آموزش C# از ابتدا تا انتها

بخش چهل ام

تعیین سایز آرایه پس از اجرا سایز آرایه بیان‌گر تعداد آیتم‌هایی هست که می‌تواند در خود نگه‌داری کند. شما تعریف آرایه با یک سایز معینی را بدین شکل فرا گرفتید:
int[] Array;
Array = new int[10];
و یا:
int[] Array = new int[10];
همانطور که در مقدمه برای شما آورده شد، مشکلی که ممکن است برای شما بوجود بیاید این است که باید پس از اجرای برنامه،‌ سایز آرایه تعیین شود.
ما بدین شکل عمل خواهیم کرد با اضافه کردن یک Text Box و Button، سایز مورد نظر کاربر را از طریق Text Box دریافت کنیم و پس از کلیک کردن بر روی button، سایز آرایه را تعیین کنیم.
از پروژه‌ای که از پیش داشتیم، فرمتان را به شکل زیر در آورید:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


همانطور که می‌بینید ما بصورت پیشفرض، مقدار ۵ را در Textbox وارد کردیم؛ شما می‌توانید هر مقداری را که مورد نیاز خودتان است، وارد نمایید!
بر روی Button خود دوبار کلیک کنید تا وارد بخش کدنویسی شوید. کدهای زیر را وارد کنید:
int aNumber = int.Parse(textBox1.Text);
int[] arraySize = new int[aNumber];
خط اول در کد مقدار وارد شده در TextBox را دریافت می‌کند و به عدد صحیح تبدیل کرده و در متغیر aNumber ذخیره می‌کنیم. سپس این مقدار را در خط بعدی به آرایه مورد نظر ما اعمال می‌کنیم.
حلقه زیر را نیز در ادامه کدهایتان قرا دهید تا مقدار دهی به آرایه مورد نظرتان انجام شود:
for (int i = 0; i != (arraySize.Length); i++)
{
arraySize[i] = i+1;
listBox1.Items.Add(arraySize[i]);
}
برنامه خود را مجدداً اجرا کنید و بر روی Button کلیک کنید؛ چنین چیزی را مشاهده خواهید کرد:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


حال مقدار ۵ را حذف کنید و عدد دیگری را وارد کنید؛ خواهید دید که آرایه شما مقدار دهی جدیدی را خواهد داشت. یعنی در واقع در حالی که برنامه در حال اجراست (Run-Time) شما به آرایه خودتان سایزهای متفاوتی را منتسب می‌کنید.

بخش چهل و یکم

آرایه‌های چندبعدی چیزی که تا کنون برای تعریف آرایه‌ها داشتیم، مشابه شکل زیر بود:
int[] array = new int[5];
که در واقع، ۵ خانه از حافظه را به شکل سطری و پشت سر هم رزرو می‌کند. به جدول زیر نگاه کنید؛ متوجه سطری بودن یک آرایه می‌شوید؛ بدین شکل که در هر Position (محل) از حافظه که مختص این آرایه هست، مقداری ذخیره شده است.


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


حال فرض کنید که بخواهیم که در یک آرایه، به جای سطر(ها)، همزمان هم سطر داشته باشیم و هم ستون؛ در واقع یک آرایه‌ی دو بعدی می‌خواهیم که به ازای هر یک خانه از سطرها، چندین ستون داشته باشد. به جدول زیر دقت کنید.


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


برای اینکه یک آرایه دو بعدی در سی‌شارپ پیاده سازی کنیم، از دستور (Syntax) زیر استفاده می‌کنیم:
int [ , ] arrayTimes;
سپس بایستی آن را new کنید که برای مثال بدین شکل آن را new می‌کنیم:
arrayTimes = new int[5, 3];
به دو رقم ۵ و ۳ دقت کنید؛ رقتم اول، محل سطرها هست و رقم دوم، ستون‌های موجود برای هر یک سطر می‌باشد.
استفاده از یک آرایه دو بعدی، هر چند بعضی وقت‌ها واقعاً یک نیاز است، اما خوب،‌ از لحاظ بهینه بودن در بعضی مواقع دچار تردید خواهید شد؛ چرا که برای دسترسی به عناصر آن، می‌بایست از دو حلقه تو در تو استفاده کنید!
کدهای زیر را برای یک button تعریف کنید:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


و با اجرای فرم خود و کلیک بر روی Button، چنین چیزی را خواهید داشت:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


توجه کنید که مبحث آرایه‌های چند بعدی، تنها به دو بعد مختص نیست؛ شما می‌توانید به همین شکل، آرایه‌های سه بعدی (مکعبی) و بیشتر نیز ایجاد کنید!

بخش چهل و دوم

• بکارگیری رشته‌ها در آرایه‌ها

با استفاده از پروژه‌های سابق، یک button به فرم خود اضافه کرده و مشخصه Text آن را به String Arraysتغییر دهید. روی آن دابل کلیک کنید تا وارد بخش کدنویسی آن شوید.
برای اینکه متنی را در آرایه ذخیره کنید، می‌بایست نوع آرایه را از جنس string انتخاب کنید؛ شکل کلی تعریف آرایه همچنان ثابت خواهد ماند.
string[] arrayStrings;
arrayStrings = new string[5];
بنابراین کد بالا آرایه‌ای با ۵ خانه برای شما در حافظه رزرو خواهد کرد که بتواند مقادیری از اون متن در خود ذخیره کند.
اکنون این ۵ خانه را مقدار دهی می‌کنم؛ دقیقاً به همان شکلی که آرایه‌های int را مقدار دهی می‌کردیم:
arrayStrings[0] = “This”;
arrayStrings[1] = “is”;
arrayStrings[2] = “a”;
arrayStrings[3] = “string”;
arrayStrings[4] = “array”;
کدهای بالا را نیز به کدهای مربوط به button جدید خود اضافه کنید تا در ادامه حلقه‌ی ForEach را برای شما معرفی کنیم.
حلقه‌ای جدید با نام ForEach
همانند قبل، برای اینکه به تک‌تک خانه‌های موجود در آرایه‌ی خود دسترسی پیدا کنید، می‌بایست که از یک حلقه for استفاده کرده تا در تک‌تک خانه‌های موجود گشت بزنید و مقادیر آن‌ها را به خروجی بدهید. چیزی شبیه به کد زیر:
for (int i=0; i != (arrayStrings.Length); i++)
{
listBox1.Items.Add(arrayStrings[i]);
}
اما ما حلقه‌ی دیگری داریم که تا کنون با آن آشنا نبوده‌اید که به آن حلقه foreach می‌گویند. این حلقه زمانی برای شما کاربرد خواهد داشت که در حال کار کردن با «مجموعه»ای از مقادیر هستید. نحوه‌کار کردن با این حلقه را برای شما توضیح خواهیم داد، اما فعلاً کد زیر را بجای کد بالا در ادامه کدهایتان قرار دهید:
foreach (string ArrayElement in arrayStrings)
{
listBox1.Items.Add(ArrayElement);
}
کد بالا که در Visual Studio کپی کرده‌اید، به کلمات کلیدی (Keywords) که با رنگ آبی مشخص می‌شوند دقت کنید که در کجاها قرار گرفته‌اند. شما ابتدا با کلمه foreach شروع کرده و به همراه آن، یک جفت پرانتز باز-بسته در مقابل آن قرار داده و با اضافه کردن یک جفت براکت باز-بسته، محدود حلقه خود را مشخص می‌کنید.
به کد موجود در میان پرانتز دقت کنید؛
string ArrayElement in arrayStrings
در واقع کد بالا حاوی دو بخش است که ما آن را در یک بخش می‌نویسم. در قسمت اول، یعنی string ArrayElement، شما یک متغیر جدیدی از همان نوع (string) تعریف می‌کنید. این متغیر جدید، المان‌های موجود در هر یک (معنی کلمه for each) از مکان‌ موجود در آرایه‌ی خود را در نزد خودش نگه‌داری می‌کنید. در قسمت دوم، مکانی‌ست که شما به سی‌شارپ می‌گویید که نام آرایه/مجموعه شما چیست که پس از استفاده از کلمه کلیدی in، نام آن را می‌نویسید.
در واقع این حلقه در هر مرحله از اجرای خود، تک‌تک خانه‌های آرایه/مجموعه نام‌برده شده را گشت می‌زند، آن را در ArrayElement ذخیره می‌کند و سپس آن را به listBox اضافه می‌کند. به عکس زیر هم دقت کنید که مفهوم حلقه foreach را برای شما ساده‌تر می‌کند:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


نرم‌افزار خود را اجرا کنید؛‌ بر روی button جدید کلیک کرده، می‌بایست نتیجه مشابه زیر باشد:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بخش چهل و سوم

استفاده از List<> همانطور که از نامش پیداست، مفهومی که با آن سر و کار داریم یک «لیست» است؛ یعنی زمانی از آن استفاده می‌کنیم که بخواهیم آیتم جدیدی به آن اضافه، آیتمی را از آن حذف و یا در آن جستجو کنیم؛ یا مثلاً اطلاعات وارد شده را Sort (مرتب) کنیم و …
برای مثال، شما معلمی هستید که در کلاس خود ۱۰ دانش‌آموز حضور دارند. شما می‌توانید لیستی از دانش‌آموزان خود درست کنید که اسامی آن‌ها را ذخیره کرده، اگر آن‌ها را بر اساس حروف الفبا مرتب کنید، دانش‌آموز جدیدی را اضافه کنید و یا دانش‌آموزشی را از آن حذف نمایید. اگر از یک آرایه معمولی استفاده کنید، می‌دانید که انجام کارهای فوق بسیار سخت است.
اکنون Visual Studio را اجرا نموده و یک پروژه جدید ایجاد نمایید. یک Button و Listbox اضافه کنید. بر روی Button خود دابل-کلیک کنید تا وارد بخش کدنویسی مربوطه شوید. به کدهای آماده (خصوصاً کدهای بالا) دقت کنید. الان شما کدهایی را می‌بینید که با Using شروع می‌شوند.
Using مربوط به List<>، همانی هست که کد آن بدین شکل است: System.Collections.Generic
اگر نمی‌توانید آن را ببینید، خودتان آن را بصورت دستی اضافه کنید.


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


نحوه نعریف یک لیست در سی‌شارپ به‌شکل زیر می‌باشد:
List<string> students = new List<string>();
ابتدا با کلمه کلیدی List شروع کرده، در داخل علامت‌های مربوطه نوع لیست خودتان را انتخاب می‌کنید و پس از ایجاد یک فاصله (Space)، نام متغیر را تعیین می‌کنید و در نهایت، آن را new می‌کنید. کدهای شما می‌بایست که به شکل زیر شده باشند:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


اکنون زمان اضافه کردن اطلاعات به لیست خود می‌باشید. برای اضافه کردن اطلاعات به لیست خود، می‌توانید پس از ذکر نام لیست خود که انتخاب کرده‌اید، از متد Add استفاده نمایید. به کدهای زیر دقت کنید:
students.Add(“Jenny”);
students.Add(“Peter”);
students.Add(“Mary Jane”);
کدهای شما اکنون بدین شکل خواهند بود:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


برای دسترسی به لیست خود نیز می‌توانید از حلقه foreach استفاده کنید. کد زیر را اضافه کنید:
foreach (string child in students)
{
listBox1.Items.Add(child);
}
بدین ترتیب که ما با استفاده از این حلقه در این لیست در حال گردش هستیم. اگر هم می‌خواهید از لحقه معمولی For استفاده کنید، می‌توانید از کد زیر استفاده نمایید:
for (int = 0; i <students.Count; i++)
{
listBox1.Items.Add(students[i]);
}
دقت کنید که Count در student.Count تعداد آیتم‌های موجود در لیست را برمی‌گرداند.
اما پیشنهاد می‌شود که در لیست‌ها از حلقه‌های Foreach استفاده کنید.
کدهای خودتان را اجرا کنید؛ نتیجه را خواهید دید!
مرتب‌سازی لیست
یکی از مهمترین کارهایی که می‌توان در List<> انجام داد، مرتب‌سازی آن می‌باشد. شما می‌توانید با استفاده از متد Sort()، اقدام به مرتب‌سازی مقادیر موجود در داخل لیست اقدام نمایید. به کد زیر دقت کنید:
students.Sort();
اگر کد زیر را پیش از نمایش آیتم‌ها در Listbox اضافه کنید، خواهید دید که نتیجه‌ی حاصل، یک لیست مرتب‌شده بر اساس حروف الفبا می‌باشد. اگر نوع لیست را از نوع عدد می‌گرفتید، نتیجه‌ی حاصل، بر اساس ترتیب اعداد می‌بود.
برای اینکه لیست خود برعکس کنید، می‌توانید از متد Reverse() استفاده کنید. به کد زیر دقت کنید:
stundents.Reverse();
حذف مقدار از List<>
شما می‌توانید از دو روش مقادیر موجود در لیست را حذف کنید؛ یا اینکه مقدار مورد نظر را می‌دانید و آن را به تابع می‌گویید تا آن را حذف کند، و یا یک رنجی از می‌خواهید حذف کنید که باید شماره محل قرار گرفتن آن را به متد پاس دهید. این کارها توسط دو متد Remove و RemoveRange انجام می‌شود. به کدهای زیر دقت کنید:
student.Remove(“Peter”);
این کد، آیتم مربوط به Peter را حذف می‌کند.
student.RemoveRange(0, 2);
این کد، اولین مقدار (که در اینجا صفر است) محل شروع حذف کردن را به شما می‌گوید و مقدار دوم (که ۲ می‌باشد) تعداد خانه‌های بعد از اولین مقدار (که اینجا صفر است) را که می‌خواهید حذف کنید را از شما می‌گیرد.

بخش چهل و چهارم

آشنایی و استفاده از Hashtable ما زمانی از Hashtableها استفاده می‌کنیم که می‌خواهیم آیتم‌هایی را به مجموعه‌ی خود اضافه کنیم که براساس کلید/مقدار باشند. شاید برایتان کمی مفهوم کلید/مقدار (Key/Value) ناآشنا باشد، پس با یک مثال با هم جلو می‌رویم.
برای مثال، نام یک دانش‌آموز و نمره‌ی او در امتحان. در واقع شما می‌توانید چنین مقادیری را در Hashtable اضافه کنید؛ یعنی می‌توانید نوع string و int را با همدیگر مخلوط کنید.
به فرمی که در جلسه پیش ساخته‌ایم، یک Button اضافه کنید؛ بر روی آن دابل کلیک کنید. ابتدا به قسمت بالای کدها (بخش Usingها) دقت کنید. توجه داشته باشید که برای استفاده از Hashtable، می‌بایست از Using زیر استفاده کنید:
using System.Collections;
شما تا الان عبارت System.Collections.Generic را داشته‌اید، اما Hashtable جزو این namespace نیست، بلکه جزو namespace با نام Collections می‌باشد.
در داخل بخش کدنویسی مربوط به Button جدید خود، با استفاده از کد زیر یک Hashtable تعریف کنید:
Hashtable students = new Hashtable();
با استفاده از کد بالا، شما شی‌ءای با نام Students از نوع Hashtable تعریف می‌کنید. برای اینکه به این Hashtable مقدار بدهید (آیتم‌هایی را به آن اضافه کنید)، شما دو راه پیش رو خواهید داشت. یعنی در واقع اینکار به دو روش انجام می‌شود.
راه اول:
students[“Jenny”] = ۸۷;
students[“Peter”] = “No Score”;
students[“Mary Jane”] = ۶۴;
students[“Azhar”] = ۷۹;
راه دوم:
students.Add(“Jenny”, ۸۷);
students.Add(“Peter”, “No Score”);
students.Add(“Mary Jane”, ۶۴);
students.Add(“Azhar”, ۷۹);
کارهایی که در کدهای بالا در حال انجام است کاملاً مشخص است؛ نام دانش‌آموز در ابتدا قرار می‌گیرد و در مقابل آن نمره‌ی مربوط به امتحان او وارد می‌شود.
اما باید به نکته‌ای توجه کنید؛ در روش اول، اگر دو نام متشابه با مقادیر متفاوت داشته باشید، مشکلی برایتان بوجود نخواهد آمد، اما در روش دوم، کامپایلر از شما خطا می‌گیرد. به مثال زیر دقت کنید:
کد غلط:
students.Add(“Jenny”, ۸۷);
students.Add(“Jenny”, ۳۵);
کد درست:
students[“Jenny”] = ۸۷;
students[“Jenny”] = ۳۵;
برای اینکه خودتان نیز در این پروژه کار با Hashtableها را امتحان کنید، کدهای زیر را قرار دهید:
Hashtable students = new Hashtable();
students[“Jenny”] = ۸۷;
students[“Peter”] = “No Score”;
students[“Mary Jane”] = ۶۴;
students[“Azhar”] = ۷۹;
foreach (DictionaryEntry child in students)
{
listBox1.Items.Add(“student: “ + child.Key + “ ,Score: “ + child.Value);
}
پیش از آن‌که کدهای بالا را اجرا کنید، به عبارت زیر دقت کنید:
DictionaryEntry child
در سی‌شارپ، در هنگامی که از حلقه foreach برای Hashtableها استفاده می‌کنید، می‌بایست که از نوع داده DictionaryEntry استفاده کنید؛ به این دلیل است که این نوع داده می‌تواند همزمان هم Key را به ما برگرداند و هم Value را.
به عبارت‌های child.Key و child.Value نیز دقت کنید؛ این‌ها همان Key/Valueهایی هستند که می‌توانید بصورت مستقیم به آن‌ها دسترسی پیدا کنید؛ که ما در اینجا برای نمایش نام دانش‌آموز و نمره‌ی او در ListBox، مجبور شدیم که از آن‌ها استفاده کنیم.
نرم‌افزار خود را اجرا کنید؛ باید شاهد چنین نتیجه‌ای باشید:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


درضمن توجه داشته باشد که در Hashtableها نیز همانند لیست‌ها می‌توانید مقادیری را اضافه و حذف نمایید. برای حذف باید از Key استفاده کنید و بدین شکل حذف کنید:
students.Remove(“Peter”);

بخش چهل و پنجم

• آشنایی با و نحوه‌ی استفاده از Enumeration

شما با استفاده از Enumerationها، می توانید مجموعه ای از اشیاء مورد نظرتان را پیاده سازی کنید. برای مثال، در نظر بگیرید که می خواهید که یک لیستی از عناوین دروسی که یک دانشجو می تواند آن ها را مطالعه کند را داشته باشید. شما در اینجا می توانید از Enumeration استفاده کنید.
پروژه ای را که جلسه ی پیش داشتیم را مجدداً اجرا نمایید؛ یک button جدید به فرم خود اضافه کرده و نام آن را به Enumeration تغییر دهید. بر روی button ای که هم اکنون آن را ساخته اید دابل کلیک کنید تا وارد بخش کد نویسی شوید.
با توجه به عکس زیر، سطری که با enum شروع می شود را بیرون از متد مربوط به button بنویسید.


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


شما ابتدا از کلمه ی کلیدی enum استفاده می کنید. بعد آن یک فاصله (space) ایجاد کرده اید؛ نام مربوط به لیست خود را وارد می‌کنید. در میان دو براکت، لیست مورد نظر را نوشته و برای ایجاده فاصله میان هر آیتم، از کاما استفاده می‌کنید. ما در لیست بالا، ۵ آیتم را اضافه کرده‌ایم.
برای اینکه از لیست خود استفاده کنید، در داخل کد مربوط به Button جدید خود، خط زیر را وارد کنید:
Subjects newSubject = Subjects.Science;
در واقع شما نام را وارد کرده، و یک شی جدید از آن در ادامه با نام دلخواه می‌سازید. پس از درج مساوی و نوشتن مجدد اسم لیست خود، با توجه به عکس پایین، لیستی که از قبل اضافه کرده‌اید برای شما نمایان می‌شود که می‌توانید از میان آن، موردی را انتخاب کنید. در ضمن، دقت کنید که آیتم‌ها به ترتیب از شماره صفر شماره‌گذاری می‌شوند و تا انتها پیش می‌روند.


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


برای آن که لیست را در یک Message Box نمایش دهید، می‌توانید از دستور زیر استفاده کنید:
MessageBox.Show( newSubject.ToString() );
با باید توسط متد ToString() آن را تبدیل کنیم؛ چرا که مقادیر در اصل بصورت متن نیستند!

بخش چهل و ششم

عملیات و دستکاری‌ها بر روی String در بخش‌های آموزشی‌ای که تا کنون همراه با ما بوده‌اید، با متغیرهای از نوع String بسیار زیاد کار کرده‌اید، اما همه امکانات این متغیرها، تنها چیزهایی که تا کنون فراگرفتید نیست؛ موارد بسیاری وجود دارد که حتی تا فرصت گفتن آن‌ها رو هم نخواهیم داشت.
سی‌شارپ همراه با متدها و توابع مختص به خودش برای کار با متغیرهای از نوع String عرضه شده. برای آشنایی با بعضی از امکانات موجود، می‌توانید هم اکنون پروژه‌ی جدیدی را از نوع Windows Application ایجاد کرده، یک Button و یک Textbox به فرم خود اضافه کنید.
برای Textbox، مشخصه‌ی Text آن را به “some text” تغییر دهید. دقت کنید که دقیقاً عین عبارت نوشته شده را در Textbox بنویسید (از حروف بزرگ انگلیسی استفاده نشود.)
اکنون بر روی Button خود دابل-کلیک کرده تا وارد بخش کدنویسی مربوط به آن شوید. سپس خط کد زیر را در آن وارد کنید:
string stringVar = textbox1.Text;
در خط بعدی، کد زیر را بنویسید:
textbox1.Text = stringVar.
هنگامی که این نقطه‌ی موجود در آخر را قرار می‌دهید، منوی IntelliSense برای شما ظاهر میشود که دارای متدهای بسیار بسیار زیادی می‌باشد:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


یک لیست بلند‌تری از امکانات موجود را نیز می‌توانید در تصویر زیر ببینید:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


بعضی از متدهای موجود ممکن است که اصلاً از آن‌ها استفاده نخواهید کرد، بعضی دیگر نیز ممکن است استفاده‌ی روزانه شما باشد.
برای زمان فعلی، گزینه ToUpper را انتخاب کنید. چون این یک متد است، باید یک جفت پرانتز باز و بسته در مقابل آن قرار دهید. (دقت کنید که در سی‌شارپ، متدها با رنگ بنفش نشان‌داده می‌شوند.) همانطور که در تصویر زیر می‌بینید، دو تعریف برای این تابع موجود می باشد. می توانید با استفاده از کلیدهای جهت ( بالا و پایین ) ، به دو تعریف ان دسترسی داشته باشید.


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


برای استفاده فعلی ما، تنها یک جفت پرانتز باز و بسته ی خالی قرار خواهید داد. به صورت زیر:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


هم‌اکنون برنامه خود را اجرا کنید؛ بر روی Button کلیک کرده و ببینید که چه اتفاقی می‌افتد. می بینید که تمامی حروف کوچک به حروف بزرگ تبدیل شده اند.


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


متد دیگری با نام ToLower وجود دارد که عکس متد قبلی عمل می کند؛ در واقع حروف بزرگ را به کوچک تبدیل می کند.
در بخش های بعدی، با قابلیت های دیگر آشنا خواهید شد.

بخش چهل و هفتم

انجام عملیات هنگامی که بخش قبلی برای شما منتشر شد، دیدید که در توابع و متدهای فراوانی برای انجام عملیات مختلف بر روی String وجود دارند. اگر نگاه دیگری به آن بیندازید، می‌بینید که سه متد متشابه در رابطه با Trim کردن وجود دارند؛ Trim، TrimEnd و TrimStart. توسط این متدها، می‌توانید کارکترها را Trim کنید. اما Trim چیست؟
Trim بدین معنی‌ست که کارکترهای اضافی و بیخود اطراف یک متن را از بین می‌برد. فرض کنید که در یک فرم از کاربر خود می‌خواهید که نام خود را وارد کند. اگر این کاربر نام خود را همراه با اضافه کردن فواصل بیخود وارد کند (یعنی قبل از اسم یا بعد از اسمش به تعداد زیادی space وارد کند) نتیجه چه می شود؟ خواهید دید که همه ی آن فواصل اضافه، همراه با اسم کاربر وارد پایگاه داده های شما شده و عملاً جستجوی رکوردها را برای شما سخت تر خواهد کرد.
توسط متد Trim شما می توانید که این فواصل اضافی را حذف کنید و سپس آن ها را در پایگاه داده های خود ذخیره کنید. اما هر یک از آن سه تابع چه کاری می کند؟
Trim: توسط این متد هرگونه فاصله ی اضافی را در هر کجای متن شما را پاکسازی میکند.
TrimEnd: این متد، فواصل اضافی را در انتهای متن حذف می کند.
TrimStart: این متد، فواصل اضافی را در ابتدای متن حذف می کند.
به پروژه ی قبلی خود مراجعه کنید و یک Button جدید به فرم خود اضافه کنید. می‌ توانید که property مربوط به Text هر یک از Button ها را تغییر دهید. برای button اول Text را “Uppercase” وارد کنید. برای button جدید، text را “Trim” وارد کنید.
یک Text box دیگری را اضافه کنید و Text مربوط به آن را به شکل زیر همراه با رعایت فواصل وارد کنید:
“ Trimming “
فرم خود را به شکل زیر درآورید:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


بر روی button جدید خود دابل-کلیک کنید تا وارد بخش کد نویسی آن شوید. ما می توانیم که تعداد کارکترهای موجود در یک string را توسط stringLength محاسبه کنیم. کد زیر را وارد کنید:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


خط اول متن موجود در text box را دریافت کرده و در متغیری به نام stringTrim ذخیره می کند. به خط دوم دقت کنید؛ در این خط متغیری از نوع int تعریف شده و سپس تعداد کارکترهای موجود در متغیر stringTrim را در خود ذخیره می کند و در خط سوم، توسط یک Message box، تعداد کارکترهای موجود به نمایش گذاشته می شود.
اگر برنامه‌ی خود را اجرا کنید، خواهید دید که جواب آن ۱۴ می باشد؛ یعنی علاوه بر ۸ کارکتر که مربوط به خود کلمه Trimming می باشد، ۶ کارکتر مربوط به فواصل موجود در ابتدا و انتهای کلمه است.
به کد خود بازگشته و کد خود را مطابق شکل زیر تغییر دهید:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


اگر می خواهید که توسط متد Trim، فواصل اضافی موجود را حذف کنید، در بین پرانتزهای موجود برای متد trim، چیزی قرار ندهید. در واقع، این متد را بدون آرگومان صدا بزنید و از آن استفاده کنید.
اما اگر می خواهید که یک کارکتر خاصی (در اینجا برای مثال خط فاصله استفاده شده) را از بین ببرید، شبیه کد زیر عمل کنید؛ آن را در یک آرایه ذخیره کرده و به متد Trim پاس دهید:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بخش چهل و هشتم

متد Contains شاید بعضی وقت ها برای شما اتفاق بیوفتد که بخواهید برنامه‌ی خودتان را به نحوی طراحی کنید که در یک String، بررسی کند که آیا کارکترهای خاصی در آن وجود دارد یا خیر؛ برای اینکه این کار را انجام دهید، می توانید که از متد Contains استفاده کنید. استفاده از این متد بسیار بسیار ساده می باشد!
برای نمونه، به عکس زیر دقت کنید:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


بعد از آن که از متد Contains استفاده کردید، در مقابل آن یک جفت پرانتز باز و بسته قرار داده، در بین آن ها، کارکترهایی که می خواهید وجود یا عدم وجود آن ها را بررسی کنید را می نویسید. ما در این مثال، از وجود کارکتر «خط فاصله» مطمئن می شویم.
متد Contains به نحوی کار می کند که اگر کارکتر مورد نظر شما در متنتان موجود باشد، مقدار True را بر می گرداند، در غیر این صورت، مقدار False را بر می گرداند.

بخش چهل و نهم

متد IndexOf متد IndexOf می تواند زمانی مورد استفاده شما قرار گیرد که بخواهیم بررسی کنیم که آیا کارکتری در بین کارکتر دیگری وجود دارد یا نه. برای مثال، در نظر بگیرید که شما بخواهید یک ایمیلی که توسط فردی وارد شده است را بررسی کنید که آیا حاوی کارکتر @ هست یا نه؛ اگر وجود نداشت، شما می توانید برای کاربر پیامی صادر کنید تا ادرس ایمیل خود را به دلیل اشتباه بودن آن ، تصحیح کند.
به فرمی که در پیش داشته ایم، یک button و یک text box جدید اضافه کنید. مشخصه ی text مربوط به Text box را یک ایمیل وارد کنید. بر روی button خود دابل کلیک کنید تا وارد بخش کدنویسی آن شوید. کد ها را مطابق با تصویر زیر وارد نمایید :


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


اولین موردی که می بایست درباره آن توضیحاتی دهم، این است که IndexOf چگونه کار می کند. به این خط از کد دقت کنید:
int result = stringEmail.IndexOf(“@”);
متد IndexOf، مقداری از نوع int بر میگرداند. این شماره، محل قرارگیری کارکتر مورد نظر شما در کلمه ی وارد شده می باشد. در کد بالا، ما می خواهیم که کلمه ای را بررسی کنیم که در متغیری با نام stringEmail ذخیره شده است. ما در واقع می خواهیم بررسی کنیم و ببینیم که آیا متن ما حاوی @ می باشد یا نه! این مقدار در بین پرانتزهای مربوط به متد IndexOf قرار می گیرد. اگر که C# (سی‌شارپ) کارکتر مورد نظر را پیدا کند، محل قرارگیری آن را به شما خواهد گفت. این شما در نهایت در متغیری از نوع Int ذخیره شده که ما آن را با نام result ایجاده کرده ایم. اگر که کارکتری که شما به دنبال آن بودید در متن مورد نظر شما وجود نداشته باشد، متد IndexOf مقدار -۱ (منفی یک) را بر می گرداند.
کد شرطی ما (if) که در کدهای بالا می بینید، در حال بررسی مقدار result است. اگر که مقدار -۱ باشد، متوجه می شویم که کارکتر مورد نظر شما وجود ندارد، در غیراینصورت، کارکتر مورد نظر در محلی که در result ذخیره می شود، موجود است.
از برنامه ای که تهیه کرده اید یک اجرا بگیرید؛ بر روی Button جدیدی که ایجاد کرده اید کلیک کنید. نتیجه باید مشابه نتیجه پایین شده باشد:
اگر ایمیل وارد شده دارای کاکتر @ باشد:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بخش پنجاه ام

• متد Insert

متد Insert به شما این قابلیت را می‌دهد که بتوانید یک کارکترهایی را به بخشی از یک String اضافه کنید. برای استفاده از این متد، شما به شکل مشابه زیر عمل می‌کنید:
string someText = “Some Text”;
someText = someText.Insert(5, “More “);
در بین جفت پرانتزهای مربوط به متد Insert، شما به دو چیز احتیاج دارید؛ اولین مورد، مکان مورد نظر که قرار است کارکترهای جدید به آن اضافه شود، و مورد بعدی، خود کارکترهایی که می خواهید به رشته ی خود اضافه کنید.
برای نمونه، در مثالی که در بالا زدیم، مکان شماره ۵، دقیقاً جایی است که حرف T مربوط به کلمه Text می باشد. دقت کنید که شمارش همیشه از ۰ شروع می شود؛ نه از ۱.

• متدهای PadLeft و PadRight

این دو متد در سی شارپ نیز می‌توانند کارکترهایی را به رشته های شما اضافه کند، با این تفاوت که تنها می توانند به ابتدا یا انتهای رشته شما، کارکترهای مورد نظرتان را اضافه کند.
برای مثال، یک button و یک Text Box به فرم خود اضافه کنید. در Properties مربوط به Text Box، مقدار Text را به Pad Left تغییر دهید. بر روی Button خود دابل کلیک کنید تا وارد بخش کدنویسی مربوطه شوید. کدهای زیر را قرار دهید:
string paddingLeft = textBox5.Text;
paddingLeft = paddingLeft.PadLeft(20);
text5.Text = paddingLeft;
متدهای PadLeft یا PadRight می‌ توانند به عنوان آرگومان، یک یا دو آرگومان دریافت کنند. ما در اینجا فعلاً با یک آرگومان با آن ها کار کردیم؛ تنها یک عدد ۲۰ به آن پاس داده ایم. اگر برنامه خود را اجرا کنید و بر روی Button کلیک کنید، چیزی شبیه به تصاویر زیر را مشاهده خواهید کرد.


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


می بینید که کلمه Pad Left ۲۰ کارکتر به جلو برده شد. اما اگر توجه کنید، کارکترهای ما قبل آن همگی یک Space (فاصله) می باشند. این مورد به این دلیل است که ما از متد مورد نظر، تنها با یک آرگومان استفاده کرده ایم. اگر خط دوم مربوط به کد بالا را به شکل زیر تغییر دهید، و برنامه را اجرا کنید، خواهید دید:
paddingLeft = paddingLeft.PadLeft(20, “*”);
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


تفاوت کاملاً مشخص است؛ در متدی که دو آرگومان دریافت می کند، ابتدا مقداری که قرار است متن شما حرکت کند را دریافت کرده، سپس نوع کارکتر را مشخص می کنید.

سلام دوستان
من یه پروژه دفترچه تلفن c#طراحی کردم.یه جاش موندم اینه که: وقتی تو فرم اول درج مخاطبین رو میزنم میره فرم دوم که ورود نام نام خانوادگی و... هست تا اینجا حله .حالا موندم چه جوری این اطلاعات رو به گرید ویو فرم اول انتقال بدم //////کمممممممممممممممممممممممم ممممک کننننننییییید خواهش میکنم

ایولا دمتون گرممممممممممممممممممممممم مممممممممممممممم

سلام

ممنونم

خیلی خوب بود ممنون خیلی مشکلام حل شد...
فقط ی سوال اگه بخوام ی تکست باکس رو از فرم اولم توی ی کامبو باکس از فرم 2 بفرستم باید چیکار کنم؟

بخش پنجاه و یکم

در ادامه آموزش زبان برنامه‌نویسی محبوب سی‌شارپ تا که اخیراً تا قسمت ۵۰ام آن پیش رفته بودیم، در این بخش نیز به ادامه معرفی بخشی از متدهای پایه‌ای و مورد نیاز از زبان سی‌سارپ می‌پردازیم.

• معرفی متد Remove

همانطور که از نام آن پیداست، توسط این متد شما می‌توانید بخشی از کارکترهای موجود در یک رشته (String) را حذف کنید. به‌نمونه‌های زیر توجه کنید:

کد:

---

string oldString = “Some text text text”;
 MessageBox.Show(oldString);
 string  newString = old.String.Remove(10, 9);
 MessageBox.Show(newString);

---

همانطور که ملاحظه می‌کنید، متد Remove دارای دو آرگومان است؛ آرگومان اول، شماره کارکتر شروع را دریافت می‌کند و آرگومان دوم، تعداد کارکترهایی که می‌خواهید از محل شروع حذف نمایید را اخذ خواهد کرد. در مثال بالا، می‌بینید که در آرگومان اول شماره ۱۰ را ارحاع داده‌ام (یعنی از محل ۱۰ام شروع کن) و به تعداد ۹ کارکتر بعد از آن را پاک کن. دقت کنید که شمارش کارکترها از صفر شروع می‌شود؛ یعنی اولین کارکتر، دارای شماره صفر است!

• معرفی متد Replace

این متد نیز همانند متد سابق، دارای نامی آشنا است که می‌توانید از روی نام آن، به عملکردش پی ببرید. با استفاده از این متد، می‌توانید کارکترهای داخل String خود را تعویض نمایید. به مثال زیر توجه کنید:
string spellingError = “mistak”;
spellingError = spellingError.Replace(spellingError, “mistake”);
متد Replace نیز دارای دو آرگومان است؛ اولی، رشته‌ی قدیم را دریافت می‌کنید و آرگومان دوم، رشته جدیدی که قرار است با آن تعویض شود را دریافت خواهد کرد. در نتیجه، مقدار spellingError در نهایت، عبارت mistake خواهد بود.

• معرفی متد Substring

آرگومان‌های این متد، شبیه به آرگومان‌های Remove می‌باشد، اما کار آن این است که با مشخص کردن محل شروع و تعداد کارکترهای بعدی آن، مقدار آن رشته را در این محل‌های مشخص شده را برمی‌گرداند.
برای مثال، تصور کنید که بخواهیم بررسی کنیم که آخر یک ایمیل آیا عبارت .com وارد شده است یا خیر؛ همانند تصویر زیر، یک button جدید ایجاد کرده و کدها را در داخل آن وارد نمایید:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
همانطور که از کد فوق مشخص است، در آرگومان‌های SubString، دو عدد ۵ و ۴ را ارجاع داده‌ام؛ یعنی در واقع از محل کارکتر شماره ۵ شروع کن و تا ۴ کارکتر بعد از آن را برای من بخوان؛ حال با استفاده از شرط if، بررسی می‌کنم که آیا در این ناحیه، عبارت .com بوده است یا نه؛ بستگی به شرایط، برای هر کدام یک MessageBox مناسب را تعریف کرده‌ام.
تمرین: سعی کنید تمرین فوق را برای بررسی عبارت .co.uk در ایمیل آدرس‌ها را بکار ببرید.

بخش پنجاه و دوم

در پی بخش قبلی از آموزش سی‌شارپ، همچنان ما بر روی متدهای مربوط به رشته‌ها تمرکز داریم. این‌بار قصد داریم که شما را با دو متد مهم Split و Join آشنا سازیم. پس با ما همراه باشید.

• معرفی متد Split

با استفاده از متد Split، شما می‌توانید که بخش‌هایی از متن را در آرایه‌ای ذخیره کنید. منظور چیست؟ مثال ذیل را انجام دهید تا بهتر متوجه شوید. در پروژه‌ی ایجاد شده‌ی خود، یک button قرار داده و کدهای موجود در داخل عکس را کپی کنید:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در کدهای فوق، ما یک متغیر از نوع String با نام lineOfText تعریف کرده‌ایم. می‌بینید که مقدار روبروی آن، یک رشته است با محتوای: item1, item2, item3
اگر دقت کنید، می‌بینید که این محتواها توسط یک کاما (, ) از یکدیگر جدا شده‌اند. ما با استفاده از متد Split می‌توانیم با مشخص کردن یک جدا کننده، تک‌تک محتواها را در داخل یک آرایه ذخیره کنیم.
در خط بعدی، یک نوع آرایه از جنس String با نام wordArray تعریف کرده‌یم؛‌ می‌بینید که مقدار آن را برابر با Split متغیر اصلی قرار داده‌ایم.
در نهایت، با استفاده از MessageBox ها، به محتوای هر خانه از آرایه دسترسی پیدا خواهیم کرد.
در این مثال، ما می‌دانیم که تعداد خانه‌های آرایه‌ی ما ۳ عدد هست؛ اما اگر تعداد آن را نمی‌دانستیم چه؟ می‌توانیم از حلفه foreach جهت چاپ مقادیر آن‌ها استفاده کنیم:

کد:

---

foreach(string s in wordArray)
 {
 MessageBox.Show(s);
 }

---

می‌تواند آرگومان‌های دیگری نیز دریافت کند که آن را از حالت ابتدایی و ساده‌ای که فعلاً می‌بینید، درآرد و تبدیل به یک متد بسیار پیچیده شود، اما از آنجایی که هدف ما ورود به عمق چنین مباحثی نیست، پس از آن گذر خواهیم کرد.

• معرفی متد Join:

متد Join، خلاف کار Split را می‌کند؛ Split در واقع یک جداکننده بود، اما Join برعکس! به کدهای زیر دقت کنید؛ با استفاده از متد Join خواهیم توانست که خانه‌های آرایه را مجدداً در یک متغیر String بازگردانیم.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دقت کنید که برخلاف متد Split که یک متد از خود متغیر String بود، برای دسترسی به متد Join، می‌بایست که از کلاس String استفاده کنید. (مبحث کلاس در آینده مطرح خواهد شد!)
می‌بینید که با استفاده از دو آرگومانی که متد Join دریافت کرده است، خانه‌های آرایه‌ی wordArray را با استفاده از کارکتر «-» به یکدیگر الصاق می‌کند.

سلا م رو هر کدوم از این فایلا کلیک میکنم یه سری کد میاد که از هیچکدوم سر نمیارم:n27: . کتاب محمدرضا هاشمیان رو هم بصورت rewiew مطالعه کردم ولی درباره اینا توضیح کاملی نداده .
چیجوری باید از کدهای داخل این فایلا سر در بیارم ؟؟ کتاب خاصی باید بخونم ؟؟ اصلا نیاز هست به عنوان یه برنامه نویس حرفه ایی(به زودی:n02:) اینارو بلد باشم؟؟
[IMG] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [/IMG]

سلام
اینها همگی آموزش های متدها وکدهای سی شارپ هستند که همراه با مثال نوشته شدند.
برای یادگیری برنامه نویسی به طور حرفه ای کتاب فایده ای نداره.
باید کلاس آموزشی برید چون خیلی از مطالب سی شارپ توی کتاب گنجایش ندارند وباید توضیح داده بشند.
شما میتونید برای تحلیل بیشتر کدها مانند سی شارپ از برنامه ای که خود مایکروسافت ساخته به اسم Red Gate Reflector استفاده کنید گرچه به پای خود برنامه C# نمیرسه.
این آموزش ها همش مواردی هستند که برای یادگیری سی شارپ لازم هستند.

باتشکر

نقل قول:

---

نوشته شده توسط kian98 [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سلام
اینها همگی آموزش های متدها وکدهای سی شارپ هستند که همراه با مثال نوشته شدند.
برای یادگیری برنامه نویسی به طور حرفه ای کتاب فایده ای نداره.
باید کلاس آموزشی برید چون خیلی از مطالب سی شارپ توی کتاب گنجایش ندارند وباید توضیح داده بشند.
شما میتونید برای تحلیل بیشتر کدها مانند سی شارپ از برنامه ای که خود مایکروسافت ساخته به اسم Red Gate Reflector استفاده کنید گرچه به پای خود برنامه C# نمیرسه.
این آموزش ها همش مواردی هستند که برای یادگیری سی شارپ لازم هستند.

باتشکر

---

ممنون شرایط کلاس رفتن ندارم . این اموزش هایی که خودتون گذاشتین کامل نیستن مگه ؟؟

سلام
چرا کامل هستند.
و ادامه هم دارند.

• مقدمه

در بخش شماره ۵۲ از سری آموزش سی‌شارپ، معرفی متدهای لازم و اولیه مربوط به String‌ها را به‌اتمام رساندیم. از بخش ۵۳ام که در حال حاضر در حال مطالعه آن هستید، قصد داریم که شما را با مفهوم جدیدی با نام رویداد یا همان Event آشنا سازیم.

• رویداد یا Event چیست؟

در اصطلاحات برنامه‌نویسی، یک رویداد را به اتفاقی می‌گویند که صورت گیرد! کدهایی که نوشته می‌شوند تنها زمانی اجرا خواهند شد که آن اتفاق مورد نظر صورت پذیرد. برای مثال، هنگامی که با موس خود روی یک Button کلیک می‌کنید، عمل کلیک کردن یک نوع Event است! در این بخش آموزشی می‌خواهیم با اولین رویداد، یعنی کلیک کردن، شما را آشنا سازیم.

• رویداد Click برای یک Button

این رویداد زمانی رخ می‌دهد که یک button کلیک بشود. کد پیشفرض را برای یک button را در نظر بگیرید:

کد:

---

private void button1_Click(object sender, EventArgs e)
 {
 }

---

دقت کنید که در بین دو پرانتز، دو آرگومان object sender, EventArgs e را داریم! کلمه کلیدی Object به شی‌ءای اشاره می‌کند که رویداد را فعال‌سازی می‌کند؛ که در این مثال، button مورد بحث است! این مقدار در یک متغیری با نام Sender ذخیره خواهد شد.
یک پروژه جدیدی را در Visual Studio ایجاد کنید، یک button اضافه کرده و بر روی آن دابل-کلیک کرده تا وارد بخش کدهای آن شوید. کد زیر را قرار دهید:
MessageBox.Show(sender.ToString());
در کد فوق خواستیم که مقدار موجود در sender را به یک رشته تبدیل کرده و آن را به‌نمایش گذارد تا ببینیم این متغیر حاوی چه مقداری است. کافیست که برنامه خود را اکنون اجرا کرده و برروی button کلیک کنید.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


آرگومان بعدی ما، EventArgs e بود. EventArgs یک کلاس است که مشخص می‌کند کدام رویداد رخ داده است. متغیر e این این مقدار را در خود نگه‌داری می‌کند. همانند کد فوق، سعی کنید که مقدار e را چاپ کنید. خواهید دید:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


در این بخش شما با یک تعریف ساده از رویدادها آشنا شدید؛ منتظر بخش‌های آتی باشید که بیشتر در این رابطه صحبت خواهیم کرد.