیر این صورت، به رنگ سفیدی با مایه‌هایی از رنگ مورد نظرتان خواهید رسید که بیشتر به ایجاد یک ترکیب کسل‌کننده می‌انجامد.
سفید را می‌توان برای اصلاح تیرگی یک رنگ تند به کار برد. همان طور که تجربه کرده‌اید و می‌دانید، انتخاب رنگ دیوار از میان رنگهای موجود، کار سختی است. بخصوص چون همه‌ی رنگها روی یک کارت بزرگ وکنار یکدیگر نمایش داده شده‌اند و انتخاب، مشکل است.
اگر رنگ مورد نظرتان را روی دیوار امتحان کردید و دیدید که بیش از اندازه بر محیط اطرافش تأثیر می‌گذارد، امولسیون سفید مات را به آن رنگ اضافه کنید تا به رنگ روشنتر و ملایم‌تری برسید. سفید را همچنین می‌توان برای کاهش تأثیر رنگهای تند به کار برد. اگر سفید روی درها، ستون‌ها، کف، اطراف شومینه و وسایل چوبی به کار رود، به تقسیم رنگ کمک کرده به اتاق شکل میدهد.
رنگ مشکی نیز برای ایجاد تمایز و فاصله گذاری بسیار کارساز است. اگر روی قاب عکس و اطراف تصاویر، روی خطوط، روی کوسن‌ها و پای دیوار به کار رود، جلوه‌ی زیبا و شیکی خواهد داشت. این رنگ را که با سفید در مقابلش، در اتاقهای شاهانه‌ی قرن هجدهم به کار می‌رفته می‌توان در اندازه‌های کوچک روی اشیاء، لوازم و برخی جزئیات معماری به کار برد.
سیاه و سفید، ابزار مناسبی برای ستایش اهمیت سایه در رنگها هستند. وقتی می‌بینیم که چگونه رنگی مثل آبی از نیلی تیره به آسمانی کمرنگ می‌رسد، میتوانیم تفاوت در اشباع رنگ از یک سوی طیف تا سوی دیگر آن را بررسی کنیم. همان طورکه سیری رنگ را در نظر می‌گیریم، سایه‌های موجود را هم باید مورد توجه قرار دهیم.
منبع: cafedexign.com
طراحی دکوراسیون اتاق انتظار بیمارستان
معمولا با مطرح شدن موضوع دكوراسیون، همه اذهان به سمت و سوی شرایط محیطی یك خانه سوق داده می شود در حالی كه دكوراسیون موضوعی گسترده است كه می تواند تك تك فضاهایی را كه ما در طول زندگی مان با آنها سروكار داریم پوشش دهد. یكی از همین مكان ها را كه به آن خواهیم پرداخت، اتاق انتظار مطب پزشكان و یا مراكز درمانی است.
در دكوراسیون محیط های درمانی، موارد گوناگونی همچون پوشش های فضاها، لوازم گرمایشی و سرمایشی، لوازم دكوراسیونی، نورپردازها و غیره همگی می بایست تا حد امكان با نیازهای بیماران مراجعه كننده مطابقت داشته باشد.
●پوشش های فضا: به طور كلی برای پوشش سطح دیوارها و كف یك محیط درمانی كه انواع و اقسام آلودگی ها و میكروب ها در آن وجود دارند، قابل شست وشو بودن، از جمله مهم ترین و ضروری ترین خصوصیت موردنیاز محسوب می شود. بنابراین طبیعی است كه كاربرد رنگ های پلاستیكی و همچنین كاغذهای دیواری برای اغلب مكان ها رد خواهد شد مگر آنكه كاغذ دیواری تا حدودی قابل شست وشو بوده و در سطح بالای دیوار و دور از دسترس همگان به كار برده شده باشد و فضای زیرین آن را پوشش های قابل شست وشویی مانند رنگ های روغنی و یا دیوارپوش های پلاستیكی و یا سنگ و سرامیك در برگرفته باشند.
البته رعایت این موضوع در مورد مطب های پزشكان به اهمیت اتاق انتظار در مراكز درمانی بزرگ مانند بیمارستان ها و درمانگاه ها نیست. در میان رنگ ها نیز رنگ روغنی آن هم از نوع براق تر مناسب ترین انتخاب رنگی جهت پوشش دیوارهای این قبیل مكان ها است. زیرا هر چه میزان رنگ روغنی براق نسبت به مات بیشتر باشد، سطح صیقلی تر بوده و در نتیجه شست وشوی آن راحت تر امكان پذیر خواهد بود.
●توصیه: با نصب زه های چوبی و یا پلاستیكی بر روی دیوارهایی كه پوشش رنگی برای آنها انتخاب شده است، آن هم در ارتفاع متناسب با ارتفاع پشتی صندلی و محل برخورد احتمالی با دیوار، از آسیب دیدگی های حاصل از این گونه برخوردها می توان جلوگیری كرد.
از دیوارها كه بگذریم كف ها نیز از جمله مهم ترین سطوحی هستند كه به راحتی در معرض آلودگی قرار می گیرند لذا می بایست به پوشش قابل شست وشوی آنها نیز توجه كرد. در همین راستا سنگ و سرامیك بهترین انتخاب به حساب می آیند.
البته در مورد مطب های خصوصی، پوشش كف با كفپوش های Hdf لمینیت شده نیز بلامانع است زیرا امكان استفاده از مواد شوینده و ضدعفونی كننده به وسیله انواع و اقسام تی ها برای تمیز كردن آنها وجود دارد به شرط آنكه آب به طور مستقیم استفاده نشده و نسبت به خشك كردن سطح آن نیز به سرعت اقدام شود.
●لوازم دكوراسیونی و كاربردی: در اتاق انتظار یك مطب و یا مركز درمانی به طور قطع تعدادی صندلی و چند میز برای همراهان و خود بیماران لازم است كه راحت تر بودن این صندلی ها برای نشستن حتی طولانی مدت، به صبوری در انتظار كمك می كند. بنابراین برای چنین محیط هایی صندلی ها و یا مبلمان هایی مناسب هستند كه ارتفاع سطح نشیمنگاه تا زمین زیاد نباشد. هر چه این میزان در محدوده استاندارد خود كمتر باشد، فرد به هنگام نشستن احساس راحتی بیشتری می كند.
▪نكته ۱: با توجه به نوع بیماری و وضعیت جسمی اغلب بیماران مراجعه كننده و تخصص پزشك، در صورت نیاز می بایست تختی نیز برای بیماران بدحال در گوشه ای از سالن و یا در اتاق دیگری در نظر گرفته شود.
▪نكته ۲: به جای پارچه برای روكش صندلی ها و یا مبلمان، چرم های مصنوعی را برای این منظور انتخاب كنید تا شست وشو و ضدعفونی آن امكان پذیر بوده و آلودگی ها به راحتی تمیز شوند.
رنگ پوشش ها: هنگامی كه در مورد رنگ یك فضا بحث می كنیم، تنها به رنگ سطوح ثابت آن مكان یعنی دیوارها، درها و كف محدود نمی شود بلكه پالت رنگی یك محیط تمام رنگ های به كار رفته در لوازم و سطوح را در بر می گیرد لذا برای انتخاب لوازم دكوراسیونی و كاربردی، علاوه بر موارد لازم جهت در نظر گرفتن نوع كاربرد آنها، به زیبایی ظاهری و رنگ شان نیز توجه كنید زیرا همان طور كه می دانید رنگ تاثیر مستقیمی بر روی روحیه افراد می گذارد. بنابراین در چنین مكان هایی از رنگ های شاد، ملایم و آرام بخش استفاده كرده و از به كار بردن رنگ های افسرده كننده و حتی تند صرف نظر كنید به عنوان مثال بهترین انتخاب برای پالت رنگی محیط های درمانی رنگ های سبز، سبزآبی، آبی كمرنگ، آبی سبز، صورتی كمرنگ، گلبهی، كرم، لیمویی و یا تلفیقی از آنها با هم است ولی برعكس كاربرد رنگ های بنفش، خاكستری، قهوه ای، مشكی و مانند اینها هرگز توصیه نمی شود.
●عناصر تزئینی: با كاربرد عناصر صرفا تزئینی و دكوراسیونی مانند تابلوها، گل و گیاه طبیعی و یا حتی مصنوعی و شمعدان فضایی ایجاد شده و به همین طریق كمی از اضطراب و ناراحتی بیمار می توان كاسته و آرامشی هر چند موقتی را در او پدید آورد.
لوازم سرگرم كننده: مراجعین یك مطب پزشك و یا یك مركز درمانی می بایست مدت زمانی كه معمولا چندان هم كوتاه نیست را برای مراجعه به انتظار سپری كنند. گذشت این مدت زمان هنگامی قابل تحمل تر می شود كه افراد به كاری سرگرم باشند. به عنوان مثال تماشای برنامه های تلویزیونی كه بر روی دیوار نصب شده و یا در گوشه ای قرار گرفته یا گوش دادن به موسیقی متن ملایم و آرامبخش و یا رادیو و همچنین حل جدول و مطالعه مجله و یا روزنامه می تواند از جمله این سرگرمی ها باشد.
●نورپردازی: از آنجا كه نور غذای روح است، در یك محیط درمانی كه اغلب بیماران با ناراحتی های جسمی یا روحی ناشی از مشكل جسمی شان مراجعه می كنند، وجود نوری مناسب و كافی ضروری است.
●تسهیلات گرمایشی و سرمایشی: وجود تسهیلات مناسب فصل برای گرم كردن و یا خنك كردن فضا برای افزایش آستانه تحمل بیماران و همراهان در یك انتظار چندساعته بسیار موثر است.
●سرویس های بهداشتی: در فضای ساختمان یك مطب وجود یك سرویس بهداشتی ضروری است. در این سرویس نیز می بایست تسهیلات لازم در قالب توالت فرنگی و دستگیره های مورد نیاز برای بیمارانی كه دچار معلولیت جسمی بوده و یا به جهت دردهای مفاصل پا امكان استفاده از توالت های معمولی برایشان وجود ندارد، در نظر گرفته شود.
جایگاه نورپردازی در طراحی داخلی ساختمان
زندگی در ساختمان‌های سربه فلک کشیده امروزی، همواره در پرتوهای جانفزای نور خورشید قرار ندارد
قافله پیشرفت‌های بشری، از لامپ‌های شیشه‌ای خانگی ساده، اکنون به سیستم‌های بس مهیج نورپردازی رفته است و حتی کار را به جایی کشانده که از آن به عنوان یک علم و یک دانش کاملا سیستماتیک نام می‌برند.
امروزه به خصوص نقش این علم در معماری داخلی بسیار مهم و جذاب می‌نماید. با افزایش كارآیی صنعت برق و امكانات تكنولوژیك مربوط به آن،استفاده از محصولات وابسته به آن نیز رشد چشمگیری داشته است؛ چنانكه باید اذعان داشت روشنایی راه را برای یك تحول در شناخت و طراحی معماری باز كرده است.
این محصولات كه مشتمل بر انواع چراغ‌ها و سیستم‌های روشنایی هستند، ابزار اصلی نورپردازی را تشكیل میدهند. با تنوع این ابزار، طراحان با مساله‌ای مواجه می‌شوند و آن انتخاب صحیح وسیله نوری و تعیین محل مناسب برای آن است. چنین مشكلی پیچیده‌تر از تامین كمی نور است. اگر چه لامپ‌های عریان قادرند نیازهای كمی نور را به آسانی مرتفع كنند، واضح است كه جنبه‌های دقیق تامین آسایش و نكات ظریف زیبایی‌شناسی از عهده این وسایل ساده بر نمی‌آید. در حقیقت گره كار در تهیه و تامین نور نیست بلكه تنظیم منابع نوری برای خلق محیط مناسب بصری مساله اصلی است.
در بررسی‌های انجام شده پیرامون استفاده افراد از نور و چگونگی نور پردازی منازل مسكونی خود، اطلاعاتی راه‌گشا به دست آمده است كه راه را برای راهنمایی تولیدكنندگان، طراحان و نهایتا استفاده‌كنندگان باز میكند یا باعث سوق دادن آنان به سمت استفاده از منابع نوری مطلوب و راهنمایی تولیدكنندگان، طراحان و نهایتا استفاده كنندگان باز میكند و یا باعث سوق دادن آنان به سمت استفاده از منابع نوری مطلوب و راهنمایی عموم به استفاده درست از منابع در اختیار می‌شود. ابتدا این نكات را مرور كرده و در ادامه نكاتی را درباره روشنایی عمومی از نظر می‌گذرانیم:
افراد مورد مطالعه در این مبحث در پاسخ به سوالی در زمینه استفاده از نور عمومی و موضعی در محل زندگی خود، اذعان دارند كه نور عمومی را بیشتر از نور موضعی در محل زندگی خود استفاده می‌كنند. 75درصد افراد نور عمومی و 25درصد نیز نور موضعی را مورد استفاده قرار میدهند. در مورد استفاده از انواع مختلف چراغ‌های روشنایی بازار، خرید و استفاده به ترتیب با 50درصد و 35درصد و 10درصد در اختیار چراغ‌های سقفی، دیواری و پایه دار زمینی قرار می‌گیرد كه این خود میتواند موید استفاده بیشتر مردم از نورهای عمومی در محل زندگی خود باشد.
رنگ غالب نورهای مورد استفاده نیز حكایت از آن دارد كه نورهای با رنگ سرد، بیشتر از رنگهای گرم در بین مردم طرفدار دارد. اكثر مصرف‌كنندگان و خریداران چراغ‌های روشنایی هنگام خرید محصول مورد نظر اولویتهایی را برای آن مدنظر خود دارند كه زیبایی منبع نور دهنده، كیفیت نوردهی آن، قیمت و نصب و نگهداری آن به ترتیب از عوامل دخیل در خرید و جذب مشتریان به محصولات است.
در اینجا به بررسی عواملی می‌پردازیم كه عوامل اصلی در روشنایی محیط محسوب می‌شوند. قابلیت دید در ناحیه تامین روشنایی مهمترین نیاز استفاده‌كننده در محیط است. این قابلیت به عواملی بستگی دارد كه به بعضی از آنها اشاره می‌كنیم:
شدت روشنایی: برای هر ناحیه تامین روشنایی خاص باید مقیاسی از منابع روشنایی، شدت خاصی از نور را ایجاد کنند. شدت روشنایی در سراسر ناحیه‌ای كه تامین روشنایی آن مدنظر است، باید به طور معقولی یكنواخت باشد. این به آن معنی است كه سر تا سر اتاق باید به میزان مناسبی روشن شود. این امر به منظور اجتناب از ایجاد نواحی تاریك در مساحت‌های زیاد است كه ممكن است در حالتی كه شخص مجبور است، از ناحیه تامین روشنایی مربوط به خود به اطراف نگاه كند، به تطابق چشم اثر بگذارد. شدت روشنایی باید با استانداردهای مربوطه انتخاب شود.
سطوح مجاور: از تفاوت زیاد در شدت روشنایی سطوح مجاور باید اجتناب شود. تفاوت بین شدت روشنایی سطوح مجاور نباید از نسبت ده به یك تجاوز كند، از این رو درخشندگی اطراف ناحیه تامین روشنایی باید كمتر از درخشندگی خود ناحیه تامین روشنایی باشد؛ در غیر این صورت، قابلیت دید در این ناحیه مختل مي‌شود؛ همچنین ممكن است باعث خستگی چشم شود؛ زیرا در این حال باید خود را دو برابر شرایط جدید تطبیق دهد. (مانند مواقعی كه چشم از صفحه تلویزیون به اطراف منحرف می‌شود و دوباره به صفحه بر می‌گردد.) در صورت تداوم این كار چشم خسته شده و منجر به ناراحتی‌هایی از قبیل سردرد، خستگی مفرد و غیره می‌شود، البته خطری دائمی به چشم وارد نمی‌آید.
حفظ شدت روشنایی: به منظور اطمینان از اینكه شدت روشنایی مورد نظر همواره تامین می‌شود، باید تدابیری برای حفظ شدت روشنایی، تعمیر و نگهداری و تمیز كردن چراغ‌ها اتخاذ شود. شدت روشنایی نباید هرگز به كمتر از 80 درصد مقدار توصیه شده افت كند. در طراحی‌های خوب روشنایی، برای جبران تقلیل نوردهی که بر اثر كهنگی لامپ و تجمع آلودگی روی چراغ‌ها به وجود آمده، شدت روشنایی اولیه بیشتر از مقدار لازم در نظر گرفته می‌شود.
كنترل خیرگی چشم: به منظور پیشگیری از ایجاد خیرگی ناراحت كننده چشم، ناشی از منابع نوری، درخشندگی آنها در زاویه‌های دید معمولی باید محدود شود. لامپ‌های بدون پوشش باعث ایجاد خیرگی ناراحت كننده چشم می‌شوند؛ زیرا درخشندگی آنها معمولا خیلی زیاد است. این امر در مورد لامپ‌های فلورسنت بدون پوشش در حالتی كه كار مداوم در زیر نور این لامپ‌ها مورد نیاز است نیز صادق است.
چراغ‌هایی همانند لامپ فلورسنت از نوع بلند با پایه‌های باریك بدون استفاده از وسایل كنترل چشم از قبیل پخش‌كنندهای منشوری یا شبكه‌ای به كار می‌روند. با این حال در حالی كه مدت زمان قرارگیری در زیر نور لامپ‌های فلورسنت بدون پوشش برای مثال در راهروهای اتاق استراحت و غیره كم باشد، استفاده از آنها قابل قبول است.
انعكاسات ناخواسته: برخی از انعكاسات ممكن است در كارآیی یا راحتی اشخاص اختلال ایجاد كنند؛ مثلا انعكاس نور از روی سطوح براقی كه روی آنها مطالبی نوشته شده است، معمولا این امر خارج از كنترل طراح روشنایی است؛ زیرا این مساله به وضعیت قرارگیری ناحیه تامین روشنایی نسبت به منبع نوری بستگی دارد.توزیع روشنی سطوح داخلی اصلی: علاوه بر كنترل درخشندگی منابع نوری، روشنی سطوح داخلی اصلی از قبیل دیوارها، سقف‌ها و غیره از طرق زیر حاصل می‌شود:
الف) در نظر گرفتن ضرایب انعكاسی مناسب برای سطوح.
ب) تامین روشنایی مناسب برای سطوح.
هدف از اتخاذ این تدابیر اجتناب از تفاوت‌های بیش از حد روشنی سطوح وسیع است كه در میدان دید قرار دارند؛ تفاوت‌های خیلی زیاد در روشنی سطوح همانند و درخشندگی بیش از حد منابع نوری باعث خستگی مفرط چشم‌ها می‌شود. از طرفی در صورتی‌كه روشنی خیلی یكنواخت باشد، تاثیر آن ایجاد محیط خسته‌كننده یا افسرده‌كننده است.
با اینكه توزیع روشنایی عمومی عامل اصلی است ولی شدت سایه‌ها نیز در محیط تاثیر می‌گذارد، شدت سایه‌ها به وسیله نوع توزیع نور تعیین می‌شود. مثلا نوردهی با زاویه بسته باعث ایجاد سایه‌هایی با شدت زیاد می‌شود. در حالی كه لامپ‌های فلورسنت سایه‌های ملایم ایجاد می‌كنند، سایه‌هایی با شدت زیاد معمولا مناسب نیستند به جز مواردی كه هدف ایجاد جلوه‌های ویژه باشد.
انتخاب مستقیم روشنایی: سیستم‌های روشنایی باید به گونه‌ای انتخاب شوند كه توزیع روشنی مورد نیاز را ایجاد كنند. این بدین معنی است كه در مورد آویز یا چراغ‌هایی كه روی سطوح نصب می‌شوند، در دفاتر كار و اماكن حداقل 30درصد نور منتشره باید به طرف بالا باشد، در این صورت می‌توان از كافی بودن روشنی سقف اطمینان حاصل كرد.
روشنایی غیرمستقیم: نحوه عمل این نوع روشنایی به صورت توكار است؛ در این حالت همه نورها به طرف سقف هدایت می‌شود و سایر سطوح اتاق، به وسیله انعكاس متقابل روشن می‌شود، نتیجه این امر خسته‌كننده است. زیرا توزیع روشنی بیش از حد یكنواخت است، همچنین این نوع روشنایی كارایی خوبی ندارد و فقط در موارد خاص باید از آن استفاده كرد.
محل قرارگیری چراغ‌ها: ترتیب قرارگیری چراغ‌ها به منظور نیل به توزیع روشنی دلخواه لازم است به گونه‌ای باشد كه نوركافی به قسمت‌های بالایی دیوارها و سقف برسد. این امر عموما نیاز به طرح قرارگیری چراغ‌ها در فواصل یكنواخت دارد تا بدین ترتیب شدت روشنایی مورد نیاز در صفحه مربوط به ناحیه تامین روشنایی حاصل شود در حالی كه ترتیب قرارگیری به صورتی است كه فواصل بین چراغ‌ها از مقدار حداكثر نسبت فاصله به ارتفاع نصب تجاوز نمی‌كند و فاصله از دیوارها نصف این فاصله می‌باشد.
به منظور حصول اطمینان از اینكه روشنی دیوار كافی است چراغ‌ها را لازم است حتی نزدیكتر به دیوارها قرار داد. در مورد چراغ‌های با نور دهی به طرف بالا، لازم است آنها را در فاصله حداقل 150 سانتی‌متر از سقف و حتی بیشتر از آن قرار داد، به طوری كه نور به طرف بالا به خوبی روی سقف توزیع شود.
رنگ و ترتیب رنگها: علاوه بر انعكاسات مناسب، سطوح باید دارای رنگهای مناسبی باشند؛ به طور كلی رنگها نباید قوی یا خیلی ضعیف باشند. رنگهای قوی می‌توانند باعث خستگی مفرط چشم شوند. مخروط‌های چشم در اثر خسته شدن باعث دیگر گونی تاثیر رنگها می‌شوند. رنگهای ضعیف نیز به همین صورت باعث خستگی چشم می‌شوند. ترتیب رنگها در قسمت‌های اصلی داخل اماكن، بایستی ساده و غیر مزاحم باشد. در ضمن به كمك مراكز آسودن بصری (به شكل صفحات آویزان از دیوار مثل تقویم و ...) محیطی كه از نظر بصری رضایت بخش است، ایجاد می‌شود، از پنجره‌ها نیز برای این منظور استفاده می‌شود.
رنگهای گرم عبارتند از: قرمز، زرد، كرم، قهوه‌ای و...
رنگهای سرد عبارتند از: آبی‌ها و سبزها و ...
انتخاب رنگ به محیط احساسی كه تمایل به ایجاد آن است، بستگی دارد. رنگهای گرم از لحاظ بصری فصل و مهیج هستند؛ در حالی كه رنگهای سرد آرام بخش و متعادل هستند. تاثیر دیگر رنگهای گرم یا سرد روی اندازه‌های ظاهری اتاق است كه كوچكتر و بزرگتر از مقدار واقعی به نظر برسند. رنگهای گرم باعث كوچكتر به نظر رسیدن اتاق می‌شوند.
در حالی كه رنگهای سرد اتاق را بزرگتر نشان میدهند.
انتخاب رنگ نور منبع نور به عوامل زیر بستگی دارد:
_كاری كه در ناحیه تامین روشنایی انجام می‌شود
_شرایط داخل اماكن
_سازگاری با سایر منابع نوری موجود مثل لامپ‌های نور زرد
برخی از كارهایی كه در ناحیه تامین روشنایی انجام می‌گیرند، نیاز به منابع نوری با بازده رنگ بسیار خوب دارند. مشخصه‌های منابع نوری در هر دو مورد بازده رنگ و دمای رنگ برای این كاربردها معمولا در استانداردهای مربوطه تعیین می‌شوند.
انتخاب دمای رنگ به شدت روشنایی بستگی دارد، در شدت روشنایی كم نیاز به دمای رنگ پایین است و در شدت روشنایی زیاد نیاز به دمای رنگ بالا. این انتخاب احتمالا پیرو این مساله است كه نور روز معادل دمای رنگ بالا با شدت روشنایی زیاد پنداشته می‌شود؛ در حالی كه نورش (دمای رنگ پایین كه حباب هنگام شب در اطراف آن می‌نشست) برابر با شدت روشنایی كم تصور مي‌شد.
انتخاب صحیح منابع نوری و ترتیب رنگها یك امر تجربی است، زیرا در مورد اینكه رنگهای مختلف در زیر نور منابع نوری مختلف و در محیط‌های مختلف چگونه به نظر خواهند رسید جز با تجربه شخصی نمی‌توان نظر داد.
رنگ نور، آن تاثیر حسی است كه به وسیله مجموعه طول موج‌های مختلفی توسط چشم دریافت می‌شود، ایجاد می‌شود. رنگ نور را نباید به عنوان یك مشخصه سطوح منعكس كننده نور تلقی كرد. رنگ نورهای منعكس شده از سطوح به انتخاب نوع منبع نوری بستگی دارد. نهایتا اینكه تصمیم‌گیری در مورد اینكه یك سطح رنگی در زیر نور یك منبع نور خاص چه رنگي به نظر خواهد رسید با استفاده از تجربیات عملی ممكن می‌گردد.
منبع: tarahiememari.blogfa.com
