Printable View
به نظر من رای اکثریت موقعی ارزش داره که در جامعه مسیر آگاهی و اطلاع رسانی کاملا هموار باشه و مردم تا حدی به بلوغ فکری رسیده باشند . دموکراسی ابتدا از مغز های ما شروع میشه .
تا وقتی دارای تعصبات و روح جو گیری !! باشیم همون چماق رضاخان بهتر از دموکراسی جواب میده !!!!
سلام
به نظر من رأی گیری جایی میتونه ملاک تشخیص و عمل قرار بگیره که فقط بحث اختلاف سلیقه مطرح باشه و در کلیات اشتراک وجود داشته باشه.
برای اینکه بفهمیم در کلیات اشتراک داریم یا نه ، رای گیری میکنیم دیگه !نقل قول:
وگرنه چه فایده ای داره ؟ گول زدن رای دهنده ها یا مثلا مردم از ظاهر کسی یا چیزی خوششون بیاد بهش رای بدند و خوشحال بشن که انتخاب شد ؟
اینطور که شما گفتین دیگه نتیجه فرقی نمیکنه و رای گیری نباید انجام بشه. یا من متوجه منظورتون نشدم !
اقلیت وقتی از رأی نیاوردنشون آزار می بینن که اکثریت نظری کاملاً مخالف با اونها داشته باشن. اما وقتی در کلیات اشتراک وجود داره این اتفاق نمی افته. فقط یک سلیقه هست که عوض میشه.نقل قول:
اما اینکه چطور ما در کلیات اشتراک پیدا کنیم، باز هم خواسته اکثریت هست. البته در این مورد نمیشه خیلی دقیق و خط کشی گفت. که مثلاً اگه اکثریت 51% هم بودن باز هم فقط و فقط باید حرف اونها اجرا بشه.
میشه چندتا مثال بزنید که بدونم منظورتون از کلیات دقیقا چه چیزایی هست ؟نقل قول:
اگه بخوایم در مورد کلیات رای گیری کنیم ، باید یکبار برای همیشه انجام بشه یا مثلا هر 20 - 30 سال یکبار ؟ و بنظرتون اگه موارد پست #11 درست انجام نشه ، رای گیری ارزشی داره ؟
اگه از نظر فنی انتخابات سالم باشه یعنی مثلا تقلب در رای شماری انجام نشه مطمئنا رای گیری از نظر قانونی ارزشمند خواهد بود حتی اگه از لحاظ اخلاقی بی ارزش باشد . پس نمیشه بهش ایراد گرفت .نقل قول:
ببینید حتی اگه اون موارد رعایت نشه ، بر رای گیرنده ایراد کمتری وارد است . من بیشتر تقصیر رو گردن رای دهنده میبینم .
فرض کنید من کالایی تبلیغ میکنم و شما میخرید . بعد از خرید ، متوجه عیب کالا می شوید . حالا من مقصرم یا شما ؟ جواب اینه : هر دو !! ولی شما بیشتر !!
شما هم باید چشمانتان را باز میکردید . شما هم باید ( مثل من:n02: ) به فکر منافعتان میبودید !! اگه شناخت کافی نداشتید پس نباید زیر بار معامله می رفتید !!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
طبق مثال بالا :
اگه من درک و شناخت صحیحی از مفهوم واقعی دموکراسی ندارم پس نمیتونم توقع داشته باشم که توی بازار بتونم اصلش رو بخرم !!
پس اون چیزی که می خرم عین دقیق دموکراسی هست !( واسه من) . یعنی حقم بیشتر از این نبوده .
به عبارت ساده تر : " خلایق هر چه لایق "
کار خیلی خراب تر میشه وقتی که من خودم رو به اشتباه کارشناس هم بدونم ( مصداق آنکس که نداند و نداند که نداند !!) . اون وقت فاجعه به بار میاد ( که اومده اتفاقا) .
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
هر وقت توی مغزمون دموکراسی رو شروع کردیم ( به مفهوم واقعی) و تونستیم توی خونه مون پیاده اش کنیم ، میتونیم توی جامعه هم پیداش کنیم !!
هر وقت به فرزندمون اجازه حرف زدن دادیم ، پشت خط عابر پیاده توقف کردیم ، هر وقت توی هر موردی اظهار فضل نفرمودیم ، پشت سر این قوم و اون قوم جوک درست نکردیم ، به این و اون برچسب نزدیم ، هر کسی به همسرش احترام گذاشت زن ذلیل خطابش نکردیم و هزار و یک مورد دیگه ، اون وقت تازه می فهمیم دموکراسی چی هست .
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
راستش من کارشناس و صاحبنظر نیستم ، ادعایی ندارم . نظرم هم ( قاعدتئا) فقط واسه خودم محترمه !!
به نظرم جامعه ما در بعد کلان ، الان واقعا ظرفیت و پذیرش دموکراسی ( به لحاظ تئوریک) رو نداره و باید ابتدا از لحاظ فرهنگی آمادگی پیدا کنه . تا این اتفاق نیفته محیط تحمل پذیرش گردش آزاد جریان اطلاعات رو نخواهد داشت .
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ببخشید اینقدر طولانی شد .
فرض کنین از 100 نفر که تو یک اتاف هستن، 90 نفر به کشیدن سیگار تو اتاق رای بدن، 10 درصد به استنشاق هوای سالم و ممنوعیت سیگار.
دموکراسی و احترام به رای اکثریت میگه اون 90 نفر میتونن قانون تصویب کنن، اما آیا واقعا میشه چنین حقی رو به اکثریت داد؟
من فکر میکنم نهایتا یک مرجعی که به عنوان بالاتر از نظر اکثریت مورد قبول هست، باید برای اعمال فیلـتر موجود باشه.
تو ایران اون مرجع رو قوانین فقهی و خبرگان در نظر گرفتن، ایراداتی کم و بیش داره ولی نمیشه کلا حذفش کرد.
تو سیستم احزاب هم خود احزاب پالایش رو انجام میدن.
موضوع پیچیده ای هست
برای هر رای گیری قوانین خاصی وجود دارهنقل قول:
مطمئنا در مثال شما به دلیل مغایرت با قانون اصلا گزینه ای به نام "سیگار کشیدن" مطرح نمیشه که بعد بخواد 90% یا هر مقدار دیگه ای رای بیاره و مسائل بعدی مطرح بشه
حالا این قانون رو میشه یک مرجع بالاتر تصویب کنه و بحثی نیست
این مرجع هم میتونه یک نهاد و یا در نهایت قانون اساسی کشور باشه
منتها قبل از اون هم لازمه برای وجود همون مرجع بالاتر هم رای گیری بشه و به دلیل اینکه برای اون مرجع، مرجع بالاتری نداریم نیازه که به فراخور زمان و در صورت نیاز رای گیری مجدد انجام بشه تا اصلاحات لازم رو بشه وارد کرد
اینکه چه کسی تشخیص میده چه زمانی نیاز به رای گیری مجدد هست هم از نظر من خود مردم هستن
البته مردمی که از آگاهی کافی برخوردار هستن و در واقع اجازه داده شده که بتونن فارغ از هر تعصبی نظر خودشون رو بگن
در واقع با این سیستم نهایتا هم این خود مردم هستن که از ابتدا تشخیص میدن که چه قانونی باشه و چه نهادی تشکیل میشه و باید نظرشون اعمال بشه
حتی ممکنه در این سیستم در انتها اکثریت به سیگار کشیدن رای بدن
از نظر من اگه این سلسله مراتب طی بشه و سیگار کشیدن رای بیاره باید اجرا بشه
یکی از اصول پایه دموکراسی حفظ حقوق اقلیت هم هست. در مورد قوانین مثلا قوانین اساسی اکثر کشورها حق افراد شامل حقوق اقلیت رو به رسمیت میشمارند و اگر قانونی ولو با رای اکثریت بخواد تصویب بشه نمیتونه حقوق اقلیت رو ازشون بگیره یا براشون ایجاد خطر کنه.نقل قول:
مثال شورای نگهبان ایران یا دادگاه قانون اساسی در کشورهای دیگه دقیقا مثال درستی هست در این خصوص.
حتی باید در سطح بین المللی هم چنین نهادهایی باشه مثل شورای امنیت سازمان ملل که متاسفانه بیشتر چماق زورگوها و ابرقدرتها شده.
دموکراسی خالص بله میگه باید به اکثریت حق داد، برای همینه که دموکراسی صرفا به واسطه دموکراسی بودنش تضمین کننده هیچ چیزی نیست. در یک دموکراسی اکثریت می تونن رای به قتل عام اقلیت بدن.نقل قول:
برای همینه که در دنیا الان دموکراسی خالص تقریبا وجود نداره. اکثر کشورها حقوق اقلیت ها رو بوسیله قانون اساسی تضمین می کنند، مسائلی مثل سلامت و ... رو به سازمان های مستقل واگذار می کنند، و بعد از اون سیستم بر اساس دموکراسی نیابتی قوانین رو وضع می کنه که این قوانین قدرت رد کردن حقوقی که توسط قانون اساسی به افراد داده شده رو نداره.
مثلا در بند 1 قانون اساسی آمریکا درباره حق آزادی بیان و رسانه صحبت شده، دولت یا کنگره/سنا نمی تونه قانونی وضع کنه که این مورد نقض بشه حتی اگه اکثریت این رو بخوان.
در سیستم ایران اونقدرها مهم نیست این سیستم چگونه است چون اصول اصلی دموکراسی رعایت نمیشه.نقل قول: