[QUOTE=mehraria;1393676] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ماهی قرمز کوچک یا Goldfish
[QUOTE]
این نوع هم اسمش کله شیری هست .
Printable View
[QUOTE=mehraria;1393676] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ماهی قرمز کوچک یا Goldfish
[QUOTE]
این نوع هم اسمش کله شیری هست .
سلام دوستان.
من این تاپیک رو تازه دیدم. و از اونجایی که من علاقه خاصی به همه چیز از جمله آکواریوم دارم خوشم اومد در اینجا هم فعالیت کنم.
در زمینه ی این اطلاعاتی که شما گذاشتید باید بگم دستتون درد نکنه .
اگه هم بخوایید میتونیم یه تاپیک تخصصی تر برای اکواریوم با عنوان مثلا : "اکواریوم و ماهی های اکواریومی" راه بندازیم. اگه هم نه خوب در همینجا به صورت عمومی تر پرداخته بشه.
از دوستان اگر کسی سوالی در مورد ماهی های اکواریومی داشت بپرسه. تا جواب بدیم. چه بسا جواب اون سوال رو هم خود من هم ندونم و از دیگران یاد بگیریم.
نقل قول:
همچین تاپیکی داشتیم حذفش کردیم چون مشابهت داشت!
همینجا ادامه بدید
خوشحال میشیم
موفق باشید
خانواده ماهی طلایی شامل گلدفیش کالیکو، بلک مور، لاین هد، دم چادری، چشم آسمانی، چشم بادبادکی ( بابل آیز ) و انواع دیگر می باشد.
خانواده ماهی طلایی بسیار متنوع و از انواع زیادی تشیکل شده است و بیشترین طرفداران این ماهیها در ژاپن و چین هستند. تکثیر انواع ماهیهای طلایی بسیار آُسان انجام می گیرد و تخمها از مقاومت بالایی برخوردار هستند. سرسختی و مقاومت و زیبایی این ماهی ها باعث شده است روز به روز طرفداران بیشتری پیدا کنند و هر روز کارشناسان پرورش ماهی با استفاده از علم ژنتیک و وراثت، نژادها و گونه های جدیدی را تولید می کنند. تا کنون حدود ۱۰۰ نوع ماهی طلایی بوجود آمده است. که فقط چند گونه از آنها به ایران آورده شده اند که تمام آنها با موفقیت تکثیر و پرورش یافته اند، برای تکثیر ماهیهای طلایی روشهای متعددی وجود دارد که عبارتند از :
۱) روش مصنوعی
۲) روش نیمه مصنوعی
۳) روش طبیعی
مقاومت ماهیها طلایی در مقابل درجه حرارت آب زیاد است بطوریکه در زمستان در زیر لایه های یخ زمستانی در کف استخرها براحتی درجه حرارت پایین آب را تحمل می کنند. ماهیها خونسرد هستند و همین امر باعث می شود در هر درجه حرارتی فعالیت متناسب با آن داشته باشند در واقع در تابستان که درجه حرارت آب استخر حدود ۳۰ درجه سانتی گراد است ماهی های طلایی بیشترین فعالیت خود را دارند و به غذا و اکسیژن خیلی زیادی احتیاج دارند و به سرعت هم رشد می کنند و از اواخر پاییز که درجه حرارت پایین می آید فعالیت آنها خیلی کم می شود و مصرف غذا و اکسیژن هم به حداقل می رسد و در زمستان به پایین ترین حد ممکن می رسد. معمولاً در زمستان از ذخیره غذایی بدنشان مصرف می کنند که همین موضوع باعث کم شدن وزن آنها می شود. بطوریکه اگر یک ماهی ۲۰۰ گرم در اوایل پاییز وزن داشته باشد در آخر زمستان حدود ۱۶۰ گرم وزن خواهد داشت و حدود ۴۰ گرم از وزن آن کاسته می شود.
در آکواریم، ماهی های طلایی خیلی زود با هر شرایطی تطبیق می کنند و هر نوع غذایی را بخوبی می خورند. حتی غذاهای پس مانده بقیه ماهیها را در کف از لابه لای ماسه ها می مکند و ذرات ریز غذا را می خورند.
تحرک و جنب و جوش این ماهیها زیاد است و در مقابل بیماریها و امراض پوستی مقاوم و خیلی بندرت بیمار می شود. از طرفی چون پرخور و پرتحرک هستند، بعضی اوقات آب آکواریم را کدر آلوده می سازند که در اینصورت هر هفته بهتر است مقداری از آب آنها را تعویض کنید. اکسیژن مصرفی گلدفیشها خیلی زیاد است و باید همیشه اکسیژن آب ماهیهای طلایی تأمین باشد.
● روشهای تکثیر و پرورش ماهیهای طلایی
▪ روش مصنوعی
در ایران برای اولین بار از روش مصنوعی در کارگاه پرورش ماهی در رشت توسط محمدرضا شیخیان با موفقیت انجام شده است. در روش مصنوعی باید حوضچه های مخصوصی برای مولدین آماده ساخت که دارای سیستم ***** و اکسیژن دهی و ورودی و خروجی آب مرتب باشد و بخوبی قابل کنترل و از قبل آماده و مجهز باشد.
در حوضچه های مخصوص ماهیهای نر از ماهی های ماده بطور جداگانه نگهداری می شوند. از قبل کلیه وسایل و آکواریم ها و ابزار کار آماده و مهیا می شود. در روش مصنوعی طریقه تخمگیری کاملاً بصورت مصنوعی انجام می شود. یعنی ماهی ها هرگز همدیگر را نمی بینند و یا تماسی با هم ندارند. ابتدا ماهیهای مولد باید وزن شوند و به ازای وزن هر ماهیها مقدار هورمون هیپوفیز یا هورمون HCG طبق دستور بصورت محلول درآید و با سرنگ مقدار لازم به هر ماهی تزریق شود. برای ماهی های ماده ۲۴ ساعت قبل از تخم گیری فقط در یک نوبت میزان هورمون تزریق می شود ولی برای ماهی های نر بهتر است مقدار محاسبه شده هورمون در دو نوبت و بفاصله ۱۲ ساعت تزریق شود.
بعد از ۲۴ ساعت ماهی های مولد آماده هستند ابتدا ماهی ماده را آزمایش می کنیم، اگر تخمها رسیدگی کامل پیدا کرده باشند برای تخمگیری با احتیاط و به آرامی از دو طرف پهلوی ماده با فشار ملایم تخمها به بیرون هدایت می شوند و داخل یک ظرف قرار می گیرند. سپس از دو عدد ماهی نر استفاده می کنیم و اسپرم گیری می شود. این عمل را گشن گیری یا تخمگیری به روش مصنوعی هم می گویند. حالا با ملایمت تخمها را با اسپرمها مخلوط می کنیم که بهتر است از یک پر استفاده شود تا تخمها صدمه نبینند. سپس تخمهای داخل ظرف را با محلول آب نمک ۷/۰ % شستشو می دهیم که معمولاً حدود پنج دقیقه باید شستشو را انجام دهیم و همانطور با ملایمت تخمها را با اسپرم نرها مخلوط می کنیم.
تا تمام تخمها بخوبی بارور شوند. بعد از آن چون تخمها چسبندگی دارند و تا زمانیکه با آب نمک شستشو می دهیم این خاصیت چسبندگی کم است. حالا باید تخمهای بارور شده را به آکواریم هایی که از قبل آماده ساخته ایم منتقل سازیم. در هر آکواریم تعداد مشخصی بطور تقریبی تخم رها می سازیم، بعد داخل هر آکواریم یک شعله اکسیژن قرار داده می شود و مقداری داروی متیلن بلو با غلظت ۱/۰ % اضافه می شود تا از خرابی تخمها و شیوع و حمله قارچها جلوگیری بعمل آید. ماهیهای مولد بعد از پایان کار به حوضچه ها بر می گردند و برای نوبت بعدی بخوبی تغذیه و نگهداری می شوند.
تخمها درداخل آکواریم بعد از ۴۸ ساعت باز می شوند و بتدریج لاروها به دیواره آکواریم می چسبند. لاروها همراه خودشان کیسه زرده دارند که تا سه روز از آن تغذیه می کنند و در این مدت به هیچ غذایی احتیاج ندارند. معمولاً از صبح روز چهارم لاروها اشتهای زیادی برای خوردن غذا دارند. نوزادان میگوی نمکی بهترین غذا برای آنها بحساب می آیند. لاروها هر چه بزرگتر می شوند باید مقدار غذا و محل نگهداری متناسب با آنها باشد و تمیزی آب لاروها و رقم بندی بچه های ماهی طلایی در هر ۱۵ روز یک نوبت باید انجام شود. در روش مصنوعی نکات بسیار مهمی وجود دارد که حتماً باید مورد توجه قرار گیرد.
۱) محل تزریق هورمون باید بین برانشی و باله پشتی و در وسط بدن ماهی بصورت عضلانی زده شود و حداکثر نیم سانتی متر سوزن سرنگ بداخل بدن ماهی وارد شود.
۲) فاصله زمانی تزریق برای ماده ها نرها رعایت شود.
۳) مقدار محلول هورمون باید دقیق محاسبه شود و برای هر ماهی به اندازه تعیین شده تزریق شود.
۴) کلیه لوازم باید کاملاً تمیز، استریل و ضد عفونی باشند.
۵) قبل از انجام تخمگیری ( گرفتن تخم و اسپرم ) حتماً از باروری و رسیدگی کامل تخمها و اسپرمها باید باید مطمئن بود.
۶) اشخاص مبتدی از این روش استفاده نکنند.
۷) حتماً از افراد آگاه، متخصص و کارشناس پرورش ماهی کمک بگیرید. بدلیل حساسیت و دقت لازم در موقع انجام و تشخیص باروری تخمها و اسپرم به تنهایی عملیات را انجام ندهید.
▪ روش نیمه مصنوعی :
در این روش مانند روش مصنوعی تمام کارهای مربوط به تزریق هورمون هیپوفیز یا HCG به مولدین انجام می شود. به جای اینکه با روش مصنوعی تخمها و اسپرم گرفته شود. از اینجا به بعد را بصورت طبیعی ماهیها در کنار یکدیگر قرار می گیرند و بصورت طبیعی با تعقیب و گریز همدیگر و با فشارهایی که ماهیهای نر از دو طرف به پهلوی ماهی ماده وارد می آورند باعث می شوند ماهی ماده تخمهایش را رها سازد و همزمان نرها هم بصورت طبیعی و با میل خودشان اسپرمها را رها می سازند و در چندین نوبت تعقیب و گریز هر نوبت تعداد زیادی تخم رها می شود. معمولاً چند ساعت طول می کشد تا تخمگیری انجام شود.
در این روش بهتر است ماهی های ماده و نر بصورت گروهی و به نسبت ۵ به ۷ در کنار هم قرار بگیرند چون نتیجه تخمگیری بهتر خواهد شد. چنانچه در آکواریم تخمگیری صورت می گیرد بهتر است تعداد ماده یک عدد و تعداد نرها ۲ عدد باشند. در روش نیمه مصنوعی چون نیمی از کار توسط ماهی ها باید انجام شود و چون ماهی ها هم علاقه شدیدی به خوردن تخمهایشان دارند بنابراین باید چاره کاری اندیشید تا تخمها از دسترس مولدین دور یا پنهان شوند. می توان ماهیها ی مولد را داخل قفس توری قرار داد و یا با انبوه گیاهان طبیعی یا مصنوعی آکواریم را پوشانید که تخمها در لابلای گیاهان استتار شوند و یا از چشمه های تور عبور کنند.
بعد از پایان تخم ریزی که معمولاً ماهیها دیگر میلی به تعقیب همدیگر نشان نمی دهند از آکواریم خارج شوند و به محل نگهداری انتقال داده شوند. در این روش معمولاً هر ۱۵ روز یکبار می توانید از ماهی های تخمگیری کنید. در مدت ۱۵ روز بهتر است ماهیهای ماده از نر جداگانه نگهداری شوند و با بهترین روش ممکن آنها را تغذیه نمایید.
▪ روش طبیعی در آکواریم یا حوضچه
الف) روش قفس توری
ب) روش استتار
راحت ترین و ساده ترین طریقه تکثیر و پرورش ماهیهای طلایی روش طبیعی است. همانطور که گفته شد، بهتر است مولدین ماده و نر از همدیگر جدا نگهداری شوند و به بهترین شکل ممکن تغذیه شوند. آب سالم و اکسیژن کافی داشته باشند. ماهی های طلایی در آکواریم یا حوضچه می توانند تخمگیری نمایند. محل تخمگیری باید از قبل کاملاً آماده و مهیا باشد و درجه سختی آب هم بین ۱۰ تا ۱۵ درجه باشد. تعداد ماهی های مولد باید متناسب با آن باشد. مثلاً اگر در یک آکواریم ۴۰ * ۳۵ *۷۰ سانتی متر قرار است تخمگیری انجام شود بهتر است از یک ماهی ماده و دو عدد ماهی نر استفاده شود. چنانچه در حوضچه ۱*۱*۴ متر قرار است تخمگیری شود بهتر است از ۱۰ عدد ماهی ماده و ۱۴ عدد ماهی نر انتخاب و مورد استفاده قرار بگیرد. در محل تخمگیری هرگز به ماهیها غذا داده نمی شود چون غذا دادن علاوه بر اینکه آب را آلوده می سازد باعث فساد و خرابی تخمها نیز می شود و رشد قارچها را همراه خواهد داشت که خود قارچها هم باعث از بین رفتن بقیه تخمهای باقیمانده خواهند شد و در نتیجه غذا دادن در مکان تخمگیری مولدین باعث از بین رفتن تمام تخمها خواهد شد.
الف) روش قفس توری
در این روش قفس توری داخل مکان تخمگیری آکواریم یا حوضچه قرار می گیرد. ( معمولاً قفس متناسب با مکان تخمگیری ساخته می شود ) چشمه های تور باید آنقدر درشت باشند که تخمها براحتی از آن عبور کنند. بطوریکه ماهیهای مولد از آن چشمها نتوانند به بیرون از قفس توری بیایند. بهتر است ماهیهای ماده را در ساعت ۱۲ ظهر داخل قفس قرار دهید تا فرصت داشته باشند با محیط انس بگیرند و در آنجا با آرامش احساس امنیت کنند و در واقع محل را انتخاب و مورد پسند قرار بدهند. بعد از ۳ الی ۴ ساعت نرها به داخل قفس گذاشته می شوند. بهتر است چند شاخه گیاه طبیعی یا مصنوعی داخل قفس قرار بگیرد تا برای ماهیها محیط طبیعی تر جلوه کند و به امنیت و آرامش ماهیها بیشتر کمک کند.
ضمناً گیاهان می توانند محرک و راه انداز خوبی برای تخم ریزی باشند. یادآوری می شود در مکان تخم گیری هرگز غذا داده نشود. محل تخم گیری آکواریم یا حوضچه باید دارای آب با سختی مناسب بین ۱۰ تا ۱۵ درجه DH از قبل آماده شده باشد و در همان بعدازظهر نرها را در قفس قرار دهید. ماهیهای نر خودشان را به ماده ها معرفی می کنند و با حرکت نزدیک و چسبیده و آنها تمایل به تخمگیری یا بی میلی خودشان را ابراز می کنند و بهتر است بصورت طبیعی نور کم و به تاریکی شب ختم شود و هرگز آنشب روشنایی را نباید روشن کنید تا ماهیها بتوانند شب را در آرامش استراحت کنند تا فردا در سپیده دم صبح ابتدای روشن شدن هوا، ماهیهای نر با تعقیب ماهیهای ماده به تخمریزی بپردازند. هر ماهی ماده که اعلام آمادگی کند با دو عدد ماهی نر و گاهی هم بیشتر عمل تخمریزی را شروع می کنند.
ماده ها و نرهای دیگر یکی بعد از دیگری به جمع آنها می پیوندند و طولی نمی کشد که تمام ماهیها تعقیب و گریز را شروع می کنند و تخمها بصورت انبوه پاشیده می شوند و به آرامی به کف و دیواره ها می چسبند.
بعضی ماهیها تخم خوره های حرفه ایی هستند که بر می گردند و تعدادی تخم را قبل از اینکه توری عبور کنند می خورند. که این مسئله اصلاً مهم نیست. چون آنقدر تخم زیاد می ریزند که خوردن تعدادی از آنها هیچ اثری نخواهد داشت. بلکه باعث تشویق و علاقه مندی آنها خواهد شد که در نوبت بعدی بخوبی تخمگیری با تمایل شدیدتری انجام می دهند. چون بصورت غریزی متوجه می شوند سهمی از آن تخمها نصیب خودشان خواهد شد. در هر صورت هیچ گونه مزاحمتی یا ممانعتی از ادامه تخم ریزی نباید صورت بگیرد. معمولاً تخم ریزی حدود ۵ ساعت ادامه خواهد داشت و در پایان سطح آب کف می زند و آب کدر و شیری رنگ می شود. دیده شده است، بعضی از ماهیهای ضعیف تر بر اثر فشار زیاد تلف شده اند و گاهی آنقدر صدمه می بینند که بیمار می شوند و هرگز در آینده برای تکثیر مناسب نخواهند بود که در این صورت بهتر از اینگونه ماهیها را از دور خارج کنید.
با مشاهده تخمها و با ساکت و آرام شدن ماهیها باید با حوصله آنها را از آنجا خارج کنید و با حوصله و آرامش کارهای لازم را در کمال خونسردی و با دقت تمام انجام دهید.
▪ ماهی های ماده را از ماهیهای نر جدا کنید و هر گروه را به محل خودشان انتقال دهید و مکان نگهداری مولدین باید از قبل آماده شده باشد.
▪ در صورتیکه آب خیلی شیری و ابری رنگ شده است بهتر است مقداری از آب را با آب مناسب که همان شرایط را دارد تعویض کنید. می توانید از یک ***** برقی کمک بگیرید و چند ساعت ***** داخل آب کار کند تا آب را شفاف و زلال کند.
▪ مقداری داروی متیلن بلو به آکواریم تخمها اضافه کنید. معمولاً ( ۱/۰ % ) رنگ آب باید آبی آسمانی شود بنابراین بهتر است دارو را قطره قطره اضافه کنید و رنگ آب زیاد آبی پررنگ نشود دارو باعث جلوگیری از رشد و حمله قارچها به تخمها خواهد شد.
▪ اکسیژن آب تخمها باید کافی باشد. معمولاً دو روز طول خواهد کشید تخمها باز شوند و روز سم لاروها به دیواره و وسایل داخل آب می چسبند. در این مرحله بهتر است قفس توری از آنجا خارج شود. مواظب باشید لاروها چسبیده به قفس تور با تکانهای آرام رها شوند معمولاً تا روز ششم ( یعنی سه روز بعد از چسبیده شدن ) لاروها هیچگونه غذایی نمی خواهند. در این سه روز لاروها زیر شکمشان کیسه زرده ایی دارند که از آن تغذیه می کنند و احتیاج به هیچ غذایی نخواهند داشت.
صبح روز چهارم ( سعی صبح روز هفتم از زمان تخم ریزی) که لاروها چهار روز عمر دارند کاملاً شنای آزاد پیدا کرده اند و کیسه زرده آنها هم کامل جذب بدنشان شده است. از اینجا به بعد لاروها احتیاج به غذا دارند که اهمیت بسیار زیادی دارد. باید روزانه چهار نوبت به لاروها غذا داد. بهترین غذای زنده در این مرحله نوزادان میگوی نمکی هستند که از قبل باید تدارک دیده باشید. لاروها خیلی پرخور و با اشتها هستند و خیلی سریع رشد می کنند بطوریکه رشد روزانه آنها را با چشم می توان مشاهده کرد بعد از چند روز لاروها باید به مکان جدید و بزرگتر که از قبل آماده شده است انتقال داده شوند. بطور متوسط برای هر متر مربع سطح آب باید ۵۰۰ عدد لارو ماهی در نظر گرفت. ارتفاع آب باید ۳۰ سانتیمتر باشد ولی چنانچه در حوضچه پرورش ماهی رها شده اند در مدت یکماه ارتفاع بتدریج بالاتر می آید و در آخر یکماه به یک متر خواهد رسید. اکسیژن، فیلتر، نور و تغذیه مناسب همواره باید مورد توجه باشد. بسیار دیده شده است بر اثر آلودگی آب، کمبود اکسیژن محلول در آب تعداد زیادی از لاروها در روزهای اول تلف شده اند.
در پروش ماهی طلایی یک مشکل بزرگ که تعداد بچه ماهی ها را کم می کند، هم جنس خواری بچه گلدفیش های بزرگتر است. بین آنها خیلی زود اختلاف اندازه بوجود می آید و آنهایی که بزرگترند بچه ماهیهای کوچکتر را خیلی راحت می خورند. بهمین منظور بهتر است هر ۱۵ روز یک نوبت بچه ماهی ها را رقم بندی کنیم و آنهایی که هم اندازه هستند یعنی بزرگترها با همدیگر و کوچکترها هم با همدیگر نگه داری کنیم.
بعضی اوقات ۵۰۰ عدد لارو ماهی طلایی در مدت ۱۵ روز آنچنان تفاوت اندازه پیدا می کنند که به ۳ اندازه رشد می کنند. یعنی حدوداً هر ۱۷۰ عدد به یک اندازه رشد می کنند. که معمولاً بزرگ متوسط و ریز هستند. آنها که بزرگ و درشت تر شده اند ( به آنها شاه تخم یا شاه ماهی می گویند) در صورتیکه مخلوط با بقیه باشند و رقم بندی نشوند شروع به خوردن کوچکترها و ریزها خواهند کرد و همین رویه ادامه پیدا می کند تا اینکه حداکثر ۱۰۰ عدد خیلی بزرگترها باقی خواهند ماند و معمولاً سه ماه که بگذرد دیگر اندازه ها بزرگ شده و همدیگر را کاری نخواهند داشت.
عمل رقم بندی و اندازه کردن بچه ماهی های طلایی معمولاً باید تا شش ماهگی ادامه پیدا کند. در موقع رقم بندی اکثر پرورش دهندگان، ماهیها را از نظر رنگ، نژاد، گونه از نظر باله ها و چشم طبقه بندی و جدا می کنند. مثلاً بچه ماهیهایی که دارای دم خراب و فقط یک دم دارند و اصطلاحاً به آنها تک دم گفته می شوند در همان ابتدای کار از ردیف پرورش خارج می کنند چون ارزش اقتصادی ندارند و بعد از چند ماه زحمت، بچه ماهیهای زشت و بی قواره ایی پرورش یافته است. اغلب کارگاه های پرورش ماهی دقت لازم را در مورد این مسائل دارند.
ب) روش استتار گیاهی
در روش استتار گیاهی محلی که قرار است در آنجا تخمگیری صورت گیرد. داخل آکواریم یا حوضچه را با انبوه گیاهان طبیعی و مصنوعی کف و بالا را بطور کامل پوشش می دهند. تا تخمها در لابه لای آن استار شود. در مدتی که مولدین سرگرم تخمریزی هستند تعداد کمی از تخم ها خورده می شود. پس از اتمام کار تخمریزی مولدین شروع به خوردن تخمها می نمایند. بنابراین باید مراقبت لازم انجام شود تا در پایان تخم ریزی مولدین از آنجا خارج شوند و همانند روش قبل بقیه مسائل را انجام داد.
روش سنتی که در ایران رایج است و بیشتر برای ماهی قرمز هفت سین شب عید انجام می دادند بدین صورت است. در استخرهای پرورش ماهی قرمز ابتدا کف استخر را با انواع جاروهای کوهی و یا خارهای کوهی بصورت بسته بندی درست می کنند و در سرتاسر کف استخر چیده می شود و برای هر استخر ۱۰ عدد ماهی ماده و ۱۴ عدد ماهی نر قرار می دهند و معمولاً در اوایل بهار اینکار انجام می شود و در طی سال فقط روزانه مقداری نان خشک روی سطح آب می اندازند تا ماهیها را به سطح آب بیاورد و نور آفتاب آنها را قرمز کند و در پایان سال اوایل اسفند تمام استخر را خالی می کنند، ماهیهای تولید شده را بفروش می رسانند و تعداد ماهی مادر را دوباره به استخر رها می کنند و مجدداً برای سال بعد بهمین روش کار را ادامه می دهند که در این روش نتیجه تکثیر و پرورش در پایین ترین حد ممکن خواهد بود. البته روش سنتی اصلاً قابل قبول نیست و هیچکدام از اصول تکثیر و پرورش در آن رعایت نمی شود و به نسبت تخم ریزی که انجام می شود، تعداد لاروها در پایان سال بسیار پایین است. در واقع در پایین ترین حد ممکن تولید خواهد شد. چنانچه از روش قفس توری استفاده شود درصد بیشتری تولید خواهد شد.
● روش تشخیص جنسیت ماهی های طلایی
ماهیهای طلایی معمولاً بعد از یکسال به سن بلوغ می رسند و در آن موقع قابل تشخیص جنسیت هستند. ماهی نر معمولاً زودتر بالغ می شود. سن بلوغ در ماهی های طلایی برای ماده ها یکسال است و برای نرها معمولاً بعد از نه ماهگی بالغ خواهند شد. ماهیها ی بالغ براحتی قابل تشخیص جنسیت هستند.
▪ ماهی نر :
۱) لبه باله های آبششی جلو در ماهی های نر :
ـ اولاً : ضخیم تر است.
ـ دوماً : بصورت دندانه دندانه است.
ـ سوماً: بر روی هر برآمدگی که بصورت دانه دانه و زبر است، یک نقطه سفید رنگ برآمده وجود دارد.
۲) بر روی سطح آبشش یا برانشی ماهی نر همان نقاط سفید برآمده وجود دارد.
۳) معمولاً گلدفیشهای ماده دارای شکم های بزرگتر و گنده ایی هستند در حالیکه نرها دارای شکل ظاهری دراز و کشیده و لاغرتر هستند.
۴) درماهی نر زیر شکم قسمت خروجی لوله بیضه های نر در انتهای متصل به بدن شکل آن زوکی شبیه به نوک قلم نی سر شده است.
▪ ماهی ماده :
۱) ماهیهای ماده دارای باله های نازک و ظریفتر و لبه باله های آبششی خیلی نازک و ظریف است و هیچگونه برآمدگی و نقطه سفید بر روی آن وجود ندارد.
۲) روی سطح برانشی هم هیچگونه برآمدگی و نقطه سفید وجود ندارد.
۳) تمام گلدفیشهای ماده دارای شکمی چاق، گنده و بزرگ هستند و از روی شکل ظاهری آنها با نگاه آول قابل تشخیص هستند.
۴) در زیر شکم قسمت خروجی لوله تخمدان در انتهایی که متصل به بدن می شود شکل آن گرد و شبیه به تخم که از آن خارج می شود است.
کشاورز تنها
آروانا – Arowana :
این ماهی جزو ماهیان گران قیمت و بسیار زیبا و از دسته ماهی های بزرگ آکواریوم محسوب میشه و جالب ترین نکته در مورد این ماهی اینه که متعلق به عصر ژوراسیک و زمان ماقبل تاریخ و بازمانده دوران دایناسورها ست . این ماهی در رنگهای نقره ای و سفید و مرواریدی و طلایی و قرمز و سیاه دیده میشه با پولکهای درشت درخشان و ارزش خیلی زیادی داره و انواع بزرگ اون تا چند هزار دلار هم قیمت دارن و حتا بخاطر بقای نسلشون فروخته نمیشن و در بازار سیاه بصورت قاچاق وجود دارن . این ماهی از خانواده Osteoglossidae و با نام علمی Osteoglossum bicirrhosum شناخته میشه . این ماهی به طول بیش از 2 متر هم میرسه . بومی آمریکای جنوبی هست و با مجوزهای بسیار سخت به کشورهای دیگه صادر میشه ! گونه های قرمز و سیاه این ماهی در خطر انقراض قرار دارن و فروش اونها ممنوعه و فقط در بازار سیاه یافت میشن . برای نمونه یک عدد از این ماهی در بازار بیش از 1000 دلار قیمت داره . دوره بلوغ این ماهی ها 3 سال طول میکشه . در این مدت باید دائم از ماهی های ریز مثل مولی ها و گوپی ها تغذیه بشن .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
غذاي داده شده بايد مغذي باشه و از غذاهاي دريايي در رژيم غذاييشون استفاده بشه مثل میگو . در کل آروانا نباید به يك نوع غذا عادت كنه و يا به مقدار زيادي غذا بخوره . غذا دهي بايد به خوبي كنترل بشه . در محیط اسارت بیشتر بچه ماهی ها از بین میرن و ماهی های کمی به سن بلوغ میرسن . آروانا به حالت شیمیایی آب نیاز خاصی نداره و در آبی با pH 7 – 6 و dH آب 1 – 8 به خوبی زندگی میکنه . دمای آب 28 تا 30 درجه برای این ماهی مناسبه و حتا در دمای 26 درجه هم به خوبی زندگی میکنه . از نکات جالب تولید مثل این ماهی ها اینه که از نوزادان مراقبت میکنن . ماهی نر حدود 2 ماه بچه ها رو در داخل دهان نگهداری میکنه . اگر والدین از نوزادان مراقبت میکنن نباید اونها رو از فرزندان جدا کرد چون دچار افسردگی و مرگ میشن !
از نکات مهم در نگهداری این ماهی اینه که آروانا باید در مکان بزرگی نگهداری بشه و اگر تعداد زیادی از این ماهی رو نگهداری میکنید باید جای وسیعی در اختیارشون باشه تا با هم درگیر نشن . این ماهی ها رو میشه با ماهی های گوشتخوار بزرگ نگهداشت . آکواریومیست های حرفه ای برای جلوگیری از نزاع این ماهی ها با هم در حوضچه های پرورش ماهی , ماهی های دیگه ای رو داخل آب می اندازن تا توجه آرواناها به ماهی تازه وارد جلب بشه و از درگیری با هم خودداری کنن . آروانا چون ماهی گران قیمتیه به همین دلیل در موقع خرید اون باید به نکات مهمی توجه کنید :
- شكل بدن : ماهي نبايد خيلي چاق و يا خيلي لاغر باشه . به غذايي كه بهش میدن و محل نگهداريش باید توجه كنيد . فضاي محدود مانع از رشد ماهي ميشه و باعث ايجاد قوز در ماهي شده و تمايل به خميدگي در ماهي افزايش پیدا میکنه . به طور كلي اندازه مخزن در هر مرحله بايد حداقل سه برابر طول ماهي باشه .
- فلسها : بايد درخشنده باشن . نبايد تيره و لك دار باشن . وجود نقاط قرمز بر روي فلسها عادی و دليل بر وجود عوامل بيماريزا نیست !
- سبيل ها : بايد به اندازه كافي بلند و مستقيم باشن و رنگي شبيه رنگ بدن داشته باشن . از خريد آروانا با سبيل های كنده و كوتاه شده یا شکسته خودداری كنيد .
- باله ها : باید زيبا و صاف و گسترده باشن و تمامي شعاعهاي سخت باله اي صاف و محكم باشه و هيچگونه پارگي در باله ها دیده نشه !
- چشمها : در حالت طبيعي به سطح آب نگاه مي كنن و به دنبال غذاهاي زنده هستن چون در طبيعت ، يكي از غذاهاي اصلي آروانا رو پرندگان نشسته بر روي شاخه ها و يا سطح آب تشكيل ميده. چشمهاي سالم بايد كاملن در مركز بوده و كدر و برآمده نباشن .
- دهان : لبها نبايد خيلي برآمده باشه و فك پايين نبايد شل باشه .
- سرپوش آبشش : بايد صاف و عادي باشه و هيچگونه برآمدگي و چين خوردگي بر روي اون وجود نداشته باشه .
- شكم : شكم نبايد برآمدگي داشته باشه در غير اينصورت ماهي دچار مشكلات معده ست .
- نحوه شنا كردن : ماهي باید بتونه بطور عادي شنا كنه و باله هاي خودشو كاملن باز كنه . سبيلكها بايد صاف باشنن و ماهي نبايد دائم بالا و پايين يا به صورت زاويه دار شنا كنه .
وبلاگ xxl
پلی پتروس – Polypterus :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
یک ماهی بی نظیر بازمانده از نسل دایناسورها با سابقه 248 میلیون ساله , تنفس هوایی و مقاوم در مقابل بیماری و شرایط ناگوار محیطی . اینها مشخصات یک ماهی باهوش و دست آموز و مقاوم هست که با فراهم کردن یک آکواریوم بسیار ساده با مقداری غذای گوشتی میتونین سالها اونو نگهداری کنین . این ماهی از خانواده Polypteridae و با نام علمی Polypterus شناخته میشه . این ماهی دارای 2 جنس متفاوت هست . یکی Polypterus senegalus و دیگری Polypterus ornatipinnisنام دارن .
جنس Polypterus Senegalus :
اسم عمومی این ماهیGray Bichir یا ماهی بیشیر ( بیکیر ) خاکستری هست که بهش بیشیر سنگالی هم می گن . باله پشتی دراز و کشیده این ماهی به بالچه های مجزا تبدیل شده که در هر بالچه یک خار و چند شعاع منشعب وجود داره و در حالت افراشتگی حالتی اره مانند به پشت ماهی میده . ماهی بیشیر سنگالی ( خاکستری ) فراوان ترین گونه از این خانواده در تجارت آکوآریوم محسوب میشه . این ماهی بومی آفریقا و حوضه آبریز رودخانه نیل و آفریقای غربی , سنگال , نیجر و گامبیا ست ! بدن این ماهی استوانه ای ( سیلندری ) و مار ماننده . طول کل این ماهی به 50 سانتیمتر میرسه و گاه به وزن 200 کیلو یا بیشتر هم دیده شده .
رنگ این ماهی در پشت بدن متمایل به زیتونی و در کناره ها کرم – خاکستری و زیر شکمش شیری رنگ و سفید با خال های ریز سیاه رنگی روی پوست بدن مثل ذرات شن . گاهی در انتهای باله های این ماهی رگه های قرمز دیده می شه که نشونه کمبود اکسیژن و نامناسب بودن آب آکوآریومه و باید آب آکواریوم رو به صورت مطلوب در آورد . این ماهی ساکن آب شیرین و یک ماهی گرمسیریه و دمای 25 تا 28 درجه سانتیگراد رو می پسنده , هر چند که در دمای کمتر هم زیست میکنه اما دمای مناسب 28 درجه ست . p.H مورد تحمل این ماهی 6 تا 8 درجه ست . از لحاظ ظاهری گاهی فک بالایی در این ماهی جلوتر از فک پایینی قرار میگیره . دهان پلی پتروس دارای دندانهای ساده ریز و نا منظمه و بوسیله لثه ها پنهان شده و دیده نمیشه .
سوراخهای بینی این ماهی به شکل لوله در اومده و از پوزه بیرون زده و دلیل اون هم اینه که ماهی بینایی نسبتن ضعیفی داره ولی حس بویایی بسیار قوی ای داره . تعداد بالچه های پشتی از 8 تا 11 عدد متغیره . باله سینه ای در ماهی پلی پتروس دارای ساختار جالبیه و در طی میلیونها سال جای خودش رو به مچ داده . در واقع وظیفه اصلی اون حفظ تعادل ماهی در حالت ایستاده ست . فلس های این ماهی لوزی شکل ( گانوئید ) هست و پوششی زره مانند به ماهی میده و در مقابل خراشیدگی ها و ضربه ها بسیار مقاومه . بیشیر خاکستری در طبیعت از حشرات , سخت پوستان , نرم تنان , قورباغه ها و ماهی ها تغذیه می کنه . طول عمر این ماهی تا 34 سال گزارش شده . این ماهیان مثل کوسه ماهی ها دارای اسپیراکل و دریچه مارپیچی روده هستن و همین امر در بهتر هضم شدن غذا و بالا بردن مقاومتشون در برابر تغذیه بد موثره . استخوانهای فک بالایی اونها با جمجمه یکی شده . به علت بالا بودن ترکیبات نیتروژن دار در ادرار این ماهیان هر هفته یا 10 روز یکبار تا 25% آب مخزن اونها رو باید با آب تازه عوض کرد . اگر گیاه در مخزن قرار بدیم , ماهی با رفتار ویژه ای در لابه لای اونها کمین می کنه و گاهی سرش رو از لابلای گیاهان رو آبی بیرون میآره . مخزن این ماهی باید سر پوشیده باشه چون استرس یا رد شدن حشرات یا حتا کم شدن عمق آب و گرسنگی باعث بیرون پریدن این ماهی میشه . اگر یکی از این ماهی ها از آب بیرون پریده و بی حرکت افتاده بود , نگران نشید , چون معمولا پس از منتقل کردن ماهی به آب , ماهی دوباره جون میگیره . مشابه همین حالت در زمانی اتفاق میافته که در آب سرد و حتا در آبی با دمای زیر صفر قرار بگیره . ماهی بطور کامل بی حرکت میشه و روی آب میاد و وارونه میشه . این تصور پیش میاد که ماهی مرده اما به محض انداختن به آبی با دمای مناسب کم کم جون میگیره و شروع به شنا کردن میکنه . شاید راز بقای این ماهی در طی میلیونها سال همین قابلیت بالای اون در برابر تغییرات شدید محیطی و غذایی بوده ! پلی پتروس ها قلمرو طلب هستن و با هم می جنگن . بهتره که محیط آکواریوم بزرگ باشه و با ریشه ها یا کنده درختان تزئین شده باشه تا هر کدوم از اونها قسمتی از مخزن رو در تصرف خودشون بگیرن . مخزن پلی پتروسها بهتره دراز باشه و گیاه در اون وجود داشته باشه . آب نسبتن سنگین رو بیشتر ترجیح میدن تا آب سبک ! پلی پتروس ها دارای ویژگی منحصر به فردی هستن و اون هم تنفس هوایی هست . این ماهی ها دارای شش هستن و کیسه شنای این ماهی علاوه بر حفظ شناوری به عنوان اندام تنفسی هم ایفای نقش می کنه . یک بخش از این کیسه شنای دو بخشی با یک مجرای دریچه دار یه گلو ( مری ) متصل می شه و در زمان کمبود اکسیژن در آب ( هیپوکسی ) نقش تنفسی ایفا می کنه . نکته مهم در نگهداری این ماهی این هست که همیشه باید سطح آب مخزن برای این ماهی ها 5 تا 10 سانتیمتر خالی از آب باشه تا ماهی بتونه از هوا تنفس کنه . این ماهی ها هر چند دقیقه یکبار به سطح آب میان و هواگیری میکنن . به همین علت در صورت مسدود بودن سطح مخزن , ماهی خفه میشه ! این ماهی رو میشه با همه گونه غذاهای گوشتی , چه زنده و چه منجمد و خشک تغذیه کرد . میگو , کرم ها , لارو حشرات (مثل کرم خونی ) , تکه های بریده شده دل گوسفند یا گوساله , نوزاد قورباغه , ماهیان کوچک یا تکه های کوچک ماهی کیلکا , سمندر کوچک ( Newt ) و حتی ماهی های آکواریومی کوچک مثل زبرا و گوپی و مولی رو میشه بعنوان غذا به ماهی داد . از عادت های جالب این ماهی اینه که تا تمام غذایی رو که در مخزن ریختین نخوره , دست از خودن نمیکشه . مخصوصن وقتی چند ماهی زنده در آب می اندازین , تا تمام ماهی ها رو شکار نکنن و نخورن دست از سرشون بر نمیدارن . شکل شکار کردن پلیپتروس ها هم جالبه . ماهی ابتدا بدنش رو مثل مار به نشونه حمله کردن در میاره و دور خیز میکنه و بعد با یک جهش سریع ماهی رو در بین آرواره های خودش میگیره و میبلعه . آرواره ها دارای قدرت زیادی هستن و در هنگام غذا دادن به اونها باید از پنس یا دستکش کلفت استفاده کرد چون احتمال آسیب رسوندن به انگشتان زیاده . بعلت بینایی کمی که دارن , گاهی پیش میاد اشتباهی انگشت شما رو بجای طعمه گاز بگیرن . این ماهی به سرعت دست آموز میشه و شما رو میشناسه و دوست داره غذا رو از دست شما بگیره و حتا نوازش بشه . اما نکته مهم در نگهداری این ماهی , تناسب دهان ماهی و اندازه غذا و سایز سنگهای کف آکواریوم هست . اگر از غذایی استفاده می کنید که به کف فرو میره , باید مواظب باشید که به علت ساختار پوزه مانند این ماهی , ممکنه مقداری از سنگها رو هم همراه با غذا ببلعه . هر چند ماهی سنگها رو بیرون می اندازه اما ممکنه اشتباهی تعدادی از اونها رو بخوره و دچار مشکلات گوارشی بشه . به همین دلیل بهتره از شن های ریز استفاده کنید چون این ماهی روی زمین هم دراز میکشه برای جلوگیری از خراشیده شدن بدنش استفاده از ریگ ریز با درشتی 2 میلیمتر مناسبه ! این ماهی رو میشه با ماهی های گوشتخوار و یا ماهی هایی بزرگتر از اندازه خودش در مخزن نگهداری کرد . در این حالت باید مخزن بزرگ باشه و پناهگاهی هم برای این ماهی ها در نظر گرفته بشه تا در اون بتونن پنهان بشن .
تفاوت جنسی این ماهی چندان مشخص نیست . تنها در زمان تولید مثل میشه از باله مخرجی نر ها که بزرگتر از ماده هاست , پی به جنسیت اونها برد . همینطور ماده ها سر بزرگتری نسبت به نرها دارن . به نظر میآد که یک دوره خشکسالی برای آماده سازی این ماهی برای تخم ریزی محرک به حساب میاد . یعنی ماهی در فصل بارندگی ( که پس از خشکسالی رخ میدهد ) جفت گیری و تخم گذاری می کنه که اوایل مرداد ماه تا اواخر شهریور هاست در این زمان سیلاب های متناوب در حوضه رود نیل رخ میده . در زمان جفت گیری معمولا یک جفت ماهی نر بر سر تصاحب یک ماده با هم به جست و خیز می پردازن . سپس ماهی پیروز در کنار ماهی ماده خزیده و ضربه های آرومی به سر ماهی ماده وارد میکنه . در همین زمان , ماهی نر باله مخرجی خودش رو به شکل یک لیوان در آورده و اونو زیر شکم ماده در زیر سوراخ تناسلی قرار میده تا تخمها در این باله مخرجی گود شده جای بگیرن ! شاید به همین دلیل باله مخرجی نر ها بزرگتر از ماده هاست . ماهی ماده چند صد تخم میگذاره و در دمای معمولی پس از 4 روز نوزادان از تخم خارج می شن . نوزادان در ابتدا به صورت گروهی ( School ) زیست می کنن . ویژگی جالب این ماهیان اینه که نوزاد دارای آبشش های خارجی برگ مانند شبیه به نوزادان قورباغه هستن . ماهیان جوان دارای چند نوار تیره رنگ بر روی بدن هستن که با بزرگ شدنشون به تدریج محو میشن .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
جنس Ploypterus Ornatipinnis :
نام عمومی این ماهی Ornate Bichir یا ماهی بیشیر پر نقش و نگاره . ساکن آب شیرین با دمای 26 تا 28 درجه سانتیگراد و طول 60 سانتیمتر . خاستگاهش حوضه رود کنگو بوده و فک بالا و فک پایین مساوی هستن . تعداد بالچه های باله پشتی 9 تا 11 عدد متغیره . این ماهیها شبها شکار می کنن و به صورت انفرادی ( و نه گروهی ) زیست می کنن . سایر ویژگی ها شباهت زیادی به ماهی بیشیر خاکستری داره . فقط اینکه این ماهی کمی خجالتی تر و در مقابل بیماریها آسیب پذیرتره . به همین دلیل هم انواع کوچک اون در بازار پیدا نمیشه و قیمت نسبتن بالایی داره .
بلاگ xxl
پروت – Parrot :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دو گونه از سیکلید ها وجود دارن که پروت نامیده می شن .این ماهی به دلیل دستکاری ژنتیکی توسط انسان نام علمی نداره . در بازار به این ماهی طوطی ماهی هم گفته میشه . نوع اصلی ماهی سبز رنگه که در رودخانه ی آمازون در آمریکای جنوبی زندگی میکنه . نر ها در محیط طبیعی تا 30 - 40 سانتیمتر رشد می کنن .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نام این ماهی به خاطر دهان بزرگ و طوطی وار طوطی ماهی نامگذاری شده . این ماهی کمتر مورد توجه قرار گرفته و خیلی کم تکثیر شده . نوع جدیدی از این ماهی که به تازگی طرفدار پیدا کرده در بین آکواریومیست ها با نام پروت قرمز ( Red Parrot Cichlid ) یا پروت خونی (Blood Parrot Cichlid ) شناخته می شه . زمانیکه این ماهی چندین سال پیش برای اولین بار عرضه شد به رنگ نارنجی بود ولی امروزه در رنگ های مختلفی از نارنجی و قرمز گرفته تا بنفش و سبز و زرد عرضه می شه . پروت قرمز یکی از گونه هایی هست که توسط بشر به وجود اومده ( Man-Made Hybrid ) . والدین اصلی این ماهی بطور دقیق شناخته شده نیستن . ولی به نظر می رسه که گونه هایی چون سورم ( Heros Severum ) و سیکلید میداس ( Midas Cichlid ) مولدین این ماهی باشن . به توجه به اینکه این ماهی بوجود اومده توسط انسان هست زیستگاه اصلی و بومی ای نداره . ولی با با توجه به والدینش و با توجه به شرایط سایر سیکلید ها pH 6 - 7.5 برای این ماهی مناسبه با درجه حرارت 24 - 28 درجه سانتیگراد . غذای این ماهی هم مشابه سایر سیکلیدهاست . انواع غذاهای گوشتی و پلت ها . پروت در آکواریوم 20 تا 25 سانتیمتر رشد میکنه . عمر زیادی داره و تا 8 سال گزارش شده . بیشتر دارندگان این ماهی اعلام کردن رنگ این ماهی بعد ار مدتی کم رنگ تر می شه . البته این امر در مقایسه با والدینش امری غیر طبیعی به نظر نمی رسه چون والدین هم , همین تغییر رنگ رو حتا به مقدار بیشتری دارن . پروت در آکواریوم براحتی تخم ریزی می کنه و حتی تخم گذاری در چندین نوبت انجام میگیره و در سن بلوغ دائمن تخم میذاره . این ماهی هم مثل سایر سیکلید ها بعد از پسندیدن جفت , محلی رو برای تخم ریزی پاک می کنه و سپس تخم ها رو در اون مکان قرار میده . با این وجود در بیشتر مواقع بچه ای از تخم ها بیرون نمیآد . حتی در چنین شرایطی والدین چند روزی از بچه ها نگهداری می کنن تا سر انجام تخم ها توسط قارچ ها فاسد و توسط والدین خورده میشه . باید توجه داشت که تکثیر اونها مشابه سایر سیکلید هاست
بلاگ xxl
دراگون – Dragon :
دراگون از تیره گربه ماهی های خوراکیه . این ماهی از خانواده Pimelodidae و با نام علمی Pseudoplatystoma Fasciatom مشخص شده و در کتابهای علمی با نام Barred sorubim یا Shovelmouth Catfish مشهوره . این ماهی به هیچ وجه برای آکواریوم مناسب نیست به این علت که بسیار مهاجم و تجاوز کاره و هر ماهی ای رو که در دهانش جا بگیره میخوره و تنها میشه اونو با پیرانا و سیکلید ها نگهداری کرد .
ورودش به خیلی از کشورها ممنوعه چون اگر در آبگیری رها بشه نسل تمام ماهی ها رو منقرض میکنه و اونها رو شکار میکنه . این ماهی بومی نواحی شمالی آمریکای جنوبی و منطقه آمازون هست اندازه اون گاه تا 2 متر هم میرسه و رشد خیلی سریعی داره . شکل ظاهری ماهی بصورت کشیده و پهن هست با پوزه ای پهن به شکل پارو و 3 جفت سبیل دراز که یک جفت اونها روی آرواره بالایی و 2 جفت اونها در آرواره پایینی قرار گرفته . برای نگهداری این ماهی آکواریومی به گنجایش بیش از 400 لیتر نیازه . اگر آکواریوم کوچک باشه پوزه ماهی زخمی میشه و ماهی به دور خودش میچرخه و بیقراری از خودش نشون میده و از آکواریوم به بیرون میپره . بهتره کف آکواریوم از ماسه های ریز پوشیده شده باشه چون این ماهی سنگهای درشت رو به دهان میبره و با شدت به شیشه پرتاب میکنه و باعث شسکتن شیشه میشه همینطور باید بخاری رو پنهان کرد چون امکان داره با ضربه زدن به بخاری , باعث شکستنش بشه . نکته مهم برای این ماهی این هست که به آکواریومی ساده با نور ضعیف و همچنین دکور ساده ای از شاخه ها و یا ریشه درختان احتیاج داره تا در طول روز استراحت کنه . نمونه های کوچک این ماهی در بازار فروخته میشه و خیلی از آکواریومیست ها بخاطر زیبایی اون که بدنی شبیه پوست پلنگ با سبیل های دراز و باریک و پوزه ای پهن و کشیده شبیه اردک داره , میخرن ولی بعد از مدتی متوجه اشتباهی که مرتکب شدن میشن !!!!! معمولن هر نوع غذای زنده و گوشتی ای رو میخوره و جالب اینه که ماهی های کوچک و یا تکه های کوچک گوشت رو نمیخوره و قطعات غذاش باید درشت باشن . جالبتر اینکه بعد از غذا خوردن چند روزی رو صرف هضم غذا میکنه و غذا نمیخوره . این ماهی رو میشه با پیراناها و سیکلید ها و گورامی های درشت نگهداری کرد . این ماهی زمانیکه به اندازه 50 سانتیمتر میرسه تازه قابلیت تولید مثل پیدا میکنه و میتونه بیش از هشت میلیون تخم بذاره . نرها کمی بزرگتر از ماده ها هستن . این ماهی به مصرف خوراک هم میرسه و گوشت زرد رنگ و آبدار و بدون خار داره و در ورزش ماهیگیری هم یکی از ماهی های پر طرفدار به حساب میاد و زادگاهش در آمازون هست .
بلاگ xxl
گیاهان آکواریوم :
گیاهان آکواریوم نقش بسیار مهمی در ایجاد تعادل اکوسیستم آکواریوم بازی میکنن . گیاهان آکواریوم درست مثل درختان عمل میکنن و محیط آکواریوم رو زیباتر و سالم تر میکنن . دی اکسید کربن و گازهای زیان آور رو از آب میگیرن و اکسیژن پس میدن . محلی برای مخفی شدن بعضی گونه های ماهی ایجاد میکنن و محرکی هستن برای تولید مثل بیشتر ماهی ها . مواد معلق در آب رو جذب میکنن و باعث شفاف شدن آب میشن . بعضی از باکتریهای مضر و معلق در آب رو هم جذب میکنن و باعث سلامتی محیط آب میشن و بطور کلی نقش مهمی در ایجاد و پایداری اکوسیستم یک آکواریوم زیبا و سالم ایفا میکنن . برای کاشتن گیاهان از یک بستر ماسه ای یا شنی استفاده میکنن . بهتره بجای استفاده از ریگ یا ماسه های کنار دریا , از ماسه های درشت و صیقلی به درشتی 5 میلیمتر استفاده بشه تا ریشه ها بتونن در داخل این بستر نفوذ کنن . استفاده از گلدانهای سفالی هم برای کاشت گیاهانی که نیاز به خاک غنی دارن و یا دارای ریشه های ترد و شکننده و یا پراکندگی زیاد ریشه هستن مفیده . این اواخر هم سبد های پلاستیکی کوچکی ساخته شده که ریشه گیاهان رو در داخل اون قرار میدن و بعد سبد رو داخل ماسه فرو میکنن . گیاهان آکواریوم در کل به سه دسته تقسیم میشن :
- گیاهان رو آبی .
- گیاهان میان آبی .
- گیاهان زیر آبی .
- گیاهان رو آبی : که در سطح آب شناور هستن , قابل کاشتن نیستن و روی سطح آب رشد میکنن و نیاز به نور شدید دارن و از ذرات معلق در آب تغذیه میکنن . این گیاهان مناسب برای تولید مثل ماهی های زنده زا هستن و بچه ماهی ها در لای برگها و ریشه های نازک و کوچک اونها مخفی میشن و محیط مناسبی برای زایمان ماهی های بالغ فراهم میکنن و از طرفی هم سطح آب رو تمیز و پاک نگه میدارن به علت قرار گرفتن در سطح و جذب مواد آلی سطح آب . این گیاهان در واقع به نوعی انگل و مزاحم هم به حساب میان چون در مدت کوتاهی تمام سطح آب رو میپوشونن و مانع از رسیدن نور و اکسیژن به عمق آب و گیاهان دیگه میشن نمونه این گیاهان انگل Azolla هست که در تصویر مشاده میکنید . بهتره هر چند وقت مقداری از این گیاهان رو دور بریزید و یا از ماهی های گیاهخواری مثل سیلور دالر و یا گورامی ها هم جزو ماهیهاتون داشته باشید تا این نوع گیاهان رو کنترل کنن . در ایران تنها یک نوع از این گیاهان فروخته میشه به اسم " کرفسی " یا Wisteria که گیاهی بسیار زیبا با رشدی فوق العاده ست . کافیه یک بوته کوچک از اونو روی آب آکواریوم بندازین تا در مدت خیلی کوتاهی تمام سطح آب رو بیپوشونه و زیبایی خاصی به آکواریوم بده . یکی از گیاهان دیگه که بیشتر مخصوص برکه ها ست گیاه نیلوفره که اون هم زیبایی خاصی داره و میشه در حوض هایی که ماهی طلایی نگهداری میکنن اونو پرورش داد .
- گیاهانی که در لایه های میانی آب قرار دارن : گیاهانی هستن که ریشه اونها چندان عمیق نیست و بیشتر در لایه های میانی آب معلق هستن و تا سطح آب رشد میکنن . نیاز به مواد آلی مغذی برای تغذیه ندارن و این مواد رو توسط ریشه هاشون از خود آب دریافت میکنن و نیاز به بستر مناسب ندارن .
- گیاه " الودئا " Elodea :
این گیاه در ایران هم فروخته میشه و بصورت ساقه ای تُرد با برگهای ریز و فر خورده و زیباست . خیلی سریع رشد میکنه و تکثیر میشه و کافیه وقتی دراز شد اونو قطع کنیم و دوباره بکاریم . این گیاه باعث شفاف شدن سریع آب آکواریوم میشه و ذرات معلق در آب رو به سرعت جذب میکنه . در شرایط مناسب از گیاه ریشه های درازی تا سطح آکواریوم رشد میکنه و اونو زیباتر میکنه و در فصل تابستان هم گل میده .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Family : Hydrocharitaceae
Continent : Cosmopolitan
Region : Cosmopolitan
Country of origin : Canada
Height : 40-100 cm
Width : 3-5 cm
Light requirements : medium - very high
Temperature : 10-26 °C
Hardness tolerance : very soft-very hard
pH tolerance : 5-10
Growth : very fast
Demands : easy
- گیاهانی که ریشه اونها در خاک یا ماسه و بستر آکواریوم قرار داره : جزو زیبا ترین و با دوام ترین گیاهان آکواریوم هستن . متاسفانه در ایران گیاهان آکواریومی تنوع چندانی ندارن و به چند نوع خاص محدود شدن . در ایران فقط چند نوع با دوام از این گیاهان فروخته میشه . این گیاهان مثل گیاهان آپارتمانی دارای ریشه هستن و رشد خوبی دارن و زیبایی فوق العادی ای به محیط ماهی ها میبخشن . از مواد آلی موجود در بستر آکواریوم بعنوان کود و خاک تغذیه و استفاده میکنن و با جذب این مواد باعث زلال شدن آب و بهینه سازی محیط آکواریوم میشن . بعضی از معروفترین این گیاهان شامل گیاهان زیر میشن :
1- گیاه " کریپتون " Cryptocoryne :
مشهورترین و بهترین و مناسب ترین این گیاهان آکواریومی هست که خیلی مناسبه برای آکواریوم . گیاه زیبا و با دوامی هست که رشد خوبی داره و خیلی عالی تکثیر میشه . این گیاه برتری ای که نسبت به گیاهان دیگه آکواریوم داره اینه که توسط ماهی های گیاهخوار و یا حلزونها خورده نمیشه . دلیلش هم اینه که برگها و ساقه این گیاه تلخه و ماهی ها رغبتی به خوردنش پیدا نمیکنن . در ضمن این گیاه در نور کم و متوسط و دمای بالای آب هم بخوبی رشد و نمو میکنه و زیبایی خاصی داره و گل های زرد رنگی در زمستان میده که خیلی خوش بو هستن . در صورتیکه باقی گیاهان آکواریومی برای بیشتر ماهی ها غذا به حساب میان و خورده میشن و از طرفی گرمای آب و نور کم اونها رو خراب میکنه . نکته ای که در پرورش گیاه کریپتون باید در نظر بگیرید اینه که این گیاه با بعضی از انواع گیاهان نمیتونه رشد کنه و گیاهانی که در کنار این گیاه کاشته میشن , بزودی خشک میشن . یکی از این گیاهان گیاه والیس Vallis یا همون گندمی نام داره که اگر با گیاه کرپتون کاشته بشه , سریع زرد و خراب میشه و از بین میره . دلیلش هنوز مشخص نیست و این دو گیاه با هم همزیستی ندارن . گیاه کریپتون تا سطح آب رشد میکنه و برگهای مواج و زیبایی داره و اگه در نور طبیعی قرار بگیره حتا گل هم میده . در شرایط مناسب گاه به ارتفاع یک متر رشد میکنه . تکثیر اون از طریق پاجوش هایی هست که از خود گیاه خارج میشه و در مدت 6 ماه یک آکواریوم بزرگ رو بطور کامل میپوشونه و بسیار زیبا میکنه . جزو گیاهان گران قیمت به حساب میاد و یک بوته کوچک اون بین 3 تا 5 هزار تومان قیمت داره . خیلی خوبه که این گیاه رو در گلدانهای سفالی سوراخ دار و یا گلدانهای پلاستیکی مشبک مخصوصی که مثل سبد هستن بکارن تا موقع عوض کردن آب آکواریوم ریشه ش آسیب نبینه و در ضمن زیاد از حد در زیر ماسه پراکنده نشه .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Family : Araceae
Continent : Asia
Region : South-east Asia
Country of origin : Thailand
Height : 20-60+ cm
Width : 20-15+ cm
Light requirements : low-very high
Temperature : 20-28 °C
Hardness tolerance : soft - very hard
pH tolerance : 5-9
Growth : medium
Demands : easy
وبلاگ xxl
دمتون گرم (¯`•Boye_Gan2m•´¯) جون
من همش 6 ماه نمیشه اکواریوم رو جمش کردم. ولی شما دوباره منو انداختین یاد اون دوران و دوباره باید روبه راش کنم.
پسر من عاشق اروانا بودم. دیسکس پرت دراگون و ...95 درصد ماهی هایی اکواریوم اب شیرین رو داشتم. یادش به خیر یه بار یه اروانا خریدم 8 هزار تومن . همش بهش ماهی زنده میخریدم. اول که خریدم 8 سانتی متربود بعد از 1 ماه شد 27 - 28 سانت.
اقا کسی اینجا اکواریوم داره یا داشته؟؟
2- گیاه " والیس " Vallisneria :
جزو یکی از گیاهان زیبای آکواریومی هست که در شرایط مناسب مثل آبی با جریان ملایم و نور زیاد سریع رشد میکنه . برگهای اون باریک و نواری شکل هستن و گاه پیچ خورده هستن و تا سطح آب رشد میکنن . سریع تکثیر میشه و پاجوش هایی که از گیاه خارج میشه در مدت کوتاهی میتونه آکواریوم رو بپوشونه . این گیاه در آب سرد بهتر رشد میکنه و در فصل پاییز رنگ برگها کمی متمایل به قرمز میشه !! نوع دیگه ای هم از این گیاه هست که برگهاش پیچ خورده نیست و کاملن صاف و نواری شکل هست و رشد سریعتری داره و بصورت انبوه رشد میکنه . این گیاه گونه های زیادی داره و طول و پهنای برگها در انواع مختلف اون متفاوت هستن . اما شرایط رشد همه اونها یکسانه .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Family : Hydrocharitaceae
Continent : Asia
Region : South-east Asia
Height : 10-15+ cm
Width : 5-15 cm
Light requirements : low-very high
Temperature : 20-28 °C
Hardness tolerance : soft-hard
pH tolerance : 6-8,5
Growth : medium
Demands : medium
3- گیاه " لودویژیا " , Ludwigia :
در ایران به این گیاه سیوی گفته میشه و 2 نوع برگ پهن و برگ قرمز اون فروخته میشه . جزو گیاهان متداول آکواریوم هست . برگهای نازک و ترد و سبز روشنی داره و خیلی رشد سریعی پیدا میکنه . وقتی که به سطح آب رسید کافیه ساقه اونو از وسط قطع کنین و دوباره بکارین . در مدت کوتاهی ریشه میده و به گیاه جدیدی تبدیل میشه ! بهتره این گیاه در آکواریومی باشه که ماهی های گیاهخوار وجود ندارن چون به علت داشتن برگهای ترد , مورد علاقه ماهی هاست و برگهاش رو بزودی از دست میده و توسط بسیاری از ماهی ها خورده میشه !! نوع برگ قرمز این گیاه بصورت بوته کاشته میشه تا بواسطه برگ های قرمز رنگش دکور آکواریوم رو زیبا تر کنه .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Family : Onagraceae
Continent : North America
Region : Central America
Height : 20-50 cm
Width : 5-15+ cm
Light requirements : low-very high
Temperature : 15-30 °C
Hardness tolerance : very soft-hard
pH tolerance : 5-8
Growth : fast
Demands : very easy
Family : Onagraceae
Continent : North America
Region : North America
Height : 30-50 cm
Width : 5-8 cm
Light requirements : medium-very high
Temperature : 15-26 °C
Hardness tolerance : very soft-hard
pH tolerance : 5,5-8
Growth : fast
Demands : very easy
وبلاگ xxl
4- گیاه " کابومبا " , Cabomba :
این گیاه با برگهای بادبزنی و زیبای خودش جزو یکی از گیاهای ظریف و زیبای آکواریوم به حساب میاد . بهتره این گیاه بین گیاهان دیگه کاشته باشه چون گیاه ترد و ظریفی هست و به سادگی میشکنه و خراب میشه . رشد سریعی داره و در شرایط مناسب و نور زیاد برگهاش بزرگ میشه و جلوه خاصی پیدا میکنه . چون ریشه هاش عمیق نیست بهتره که در کوزه یا گلدان سفالی کاشته بشه .
Family Cabombaceae
Continent South America
Region America
Country of origin
Height 30-80+ cm
Width 5-8+ cm
Light requirements medium-very high
Temperature 18-26 °C
Hardness tolerance soft-hard
pH tolerance 4-7
Growth fast
Demands medium
5- گیاه " اکینودوروس " , Echinodorus :
گیاه بسیار زیبایی هست که در نور زیاد و بستری با املاح معدنی زیاد بصورت انبوه و بسیار سریع رشد میکنه . ساقه ها ترد و شکننده ست و در نور کم گیاه ضعیف میشه . به آبی با درجه اسیدی نیاز داره و بهتر نمو میکنه . در شرایط مناسب از پای گیاه پاجوش هایی بیرون میاد و به این ترتیب زیاد میشه . ریشه های ایم گیاه خیلی پراکنده میشه و بهتره در گلدان کاشته بشه برای جلوگیری از صدمه دیدن .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Family Alismataceae
Continent South America
Region South America
Country of origin
Height 15-30 cm
Width 15-30 cm
Light requirements low-very high
Temperature 20-30 °C
Hardness tolerance very soft-very hard
pH tolerance 5,5-8
Growth medium
Demands very easy
6- گیاه " اسپاتی فیلوم " , SpathyPhillum :
یکی از گیاهان نه چندان متداول آکواریوم هست که خیلی شبیه گونه آپارتمانی این گیاهه که در گلدان و خاک نگهداری میشه ! این گیاه برای آکواریوم چندان مناسب نیست ولی بعلت ارزون بودن و برزگ بودن آکواریومیست های کم تجربه اونو خریداری میکنن و بعد از مدتی آب رو آلوده میکنه و خراب میشه چون گیاهی مردابیه و نباید بطور کامل زیر آب باشه و نیاز به بستری غنی از مواد آلی و هوایی با رطوبت خیلی بالا داره . برگهای بزرگ و ضخیمی داره که حتا بیرون آب هم رشد میکنه . در شرایط مناسب گلهای درشت و سفید رنگ خیلی زیبایی میده که بوی خوبی دارن .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
باقی گیاهان آکواریومی چون مناسب نیستن و باعث خرابی آب آکواریوم و بد نما شدن , بدلیل خورده شدن توسط ماهی ها میشن , شرح داده نمیشه !
نکته !! در موقع کاشت گیاهان باید توجه کنید که گیاهان رو بهتره در قسمت دیواره عقبی و ته آکواریوم و یا دیواره های کناری بکارید و قسمت وسط رو برای شنای ماهی ها باز بذارید تا هم دید و جلوه بهتری داشته باش و هم ماهی ها بین انبوه گیاهان محو نشن .
________________________
کود دهی گیاهان آکواریومی :
گیاهان آکواریومی هم مثل تمام گیاهان طبیعی که در باغچه یا گلدان کاشته میشن برای رشد و نمو نیاز به مواد آلی یا کود دارن . در طبیعت گیاهات مواد آلی رو از بازمانده مدفوع و لاشه گیاهان و جانوران داخل آب تامین میکنن ولی چون در محیط آکواریوم وجود مدفوع و باقی مانده غذا و ... باعث فساد آب و انتشار بیماری میشه و مدام آب آکواریوم سیفون و ***** میشه , به همین دلیل باید برای رشد بهتر گیاهان از کودهای مخصوصی که برای این منظور تهیه شده استفاده کرد . کود ها دو نوع هستن : یا بصورت مایع با ترکیبات آهن دار و یا بصورت قرص . بهترین نوع هم محصولات تترا هست که طبق دستور روی بطری یا جعبه باید مصرف بشه . اگر کود مایع باشه به مقدار ذکر شده در روی بطری رو باید در آب آکواریوم ریخت و اگر بصورت قرص باشه باید قرص رو بطور کامل در زیر ریشه گیاه در شن فرو کرد . این قرص ها هیچ ضرری برای ماهی ها نداره و باعث شادابی و رشد زیاد گیاهان آکواریومی میشه و بسیار مفید و لازمه برای رشد گیاهان آکواریومی شما . در کل گیاهان آکواریومی بیشتر نیاز به کودهای آهن دار دارن و در چنین محیطی بخوبی رشد میکنن .
گاز CO2 :
از مواد دیگه مورد نیاز برای گیاهان CO2 هست که نقش مهمی رو در سلامت و استحکام گیاهان ایفا میکنه ! میشه این گاز رو بطور مستقیم در آکواریوم وارد کرد توسط کپسول هایی که ساخته شده و یا از قرص های مخصوصی که برای این منظور وجود داره میتونیم استفاده کنیم تا میزان CO2 آب رو بالا ببریم . این عمل برای استحکام گیاهان و شادابی اونها مفیده و همچنین از رسوب قشر آهک بر روی شیشه آکواریوم و سطح گیاهان جلوگیری میکنه و pH آب رو هم پایدار نگه میداره و از طرفی مقدار اکسیژن محلول در آب رو هم در سطح بالایی نگه میداره . بهترین این محصولات هم متعلق به شرکت تترا هست که در تصویر میبینید .
_____________________
نابود کننده جلبک ها :
این قرص هم برای از بین بردن جلبک ها کاربرد داره و با استفاده از اون میشه جلوی تکثیر و انتشار جلبک ها رو گرفت . معمولن در آکواریوم هایی که از نور طبیعی استفاده میکنن و یا نور شدیدی بهشون تابیده میشه بعد از مدتی جلبک ها و فیتوپلانگتون ها شروع به رشد و فعالیت میکنن و هم آب رو سبز رنگ میکنن و هم اشیاء تزئینی آکواریوم رو بد نما میکنن . از طرفی روی شیشه ها و گیاهان و ماسه ها رو هم میپوشونن و آکواریوم رو بد نما جلوه میدن . به همین دلیل هست که از این قرص میشه در کاهش و از بین بردن جلبک ها استفاده کرد . بعد از یکهفته که از مصرف این قرص گذشت جلبک ها کم کم شروع به از بین رفتن میکنن و آب زلال میشه و سطح اشیا تمیز میشه .
وبلاگ xxl
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اسکارها ماهیان بزرگ و بادوامي هستند . اسكارها بین با تجربه ها و هم مبتدیان بطور مساوی موردتوجه قرار دارند . همچنین برای کسانی که آکواریم دار نیستند ، نیز اسکار بعنوان یک ماهی بزرگ ترجیح داده می شود .
نام علمی که هم اکنون این ماهی با آن شناخته می شود ASTRONATUS OCELLATUS است . ASTRONATUS به معنی نشانه گذاری شدی بوسیله ی ستاره ای در پشت است .
همان طور که بیان شد اسکارها ماهیان بزرگی هستند . آنها میتوانند تا 35 cm رشد کنند . البته درست است که این سایز در آکواریم های معمولی بسیار نادر است ولی این ماهی در این گونه آکواریم ها تا حدود 25cm رشد میکنند . اسکارها باید در آکواریم هایی حداقل باندازه ی 45×45×8 نگهداری شوند . این اندازه به انها مکانهایی را برای حرکت کردن داده و به انها اجازه رشد کردن و بزرگ شدن می دهد . اگر میخو اهید اسکار به سایز واقعی خود نزدیک شود انرا در یک آکواریم بزرگ که دارای فضای کافی برای شنا کردن است قرار دهید و نیز فیلتراسیون آنها را به طور منظم انجام دهید .
اگرخواهان رشد آنهاهستیدشرایط آب آکواریم شما بسیار حیاتی است مخصوصاً زمانی که تمایل به تکثیر آنها دارید . اسکارها به تغییرات آب زیادی نیازمندند . اگر آنها برای مدتی در آب فقیر نگهداری شوند دیر یا زود نسبت به شرایط آب بسیار حساس خواهند شد و سپس برای پذیرش انواع بیماریها و مشکلات آماده خواهند شد . مهمترین و مطرحترین مشکل اسکارها حفره ایست که در سر آنها ایجاد می شود بنظر می رسد که حفره ی ایجاد شده در سر آنها همچون فرسایش خط پهلویی در ماهیان دریایی است که اصولاً مربوط به شرایط بد آب و کمبود ویتامین c می باشد . انگلهای روده منجر به کمبود ویتامین c و سپس حفره خواهند شد .
در نگهداری اسکارها داشتن درجه ای از شوری در آب حیاتی می باشد . اضافه کردن نمک زمانیکه اسکارها تخم ریزی کرده اند سرعت از تخم درآمدن بچه ها را بالا خواهد برد .
تغذیه اسکارها سخت نیست ولی بعضی اوقات با ناکامیهایی همراه خواهد بود . آنها هر چیزی اعم از ماهیهای زنده ، تا کرمهای خاکی را خواهند خورد ولی بعضی اوقات و نه اغلب آنها سعی میکنند با نخوردن بعضی چیزها صاحب خود را به سمت غذای مورد علاقه خود هدایت کنند . ولی شما میتوانید با تنوع غذایی و فراهم کردن غذای مورد علاقه شان در چنین دامی نیفتید . تغذیه با "پلت" ها ممکن است خیلی کثیف کننده باشد که در این شرایط به تعویض مداوم آب و فیلتراسیون مناسب نیاز است .
احتمالاً یکی از مسائلی که آنها را محبوب ساخته شخصیت آنهاست . اسکارها به صاحب خود وابسته خواهدند شد که این رابطه در مقایسه با ارتباط آنها با سایرین متفاوت خواهد بود . آنها شبیه بچه ی۲ ساله ای هستند که اگر چیزی روال عادی خود را طی نکند و برخلاف خواسته آنها باشد قهر میکنند . البته این رفتار در آنها غیر عادی نیست . وقتی از چیزی راضی نباشند در کف آکواریم دراز می کشند تا اینکه همه چیز طبق خواسته شان تغییر کند .
تشخیص جنسیت اسکارها هم نوعی هنر از نوع خودش است . البته با وجود اینکه بعضی از کتابها راههایی را مشخص می کنند که از جمله تفاوت در رنگ و حالات و ... است ولی بهترین و مطمئن ترین راه خریدن تعدادی اسکار جوان و بزرگ کردن آنها به منظور انتخاب یک جفت بصورت طبیعی از بین انهاست . تئوری ریاضی که در این مورد وجود دارد این است که اگر شما تعداد شش جفت یا بیشتر اسکار جوان بخرید طبق محاسبات ریاضی میتوانید حداقل یک جفت مناسب از انها را جدا کنید . این بهترین روشی است که اگر شما بخواهید و صبر لازم را داشته باشید. زیرا اسکارها باید به سن 18 ماهگی و اندازه 15 – 20 سانتیمتر برسند تا قادر به تولید مثل باشند . ولی اگر شما عجله دارید یکی از راهها نگاه کردن به لوله تخمی و مقایسه انهاست که در نرها نوک تیزتر است درحالیکه ماده ها دارای لوله تخمی کوچکتر و گردتری هستند ولی هنوز هم شما به تعداد ماهی برای مقایسه نیاز دارید .
یکی از علائمی که نشان می دهد اسکارها برای تخم ریزی آماده هستند اینست که انها شروع به پاک کردن مکانی خواهند کرد و یا حفره ی عمیقی برای تخم ها ایجاد خواهند کرد . هم ماهی نر و هم ماده اینکار را انجام خواهند داد . هر دوی آنها نگهداری و مراقبت از خانه را بین خود تقسیم کرده و حمایت و بزرگ کردن بچه ها را انجام می دهند . روحیه تهاجمی آنها در طول مدت تخم گذاری و پرورش بچه ها افزایش خواهد یافت . بچه ها تقریباً پس از 4 روز از تخم بیرون می آیند . میتوانید بچه ا را از والدین جدا کرده و مستقلاً بزرگ کنید . تغذیه بچه ها با میگوهای آب شور کوچک که با دل گاو مخلوط شده است خواهد بود
منبع: من که از پی حالز گرفتم. نمیدونم اون از کجا گرفته
▪ رده: Lamniformes
▪ خانواده: Alopiidae
▪ جنس: Alopias
▪ گونه: vulpinus
▪ طبقه بندی:
كوسه ماهی دم دراز سواحل امریكا در ابتدا توسط Bonnaterre در سال ۱۷۸۸ با نام Squalus vulpinis شرح داده شد و بعداً به اسم صحیحتر Alopias vulpinus توسط Bonaterre در سال ۱۷۸۸ تغییر كرد كه اشتقاق یافته از vulpes به معنای روباه صفت بود .
▪ اسم های مشابه این كوسه ماهی شامل:
Squalus vulpes Gmelin ۱۷۸۹, Alopias macrourus Rafinesque ۱۸۱۰, Galeus vulpecula Rafinesque ۱۸۱۰, Squalus alopecias Gronow ۱۸۵۴, Alopecias barrae Perez Canto ۱۸۸۶, Alopecias chilensis Philippi ۱۹۰۱, Alopecias longimana Philippi ۱۹۰۱, Vulpecula marina Garman ۱۹۱۳, Alopias caudatus Philipps ۱۹۳۲, and Alopas greyi Whitely ۱۹۳۷.
● توزیع جغرافیایی:
كوسه ماهی های دم دراز اقانوسی و گونه های ساحلی در مناطق گرمسیری و آب های سرد ملایم در سرار جهان ساكن شده اند ولی بیشتر در آب های ملایم رایج و معمول اند.
این كوسه ماهی در اقیانوس اطلس از جزیره نیوفاولند تا كابا، در جنوب برزیل تا آرژانتین، از نروژ و جزیره بریتانیا تا قانا و ساحل Lvory كه شامل دریای مدیترانه است وجود دارد. اگرچه در میان سواحل بكر و دست نخورده اتلانتیك US نیز یافت می شوند.
وجود این كوسه ماهی در جنوب انگلستان بسیار نادر است. همچنین این كوسه ماهی در مناطق Indo-pacific ، در جنوب آفریقا، تانزانیا، سومالی، Maldives ، مجمع الجزایر Chagos ، خلیج آدن، پاكستان، هند، سرلانكا، ساماترا، ژاپن، جمهوری كره،استرالیا، نیوزلند و New Caledonia یافت می شوند.
این ماهی دارای چشم تخم مرغی شكل عمودی بزرگ است همراه با یك نوك V شكل در سر، یك پوزه دراز و تعداد دندان های معدود. همچنین یك انتهای آزاد تیز در باله ی پشتی وجود دارد كه این باله قبل از منشا باله ی لگنی واقع شده است. كوسه ماهی دم دراز به كوسه ماهیان درنده شباهت دارد با این تفاوت كه كوسه ماهی دم دراز سر باریكتر و پوزه ی كشیده تر دارد و باله ی سینه ای تقریباً مستقیم با انتهای پهن دارد.
● رنگ كوسه ماهی دم دراز:
كوسه ماهیان دم دراز اغلب قهوه ای تیره و خاكستری مایل به سفید هسنتد ولی غالباً كاملاً سیاه هستند. این كوسه ماهیان در سطح پایینی بدنشان سفید هستند، ولی لكه هایی نزدیك به باله ی پشتی و قسمت اصلی دم
دارند كه این رنگ سفید به سمت باله ی سینه ای و سر نیز توسعه یافته است.
● ساختمان دندان ها:
كوسه ماهیان دم دراز دندان های كوچك شمشیری شكل با لبه های صاف شده دارند.حدود ۲۰ دندان روی هر یك از آرواره های بالایی و ۲۱ دندان روی آرواره های پایینی وجود دارند. دندان های هر دو آرواره مشابه اند و این دندان ها بصورت فزاینده ای مورب و با حاشیه ی بیرونی مقعر هستند.
▪ دندان های كوچك:
دندان های پوستی ( Dermal ) اشتراك زیادی با هم دارند و خیلی كوچك هستند( ۲/۰*۲۱/. mm ) این دندان ها بصورت تیغه های افقی پهن و كوچك اند كه یك ساقه ی مناسب و بلندی دارد.
● سایز، سن و رشد:
نرهای این كوسه ماهی ۵/۱۰ فوت( cm ۳۳۰) و ماده ها حدود ۸/۱۴-۸/۵ فوت ( m ۴۵۰-۲۶۰) بالغ می شوند. آنها هنگام تولد حدود ۵ فوت ( cm ۱۵۰) طول دارند. این كوسه ماهیان جوان در هر سال حدود ۳/۰ فوت ( cm ۱۰) در سال رشد می كنند.
این كوسه ماهی در جوامع جزیره ای مثل جزیره Fannig و جزیره هاوایی نیز وجود دارد. در اقیانوس آرام شرقی این كوسه ماهی در خارج از بریتانیای كلمبیا به سمت baja مركزی و جنوب یپاناما به سمت chile یافت می شوند.
● محل سكونت:
كوسه ماهی دم دراز یك گونه آبزی ساكن شده در آب های ساحلی و اقیانوسی است. این ماهی بطور طبیعی دور از ساحل مشاهده می شود اگرچه گاهی اوقات برای پیدا كردن غذا به سمت ساحل منحرف می شود.
كوسه ماهی بالغ اغلب در بخش بالایی فلات قاره ای ساكن اند در صورتی كه در نوجوانی در ساحل خلیج های كوچك و نزدیك آب های ساحلی دریا زندگی می كنند. این كوسه ماهی بیشتر روی سطح آب دیده می شود ولی در آب هایی با عمق حدود ۱۸۰۰ فوت ( m ۵۵۰) نیز دیده شده اند.گاهاً مشاهده شده است كه این كوسه ماهی ها بیرون از آب می پرند. كوسه ماهیان دم دراز بعنوان گونه هایی با مهاجرت بالا در US مطرح شده اند.
● بیولوژی (زیست شناسی):
▪ خصوصیات بارز:
كوسه ماهیان دم دراز براحتی توسط Lobe بالایی دراز خود در باله ی دمی خود مشخص كننده هویت خود هستند. Lobe بالایی می تواند به بلندی بدن باشد و بصورت باریك و بلند و تازیانه وار ظاهر شود ، چشم این كوسه ماهی نیز دارای سایز مناسبی است و باله ی پشتی اولی دارای انتهای تیز است و در جلو باله ی مخرجی قرار دارد.
باله ی سینه ای این ماهی داسی شكل است و با انتهای باریك است. قسمت های بالایی باله ی سینه ای توسط یك تكه وصله سفید كه از منطقه ی شكمی به سمت جلو توسعه یافته است مشخص شده است.
بالاترین اندازه طول این كوسه ماهی حدود ۹/۲۴ فوت ( cm ۷۶۰) و بالاترین وزن ثبت شده حدودًاً بالغ بر lbs ۷۵۰ ( kg ۳۴۰) گزارش شده است.
▪ عادات غذایی:
ماهیان استخوانی حدود ۹۷% از رژیم غذایی كوسه ماهیان دم دراز را تشكیل می دهند. آنها اغلب با ماهیان schooling (دسته ماهیان) مثل menhaden ، شاه ماهی، ماهی باریك اندام دراز منقار اقانوس اطلس، Sand Lance ، ماهی خال مخالی (استومری)، Blue Fish و Butter Fish تغذیه می كنند و غذای معمول و رایج آنهاست.
آنها همچنین از ماهیان استخانی و انواع سرپاوران تغذیه می كنند. این كوسه ماهیان با احاطه كردن دسته های ماهیان آنها را با حركت تازیانه مانند دم هایشان حیرت زده می كنند این عمل اغلب در گروه ها یا زوج ها مشاهده می شود.
▪ تكثیر:
كوسه ماهی دم دراز یك گونه ی تخم گذار زنده زا ست. به این معنی كه بدون جفت ایجاد می شود. جنین ها توسط گروه كثیری از تخم ها در رحم تغذیه می كنند. تقریباً ۲ تا ۴ بچه در هر بارداری پرورش می یابند. سایز آنها غالباً در زمان تولد بین ۵-۷/۳ فوت ( cm ۱۶۰-۱۱۴) و (Lbs ۱۳-۱۱ ( kg ۵-۶) است كه مستقیماً متناظر با سایز مادر است.
باله ی دمی در رویان درست متناسب با باله ی دمی در بزرگسالان است. آنها هر سال یكبار تولید مثل می كنند و آنها سعی در این دارند كه در سراسر rang گونه ای خود تكثیر داشته باشند.
▪ انگل ها :
۹ گونه از Copepods ها از جنس Nemesis ها انگل های كوسه ماهیان دم دراز هستند. این انگل ها خود را به رشته های آبششی می چسبانند و می توانند باعث آسیب بافتی شوند. این آسیب به رشته های آبششی می تواند باعث تنفس سخت در قسمت های مختلف آبشش شود.
● تقاضای انسانی:
گوشت و باله های كوسه ماهی دم دراز ارزش تجاری خوبی دارند. از اندام های داخلی این ماهی برای تهیه ی چرم، روغن جگر و ویتامین استفاده می شود.
كوسه ماهی دم دراز صید نامحدودی در قسمت هایی از سواحل تایوان، برزیل، Uruguay ، USA و بقیه كشور ها دارد كه غالباً توسط longline ها و با قالب گیرهای USSR صید می شوند. از دیگر مناطق مهم صید این ماهی قسمت های شمال غرب اقیانوس هند و شرق اقیانوس آرام است.
در جنوب كالیفرنیا برای صید از تور بالاكش استفاده می شود و ذخائر آنها سریعاً رو به اتمام است. این كوسه ماهیان اغلب توسط باله ی دمی خود به دام می افتند كه وقتی این اتفاق رخ می دهد كوسه ماهی سراسیمه سعی می كند كه خود را از قلاب ماهیگیری برهاند كه در طی این حركت كوسه ماهی یك مقاومت پر تكاپو را متحمل می شود كه غالباً هم در رها سازی خود از تورهای ماهیگیری موفق است.
● خطرهای انسانی:
كوسه ماهیان دم دراز بعنوان كوسه ماهیان بی خطر مطرح شده اند. زیرا این گونه از كوسه ماهی بسیار ترسو بوده و نزدیك شدن برای او سخت است و مشاهده شده كه این كوسه های آرام هیچ گونه عمل پرخاشگری را انجام نمی دهند. اگرچه باید احتیاط لازم را در برخورد با آنها كرد زیرا آنها قبلاً به چند قایق حمله كرده اند.
● نگهداری و حفظ منابع طبیعی:
كوسه ماهیان دم دراز بهنوان كوسه ماهیانی كه مقدار آنها رو به كاهش است مطرح شده اند. این كوسه ماهیان در سراسر جهان توسط اتحادیه ی IUCN حفاظت می شوند و در واحد های طبقه بندی جانوری بعنوان "داده های دارای كمبود" تشخیص داده شده اند و این تشخیص انقراض بر پایه ی توزیع آنها و وضعیت آنهاست.
این گونه ها در راه بازیافت و بهبود آب های خارج از محدوده ی ساحلی كالیفرنیاست.
عوارض سنگینی برای مدیریت برآورد شده و الان با نام گونه ی "تقریباً تهدید كننده" در این مناطق مطرح شده اند. IUCN یك نمایندگی اتحادیه ی جهانی سیاستمدار حكومتی است و جریمه ای كه برای صید آنها در نظر گرفته می شود برای نگهداری گونه ها مصرف می شود.
كوسه ماهی دم دراز یك گونه ی جهانی و توزیع شده با تعداد كم است كه متمركز كردن آنها یك امر آسیب پذیر است زیرا باعث صید پی در پی در دوره ی زمانی كوتاه می شود كه نتیجه ی آن كمبود سریع داده هاست.
مترجم: سارا امیری
علوی
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
علیرغم اینکه طرفداران زیادی برای تکثیر و نگهداری ماهیان آکواریومی وجود دارد اما منابع کمی راجع به آن در دسترس میباشد که بهتر دانستیم بدلیل منابع کمتر روی یکی از گونه های زیبا و پر طرفداراین ماهیان توضیحاتی را ارائه کنیم.
● ماهیان سیمفیسودون ( دیسک ماهیان).
( Symphysodon discus ) یا discus fish
این ماهی از خانواده سیچلادها بوده و بومی آمریکای جنوبی است که در مناطق مختلف حوضه آمازون و سر شاخه های آن زندگی می کنند. دیسکسها ماهییان ویژه ای هستند که رنگهای متنوعی دارند و شکل بدن آنها جالب توجه است . این ماهیها ارام، بسیار زیبا و خوش اندام هستند. اما تکثیر و پرورش و نگهداری آنها مشکل است. زیرا پرورش و تکثیر موفقیت آمیز آنها نیاز به شرایطی دارد که عبارتند از آکواریوم بزرگ.آب زلال بسیار سبک،هزینه خرید ماهی و غذای زنده متنوع به طور مداوم و صرف وقت کا فی برای نگهداری و مراقبت ، اما با تمام این تفاسیر آنها یکی از مشهورترین ماهیان آکواریومی اند که علاقه مندان به آنها روز به روز بیشتر می شوند.
● مکان اصلی زندگی:
دیسکاسها در قسمت آرام رودخانه های کوچک، دریاچه ها وآبگیرهای عمیق یافت می شوند .آنها معمولادر گروهها ی کوچک دور گیاهان غوطه ور شده در آب، چوبهای پوسیده گیاهان و علفهای آبزی وجود دارند. دیسکسها بیشتر مدت روز را در منطقه ای که اکسیژن بیشتری دارد سپری می کنند. آب آنها معمولا تمیز و بدون آلودگی است .آب طبیعی و مکان اصلی زندگی دیسکس اسیدی بوده باPH ۶ تا ۵/۶ و خیلی سبک با سختی ۳-۰ آنها آبهای گرم را می پسندند اصولا آبهایی با درجه حرارت ۲۵ تا ۲۹ درجه سانتی گراد برای آنها مناسب است . اما در جنوب شرقی آسیا دیسکسها را در آبهایی و با سختی متوسط و آبهای قلیایی با PH ۷-۸ و درجه حرارت ۲۷ تا ۳۳ درجه سانتی گراد پرورش می دهند. برای ایجاد دماهای گفته شده در آکواریومها از بخاریهای ترموستات دار استفاده می کنند.
● شکل بدن:
همه دیسکاسها تقریبا مدور بوده و دارای پهلویی به هم فشرده می باشند باله های پشتی و مخرجی بزرگی داشته و دارای پیشانی شیب دار و دهانی کوچک هستند و عنبیه در چشم آنها معمولا به رنگ قرمز خونی دیده می شود . رنگ بدن و باله ها از یک الگوی خاص پیروی می کند و در میان گونه های آنها تنوع زیادی دیده می شود. باید بگوییم مکان آنها و غذای ویژه در رنگ آنها تاثیر بسزایی دارد. برای نمونه رنگ قرمز این ماهیان که زیباترین و گرانترین آنها به حساب می آید، بر اثر تغذیه این ماهی از میگوی آب شور (آرتمیا) ایجاد می شود. در ضمن از اسپیرولینا برای افزایش رنگ آنها استفاده می شود.
● تانک (آکواریوم ):
دیسکسها ترجیح می دهند در تانکها ی بلند جادار و بزرگ زندگی کنند. کوچکترین تانکی که می شود برای آنها استفاده کرد. درازای آن ۱۰۱ سانتی متر می باشد سایز تانک به تعداد دیسکسهای پرورشی بستگی دارد یک راه تجربی می گوید در حدود ۵۰ لیتر برای هر دیسکاس فشا لازم است برای مثال در یک تانک ۲۵۰ لیتری شما نمی توانید بیشتر از ۶ دیسکاس بالغ داشته باشید.
آب دیسکاسها باید تمیز بوده و تانک در جایی تاریک قرار داشته باشد. این ماهیها به مکانهایی برای پنهان شدن در بین گیاهان متراکم، غارهای سنگی و ریشه گیاهان و همچنین به امکانات لازم برای ورود و خروج آزاد از این پناهگاهها نیاز دارند.
در ضمن باید سطح آب آکواریوم را با برگ گیاهان شناور پوشاند زیرا این ماهیها از نور گریزانند. باید توجه کرد که صخره ها نباید به قدری بزرگ باشند که فضای شنا کردن را از آنها بگیرد و باید آنقدر باشد که آنها بتوانند به راحتی شنا کنند.
اما استفاده از این صخره ها، غارها، سنگ ریزه ها و گیاهان که محل مناسبی برای رشد باکتریها هستند ممکن است به دیسکسها که ماهیان حساسی هستند ضربه جبران ناپذیری وارد سازد،به همین دلیل است که گاهی به کسانی که تمایل دارند از یک دیسکس نگهداری کنند توصیه می شود که این کار را در یک تانک خالی انجام دهند. شاید بگویید چرا تانک خالی؟ زیرا با حساسیتی که این ماهی به آب و مکان زندگی خود دارد شاید این راه آسانتر باشد.
ولی یک راه دیگر نیز وجود دارد و آن استفاده از یک سیستم فیلتراسیون است که فیلترها به دو دسته فیلترهای بیولوژیکی و فیلترهای مکانیکی تقسیم می شوند. یک ***** خوب برای جلوگیری از تلفات و نگهداری از دیسکاسها ضروری است. توصیه می کنیم که به طور منظم آب دیسکاسها را تعویض کنید که این کار خود به سلامتی آ نها کمک شایانی می کند این ماهیها به آلودگیهای نیترات و نیتریت بسیار حساسند به خاطر همین باید در تانک حتماً از یک سیستم فیلتراسیون استفاده کرد.
در محیطی که از ***** استفاده شده می توان از گیاهان و امکانات دیگر به راحتی استفاده کرد اما هر ۶ تا ۸ هفته یکبار باید میزان آمونیاک و نیترات را ارزیابی کرد. در آغاز ***** گذاری نیترات و آمونیاک به میزان زیاد وجود دارند اما بعد از مدتی کاهش می یابند و به صفر می رسند که این همان زمانی است که دیسکاسها جانی دوباره می گیرند.
● نگهداری توأم:
دیسکاسها ماهیان آرام ، صلح جو و ترسویی هستند و از مزاحمت و استرس بیزارند و بسیار حساس هستند. آنها را باید در گروههای ۶ – ۸ تایی نگهداری کرد. آنها را می توان به راحتی با دیگر ماهیان آرام نگهداری کرد. دیسکسها دارای صفات اختصاصی هستند که یکی از آنها این است که محیط را خوب درک می کنند و با ماهیان کوچکی که با آنها ترکیب می شوند سازگارند صفت دیگری که آنها دارند این است که به ماهیانی که از خارج می آیند یعنی به تازه واردها بسیار حساسند پس سلامتی ماهیان تازه وارد بسیار مهم است.
شما می توانید دیسکاسها را با آنجل ( فرشته ماهی ) نگهداری کنید ولی باید توجه داشته باشید که آنجلها فاقد هر گونه انگل و یا بیماری باشند. از گونه های کوچکی که برای زندگی با آنها پیشنهاد می شود می توان به تترایل، کاردینال و لوچ دلقک و... اشاره کرد. ولی باید به این نکته توجه کرد که ماهیان کوچک ممکن است توسط دیسکاسها ترسانده یا خورده شوند . گربه ماهی گزینه ای ایده آل برای زندگی کردن با دیسکاس است چون او خود را با دهان به دیسکس متصل کرده و از شیرابه ای که از روی پوست بدن دیسکاس تراوش می شود تغذیه می کند .
● تکثیر و پرورش:
تشخیص دادن جنس های نر و ماده آنها از یکدیگر مشکل است . مثلا در نرهای بالغ ممکن است یک برامدگی کوچک بر روی پیشانی آنها آشکار شود اما این صفت نمی تواند همیشه مورد استفاده قرار گیرد و یا در فصل تخم ریزی شکل اندام تناسلی یکی از راههای تشخیص آنهاست که در ماده ها گرد و در نرها نوک دار است اما مشاهده این نیز یکی دیگر از مشکلات است . با نگهداری و مراقبت درست از آنها می بینید که بعد از اینکه به بلوغ رسیدند جنس مخالف را خودشان انتخاب می کنند جالب توجه است که یک جفت از این ماهی ها تا آخر به زندگی مشترک خود وفا دار می مانند . این ماهی ها تا حدود ۱۰تا ۱۸ سانتی متر رشد می کنند .
اگر یک جفت از آنها شروع به ضربه زدن به کناره شیشه تانک کردند آنها آماده تخم ریزی هستند. این جفت را به تانک تمیز دیگری ( تانک تکثیر ) که دارای pH نزدیک به ۵/۶ و ابی به سختی Dh ۱ تا ۳ و گرمایی معادل ۲۸ تا ۳۱ درجه سانتیگراد انتقال می دهیم. در درون تانک باید برای آن یک لوله پلاستیکی بزرگ با یک سنگ بزرگ و یا یک تخته نازک به صورت عمودی قرار دهیم چون تخم ریزی ای به صورت عمودی دارند.
قبل از تخم ریزی سطح توسط جنس نر به دقت تمیز می شود. بعد جنس ماده بر روی سطحی که تقریباً به صورت مایل گذاشته شده از پایین به بالا شروع به تخم ریزی می کند و به دنبال آن نرها لقاح تخمها را کامل می کنند. بعد ماده ها تخمها را هوادهی می کنند و دائماً در حال تکان دادن باله های خود بر روی تخمها هستند و ۱۰۰ تا ۲۰۰ تخم نگهداری می کنند. و نرها نیز از منطقه ای که تخم ریزی صورت گرفته محافظت می کنند.
تخمها طی ۲تا ۳ روز از تخم خارج می شوند و والدین به خارج شدن بچه ماهیها بوسیله نوک زدن آهسته خود به پوسته تخمها کمک می کنند. بچه ماهیها بوسیله والدینشان تغذیه می شوند. آن هم از طریق رشته های چسبناکی که به آنها متصل است. اما بعد از ۴ تا ۵ روز بیشتر بچه ماهیها خودشان به پهلوی والدینشان متصل می شوندو از شیرابه ای که از سلولهای غده ای پوست بدن والدینشان تراوش می شود تغذیه میکنند.
این پدیده در بین ماهیها منحصر به فرد است. و تا کنون تمامی تلاشها برای تغذیه بچه ماهیها به روش دیگر با شکست مواجه شده است. اما بعد از نزدیک به ۱۰ روز از والدین خود جدا می شوند والا ممکن است باعث خراب شدن پوست والدینشان شود. از این به بعد آنها باید از ناپلیوس آرتمیا تغذیه کنند.
● تغذیه:
تهیه کردن یک محیط زیست بزرگ و متنوع نیازمند دادن غذای مناسب خشک و غذاهای منجمد است. غذای دیسکسها می تواند شامل حشره های آبی و میگو آب شور ( آرتمیا ) باشد. بعضی دیسکاسها در انتخاب خوراک خود حساسند و فقط غذاهایی مانند کرم توبی فیکس، کرمهای خونی (شیرونوموس)، لارو پشه ها ، کرم خاکی ، کرم سفید، گوشت میگو، اسپیرولینا (برای افزایش رنگ )و امعاء و احشاء گاو و یا غذاهای شیمیایی ( مصنوعی ) را استفاده می کنند. اما این غذاها فقط می توانند ذخیره ای و تفریحی باشند حتی می توان از غذاهای گیاهی همچون اسفناج نیز استفاده کرد اما آنها فقط برای صرفه جویی اند و مواد غذایی مورد نیاز این ماهیها را تامین نمی کنند مثلاً کرمهای توبی فیکس معمولاً از راه آبهای آلوده می آیند بنابر این آنها را کاملاً تمیز کرد چون ممکن است باعث بیماری شوند و باعث ایجاد یک حفره در سر دیسکس شوند و او را بیمار کنند بنابر این استفاده از غذاهای فرموله شده (مصنوعی) بهتر است.
دیسکاسها را می توان تقریباً با هر گونه ای پرورش داد.ولی آنها بی نهایت به پروتئین غذای خود حساسند. مخصوصاً اگر غذای جدیدی باشد.
باید بگوییم که آنها اگر غذایی را قبول نداشته باشند ممکن است هفته ها بدون غذا سر کنند. (به همین خاطر توصیه می کنیم هنگامی که دیسکسی را خریداری می کنید حتماً این سوًال را بپرسید که قبلاً از چه غذایی تغذیه می کرده است ) یک دیسکاس ممکن است بعد از یک ماه یک غذای جدید را برای همیشه قبول کند اما این ممکن است باعث کاهش رشد ماهیان جوان شود.
یک روش برای اینکه دیسکاسها از از غذاهای دیگر مصرف کنند و باب میلشان باشد مخلوط کردن غذای مطلوب آنها با غذای جدید است ( البته به صورت تدریجی ) آنگاه وقت زیاد است برای اینکه دیسکاس غذای جدید را بپذیرد و غذای قدیمی را فراموش کند.اگر غذا به صورت یکدفعه به تدریجی تعویض شود باعث ایجاد استرس در آنها می گردد و غذای جدید را نمی پذیرد درست است که امعاء و احشاء گاو توسط دیسکاسها به خوبی مصرف می شود و باعث رشد سریع آنها می شود ولی نتیجه آن در درازمدت نگران کننده است. اگر دیسکاسها از پروتئین پستانداران تغذیه کنند آن تبدیل به یک غذای ویژه برای آنها خواهد شد که این نگران کننده است یکی دیگر از غذاهای ویژه دیسکاسها، کریلها (جزء زئو پلانکتونها و شبیه میگو و بسیار کوچک است) هستند.
● نکاتی برای شناخت یک دیسکاس سالم:
۱) برای شناخت یک دیسکاس سالم باید به موارد زیر توجه کرد. دیسکاسها باید اندامی گرد داشته باشند و رنگ بدن آنها روشن با زمینه صاف باشد. بدن آنها دارای ۹ خط عمودی میله ای است وقتی که ترسیده یا استرس داشته باشند موقتاً آنها را نشان می دهند. باله های پشتی دراز و کشیده بوده و حداکثر درازای آن وقتی است که آنها شنا می کنند. یک دیسکاس سالم نباید بیشتر از ۶۰ دفعه تنفس در دقیقه داشته باشد.
با این استثنا که آنها در هنگام غذا خوردن سرعت تنفسشان افزایش می یابد و به ۷۰ تا ۸۰ تنفس در دقیقه می رسد. پیشانی آنها باید عریض و بزرگ و گوشتالود باشد نه پوک و میان تهی. چشمها باید روشن و صاف و با رنگ شدید باشد و هنگامی که ساکن و در حال استراحتند باید اندامی متناسب داشته باشند. تمامی این نکات مهم است برای اینکه شما یک دیسکاس سالم و خوب را خریداری کنید. یک دیسکاس سالم خیلی فعال است و با دقت خیلی زیاد مراقب محیط اطراف خود است.
وقتی که شما به نزدیک تانک می آیید شما را با چشمان خود تعقیب کرده و به جلوی تانک می آید و از شما می خواهد که به او غذا بدهید. حال اگر شما قدری تند حرکت کنید دیسکاس خود را برای مدت کوتاهی مخفی می کند اما دوباره به سوی شما می آید.
۲)مدفوع یک دیسکاس سالم و قهوه ای یا سیاه رنگ است. و مانند یک سنگ به کف تانک فرو می رود. اگر مدفوع سفید باشد یا مانند یک نخ سفید خارج از مخرج آویزان باشد. این نشان دهنده آن است که ماهی دارای یک نوع عفونت معده یا روده می باشد و نباید این ماهی خریداری شود.
● روشهایی برای انتخاب ماهیان سالم و مناسب :
▪ اولین گام نگاه کردن به ماهی در ماهی فروشی است. آیا ماهیها فعال هستند و در گوشه ای پنهان نمی شوند.
▪ ماهیهایی که مریض هستند و یا شوک بدانها وارد شده تیره تر و کمرنگتر می شوند.
▪ چک کنید و ببینید آیا ماهی مریض و یا مرده در تانک آنها وجود دارد اگر چنین بود در انتخاب ماهی از آن تانک خودداری کنید.
▪ نشانه هایی از دارو در آب تانک بدین معنی است که ماهیها مریض هستند یا تازه از یک مریضی رهایی پیدا کرده اند.
▪ آیا زخم یا جراحتی روی بدن ماهیها وجود دارد.
▪ آیا آبششها کوتاه و یا بد فرم نیستند؟ ( سرپوشهای آبششی باید به طور کامل آبشش را بپوشاند) هنچنین تنفس سنگین را نیز چک کنید.
▪ چشمها باید صاف و شفاف باشند. باید از ماهیانی با چشمان تیره و مات و کدر اجتناب کنید.
▪ از ماهی هایی با اسکلت بندی کج و بد فرم اجتناب نمایید.
▪ نگاهی دقیق به ماهیها بیندازید و از عدم وجود هر گونه انگل خارجی بر روی بدن ماهیها اطمینان حاصل کنید.
▪ همچنین اگر ممکن باشد از فروشنده بخواهید که به آنها غذا بدهد و مشاهده کنید که آیا اشتهای کافی و مناسب دارند.
▪ از خرید ماهیهایی که باله های نازک و لاغر دارند خودداری کنید. این مورد می تواند از وجود انگلهای خارجی ناشی شود.
▪ از ماهیهایی که از فلسهای کامل و مرتب ندارند اجتناب کنید.
▪ اطمینان حاصل کنید که اندازهٌ چشمها در مقایسه با بدن بزرگ نیست. این حالت نشان دهنده عدم رشد کامل ماهی می باشد.
▪ از خرید ماهیانی که باله هایشان را جمع می کنند خودداری کنید.
● نکات مهم در بعد از خریداری ماهیها:
▪ سعی کنید ماهی جدید را قرنطینه کنید.
▪ برای جلو گیری از انتقال بیماری از مخلوط کردن ماهیهایی که از منابع مختلف خریداری کرده اید خوداری کنید. تعویض منظم آب در داشتن ماهیان سالم کمک شایانی می کند
پیام یاری(دانشجوی کارشناسی رشته شیلات)
دانشگاه آزاد واحد کرمانشاه
استاد راهنما:دکتر نسرین چوبکار
منابع
References:
۱)en.wikipedia.org/wiki/Symphysodon
۲)کد:www.discuspro.com
)کد:www.rockymountaindiscus.com۳
)کد:www.discushatchery.com۴
پایگاه اطلاع رسانی شیلات ایران
کپور
انواع گونه های کپور ماهیان :
1- کپور معمولی 2- کپور نقره ای 3- کپورسرگنده
4- کپور علفخوار روش های پرورش
بهترین روش برای پرورش ماهیان گرمابی ، پرورش چند گونه ایست.چون دراین روش از تمامی سطوح غذایی موجود در استخر استفاده می شود و هیچ کدام از سطوح غذایی داخل استخر بلا استفاده نمی ماند علاوه بر آن در پرورش چند گونه ای ماهیان اثرات متقابل مثبت تغذیه ای بر روی یکدیگر می گذرانند. در پرورش ماهیان گرمابی بر خلاف پرورش ماهیان سردآبی ،پرورش تک گونه ای متداول نبوده و از نظر اقتصادی نیز به صرفه نیست همچنین پرورش به صورت دوگونه ای نیز متداول نیست و در شرایط خاص منطقه ای توصیه می شود زیرا این روش پرورش چند گونه ای دارد .در هر صورت شرایط خاص منطقه ای که ماهیان به صورت دو گونه ای پرورش داده می شوند . باید ترکیب گونه ها به صورتی باشد که با یکدیگر رقابت غذایی نداشته باشند .به همین علت پرورش ماهی کپورنقره ای با آمور، پرورش ماهی آمور با سر گنده می تواند صورت بگیرد ولی همانطور که قبلا گفته شد بهترین روش برای پرورش ماهیان گرمابی به خصوص در کشور ما روش پرورش چند گونه ای است.
ترکیب و تراکم کشت
ترکیب وتراکم گونه های ماهی در پرورش ماهیان گرمابی بستگی به استفاده از هواده و یا عدم استفاده از آن و همچنین شرایط منطقه ای مزارع پرورش ماهی دارد ولی به طور کلی ترکیب وتراکم ذیل از طرف معاونت تکثیر وپرورش دهندگان ماهی توصیه می شود.
الف-استخر های پرورش ماهی فاقد هوادهی
تراکم ماهی در هکتاربرابر5/3 تا 4هزارقطعه
1 ماهی کپور نقره ای 60-50 درصد
2 ماهی کپور25-20 درصد
3 ماهی آمور 20-15 درصد
4 ماهی سرگنده 10- 5درصد
علاوه بر این ،حدود ده درصد تلفات دوره پرورش در نظر گرفته می شود که در زمان کشت بچه ماهی باید به استخر اضافه گردد . با توجه به شرایط منطقه از نظر مدت زمان پرورش، دسترسی یا عدم دسترسی به غذای دستی ارزان ،زیاد بودن ویا کم بودن گیاهان استخر و همچنین دسترسی به علوفه ارزان ، ترکیب گونه ای کپور نقره ای ، کپور و آمور می تواند تا ده درصد افزایش یا کاهش یابد .
ب- استخرهای پرورش ماهی با هوادهی :
1. ماهی کپور نقره ای 55-50 درصد
2.ماهی کپور 25-20 درصد
3.ماهی آمور 20-15 درصد
4.ماهی سرگنده 10-5 درصد
دراین مورد نیز ترکیب گونه ها می توانذ تا ده درصد کاهش و یا افزایش یابد.
روش انتخاب گونه های اصلی در پرورش
این روش یکی از روش هایی است که دربعضی از کشورهای دنیا برای پرورش ماهیان گرمابی به کار برده می شود. در این روش با توجه به شرایط و امکانات موجوددر منطقه یکی از گونه ها به عنوان گونه اصلی انتخاب شده و بقیه ماهیان به صورت ماهیان جنبی همراه با آن پرورش داده می شوند . به عنوان مثال اگر در منطقه ای ضایعات کشاورزی محصولاتی مثل گندم ، جو، ذرت فراوان و ارزان قیمت باشد می توان در آن منطقه اقدام به پرورش ماهی کپور به عنوان ماهی اصلی و بقیه ماهیان به صورت جنبی نمود و یا ابنکه شرایط آب و هوایی منطقه و تعداد روزهای آفتابی و طول روز به حدی کم است که نمی توان با باروری استخر را در آن انتظار داشت. با در نظر گرفتن فضای مورد نیاز برای تغذیه ماهی کپور، می توان اقدام به پرورش آن به گونه اصلی نمود. در مناطقی که کود حیوانی فراوان و ارزان قیمت در اختیار بوده و طول مدت روز و تعداد روزهای آفتابی در طول زمان پرورش زیاد است و باروری طبیعی استخربه نحو مطلوب صورت می گیرد می توان از ماهی کپور نقره ای بعنوان گونه اصلی و سایر ماهیان به عنوان ماهی جنبی استفاده کرد . در مناطقی که استخرهای پرورش ماهی پوشیده از علف و گیاهان آبزی فراوان میشود و علوفه کاری در منطقه زیاد و ارزان است می توان اقدام به پرورش ماهی آمور به عنوان ماهی اصلی نمود . در شرایط کشور ما از بین سه گونه ماهی فوق که می توانندبه عنوان ماهی اصلی پرورش انتخاب شوند در بعضی از مناطق می توان از ماهی کپور به عنوان ماهی اصلی استفاده نمود. شرایط برای انتخاب ماهی آموربه عنوان گونه اصلی مناسب نبوده و مقرون به صرفه نیست .
ماهی کپور به عنوان ماهی اصلی
مشاهدات نشان می دهد که با افزایش باروری استخر، تعداد ماهیان کپور نقره ای و سرگنده افزوده می شود ولی تعداد ماهیان علفخوار ثابت می ماند و برای ماهیان جنبی یا ثانویه تلفات در نظر گرفته نمی شود. همچنین محصول ماهیان جانبی کمی بیشتر از ماهی اصلی است. ضریب تبدیل غذایی به این معنی است که چه مقذار غذا باید مصرف شود تا ماهی کپور یک کیلو افزایش وزن پیدا کند. بنابراین برای محاسبه میزان غذای لازم برای رسیدن به محصول برنامه ریزی شده ماهی کپور باید وزن محصول یا بازده خالص هر گونه ماهی از تفاوت وزن اولیه آن هنگام رها کردن در استخر با وزن نهایی آن به دست می آید. برای مثال اگر 600 قطعه ماهی کپور 100 گرمی در استخر رها شده باشد ، وزن اولیه آنها برابر با 60000=100*600 گرم وزن نهایی آنها نیز 650 کیلوگرم می باشد. بنابراین وزن خالص محصول برابر با 500=60-560 کیلوگرم است . باید توجه داشت که در پرورش نیمه متراکم به ماهیان جنبی یا ثانویه غذا داده نمی شود . وزن نهایی ماهیان مذکور نیز بدین صورت در نظر گرفته می شود :
1.کپور معمولی 1000-1200 گرم
2.سرگنده 1200-1400 گرم
3.علفخوار 800-1200 گرم
4. کپورنقره ای 800-1000 گرم
ماهی کپور نقره ای بعنوان ماهی اصلی
در این روش از ماهی کپور فقط برای به هم زدن گل کف استخرو گل آلود نمودن آب یا همیاری آن دراستخر استفاده می شود. میزان کود لازم برای فصل پرورش محاسبه و به تعداد هفته های موجود در فصل پرورش تقسیم می شود. کود دهی هر هفته انجام می پذیرد.اگر در طول فصل پرورش در هر هکتار از استخر 300-500 قطعه اردک را پرورش دهیم نیازی به کود دهی نیست. درپایان فصل پرورش ماهیان به اوزان زیر خواهند بود:
کپور نقره ای 1-2/1 کیلوگرم
کپور معمولی 8/0- 1 کیلوگرم
کپور علفخوار 2/1 کیلوگرم
کپور سر گنده 1-4/1 کیلوگرم
به نظر میرسد با توجه به شرایط فیزیکی و شیمیایی منابع آبی این مزرعه از روش اول یعنی گونه کپور معمولی به عنوان گونه اصلی از توجیه اقتصادی بیشتری برخوردار می باشد. به طور کلی سر دسته ماهیان پرورشی گرمابی ، کپور ماهیان هستند. آنها بزرگترین خوانواده ماهیان آب شیرین هستند. 90در صد ماهیان آب شیرین متعلق به این خانواده اند که 200 جنس دارند.
منبع :سایت اتحادیه پرورش دهندگان ماهی
راهنمای جامع دارویی:
1- نقاط سفید کوچک بر روی پوست و باله ها ---- ایک ----- اگزالات مرمر سبز- انتقال - حرارت درمانی
2- پوشش مایل به زرد بر روی پوست و باله ها ----- مخملک ماهی ----- اگزالات مرمر سبز
3-نقاط سفید و یا خاکستری پنبه ای ( پوست و دور دهان ) ------ بیماری قارچی ----- متیلن بلو – داروهای ضد قارچ – قرص گریسوفولوین
4- حرکات سریع در مخزن ----- انگل ----- انواع داروهای ضد انگل
5 – برآمدگی های سیاه یا قرمز در زیر پوست ----- انگل ----- انواع داروهای ضد انگل
6- کدر شدن پوست – پوسته پوسته ( شیری رنگ ) ( موضعی یا کلی ) ------------ کوستیا –کیلودونلا -------- آکریفلاوین – سولفات مس
7- پوسیدگی و فساد باله ------- بیماری فساد باله ---------- نیتروفیورانتیون
8- رگه های قرمز بر روی پوست -------- پوسیدگی – انگل -------- تتراسایکلین ها –آکریفلاوین – پنی سیلین –
9- برامدگی زرد و سیاه بر روی پوست ----- ناشی از ایک ------ مورد 8
10 – زخم های کوچک ------ ناشی از درگیری و ... ------- مورد 8
11 – لاغری همراه با زخمهای ریش ریش ---- سل ---- تمام ماهی های آکواریوم از بین برود
12- باد کردن قسمتی از بدن ( یکدفعه ) --- استسقا ء --- آنتی بیوتیک ها ( فقط در مراحل اولیه جواب می دهد )
13- باد کردن قسمتی از یدن ( با بدن نرمال ) --- ورم پوستی یا شکمی مورد 12
14- بیرون زدن و برآمدگی چشم ---- بیماری چشمی --- پنی سیلین - آموکسی سیلین
15 – کدر شدن چشمها --- عوامل باکتریایی ------ آنتی بیوتیک – ضد باکتری – افزایش ویتامین آ
16- وجود لکه و سوراخ در نواحی سر و کله -------- بیماری حفره -------- افزایش ویتامین سی و داروی مترونیدازول
17- بی اشتهایی . سیاهی بدن . لاغر شدن . مدفوع سفید------- هگزامیتا --------- مترونیدازول
18- بی اشتهایی . سیاهی بدن . لاغر شدن . مدفوع سفید------- سایر تاژکداران شکمی و روده ای ---- گابروکول
19- شپش بر روی پوست ---- آرگولوس . اراگسیلوس ------- جداسازی . پنبه و الکل - ضد انگل ها ( آکریفلاوین - و .. )
20 - انگل بر روی آبشش و پوست ---- انگل ---- ضد انگل ها
21- کرم های آویزان از مقعد ------------ نماتود ------ ضد انگلها
22- کرم های قلبی شکل بر روی پوست -------- زالو - روش 19 به صورت همزمان
23 - نقاط ورم کرده سفید بر روی باله ها و پوست --- لیمفوکیست ها --- معمولا درمانی وجود ندارد
24 - مالیدن بدن به سنگ ها --- ایک - انکل پوستی و ... ---- اگزالات سبز . انواع ضد انگل ها
25 - تنفس بر سطح آب -- کمبود اکسیژن . افزایش دی اکسید کربن . توکسین .استرس --- پایین آوردن دما - افزایش هوادهی
26 - بیرون پریدن از سطح آب -- توکسین بالا . پی هاش بالا یا پایین --- تعویض مقدار زیادی از اب
27- زخم شدن باله ها . ابشش ها . پوست و.... - زخم --- پماد نیستاتین . اکریفلاوین - متیلن بلو - و......
نشانه ی
بیماری
عامل بیماری
درمان
ماهی جدید شما بدون هیچ گونه
نشانه ی بیماری مرده است
"
علایم تانک جدید"
افزودن ماهی به تانک گرم جدید می تواند ماهی را شکه کند و در بعضی مواقع مهلک باشد
.
از دست دادن اشتها
یک مشکل محیطی، ماهی که به تازگی اضافه شده است خوردن اغلب غذا ها به جز غذاهای زنده را رد می کند
.
شاید به خاطر شرایط بد آب و وجود اوره ی زیاد باشد
.مقداری از آب آکواریوم را تعویض نمایید.همچنین ممکن است به خاطر استرس بوده باشد.با ماهی های خود مهربان ترباشید.
2,3)
کرک های پنبه ای شکل بر روی بدن
قارچ ها
, (قارچ دهان)
در صورت مشاهده ی این بیماری می توانید از دارو های قارچ کش چون
"مالاشیت گرین" و حمام نمک استفاده کنید.(1 قاشق چایخوری برای هر 4 لیتر آب)
1)
لکه های سفید کوچک بر روی بدن سر و باله ها
سفیدک
(ایک)
بیماری ای بسبار مطرح
(خصوصا در آکواریوم های جدید) روش های مختلفی برای جلوگیری از انتشار آن وجود دارد که بهترین آن استفاده از نمک است(1 قاشق چایخوری به ازای هر 4 لیتر آب)
8)فرسایش در غشای نرمعشای باله ها)
دم خوره، فاسد شدن باله ها
قبل از بروز عفونت ثانوی درمان را شروع کنید
.عفونت ثانوی بعد از چند روز قسمت اعظم باله ها را از بین می برد.برای درمان می توانید از آنتی بیوتیک ها به همراه حمام نمک استفاده کنید.
ظاهر شدن پرده ای نسبتا سفید بر روی چشم ماهی
کیفیت بد آب ، وجود کلرین در آب
کیفیت بد آب
: تعویض منظم آب از جمله احتیاجات ماهی ها هستند.
وجود کلر
:از داروی ضد کلر قبل از قرار دادن ماهی در تانک استفاده کنید.و یا مدت 24 ساعت بعد از پر کردن تانک ماهی ها را بدان منتقل کنید.
4)
ماهی ها در کف آکواریوم نفس نفس می زنند.در اطراف آبشش ها رگه های قرمزی به چشم می خورد.
به احتمال زیاد به خاطر کمبود اکسیژن و یا نوعی بیماری آبششی
اگر ماهیان زیادی دارید پمپ هوا کارساز خواهد بود
.به اندازه ی کافی اکسیژن در اختیار ماهی ها قرار دهید.در مورد بیماری آبششی اطلاعاتی در دسترس نمی باشد.
5)کرم هایی از آبشش ماهی آویزان شده اند و ماهی دائم نفس نفس می زند.
کرم آبشش
Dactylogyrus
یکی دیگر از انگل ها می باشد
.از دارو های ضد انگل طبق دستور استفاده کنید.
7)
قرمز شدن پوست،یا پدیدار شدن نقاط قرمز بر روی باله ها
ویروس،زخم،عفونت باکتریالی
ویروس ها تنها توسط میکروسکوپ قابل مشاهده هستند و بیناری ای علاج ناپذیر اس و لی می توانید در مراحل اولیه از آنتی باکتری ها و یا حمام نمک طولانی مدت استفاده کنید
.(3-5 گرم برای هر لیتر برای مدت چند روز)
باله ها سیخ ایستاده اند و ماهی پف کرده است
.
استسقا
(آب آوردن شکم)
به نظر می رسد که مربوط به عفونت های باکتریایی باشد
.ولی هیچ درمانی در مورد آن وجود ندارد.
کرم های کوچکی چون انگل ها ار ماهی ها آویزان هستند و ماهی مدام خود را به سنک های داخل آکواریوم می مالد
.
کرم های لنگری
(Lernea)
ممکن است تعداد زیادی از انگل ها
(ی سخت پوست) در اطراف ماهی ها و در تانک شما موجود باشد.می توانید از داروی ضد انگل و یا نمک استفاده کنید.
6)
رنگ قسمتی از پوست بدن ماهی کدر تر شده است.
تولید بیش از حد بلغم
این بیماری توسط فقدان برخی مواد معدنی ظاهر می گردد
.سعی کنید از ریز مغذی ها و ویتامین های گروهB استفاده کنید.
مسلما آکواریوم داران می خواهند ماهی های خود را حفظ کنند و به همین منظور اقدام به خرید برخی دارو ها می کنند و در بعضی مواقع این دارو ها موثر واقع می شود.ولی یک هشدار قبل از مصرف این دارو ها باید مورد توجه قرار گیرد:بعضی از دارو ها می توانند در مدت طولانی زیان آور باشند. درمان توسط "مالاشیت گرین" و "متیلن بلو" می تواند موثر باشد ولی متاسفانه همین داروها برخی از باکتری های مفید را نیز از بین می برند. برخی از دارو ها در طول مدت درمان موجب می شوند کربن و زئولیت از بین بروند. و این امر عامل موثری است که با از دست دادن این باکتری ها(مواد) نیم چرخه ی کربن/ زئولیت ناقص بماند.
حمام نمک
یکی از راه های موثر در درمان بیماری ماهی ها حمام نمک است که کزیت آن از بین نبردن باکتری های کفید می باشد. حمام نمک یکی از بهترین دارو های ضد عفونی کننده و ضد قارچ است.اگر می خواهید برای درمان از غلظت زیاد نمک استفاده کنید بهتر است به تدریج مقدار نمک مورد نظر را اضافه کنید تا به ماهی ها هم فشار وارد نشود و دچار اختلال نگردند.در بعضی از مواقع استفاده از حمام نمک برای مدت کوتاه می تواند بسیار مفید و موثر باشد.برای این منظور از مفدار بیشتری نمک استفاده می کنیم.(10 گرم بر لیتر برای مدت 30 دقیقه)
پیشگیری از بیماری ها
برای سالم نگاه داشتن ماهی ها در آکواریوم و فراهم کردن زندگی طولانی برای آنها برای اجتناب از بیماری ها باید به توصیه های زیر توجه نمود.و با انجام اقدامات مناسب از آغاز بیماری جلوگیری کنیم.
۱- ماهی تازه را قبل از ورود در آکواریوم قرنطینه نگهداری کنید.
۲- برای هر مخزن از تور ماهی گیری مخصوص به خود استفاده کنید.
۳- تورها و وسایلی را که مستقیما با آب آکواریوم در تماس است باید به طور جداگانه در یک محلول غلیظ از مایع ضدعفونی کننده در هنگام خروج از آب آکواریوم و قبل از ورود به آن ضد عفونی شده و سپس با آب پاکیزه شسته شوند.
۴- دست های شما باید پس از خروج از یک مخزن و قبل از ورود به مخزن کاملا ضد عفونی شده و سپس با آب پاکیزه شسته شوند.
۵- آب نباید از یک مخزن به مخزنی دیگر انتقال یابد.
۶-گیاهانی که در آکواریوم های خالی از ماهی رشد کرده اند می تواند ناقل انگل های خطرناکی به درون آب آکواریوم باشند. قبل از ورود این نوع گیاهان به درون آکواریوم می توانید آنها را در یک محلول زاج سفید ضد عفونی کنید
عواملی که در اثر آنها حالات عصبی ایجاد می شود
۱- تغییرات سریع درجه حرارت
۲-تغییرات سریع Ph آب
۳-تغییرات سریع Dh (سختی ) آب
۴-تحریکات عصبی و ایجاد شوک و استرس
۵-ضربه زدن به آکواریوم و ایجاد ترس در ماهی ها
۶-خاموش و روشن کردن نا به جای رو شنی آکواریوم
نور دهی به آکواریوم
مسلما هر آکواریومی برای زیبایی خود نیاز به نور دارد . از طرفی این نور باید بتواند در رشد گیاهان داخل آکواریوم نیز تاثیر گذار باشد.اما همانطور که می دانید قرار دادن آکواریوم در معرض نور طبیعی خورشید متاسفانه موجبات رشد جلبک ها را فراهم خواهد آورد.
برای جلوگیری از این منظور جهت نور دادن به آکواریوم تماما از لامپ های فلورسنت( مهتابی) استفاده میکنیم.
بهتر است در مورد آکواریوم دیسکاس بر اساس تجربه ترکیبی از نورهای آبی و سفید مورد استفاده قرار بگیرد.
بهترین زمان ها برای روشن کردن لامپ ها صبح تا ظهر و سپس خاموش کردن لامپ و مجدا بعد از ۳ ساعت خاموشی دوباره ۵ یا ۶ ساعت روشن می کنیم.
نکته:
دقت کنید به هیچ عنوان در زمان تاریکی آکواریوم و استراحت ماهی ها اقدام به غذا دادن نکنید و اگر از زمان غذا دادن نیز حداقل ۱ ساعت نگذشته است نورهای آکواریوم را قطع ننمایید.
ورم شکمی
تقریبا تمام گونه های ماهی ها از جمله دیسکاس می توانند به اینبیماری مبتلا شوند. وقتی که یک ماهی به این بیماری مبتلا میشود مقدار زیادی باکتریرا در آب رها می کند و تقریبا تمام ماهی ها را به این بیماری دچار میسازد. در اغلبموارد این طور به نظر می رسد که شکم ماهی تا نقطه نهایی و حد انفجار باد کرده است وحتی پوست ماهی در روی شکم و ناحیه باد کرده ترکیده و یا خیلی نازک و شفاف شده است. در این حالت ماهی در زیر سطح آب به عقب و جلو تاب میخورد و فاقد هرگونه حرکت جهشی(و یا به میزان بسیار محدود ) می باشد. پاسخ های چشما ماهی اغلب ضعیف و مقعد ماهیمتورم می شود. باله ها نیز توسطماهی جمع میگردند. در نهایت به دلیل پیشرفت بیماریماهی خواهد مرد.روشدرمان برای این بیماری بسیار?ساده است.
اما همیشه پیشگیری بهتر از درمان است.?حالا چکار کردیم کهاین طور شده ؟!؟!؟!
1-غذای تکراری
2-شکشدید
3-خوردن یک چیز غیر غابل هضم(در اروانا بیشتر دیده میشود چون دهان بزرگیدارند) اما بیشتر به خاطر غذای تکراری است
شما اگر از فیبر استفاده کنید90% به این مشکل دچار نمی شوید.
رنگدانه هاي كارتنويد كه در چربي حل ميشوند (كاروتين و زانتوفيليس) باعث رنگ بخشيدن به پوست ، گوشت و تخمهاي بسياري از ماهيها هستند. من مقاله اي خواندم كه حاكي از اهميت ويژه غذايي اين رنگدانه ها نيز بود.
حتي يكي از عوامل كه در بقاي تخمهاي لقاء يافته و خارج شدن لارو از آنها تاثير دارد تمركز همين ذرات در نطفه تخم و رژيم غذايي ماهي ماده قبل از تخم ريزي است. همچنين ذرات كاروتنويد بنوعي وظيفه محافظت از غشاء بسيار نازك و ديگر قسمتهاي حساس تخمها را دارند. فراموش نكنيد كه در صورت وجود رنگدانه هاي كاروتنويد در غذاي ماهي بايد مقدار ويتامين E و آنتي اكسيدان ها را نيز افزايش داد.
معرفی ماهیان زنده زا= انواع مولی - گوپی پلاتی - دم شمشیری
ماهی گوپی!!!
نام ماهیان : گوپی
طول حداکثر: 6 سانتی متر
سطح شنا: میان آب
مکانهای جاگیری :میان تخته سنگهاو گیاهان آبزی
نور مناسب: روشن ، بدون تابش مستقیم آفتاب
همزیستی: سازگار با تمام ماهیان
تغذیه: غذای خشک
خصوصیات فیزیکوشیمیایی : دما 25درجه سانتی گراد - سختی آب 20 درجه - PH= 7
دشواری نگهداری: گروه 2
رفتار و نوع تولید مثل : زنده زا،یکی از فراگیرترین و زیباترین ماهیان اکواریومی بوده و تقریباً تمامی رنگهای موجود در رنگین کمان را میتوان در ماهیان گوپی مشاهده کرد. تکثیرکنندگان گوپی با اصلاح نژاد به انواع مختلف گوپی دست یافته اند. تکثیر آن در اکواریوم امکان پذیر است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
براي نگهداري از ماهي گوپي توصيه مي شود آکوارومی کوچک با حجم 20 گالن همراه با مقدار زیادی گیاه آكواريومي نظیر java Fern و java Moss استفاده شود. گیاهان فوق مقاوم هستند و می توانند ترکیبات آب سخت را که برای گوپی ها مطلوب است تحمل كنند.
خانواده گوپي
گوپی ها از وابستگان مولی ها، پداتی ها و دم شمشیری ها هستند که نام خانواده این گونه Poeciliidae می باشد. همه آنها زنده زا هستند به این معنی که بچه زا می باشند. این ماهیها گونه هایی هستند که بین آنها سازگاری وجود دارد. بنابر این شما می توانید آنها را در کنار هم بدون هیچ خطری نگهداری کنید.
ماهی گوپی معمولا PH در محدوده متوسط یعنی 7 (خنثی) را ترجیح می دهد اما می تواند خود را با شرایطی پایین تر تا 6 و در نهایت تا بالای محدوده 7 (نزدیک به 8) وفق دهد و ( اگرچه آنها آب سخت را به خوبی تحمل می کنند) سختی آب می بایست در حد متوسطی باشد. هنمچنین در مقابل سختی كم مقاومت نيستند. درجه حرارت محيط نگهداري آنها می بایستی پایین تر از 75 درجه فارنهایت باشد اما می توانند درجه حرارتی مابین 60تا 80 درجه فارنهایت را نيز تحمل کنند.
از گوپی ها استفاده گسترده اي براي كنترل پشه مي شود و به عنوان غذاي اين ماهي پشه هايي كه تهديدي براي انتقال بيماري مالاريا هستند را مي توان استفاده كرد.
شما می توانید در آکواریوم خانه خود به گوپی ها غذاهای خشک شده، فریزری، لارو قرمز رنگ پشه های ریز، توبی فیکس، میگوی آب شور و همچنین غذاهای آماده که حاوی حجم بالای سبزیجاتی نظیر Spirulina است، بدهید.
هیچگاه به آنها بیشتر از آنچه که در 1 دقیقه می توانند بخورند غذا ندهید. باقیمانده غذايي که خورده نمی شود تجزیه شده و مخزن را آلوده می کند. اگر بخشي از غذاي آنها خورده نشد، آنها را جمع آوری کنید. به گوپی هایتان در وعده های کمتر مثلا 2 دفعه در طول روز غذا دهید.
گوپیها را با ماهی Betta (نوعی ماهی آکواریومی) یا دیگر ماهیهایی که جنبش و حرکت کمی دارند نگهداری نکنید زیرا آنها به باله های خودشان صدمه خواهند زد. همچنین ممکن است به خودشان آسیب برسانند.
بنابراین بهترین راه این است که چندین گوپی را بصورت زوجی برای کاهش حالت تهاجمی و جنگجویی ماهیها در آکواریوم با هم نگهداری کنید.
ماهی گوپی نر باله های بلندتر با رنگهای جالب توجهی دارد و بقیه خصوصیات ظاهری اش نسبت به ماده که معمولا بزرگتر است برابری دارد.
گوپیها در آبهایی که کیفیت بهتری دارد سالم تر خواهند بود. برنامه غذایی مناسب همراه با آبی که زود به زود تعویض شود محیطی سالم تر را ایجاد می کند. بهترین مقدار تعویض 10 تا 15 درصد آن هر هفته یا 20 تا 25 درصد در هفته های بعد توصیه می گردد.
تکثیر گوپی ها خیلی آسان است. در حقیقت تنها چیزی که نیاز است یک نر همراه 2 ماده می باشد. حال ممکن است این سوال در ذهن شما بوجود آید که چرا فقط 1 ماده مورد نیاز نیست؟ این مسئله به این خاطر است که گوپی های نر بیشتر وقت و نیرویشان را صرف جلب توجه کردن ماده ها می کنند. بنابراین بهتر است که در ازای 1 نر دو ماهی ماده موجود باشد تا ماده ها هر از چند گاهی فرصت استراحت داشته باشند.
گوپی نر، گوپی ماده را بارور می کند. به این صورت که از باله مخرجی اش یا همان منفذ تناسلی استفاده کرده و این کار را انجام می دهد. ماده هایی که باردار می باشند معمولا در محیط تاریک ظاهر می شوند و اطراف مخرج و همینطور بدنشان افزایش حجم پیدا می کند.
ما توصیه می کنیم که ماهی های ماده باردار را از داخل ماهي دان به مخزن زایشگاه برای تولد بچه هایشان انتقال دهید.
اگر بعد از تولد نوزادان، بالغين را از داخل جعبه زایمان خارج نکنید، بزرگترها، نوزادان را خواهند خورد (حتی اگر مادرشان باشد).
اين ماهي با ساير ماهیهایی که همگی در رده زنده زا ها هستند مانند:
تتراها، رازبوراها، گورامی ها، ماهیان رنگین کمان، گریدوراس ها، پلکوها، لوچ ها، گورامی دارف (کوتوله) و گربه ماهیان کوچک سازگاري دارند
خفاش ماهی آب شیرین
کلا این ماهی -ماهی نجیب زیبا صلح جو و با وقاری میباشد که شاید شما هم برای همین لقبش را سلطان قلب ها نامیدیدش
نکته مهم درباره این ماهی زیبا اینه که به آبی با کیفیت خوب تقریبا همانند پارامترهای آب دی****** ماهین و کلا به جای نسبتا بزرگی برای رشدشون احتیاج دارن میتوانند تا اندازه های بسیار بزرگی برسند حتی ته 1 متر من 50 cm تو پلاسکو دیدم که برای خودش هیولای میشه و مثل 1 بولدوزر شن ها رو تو دهنش میمکه و بیرون میده ولی رشد نسبتا کندی داره شاید سالی به 5 cm در صورت بهترین شرایط برسه به آبی با شرایط خنک تر نسبت به ماهی های دیگه احتیاج داره دمای آب مثل ماهیان گلدفیش رو میپسنده تو دمای بالا هم تحمل میاره ولی زیاد سر حال به نظر نمیرسه دارای رفتار اجتماعی خوبی و با پوزه خرگوشي های دیگه هم سر حالتر به نظر میرسد و هم رشد بهتری داره با ماهی های آرام وصلحجو نگاهداریش نمای بعضی از دوستای من با سیلور شارک که نگهش داشتن منجر به مرگ این ماهی شده چند روز اول که خریدیش ممکن 1کمی خجالتی باشه و غذا نخوره که بمرور زمان به شرایطش خو میگیره با دی****** ماهیان و انجل ها بخوبی سازگاری داره در مورد غذاشم دارای رژیم غذایی همه چیز خوار است و در وعده های غذاییش غذاهای گیاهای رو فراموش نکنید جلبک ها بهشون رشد خوبی میدن از غذا های ورقه ای هم میخورند عاشق کر م خونی هستند بعضی از دوستان با دست بهش غذا میدنند
تزئینات تانکشونم مثل دی****** ماهیا ن میباشه که معمولا به جایی برای پنهان شدن نیاز ندارنند خوش عمرند یعنی بالای 20 سالم عمرشون گذارش شده جزو ماهیان در حال انقراضند متاسفانه و در دنیا دارای قیمت فروش بالایی میباشند کلا در ایران به نام پوزه خرگوشي معروفند اما نامهای مهمترش در جاهای دیگر از قرار شارک باله بلند و خفاش ماهی آب شیرین هستش که خفاش ماهی آب شیرین به نظر من بهش بیشتر میاد باد گذشت سن از رنگ نوارهای روی بدن این ماهی کاسته میشود
دارای رنگ راه راه با خطوط سفید و گاهی یفید آلبیانویی میباشنند که بسیار کمیاب است
تکثیرشون در آکواریوم ها بسیار مشکل هست
اینم چند تا عکس از این ماهی مظلوم
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ماهی دیسکاس
دیسکویس از خانواده سیچلایدها بوده و بومی آمریکای جنوبی می باشد. این ماهی ها تا حدود 18 – 15 سانتیمتر رشد می کنند.
درجه حرارت مناسب برای دیسکوس حدود 30 – 25 درجه بوده و آب آنها نیز باید تا حدودی اسیدی باشد. اگرچه دیسکوس ها ماهیان صلح جویی هستند ولی نگه داری آنها بصورت جداگانه در تانک توصیه می شود زیرا دمایی که آنها نیارمند آن هستند از دمای قابل تحمل بسیاری از گونه ها بالا تر است. با وجود این بهتر است به ماهیان صلح جو و گرما دوست چون تترایل کاردنیال، لوچ دلقک و … نگه داری شوند. دیسکوس ها نباید با آنجل هایی که از بیماری انگلی رنج می برند نگهداری شوند. دیسکوس ها باید در تانکهای بزرگ و دراز با کف پوش نرم و لایه ای از گیاهان شناور به منظور کنترل و کمتر کردن نور نگهداری شوند. سنگ و یا صخره ها نباید به قدری بزرگ باشند که فضای شنا کردن را از آنها بگیرد. توجه ویژه ای نیز باید به کیفیت آب نمود. تعویض مرتب قسمتی ازآب یکی از نیاز های اساسی این ماهی هاست. غذای مناسب این ماهی شامل کرم خونی زنده، لاروپشه، کرم خاکی، کرم سفید، گوشت میگو و (پودر)اسپیرولینا (برای افزایش رنگ آنها)می باشد . دل گاو و یا غذا های شیمیایی می توانند از جمله گزینه های ذخیره و تفریحی باشند. غذا های گیاهی همچون اسفناج نیز می توانند مورد استفاده قرار گیرند ولی باید توجه داشت که نباید محتوای اصلی غذای آنها را تشکیل دهد. به دلیل این که تشخیص جنسیت آنها تا حدی مشکل است، بهترین راه داشتن 6 – 4 ماهی کوچک برای انتخاب جفت می باشد.
اگر آنها در شرایت مطلوب نگهداری شوند( آب نرم و کمی اسیدی با تعویض هفتگی مقداری از آب ) دیسکوس ها راحت تر در آکواریوم تکثیر خواهند شد ولی باز هم تکثیر آنها امری مشکل است. بچه ها در هفته اول با ماده ی لزجی که از بدن والدین ترشح می شود تغذیه می شود.
روشهایی برای انتخاب دیسکوس سالم و مناسب:
- اولین گام نگاه کردن به دیسکوس ها در ماهی فروشی است. آیا ماهی ها فعال هستند و در گوشه ای پنهان نمی شوند؟ دیسکوس هایی که مریض هستند و یا شوک بدانها وارد شده تیره تر و کمرنگتر می شوند.
- چک کنید و ببینید آیا ماهی مریض و یا مرده در تانک آنها وجود دارد. اگر چنین بود از انتخاب ماهی از آن تانک خودداری کنید.
- نشانه هایی از دارو در آب آکواریوم بدین معنی است که دیسکوس ها مریض هستند یا تازه از یک مریضی باز گشته اند.
- آیا زخم ها و یا جراهاتی روی بدن ماهی وجود دارد؟
- آیا آبشش ها کوتاه و یا نافرم نیستند؟ ( رویه های آبشش باید بطور کامل آبشش را بپوشانند.) همچنین تنفس سنگین را نیز چک کنید.
- چشم ها باید ساف و شفاف باشند. باید از دیسکوس هایی با چشمان کثیف – کدر و تار دوری کنید.
- از ماهی هایی با اسکلت بندی کج و نافرم اجتناب نمایید.
- نگاهی دقیق به ماهی ها کنید و از عدم وجود هر گونه انگل خارجی بر روی بدن ماهی ها اطمینان حاصل کنید.
- همچنین اگر ممکن باشد از فروشنده بخواهید که به آنها غذا بدهد و مشاهده کنید که آیا اشتهای کافی و مناسب دارند.
- از خرید ماهی هایی که باله های نازک و لاغر دارند خودداری کنید. این مورد می تواند از وجود انگل های خارجی ناشی شود.
- دیسکوس سالم باید دارای پیشانی عریض و بزرگ باشد.
- از ماهی هایی که پولک های کامل و مرتب ندارند دوری کنید.
- اطمینان حاصل کنید که اندازه چشم ها در مقایسه با بدن بزرگ نیست. این حالت نشان دهنده عدم رشد کامل ماهی می باشد. ( سن ماهی نسبت به اندازه آن بیشتر است.)
- دیسکوس باید اندامی گرد داشته باشد.
- از خرید ماهی هایی که باله هایشانم را جمع می کنند خود داری کنید.
نکاتی برای بعد از خریداری دیسکوس:
- سعی کنید ماهی جدید را قرنطینه کنید.
برای جلوگیری از انتقال بیماری از مخلوط کردن ماهی هایی که از منابع مختلف خریداری کرده اید خود دار کنید.
- دیسکوس های جوان باید چندین بار در روز تغذیه شوند تا رشد صحیحی داشته باشند.
- تعویض منظم آب در داشتن ماهیان سالم کمک شایانی می کند.
-از تغذیه دیسکوس با کرم توبی فکس جدا خودداری کنید.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
معرفی خانواده گربه ماهیان=کوریدوراس - وارانه - شیشه ای - مکنده و ...
کوریدوراس ها از دسته ماهیان کت فیش هستند . به طور کل آنها بسیار ریز و صلح طلب هستند . برای نگهداری هرچه بهتر از آنها باید به طور گروهی و دسته ای نگهداری شوند . کوریدوراس ها دسته جمعی هستند و خیلی دوست دارن به دسته ای شناور از نوع خودشان بپیوندند . پیشنهاد میشود به هیچ وجه ممکن کمتر از ۳ از آنها را نگهداری نکنید . گاهی شما که برای مدتی کوتاه است این ماهی را خریداری کردید ، دیده اید که چند تا از آنها در یک خندق مانند و گودال جمع شده اند و هیچ حرکتی نمی کنند . در بعضی از این شرایط شخص گمان میکند که ماهی مریض شده و یا دچار ضربه خوردگی شده است و از داروهای موجود استفاده میکند . خیر . کوریدوراس ها بعد از جستو جویی که در آکواریوم و لا به لای سنگها میکنند ، خسته می شوند و برای مدتی استراحت میکنند . آنها در کف آکواریوم و روی سنگها هستند و از مفساد غذاها و باقی غذای خورده نشده ی ماهیان استفاده می کنند . انها نظافت چیان رایگان هستند که در اکواریوم شما فعالیت میکنند و تا حد بسیار زیادی می توانند از آلوده شدن آب و خود آکواریوم جلوگیری کنند . ولی به این منظور نیست که آنها تا ابد آکواریوم را نظافت می کنند .
تولید مثل کوریدوراس ها چندا کار سختی نیست . فقط برای تولی مثل آنها باید آب آکواریوم مناسب و تمیز و دارای استادارد باشد . برای تولید مثل کوریدوراس ها چند عدد برای جنس نر برای چندین جنس ماده کافی است . در هنگام جفت گیری ماهی نر در کنار ماهی ماده حرکت می کند و آن را برای تخم ریزی تشویق می کند . نحوه ی تخم ریزی بدین شکل است که ماهی ماده محلی گود را برای تخم ریزی انتخاب میکند و تخم ها را رها مکند و هر تخمی که توسط ماهی نر بارور می شود به سطح آب می آید . تعداد تخم های کوریدوراس ها متفاوت است و آنها به نوزادان خود عشق می ورزند .
در میان گونه های متفاوت این ماهی ، کوریدورای برنزه ای از همه محبوب تر است . کوریدوراس پاندا از انواع دیگر هم بزرگتر و هم وحشی تر است . کوریدوراس خشن ، کوریدوراس راهزن و کوریدوراس فلفلی هم میتوانند از جمله ماهیان قابل نگهداری شوند . نگهداری از کوریدوراس ها بسیار آسان است و آنها خود را با هر شرایطی وقف میدهند .
اما : این ماهی از خانواده ی Callich thydae است و قابل نگهداری با تمامی ماهیان آکواریومی و بغیر از ماهیان گشتخوار قابل نگهداری هستش . PH مناسب برای این ماهی تاثیر چندانی در کار و فعالیت او ندارد ولی بهتر است در محدوده ی ۶.۵ الی ۷ باشد . دمای مناسب برای این ماهی ۲۷ درجه است ولی قادر اند دمای ۱۸ درجه و ۳۲ درجه را برای مدتی تحمل کنند . در ایرن این ماهی به کفخوار معروف است و قیمت معمولی آن از ۵۰۰ تومان تا ۸۰۰ تومان هم میرسد . ولی بهترین نوع کوریدوراس های پرورش یافته در ایران کوریدوراس جولی است که قیمتی بالغ بر ۱۵۰۰ الی ۲۰۰ تومان دارد .
معرفی ماهیان شبیه شربت=انواع بارب - دانیو - تایگر - لوچ - شارک ها - مار ماهی پلنگی -
نام علمی ماهی : Botia macracantha
نام عمومی ماهی : لوچ دلقک
خانواده : Cobitidae
خاستگاه : سامارتا , بارنیو و Indonesia
PH : 7 ( تقریبا خنثی )
دما : 26-30 درجه سانتیگراد
غذا : همه چیز خوار : غذای زنده, دل گاو, غذای فریزی و خزه دریایی
اندازه تانک مورد نیاز : 80 گالن
سطح شنا : معمولا در کف آب
رفتار و نوع تولید مثل :
این ماهی بسیار خجالتی است و جزو ماهیان شب زیست است .تخته سنگها و غارها و لوله های پلاستیکی محیط بسیار خوبی برای مخفی شده لوچ است . اما سرانجام لوچ شما یاد می گیرد که از مخفیگاه خود بیرون بیاید .
این ماهی بندرت در اسارت تکثیر شده است . ماهی ماده نسبت به نر لاغر تر است و همینطور ماهی نر باله انتهایش بزرگتر است .
در زير هر دو چشم زائده اي تيغ مانند موجود است كه هنگام در گيري از آن استفاده مي كند . و جزو ماهياني است كه به پهلو مي شود و اين رفتار را نبايد ناشي از بيماري دانست . داراي لبهاي ضخيم و 3 تا 6 سبيلك حسي . اندازه در طبيعت تا 30 سانتي متر هم مي رسد اما در آكواريوم به اين اندازه رشد نمي كند .
از خانواده اين گونه مي توان از لوچ نيم نوار ، لوچ راه راه ، لوچ هوا شناس ، و لوچ خار دار را نام برد .
جک دمپسی
جک دمپسی – Jack Dempsey :
این ماهی از لحاظ سیستماتیک در راسته سوف ماهیان و خانواده سیکلیدها و جنس سیکلاسوما قرار میگیره . نام علمی این ماهی Cichlasoma octofasciatum ست . واژه octofasciatum به معنی هشت خط هست و اشاره به 8 نوار تیره عرضی داره که روی بدن ماهی کشیده شده . این ماهی در بازار ایران اسامی گوناگونی داره مثل سیکلید کله قویی !
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ماهی جک دمپسی یک ماهی رنگارنگ زیبا ست . هر چند که استرس می تونه رنگ این ماهی رو تحت تاثیر قرار بده و به خاکستری یا سیاه دگرگون کنه ؛ اما اگر در شرایط خوبی نگهداری بشه واقعن زیباست و رنگی دیدنی داره ؛ زمینه ای تیره با نقاط بسیار زیبا و درخشان مثل جواهر ! بعضی از انواع این ماهی هم کمیاب هستن و همین کمیاب بودن باعث افزایش قیمت جهانی اونها شده .
این ماهی در اصل بومی آمریکای مرکزیه . دمای 22 تا 30 درجه سانتی گراد رو تحمل کرده ولی 25 تا 28 درجه برای زیستش مناسب تره .p.H خنثی و در محدوده 7 تا 8 مناسبه . طول عمر این ماهی بیش از 10 سال گزارش شده . طول ماهی تا 20 سانتی متر هم میرسه و در این اندازه آماده تولید مثل میشه . ماهی جک دمپسی در زیستگاه طبیعی از کرم ها ، سخت پوستان ، حشرات و ماهیان کوچک تغذیه می کنه . ولی در آکواریوم میشه با غذاهای مختلف تغذیه ش کرد و از این لحاظ ماهی سخت گیری نیست . در زمان نوزادی باید اونها رو با آرتمیاهای زنده درشت و کرم خاکی زنده تغذیه کرد . از غذا های خشک و فریز شده از کرم توبیفکس ( مکعب های کوچک ) استفاده میکنن . همینطور کرم خونی منجمد . بهتره که از غذاهای شرکت تترا که بصورت پولکی یا Flake و گرانول برای این نوع ماهی ها بنام تترا سیکلید تهیه شده استفاده کرد !
- تفاوت ماده و نر و شیوه تولید مثل سیکلید جک دمپسی :
سن بلوغ جنسی این ماهی در شرایط نرمال در حدود یک سالگی و به طور کلی زیر 15 ماهگی پس از تولد رخ میده و پس از بلوغ می تونه چند بار در سال تخم ریزی کنه . این ماهی بین 500 تا 800 تخم میریزه . رفتار تولید مثلی ماهی جک دمپسی مانند رفتار کلاسیک بیشتر سیکلید هاست .این ماهی یکی از ساده ترین ماهیان برای تکثیر شناخته میشه . در موقع تکثیر بهترین دما سیکلید ۲۶ درجه سانتی گراد هست . نر ها معمولا بزرگ تر ، رنگین تر و دارای باله دمی و مخرجی دراز تری هستن . همچنین در نرهای مسن تجمع بافت چربی بیشتری رو میشه در ناحیه سر مشاهده کرد و به همین جهت در ایران به این ماهی گاه کله قویی هم گفته میشه !
- رفتار شناسی ماهی جک دمپسی :
ماهی جک دمپسی ماهی شرور و ستیزه جوو نا آرومیه و معمولن تند خوییش رو با جوئل فیش یا جواهر ماهی مقایسه میکنن . البته گاهی خجالتی به نظر میآد و اگر در دکور آکواریوم غارهایی برای مخفی شدن این ماهی درست کنید ، بیشتر ترجیح میده که در این پناهگاه ها استراحت کنه . نگهداری ماهیان نر این گونه با هم در یک مخزن مشکل سازه ( مگر اینکه مخزن خیلی بزرگ باشه ) در ضمن معرفی ماهی ماده غیر بالغ یا غیر آماده به مخزن حاوی نر بالغ در زمان تولید مثل ممکنه باعث مرگ ماهی ماده به وسیله ماهی نر بشه ؛ از طرفی ، وقتی یک نر و ماده آماده با هم جفت شدن ، آکواریوم محیط نا امنی برای سایر ماهیها ( چه از این گونه و چه سایر گونه ها ) بوجود میاد چون با نزدیک شدن ماهی های دیگه به محل تخم ریزی دمپسی ها ، سرنوشتشون مرگ یا آسیب های جدی خواهد بود . برای تخم ریزی ، ابتدا سنگ صاف و صیقلی ای مثل یک تکه سرامیک رو در داخل آکواریوم اونها قرار میدیم . والدین اقدام به پاک نمودن سطح اون می کنن . سپس تخم ریزی و لقاح انجام می شه . طول دوره انکوباسیون ( یعنی زمانی که طول می کشه تا نوزادان از تخم خارج بشن ) سه روز بوده و پس از اون والدین نوزادان رو در گودالی که از قبل در کف ماسه های آکواریوم حفر کردن میبرن و در اونجا ازشون مراقبت میکنن !
معمولا ماهی ها هر روز یا یک روز در میون گودال جدیدی ساخته و بچه ماهیان رو به اونجا منتقل می کنن و این کار تا روز دهم تولد یعنی تا زمانی که شنای آزاد بچه ماهیان شروع می شه ادامه پیدا میکنه ! نکته مهم در پرورش این ماهی ها اینه که دمپسی ها از تخم ها و نوزادان به شکل بسیار مطلوبی مراقبت میکنن و مراقبت از نوزادان بین ماهی نر و ماده تقسیم می شه . رفتار این ماهیها با فرزندان به حدی دوستانه ست که پرورش دهنده ها یک جفت از این ماهی ها رو در آکوآریوم بسیار بزرگی قرار میدن تا وقتی بچه ها بزرگ شدن جای کافی برای همه ماهی ها وجود داشته باشه و بینشون نزاع در نگیره ! پدر و مادر بچه ها رو بصورت گروهی اداره میکنن و از پراکنده شدن اونها جلوگیری می کنن تا با این کار بتونن مراقبت بهتری ازشون بعمل بیارن . بچه ماهیها تا زمانیکه به سن بلوغ نرسیدن می تونن با پدر و مادر در یک مخزن به خوبی زندگی کنن .
در مورد دکوراسیون دلخواه این ماهی باید گفت که جک دمپسی و بسیاری از سیکلید ها با کندن زمین و خارج نمودن گیاهان از بستر باعث تخریب اونها میشن . بهترین محل برای اونها آکواریومی صخره ای با تکه های کنده درخت و نوز ضعیف هست . همچنین ریشه های زیر آبی و تکه های چوب در زیستگاه طبیعی اونها فراوونه و میشه با اضافه کردن چنین اجسامی به آکوآریوم در طبیعی تر کردن محل زندگی اونها اقدام کرد . از کوزه های سفالی هم لذت میبرن ولی باید اندازه کوزه رو بزرگ بگیرین چون این ماهی ها به سرعت بزرگ میشن ! استفاده از گیاهان طبیعی فایده ای نداره چون عادت کند و کاو سیکلیدها در نهایت به نابودی گیاهان ختم میشه ! بهتره از گیاه پلاستیکی استفاده بشه تا طبیعی ! ماهی هایی که در صورت اجبار میتونید با دمپسی ها نگهداری کنید شامل انواع سیکلید ها ، گربه ماهیان ( لجن خوار یا کت فیش ) ، شارک ها ، نایف و ماهیانی از این قبیل استفاده کرد ولی نباید فراموش کرد که هم مخزنی های ماهی جک دمپسی باید هم اندازه و یا بزرگ تر از خودشون باشن . هر چند جک دمپسی معمولن ماهی شروریه و سازگاريش با ماهيان ديگه تصادفیه . معمولن بعد از معرفی جک دمپسی به آکواریوم عمومی ، بايد يک هفته تا ده روز به دقت رفتار اين ماهی رو تحت نظر قرار داد تا اتفاق ناگواری رخ نده . همینطور از اونجایی که جک دمپسی در کف آکواریوم گودال ایجاد می کنه ، آب کدر شده و به همین دلیل نیاز به وجود ***** های مناسب در مخزن هست .
یکی از محبوب ترین ماهی های آکواریوم در رده گوشتخوارها به حساب میاد که خیلی مورد توجه آکواریومیست های حرفه ای قرار میگیره . ماهی اسکار بومی آمازون , پاراگوئه و شرق ونزوئلا ست. این ماهی از خانواده Chichlidaeو با نام علمی Astronotus ocellatus شناخته میشه .
شاید در نگاه اول ظاهر خشن و پر هیبت و ترسناکش افرادی که دارای روح لطیفی هستن رو منصرف کنه از خرید چنین ماهی ای , اما دونستن اینکه این ماهی یکی از باهوش ترین و دست آموز ترین ماهی های آکواریوم به حساب میاد , باعث شده که جزو پر طرفدار ترین ماهی ها شمرده بشه . از خصوصیات ماهی اسکار اینه که کاملن دست آموز میشه و صاحب خودش رو از غریبه تشخیص میده . وقتی شما به ماهی خودتون غذا میدین , بعد از مدتی ماهی فقط وقتی که شما جلوی آکواریوم می ایستین به سمتتون میاد و هر کس دیگه ای که قصد غذا دادن به اونها رو داشته باشه , بهش توجهی نمیکنه حتا وقتی گرسته باشه ! وقتی که این ماهی ها بزرگ میشن میتونید سطح بدنشون رو نوازش کنین و از نوازش شدن لذت میبرن . از طرفی ماهی هایی هستن با هوش خیلی بالا . گاهی اوقات از سیستم پنهان سازی غذا استفاده میکنن و طعمه ها رو در جایی مخفی میکنن و سر فرصت اونها رو میخورن . شکارچی های خیلی ماهری هستن و به سادگی هر نوع ماهی کوچکی رو صید میکنن . از نوزادانشون مراقبت میکنن و خیلی دوست داشتنی هستن . از این نظر این ماهی ها پر طرفدار شدن . شرایط نگهداری اونها تقریبن ساده ست و ماهی های خیلی مقاومی هستن در مقابل بیماریها و در صورتیکه در شرایط خوبی نگهداری بشن و از نظر تغذیه و بهداشت رعایتشون رو بکنید , خیلی زود بزرگ میشن و بعد از یکی دو سال آماده برای تولید مثل . بهتره بصورت گروهی نگهداری بشن در دسته های 3 تا 4 تایی یا بیشتر تا خودشون جفتشونو انتخاب کنن . این ماهی ها از سن 2 سالگی بالغ میشن و آماده تخم گذاری . یعنی اندازه اونها باید تقریبن بین 15 تا 20 سانتیمتر برسه . دمای 24 تا 28 درجه رو میپسندن و در دمای 28 درجه تخم ریزی میکنن و کمتر از این دما رو نمیپسندن و عوض کردن قسمتی از آب آکواریوم با آب تازه محرک خوبی برای تولید مثل اونها به حساب میاد .
نکته بسیار جالب در این ماهی ها اینه که با دکوراسیون آکواریوم مشکل دارن و اگر از دکور آکواریوم خوششون نیاد و یا خیلی شلوغ باشه , اونو به هم میریزن و گاه دیده شده حتا قطعات پلاستیکی گیاهان رو از آکواریوم به بیرون می اندازن . نسبت به اکسیژن آب حساس هستن و اگر اکسیژن آب کم باشه سریع عکس العمل نشون میدن و به پهلو مایل میشن ! نسبت به شوک و استرس شدید هم حساس هستن و در این صورت دچار سکته میشن و لبهاشون کج میشه که ارزش اقتصادی خودشونو از دست میدن . پس باید خیلی مراقب باشید تا به این ماهیها شوک وارد نشه . همینطور , این ماهی ها وقتی که میترسن رنگشون عوض میشه و به پهلو روی ماسه ها دراز میکشن , این حالت در زمانی اتفاق می افته که قصد گرفتن اونا رو با تور دارین ! آکواریومی که مناسب برای اونها باشه , آکواریومی بزرگ با فضای باز برای شنای ماهی و تزئینات صخره ای و کنده های درخت و آبی کمی اسیدی با تهویه دائم آب هست . ریگ های نسبتن درشت و تکه سنگهای درشت و صیقلی . pH مورد نیاز این ماهی 6 – 7.5 و dH آب 5 – 15 هست . موقع تخم گذاری بهتره از یک تکه کاشی تمیز و براق یا یک تکه سنگ مرمر صاف استفاده بشه و در کف آکواریوم قرار بدید تا ماهی تخم ها رو روی اون بذاره . وگرنه ماهی ها خودشون اقدام به تمیز کردن سطح سنگها یا حفر گودال در ماسه میکنن و سپس شروع به تخم گذاری میکنن . در این شرایط هیچ ماهی ای نمیتونه به لانه اونها نزدیک بشه و پدر و مادر به شدت از تخم ها مراقبت میکنن .
باید بدونید که برای تحریک اسکارهای به تخم گذاری باید pH آب 7.5 و سختی آب 10 و دمای آب 28 درجه و آکواریومی با گنجابش 200 لیتر لازمه وگرنه تخم نمیگذارن . تخم ها بعد از 3 تا 4 روز شکفته میشن و نوزادان تا مدت 2 روز بی حرکت باقی میمونن و بعد از اون از کیسه زرده تغذیه میکنن . بعد از یک هفته لازمه روزانه 4 بار با آرتمیا و در هفته های بعد از دل چرخ شده گوسفند تغذیه بشن . این ماهی ها گوشتخوار و مهاجم هستن و بهتره فقط با ماهی های گوشتخوار نگهداری بشن . برای سلامتی اونها خوبه از ماهی های رودخانه ای ریز در هفته یک تا دو بار استفاده بشه . البته بهتره از قبل طعمه ها رو در ماده ضد عفونی کننده به مدت یک ساعت قرار بدید و بعد به آب ماهی ها بندازید تا اگر حامل بیماری باشن , از بیمار کردن اسکارها جلوگیری به عمل بیاد . گاهی اوقات غذاهای گیاهی مثل گلوله خمیر نان جو و اسفناج هم میخورن . اما غذای اصلی اونها قطعات درشت گوشت و دل گاو و میگو و حتا گوشت صدف هست . ماهی سیکلید گورخری میتونه در کنترل تجاوزکاری اسکار نقش مهمی رو ایفا کنه و خوبه این دو ماهی در کنار هم نگهداری بشن تا از حالت تهاجمی و کنجکاوی اسکارها کم بشه . اسکارها رنگهای متفاوتی دارن . سفید و صورتی و زرد و ببری و قرمز و حتا باله پروانه ای و مسی رنگ . میتونید رنگهای مختلف اونها رو با هم نگهداری کنید . راههای تشخیص جنسیت اسکار کمی مشکل و در سن بلوغ فهمیده میشه :
ماهی نر :
- قوز روی سر بلندتر از ماده ست .
- دهان بزرگتر و لبها پهن تر از ماهی ماده ست .
- نوک لوله اسپرم در مخرج دوکی شکل و قلمو شکله .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نام ماهیان : اسکار قرمز
طول حداکثر: 45 سانتی متر
سطح شنا: تمام سطح آب
مکانهای جاگیری :میان تخته سنگهاو گیاهان آبزی
نور مناسب: روشن ، بدون تابش مستقیم آفتاب
همزیستی: سازگار با همنوعان خود و ماهیان نسبتاً بزرگ
تغذیه: غذای زنده و گوشتی منجمد و خشک شده
خصوصیات فیزیکوشیمیایی : دما 25درجه سانتی گراد - سختی آب 15-10 درجه - PH= 7.5
دشواری نگهداری: گروه 2
رفتار و نوع تولید مثل : تخم گذار، اسکار ماهی بسیار کنجکاوی بوده و تا حدودی دست آموز است و غذا را از دست صاحبش دریافت کرده و همانند سگ ها میتوان آن ها را با دست نوازش داد. اسکارها جزو بزرگ ترین ماهی آکواریومی آب شیرین هستند .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سکارهااگر خوب تغذيه شوند، بسيار سريع بزرگ می شوند،در حدود 3 سانتيمتر در هر ماه.
به آنها غذاهای متفاوتی بدهيد مانند کرمهای خاکی،کرم خونی،ميگو،حشرات و غيره بعلاوه غذای خشک مناسب.با غذاهای متفاوتی امتحان کنيد،غذاهايی که روی سطح آب می مانند يا غذاهايی که داخل آب فرو می روند.دادن کرم خاکی آبدار بزرگ به آنها بسيار مهم است.زيرا هم جالب است و هم هضم آن راحت است و دارای پروتئين زيادی می باشد.
رنگ روشن وتابان موجب افزايش پرخاشگری انها می گردد.از استفاده از وسايل تزيينی تيز در آکواريوم پرهيز کنيد،زيرا اسکارها همواره به وسايل داخل آب برخورد می کنند و به راحتی آسيب می بينند.اگرچه که اگر شرايط آب مناسب باشند، به طور قابل ملاحظه ای سريعاٌ شفا می يابند.همواره آب را خوب تميز و ***** کنيد که در اين صورت اسکارها به ندرت مريض خواهند شد
انها را می توان به همراه سوروم وساير سيکليدهای بزرگ صلح جو نگهداری کرد.داشتن ماهيهای فعال مانند بارب حلب و دانيوی بزرگ موجب افزايش فعاليت و تغذيه بيشتر آنها خواهد شد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نام:بلاک گوست
خانواده :Apteronotus albifrons
محل زندگی:Amazon Basin
این ماهی که از خانواده ی Apteronotus albifrons میباشد که از گونه های آن میتوان به نایف اشاره کرد ماهیاین بسیار حساس ترسو و با مقاومتی نسبی در برابر نا مناسبی آب میباشند
از نظر زیبایی این ماهیان در شاخه ی متوسط قرار میگیرد ولی از نظر قیمیت ماهی نسبتا گرانی محسوب میشود دارای بینایی کم و علاقه مند به پنهان شدن در زیر سنگ ها و کلیه ی وسائل داخل آکواریوم میباشد. این ماهی در ایران به نامهای زیادی شهرت دارد از جمله : روح سیاه . کله بزی . دم قیتانی که تماما بر گرفته از شکل ظاهری این ماهی میباشد.
رشد این ماهی در آکواریوم تا 20 سانتی متر هم گزارش شده است ولی در محیط آزاد تا 30 سانت نیز مشاهده شده.
این ماهی را میتوان با ماهیان غیر مهاجم و گیاه خوار در آکوازیوم نگه داری نمود
«خانواده گوارامیها»
گوارامیها دارای انواع زیادی هستند. آنهایی که در ایران تاکنون تکثیر و پرورش یافته اند، شامل: گوارامی آبی، کاذبی، زرد و گوارامی عسلی، گوارامی بوسنده، گوارامی پرل، فایتر یا سیامی جنگجو، گوارامی دارف کوتوله و گوارامی بهشتی هستند.
که اغلب این ماهیها به ماهیهای ضعیفتر و کوچکتر از خود آزار می رسانند. بنابراین باید همیشه گوارامیها را رقم بندی کرد و گوارامیهایی که با ماهیهای داخل آکواریوم یک اندازه باشند قرار داد.
نگهداری از گوارامیها کار آسان و ساده ایی است چون مقاومتشان نسبت به بقیه ماهیهای آکوریومی بیشتر است.
چنانچه گرسنه بمانند خیلی زود هم جنس خواری می کنند و اگر بتوانند حتی بقیه ماهیها را طعمه خود می کنند و آنها را بعنوان غذا می خورند.
گوارامیها خیلی زیاد تغییر رنگ می دهند، در مواقع ترس و آمیزش رنگ آنها پررنگ می شود و با هر تغییراتی در داخل آکواریوم رنگ آنها عوض می شود. برای تکثیر گوارامیها باید از ماهیهای بالغ که معمولا بین 6 تا 8 ماهگی بالغ می شوند انتخاب کرد.
باید از بهترین آنهایی که سرحالتر، شادابتر و خوب رشد کرده اند و نسبت به بقیه بزرگترند و در واقع از شاه تخمها یا شاه ماهیها هستند انتخاب و مورد استفاده تکثیر قرار گیرند.
روش تکثیر و پرورش انواع گوارامیها
تمام گوارامیها برای تکثیر و پرورش شرایط یکسان و مساوی دارند.
چنانچه شما بتوانید یک نوع آن را با موفقیت تکثیر و پرورش دهید از بقیه گونه های دیگر گوارامیها براتی خواهید توانست تخمگیری بعمل آورید و براحتی آنها را پرورش دهید.
در ابتدا بایستی گوارامیهای ماده و نر قبل از تخمگیری 15 روز بطور جداگانه نگهداری شوند تا علاوه بر علاقه و میل بیشتر تعداد تخم زیادتری را در موقع تخمریزی رها سازند.
ترتیب و رعایت انجام کارهای لازم برای تکثیر گوارامیها دارای اهمیت زیادی است. چنانچه بموقع آن کارها انجام نگیرد نتیجه تکثیر خراب خواهد شد.
باید همزمان با آماده ساختن ماهیهای مولد برای انجام تخمریزی پیش بینی لازم را برای تهیه غذای لاروهای گوارامیها صورت بگیرد و از قبل اقدامات لازم را انجام داد و برای آنها غذا تهیه کرد.
لاروهای گوارامی در ابتدا خیلی ریز هستند و غذای خیلی ریزتری احتیاج دارند. معمولا نوزادان میگو را تا یکهفته بعد از شنای آزاد نمی توانند صید کنند و بخورند زیرا برایشان بزرگ است و اگر بی غذا بمانند تمام آنها تلف خواهند شد.
بنابراین باید موجودات زنده خیلی ریزتری را مانند انفوزئرها و فیتوپلانکتنها را تولید کرد. تا لاروهای گوارامی بعد از آنکه کیسه زرده زیر شکمشان را جذب کردند و دارای شنا آزاد شدند، بتوانند آنها را بعنوان اولین غذا استفاده نمایند.
طرز تهیه آنفوزئرها و فیتوپلانکتنها:
ابتدا ظرفی را آب کنید و در مکانی قرار دهید که نور مستقیم آفتاب به آن بتابد. برای تولید فیتوپلانکتنها و تک سلولیهای گیاهی مقداری برگ کاهو را داخل ظرف قرار دهید. برای تولید انفوزئرها بهتر است مقداری کاه گندم را داخل ظرف قرار دهید. بعد از گذشت یکهفته داخل آب موجودات ره بینی و خیلی ریزی تولید شده اند که غذای لاروهای گوارامی در مرحله اولیه زندگی شان خواهد بود.
طرز تکثیر و پرورش گوارامیها
ابتدا آکواریومی که ارتفاع آب آن 15 سانتیمتر باشد را با آب که دارای سختی 6 تا 8 درجه DH و دمای مناسب 27 درجه سلسیوس باشد، مهیا و آماده می سازیم.
برای جلوگیری از مزاحمتهای احتمالی دور آکواریوم پوشیده می شود که از بیرون برایشان مزاحمت ایجاد نشود و داخل آکواریوم شن یا ماسه و شعله اکسیژن قرار داده نمی شود. گوارامیها قادرند از سطح آب اکسیژن بگیرند و باید در محیطی آرام و ساکت و بدور از مزاحمتهای دیگران و بدون تلاتم آب تخمریزی کنند.
چند شاخه گیاه طبیعی یا مصنوعی در روی سطح آب قرار دهید.
از آنجائیکه گوارامیهای نر خیلی زیاد علاقه به تخمها و نوزادان دارند با شتاب و عجله می خواهند صاحب نوزاد شوند و این عجله و شتاب در مواقعی که ماهی ماده آمادگی نداشته باشد اختلاف بوجود می آید و ماهی نر شروع به زدن و کندن دم و باله های ماهی ماده می کند. اگر ماهی ماده همچنان بی میل و بی رغبت به تخمریزی باشد، آنچنان ضربات شدیدی را خواهد خورد که گاهی منجر به تلف شدن ماهی ماده خواهد شد.
وجود چند شاخه گیاه طبیعی و مصنوعی پناهگاهی برای ماهی ماده خواهد بود که بتواند رد لابلای آنها پنهان و مخفی شود. و بتدریج ماهی ماده آماده خواهد شد و با گذشت چند ساعت اعلام آمادگی برای تخمریزی خواهد کرد. و بدون ناراحتی و درگیری و با بدن سالم و شاداب به کنار ماهی نر خواهد آمد و با راهنمایی ماهی نر به قسمت لانه هوایی هدایت می شود. و در آنجا آرام باقی می ماند و در چندین مرحله با ماهی نر تخمریزی می کنند.
بنابراین نحوه تخمریزی و مراحل انجام کارها بترتیب اهمیت بشرح زیر است.
1- آکواریوم محل تخمریزی باید دارای آبی با سختی بین 6 تا 8 درجه DH و دمای 27 درجه سلسیوس باشد. ارتفاع آب حداکثر 15 سانتیمتر و دور آکواریوم پوشیده شود.
اکسیژن داخل آکواریوم قرار نمی گیرد چون باعث تلاتم آب خواهد شد و گوارامیها محیط آرام و ساکت را دوست دارند. هیچگونه شن و یا ماسه در کف قرار ندهید و هرگز برای آنها مزاحمت ایجاد نکنید. چند شاخه گیاه داخل آکواریوم قرار دهید تا علاوه بر اینکه محیط طبیعی برای ماهیها ایجاد می شود، ماهی ماده بتواند در لابلای آن رد مواقع ضروری پنهان شود. با ایجاد چنین محیطی حالا می توانید ماهی نر را بداخل آکواریوم بگذارید.
ماهی نر شروع به ساختن لانه هوایی می کند و با بزاق دهانش از سطح آب هوا می گیرد و بصورت حبابهای بلوری شفاف در سطح آب بصورت لانه هوایی به خانه سازی می پردازد. بیشتر دوست دارد در بین گیاهان باشد. اگر گیاهان برگ دار پهن استفاده شود، در زیر برگ گیاه لانه هوایی ایجاد می کند. و سر پناه مناسبی برایش خواهد بود. و مکان مناسبی برای تخمها و لاروها در چند روز اول است.
2- بعد از گذشت 24 ساعت حالا نوبت به معرفی ماهی ماده خواهد بود. بآرامی ماهی ماده را داخل آکواریوم قرار دهید. دقت کنید، کوچکترین ضربه ای به بدن ماهی ماده باعث صدمه جدی و یا اینکه احتمالا از شدت درد و ضربه وارده به بدنش تخمریزی را به تأخیر می اندازد که در این فاصله چون حوصله ماهی نر کم است امکان ضربه زدن شدید به ماهی ماده زیادتر می شود و ممکن است ماهی ماده تلف شود. بنابراین با حوصله و بآرامی ماهی ماده را در کنار ماهی نر قرار دهید. با اضافه شدن ماهی ماده به آکواریوم، حرکات زیبا و دیدنی ماهی نر شروع خواهد شد. بطوریکه رقصهای زیبا و با ایجاد حرکاتی موزون که بهمراه این حالت، آبششها را باد می کند و ژست مخصوصی می گیرد و با گاردهای زیبا به دور و اطراف ماهی ماده می چرخد و همراه رقص، ماهی ماده را به آغوش می گیرد و به زیر لانه هوایی که ساخته است می برد و خیلی زود خانه اش را تکمیل تر و بزرگتر می کند. سپس ماهی ماده را دعوت به تخمریزی در محل لانه هوایی می کند. اگر ماهی ماده آماده باشد در همان ساعات نخست اعلام خواهد کرد و برای تخمریزی به زیر لانه هوایی می رود و خیلی آرام می ایستد و تخمریزی شروع می شود. و چندین ساعت تخمریزی طول می کشد و در هر نوبت تخمها در داخل لانه هوایی چیده می شود چنانچه ماهی ماده به هر دلیلی آماده نباشد و از کنار ماهی نر فرار کند و به طرف دیگری برود. این عمل باعث عصبانیت ماهی نر خواهد شد. ماهی نر دوباره دنبال او می رود و از او دعوت بعمل می آورد و چنانچه با بی میلی و فرار ماهی ماده روبرو شود. شروع به زدن ماهی ماده می کند. ماهی ماده که احساس خطر می کند سعی در مخفی و پنهان شدن دارد. در این مرحله وجود گیاهان بکمک او خواهند بود و او در لابلای آنها دور از ماهی نر ساعتی را پنهان می شود. این تعقیب و گریزها و ضربه زدنها ساعتها ادامه خواهد داشت. و در مواقع عصبانیت ماهی نر در هر دفعه با حمله تکه ایی از باله یا دم و یا از بدن ماهی ماده را کنده و با بی رحمی تمام با او رفتار می کند. اگر ماهی ماده نتواند بخوبی خود را مخفی کند، خیلی زود بد شکل و بد قیافه و بی حال و پژمرده و نیمه جان می شود و چنانچه اوضاع بهمین صورت پیش برود تلف خواهد شد. بنابراین باید مراقب باشید قبل از آنکه ماهی ماده به این وضع دچار شود، چندین شاخه گیاه حتما در آکواریوم قرار دهید. و در صورتیکه تشخیص دادید ماهی ماده آمادگی تخمریزی ندارد او را سریعا از آنجا خارج کنید.
چنانچه ماهی ماده اعلام آمادگی نماید در نهایت حداکثر بین 24 الی 48 ساعت جفت تخمریزی خواهند کرد و پس از پایان تخمریزی ماهی ماده را به آکواریومی که از قبل آماده کرده اید و دارای آب سالم و تمیز و آماده دارد منتقل کنید و مقداری داروی متیلن آبی به آب اضافه کنید تا زخمهای ماهی ماده عفونی نشوند و سپس ماهی ماده را با غذاهای زنده برای مرحله بعدی که باید 15 روز آینده باشد آماده نمائید. خیلی زود قسمتهای کند شده بدن ماهی ماده ترمیم خواهد شد و بحالت اول بر می گردد و بنابراین همه نگرانیها پایان خواهد یافت. مسئولیت و مراقبت از تخمها بعهده ماهی نر خواهد بود. بنابراین ماهی نر در آکواریوم باقی می ماند و شما می توانید تخمها را در داخل لانه هوایی مشاهده نمائید که بصورت دانه های ریز و مانند شکر سفید رنگ است.
ماهی نر از تخمها مراقبت می کند و گاهی که در اثر ترکیدن حبابهای هوایی بعضی از تخمها به پایین می افتند سریعا ماهی نر با دهان برداشته و آنها را مجددا به داخل لانه هوایی بر می گرداند. ماهی نر مرتب این عمل را تکرار می کند و بخوبی تخمها را تمیز می کند و برایشان حبابهای جدید می سازد و از آنها بخوبی مراقبت بعمل می آورد. تا اینکه تخمها بعد از 36 ساعت باز خواهند شد. همچنان نر فعالیت می کند و تمام لاروهای تازه بدنیا آمده را تمیز می کند و دوباره به حبابهای هوایی بداخل لانه بر می گرداند. از زمانیکه تخمها تبدیل به لارو می شوند. حداکثر تا سه روز ماهی نر در کنار لاروها باقی می ماند بعد از آن بهتر است ماهی نر را برداشته و لاروها را به تنهایی نگهداری کنید. در این سه روز که ماهی نر از آنها مراقبت می کند هیچگونه غذایی احتیاج ندارند و از کیسه زرده ایی که در زیر شکمشان دارند تغذیه می کنند. از این مرحله به بعد چون لاروها قد می کشند و قادرند بخوبی شنا کنند و به تمام نقاط دیگر آکواریوم می روند و از فرمان پدر اطاعت نمی کنند و در نهایت ماهی پدر عصبانی می شود و آنهایی که از لانه دور می شوند با عصبانیت می خورد، پس برای محافظت از بچه ها بهتر است ماهی نر را در روز چهارم بردارید.
از روز سوم معمولا لاروها قادرند شنای آزاد داشته باشند و می توانند موجودات ریز زنده را صید کنند و بخورند. بهترین این موجودات ریز زنده در این مرحله برای لاروها می تواند آمفوزئرها و فیتوپلانکتنها باشد. که برای این منظور همانطوریکه قبلا گفته شد بایستی از یکهفته قبل برایشان تدارک دیده و پرورش داده باشید.
حالا باید از ظرفی که در آن کشت و پرورش آمفوزئر و فیتوپلانکتن داده اید یک لیوان از آن آب را بردارید و در تمام سطح آکواریوم لاروها بآرامی پخش کنید. تا لاروهای گوارامی خیلی زود بتوانند در تمام نقاط آکواریوم براحتی آن موجودات زنده ریز را که همراه آن آب به آکواریومشان وارد شده است بخوبی صید کنند و آنها را بعنوان غذا بخورند. روزانه چهار نوبت باید بدین ترتیب به آنها غذا بدهید و معمولا تا پنج روز غذای آنها بدین روال خواهد بود. رنگ آب آنها سبز خواهد شد که مناسبترین آب برای رشد لاروهای گوارامی همان آب سبز است.
بعد از گذشت پنج روز لاروها کمی بزرگتر شده اند و حالا قادر خواهند بود که از نوزادان میگوی نمکی که تازه از تخم باز شده اند و ریز هستند تغذیه بعمل آورند. (دقت کنید نباید از نوزادان میگو که در 24 ساعت یا بیشتر از تخم در آمده اند استفاده کنید زیرا نوزادان میگو بصورت میکرونی رشد می کنند که البته اندازه رشد آنها را با چشم نمی توانید مقایسه کنید. و در این مرحله لاروها قادر به خوردن آنها هستند.) نوزادان میگو در مدت 24 ساعت بعد از باز شدن رشد می کنند و قد می کشند که بزرگ بودن آنها باعث خواهد شد لاروهای گوارامی قادر بخوردن آنها نباشند ولی نوزادان میگوی تازه از تخم درآمده ریز هستند و لاروهای گوارامی زرد می زند و کاملا شکم لاروها توپ و برآمده می شود و شما می توانید تشخیص دهید که آیا آنها غذا خورده اند یا خیر؟ چنانچه مشاهده نمودید که شکم لاروها خالی است باید مجددا به آنها آمفوزئر و فیتوپلانکتن بدهید و در روزهای بعد مجددا نوزادان میگو را امتحان کنید. چنانچه تعداد لاروهای گوارامی زیاد هستند، بهتر است آنها را به محیط بزرگتری که از قبل مهیا و آماده ساخته اید انتقال دهید و در آنجا با رعایت تمام اصول صحیح و با حفظ و کنترل زنجیره های مراقبتهای ویژه پرورش دهید.
دیده شده است که یک جفت گوارامی حدود دو هزار عدد تخم گذاشته است و تمام آنها تبدیل به لارو شده اند ولی بدلیل عدم رعایت اصول مربوط به تغذیه و در واقع گرسنگی تمام آنها تلف شده اند. اهمیت پرورش آمفوزئرها و فیتوپلانکتنهای گیاهی و استفاده در تغذیه در مراحل اولیه زندگی لاروها آنقدر مهم است که نتیجه تکثیر را بطور کلی عوض می کند و سپس بعد از گذشت پنج روز لاروها چون قد می کشند و بزرگتر می شوند قادرند بخوبی از نوزادان میگو تازه بدنیا آمده بخوبی تغذیه کنند و با سرعت رشد خواهند کرد. مشکل نگهداری لاروها اساسا تا 15 روز اول زندگیشان است. مسئله مهم دیگر گوارامیها اختلاف اندازه آنها است. که خیلی زود ریز و درشت خواهند شد یعنی تمام لاروها به یک اندازه رشد نخواهند کرد بعضی ها که بهتر غذا خورده اند سریعتر رشد می کنند و بزرگتر می شود و بهمین ترتیب بین اندازه آنها اختلاف زیادی به چشم می خورد. و این خطری است که چنانچه گرسنگی ببینند. بزرگترها به کوچکترها حمله می کنند و آنها را طعمه قرار می دهند و در بین آنها عادت همجنس خواری پیش خواهد آمد که روزانه تعداد زیادی از آنها توسط هم نوعانشان از بین خواهند رفت و روز به روز تعداد آنها کمتر خواهد شد. که چاره کار تغذیه مناسب است و باید در هر 15 روز یکبار آنها را رقم بندی کرد. یعنی بزرگترها را جدا و با همدیگر نگهداری کنیم و کوچکترها را هم با همدیگر نگهداری کنیم و تمام اصول و برنامه غذایی آنها را بدقت انجام دهیم و طبق و یک برنامه مرتب و منظم هر 15 روز یکبار آنها را رقم بندی کنیم. برای این منظور می توانید از تورهایی که چشمه های متفاوت دارند به اندازه مورد نیاز درست کنید و ماهیها را داخل آن تورها قرار دهید آنهایی که کوچکترند از چشمه های تور بخوبی عبور می کنند و بزرگترها در داخل تور باقی می مانند و با زحمت کمتری آنها رقم بندی خواهند شد. چنانچه این اقدامات را انجام دهید تعداد زیادی از لاروها به ثمر خواهند رسید. باید توجه داشته باشید! بهترین راندمان و درصد موفقیت زمانی است که از ابتدای تخمریزی تا عرضه به بازار فقط 3% درصد خطا داشته باشید (یعنی از هر 100 عدد لارو فقط 3 عدد آن از مرحله تخمریزی تا فروش تلفات بدهید) چنانچه بیشتر از 3% خطا دارید و تلفات می دهید باید برگردید و بدقت از اول تا آخر تمام برنامه کارتان را مرور کنید و نواقص آنرا برطرف سازید. و در هر قسمت که اشکال دارید باید سریعا برای رفع آن اقدام نمائید تا از تلفات بیشتر لاروها جلوگیری بعمل آید.
طرز تشخیص جنسیت گوارامیها:
ماهی نر:
1- دارای باله پشتی بلندتر که نوک آن تیز است.
2- دارای باله زیر شکمی بلندتر که نوک آن تیز است.
3- دارای بدن دراز، کشیده و لاغرتری نسبت به ماده است.
ماهی ماده:
1- باله پشتی کوتاه تر و نوک آن گرد است.
2- باله زیر شکمی کوتاه تر و نوک آن گرد است.
3- دارای بدن گرد، چاق و از عرض پهنتر است
معرفی کلی آنجلها
نام گروه ماهیان : cichlidae
نام خانواده: انجل(فرشته ماهی)
نام ماهیان : انجل (رنگهای مختلف)
طول حداکثر: 15 سانتی متر
سطح شنا: میان آب
مکانهای جاگیری :میان تخته سنگهاو گیاهان و جلبکها
نور مناسب: روشن ، بدون تابش مستقیم آفتاب
همزیستی: سازگار با تمام ماهیان آکواریومی
تغذیه: غذای خشک و زنده
خصوصیات فیزیکوشیمیایی : دما 26درجه سانتی گراد - سختی آب 8 درجه - PH= 7
دشواری نگهداری: گروه 2
رفتار و نوع تولید مثل : تخم گذار، ماهیان بالغ آن از زیباترین ماهیان اکواریومی هستندماهی صلح جو ئی بوده و تقریباً نیاز خاصی ندارد در عین حال نسبت به آب آلوده دارای نیترات حساس است. تفاوت های ماهی نر و ماده بسیار کم است . مخرج ماهی ماده قبل و بعد از تخم ریزی متورم است.
عکس هایی از نژاد های مختلف این ماهی
آنجل آب شیرین :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آنجل سیاه :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آنجل مرمری :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آنجل طلایی مرواریدی :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آنجل روح صورتی :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در پرورش متراکم ماهی نظیر سیستم پرورش مدار بسته تمام اشکال و ترکیبات ازت بجز غذای ماهی خطرناک و مضر محسوب می شوند. بطوریکه ظرفیت تولید در این سیستم ها رابطه مستقیم با خروج و تخلیه این مواد از آب دارد .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ترکیبات مختلف نیتروژن در آب دارای اهمیت فوق العاده ای در پرورش آبزیان هستند . این ترکیبات گاهی بسیار مفید و گاهی خیلی مضر هستند .
مثلاً در حالیکه پرورش دهندگان ماهی در آبهای راکد و استخرها و دریاچه های خاکی سعی دارند تا بمنظور افزایش باروری و بهبود کیفیت آب استخر خود کودهای معدنی ازته مثل نیترات و آمونیم را به آب بیافزاید تا تولیدات طبیعی آب را گسترش دهند ، در عین حال پرورش دهندگان ماهی در سیستم متراکم سعی دارند بهر وسیله ممکن ترکیبات نیتروژن دار را از آب خارج کنند و کیفیت آب خود را بهبود ببخشند .
براستی چرا اینچنین است ؟ در این مقاله سعی شده است تا گردش ازت در آب و مضرات و فواید ترکیبات ازته در سیستمهای مختلف پرورش آبزیان بررسی شود .
● ترکیبات مضر و مفید ازته در پرورش آبزیان
در پرورش متراکم ماهی نظیر سیستم پرورش مدار بسته تمام اشکال و ترکیبات ازت بجز غذای ماهی خطرناک و مضر محسوب می شوند. بطوریکه ظرفیت تولید در این سیستم ها رابطه مستقیم با خروج و تخلیه این مواد از آب دارد . در این سیستم ها آمونیاک که حاصل از متابولیسم ماهیهاست معمولاً با استفاده از بیوفیلترها ۷ تصفیه می شود . بیوفیلتر ها بکمک میکروارگانیزم ها عمل اکسیداسیون بیولوژیک آمونیاک را انجام می دهند در مرحله بعد نیترات نیز طی عمل شوره زدایی از آب گرفته می شود .
در پرورش متراکم ماهی قزل آلا در حوضچه های سیمانی نیز تمام اشکال ازته شامل نیترات ها – نیتریت ها – آمونیاک و سایر پسماندهای غذاهای حاوی پروتئین
می بایستی از سیستم خارج شوند در این سیستم بکمک جریان دایمی آب در حوضچه ها تمام ضایعات فوق از محیط به بیروان رانده می شوند .
در پرورش ماهیان گرمابی و میگو در استخرهای خاکی بخشی از غذای مورد نیاز ماهیان باید از تولیدات طبیعی آب تأمین شود . لذا مسئله تولید غذای طبیعی اهمیت ویژه ای دارد بهمین دلیل پرورش دهنده مجبور است بکمک افزودن کودهای ازته و فسفاته معدنی و آلی تولیدات طبیعی خود را افزایش دهد .
در عین حال در همین سیستم نیز آمونیاک بفرم NH ۳ ماده ای سمی است که نباید در محیط استخر تجمع یابد و چون در این سیستم جریان آب وجود ندارد لذا پرورش دهنده می بایستی بطریقی مازاد آنرا اکسیده نماید و البته بخشی از آن جذب گیاهان می شود اما اگر غلظت آمونیاک در آب از غلظت آمونیاک را در خون ماهی بیشتر شود ماهی قادر به تخلیه آمونیاک از آبشش های خود نمی باشد و در این حالت ممکن است مرگ و میر دسته جمعی ماهیانی که غذا خورده اند بعلت مسمومیت آمونیاکی اتفاق افتد که به آن مسمومیت خودبخودی ۸ماهی گفته می شود .
همانطوریکه قبلاً اشاره شد آمونیاک ممکن است در فرم NH۴ در استخر وجود داشته باشد که در اینصورت سمی نمی باشد . اما اگر در پی اچ آب بالا رود و همزمان دما هم بالا باشد این ترکیب بسرعت به فرم NH۳ درآمده که بسیار پرخطر است .
نیتریت ها هم در پرورش میگو و ماهی ترکیبات خطرناکی محسوب می شوند . معمولاً در استخرهایی که کمبود اکسیژن مزمن وجود دارد و اکسیداسیون آمونیاک بخوبی انجام نمی شود وجود دارند . بهترین راه مبارزه با نیتریتها و آمونیاک در استخرها هوادهی مصنوعی است.
منبع:
محمود توسلی
کارشناس ارشد تکثیر و پرورش آبزیان شیلات خوزستان
پایگاه اطلاع رسانی شیلات ایران
پرورش اردک در سطح استخرهای پرورشی ماهی می تواند بخوبی با سیستم پرورش چند گونه ای ماهی هماهنگ شود بطوریکه اردکها بخوبی با ماهیان پرورشی سازگار می شوند. این سیستم مزیتهای زیادی برای پرورش دهنده دارد:
۱) هنگامی که اردکها در سطح استخر آزاد هستند می توانند از طریق دفعیاتشان استخرها را کوددهی کنند.
اردکها به خاطر کارایی بسیاری که دارند به اصطلاح ماشین کود دهی نامیده می شوند و راهی برای پس انداز حق الزحمه این موارد ۶۰ درصد از کل هزینه های عرف در پرورش ماهی را شامل می شوند.
۲) اردکها گیاهان آبی را در کنترل خود نگه می دارند. (مانع از افزایش بی رویه آنها می شوند).
۳) اردکها با راه رفتن بر روی کف استخر باعث نرم شدن بستر و کمک به خروج مواد مغذی از خاک و نتیجتا افزایش تولیدات استخر می شوند.
۴) هنگامیکه اردکها در آب شنا می کنند باعث هوادهی آب شده بنابراین می توانند هواد دهنده های بیولوژیکی نامیده شوند.
۵) پناهگاه اردکها در قسمت خاکریز استخرها ساخته می شود بنابراین فضایی اضافی برای حرکت، تکاپو و زیست اردکها نیاز نمی باشد.
۶) بیشتر نیاز غذایی اردکها از استخر با خوردن علفهای هزر آبی، حشرات، لارو و کرمهای کف بستر و غیره برآورده می شود و لذا غذای مکمل خیلی کمی نیاز دارند و بطور معمول پرورش دهنده از ضایعات مرغ، نرم تنان و پوسته برنج جهت تغذیه آنها استفاده می کند.
● روش پرورش ماهی
مدیریت موفق در استخرها بر اساس رسیدن به سود در پرورش ماهی استوار می باشد.
▪ جهت راحتی در کار مراقبت از اردکها و ماهیها و جلوگیری از شکار شدن آنها توسط شکارچیان، استخر (حدود ۱۰۰۰ متر مربع) در نزدیک به محل سکونت ساخته شود.
▪ خاکریزها و دیواره های استخر دقیق بررسی شده و در صورت وجود خسارت بازسازی شوند. استخر به حدی گود شده شود که در طول فصل خشک بیش از یک متر آب در آن باقی بماند.
▪ استخر را خشک و ماهیان باقیمانده (هرز) یا جابجا شده یا توسط ۱۵ کیلوگرم پودر کلر و ۵ کیلوگرم اوره در هر ۱۰۰۰ متر مربع کشته شوند. می توان اوره یا پودر کلر را بصورت تناوبی به کار برد. در این صورت برای کشتار ماهیان دیگر نیازی به تور ماهیگری نمی باشد. بطور متناوب یا یک دوره در میان می توان ۲۵۰ کیکوگرم روغن کیک Mahua- Basia Latifolia را نه تنها برای کشتار ماهیان هرز بلکه بعنوان نوعی کود به کار برد.
▪ یک هفته قبل از کود دهی ۲۰ تا ۲۵ کیلوگرم آهک به استخر اضافه شود. در مواردی که مخلوط پودر کلر و اوره جهت از بین بردن شکارچیان و تخم ماهیان به کار رفته< فقط ۵ تا ۱۰ کیلوگرم آهک استفاده می شود (در این صورت باید میزان پودر کلر را کاهش داد).
▪ استخر توسط ۵۰۰ کیلوگرم (در ۱۰۰۰ متر مرع) کود گاوی کود دهی شده و ۷ روز بعد از سم پاشی (بطوریکه یک هفته از سم پاشی توسط پودر کلر گشته باشد) با بچه ماهیان انگشت قد ذخیره سازی شود. طول مناسب جهت ذخیره سازی بچه ماهیان بیشتر از ۱۰ سانتی متر است. زیرا احتمالا کوچکترها توسط اردکها شکار می شوند. میزان ذخیره سازی توصیه شده ۶۰۰ قطعه در هر ۱۰۰۰ متر مربع می باشد. با توجه به شرایط استخر و بچه ماهیان قابل دسترس می توان بعضی تغییرات را ظرفیت ذخیره سازی و نسبت گونه های رها شده بوجود آورد.
▪ آمور باید بطور تنظیم شده ای توسط گیاهان آبی یا خاکی تغذیه شود، این غذادهی باید قبل از رها کردن اردکها به درون استخر انجام شود. در غیر این صورت اردکها گیاهان مورد تغذیه آمور را در سطح استخر پراکنده می کنند.
● صید
ماهیانی که به اندازه بازاری رسیدند باید صید شوند و به مابقی اجازه رشد بیشتر داده شود. صید ممکن است ۱۰ – ۱۲ ماه بعد از تاریخ ذخیره سازی انجام شود.
● پرورش اردک
تخم گذاری در اردکها به عوامل مختلفی از جمله خصوصیات ژنتیکی و جنس یا گونه آنها وابسته است. اما شرایط مدیریتی خوب، ما را به سوی بدست آوردن با کیفیت ترین تخم و گوشت سوق می دهد.
اردکها به دلیل اینکه بیشتر ساعات روز را در استخر سپری می کنند نیاز به داشتن پناهگاههای خیلی پیشرفته ندارند. پناهگاهها از بامبو یا دیگر مواد ارزان قیمت که در محل یا سواحل خاکریز استخر یا حتی سطح استخر موجود باشند، ساخته می شوند. پناهگاه باید دارای قدرت تهویه خوب باشد و طوری طراحی شود که موجود باشند، شاخته می شوند. پناهگاه باید دارای قدرت تهویه خوب باشد و طوری طراحی شود که هنگام شسته شدن مواد درونشان به داخل استخر زهکشی شود.
تقریبا ۳۰ استخر جهت کود دهی ۱۰۰۰ متر مربع استخر کافی می باشد. این تعداد پناهگاهی با سطح ۱۳ – ۱۴ متر مربع نیاز دارند. بچه اردکهای ۳ تا ۴ ماهه بعد از انجام مراقبت های حفاظتی در برابر بیماریهای همه گیر، در استخر رها سازی می شوند.
اردکها می توانند غذای طبیعی را در استخر بیابند. بنابراین به میزان اندکی غذای مکمل که شامل دفعیات خانگی از جمله ضایعات مرغ، پوسته برنج، برنج خرد شده و پوسته حبوبات می شود، نیاز دارند. غذای تنظیم شده ممکن است به میزان ۵۰ گرم به ازای هر اردک در هر روز خریداری و داده شود.
از دادن غذاهای قارچ زده یا غذاهایی که برای مدت طولانی نگهدای شده اند به علت مسمومیت باید خودداری شود. اردکها از ۲۴ هفتگی شروع به تخم گذاری می کنند. جعبه ای از جنس حصیر مخصوص تخم گذاری در پناهگاه اردکها قرار داده شود. مراعات اصول بهداشتی و سلامتی به صورت مناسب و کافی جهت حفظ سلامتی اردکها بسیار مهم می باشد. یک پرنده بیمار به راحتی با علائمی از جمله بی قراری، عدم درخشندگی چشمها و خروج آب از بینی و چشمها تشخیص داده می شود. پرنده بیمار باید به سرعت از مابقی جدا شده و تحت درمان قرار گیرد.
تخم ها باید هر روز صبح جمع آوری شوند (اردکها فقط در شب تخم می گذارند). اردکها به مدت ۲ سال تخم می گذارند و بعد از این مدت باید از مجموعه خارج شوند.
منبع:
کد:www.shilat.com
کد:http://www.fisheryandfish.blogfa.com/
مقالات ارسالی به آفتاب
پیرانا ((PIRANHA))پیراناها از جمله ماهیان گروهی آمریکای جنوبی وبومی رود خانه امازون می باشند که از جمله خطرناک ترین ماهیان دنیا محسوب می شوند طوری که آن را 5 برابر کوسه سفید خطرناکتر می دانند البته پیرانااز خانواده بسیار بزرگی است حتی خود پیراناها هم از انواع متنوعی تشکیل شدند از جمله پیرانا ی ناتری ،پیرانای خالدار، پیرانای شکم قرمزو000 که البته همگی خطرناک نیستند مثلا پیراناها شکم قرمز تنها به جانداران زخمی ومرده هجوم می آورند،اما پیرانای ناتری به هر جانداری حمله می کند و باداشتن فک های بسیار قوی و پر از دندانش می تواند هر نوع گوشتی رابدرد وببلعد؛ که یکی از مشکلات دامداران آن منطقه را همین پیراناها به وجود آورده اند به طوری که در فصل کوچ یا عبور دسته جمعی گله از رودخانه مشکل آفرینی می کنند. برای حل این مشکل گله داران در سال گاوی را که از همه ضعیف تر است در نزدیکی گله رها می کنند تا برای خود بچرد و زحمتی را متحمل دامداران نکند و هنگام عبور از رود خانه گاو ضعیف ولاغر را در پایین رودخانه رهامی کنند ودر زمانی که پیراناها مشغول خوردن گاو هستند گله رااز بالای رودخانه عبور می دهند .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سلام
اول تشکر می کنم از مطالب خوبتون
بعدم یه سوال داشتم
چند وقته روی بدن (انتهای باله ها و دم و دور دهان و روی سر) یکی از ماهی هام ( همون ماهی های قرمز عید) لکه سیاهی به وجود اومده
اول فکر کردم چیزی نیست و خوب میشه
اولش تعادلش کاملا به هم می خورد ولی بعدا یکم بهتر شد
ولی الان خیلی ضعیف شده
لاغر شده
اکثرا کف ظرف می خوابه و تکون نمی خوره
غذا هم نمیخوره
انگار حرکت براش خیلی سخته میخواد شنا کنه ولی نمی تونه
روش درمانش چجوریه؟
آب نمک براش خوبه؟
ماهی گورامی دارف
نام علمی:Colisa lalia
سایر نامها: گورامی آبی پودری، گورامی قرمز ( در ایران: گورامی دارف )
خانواده:Belontiidae
خاستگاه:گنگ، جومنا و براهماپوترا
طول ماهی بالغ:2 اینچ ( 5 سانتیمتر)
رفتار اجتماعی :صلح جو
طول عمر:4 سال
سطح شنا:سطوح بالایی و میانی
حداقل اندازه مخزن:5 گالن ( تقریبا 19 لیتر )
وضعیت تغذیه:همه چیزخوار، جلبک و خزه می خورد
تولید مثل:تخم ریزی در لانه هایی از حباب
سختی نگهداری: متوسط
PH: 6 تا 7.5
سختی آب: 4 تا 10 dGH
دمای آب: 72 تا 82 درجه فارنهایت ( 22 تا 28 درجه سانتیگراد )
توضیحات : نام رایح این ماهی نامی است کاملا مناسب، چرا که این ماهی بیش از دو اینچ ( پنج سانتیمتر ) رشد نمی کند. ماهی نر اندکی بزرگتر از ماهی ماده است و به علاوه رنگ ماهی نر، نارنجی-قرمز درخشان با راه راههای آبی فیروزه ای است که تا باله ها ادامه می یابند. باله پشتی ماهی نر تیزتر از باله پشتی ماهی ماده می باشد. رنگ ماهی ماده آبی-خاکستری نقره ای کدر باقی می ماند و هرگز به شفافیت رنگ ماهیهای نر نمی رسد. رنگهای ترکیبی زیادی هم در این نوع از ماهیها دیده می شود. مثلا : آبی/ آبی پودری، نئون، رنگین کمان و سرخ. در ماهیهای آبی پودری، آبی رنگ غالب می باشد که البته روی بدن این ماهیها کمی رنگ قرمز هم دیده می شود. در ماهیهای به رنگ نئون، رنگ آبی نسبت به حالت معمول شفافتر است. ماهیهای رنگین کمانی، رنگ نارنجی-قرمز درخشان به همراه نوارهای آبی رنگی دارند که با برق سبز-طلایی فلزی همراه می باشند. ماهیهای قرمز اغلب قرمز یکپارچه با باله های آبی رنگ می باشند .
شرایط زیست و نحوه مراقبت: گورامی کوتوله در زادگاه اصلیش هند، بنگال غربی، آسام و بنگلادش در آبهایی با پوشش گیاهی متراکم یافت می شود. این ماهیها اکثرا با سایر انواع ماهیهای کولیسا یافت می شوند. در جلگه های رودخانه های شمالی هند این ماهیها یکی از فراوانترین انواع ماهیها هستند و در بسیاری از فروشگاهها به صورت خشک شده و یا به عنوان یک وعده غذایی سرو می شوند. گورامیهای کوتوله به خاطر طبیعت صلح جویشان بسیار مناسب آکواریومهای کوچک می باشند همانطور که برای آکواریومهای اجتماعی هم مناسب هستند. این ماهیها نباید با ماهیهای خیلی بزرگ و یا ماهیهای خشن نگهداری شوند. باید مقدار زیادی گیاه برایشان فراهم شود که مقداری از آنها باید گیاهان شناوری باشند که بخشی از سطح آکواریوم را بپوشانند. مقدار بهینه PHبرای این ماهیها محدوده خنثی می باشد و سختی آب باید 4 تا 10 dGH باشد. بهترین دمای آب هم 77 درجه فارنهایت ( 25 درجه سانتیگراد ) است. گورامیهای کوتوله ممکن است چنانچه در برابر شلوغی و سر و صدا قرار بگیرند بترسند و باید در یک جای ساکت نگهداری شوند.
تغذیه: در طبیعت گورامیها حشرات کوچک و لاروهای سطح آب را می خورند و از جلبکهایی که بر روی سایر گیاهان می رویند تغذیه می کنند ولی در اسارت این ماهیها غذاهای پولکی، غذاهای خشک منجمد، غذاهای منجمد و قرصهای سبزی می خورند. برای فراهم کردن سلامتی مناسب، این ماهیها باید به صورت دوره ای، از غذاهای زنده نظیر کرمها هم تغذیه شوند. همچنین برای زوجهای در حال تولید مثل هم باید از غذاهای زنده استفاده شود.
تولید مثل: پایین آوردن سطح آب تا 6 الی 8 اینچ ( 15 الی 20 سانتیمتر ) و بالا بردن دمای آب تا 20 الی 30 درجه سانتیگراد زمینه ساز تولید مثل خواهد شد. پوشش گیاهی واجب است چرا که ماهیهای نر برای ساخت لانه از مصالح گیاهی استفاده می کنند که آنها را با استفاده از حبابها به هم می چسبانند. این لانه ها با جزئیات خیلی زیاد و بسیار محکم ساخته می شوند که عرضشان به چندین اینچ ( یا سانتیمتر ) و عمقشان به یک اینچ ( دو و نیم سانتیمتر ) می رسد. Limnophila aquatica،Riccia fluitans ، Ceratopteris thalictroideو Vesicularia dubyanaانتخابهای مناسبی برای مخزن زایشگاه می باشند. الیاف زغال هم می تواند به عنوان مصالح ساختمانی به کار رود.
به محض آماده شدن لانه ماهی نر شروع به خواستگاری از ماهی ماده می نماید که این موضوع اغلب در بعد از ظهر یا غروب اتفاق می افتد. ماهی نر قصد خود را با شنا کردن در اطراف ماهی ماده در حالیکه باله هایش را کاملا گشوده است، می رساند و تلاش میکند که ماهی ماده را به لانه اش بکشاند و خواستگاریش را در آنجا ادامه دهد. چنانچه ماهی ماده این خواستگاری را بپذیرد شروع می کند به شنای دایره وار در زیر لانه حبابی. هنگامی که ماده آماده تولید مثل می شود پشت یا دم ماهی نر را با دهانش لمس می کند. با این علامت ماهی نر ماهی ماده را بغل کرده، ابتدا به پهلو و سپس به پشت می چرخاند. در این لحظه ماهی ماده تقریبا شصت تخم رها می کند که به سرعت توسط ماهی نر بارور می شوند بیشتر تخمها به سمت بالا داخل لانه حبابی شناور می شوند. تخمهای سرگردان توسط ماهی نر جمع آوری می شوند و به لانه حمل می شوند. وقتی که تمام تخمها در لانه جمع آوری شدند، این زوج دوباره شروع به جفت گیری می کنند. چنانچه بیش از یک ماهی ماده در مخزن زایشگاه باشد، ماهی نر می تواند با همه این ماهیها جفت گیری کند. این تولید مثل بین دو تا چهار ساعت طول می کشد و بین 300 تا 800 تخم تولید می شود. با تمام شدن تخم ریزی ماهی نر برای اطمینان از اینکه تخمها در لانه باقی می مانند، یک لایه نازک از حباب در ریر تخمها ایجاد می کند. در چنین زمانی، ماهی ماده باید از مخزن خارج شود.از این به بعد ماهی نر به تنهایی مسوولیت تخمها را بر عهده می گیرد و به شدت از لانه و محدوده اطرافش محافظت می کند. بعد از دوازده تا بیست و چهار ساعت نوزادان از تخم خارج می شوند، ولی همچنان در حفاظ حبابها به رشدشان ادامه می دهند. پس از سه روز بچه ها به حدی از رشد می رسند که بتوانند آزادانه شنا کنند. وقتی ماهیهای کوچک از لانه حبابی خارج می شوند ماهی نر باید از مخزن خارج شود چرا که در غیر اینصورت ماهی نر آنها را خواهد خورد. ماهیهای کوچک باید در هفته اول با غذاهای خیلی ریز نظیر infusoria، rotifer، یا غذاهای تجارتی که ویژه بچه ماهیها تولید می شوند، تغذیه شوند. پس از آن می توان آنها را با میگوی پخته و غذای خشک پودر شده تغذیه نمود.
رفتارهای عمومی دیسکاس
رفتارهاي عمومي دیسکاس :ماهياني همچون سيچلايد و دسته سيمفيسادنsymphysodon)) از خانواده Discus از ديد بسياري از پرورش دهندگان ماهياني هستند كه شديدا به آب تازه و در نتيجه تعويض آب نياز دارند. به اين ترتيب Discus كه به عنوان شاه ماهي آكواريم شناخته ميشود ظاهري زيبا و جذاب و رفتاري فوقالعاده دارد.
وقتي از پرورش دهنده هاي باتجربه در مورد Discus بپرسيد از سختي نگه داري آن و از سختي فراهم آوردن شرايط توليد مثل آن و از نيازهاي زياده از حدش ميگويد در نهايت بيان خواهند كرد كه Discus ارزش نگه داري را ندارد. با اينكه اطلاعات پرورش دهندگان در مورد اين ماهي بايد بيشتر از اين باشد برخي حتي از آن ها به خاطر اينكه سيچلايد هستند ايراد ميگيرند. به خاطر همين غرض ورزي و پيش داوري هاست كه اگر كسي قصد نگهداري Discus را دارد بايد در ابتدا شكيبايي و حاظر جوابي لازم را داشته باشد. وقتي شما از قصدتان براي نگهداري Discus صحبت ميكنيد احتمالا افراد زيادي به شما خواهند خنديد ! آنها شما را به خاطر حماقتتان سرزنش ميكنند و به شما برچسب خودآزار ميزنند! از شما با وقاحت تمام در مورد در آمدتان ميپرسند و اينكه آيا پولتان را از سر راه آوردهايد كه براي اين ماهي هزينه مي كنيد. با اين وجود وقتي اين افراد ميبينند كه شما در كار خود موفق شده ايد براي تمسخر خواهند گفت كه ماهي بسيار لذيذي براي خوردن است چراكه Discus بالغ شما به اندازه وشكل يك ماهي تابه است! متاسفانه عكسهاي تاريخي وجود دارد كه نشان ميدهد قبايلي وحشي در جنگاهاي آمازون در حال به دندان كشيدن Discus هاي آبي هستند. اما رنگ اين ماهي بقدري درخشان و زيباست كه امكان ندارد پخته شده باشد در نتيجه ما تنها ميتوانيم اينطور تصور كنيم كه عكسها عممدا براي ايجاد شگفتي در بيننده و با برنامه ريزي قبلي برداشته شده اند. البته ممكن است تصور ما غلط باشد و اين صحنه و خورده شدن Discus كاملا تصافي بوده و سوژه عكس بردار تنها آن قبايل وحشي بوده باشد. پس براي آرامش ذهني خودتان هم كه شده زياد به اين موضوع فكر نكنيد.
به كساني كه شما را به تمسخر ميگيرند توجه نكنيد. اينان افرادي تنگ نظر و حسود هستند و گرفتار عقده هاي روحي خود هستند. شما ميتوانيد با اعتماد بنفس كامل به پرورش و توليد مثل Discus بپردازيد بدون اينك سختيها و مشلات زيادي را متحمل شويد. با كمي فراست و توجه به نيازهاي اساسي و اصلي ماهي ميتوانيد در كار خود موفق شويد.
من قصد اين را ندارم با گفتن آزماشها و خطاهاي خود در مورد Discus شما را خسته كنم. چون من آدم سرسخت و لجوجي هستم و معمولا به راهنماييها و كتابها رجوع نميكنم زيرا تصور ميكنم كاري كه انجام ميدهم درست است با اينحال نتايج كارهايم هميشه مطلوب است. اما با گذشت زمان و اضافه شدن سنم و از بين رفتن غرور جواني ام حس ميكنم كه هميشه ايده خوبي است اگر قبل از انجام هر كاري با مراجعه واستفاده از تجربيات ديگران در آن زمينه نگاهي بيندازم حتي اگر ميدانم كه كارم درست است. ممكن است مهمل به نظر بيايد اما وقتي ما به مطالعه زياد در مورد يك موضوع ميپردازيم اين نشان ميدهد كه تجربه لازم را در اين زمينه كسب كرده ايم و ديگر يك تازه كار نيستيم و ميتوانيم اميدوار باشيم كه با درايت و عقل سليم خود و با كمي شانس ميتوانيم موفق شويم. بطور كلي نگهداري Discus با پرورش هر ماهي آمريكايي جنوبي مانند اسكار ، كوري ها يا Angel ماهي فرق چنداني ندارد بنابراين اگر تجربه كافي در نگهداري هر يك از اين ماهي ها داريد با افزودن چند نكته به تجربياتتان براي پرورش Discus با مشكل خاصي روبرو نخواهيد شد.
براي قوت قلب دادن به شما خيلي حرف زدم ، حالا ميپردازيم به اصول و مباني نگهداري Discus.
Discus ذاتا ماهي آبهاي حاره ايي است چراكه در گرمترين آبهاي رودخانه هاي استوايي زندگي ميكند بنابراين آب آكواريم آن نيز بايد گرم باشد. برخي سعي كرده اند كه Discus را در آبي با دماي 26 درجه سانتيگراد نگهداري كنند كه شايد بخاطر گياهان و يا ماهي هاي ديگر درون آكواريم بوده كه تنها در كوتاه مدت موفقيت آميز بوده است. اين به اين خاطر است كه آب با دماي پايين استرس زاست و بمرور زمان باعث از بين رفتن Discus ميشود و بخصوص باعث آسيب پذير شدن نسبت به تاژكهاي(Flagellate ) رودوي يا هگزاميتا ميشود. بهترين دما براي اين ماهي بين 30ـ28 درجه سانتيگراد است و دماهاي بالاتر تا 32 درجه سانتيگراد براي زماني كه ماهي به خانه جديد خود منتقل ميشود.دماي بالا نيروزاست و ازاين رو تا ماهيها به محيط جديد عادت كنند برايشان مفيد است. دماي بالاي آب براي زماني كه ماهي تحت درمان است نيز مفيد است چراكه سرعت سوخت و ساز بدن ماهي را افزايش ميدهد و موجب تاثير گذاري سريعتر داروها نيز ميگردد. من براي 110 ليتر آب از بخاريهاي 150 وات داخل آب و از انواع 100 وات براي 75 ليتر آب استفاده ميكنم.
شما بايد قبل از آوردن Discus خود به خانه تانك آب آماده و فيلترهاي رشد كرده داشته باشيد. اين كار احمقانه ايي است اگر تصميم داريد ابتدا ماهي را خريده و سپس تانك آن را آماده كنيد چراكه اين روش قبلا امتحان شده و در اكثر موارد نتايج نام مطلوبي بدست آمده.
اگر شما بدفعات يا بصورت مداوم آب را عوض نميكنيد فرقي نميكند كه شما چه فيلتري استفاده ميكنيد(تا زماني كه فشار زيادي نداشته باشد ). بسياري از پرورش دهندگان Discus كه از اسفنجهاي بزرگ تصفيه كننده آب در تانكرهايي با حداكثر 110 ليتر آب (كه زياد شلوغ نيستند) استفاده ميكنند از آن راضي هستند. براي تانكرهاي بزرگ با تعداد بيشتر ماهي بايد از سيستم تصفيه قويتري استفاده كرد. اگر شما در ابتداي كار هستيد و از ماهي هاي كوچك نگهداري ميكنيد از نوع اسفنجي كه باكتريهاي ***** زيستي در آن رشد كرده ميتوانيد براحتي استفاده كنيد و اگر نميتوانيد صبر كنيد تا باكتريها بطور طبيعي رشد كنند ميتوانيد از باكتريهاي مخصوص تسريع رشد آن استفاده كنيد. با اين كار امكان انتقال بيماري با يك اسفنج كهنه و پير را نيز كاهش ميدهيد. براي 6 Discus جوان (5 تا 5.7 سانتيمتري) تانكري با 75 ليتر ظرفيت مناسب است و براي اينكه بتوانيد از آن براي بلند مدت استفاده كنيد تانكري 110 ليتري مناسب تر خواهد بود.
معمولا بهتر است كه ما كار خود را با 6 ماهي شروع كنيم و حداقل اين رقم 3 ماهي خواهد بود زيرا امكان دعوا بين دو Discus وجود دارد و ماهي سوم در واقع ميتواند نقش ميانجي و خنثي كننده حس پرخاش جويانه دو ماهي ديگر را داشته باشد. با وجود اين ، در دعواهاي بين Discus هاي كوچك امكان كشته شدن يكي از آنها وجود ندارد و اين صحنه نه ديدني است و نه اينكه سودي براي هيچيك از دو ماهي دارد. نهايتا بهترين راه اينست كه در ابتدا 3 جفت ماهي را در يك آكواريم قرار دهيم و بمرور زمان ماهيهاي ضعيفتر را از اين جمع خارج كنيم. در نهايت كار به جايي ميكشد كه تنها 2 ماهي در آكواريم خواهند ماند و اين دو ماهي جفتي بسيار ارزشمند خواهند بود كه احتمالا بزودي شروع به تخم ريزي خواهند كرد.
خيلي وقتها شنيده ايم كه بهتر است براي كف آكواريم Discus از هيچگونه پوششي استفاده نكنيم. من شخصا Discus را در انواع آكواريمها منجمله آكواريمهاي تزييني كه پر از گياهان آبي و جانوران ديگر هستند و يا آكواريمهاي كاملا خالي كه معمولا توسط ديگر پرورش دهنده ها توصيه ميشوند نگه داشتهام. اما من براي ماهي هاي خودم چه جوان باشند و چه آماده توليد مثل ، از يك لايه نازك ماسه بسيار ريز در كف استفاده ميكنم و بدين ترتيب تخليه آب نيز آسان تر ميشود چراكه ماسه ها فضولات ماهي ها را در زير خود پنهان ميكند و ماهي نيز از بازي با شن لذت ميبرد و براي پيدا كردن غذا در ماسه ها ميدمد. ولي معمولا با نگه داشتن Discus در آكواريم بدون كف پوش دچار مشكل نميشويد اما اگر تصميم به اين كار گرفتيد فراموش نكنيد كه حتما جداره خارجي كف آكواريم را رنگ بزنيد و يا به نحوي بپوشانيد تا ماهي خارج آكواريم را نبيند در غير اينصورت در روحيه آنها تاثير گذاشته و باعث ترسو و خجالتي شدن آنها ميشود.
به غير از لايه ماسه كه در كف آكواريم ريخته ميشود من دوست دارم كه از تكه چوبهايي كه از خزه پوشيده شده اند و از گياهان معلق در آب همچون باقلاي آبي و از كوزه هاي گلي كه از ماسه و گياهان ديگر پر شده اند استفاده كنم. يك لامپ فلوروسنت با يك حباب گرم و يك حباب سرد نياز گياهان را به نور تامين ميكنند. ولي به ياد داشته باشيد كه روشن شدن ناگهاني آكواريم Discus باعث عكس العمل ناگهاني و جهش آن ميشود كه با استفاده از گياهان غوطه ور در آب – كه جلو رسيدن ناگهاني نور به Discus را ميگيرند - براحتي ميتوان از اين مسئله جلوگيري كرد.
با تمام اين تفاسير من براي تانكر بيمارستان Discus يا تانكر قرنطينه از ماسه يا هيچ تجهيزات ديگري استفاده نميكنم. اگر اولين باري است كه از Discus نگهداري ميكنيد مسلما تانكر اوليه شما محل قرنطينه نيز خواهد بود. در اين صورت تانكر آب بايد به غير از ***** و هيتر و چراغها خالي از هرگونه تجهيزات اضافي باشد. دليل اين بي تجملي اينست كه شما بتوانيد ماهي خود را بدقت زير نظر بگيريد و از صحت و سلامت آن اطمينان حاصل كنيد چراكه خيلي وقتها ماهي سعي در پنهان كردن خود در پشت گياهان ، از چشم شما ميكند.و اگر قصد مداواي ماهي را داريد وجود گياهان و ماسه و ديگر تزيينات بي فايده و مزاحم خواهد بود. بعد از مداوا و اطمينان از سلامت ماهي ميتوانيد ديگر تجهيزات و تزيينات را اضافه كنيد. اين دوره قرنطيه نبايد كوتاهتر از 30 روز باشد. اگر ميخواهيد به آكواريم Discus خود ماهي ديگري اضافه كنيد ابتدا آنرا در تانكري حدااقل 38 ليتري نگه داري كنيد تا زماني كه كاملا از مبتلا و آلوده نبودن آنها مطمئن شويد.
آيا شما از كيفيت آب لوله كشي منزلتان اطلاع داريد؟ البته اكثر آبهاي لوله كشي منازل با تغيير اندكي براي Discus مناسب خواهند بود. اگر شما از آب شير منزلتان براي نوشيدن استفاده ميكنيد اين آب قطعا ماهي شما را نخواهد كشت (البته در بعضي كشورها از آب شير براي نوشيدن استفاده نميشود). اگر ماهيان شما در سن و در حال توليد مثل هستند بايد كلر(cholorine) و كلرين (choloramine) را از آب جدا كنيد و pH آنرا تغيير دهيد ولي سختي آب مشكل حادي ايجاد نميكند. بهترين آب براي Discus آب با سختي پايين كه كمي اسيدي باشد ، است. با اينحال بسياري از پرورش دهندگان Discus هاي جوان خود را در آب شير معمولي ديكلره شده ( منظور از ديكلره ، جداسازي كلر از آب است) و با pH كمتر نگهداري ميكنند.
اين مسئله خيلي اهميت دارد كه قبل از درست كردن آكواريم ، كيفت آبي را كه ماهي شما قبلا در آن بوده را آزمايش كنيد يا بپرسيد. اگر ماهي مورد نظر شما در آب با pH خنثي نگهداري ميشده شما نيز بايد در ابتدا آبي با همان كيفيات در آكواريم خانه خود فراهم كنيد به جاي اينكه از pH هاي معمول 6 و 6.5 استفاده كنيد و هميشه سعي كنيد كه تغييرات اعمال شده در آب همواره به تدريج صورت گيرد.
من بسياري از Discus هايم را در آب با pH بسيار پايين 4.5 نگه داري ميكنم البته آنهايي را كه در شرايط توليد مثل هستند و بصورت وحشي از زيستگاهشان گرفته شده اند نه ماهي هاي جواني را كه در آكواريم بدنيا آمده اند. ماهي هايي كه در حال رشد هستند معمولا در pH 6.5 نگه داري ميشوند چون امكان اينكه در آبي با pH كاملا متفاوت قرار بگيرند بسيار كم است.
روشهاي زيادي براي تغيير pH آب وجود دارد كه از جمله آنها عبارتند از مواد از پيش آماده شده و يا كودهاي تصفيه كننده. بنابراين انتخاب هر يك از اين روشها به سليقه شخصي خودتان بستگي دارد.
يكي از وسايلي كه براي من بسيار اهميت دارد pH سنج است. شما بايد همواره از اندازه pH بطور دقيق مطلع باشيد ولي بسياري از اين وسايل اندازه گيري دقت لازمه كار پرورش دهندگان Discus را ندارند.
آب با pH در برخي موارد راحت تبخير ميشود و از آب آكواريم شما كاسته ميشود بنابراين pH آب بايد دائما اندازه گيري شود.
همچنين در مورد قضاي ماهي خود از فروشنده آن سوال كنيد كه تابحال چه با آن ميداده است. اگر غذايي است كه Discus شما با ميل حاضر به خوردن است مقداري از آن را تهييه كنيد. همه Discus هاي من روزي حداقل يكبار تكه اي از گوشت قلب گاو را با اشتها ميخورند.
اخيرا تحقيقاتي در مورد غذاي Discus در دانشگاه سنگاپور انجام شده كه نشان ميدهد كه وقتي به Discus گوشت تميز و ريز شده قلب گاو داده ميشود به حداكثر ميزان رشد خود ميرسد بدون اينكه هيچ ماده ديگري به غذاي آن اضافه شود.
برخي افراد عادت دارند كه به ماهي هاي خود غذاهايي همچون ميگو يا حبوبات بدهند كه سود چنداني براي ماهيها ندارد. يكي از موادي كه باعث ايجاد تفاوت محسوسي در رنگ Discus ميشود زانتان (روناس) است كه ماده اي طبيعي است و بسيار مؤثرتر از پاپريكا(ميوه رسيده فلفل قرمز ) ميباشد. زانتان در گلبرگهاي گل جعفري است و در بسياري از غذاهاي آماده نيز ميباشد).
گوشت قلب گاو براي اينكه به Discus داده شود بسيار آلوده است و باعث چاق شدن ماهي ميشود. اگر شما جيره گوشت قلب گاو را طوري طبق برنامه زماني به ماهي بدهيد كه دقيقا قبل از تعويض آب آكواريم باشد بدين ترتيب آب آكواريمتان آلوده نخواهد شد. به غير از قلب گاو و فليكس Discus هاي سالم اشتهاي زيادي براي خوردن بسياري از غذاهاي ديگر دارند. اما مطلقا نبايد به آنها از انواع كرم هاي تيوبيفكس(Tubifex) يا كرمهاي سياه و يا انواع موجودات زنده آبي داده شود. البته اين نوع غذاها مورد علاقه بيشتر ماهي ها هستند اما خطر انگل هايي كه ممكن است در آنها وجود داشته باشد ريسك اين كار را بسيار بالا ميبرد. ازديگر غذاهايي كه مورد علاقه Discus و در عين حال بسيار آلوده است كرمهاي يخ زده هستند كه فكر اين انگلها مرا از دادن آنها به Discus هايم باز ميدارد. من تنها زماني از اين كرمها و موجودات آبي زنده به ماهيهايم ميدهم كه در حال مرگ باشند و احتياج مبرمي به غذاي انرژي زا كه مورد علاقه شان نيز ميباشد ، داشته باشند. در صورتي كه خواستيد از اين نوع غذاها استفاده كنيد ، بهتر است از ميگوي آب شور شسته شده استفاده كنيد كه از غذاهاي مورد علاقه Discus نيز هست.
Discus ها معمولا با متانت و آرامش غذا ميخورند مگر اينكه اندوهگين يا پريشان باشند. سعي كنيد كه بيش از حد به ماهي هاي خود غذا ندهيد و يا آنها را گرسنه نگاه نداريد. بسيار خوب است كه باقي مانده غذاي ماهي ها را يك تا دو ساعت بعد از هر وعده از غذايشان از تانكر خارج كنيد. ماهي هاي در حال رشد بايد دو يا سه وعده در روز غذا داده شوند. آنها را زير نظر بگيريد و بيشتر از مقداري كه در يك ساعت ميتوانند بخورند به آنها ندهيد. Discus معمولا غذا را با اشتهاي زيادي در دقايق اول ميخورد ولي بعد از آن تنها به آن نوك ميزنند بنابراين اصلا در خارج كردن پس مانده ها عجله نكنيد.
انتخاب جفت يا گروه كوچكي از Discus كه قرار است با هم زندگي كنند كار بسيار طاقت فرساييست. اصولا در اين رويه سلامت ماهي ها خيلي بيشتر از نژاد و رنگ آنها اهميت دارد. دنبال ماهي باشيد كه شكل ظريف و گردي دارد و اثر زخم يا نقصي بر روي آن ديد نميشود ، تعداد باله هايش درست باشد و اندازه چشمهاشي با اندازه ماهي تناسب داشته باشد. Discus ي كه چشمهاي بزرگ و جسه كوچكي دارد نشان دهنده اينست كه بشدت ترسانده شده و حداكثر رشد خود را نخواهد كرد. بدنبال Discus ي باشيد كه چشمهاي قرمز و يا كهربايي و يا رنگي روشن داشته باشد. رنگ سياه يا رنگهاي كدر نشان دهنده بيمار بودن ماهي است. حركت همزمان آبشش هاي ماهي نيز بسيار مهم است. به عنوان مثال اگر ماهي با يك آبشش خود به سختي نفس ميكشد و آبشش ديگر بسته مانده احتمالا آن ماهي به فلوك آبششي مبتلا شده. البته فلوك آبششي و بسياري ديگر از بيماريهاي Discus بسادگي با كمي تجربه و مراقبت درمان ميشوند اما اگر اين تجربه اول شما در زمينه نگهداري Discus است ، بهتر آنست كه شما براي بار اول با اين گونه مشكلات روبرو نشويد. شما همچنين بايد فضولات ماهي را نيز بنگريد. اگر ضايعات تيره اي در ته تانكر ديديد دليل خوبي براي اثبات سلامت ماهي و عدم ابتلاي آن به انگلهاي رودوي ميباشد. فضولات سفيد چه در ته آكواريم و چه متصل به بدن ماهي نشان دهنده انگلهايي چون كاپيلاريا ، هگزاميتا و ... ميباشد. باز گفتن اين نكته ضرورت دارد كه همه اين بيماريها قابل درمان هستند اما اين كار براي مبتديها كار خسته كننده و پر زحمتي خواهد بود. اگر شما ماهي خود را از يك فروشگاه خريداري ميكنيد خالي از فايده نيست كه ماهي را هنگام غذا خوردن نيز نگاه كنيد. اگر ديديد كه با اشتها غذا ميخورند ميتوانيد مطمئن باشيد كه در وضعيت خوبي هستند و در خانه شما نيز به اين صورت خواهند ماند.
هنگامي كه ماهي را به خانه منقل ميكنيد به خاطر داشته باشيد كه آب آنرا كم كم با آب آكواريمتان همسان كنيد . به اين صورت كه از آب آكواريم در سطلي كه ماهي و آب آكواريم قبلي در آن هستند بريزيد. و وقتي كه آب ظرف پس از مدتي با اين كار دوبرابر شد ميتوانيد با يك تور يا دست خودتان ماهي را به آكواريم جديد منتقل كنيد ولي آب ماهي را هرگز در آكواريم خودتان نريزيد. چراغها را در روز اول يا حداقل تا زماني كه ماهي با آرامش شنا كند خاموش يا كم نور نگاه داريد. اين غير طبيعي نيست كه Discus بعد از انتقال به محل جديد براي چند ساعت در كف آكواريم بخوابند يا بيحركت بمانند. همچنين غير طبيعي نيست اگر در ده دقيقهي اول هم شروع به حركت كنند و با آمدن به طرف شما درخواست غذا كنند. در هر صورت اگر در مراحل جابه جايي و رساندن ماهي ها به منزل شوك شديدي به آنها وارد نشده باشد همگي بعد از يك يا دو روز براي اولين وعده غذاي خود آماده خواهند بود.
بعد از سكني گرفتن ماهي ها در خانه جديدشان شما باشد حتي الامكان از نزديك شدن و دست زدن به ماهي ها خودداري كنيد مگر اينكه واقعا نياز باشد. آنها به مرور زمان شما را خواهند شناخت وتعجب نكنيد اگر به هنگام نزديك شدن شما به سرعت فرار كرده و خود را مخفي كنند. پس عجله نكنيد. كنجكاوي زاتي آنها بالاخره باعث ميشود كه به شما خو بگيرند و پس از مدتي براي جلب توجه شما در جلوي آكواريم به خود نمايي بپردازند. موفق باشيد و از آكواريم خود لذت ببريد!
خانواده ماهیهای سیچلاید
روشهای تکثیر و پرورش ماهی های سیچلاید
سیچلاید ها ماهی هایی وحشی، جنگجو که بسیار عصبانی عمل می کنند و تغییرات داخل آکواریم آنها را شدیداً ناراحت و مضطرب می کند.
انواع سیچلاید هایی که تا کنون در ایران قابل تکثیر و پرورش بوده اند عبارتند از :
دیسکاس، آنجل، اسکار، سیچلاید گوره خری، سیچلاید زرد و سیچلاید جولی و سیچلاید جک دمپسی هستند. که در واقع برای تکثیر و پرورش هر کدام از آنها باید یک جفت را در یک آکواریم قرار داد و شرایط سختی آب برای سیچلاید ها بین 5 تا 8 درجه Dh می باشد. بهترین درجه حرارت برای تخم ریزی 27 درجه سانتی گراد است. سیچلایدها با میل و علاقه خودشان تخم ریزی می کنند و هیچ گونه تغییراتی را از طرف شما نمی پذیرند، بلکه ممکن است بر عکس جواب دهند و آنها را عصبانی کند که در مواقع عصبانیت معمولاً بین جفت نزاع و درگیری بوجود می آید که آنها همدیگر را مقصر قلمداد می کنند. دیده شده است که گاهی این نزاع ها که بین نر و ماده اتفاق افتاده است آنقدر زیاد و شدید بوده است که حتی منجر به تلف شدن یکی از آنها شده است. بنابراین سعی کنید همیشه با آنها بآرامی رفتار کنید. برای تکثیر از سیچلاید ها بهتر است یک گله 10 تایی از آنهایی که بخوبی تغذیه شده اند و رشد کافی داشته اند را در یک آکواریم بزرگ نگه داری کنید. شرایط نگهداری و تغذیه آنها باید کاملاً اصولی و تمام شرایط لازم مهیا و آماده باشد. ماهی های انتخاب شده باید جوان، سالم ، بدون نقص عضو، سرحال ، شاداب ، خوش رنگ، چابک و قبراق باشند. معمولاً چند روز که بگذرد، سیچلاید ها خودشان به انتخاب جفت می پردازند. بطوریکه هر سیچلاید نر در یک قسمت آکواریم حکومت تشکیل و هر کس که به قلمرو او نزدیک شود مورد حمله قرار می دهد. ماهی ماده به قلمرو نر مورد علاقه می رود و در آنجا ساکت می ایستد و باحرکات خاصی اعلام قبول ازدواج با نر انتخاب شده را می دهد. دیده شده است که در اکثر مواقع ماده قویترین و بهترین نر را انتخاب کرده است و هیچ ماهی دیگری حق ورود به منطقه جفت را نخواهد داشت، اگر بر اثر لجاجت ماهی دیگری وارد قلمرو جفت شود بر اثر ضربات زیاد آنها از بین خواهد رفت. بنابراین باید وضعیت ماهیها را کنترل کنید، هرگاه در بین آنها جفتی یکدیگر را واقعاً انتخاب کردند بهتر است آن جفت را بآرامی به آکواریمی که از قبل آماده کردید انتقال دهید و در واقع شروع کار تکثیر و پرورش سیچلایدهای شما با موفقیت انجام شده است.
چاقو ماهی
چاقو ماهي ها يا Knife fish چند گونه متنوع دارد.
آنها متعلق به خانواده NOTOPTERIDAE و فراوان ترين گونه
Homopterous chital چاقو ماهي دلقک مي باشد که امروزه در اکثر
فروشگاه هاي آکواريوم ديده مي شوند. ماهي بسيار مقاوم و گوشتخواري
مي باشد. آنها غالبا از ماهي زنده و غذاهاي گوشتي تغذيه مي کنند. اين
ماهيان بومي جنوب شرقي آسيا مي باشد و گونه هاي متنوعي از آنها در
آفريقا نيز زندگي مي کنند
.
در آکواريومها با ماهيهاي بزرگ نگهداري مي شوند. به ماهيهاي کوچک
حمله مي کنند. آنها را در آکواريومهاي بزرگ نگهداري مي نمايند. اندازه
آنها تا 75 سانتيمتر نيز مي رسد. اين ماهي بسيار مقاوم بوده و در
صورت مهيا بودن شرايط آب به سختي بيمار مي شود. دماي مورد نياز
آب 28- 24 درجه سانتيگراد با ph 8/7- 3/7.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ماهی روح سیاه
نام:بلاک گوست
خانواده :Apteronotus albifrons
محل زندگی:Amazon Basin
این ماهی که از خانواده ی Apteronotus albifrons میباشد که از گونه های آن میتوان به نایف اشاره کرد ماهیاین بسیار حساس ترسو و با مقاومتی نسبی در برابر نا مناسبی آب میباشند
از نظر زیبایی این ماهیان در شاخه ی متوسط قرار میگیرد ولی از نظر قیمیت ماهی نسبتا گرانی محسوب میشود دارای بینایی کم و علاقه مند به پنهان شدن در زیر سنگ ها و کلیه ی وسائل داخل آکواریوم میباشد. این ماهی در ایران به نامهای زیادی شهرت دارد از جمله : روح سیاه . کله بزی . دم قیتانی که تماما بر گرفته از شکل ظاهری این ماهی میباشد.
رشد این ماهی در آکواریوم تا 20 سانتی متر هم گزارش شده است ولی در محیط آزاد تا 30 سانت نیز مشاهده شده.
این ماهی را میتوان با ماهیان غیر مهاجم و گیاه خوار در آکوازیوم نگه داری نمود.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ماهی دنداننیش
ماهیهای دندان نیش که به نام غول ماهی نیز شهرت دارند در اعماق دریاها زندگی میکنند و این گونه ماهي ها که بسیار وحشی به نظر میرسند، جزء خانواده Anoplog astridae (که گاه به غلط Anoplog asteridae نوشته میشود) به شمار میآیند.این گونه در آبهای گرمسیری و سرد ـ معتدل پراکنده هستند. این خانواده تنها شامل دو گونه بسیار مشابه میباشد:
اندام شناسی
- .ماهی دندان نیش معمولی، Anoplogastr cornuta)۱۸۳۳ و valenciennes) که در سراسر جهان پراکنده هستند.
- .ماهی دندان نیش تیغ دار،(brachycera Anoplogastr kotlyar۱۹۸۶) که در آبهای گرمسیری اقيانوس آرام و اطلس پراکنده هستند.
اگر چه این گونه ماهیها بخاطر دندانهای بیش از حد بزرگ و نیش مانند خود و همچنین صورت خشک و خشن خود به این نام شهرت یافتهاند اما این ماهیها بسیار کوچک بوده و هیچ آسیبی به انسان نمیرسانند. طول بزرگترین ماهی درگونه ماهی دندان نیش معمولی به حداکثر ۱۶ سانتی متر (۶ اینچ) میرسد و طول بزرگترین ماهی درگونه ماهی ماهی دندان نیش تیغ دار در حدود نصف این اندازه است.
این ماهی دارای سر بزرگ با حفره معدی حجیمی است که شکل ابتدایی دارد، روی سطح آن حفرههای مخاطی آبكش مانندی قرار دارند که بهوسیله لبههای دندانه دار مشخص شدهاند و پوست نازکی نیز سطح آن را پوشانیده است.
چشمان این ماهی نسبتاً ریز هستند و در سمت فوقانی سر جانور قرار دارند. بدن این ماهی قهوهای تیره و سیاه است که در پهلوها بسیار فشرده بوده و از جلو گود و هر چه به سمت دم ماهی پیش میرویم باریک تر میشود. بالههای این ماهی کوچک، ساده و بی مهره هستند، پولکها در پوست ماهی قرار دارند که به شکل بشقابك هاي نازک به چشم میخورند. اگر چه این ماهی چشمان ریزی دارد. ولی خط جانبی بدن این جانور کامل تکامل یافته و به شکل یک شیار باز در امتداد پهلوها به چشم میخورد.
در ماهیهای بالغ دو دندان نیش فک تحتانی جانور آنقدر دراز هستند که برای جایگیری مناسب دندانها در زمانی که دهان ماهی بسته است، دو حفره در دو طرف مغز جانور در مقابل یکدیگر قرار گرفته اند. ماهیهای جوان از لحاظ ظاهری کاملاً متفاوت هستند: ماهیهای جوان برخلاف ماهیهای بالغ دارای مهرههای کشیده بر روی سر و سرپوش هستند، چشمان درشت تری دارند، یک کیسه هوا در بدن این نوع ماهی فعال است، تیرهای آبششی باریک و کشیدهای دارند، دندانهای بسیار کوچکتر هستند و قابلیت فشردگی دارند. و رنگ آنها خاکستری روشن است. این تفاوتها باعث شده است که در مرحله زندگی این ماهی بهعنوان دو گونه مجزا طبقه بندی شوند که یکی از آنها در طبقه دیگری caulolepsis، قرار میگیرد
بومشناسی
ماهیهای دندان نیش دریایی از جمله ماهیهانی هستند که در عمیقترین نقاط دریاها به چشم میخورند. این گونه ماهیها حتی در عمق ۵۰۰۰ متری (۱۶۴۰۰ فیت) نیز یافت میشوند. این ماهیها عموماً در عمق ۲۰۰ تا ۲۰۰۰ متری (۶۶۰ تا ۶۵۶۰ فیت) یافت میشوند و این در حالی است که ماهیهای جوان اغلب در اعماق کمتر به چشم میخورند، این ماهیها نیز همانند اکثر ماهیانی که در اعماق دریاها زندگی میکنند حرکات دایلی (diel) دارند بدین صورت که آنها در طول روز در اعماق تاریک دریاها باقی میمانند و هر چه بهطرف شب نزدیک میشویم به طرف لایههای فوقانی آب شنا میکنند تا از ستاره هاي دريايي تغذیه کنند و دوباره در سپیده دم به اعماق آب باز میگردند.
ماهیهای نیش دندان هم به صورت گروهی و هم به تنهایی به چشم میخورند گفته میشود که آنها از گیرندههای شیمیایی برای شکار استفاده میکنند پس در نتیجه برخورد آنها به چیزی که قابل خوردن باشد به شانس آنها بستگی دارد.
دندانهای کوچک و پرههای گوش دراز ماهیهای جوان نشان میدهد که آنها عمدتاً از زوپلانكتونهاي تصفیه ساز دریا تغذیه میکنند و این در حالیست که ماهیهای بالغ که در اعماق دریا زندگی میکنند غذای خود را از ماهیهای دیگر و اسکوئیدها تأمین میکنند. دندانها و دهان بزرگ ماهیهای دندان نیش خصوصیتی است که در میان آبزیان کوچک الحاق دریا معمول است (تیرمارماهی، ماهی دندانبیریخت، ماهی دندان خنجری، کُرکدهان (Bristlemouth ماهی که در دهانش موهای ریز وجود دارد)، Berra cudina، ماهی ماهی گیر و این خصوصیت برای این ماهیها یک مزیت به حساب میآید چرا که در محل زندگی آنها غذا به اندازه کافی یافت نمیشود و هر چیزی (حتی اگر بزرگتر از اندازه ماهی باشد) بهعنوان غذا محسوب میشود. ماهیهای دندان نیش توسط دیگر ماهیهای دریایی بزرگ همانند تن ونيزه ماهيها شکار میشوند.
ماهیهای دندان نیش در مقایسه با بسیاری از ماهیهایی که در اعماق دریا زندگی میکنند قوی و نیرومند به نظر میرسند. این ماهیها قادرند ماهیها در محیط اكواريوم که بسیار با محیط زیست طبیعی آنها متفاوت است زندگی کنند.
زادآوری
ماهیهای دندان نیش دارای ليسه هاي پلانكتوني و بی حفاظ هستند. زمان و تکرر تخم ریزی در آنها مشخص نیست، اما بر طبق گزارشات بعضی فعالیتهای تخم ریزی در ماههای ژوئن تا اوت مشاهده شده است. وقتی که طول بدن ماهیهای جوان نیش دندان معمولی به ۸ سانتی متر (۳ اینچ) میرسد، آنها کم کم شبیه ماهیهای بالغ میشوند و به طرف اعماق آب میروند. آغاز بلوغ ماهیهای نیش دندان مشخص نیست، اما معمولاً بلوغ این ماهیها زمانی است که طول آنها به ۱۳ سانتی متر (۵ اینچ) میرسد. این ماهیها همانند اکثر ماهیهایی که در اعماق دریاها زندگی میکنند و به کندی رشد میکنند.
=-=-=-=-=-=-=-=-=-
ويكي پديا
نام علمی:Colisa lalia
سایر نامها: گورامی آبی پودری، گورامی قرمز ( در ایران: گورامی دارف )
خانواده:Belontiidae
خاستگاه:گنگ، جومنا و براهماپوترا
طول ماهی بالغ:2 اینچ ( 5 سانتیمتر)
رفتار اجتماعی :صلح جو
طول عمر:4 سال
سطح شنا:سطوح بالایی و میانی
حداقل اندازه مخزن:5 گالن ( تقریبا 19 لیتر )
وضعیت تغذیه:همه چیزخوار، جلبک و خزه می خورد
تولید مثل:تخم ریزی در لانه هایی از حباب
سختی نگهداری: متوسط
PH: 6 تا 7.5
سختی آب: 4 تا 10 dGH
دمای آب: 72 تا 82 درجه فارنهایت ( 22 تا 28 درجه سانتیگراد )
توضیحات : نام رایح این ماهی نامی است کاملا مناسب، چرا که این ماهی بیش از دو اینچ ( پنج سانتیمتر ) رشد نمی کند. ماهی نر اندکی بزرگتر از ماهی ماده است و به علاوه رنگ ماهی نر، نارنجی-قرمز درخشان با راه راههای آبی فیروزه ای است که تا باله ها ادامه می یابند. باله پشتی ماهی نر تیزتر از باله پشتی ماهی ماده می باشد. رنگ ماهی ماده آبی-خاکستری نقره ای کدر باقی می ماند و هرگز به شفافیت رنگ ماهیهای نر نمی رسد. رنگهای ترکیبی زیادی هم در این نوع از ماهیها دیده می شود. مثلا : آبی/ آبی پودری، نئون، رنگین کمان و سرخ. در ماهیهای آبی پودری، آبی رنگ غالب می باشد که البته روی بدن این ماهیها کمی رنگ قرمز هم دیده می شود. در ماهیهای به رنگ نئون، رنگ آبی نسبت به حالت معمول شفافتر است. ماهیهای رنگین کمانی، رنگ نارنجی-قرمز درخشان به همراه نوارهای آبی رنگی دارند که با برق سبز-طلایی فلزی همراه می باشند. ماهیهای قرمز اغلب قرمز یکپارچه با باله های آبی رنگ می باشند .
شرایط زیست و نحوه مراقبت: گورامی کوتوله در زادگاه اصلیش هند، بنگال غربی، آسام و بنگلادش در آبهایی با پوشش گیاهی متراکم یافت می شود. این ماهیها اکثرا با سایر انواع ماهیهای کولیسا یافت می شوند. در جلگه های رودخانه های شمالی هند این ماهیها یکی از فراوانترین انواع ماهیها هستند و در بسیاری از فروشگاهها به صورت خشک شده و یا به عنوان یک وعده غذایی سرو می شوند. گورامیهای کوتوله به خاطر طبیعت صلح جویشان بسیار مناسب آکواریومهای کوچک می باشند همانطور که برای آکواریومهای اجتماعی هم مناسب هستند. این ماهیها نباید با ماهیهای خیلی بزرگ و یا ماهیهای خشن نگهداری شوند. باید مقدار زیادی گیاه برایشان فراهم شود که مقداری از آنها باید گیاهان شناوری باشند که بخشی از سطح آکواریوم را بپوشانند. مقدار بهینه PHبرای این ماهیها محدوده خنثی می باشد و سختی آب باید 4 تا 10 dGH باشد. بهترین دمای آب هم 77 درجه فارنهایت ( 25 درجه سانتیگراد ) است. گورامیهای کوتوله ممکن است چنانچه در برابر شلوغی و سر و صدا قرار بگیرند بترسند و باید در یک جای ساکت نگهداری شوند.
تغذیه: در طبیعت گورامیها حشرات کوچک و لاروهای سطح آب را می خورند و از جلبکهایی که بر روی سایر گیاهان می رویند تغذیه می کنند ولی در اسارت این ماهیها غذاهای پولکی، غذاهای خشک منجمد، غذاهای منجمد و قرصهای سبزی می خورند. برای فراهم کردن سلامتی مناسب، این ماهیها باید به صورت دوره ای، از غذاهای زنده نظیر کرمها هم تغذیه شوند. همچنین برای زوجهای در حال تولید مثل هم باید از غذاهای زنده استفاده شود.
تولید مثل: پایین آوردن سطح آب تا 6 الی 8 اینچ ( 15 الی 20 سانتیمتر ) و بالا بردن دمای آب تا 20 الی 30 درجه سانتیگراد زمینه ساز تولید مثل خواهد شد. پوشش گیاهی واجب است چرا که ماهیهای نر برای ساخت لانه از مصالح گیاهی استفاده می کنند که آنها را با استفاده از حبابها به هم می چسبانند. این لانه ها با جزئیات خیلی زیاد و بسیار محکم ساخته می شوند که عرضشان به چندین اینچ ( یا سانتیمتر ) و عمقشان به یک اینچ ( دو و نیم سانتیمتر ) می رسد. Limnophila aquatica،Riccia fluitans ، Ceratopteris thalictroideو Vesicularia dubyanaانتخابهای مناسبی برای مخزن زایشگاه می باشند. الیاف زغال هم می تواند به عنوان مصالح ساختمانی به کار رود.
به محض آماده شدن لانه ماهی نر شروع به خواستگاری از ماهی ماده می نماید که این موضوع اغلب در بعد از ظهر یا غروب اتفاق می افتد. ماهی نر قصد خود را با شنا کردن در اطراف ماهی ماده در حالیکه باله هایش را کاملا گشوده است، می رساند و تلاش میکند که ماهی ماده را به لانه اش بکشاند و خواستگاریش را در آنجا ادامه دهد. چنانچه ماهی ماده این خواستگاری را بپذیرد شروع می کند به شنای دایره وار در زیر لانه حبابی. هنگامی که ماده آماده تولید مثل می شود پشت یا دم ماهی نر را با دهانش لمس می کند. با این علامت ماهی نر ماهی ماده را بغل کرده، ابتدا به پهلو و سپس به پشت می چرخاند. در این لحظه ماهی ماده تقریبا شصت تخم رها می کند که به سرعت توسط ماهی نر بارور می شوند بیشتر تخمها به سمت بالا داخل لانه حبابی شناور می شوند. تخمهای سرگردان توسط ماهی نر جمع آوری می شوند و به لانه حمل می شوند. وقتی که تمام تخمها در لانه جمع آوری شدند، این زوج دوباره شروع به جفت گیری می کنند. چنانچه بیش از یک ماهی ماده در مخزن زایشگاه باشد، ماهی نر می تواند با همه این ماهیها جفت گیری کند. این تولید مثل بین دو تا چهار ساعت طول می کشد و بین 300 تا 800 تخم تولید می شود. با تمام شدن تخم ریزی ماهی نر برای اطمینان از اینکه تخمها در لانه باقی می مانند، یک لایه نازک از حباب در ریر تخمها ایجاد می کند. در چنین زمانی، ماهی ماده باید از مخزن خارج شود.
از این به بعد ماهی نر به تنهایی مسوولیت تخمها را بر عهده می گیرد و به شدت از لانه و محدوده اطرافش محافظت می کند. بعد از دوازده تا بیست و چهار ساعت نوزادان از تخم خارج می شوند، ولی همچنان در حفاظ حبابها به رشدشان ادامه می دهند. پس از سه روز بچه ها به حدی از رشد می رسند که بتوانند آزادانه شنا کنند. وقتی ماهیهای کوچک از لانه حبابی خارج می شوند ماهی نر باید از مخزن خارج شود چرا که در غیر اینصورت ماهی نر آنها را خواهد خورد. ماهیهای کوچک باید در هفته اول با غذاهای خیلی ریز نظیر infusoria، rotifer، یا غذاهای تجارتی که ویژه بچه ماهیها تولید می شوند، تغذیه شوند. پس از آن می توان آنها را با میگوی پخته و غذای خشک پودر شده تغذیه نمود
------------
ساين نيك صالحي
گورامی غول پیکر( Giant Gurami-osphronemus)
گورامی غول پیکر در ایران به نام اسفرانوس معروفست و همچنین به گورامی غول پیکر نیز مشهورست
این ماهی زیبا دارای 4 نوع از خانواده اسفرانومید(Osphronemidae) میباشد
دارای رنگهای سفید خاکستری ,سفید ,خاکستری و کرم رنگ میباشد
در بچه گی بسیار شبیه به گورامیهای معمولی بخوصوص گورامی شکلاتی هستش ولی با گذشت سنش به دوره بلوغ کاملا تغیر رخسار و شمایل و گاهی رنگ میدهد و به شکل عکس زمینه که در موزه حیات وحش داراباد گرفتم در میاید
دارای مبدا China, Java, Malaysia,S.E. Asia, Indonesia میبا شد
ماهی بسیار مقاوم و دوست داشتنی و دوره زندگیش در اکواریوم تا 25 سال نیز گزارش شده است
تقریبا همه چیز خوار میباشد
در طبیعت به 80 سانت نیز میرسد
مثل ماهیoscar جزو ماهی های تولید کننده ضایعات زیاد هستش پس فیلتراسیون خوب رو در تانکش فراموش نکنید
بسیار ستیزه جو هستش و تنهاشم یا با همنوع خودش خیلی خوب و زیباتر جلوه میکنه
گیاهارو یا میخوره یا از بین میبره پس یک تانک باز با دکور کم رو براش فراهم کنین توصیه من تانک 150 liter به بالا برای نگه داریش است
دمای 23-30 براش مناسبست
نرها دارای بالهای گورامی غول پیکر( Giant Gurami-osphronemus)
گورامی غول پیکر در ایران به نام اسفرانوس معروفست و همچنین به گورامی غول پیکر نیز مشهورست
این ماهی زیبا دارای 4 نوع از خانواده اسفرانومید(Osphronemidae) میباشد
دارای رنگهای سفید خاکستری ,سفید ,خاکستری و کرم رنگ میباشد
در بچه گی بسیار شبیه به گورامیهای معمولی بخوصوص گورامی شکلاتی هستش و زیباتر ولی با گذشت سنش به دوره بلوغ کاملا تغیر رخسار و شمایل میدهد کمی زشت میشه البته نه همشون و به شکل عکس زمیمه که در موزه حیات وحش داراباد گرفتم در میاید
دارای مبدا China, Java, Malaysia,S.E. Asia, Indonesia میبا شد
ماهی بسیار مقاوم و دوست داشتنی و دوره زندگیش در اکواریوم تا 25 سال نیز گزارش شده است
تقریبا همه چیز خوار میباشد
در طبیعت به 70 سانت نیز میرسد
مثل ماهیoscar جزو ماهی های تولید کننده ضایعات زیاد هستش پس فیلتراسیون خوب رو در تانکش فراموش نکنید
بسیار ستیزه جو هستش و تنهاشم یا با همنوع خودش خیلی خوب و زیباتر جلوه میکنه
گیاهارو یا میخوره یا از بین میبره پس یک تانک باز با دکور کم رو براش فراهم کنین توصیه من تانک 150 liter به بالا برای نگه داریش است
دمای 23-30 براش مناسبست
نرها دارای بالهای پشتی تیزتری میباشند
دارای اندام لابرینس بسان اکثر گورامیها میباشند
گاهی با ماهیoscar نیز میتوان نگهداری کرد بشرط تانک بزرگ
متوانند در اکواریومها تخمریزی کنند انم بشرط جای خیلی بزرگ 600 لیتر به بالا
در طبیعت مثل اکثر گورامیها برای خمریزی 1 شبکه بزرگ حباب هوا روی سطح اب درست مکنند و تخماشونو تو اونا قرار میدنند که بعد از 2 هفته بچه ماهیا شروع به شنا کردن میکنند
در صورت تنها بسیار مغرور و زیبا جلوه گر میشود.