برتراند راسل بیچاره! که من باید بیام در برابر تحریفات از نظراتش دفاع کنم! مکتب اخلاقی راسل بر اساس سود و منفعت شخصی هست نه انچه شما میگید! پیشنهاد میکنم در این زمینه این کتابای راسل رو بخونیدنقل قول:
جهانی که می شناسم، جهان بینی علمی، زناشویی و اخلاق
در ضمن من نمیدونم شما چرا اصرار دارید یطوری ادیان رو وارد بحث کنید در صورتی که من هیچ اشاره به هیچ دینی نکردم و اساسا بحث ادیان مطرح نشده و موضوع یک بحث علمی و حقوقی هست...
درسته که برخی جرم ها دلایل هورمونی، روانی و اجتماعی داره و باید این عوامل در نظر گرفته بشه، اما اکثر جنایات بزرگ اینا دلایلش نیست، بلکه حرص، طمع، عطش قدرت و ... دلیلشون هست، ایا فردی مثه هیتلر، صدام، چنگیز، بابک زنجانی، گروه داعش، قاچاق چیان بزرگ انسان و اسلحه و مواد مخدر، متجاوزین به دختران و ... رو باید بجای مجازات بشینیم باشون حرف بزنیم ادمشون کنیم، اصلا اینا بقیه رو ادم حساب میکنن؟!
از طرف دیگه بحث فقط اعدام نیست، اعمال خشونت هست به عنوان ابزاری برای دفاع از امنیت افراد در جامعه در برابر گرگهای که زبون آدم سرشون نمیشه و همچنین ابزاری برای جلوگیری از بروز جرم از طرف دیگران از طریق ترسوندن اونها از تنبیه
بهتره اثرات تنیبه هم بررسی بشه که آیا واقعن کارساز بود و در کم کردن جرم و جنایت تاثیر گذار بوده ! عمل قطع کردن دست دزد و اعدام قاتل و متجاوزین سال های بی شماری است که ادامه داشته .نقل قول:
ولی با این حال دزدی همچنان به شدت خودش ادامه داره و قتل و تجاوز هم همچنان صورت میگیره . دادن حکم اعدام و مرگ برای شخصی در اصل پاک کردن صورت مسئله است .
اگر این احکام تاثیرگذار بود باید توی این مدت طولانی اثر گذار میشد . در اصل ما باید زاویه دیدمون رو عوض کنیم و ببینیم به چه دلیلی یک شخص میاد دزدی میکنه و یا به چه دلیلی یک شخص تجاوزی صورت میده و به جای صدور حکم مرگ بهتره به دنبال راهکار برای مشکلات باشیم .
مشکلاتی که خیلی از افراد رو به سمت جنایت های این چنینی سوق میده که دلیلش کمبودهایی در زمینه های مختلفه . اشتباهات و کمبودهایی در سیستم آموزشی - شرایط سخت زندگی - عدم وجود برنامه مناسب برای برخورد با مشکلات و ... .
یک نگاه گذرا به کشورهای خاورمیانه ای که همچین قوانینی رو برای مجازات ها مطرح کردن با کشورهایی مثل دانمارک و بلژیک و سوئد و کانادا و سوئیس و ... نشون میده که کدام یک به معنای واقعی کلمه موفق بوده و کدام یک داره به بیراهه میره .
یک نقل قول از کارل مارکس هست که به خوبی شرایط حاکم بر هر جامعه رو تعریف میکنه : اخلاق حاکم بر هر جامعه , اخلاق طبقه حاکم است .
بهزاد تو میتونی با اطمینان بگی اگر در خاورمیانه این مجازات ها نبود وضع همین بود و هیچ فرقی نمیکرد؟ از کجا معلوم اگر همینا نبود الان وضع صد برابر بدتر نبود؟ از طرفی هم میدونی ما نمیتونیم اینجا رو با اونجا مقایشه کنیم و از همون سیستم استفاده کنیم
نه نمیتونم با اطمینان بگم . یک حالت دیگه هم داره و میشه گفت از کجا معلوم که اگر این مجازات ها نبود وضع بدتر میشد؟!
ولی خیلی مشخص داریم می بینیم که این مجازات ها هیچ تاثیری بر روی میزان جرم و جنایت نداشته و بدتر و بیشتر هم شده .
میشه گفت تنها این مجازات ها نیستن که بر روی وجود یا عدم وجود جنایات تاثیر میذارن . فرهنگ و آموزش و بستری که جامعه به مردمش ارائه میده میتونه تاثیر زیادی روی وجود جرم و جنایت داشته باشه .
همون چیزی که در کشورهای یاد شده داریم می بینیم و با خاورمیانه و عدالت قضایی کذایی اون به مقایسه میذاریم .
چطور میشه راحت دست و پا قطع کرد - چشم درآورد - با اسید سوزاند - اعدام و سنگسار کرد ولی نمیشه بستر و فرهنگ مناسب رو کم کم به مردم ارائه و آموزش بدیم ؟!
شکی نیست که علاوه بر مجازات و تنبیه عوامل دیگه مثه فرهنگ، اموزش و ... در بروز یا عدم بروز جرم موثر هستن و اساسا دلایل بروز جرم در بسیاری از موارد کمبودها و مشکلاتی هستن که ریشه در وضع اقتصادی و اجتماعی جامعه دارن، اما بحث اینه که از یک طرف هستن افرادی که واقعا هیچ کمبودی ندارن ولی باز می بینیم مرتکب جرم میشن و اساسا بزرگترین جنایت ها رو همین افراد مرتکب میشن و همه جا هم هستن، شما فکر میکنید این افراد رو میشه با حرف و نصیحت درست کرد؟
از طرف دیگه حالا که جامعه مشکل داره و بسیار حاصلخیز برای جرم ما چیکار کنیم؟ از طریق مجازات جامعه رو کنترل کنیم تا مشکلات رفع شن؟ یا بذاریم به حال خودش قانون جنگل حاکم شه و گرگا گوسفندا رو تکه تکه کنن؟
من هم مثل شما میگم ایدال اینه که خشونت رو برداریم و جاش محبت و اموزش بذاریم اما مطمن باشین تا زمانی که بشر بشر هست و دارای اختیار و حرص و طمع و خود خواهی و ... مجازات هم باید باشه و اینکه می بینیم در تمام کشورها هنوز مجازات مجرمین وجود داره دلیلش همینه
در مورد تاثیر مجازات و خشونت در کشورای مثه ایران یه لحظه تصور کن کلا نیروی انتظامی و مجازات های خشن رو جمع کنیم و به مردم بگیم آزادید هر کاری دوس دارید انجام بدید، بنظرت میزان جرم و جنایت هیچ فرقی با الان نخواهد داشت؟
خوب خدارو شکر یکی پیدا شد علاوه بر دعوت من به مطالعه تاریخ، من رو به مطالعه آثار راسل هم تشویق کرد.نقل قول:
تحول عظیمی در من ایجاد کردین. :n02:
دوست عزیز، برادر محترم، نظرات انسان هارو وقتی تفسیر میکنید صرفا دارید عقاید شخصی خودتون رو از حرفای اونا بیرون میکشید.
شما اومدی مثال گاو همسایه رو به خاستگاه جرم و مجازات با یک سفسطه باور نکردنی ربط دادین و معلوم هم نشد از کجای این مثال این نتیجه هارو میگیرین.
نیازی نیست از نظرات کسی دفاع کنین، بهتره به جای مایه گذاشتن از دیگران، عقاید خودتون رو مطرح کنید تا بشه با خودتون بحث کرد.
چون متاسفانه یک شیوه ای نادرست در بحث رو انتخاب میکنید که مارکس اینچنین گفت راسل اینچنین گفت نیچه اینچنین گفت و بعد هم پافشاری میکنید که منظورش این بوده که حالا هدف چیه معلوم نیست !!!
من اصراری ندارم ادیان رو وارد بحث کنم.
مجازات سر در برابر سر یا همون دفاع در برابر حمله !!!!! که شما در این تاپیک مطرح میکنی، یک دستور دینی هست.
شما مجازات های دیگه رو مطرح کنین، جوابتون رو هم متناسب با اون دریافت کنین.
یک استدعا هم دارم که اینقدر نگران کمبود مطالعه ما نباشین، شما نظراتتون رو بدین، ما هم نظراتمون رو میدیم. :n16:
علت اینکه فکر میکنید با نصیحت و کار کردن روی فکر این افراد نمیشه اونارو مجددا به جامعه برگرداند چیه؟نقل قول:
لطفا مثال بزنید که در فلان زندان فلان متخصصین روانپزشک و... روی مجرمان زیادی کار کردن و هیچ جوابی نگرفتن.
از طریق مجازات نمیتونی جامعه رو کنترل کنی، مثل خوردن آب شور برای فرد تشنه هست.نقل قول:
یک جامعه مثال بزنید که قوانین گرگ و گوسفند حاکم بوده و مجازات وضعیت اونجارو بهتر کرده.
مثلا ایران قبل و بعد از انقلاب؟ یا ...؟
بازم تاکید میکنم مثال عینی بزنید و اینقدر در دنیای فانتزی که مصداقی نداره سیر نکنید.
در تمامی کشورها یعنی کدوم کشورها و چه نوع مجازات هایی؟نقل قول:
باز هم کلی گویی بدون آوردن مثال از جرم و مجازات در کشورهای مختلف.
حذف خشونت در مجازات به هیچ وجه پدیده ایده آلی نیست، در بسیاری از کشورهای جهان مثل دانمارک و سوئد و سویس و ... پیاده شده و آمار جرم و جنایت هم کاهش پیدا کرده.
هیچ کشوری در دنیا به مردمش نمیگه هر کاری دوست دارین انجام بدین، بلکه قراره قانون اصلاحات جای قانون کینه پروری رو بگیره.نقل قول:
مطمئنا وقتی تزریق خشونت از طریق یک حکومت به جامعه اش کم بشه، مردمش هم به مرور آرام تر خواهند شد.
مثال آلمان نازی پس از هیتلر.
این استدلال شمارو بخواهیم قبول کنیم باید بگیم هیتلر با اون عظمت و مجازات های وحشیانه و کوره های آدم سوزی، وضعیت جامعه آلمان اون بود، هیتلر نباشه که آلمانی ها همدیگه رو میخورن !! اما تاریخ چیز دیگری نشون داده.
حتی یک مثال نقض تاریخی وجود نداره که یک حکومت وحشی و مجازات گر سقوط کرده باشه و مردمش آرام تر نشده باشن و جرم ها هم کمتر نشده باشه.
مرض از حکومت هاست نه از مردم و مجازات ها هم مردم رو نشانه میگیرند نه حکومت هارو، برای همین خشونت روز به روز بیشتر میشه و جامعه گسسته میشه.
البته بنده در حدی نیستم که بخوام نگران مطالعه شما باشم، مطمنا شما اهل مطالعه هستید، اونچیزی که باعث شد در مورد راسل بحث رو ادامه بدم نظر شما بود در جواب پست من که گفتید:نقل قول:
در پست قبلیم چند منبع از راسل معرفی کردم که اگر بخونید خواهید دید اونچیزی که گفتم برداشت شخصی من نیست بلکه دقیقا حرف خود راسل هست، بهرحال چون این بحث تاپیک رو منحرف میکنه بهتره ادامه پیدا نکنهنقل قول:
مثال گاو همسایه راسل هیچ ارتباطی به این قضیه نداره و صرفا یکی از دلایل انسان ها برای آزار نرساندن به دیگران رو مطرح میکنه !!
نقل قول:
علت اینکه فکر میکنید با نصیحت و کار کردن روی فکر این افراد نمیشه اونارو مجددا به جامعه برگرداند چیه؟
لطفا مثال بزنید که در فلان زندان فلان متخصصین روانپزشک و... روی مجرمان زیادی کار کردن و هیچ جوابی نگرفتن.
در صورتی این رویه جواب میده که زندانی مشکلی داشته باشه, برای مثال بیماری روانی, اعتیاد و سایر شرایط غیر عادیه دیگه. اما وقتی فردی سالم چنین خطایی میکنه. چگونه میشه اون رو با نصیحت و صحبت کردن به راه درست برگردوند؟!
فردی که از روی کینه هزاران نفر رو میکشه, مطمئنا از بدی کارش مطلعه و گوششم از نصیحت و راهنمایی پره و یقینا گوش شنوایی برای این حرف ها نداره.
موافقم.نقل قول:
از طریق مجازات نمیتونی جامعه رو کنترل کنی، مثل خوردن آب شور برای فرد تشنه هست.
یک جامعه مثال بزنید که قوانین گرگ و گوسفند حاکم بوده و مجازات وضعیت اونجارو بهتر کرده.
مجازات یکی از راه های کنترل جامعه است اما به تنهایی کافی نیست. نصیحت و فرهنگ سازی و درونی کردن ارزش ها هم مال قبل از وقوع جرم هست و نه بعد. اما اگه با وجود راهنمایی ها و صحبت ها و فرهنگ سازی ها باز هم فردی سالم و بدون مشکل جرمی مرتکب بشه, کار اون از صحبت گذشته.
خشونت در جامعه؟نقل قول:
هیچ کشوری در دنیا به مردمش نمیگه هر کاری دوست دارین انجام بدین، بلکه قراره قانون اصلاحات جای قانون کینه پروری رو بگیره.
مطمئنا وقتی تزریق خشونت از طریق یک حکومت به جامعه اش کم بشه، مردمش هم به مرور آرام تر خواهند شد.
اینکه مجرم رو به سزای اعمالش برسونن, نوعی خشونت جمعی محسوب میشه؟
عرض بنده این نیست که یک حکومت وحشی مثل هیتلر رو داشت, عرض بنده اینه باید در برابر جرم و جنایتی که بعد از فرهنگ سازی انجام میشه, محکم برخورد کرد.
شما مثال حکومت هیتلر رو زدید; حکومت هیتلر یک حکومت ظالمانه بود در حالی مجازات مجرم با شرایط ذکر شده هرگز ظلم نیست.
نقل قول:
حتی یک مثال نقض تاریخی وجود نداره که یک حکومت وحشی و مجازات گر سقوط کرده باشه و مردمش آرام تر نشده باشن و جرم ها هم کمتر نشده باشه.
مرض از حکومت هاست نه از مردم و مجازات ها هم مردم رو نشانه میگیرند نه حکومت هارو، برای همین خشونت روز به روز بیشتر میشه و جامعه گسسته میشه.
اون حکومت ها برای این سقوط کردند که اصلا به فکر درونی کردن ارزش ها نبودن و تنها از راه مجازات اقدام کردند, برای همینه که از اونها حکومت های وحشی نام برده میشه.
فکر کنم این موضوع اونقدر روشن هست که نیازی به مثال نداشته باشه، اما برای اینکه ببینید بقول شما در عالم فانتزی سیر نمیکنم و خود شما هم چنین عقیده دارید از نظرات خودتون دلیل میارم!! در پست 35 گفتید:نقل قول:
بنظرت افرادی که انگیزه جرم و جنایت رو پیدا کردن و به آینده بها نمیدن و در اثر خشم عقلشون از کار افتاده و به آینده و عقوبت فکر نمیکنن با حرف و نصیحت و روانشناسی دوباره به جامعه برمیگرده؟!!!نقل قول:
... چون بارها گفتم، کسی که انگیزه برای کشتن پیدا کنه، به آینده ذره ای بها نمیده و اینقدر خودش رو زرنگ تصور میکنه که گیر نیوفته یا در اثر خشم عقلش کار نمیکنه که به آینده و عقوبت فکر کنه.
مطمئن باشید اگر این عقیده شما صحیح بود هیچ زندانی بعد از ازاد شدن از زندان دیگه دنبال خلاف نمیرفت، در صورتی که کاملا برعکسه! بهرحال این موضوع انقد واضحه که حتی خودتون ناآگاه بش اعتقاد دارید!
جامعه مثال بزنم که که قوانین گرگ و گوسفند حاکم بوده و مجازات وضعیت اونجارو بهتر کرده!! مثالش میشه همه جوامع! شکل افراطی ترش کشورهای دیکتاتوری که مردم میترسن حتی نفس بکشن! فرض کن جامعه یه مدرسه هست که همه جور دانش اموز توشه، هم اروم هم سرکش، بنظرت اگر مدیر گاهی خشونت بخرج نده و چند نفر رو تنبیه نکنه (نه لزوما فیزیکی) و بذاره دانش اموزا مثه تو خیابون راحت باشن و هر کاری دوس دارن انجام بدن (گرگ و گوسفند) میتونه مدرسه رو کنترل کنه؟نقل قول:
از طریق مجازات نمیتونی جامعه رو کنترل کنی، مثل خوردن آب شور برای فرد تشنه هست.
یک جامعه مثال بزنید که قوانین گرگ و گوسفند حاکم بوده و مجازات وضعیت اونجارو بهتر کرده.
مثلا ایران قبل و بعد از انقلاب؟ یا ...؟
بازم تاکید میکنم مثال عینی بزنید و اینقدر در دنیای فانتزی که مصداقی نداره سیر نکنید.
اساسا تمام افتخار بشریت اینه که از قوانین جنگل به سمت تمدن و قوانین مدنی حرکت کرده! بدون وجود مجازات در جامعه امنیت به هیچ وجه وجود نخواهد داشت، فقط دقت کنید که منظور از مجازات تنها اعدام و ... نیست، زندان، جریمه های رانندگی، برخورد با اراذل و اوباش، و ... همه جزو مجازات هستن...
چنتا از هزاران مثالش کشورهای عراق، مصر و لیبی هستن در زمان حکومت دیکتاتورهاشون و بعد از سقوط اونها ... جرم و جنایت در این کشورها چه زمانی بیشتر بود؟ در زمان اون دیکتاتورها یا بعد از سقوطشون؟نقل قول:
حتی یک مثال نقض تاریخی وجود نداره که یک حکومت وحشی و مجازات گر سقوط کرده باشه و مردمش آرام تر نشده باشن و جرم ها هم کمتر نشده باشه.
تعداد جرایمی که از روی آگاهی کامل و بررسی های متعدد انجام میشن نسبت به جرایم تصادفی و از روی خشم و کینه تقریبا صفر هستند.نقل قول:
این حرف شما یک تناقض هست دوست عزیز.
از یک طرف میگین فرد سالم، از طرف میگین دیگه نمیشه اون فرد رو با نصیحت به راه راست اورد. پس دقیقا این فرد از چه نظر سالم هست؟؟!!!!!!!!!!!!!!!
اینایی که شما میگین مشخصات انسان های روانی هست و بیماری های روانی مانند بیماری های جسمانی قابل درمان هستند.
پزشک ها هم اگر مثل شما فکر میکردن باید دست از تلاش برای درمان سرطان میکشیدند، چون فعلا داره کشته میده.
دقت کنید کسی مخالف ارشاد و حتی جریمه نیست.نقل قول:
بحث مجازات های خشن و چشم در برابر چشم و سر در برابر سر هست که مورد تایید ادیان نیز می باشند.
مجرم رو اگر با خشونت به سزای عملش برسونی، باعث افزایش خشونت میشه.نقل قول:
فکر میکنی چرا میگن جلوی بچه ها گوسفند رو سر نبرید؟
چون باعث قسی قلب شدنشون میشه.
مجازات های جمعی هم ارمغانی جز قساوت قلب ندارن و خوی توحش رو در ناخودآگاه آدما زنده میکنن.
بازم نمونه هاش مشخصه که فعلا وحشی ترین مردم جهان در کدام مناطق زندگی میکنن.
درونی کردن ارزش ها یک شعار هست.نقل قول:
پیروان همه مکاتب فکر میکنن دارن ارزشی عمل میکنن.
اما کسی که خارج از گود اونارو بررسی میکنه به وضوح ضد ارزش هاشون رو هم میبینه.
همون نگاهی که شما به مکتب نازیسم با توجه به کارنامه اش داری خیلی ها به مکتب شما با توجه به کارنامه اش دارند.
ولی خوب باورش همیشه برای پیروان هر مکتبی سخت هست.
مگر اینکه انسان بتونه به مرحله ای برسه که پیرو نباشه که یک کم زیادی سخته، مخصوصا برای دوستان جوان ما. :n26:
آره چرا بر نگرده؟نقل قول:
شما و من مگه کم تو زندگیت دروغ گفتیم و بعدش پشیمون شدیم و برگشتیم؟
حالا اگه یک مکتبی داشتیم که با اولین دروغ زبونمون رو از حلقمون بیرون میکشید با این استدلال که کسی که یکبار دروغ گفت بازم دروغ میگه، دنیا گلستان میشد؟
خیلی از بخش های زندگی یک تجربه است، قتل مثل دروغ یک خطاست. اما این خطا هم مثل همه خطاها قابل جبران هست.
نگاهتون رو به انسان نرم تر کنید میبینید مشکل در قضاوت کردن ما از دیگران است.
به خاطر این هست که این زندان ها فعالیت فرهنگی و روانی ندارن.نقل قول:
اونارو میکنن تو یک قفس با یک مشت خلافکار دیگه، راه حل های جدید تر هم یاد میگیرن.
تاکید ما بر اصلاح توسط متخصص هست که گویا شما به این بخشی که مدام داره تکرار میشه رو دقت نمیکنید.
کسی مخالف جریمه های اصلاح کننده نیست.نقل قول:
صحبت سر مجازات های خشن هست که اگر جای فاعل و مفعول عوض بشه، یک عمل قبیح شمرده بشه.
و صرف عامل زمان بتونه قباحت یک جرم رو با نام مجازات از بین ببره.
رام کردن انسان با چوب، همانند رام کردن حیوان با چوب میتونه اورو مدتی اروم نگه داره ولی به محض پیدا کردن فرصت، انسان همانند حیوان شورش خواهد کرد.
پس بهتره زیاد به راه های رام کردن حیوانی مثل شلاق و کشتن و ضرب و جرح نیاندیشیم.
بقیه مجازات ها که نوع حیوانیش موجود نیست، میتونه مصلح باشه.
این کشورایی که مثال زدین دیگه خودش واضح هست مربوط به چه گروه هایی هستند.نقل قول:
مطمئنا ریشه دیکتاتورهاشون اگر خشک میشد وضعیتشون بهتر میشد ولی نشد، چون طرفدارای حکومت های ساقط شده در جامعه هنوز زیاد هستند و باید منتظر بود تمام بشن.
تمام بشن این کشورها هم به روال عادی بر میگردن، هرچند مکتب بر پایه خرد ندارن که بشه روی تفکر حساب باز کرد.
برای همین مدام بازیچه این و ان میشن.
داشتم کتاب Relative Justice از Tamler Sommers رو می خوندم (کتاب فوق العاده ای درباره مسئولیت پذیری اخلاقی و مجازات است).
سوالی که چند صفحه پیش پرسیدم و کسی پاسخ نداد مسئله مهمی در قضیه مجازات است:
این فرض در خیلی از مواقع خیالی نیست. بطور مثال تومور هایی در مغز هستند که بواسطه محلی که قرار گرفتند تاثیر بسیار شدیدی روی رفتار شخص می گذارند و بعضی مواقع مستقیما به رفتار بسیار خشونت زا می انجامند و بعد از اینکه افراد درمان میشن (معمولا بوسیله جراحی و خارج کردن تومور)، رفتار خشونت آمیز شخص هم کاملا از بین میره. فرضا شخصی یک قتل انجام میده، بعد از بازداشت متوجه میشیم این شخص توموری در مغز داره که بعد از در آوردن این تومور این شخص کاملا رفتار خشونت آمیزی که داشته از بین خواهد رفت... چکار کنیم؟ درمان و آزادی؟ درمان و مجازات؟ فقط مجازات؟نقل قول:
به نظر من نقطه مبهم قضیه صرفا در این نیست که اون فرد قاتل درمان پذیر و قابل اصلاح هست یا نه.نقل قول:
نحوه جبران میزان آسیبی که به یک نفر رسیده هم اهمیت داره.
مثلا فردی دیوانه به خانواده ای حمله کرده بود، جلوی چشم پدر به دختر و همسرش تجاوز کرده بود و بعد اونهارو جلوی چشم مرد کشته بود.
اگر فرض رو هم بذاریم که اون انسان دیوانه درمان بشه، چه راهکاری برای تسلی خاطر اون پدر هست؟
یا اون دخترهایی که در جوانی رو صورتشون اسید پاشیده شد و تا آخر عمر قرار هست کور زندگی کنن، چه قدر از این زجر کوری رو اون اسید پاش پس از درمان باید تحمل کنه؟
و ....
من به شدت با مجازات های خشن مخالفم، اما شوک های بسیار بزرگی که در اثر این جرایم خشن به قربانی وارد میشه چطوری بازیابی و ترمیم شود؟
علاوه بر درمان خاطیان ما باید ببینیم چه گزینه هایی برای درمان آسیب دیدگان داریم، اونم آسیب های غیرقابل جبران.
باید ببینیم هدف از مجازات چیه... اگه هدف قصاص باشه که در بعضی از موارد ضروری هست با نظر آقای راسل موافقم... وقتی قتل انجام میشه و آثار بزرگ و برگشت ناپذیر داره فرقی نمیکنه یه شخص دیوانه این عمل رو انجام داده یا یه شخص کاملا" هوشیار و خودآگاه... چیزی که اینجا مهمه همون اثر به جا مونده هست که راهی جز مجازات نداره یا من نمیشناسم....نقل قول:
اما وقتی بحث اصلاح مطرح میشه... مثلا" فرض کنید فردی رو که یه عمل خشونت آمیز انجام داده میندازیم زندان تا دیگه در آینده چنین عملی مرتکب نشه... اگه بدونیم مثلا" طبق گفته شما یه تومور باعث این عمل شده، خوب درمان باید انجام بشه و مجازات هم ضروریتی نداره وقتی میدونیم با این درمان دیگه چنین عملی مرتکب نخواهد شد.
بنابراین در حالت کلی بحث اینه که هدف از مجازات قصاصه یا اصلاح اگر قصاص باشه خوب فرقی نداره چه کسی این عمل رو انجام داده و چه شرایطی داشته اما اگه هدف اصلاح باشه خوب درمان قطعی راه بهتری برای اصلاح هست...
مثلا" تو همین ایران اگه شخصی به دلیل زورگیری دستگیر بشه حتی اگه طرف مورد زورگیری رضایت کامل هم بده باز هم شخص مجازات میشه اما اگه همون شخص مرتکب قتل بشه اگه اولیای دم رضایت بدن آزاد میشه! پس هنوز کامل مشخص نیست مجازات برای قصاصه یا اصلاح...
بنظر من باید مجازات بشه ولی نه مثل اشخاص سالم مجازاتی برای اصلاح ، بلکه با توجه به شرایطش. البته نمیشه تمام شرایط رو در قانون پیش بینی کرد ولی کم کم اصلاحیاتی بهش اضافه میشه. این نوع مجازات بیشتر بخاطر عدالت و همچنین احقاق حق قربانی هست هر چند غیر اخلاقی بنظر برسه. (منظورم این نیست که مثلا یک سگِ مجرم رو در مقام متهم اعدام کنیم - هرچند برای سگهای شکاری تربیت شده گاها استفاده میشه)نقل قول:
در بررسی کلی قضیه می بینیم شخصی به دیگری ضرر زده (انسان، حیوان، ماشین) و شخصی دیگر ضرر کرده (انسان، حیوان، ماشین) ، بخشی از هدف مجازات به متهم مربوطه و بخش دیگری به شاکی. در مثال بالا بخش متهم (اصلاح) از بین میره ولی همچنان بخش شاکی (حق و عدالت) باقی هست. بنابراین مجازاتی مناسب باید براش در نظر گرفته بشه که نظر شاکی هم کمی نقش داره و مثلا میتونه ببخشه یا درخواست تخفیف بده. در اینصورت نهادهای حمایت کننده میتونن برای دفاع از متهم حقوق شاکی رو بهش بدند تا ازش رضایت بگیرند.
سوال سختی هست، بقول دوستان اگر هدف مجازات فقط اصلاح باشه که نباید مجازات بشه، اما وقتی بحث احقاق حق و عدالت پیش میاد انسان دوست داره کمی متفاوت به مساله نگاه کنه...نقل قول:
بنظر من اگر اون فرد واقعا اراده نداشته و مقصر تنها اون تومور هست، عقلا نباید مجازات بشه، چون در اون لحظه نه اراده داشته و نه عقلش درست کار میکره، مثل اینه که فردی تو خواب اتفاقی کسی رو بکشه، مثلا دستش بیافته رو دماغ و دهن یه نوازاد و خفش کنه ... هر چند از نظر احساسی و عاطفی ما دوست داریم چنین فردی رو مجازات کنیم تا به آرامش برسیم ...
مجازات اگر بطور پیامدگرایی تاثیر مثبت داشته باشه میتونه کار درستی باشه.
در فلسفه اخلاق و همینطور فلسفه مجازات، مفهومی وجود داره با عنوان Restorative Justice (عدالت بازگرداننده) که در مقابل تنبیه/Punishment قرار می گیره (سیستم فعلی)، بر این اساس مجازات یک جرم بر اساس قوانین از پیش تعیین شده مشخص نمیشه، بلکه برای هر مورد بطور خاص، نگاه میشه به اینکه قربانی چه بلایی سرش اومده و چکار میشه کرد برای اینکه این آسیب های وارد شده جبران و بازگردانده بشه، و در این راه فرد خاطی و مهاجم موظف به انجام کارهای لازم برای کمک به بازگرداندن آسیب های وارده به قربانی است. هدف عدالت بازگرداننده پیدا کردن بالانسی مناسب بین حقوق شخص خاطی، و نیازهای قربانی است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
فرضیات فلسفی این موضع:
1. وقتی شخصی با اعمال خود به دیگری آسیب می زند، شخص قربانی حق و حقوقی نسبت به زمان/مال/جسم شخص خاطی پیدا می کند.
2. جرائم مرتکب شده نسبت به فرد هستند، نه نسبت به دولت و حکومت.
این سیستم در حال حاضر تا حدی در اکثر سیستم های قضایی جهان (از جمله ایران) وجود داره، ولی تقریبا در هیچ جای جهان "اساس" کار نیست.