ژئوفيزيك چيست؟ ?What is geophysics
ژئوفيزيك يك علم چندرشتهاي است كه با بكارگيري دانش و تكنيكهاي فيزيك، رياضي، زمينشناسي و كامپيوتر به مطالعه نيروها و فرآيندهاي فيزيكي كه در گذشته و حال در حال تغيير سياره ما بودهاند ميپردازد. بعنوان مثال درك ماهيت زلزله و حركت و تغيير شكل قارهها از مسائل مهمي هستند كه همواره ذهن ژئوفيزيكدانان را به خود مشغول كردهاند.
اهميت روشهاي ژئوفيزيكي در آن است كه به ژئوفيزيكدانان اجازه ميدهد تا خواص فيزيكي درون زمين را كه از دسترس مستقيم انسان خارج هستند اندازهگيري نمايند. ژئوفيزيكدانان با استفاده از امواج لرزهاي و اندازهگيري ميدانهاي گرانش و مغناطيس زمين ميتوانند خواص الاستيكي ومغناطيسي، چگالي، و دماي درون زمين را اندازهگيري كنند.
ژئوفيزيك را ميتوان به دوشاخه عمده ژئوفيزيك جهاني و ژئوفيزيك اكتشافي تقسيم نمود. ژئوفيزيك جهاني علاقهمند به مطالعه فرآيندهاي دروني و بيروني است كه در حال تغيير سياره ما هستند و به مطالعه لرزهخيزي، ميدانهاي گرانشي و مغناطيسي، تحول گرمايي و تغيير شكل زمين و همچنين فرآيندهاي فيزيكي اتمسفر و .... مي پردازد. در ژئوفيزيك اكتشافي ژئوفيزيكدان با بهرهگيري از روشهاي گوناگون به شناسايي لايههاي كمعمق زمين جهت اكتشاف منابع انرژي و معدني زمين ميپردازد .
ژئوفيزيكدانان بطور گستردهاي از كامپيوتر در تحقيقات خود استفاده ميكنند و خود بطور موثري در ابداع سختافزار و نرمافزار كامپيوتري سهم داشتهاند. امروزه آنها از كامپيوتر براي اخذ و فرآوري دادههاي حجيم ژئوفيزيكي و شبيهسازي فرآيندهاي ژئوديناميكي استفاده ميكنند. ژئوفيزيكدانان در زمره اولين دانشمنداني هستند كه توانستهاند مدلهاي پيچيده مكانيك سيالاتي اتمسفر وگوشته زمين را بر روي كامپيوترهاي موازي اجراء كنند
روش هاى اندازه گیرى جابه جایى پوسته زمین
اکسل بوجانوفسکى
ترجمه: على عبدالمحمدى (روزنامه شرق)
زمین لرزه ها قادرند مناطقى روى سطح زمین را تا فاصله اى بیش از ۲۰۰ کیلومتر دورتر از مراکز وقوع زلزله تحت تاثیر قرار دهند.
تا این اواخر، جابه جایى واقعى پوسته زمین (Crust) فقط از طریق تخمین و حدس قابل محاسبه بود. امروزه اما ظهور یک فناورى جدید باعث شده است تا محققان با دقت بسیار خوبى به آثار واقعى ارتعاشات مخرب اشاره کنند.
خطوط کج و معوجى که بر روى توپ هاى کاغذى یک دستگاه لرزه نگار (Seismograph) حک مىشوند به سختى کار ثبت دقیق زمین لرزه ها را انجام مى دهند. حتى بروز فقط یک انحراف چند میلیمترى رو به بالا در خطوط ثبت شده بر روى این توپ ها نمایانگر آزادى مقادیر غیرقابل تصورى انرژى در اعماق زمین خواهد بود.
این انرژى نیز به نوبه خود بر اثر گردش امواج ارتعاشى در داخل حجم هاى باورنکردنى از صخره هاى پوسته زمین و فشار آنها به یک سمت آزاد مى شود که در عرض فقط چند ثانیه قادر خواهد بود تا کف اقیانوس را تا چندین متر بالا بیاورد. با این حال، هنوز این خطوط کج و معوج ناخوانا هستند که زلزله شناسان براى تعیین قدرت یک زمین لرزه به آن تکیه مى کنند.
با مقایسه منحنى هاى ترسیم شده توسط دستگاه هاى لرزه نگار که از تعدادى حسگر متفاوت استفاده مى کنند، محققان همچنین قادر خواهند بود تا جهت حرکت میلیون ها تن سنگ را در اعماق زمین تعیین کنند. اما چنین اندازه گیرى هایى فاقد دقت لازم هستند. تصویر روشنى از میزان جابه جایى سنگ ها در اعماق زمین وجود ندارد و این سئوالى است که دهه هاى متوالى اذهان زلزله شناسان را به خود مشغول داشته است.
• خلق یک شیوه جدید و موثر
با این حال اکنون به نظر مى رسد که محدودیت قبلى یا به عبارتى همان «فقدان دقت کافى در سنجش میزان تأثیرات زلزله» تا حد قابل توجهى برطرف شده باشد؛ «شین ایچى میازاکى» از دانشگاه توکیو (ژاپن) و «کریستین لارسون» از دانشگاه کلرادو (آمریکا) به عنوان دو زلزله شناس معروف بین المللى اخیراً توانسته اند به پیشرفت چشمگیرى در این زمینه نائل آیند.
آنها با تمرکز کردن بر روى یک زمین لرزه شدید که ۲۵ سپتامبر ۲۰۰۳ ساحل شمالى ژاپن را لرزاند قادر به خلق یک انیمیشن رایانه اى گشته اند که میزان جابهجایى زمین را با دقت غیرقابل باورى با یک حاشیه خطاى فقط ۵/۴ میلیمترى تعیین مى کند.
آنها این کار را با استفاده از یک سیستم راهبرى ماهواره اى انجام دادند که پیشتر براى اندازه گیرى هاى زمان واقعى لازم جهت تجزیه و تحلیل آثار زمین لرزه غیرقابل اعتماد تشخیص داده شده بود. این سیستم که از آن به عنوان «سیستم ردیابى ماهواره اى GPI» یاد مى شود، در واقع، هماورد ژاپنى «سیستم ردیابى جهانى آمریکا» ( GPS) محسوب مى شود.
فیلم انیمیشنى تهیه شده توسط این دو محقق است که با بهره گیرى از اطلاعات حاصل از ۱۲۰۰ ایستگاه GPI در سراسر ژاپن و سه هزار ایستگاه سنجش زمین لرزه میسر گردیده این امکان را فراهم ساخته است که دقیق ترین نگاه به ابعاد وجودى یک زلزله از بدو پیدایش این علم تاکنون صورت تحقق به خود بگیرد.
زمین لرزه اى که «میازاکى» و «لارسون» براى انجام تحقیقات خویش بر روى آن تمرکز کردند در فاصله ۸۰ کیلومترى از ساحل شبه جزیره هوکایدو آغاز شد: در یک پلک به هم زدن، تنش ایجاد شده بین دو صفحه در عمق ۲۵ کیلومترى سطح زمین باعث شد تا انرژى بسیار عظیمى در حدود ۸۰ هزار برابر انرژى حاصل از فرو ریخته شدن بمب اتمى بر فراز هیروشیما آزاد شود.
این ارتعاش از بزرگى ۱/۸ ریشتر برخوردار بود و مستقیماً بر فراز مرکز وقوع آن مقادیر بسیار فراوانى سنگ با سرعت ۲۵ سانتیمتر بر ثانیه به اندازه بیش از یک متر جابه جا شدند.اما همانطورى که این دو محقق در ژورنال Geophysical Research Letters نگاشته اند، بیشترین جابه جایى ها در نقاطى دورتر از مرکز وقوع زمین لرزه نمایان مى شوند.
در فیلم انیمیشنى تهیه شده توسط ایشان نیز کاملاً مشهود است که بیشترین جابه جایى هاى ناشى از زمین لرزه سپتامبر ۲۰۰۳ در سواحل شمالى ژاپن در فاصله ۵۰ کیلومترى از مرکز اتفاق افتاده است: میلیون ها تن سنگ در داخل پوسته زمین با سرعت یک متر بر ثانیه به اندازه تقریبى نه متر جابه جا شدند.
• ثبت جابه جایى سنگ ها در فاصله ۲۰۰ کیلومترى
حتى در فاصله ۱۰۰ کیلومترى شمال غربى مرکز وقوع آن زمین لرزه نیز سنگ هاى سطحى به اندازه دو متر کامل جابه جا شدند. در واقع، مساحت ناحیه اى که تحت تاثیر تبعات آن ارتعاش قرار گرفتند حیرت آور است: دایره فرضى احاطه کننده مناطقى که پدیده جابه جایى زمین در آنها اتفاق افتاد وسعتى به اندازه تقریبى ایالت نیوجرسى آمریکا را در بر مى گیرد.
دستگاه هاى پیشرفته GPI حتى موفق به ثبت این قبیل جابه جایى ها در فاصله ۲۰۰ کیلومترى از مرکز وقوع آن زمین لرزه شدند.با این حال، شگفت انگیزترین نتیجه اى که در پرتو انجام تحقیقات مورد اشاره حاصل شد این بود که پس لرزه هاى حادث شده در سنگ هاى مدفون در اعماق زمین تقریباً به بروز هیچ جابه جایى بیشترى روى لایه هاى سطحى زمین نینجامیدند.
در پى وقوع ارتعاش اصلى در شبه جزیره هوکایدو تعدادى پس لرزه که بزرگى یکى از آنها به ۱/۷ ریشتر بالغ گردید منطقه واقع در دقیقاً جنوب غربى مرکز اصلى زمین لرزه را لرزاند. با این حال، به طور شگفت انگیزى، پوسته زمین بدون هر گونه جابه جایى یا تکانى ثابت باقى ماند. نتیجه اى که «میازاکى» و «لارسون» از مشاهدات خویش استخراج کردند قائل به این معنا بود که «بیشترین تنش در سطح زمین باید توسط نخستین ارتعاش ایجاد شده باشد».
• دقت اندازه گیرى اعجاب انگیز
مقایسه بین داده هاى حاصل از ابزارهاى پیشرفته GPI و دستگاه هاى قدیمى لرزه نگارى نشان مىدهد که فناورى جدید (GPI) بسیار دقیق تر عمل مىکند.
به عنوان مثال، در منطقه اى که بیشترین جابه جایى ها بر اثر وقوع زمین لرزه هوکایدو اتفاق افتاده بود، دستگاه هاى لرزه نگارى سنتى وقوع جابه جایى هاى حاصله در پوسته زمین را ۲۰ کیلومتر دورتر از آنچه سیستم GPI ثبت کرده بود ثبت کرده بودند.
«لارسون» در این باره مى گوید: «ما نشان داده ایم که با در اختیار داشتن شبکه اى از ابزارهاى راهبرى دریایى مى توان در آینده براى تخمین دقیق میزان جابه جایى هاى سطح زمین در پى بروز زمین لرزه ها اقدام کرد.»
تا این اواخر، دستاوردهاى این تیم تحقیقاتى اصلاً جدى گرفته نمىشدند، زیرا به عنوان مثال ابزارهاى GPI و GPS به حد کافى تکامل نیافته بودند تا بتوانند جابه جایى هاى کوچک زمین را بر اثر وقوع زمین لرزه هاى مختلف اندازه بگیرند.
در واقع، سیستم هاى راهبرى ماهواره اى فقط توسط زمین شناسان براى اندازه گیرى میزان جابه جایى صفحات قاره اى (Continental Plates) در طول زمان مورد استفاده قرار مى گرفت و این امکان را به دانشمندان مى داد که تعیین کنند قاره ها چند سانتیمتر در سال جابه جا مىشوند.
اما اکنون فناورى ماهواره اى یاد شده قرار است در آینده نه چندان دور براى اندازه گیرى میزان جابه جایى هاى فورى زمین بر اثر وقوع زلزله ها مورد استفاده قرار گیرد. «بنیاد ملى دانش» در ایالات متحده آمریکا توجه لازم را به این قضیه مبذول داشته است. این موسسه هم اکنون مشغول برنامه ریزى جهت نصب هزار ایستگاه GPS در سواحل زلزله خیز غربى است.
منبع: Spiegel Online, Jan. 2005
ژئو فیزیک و روش های آن ...
مقدمه
بطور كلي ژئوفيزيك به مطالعه خصوصيات فيزيكي زمين و محيط اطراف آن ميپردازد. در عمل اين مطالعه به دو صورت محض و كاربردي دنبال ميشود. مطالعات ژئوفيزيکي به كشف گيلبرت (1600) كه ميگفت زمين مانند يك مغناطيس غولپيكر عمل ميكند، برميگردد. اما اولين قدم در كاربرد اين علم براي اكتشاف مواد معدني به سال 1843 ميرسد و زمانيكه فونورده از تئودوليت مغناطيسي براي اندازهگيري تغييرات ميدان مغناطيسي زمين به منظور اكتشاف تودههاي آهن استفاده نمود. بدنبال آن در سال 1879 پروفسور رابرت تالن با تاليف كتاب كشف ذخاير آهن بوسيله روشهاي مغناطيسي قدم موثري در جهت كاربردي نمودن ژئوفيزيك اكتشافي برداشت.
پس از آن تقاضاي روز افزون بازار به فلزات و افزايش بيسابقه استفاده از نفت، گاز و مشتقات آنها در ابتداي قرن بيستم منجر به توسعه بسياري از روشهاي ژئوفيزيكي شد. و در زمينه ابداع و توسعه دستگاههاي ژئوفيزيكي نيز از زمان جنگ جهاني دوم پيشرفتهاي بسياري حاصل شد.
از آغاز دهه 1960 با استفاده گسترده از رايانه در پردازش و تفسير دادههاي ژئوفيزيكي، تحول عظيمي در اين شاخه از دانش ايجاد شد.
از آنجا كه اكثر ذخاير معدني مدفون در زير سطح زمين، بوسيله يك روباره پوشيده شدهاند، كشف اين ذخاير به خواصي كه آنها را از محيط اطراف متمايز مينمايد بستگي دارد. در صورتيكه تفاوت خواص فيزيكي بين ماده معدني و سنگ درونگير آن وجود داشته باشد؛ ميتوان از ژئوفيزيك سطحي براي كشف ماده معدني مربوطه استفاده كرد.
با توجه به نوع خواص فيزيكي، روشهاي مختلف ژئوفيزيكي ايجاد ميشوند و بر اين اساس روشهاي ذيل شكل گرفتهاند.
· روشهاي لرزهاي مبتني بر خواص الاستيك (كشساني) سنگها در محيط مورد مطالعهاند.
· روشهاي الكتريكي وابسته به خواص الكتريكي زمين مورد مطالعه ميباشند.
· روشهاي ثقلسنجي در ارتباط با ويژگيهاي چگالي سنگها ميباشند.
· روشهاي مغناطيسسنجي با خواص مغناطيسپذيري سنگها در ارتباط است.
و در نهايت
· روشهاي راديومتري با خاصيت راديواكتيو سنگها مرتبطاند.
با كاربرد اين روشها، اطلاعاتي از ساختارهاي مدفون زمينشناسي بدست ميآيد كه ميتوان از آنها به صورت مستقيم يا غير مستقيم در اكتشاف موادمعدني، هيدروكربورها، آبهاي زيرزميني، بررسيهاي مهندسي، زيستمحيطي، باستانشناسي و ... استفاده نمود.
امروزه اندازهگيريهاي ژئوفيزيكي كاربرد و گسترهاي بسيار وسيع يافتهاند تا حدي كه در حال حاضر اين مطالعات در كرات ماه و مريخ نيز انجام ميشوند.
ژئوفيزيك كاربردي كه عمدتاً در اكتشاف مواد معدني، هيدروكربوري و مطالعات آبهاي زيرزميني مورد استفاده قرار ميگيرد به روشهاي زير تقسيمبندي ميگردند:
- روشهاي ثقلسنجي
- روشهاي مغناطيسسنجي
- روشهاي لرزهنگاري
- روشهاي الكتريك
- روشهاي الكترومغناطيسي
- روشهاي راديومتري
- روشهاي چاهپيمايي
- روشهاي فيزيكي حرارتي و ...
ژئوفيزيك عمدتاً نشانگر ويژگيهاي زمينشناسي ساختارهاي مدفون همراه با ذخاير معدني نفت، گاز و ... است.
انتخاب نوع روش يا روشهاي ژئوفيزيكي در عمل به منظور موقعيتيابي يك ذخيره معدني معين وابسته به طبيعت (خواص فيزيكي) مادهمعدني مربوطه و نشاندهنده مستقيم حضور ماده معدني مورد مطالعه ميباشد. مثل روش مغناطيسسنجي كه براي اكتشاف كانههاي آهن يا نيكل كاربرد دارد.
در ديگر اوقات روش ژئوفيزيكي ممكن است نشانگر آن باشد كه آيا شرايط براي تشكيل مادهمعدني مطلوب مساعد است يا خير؟
به عنوان مثال بهرهگيري از روش مغناطيسسنجي در اكتشاف نفت، به عنوان ابزار تعيين ضخامت رسوبات تا سنگ بستر است و مشخص نمايد كه آيا رسوبات به اندازه كافي ضخيم هستند كه قابليت نگهداري قابل توجه هيدروكربور را در خود دارا باشند؟
از ديدگاه ديگر، بررسيهاي ژئوفيزيكي در عمل به چهار صورت زميني، هوايي، دريايي و درون چاهي اجرا ميشوند.