Printable View
یه زمانی فکر میکردم میشه دوست خوب پیدا کرد، و دوست خوب وجود داره ولی اشتباه فکر میکردم، دوست خوبی وجود نداره دنبالش نگردید، کسی که ادعاش گوش آسمونو کر میکرد تو خالی یا به عبارتی تو زرد از آّب در اومد
میگن "دوست آن بود که گیرد دست دوست در پریشان حالی و درماندگی" من این کارو کردم، ولی آخر سر من شدم آدم بد تو قصه
دوست خوب کسی هست که تو مشکلات تنهات نذاره+دیگه دوست خوب تو این زمونه پیدا نمیشه:n03:
دوست خوب در سفر و مسایل پولی خودش را نشان میده
ازش پول قرض بگیر ببین چقدر صبوره؟
هیچ وقت نمیشه دوست رو از این اخلاق شناخت
بعضی ها برعکس اون چیزی هست که خودشونو نشون میدن
پیدا کردن دوست خوب به این معنی نیست که شما با کسی دوست شین که هیچ اختلافی با شما نداشته باشه یا مثلا چیز یا کسی که شما دوس دارین رو به هیچ وجه دوس نداشته باشه که شما به هدفتون برسین
به این معنیه با کسی دوس شین که با توجه به داشتن اختلاف در شرایط سخت کنارتون باشه و بهتون کمک کنه
ادمی وجود نداره که هر کاری که شما میخواین بکنین رو بکنه یا کمکتون کنه به هدفتون برسین
شاید کار و هدفتون کاملا اشتباه باشه
روشن فکرانه به دوستی نگاه کنین
اگه با دوستتون مشکل دارین حلش کنین تا شما هم به یه دوست خوب تبدیل شین
قطع رابطه کردن کار راحتیه
اما مهم اینه که بتونین دوباره این رابطه رو به وجود بیارین
با کوچکترین اختلاف همه چیز رو تموم نکنین
به نظر من دوست خوب رو فقط توی مسافرت میتونیم بشناسیم
دوست خوب يعني کسي که تو کار باهات شريکه ولي وقتي کارت به گير ميخوره و مثلاً اماکن و ... ميان بهت گير ميدن و قراره بيافتي تو هچل مياد همه مسئوليت رو گردن ميگيره و تو رو توي هچل شريک نمي کنه. بله، شايد باورش سخت باشه ولي همچين دوستي هم پيدا ميشه که واقعاً مرد هست!
خب من کسی هستم که تو زندگی هیییییییییییییییییییییییی یییچ دوستی نداشته و نداره و خواهد داشت اما دوست خوب کسیه که ...نقل قول:
نمی دونم،
برای گفتن با دوست شکوه ها به دلم بود
ولی دریغ که در روزگار دوست ندیدم
سلام رفقا
عزیز من دوست ، شریک یا حتی فامیل .
اخلاق واقعیشونو توی سه جا میشه تست کرد :
1. وقتی با هم یه کاری رو شروع میکنید
2. وقتی با هم سفر کنید
3. وقتی مخالف میلش عمل کنی
*- وقتی حرفایی رو که پشتت میزنه رو میشنوی ( خودم اینو قبول ندارم )
بعضی وقتا هم دوست آدم توی هر سه مرحله رد میشه اما بازهم دوستی ادامه پیدا میکنه چون نزدیک تر از اون کسی رو پیدا نمیکنه که کمتر با هم فرق و بیشتر تفاهم داشته باشند .
اینکه طرف صداقت داشته باشه و خودش بخاطرت فدا کنه و حتی به قول هیچکس بخاطت همش باخت بده تا تو رو برنده ببینه ، این چیزا ملاک نیست .
دوستی باید دوطرفه باشه ، اگه یجا تو کم گذاشتی منتظر باشی تا کم ببینی یا اگه یجا از خودت زدی انتظار داشته باشی برات بیشتر مایه بذاره .
اینجوری دوستی هم پایداره و هم درسته اما اگه از روال 50-50 خارج بشه رابطه درست نیست یا تو داری در حق اون ظلم میکنی یا اون داره در حق تو ظلم میکنه .