من به شما توصیه میکنم حتما یک سفر به چین تشریف ببرید و وضعیت مردم اونجا رو ملاحظه کنید.
اطلاعات من در مورد کشور چین علاوه بر مطالعات بر پایه مشاهدات عینی هم هست.
این کشور به یک شیوه برده داری بسیار خشن داره ارائه میشه، مردمش برده هایی بار اومدن که در راستای منافع نظام کمونیستی حاکم هر حرکتی که فکرش رو بکنی انجام میدن.
مسلما دیدن چیزهایی مثل دیوار چین دهان هر کسی رو باز میکنه، اما برای ساخت همون دیوار میلیون ها انسان کشته شدن و تو همون دیوار دفن شدن.
اقتصاد امروز چین هم همانند دیوار چین با قربانی کردن جمعیت بیشمارش جلو میره و برای اون جمعیت شغل هایی بسیار ریز و باور نکردنی ایجاد کردن و اون انسان مثل برده فقط به این فکر میکنه که هزینه ناهار و شامش رو در بیاره.
تمامی کشورهایی که مردم رو رعیت و برده منافع یک حاکمیت میدونن، مجازات اعدام توشون فراوان هست.
چون مهم ترین رکن برده داری این است که برده رو اینقدر ذلیل و توسری خور بکن، که جرات نکنه به جایگاه ارباب فکر کنه چه برسه بخواد اعتراضی هم بکنه.
من به شدت معتقدم مجازات های خشن با هدف عبرت گرفتن دیگران کوچکترین توانایی در کاهش جُرم ندارن و صرفا برای مدت کوتاهی آتش کینه و انتقام رو فرو میشنانند.
راه حل برای ایران :
1- تربیت نسل آینده با آموزش و پرورشی غیر ایدئولوژیک (که بسیار بعید به نظر میاد)
2- حذف تمامی مجازات های خشن و تبدیل آن به مجازات های فردی موثر غیر خشن. (که بسیار بعید به نظر میاد)
مثلا به جای اینکه فرد اختلاس گر اعدام بشه و ما پای چوبه دار کف و سوت بزنیم و تخمه بکشنیم و بگیم هورااا.
تمامی اموال آن فرد ضیط بشه، آن فرد موظف بشه به کار آفرینی در مناطق محروم کشور، در واقع برای جامعه کار اجباری با درآمد بسیار اندک انجام میده و هرچه درآمد داشته رو برای بهبود شرایط اون بخش به کار میگیره و به ساده ترین شکل زندگی کنه.
تو بسیاری از کشورهای اروپایی مجرمین رو میارن دستشویی و توالت پارک رو تمیز کنن، یا تو کارهای زیربنایی کار اجباری کنن، به جای اینکه بزنن دستشون رو قطع کنن و چشمشون رو کور کنن و چالشون کنن با سنگ بزنن تو مغزشون !!!!
