آذری شعرلری

Ey camalın kafü hey, yey, eynü sad,
Məniyi ya sin saçında müstəfat.
Qəddi min-Tuba, əya huri nicat,
Səcdeyi-vəchində meracil-ibat.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Gəl, mühiti-eşqə bir gəz dala gör,
Vəhdətin dürrün içindən ala gör.
Adəmǝ qıl səcdə, kibri sala gör,
Olma şeytan, düşmə məkrü ala gör.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Qaşların yayı məni qurban edər.
Surətin nəqşi könül heyran edər,
Gör bu qüdrət möcüzü yəzdan edər,
Cümləəşya səndə uş seyran edər.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Abü xaki eylədi çün həq xəmir,
Ərşini xəlq eylədi yəni sərir,
Hüsnünü şah eylədi, eşqi əmir
Aşiqü məşuq ilə eşq oldu bir.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Yar əlindən çün meyi-dilkəş gǝlir,
İçəlim, həqdən nə gəlsə xoş gəlir.
On səkkiz min aləmin sirrin bilən
Kəbəteyni atacaq se şeş gəlir.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Çün həqi hər yerdə aydırsan ki, var,
Səndə bəs həq var imiş, həq səndə var.
Ənbiyanın sirrini bilməz davar,
Qismət olmaz divə rahi-xoşgüvar.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Çox zaman keçdivü çox gəzdi mədar,
Səndən özgə görmədi bir doğru yar.
Hər kimin mənzuru sənsən, ey nigar,
Cənnəti-əladadır leylü nəhar.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Həq təalanın kəlamı səndədir,
Favü zad ol bil ki, lamı səndədir.
Rövşənin darüssəlamı səndədir.
Gör kəlami həm səlami səndədir.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Gəl ki, sənsən ərşü kürsi səndədir,
Bistü həştü sivü düsi səndədir,
Ey Məsiha, ruhi-qüdsi səndədir.
Həqmisən, yoxsa ki, əksi səndədir?

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Ey könül, həq səndədir, həq səndədir,
Söylə həqqi kim, ənəlhəq səndədir,
Nuri mütləq, zati mütləq səndədir.
Müshəfin hərfi mühəqqəq səndədir.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Həq təala varlığı adəmdədir.
Ev onundur, ol bu evdə dəmdədir.
Bilmədi şeytan bu sirri, qəmdədir,
Ol səbəbdən ta əbəd matəmdədir.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Gər hǝq oldun, həq sifatın qandadır?
Həq süfat ol, gör ki, zatın qandadır?
Gər mühit oldun cəhatın qandadır?
Ey Kəmax, axər Fəratın qandadır?

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Cövhəri-fərd adəmin kanındadır,
Küntə kənzən adəmin şanındadır.
Gərçi şeytan adəmin qatındadır,
Sirri-əsma adəmin canındadır.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Aşiqin seyranı ol aləmdədir,
Bilməyən ol aləmi matəmdədir,
Küntə kənzin cövhəri adəmdədir,
Adəm ol meydir ki, cami-Cəmdədir

İMADƏDDİN NƏSİMİ

İsanin əsli bilən Məryəmdədir,
Həq Süleyman hakimi xatəmdədir.
On səkkiz min aləmin sirrin bilən,
Ol ləqəd kərrəm bəniadəmdədir.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Xeyli müddətdir ki, dərdin məndədir,
Dil sənə bir boynu bağlı bəndədir.
Saldı hicranın ayağımdan məni.
Sən bilirsən, indi mürvət səndədir.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Həq təalanın kəlamı nurdur,
Görməyən ol nuri həqdən durdur.
Çün ənəlhəǝq söyləyən Mənsurdur,
Gəldi İsrafil əlində surdur

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Həq sözün gör ki, necə dürdanədir,
Həq sözünü bilməyənlər da nədir?
Cahilü nadan nə bilsin danə dür.
Danəyi dana bilir kim, danədir.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Dutdu üzündən cahanı cümlə nur.
Həq hidayət etdi Mehdidən zühur.
Endi İsa, gəldi Musa, doldu nur,
Zahir oldu möminə cənnəti hur.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Hər nə kim təqdiri-yəzdani qılır,
Eyni hikmətdir, həq ərzani qılır,
Şah iki aləmdə sultanı qılır,
Hər nə kim könlü dilər, anı qılır.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Surətin nəqşində qıldı həq zühur,
Üştə müshəf gəl oxu allah nur,
Zülfü rüxsarındadır həşri nüşur,
Ey boyu tuba, üzü cənnati hur.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Mahımın üzündən oldu pərdə dur,
Gəldi həqdən ayəti-allah nur,
Ey xətü xalın təcəlli, üzün Tur,
Surətin mənisidir cənnati hur.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Bil vücudun kim, Süleyman təxtidir,
Həm imarət qıl ki, sultan təxtidir.
Cismini yoğurdu çün can təxtidir,
Həq qatında həşrü mizan təxtidir.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Ləbinə ləli-canfəza dedilər,
Sormuşam, dərdimə dəva dedilər.
Qamətin balası bəla dedilər,
Bizləri ona mübtəla dedilər.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Ey günəş surətli, yari-dilpəzir,
Tələtindən utanır bədri-münir.
Neyləyim ki, mən fəqirəm, sən əmir,
Həsrətindən ürəyim hər dəm ərir.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Surətin müshəfdir, ey bədri-münir,
Xilqətin sər ta qədimdir dilpəzir,
Əhli-ürfan ol, nəəshabi-sərir
Bil ki, həqdir həm səmiü həm bəsir.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Ay ilə günəş üzün heyranıdır,
Mişk iləənbər saçın tərxanıdır,
Çün Nəsimi aləmin sultanıdır,
Dövr anın, dövran anın dövranıdır.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Ey iki aləmdə hüsnün binəzir,
Fitnəli qaşın kamandır, qəmzə tir.
Ənbərin zülfün tozundandır əbir,
Məhşər oldu, qopdu hüsnündən nəfir.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Həqqə yar ol, ey könül, yar ol, yetər,
Həqqi çün yar eylədin, var ol, yetər,
Nurə nur ol, narə ol nar ol, yetər
Adəmə oldur səzavar, ol yetər.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Ey hərami gözlərin yəğmaçılar.
Kəbə üzündür, məlaik hacılar.
Eşqinə ümmət olandır nacilər,
Vey dodağından xəcil həlvaçılar.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Usta var əyrivü həm yalançıdır,
Kim dedi yalançıyı, kim nacidir.
Fitnənin başmağı onun tacıdır,
Məkrü al əsrasivü meracıdır.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Allahın Fəzli bizə oldu bəşir,
Bəşrna beməğferən əcrǝn kəbir
Yerü göyün mənzərisən, ey əmir,
Yələm-əs-sirr əl-xifa mafil-zəmir.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Ey cəmalın hüsnünə heyran qəmər,
Sünbülün dövründədir pünhan qəmər,
Ləmyəzəl günəşsən, ey taban qəmər.
Gəl ki, verdi hüsnünə dövran qəmər.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Gəldim uş həqdən, gətirdim xoş xəbər,
Eyni şinü qaf ilə qıldım nəzər.
On səkkiz min aləm içrə sərbəsər.
Həqqi gördüm, dopdoludur bəhrü bǝr.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Qamətin hǝr dəm qiyamət göstərir.
Gör bu qəddi kim, nə qamət göstərir.
Kəbə üzündən əlamət göstərir.
Qanlı eynin bax, imamət göstərir.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Qabü-qövseyn iki qaşın yayidir.
Vəzzühanın şəmsi üzün ayidir.
Dünvǝyü üqba saçın bir taridir
Dur bulur hər kim ki, ol dəryayidir.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Ol nədir kim, hayü-huyi altıdur?
Kim görübdür bir sədəfdə altı dür?
Bistü həştdən dişxarı heç nəsnə yox,
Fövq başın, təht ayağın altıdur.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Ey günəş üzlü, camalın fitnədir?
Nünü mimin, eynü dalın fitnədir.
Ey büti-gülçöhrə, alın fitnədir,
Qəmzə cadu, zülmü xalın fitnədir.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Hər ki, sən şirinləb üçün ad oxur,
Xosrovü xuban şəhi, Fərhad oxur.
Qamətini sərv ilə şümşad oxur,
Gözlərini zalimü bidad oxur.

İMADƏDDİN NƏSİMİ

Çün vücudundur, nigara, şəhriyar,
Surətü mənidə sənsən şəhriyar.
Məniyi-şəqqül-qəmər çün səndədir,
İstiva eylə camalın, şəhri yar.

İMADƏDDİN NƏSİMİ