فقط داماش.چون تیم شهرمه و بهش علاقه دارم.حالمم از پرسپولیس و استقلالی که با پول بیت المالم نتیجه لازم رو نمیگیرن بهم میخوره.
از گهر هم به خاطر هواداری خوبش خوشم میاد.در حدی که بازیشون با استقلال تو جام حذفی رو از صبح زود رفته بودم استادیومشون.
Printable View
فقط داماش.چون تیم شهرمه و بهش علاقه دارم.حالمم از پرسپولیس و استقلالی که با پول بیت المالم نتیجه لازم رو نمیگیرن بهم میخوره.
از گهر هم به خاطر هواداری خوبش خوشم میاد.در حدی که بازیشون با استقلال تو جام حذفی رو از صبح زود رفته بودم استادیومشون.
تیم باشگاهی
چلسی
این مورد یکم داستان داره:n02::
اون موقع ها که به سیب زمینی میگفتم دیب دمینی یه رضا بود یه میکرو
یه دونه از این بازیها هزارلبه ورزشی (که البته میدونید 7-8 بازی بود که n بار تکرار میشدن!) داشتم که غیر فوتبال با تنیسشم حال میکردم
خلاصه موقع بازی نتیجه 40-30 بارها و بارها پیش میومد و گاهی اوقات که بابام رد میشد و میدید می گفت میدونی 4030 اسم یه باشگاهه و از این حرفا
این طوری بود که فهمیدم چطور نتیجه یک بازی تنیس میتونه نام یک باشگاه فوتبال باشه!
بعدها که به پلی استیشن ارتقا پیدا کردم همیشه در کنار رئال به چلسی هم نگاه ویژه ای داشتم (جزو کسانی هستم که دوست دارن خاص باشن یا طرفدار چیزای خاص باشن اون موقع همه یا طرفدار رئال بودن یا برزیل!)
یادمه کودیچینی دروازه بود + گالاس و یه دونه زندن هلندی تیم داشت که خیلی باهاش حال میکردم
خلاصه گذشت و بیشتر با فوتبال آشنا شدم و بازیها رو میدیدم و پست هافبک دفاعی و موجودی به اسم ماکلله آشنا شدم
من اصلا نمیدونم واقعا پستی بهتر از هافبک دفاعی هم تو فوتبال وجود داره یا نه:n02:
آدم همیشه تو خط دفاع مواظب دروازش هست و هر وقت لازم بود میره جلو گلسازی میکنه یا گل میزنه یعنی همه کاره تیم هست و وسط زمین رو جمع میکنه کاری که ماکلله و بعدش اسین بدجوری توش خبره بودن
غیر از این من اعتقاد خاصی به دروازه بان دارم یعنی اگه تیمم دروازه بان خوبی نداشته باشه فاتحش رو میخونم:n09:
باز موجوداتی به نامهای اولیور کان و ایگر کاسیاس من رو به سمت بایرن و رئال سوق میدادن ولی خوب بعد از اومدن عمو آبرامووچ و خرید پیتر چک و در ادامه همون ماکلله و اسین و دروگبا و لمپارد و جو کول و اشلی کول (اینایی که نام میبرم تک تکشون خاطره منحصربه فرد دارم ولی دیگه به دلیل زیغ مکان:31: چیزی نمینویسم) و ... دیگه به جمع شیرها پیوستم
پس اگه زمان هم بخوام بگم غیر رسمی قبل از 2000 و رسما دوروبرای 2005 بود که طرفدار چلسی شدم
بعدشم ما نسل چهارمی ها (به قولی سه و نیم!) دیگه زمان کانتونا، کلایورت و... رو ندیدیم که!
اتفاقاتی که برای بچه های دهه شصتی خاطره هست فقط چندتاش به صورت هاله ای مبهم تو ذهن من مونده:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تازه بچه که نباید تا آخر شب بیدار بمونه فوتبال ببینه:n09:(اشاره به دوران کوزت وار زندگی من:n02:)
برای همین علاقه من به فوتبال به دوران تلویزیون های سیاه و سفید و گزارشگرای قبل جوادخان نمیرسه:n02:
ضمنا با وجود شعار "خدا یکی، تیم باشگاهی مورد علاقه هم یکی":n02:در زندگی من، اون ته مونده های علاقه به زئال و بایرن رو دور ریختم گرچه علاقه به بایرن جای دیگه ای خودش رو نشون داد:n09: (که در ادامه بیان میشه)
ابومسلم
گذشت زمانی که از 8 صبح راه میفتادیم طرف ورزشگاه
گذشت اون وقتی که ازمون میپرسیدن حالا که پرسپولیس/استقلال اومده مشهد شما دارید میرید طرفداریه کدوم تیم هستین؟ ما هم میگفتیم مشکی رنگ عشقه!
گذشت اون فینال کابوس وار 84 مقابل صبا
گذشت اون زمانی که تیم بهترین تیم شهرستانی میشد
گذشت اون زمانی که بعد از هر هفته جدول لیگ رو، رو یه تیکه کاغذ جدید آپدیت میکردیم و میذاشتیم زیر شیشه میز و در موردش بحث میکردیم
عنایتی و بادامکی و تیموریان و جباری و نیکبخت و گردان و پترویچ و ثابتی و فضلی و حسینی و و و دیگه تو ابومسلم نیستن
ابومسلمم دیگه ابومسلم نیست پس بیشتر از اینم بحثی نیست!
تیم ملی
آلمان
اون اعتقاد خاص که یادتون نرفته؟! خوب حالا فکر میکنید تیمی رو که دروازه بان دومش به گفته عادل اگه تو هر کشور دیگه ای هم به دنیا میومد فیکس تیم ملی بود، ول میکنم میرم طرفدار امثال برزیل و اسپانیا و ایتالیا و انگلیس میشم؟
حالا شاید میشد به تولدو و بوفون هم توجه کرد ولی آخه آلمان بالاک داشت:n28: جنگنده تر از بالاک هم داشتیم مگه؟
بعدشم از همون دوران دیب دمینی(!) امکان نداشت آلمان بازی داشته باشه و سرهنگ یا جواد خیابانی به ماشینی بازی کردن این تیم اشاره ای نکنن
مشکل اینجا بود که این یکی رو سالها نتونستم هضم کنم:n02: آخه یعنی چی آلمان ماشینی بازی میکنه؟!
همین خودش علاقه دیگه ای شد به آلمان دوست داشتنی که همیشه جاش اون بالامالاهاس
هر وقت که تو تله تکس آخرین رده بندی فیفا رو میدیدم برزیل با اختلاف اول بود و آلمان دوم جدیدا اسپانیا اومده جای برزیل ولی چیزی که هست اینه که پرچم ژرمنها همیشه بالاس
نمیدونم شاید این نتیجه همون ماشینی بازی کردنه باشه!
استقلال
خاطرم هست تنها 5 یا 6 سالم بود در یک مسافرت بودیم به همراه خانواده دایی و یکی از دوستانم! دختر دایی من بشدت پرسپولیسی بود و دوستم بشدت استقلالی این ها در طول سفر مدام کری می خواندند من هم که هنوز طرفدار تیم خاصی نبودم مثلا دختر داییم می گفت بیا پرسپولیسی شو پرسپولیس اینطوریه فلانه فلانه و از آن طرف دوستم می گفت بیا استقلالی شو استقلال رنگش اینطوریه و آنطوریه و از این کل کل های بچگانه :n02: در اواخر این سفر بود که گفتم من دیگه استقلالیم بچه ها و یکطوری دوستم پیروز شد در این نبرد :دی! دیگه از آن تاریخ بود که رفتم دنبال تیم استقلال بیبیم بازیکن هاش کیا هستند و دیگه تا الان که نردیک 20 سال گذشته عاشقانه با استقلال بزرگ شدم و خط قرمز من محسوب میشه در زمانی که کلاس زبان می رفتم خاطرم هست به خاطر اینکه بعضی بازی ها استقلال همزمان بود با کلاس 3 باز غیبت کردم و اخراج شدم :n05:
آ.اس رم
همیشه نام توتی رو می شنیدم و واسم جالب بود تا اینکه بعد از اون بازی رم و تیم ملی که اگه اشتباه نکنم در زمان ایویچ بود و متاسفانه توتی تیم ملی رو به توپ بسته بود :دی خوب کم کم علاقه خاصی بهش پیدا کردم و از آن همان تاریخ به بعد تا امروز رم رو تیم اول خودم می دانم
بارسلونا
به یاد دارم در عصر ون گال بود آن زمان ها همه چیز بیشتر تحت سلطه مادریدی ها بود و حتی از نظر هوادار و چه قدرت تیم خیلی بالاتر از بارسا بودند آن موقع ها صدا سیما خیلی کمتر بازی ها رو پوشش می داد و اولین بار خاطرم هست در بازی بارسا-چلسی در لیگ قهرمان اروپا بود که مربی بارسا ون گال بود و بازی در نیوکمپ بود و من این بازی رو که از بارسا دیدم واقعا کپ کرده بودم اینقدر پاسکاری می کردند و چشم نواز بود که اصلا متحیر مانده بودم ! بعد از ان سعی می کردم نتایج بارسا رو کم و بیش دنبال کنم اما در عصر فرانک ریکارد بود که دیگه واقعا علاقمند شدم و بعد از رم تیم دومم محسوب میشه تا الان
آرسنال
اولین تیمی خارجی که علاقمندش بودم آرسنال بود ! من در یک زمان خاص عاشق مارک اورمارس و دنیس پرکمپ بودم و از این سوی تیم آرسنال رو دوست داشتم و این علاقه تا اواخر حضور تیری آنری و حتی پاتریک ویرا ادامه داشت اما علاقه جدیدی که به رم پیدا کرده بودم و بعد ها بارسا و از جهتی رفتن دنیس برکمپ و اورمارس و بعد ها هانری و پتی ویرا کم کم بی اهمیت شدم نسبت به آرسنال و الان هم حس خاصی دیگه ندارم بهش اما به احترام آرسن ونگر دوست دارم باز نتایج خوبی بگیره :n12:
فرانسه
در جام جهانی 98 بود که من یک علاقه نسبی به هلند و عصر پاتریک کلایورت اورمارس و این ها داشتم اما با ظهور زیدان به کل من طرفدار فرانسه شدم و از جام جهانی 98 به بعد همیشه زیدان و فرانسه رو دوست داشتم واقعا دیدن بازی های زیدان سعادتی بود که نصیب نسل ما شد :n02:
پرسپــــولیـــس
اونوقتا فقط 6-7 سال داشتم ..با بابام پای فوتبال میشستم و فکر میکردم خیلی بزرگ شدم یادمه 7 سالم بود که توی مدرسمون یکی از همکلاسی هام که
از نظر درسی رقیب بود و من خیلی ازش متنفر بودم استقلالی بود و از اونجایی که بابام هم طرفدار پرسپولیس بود منم میگفتم پرسپولیسیم و دوس داشتم
ببره که پیش دوستم کم نیارم ولی بعدها دیگه یکم روش حساس شدم...
بارسلونا
از بین فوتبال خارجی هم فقط بارسا و بیشتر به خاطر مسی و اینکه در حال حاضر از رقیبش بدم میاد...
* ولی روی هیچ بازیکنی تعصب ندارم مثلا از دروازه بان استقلال خوشم میاد یاد فوتبالیستا میفتم...
بشدت باهات موافقمنقل قول:
من وقتي بازي زيدان رو تماشا مي كردم به خودم ميگفتم فوتبال چقدر راحته !!!
در صورتي كه اين زيدان بود فوتبال رو راحت بازي ميكرد
در كل از نظر من زيدان بي نظير به تمام معنا بود
از تیم های خارجی
رئال مادرید که دلیل خاصی نداره مثل دوست داشتن
آرسنال به خاطر سبک بازی رونی که داشت بخصوص برکمپ و هانری و اورمارس
اینتر میلان هم همین طور
کلا یه دوره ای طرفدار این تیم ها بودم که سطح بازی بالایی داشتن
تیم های ملی بیشتر دوس داشتم برزیل ببره
پست های بچه ها رو خوندم...جالب بود خیلی. تشکر از گشاینده تاپیک بخاطر ایده خوبش.
من از سال 94 طرفدار سرسخت برزیل هستم. جام جهانی آمریکا برزیل تیم بسیار خوبی بود و سبک خاص بازی برزیل منو خیلی جذب کرد. واقعا هر تیمی می تونه خیلی خوب باشه، ولی هیچ تیمی نمی تونه برزیل باشه و برزیلی بازی کنه.
سال 95 یه وی اچ اس از ال کلاسیکو دیدم. رئال 5-0 برده بود. زامورانو... از اون موقع عاشق رئال شدم. بعدش هم که قهرمانی سی ال جلوی یوونتوس...
بعد ها بارسلونا رو هم دوست داشتم. خصوصا بارسلونایی که ریوالدو رو داشت رو خیلی زیاد دوست داشتم. مثل اینکه هم پرسپولیسی باشی هم استقلالی! ولی خوب دیگه :n02:
تو ایرانی ها میشه گفت پرسپولیس. یادم نیس از کجا ...ولی خیلی وقته که دیگه بازیهاشو دنبال نمی کنم. با احترام به هوادارها، دیدن این بازیها وقت تلف کردنه. تو چندین فصل اخیر فقط فصلی که قطبی بود رو دنبال می کردم چون تیم واقعا در حد خودش خوب بازی می کرد. نه مثل الان.
ViVA ROMA
از سال 94 عاشق ایتالیا و از سال 98 عاشق رم بودم
هیچ دلیلی هم نداره، تمام هنر فوتبال مال این کشوره :D
منم زمانی رم خیلی دوست داشتم - بیشتر زمانی که فابیو کاپلو مربی این تیم بود . البته الانم دوسش دارم:n02:نقل قول:
پرسپولیس و نفت آبادان از کودکی
استقلال: دور و بر 6 سالم که با بر و بچ محل بازی میکردیم. یه امیر داشتیم که از ما دو سال بزرگتر بود. ریش سفید جمع بودند ایشون. طی فتوایی اعلام کردند که خونمون قرمزه تیممون قرمزه! این شد که طرفدار پرسپولیس شدیم :n02: بعد یه مدت بابام از مسافرت برام لباس استقلالو گرفت آورد منم یه بار پوشیدمش همه اومدن مسخرم کردند. بعد دو سه روز استقلال دربی رو از پرسپولیس برد. امیر هم طی فتوایی استقلال رو تیم اول محله اعلام و پیراهن من رو عَلَم طرفداری کردند شدیم استقلالی :n01:
منچستر سیتی: بعد افتضاح PES 2011 رفتیم با رفیقم فیفا زدیم. همه رئال بر می‌داشتند منم چون زیادخوشم نمیومد، دنبال تیم میگشتم. رفیقم گفت برو سیتی بردار یدونه ژکو داره تا شوت میزنه گل میشه! منم برداشتم از شانسمم خوب بازی کردم. خوشم اومد و شد آنچه شد :n02:
اینتر میلان و یوونتوس: این تیما رو هم زیاد طرفدارشون نیستم فقط دوست ندارم ببیازن :n02:
پیروزی
بارسا
سلام.
بین باشگاه های ایران من طرفدار استقلال هستم و از شش سالگی هم طرفدار استقلال بودم. دلیلش هم علاقه به رنگ آبی بود.:n02: اون روزها نیکبخت و سامره ستاره های استقلال بودن ومن از دیدن بازی اونها خیلی لذت می بردم.
اما بین باشگاه های خارجی من بی برو برگرد رئال مادرید را انتخاب می کنم. از سال 2002 به بعد بازی های رئال را دنبال می کنم و در این تیم در حال حاضر طرفدار سرسخت و متعصب رونالدو هستم و مخالف لیو مسی!:n24::n25:
بعد از رئال مادرید انتخاب من منچستر یونایتد است که این روزها از دوران اوجش بسیار دور است.
در بین تیم های ملی پرتغال (به خاطر رونالدو) و اسپانیا (کاسیاس و ژاوی) را دوست دارم. البته تیم هایی مثل فرانسه، آلمان، هلند و برزیل هم بسیار قدرتمند هستند و این نوید دهنده ی جام حهانی هیجان انگیز 2014 است.
موفق باشید.
استقلال : چون عشقه
بارسا : چون مسی توشه
تیم ملی ایران : چون دروازه بان رحمتیه...
طرفدار تیم ملی برزیل هستم به خاطر بازیکنای اون زمانش که رونالدو و ریوالدو باهم توی خط حمله بازی میردن.:)
استقلال چون استقلاله.:n12:
بارسا بخاطر مسی و نیمار و ژاوی:n05:
چلسی بخاطر لمپارد:n10:
آلمان چون دوسش دارم:n02:
یونتوس بخاطر لیششتاینر:n20:
دورتموند بخاطر اینکه تیم جوون و بی ادعاعیه.:n06:
فکر کنم زیاد شد....
تراكتور سازي! دهه 70 الان هم صرفا به خاطر اسمش و انچنان علاقه اي نيست در قياس با قبل كه همه عليه اين تيم كاملا بومي بودن! البته تا زماني كه
از پشت كوهها سرازير شدند براي آباد كردن تبريز و پر كردن ورزشگاه!!:n09: كه ديگه كلا حالمان:n21:
خارجي يووه و رئال داخلي استقلالم ميپسندم! به خاطر ناصر خان(دليل از اين واضح تر!) حتي زماني كه نمي تونست نتيجه بگيره و تماشاگران خودنمايي ميكردن:n21:
به غیر از استقلال که از بچگی عاشقشم و حتی دلیلش یادم نیست:دی
خارجی هم بارسا فقط به عشق تیکی تاکا و پپ:n12:
تیم ملی هم آلمان:n12: فقط و فقط و فقط به عشق الیورکان:n12:
از جام جهانی شروع شد و همیشه به عنوان یه اسطوره بهش نگاه میکنم واقعا فوق العاده بود:n16:
بایرن مونیخ چون از بچه گی طرفدارش بودم (نمیدونم چرا)
آلمان چون آلمانه :n12:
استقلال چون آبیه
بارسا
اون هم فقط به خاطر مسی
بارسا رو بدون مسی نمیخوام
چلسی:فقط بخاطر لمپارد
لیورپول:فقط بخاطر جرارد
تیم ملی هم انگلیس:بخاطر جرارد لمپارد!!
ولی همونطور که از آواتارم و امضام معلومه طرفدار چلسی ام.
استقلال : به دلیل دوست داشتن رنگ ابی و امیر قلعه نوعی - حدود 5 سال
بارسلونا: به خاطر وجود مسی - حدود 2 یا 3 سال
ارژانتین: وجود مسی - حدود 4 سال
آرژانتین ، از 5 سالگی و به خاطر مارادونا که عشقه منه
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
استقلال
بارسلونا
منچستر
تیم ملی آلمان
چه خاکی میخوره اینجا،نزدیک عیده یکم تاپیک تکونی کنیم :n02:
من در بین باشگاه های خارجی اول میلان و بعد منچستر رو دوست دارم.
میلان سابقه اش بیشتره.شاید ده سالم بود که عاشق میلان شدم.حالا حدس بزنید کجا:در سگا !!!
یه فوتسال داشتم با میلان همه رو میبردم.دوستام میومدن خونمون هیچکس حریفم نمیشد.بعد گهگاه که بازیها پخش میشد و در سالهای بعد که اطلاعاتم بیشتر شد،عاشقانه بازی های میلان رو میدیدم و الان هم همینطور
البته من به تیم میلان بسنده نکردم و کلی اطلاعات درباره فرهنگ و تاریخ شهر میلان بدست آوردم.یکی از مدرنترین شهرهای ایتالیاست در کنار همه سنتهای موجودش،حتی چندی پیش که قصد اپلای داشتم دانشگاه پلی تکنیک میلان رو هم مدنظر داشتم که متاسفانه مسیر زندگیم تغییر کرد.
در بازی های محلی من سانترهام خیلی خوب بود و از اون موقع عاشق بکام شدم.همین هم باعث شد تا گرایشی هم به منچستر داشته باشم که در همون سنین 14-15 سالگی منچستر رو هم ازش خوشم اومد.بخاطر هیجان بازیهاش
هر چند امسال هر دو در بحران هستند اما با تمام فرازونشیب های دوتیم،نتونستم ازشون دل بکنم و سراغ تیم دیگه ای برم.کلا دوست ندارم جو زده طرفداری کنم.
در تیم های داخلی هم طرفداری پرسپولیس خانوادگی از برادرم به من رسید.البته الان اکثر بازیهای پرسپولیس رو میبینم اما کلا اونقدر که به فوتبال اروپا علاقه دارم فوتبال ایران رو دنبال نمیکنم درحالیکه در سنین پایینتر عشق استادیوم رفتن بودم.
تیم ملی هم میتونم بگم تیم خاصی رو نمیتونم انتخاب کنم.اگر هم اسم ببرم میگم ایتالیا
بخاطر همون مطالعاتم در مورد ایتالیا که کلا فرهنگ خاصی دارن و از همه مهمتر معماری اونها که به زندگی کاریم هم مربوط میشه
همه اینها در کنار فوتبال خاص ایتالیا،چون خودم مدافع بازی میکردم
موفق باشید :n16:
تیم های ایرانی:
پرسپولیس تهران
تیم های خارجی:
بایرن مونیخ
آ ث میلان
بازیکنان ایرانی:
مهدی مهدوی کیا
بازیکن خارجی:
آندری شوچنکو
کلا این تصویر گویای همه چیزه:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]