تغییراتی که در سطح اجتماع اتفاق می افتن همیشه نتیجه ی تفکرات اکثریت جامعه در گذر زمان هستن.
شما فکر میکنین نحوه لباس پوشیدن تو جامعه موضوعی شخصی نیست و تفکرات سه دهه ی اخیر مردم جامعه اکثرا شبیه شما بوده اما نظر همین اکثریت در 5 سال گذشته تغییر کرده و مشخصا خیلی ها این رو موضوعی شخصی میبینن.
بعنوان یک انسان حق دارین نگرانی های خاص خودتون رو درمورد آینده ی خودتون و دنیا داشته باشین اما هرکس دیگه ای ممکنه تو عقاید شخص شما چیزهایی رو ببینه که از نظر خودش غیرقابل قبول باشن و تهدید کننده ی آینده ی دنیا. همین عقیده ی شما درمورد روسری و کت و شلوار رو اگه پدر پدربزرگتون بشنوه تصور کنین چه قیافه ای پیدا میکنه!
اون چیزی که مشخصه اینه که ما تعیین کننده ی این آینده نیستیم و فقط میتونیم در این جریان کلی حرکت کنیم و ببینیم برآیند تفکرات و عقاید و فرهنگ قراره به کدوم سمت و سو حرکت کنه.
امروز ما آزادی هایی داریم که 50 سال پیش مورد تمسخر بودن و ده سال دیگه, صد سال دیگه همین اتفاق بطور قطع برای امروز میفته.
بهترین کار بنظر من اینه که بدونیم ما و اخلاقیاتمون محوریت ندارن و بهترین نیستن و هرگز هم نخواهند بود.
اگه خودمون رو محور ارزیابی نمیدیدیم - که اکثر موارد میبینیم - خیلی کمتر از این ها به خودمون اجازه ی دخالت در امور دیگران و قضاوت رو میدادیم.
