40 نکته ای که دندان‌پزشکان به شما نمی‌گویند!
شما را با۴۰ نکته ای که از رازهای مهم حفظ سلامت دند ان ها هستند و معمولا دندان پزشکان در مطب خود فرصت و فراغتی برای گوشزد کردن آنها به شما ندارند، آشنا می کنیم.
۱) لااقل روزی ۲ بار، اول صبح و شب، لازم است دندان ها مسواک زده شوند.
۲) لااقل روزی یک بار قبل از مسواک زدن باید با نخ دندان حاوی فلوراید، بین دندان ها تمیز شوند.
۳) هفته ای ۲ تا ۳ بار باید از دهان شویه فلوراید ۲/۰ درصد استفاده شود.
۴) هفته ای ۱ تا ۲ بار باید از دهان شویه کلرهگزیدین ۱۲/۰درصد استفاده شود.
۵) افراد با ریسک بالای پوسیدگی دندان، باید هر ۳ تا ۴ ماه یک بار به دندان پزشک مراجعه کنند و افراد با ریسک کمتر، هر ۶ تا ۹ ماه یک بار.
۶) افراد با ریسک بالای پوسیدگی دندان باید هر ۱۲ تا ۱۸ ماه یک بار از دندان های خود کلیشه رادیوگرافی تهیه کنند و افراد با ریسک کمتر، هر ۲۴ تا ۳۶ ماه یک بار.
۷) استفاده از آدامس های فاقد قند پس از مصرف غذاهای حاوی ساکارز یا تنقلات به مدت ۵ تا ۳۰ دقیقه توصیه می شود.
۸) استفاده از خمیر دندان های حاوی فلوراید مناسب و مواد ساینده کم همراه با مسواک توصیه می شود.
۹) دهان شویه آب نمک ممکن است مفید باشد اما جایگزین روش های پیشگیری فوق الذکر نمی شود.
۱۰) دندان های شیری کودکان تا سن ۱۱ تا ۱۲ سالگی باید تحت کنترل باشند و بدون حفظ فضایشان نباید آنها را کشید.
۱۱) کشیدن دندان های شیری منجر به از دست رفتن فضای دندان های دایمی زیرین می شود و نیاز به درمان های ارتودنسی را واجب می کند.
۱۲) به محض رویش اولین دندان دایمی در سن ۶ تا ۸ سالگی باید شیارهای آن از نظر ابتلا به پوسیدگی مورد معاینه قرار گرفته و در صورت لزوم بسته شوند.
۱۳) در صورتی که به صورت ژنتیکی ناهنجاری های دندانی یا فکی در والدین یا بستگان کودک وجود داشته باشد، بهتر است کودک از سنین ۱۰ سالگی تحت کنترل دندان پزشک متخصص کودکان یا ارتودنسی قرار گیرد.
۱۴) وجود فاصله بین دندان های شیری معمولا طبیعی است و نباید موجب نگرانی والدین شود.
۱۵) مقادیری بی نظمی و درهم رفتگی دندان های پایینی در سنین ۸ تا ۹ سالگی معمولا طبیعی است و به مرور برطرف می شود.
۱۶) درد نداشتن دندان ها الزاما بیانگر سالم بودن آنها و نداشتن پوسیدگی نیست.
۱۷) در صورتی که دندانی درد شدید داشته باشد، نشان دهنده تخریب وسیع عاج و عصب دندان است و احتمال نیاز به درمان ریشه را مطرح می کند.
۱۸) قسمت هایی از دندان که در معرض پوسیدگی بوده اند، در صورت بهبود بهداشت، موادمعدنی جذب می کنند و پوسیدگی را متوقف می کنند.
۱۹) نواحی متوقف شده فوق الذکر می توانند رنگ جذب کنند و قهوه ای باشند و احتیاجی به ترمیم نیست.
۲۰) هر تغییر رنگی روی سطح جونده دندان ها، الزاما پوسیدگی نیست و نیاز به ترمیم ندارد.
۲۱) در صورت ترمیم دندان با مواد فلزی غیرهمرنگ (آمالگام)، احتمال حساس بودن دندان به سرما و سایر محرک ها ظرف مدت ۴۵ روز تا ۲ ماه وجود دارد.
۲۲) در صورت ترمیم دندان با مواد همرنگ، حساسیت دندان ها بیش از یک هفته قابل توجیه نیست و باید بررسی شود.
۲۳) در صورتی که پس از ترمیم دندان خود احساس بلندی می کنید، در اولین فرصت به دندان پزشک خود مراجعه کنید.
۲۴) بلندی ترمیم می تواند سبب حساسیت به سرما و گرما شده یا سبب شکستگی ترمیم یا دندان شود.
۲۵) در مراحل اولیه پوسیدگی دندان که بیشتر به صورت حساسیت به شیرینی یا سرما نشان داده می شود، به دندان پزشک خود مراجعه کنید.
۲۶) پس از بروز درد شدید، خودبه خود و شبانه که بعضا با داروهای مسکن نیز آرام نمی شود، دندان نیاز به درمان ریشه پیدا می کند.
۲۷) ظرف مدت ۳ هفته پس از پایان درمان ریشه حتما باید پانسمان با مواد ترمیمی دایمی جایگزین شود.
۲۸) دندان های درمان ریشه شده به دلیل از دست دادن بیشتر بافت های خود، بسیار ضعیف شده و مستعد شکستن هستند.
۲۹) پس از درمان ریشه، خوردن غذاهای سفت ممکن است سبب شکستن دندان شود.
۳۰) بافت ها و دیواره های دندان درمان ریشه شده باید تقویت شود تا احتمال شکستن کاهش یابد.
۳۱) درصورتی که دندان درمان ریشه شده دچار شکستگی شود، لبه آن معمولا به زیر لثه امتداد یافته و نیاز به جراحی لثه را نیز مطرح می کند.
۳۲) ریشه دندان های درمان ریشه شده در رادیوگرافی به صورت نوارهای سفیدی دیده می شوند.
۳۳) این نوارهای سفید باید به صورت متراکم و یکنواخت تا نوک ریشه امتداد یافته باشد.
۳۴) هر دندان درمان ریشه شده ای نیاز به روکش ندارد.
۳۵) دندان هایی که درمان ریشه نشده اند نیز ممکن است به دلایل دیگری مانند تخریب وسیع یا زیبایی نیاز به روکش داشته باشد.
۳۶) در مواردی که چند دندان در کنار هم به صورت جداگانه قرار گرفته اند و لازم است همه آنها روکش شوند، به هیچ عنوان نباید به یکدیگر چسبانده شوند بلکه باید به صورت جداگانه روکش شوند تا امکان تمیز کردن نواحی بین دندانی و حفظ سلامت لثه ها میسر شود.
۳۷) در صورتی که دندانی کشیده شده است، برای جایگزینی دندان از دست رفته، دو دندان مجاور ناحیه بی دندانی پایه گرفته شده و ناحیه وسط پر شود. به این روش که یکپارچه بوده و ۳ دندان (۲ دندان پایه و یک دندان وسط) متصل به هم هستند، بریج یا پل گفته می شود.
۳۸) زیر بریج باید به وسیله نخ هایی که از نخ دندان ضخیم تر است و «سوپر فلاس» نامیده می شود، تمیز شود.
۳۹) عبور دادن دهان شویه با فشار از زیر بریج به پاکسازی بیشتر کمک می کند.
۴۰) در صورتی که دندان های دو طرف ناحیه بی دندانی سالم هستند، برای پرهیز از آسیب دیدن این دندان ها می توان به کمک ایمپلنت فضای بین دو دندان را جایگزین کرد.
روشهای از بین بردن بوی بد بدن
بوی عرق بدن افراد بیماری محسوب نمی‌شود. بعضی وقت‌ها افرادی که مشکل تعرق دارند، ممکن است متوجه نباشند که بوی بدن آنها دیگران را اذیت می‌کند.
به غیر از باکتریها، دلایل مختلف دیگری نیز در این امر دخیل هستند، از آن جمله:
- در مواردی که غدد عرقی بیش از حد فعال شوند.
- مواد سمی یا مواد گیاهی از قبیل الکل، سم آرسنیک، سم سیانید یا کشیدن سیگار، گاهی باعث این مسأله میشوند.
- عفونت‌هایی از قبیل عفونت‌های ریوی، عفونت‌های پوستی، بیماری‌های مقاربتی یا عفونت مجاری ادراری نیز میتوانند باعث بروز این بوی نامطبوع شوند.
پیشگیری
نکاتی که باید برای پیشگیری رعایت کرد، عبارتند از:
رعایت نظافت شخصی، استحمام روزانه و تعویض روزانه لباس‌ها. همچنین جنس لباس‌هایی که به تن می‌کنیم، در کم کردن تعرق نقش بسزایی دارند. لباسهای نخی معمولاً به سرعت عرق و بوی بد را جذب میکنند.
- دقت در نوع تغذیه به کاهش میزان بوی بدن کمک می‌کند. مثلاً از خوردن بعضی از غذاهای تند با ادویه‌هایی مانند کاری، زیره و سیر خودداری کنید.
کمبود روی در بدن مشکل تعرق را افزایش می‌دهد، به این دلیل که این ماده به دفع سموم بدن کمک می‌کند. نوشیدن میزان کافی آب و مایعات، غدد ترشح‌کننده اِکرین را فعال می‌سازد که باعث رقیق‌تر شدن عرق آپوکرین میشود.
- استفاده از اسپری و دئودورانت فقط بوی بد را می‌پوشاند و گاهی سبب افزایش بوی بد بدن میشود. در انتخاب دئودورانت هم توجه کنید و مواظب باشید آنها را از نوعی انتخاب کنید که حاوی روی و آلومینیوم باشند، زیرا که این مواد باکتری‌هایی که مسبب بوی بد بدن هستند را کاهش می‌دهند.
درمان های خانگی
- پس از استحمام آب شلغم را زیر بازوهایتان بمالید. برای تهیه آب شلغم ابتدا آن را رنده کرده و داخل یک پارچه نازک بریزید و فشار دهید و عصاره آن به دست آید. این عصاره را با یک قاشق چایخوری به زیر بازوهایتان بمالید و ماساژ دهید.
- استفاده از جوش شیرین بوی بد زیر بغل و پاهای شما را کاهش می‌دهد.
- چند لیموترش را در دست خود کم‌کم فشار دهید تا نرم شود. سپس از وسط به دو نیم کنید و به زیر بازوهایتان بمالید تا هسته‌های آن بیرون آید. سپس حمام کنید.
اگر زیر بغل شما موهای زائد دارد، یک روز قبل از این کار، موهای موجود در زیر بغل را بتراشید تا اسید لیموها بوی بدن شما را از بین ببرد.
- هر روز به حمام بروید و بعد از آن به زیر بازوهایتان پودر بزنید. این کار علاوه بر اینکه بوی بدن را می‌گیرد، پوستتان را نیز سفید می‌کند.
- روغن زیتون، آب پرتقال، آب لیمو و گریپ فروت هم موادی هستند که میتوانید استفاده کنید. توجه داشته باشید که افشره آنها باید تازه باشد.
زیر بازوهایتان یا هر قسمتی از بدن که لازم است را پودر بزنید. جوش شیرین را به افشره اضافه کنید و به زیر بغل خود بمالید، سپس با روغن زیتون پاک کنید. به این ترتیب بوی بدن شما از بین خواهد رفت.
- اگر گوشت و مرغ می‌خورید و با مشکل بوی بد بدن مواجه هستید، رژیم غذایی خود را عوض کنید. مصرف گوشت و مرغ را کاهش دهید و خود را به خوردن سبزیجات عادت دهید.
این توصیه‌های غذایی هم کمک‌کننده، هستند:
- هر روز ناشتا قبل از صبحانه 500 میلی‌گرم پودر جوانه گندم را در آب حل کنید و بنوشید. اگر سوپرمارکت‌های اطراف خانه شما جوانه گندم تازه دارند، میتوانید از جوانه گندم تازه استفاده کنید.
توجه داشته باشید محلول جوانه را با معده خالی و با آب معدنی بنوشید. کلروفیل بوی بدن را به صورت چشمگیری کم می‌کند یا کاملاً از بین می‌برد.
- اگر کشمکش‌های عصبی باعث میشود که تعرقتان افزایش یابد چای سبز بنوشید. یک قاشق چایخوری چای سبز خشک یا دو عدد چای کیسه‌ای را در یک فنجان آب بریزید و بگذارید به مدت 10 دقیقه خیس بخورد و کم کم در طول روز آن را بنوشید.
این چای به شما کمک می‌کند آرامش پیدا کنید و دیگر عرق نکنید.
منبع: کنجکاو
