مشاعره

دانی که شمع به دم مرگ به پروانه چه گفت
گفت ای عاشق بیچاره فراموش شوی
سوخت پروانه ولی خوب جوابش را داد
گفت طولی نکشد تو نیز خاموش شوی

ياد رخ تو در من
عطر نفست جاري
ياد رخ تو در دل
دستان توام در دست

تو همونی که میگفتی تو دنیا هیچکس مثل من پیدا نمیشه
تو همونی که میگفتی قلبم ماله تو باشه واسه همیشه

باورم نمیشه که چشمات بره ماله دیگرون شه
با غریبه آشنا شه با غریبه مهربون شه

تو همونی که میگفتی تو دنیا هیچکس مثل من پیدا نمیشه
تو همونی که میگفتی قلبم ماله تو باشه واسه همیشه

هرگز نبود غنچه بدین تنگ دهانی
صد بار بگفتی که دهم زان دهنت کام

من تو را آسان نیاوردم به دست
بارهـا ایـن کـــودک احســــاس من
زیـر بارانـهای اشــک من نـشـت
من تورا آسان نیاوردم به دست
در دل آتش نشـستـن کارآسانی نبود
راه رابراشک بستن کارآسانی نبود
باغروری هـم قدبـالای بـام آسـمـان
بارهادرخود شکستن کارآسانی نبود
بارها ایـن دل به جرم عــاشــقــی
زیر سـنــگینی بـار غم شـکـســت
من تورا آسان نیاوردم به دست
*-*

ما اومدیم

تو هميشه به خاطر من آنجا حضور داشتي
نسيم ملايمي که مرا به دوش مي کشيد
روشنايي اي که در تاريکي مي درخشد
عشق تو در زندگي من
تو الهام بخش من بودي
در ميان تمام دروغ ها تو يک حقيقت هستي
زندگي من به يک مکان بهتر تبديل شده
به خاطر وجود تو

وه که به حسرت عمر گرامی سر شد

همچو شراری از دل «آذر» بر شد و خاکستر شد

یک نفس زد و هدر شد

روزگار ما بسر شد

*-*

ما امیدم

داني كه را سزد صفت پاكي
آن كه او وجود پاك نيالايد

دست بردار از اين در وطن خويش غريب

قاصدک تجربه های همه تلخ ،

با دلم می گويند ،

که دروغی تو دروغ

که فريبی تو فريب

باور نكردم تو بي وفاي روزگارن باشي
باور نكردم تو لعنتي تنها روزگاران باشي
به خاطر مي سپارم سيباهي سكوت
كفن سپيدت با آرامش سكوت