تکـــدی گــری

یادمه یه بار یه یارو روی ویلچر اومد طرفم گفت جوراب بخر ازم . . . . بهش پول دادم ولی چیزی بر نداشتم . یارو ناراحت شد و به زور بهم یه جفت جوراب داد . معمولا از اینطور موارد خاطرات خوبی ندارم . . . .
به طور کلی دلیلی وجود نداره که چیزی رو که احتیاج نداریم بخریم !!! از طرفی بعضی از این افراد واقعا دل ما رو به درد میارن . . . . آدم نمیدونه چیکار کنه اینجور مواقع .
به نظرم بهتره اینجور موارد یکم خودمون رو بزنیم به سنگدلی . . . .
اگه هدفمون از این کار صدقه و دستگیری از محتاجان هست ، راه های بهتری هم برای اینکار وجود داره !!

کار اشتباهیه

با خرید باعث میشیم کارشون رونق پیدا کنه

در واقع خودمون رواج میدیم تکدی گری رو


وقتی به شهر های دیگه سفر میکنم و تو چهار راه ها همچین چیزایی میبینم ، به شهر خودم افتخار میکنم که شهر بدون گداست و همچین خبرایی نیست و اگر هم باشه مردم میدونن که نباید پول بدن

درسته مسئولین باید به فکر اونا هم باشن

ولی مردم باید همت کنن که اینا از سطح شهر جمع آوری بشه و فقط به نیازمند های واقعی پول بدن

نیازمند واقعی رو تو چهار راه نمیشه تشخیص داد

با پول دادن به اون ها هم به شهرمون خیانت میکنیم هم به نیازمند های واقعی کمک نمیکنیم

نگاه نکنید توی آهنگ خواننده ها و... میگن بخرید
کلا لم بچه پولداری ( حالا نه همه ) و لم صدا و سیما و مخصوصا سینما ( به شکل افراطی ) به این صورته که فکر میکنن اونی که میاد سر چهارراه گل میفروشه حتما نداره و بدبخته ، و سعی میکنن اینکار رو نماد نداشتن معرفی کنن .
نمونه دومش هم فروشنده های مترو هستن .
درسته کار خوبه اما نباید به خاطر حس ترحم ، یک کار ایجاد بشه ، کار باید سود و منفعتش رو هم به فرد بده و هم به جامعه

به نظر منکه فرق میکنه با گدایی.اگر پول داری که خوب چه بهتر که بخری و اگر هم نداری خوب با یه برخورد خوب میشه نخرید.این برخورد خوب خیلی مهمه!
یه جمله فیلسوفانه هم بگم در مورد اونی که فحش داد.سعی کنیم باران باشیم. بباریم. اگر روی گل یا اگر روی گل نشست.به باران بودن خود بنازیم :n02:

پ.ن: این پست من در مورد خرید اجناس دوره گردها بود و نه کسانی که تکدی گری میکنند.که عنوان تاپیک عوض شد به تکدی گری.البته در مورد تکدی گری هم با توجه به شرایط جامعه کمک اساسی در اولویته و احسان به خردسالان.هرچی کمک اساسی تر باشه بهتر که به باندهای تکدی گری هم کمک نشه.بنابراین حکم کلی نمیشه داد در مورد کمک به گداها.

نقل قول:

---

نوشته شده توسط dada1580 [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

یادمه یه بار یه یارو روی ویلچر اومد طرفم گفت جوراب بخر ازم . . . . بهش پول دادم ولی چیزی بر نداشتم . یارو ناراحت شد و به زور بهم یه جفت جوراب داد . معمولا از اینطور موارد خاطرات خوبی ندارم . . . .
به طور کلی دلیلی وجود نداره که چیزی رو که احتیاج نداریم بخریم !!! از طرفی بعضی از این افراد واقعا دل ما رو به درد میارن . . . . آدم نمیدونه چیکار کنه اینجور مواقع .
به نظرم بهتره اینجور موارد یکم خودمون رو بزنیم به سنگدلی . . . .
اگه هدفمون از این کار صدقه و دستگیری از محتاجان هست ، راه های بهتری هم برای اینکار وجود داره !!

---

دوست من این مورد شما مقصری نه اون بنده خدا طرف داره کاری که در توانش هست رو انجام میده که نره گدایی کنه بعد شما با این کارت نه تنها به اون شخص داری توهین میکنی بلکه گدا پروری هم رواج میدی کافیه از هر پنج نفر یکی مثل شما رفتار کنه اونوقته که طرف احساس میکنه همون گدایی کردن بهتر و راحت تره
طرف داره جنسی میفروشه که میدونه همه استفاده میکنند یعنی شما جوراب نمیپوشید؟ بالاخره اون جورابی که خریدی رو استفاده میکنی حالا فقط به جای اینکه بری از فروشگاه بزرگ خرید کنی از آدمی خرید کردی که واقعا به این پول احتیاج داره
به نظرم این کارکردن خیلی خیلی کار خوبیه و واقعا شرف داره اون آدمی که حاضره هر کاری کنه تا فقط روی پای خودش وایسه ارزش این آدم از اون مالتی میلیاردر که معلوم نیست از کجا و با رانت و لابی پولدار شده خیلی بیشتره
اون دوستانی هم که میگند نخرید و این آدم ها رو با گدا یکی میدونند بهتره طرز تفکرشون رو عوض کنند و اینکه مادربزرگم همیشه یک جمله میگفت که آدم سواره خبر از پیاده نداره واقعا این جمله رو باید با طلا نوشت
استارتر هم اومده یک کار انسانی انجام بده ولی زده خرابش کرده آخه دوست من طرف گفت هر چی دلت میخواد بده ولی دیگه هزار تومن؟ واقعا به گدا هم بدی قهر میکنه شما یا باید نمیخریدی یا حداقل پول واقعی رو میدادی طرف یا این کار شما احساس کرده شما اون رو گدا فرض کردی و داری بهش از روی ترحم صدقه میدی یاد اون جک افتادم که گفت دختر بچه پشت چراغ قرمز اومد بهم گفت آقا گل نمیخواین منم مثل فیلمها پنج هزارتومن در اوردم گفتم همش رو بده برگشت گفت ..... نخور شاخه ای شیش تومنه

یاد یه ماجرایی افتادم بعد از خوندن پست اول ، میگه که دیروز سر چهار راه یه دختر بچه ی معصوم اومد جلو ماشینم و گفت: آقا توروخدا ازم گل میخری؟ منم مث فیلما یه لبخندی زدم و 10 هزار تومنی دادم و گفتم همشو بده! دختره یه نیم نگاهی بهم کرد و گفت: برو بابا!! شاخه ای 12 تومنه!! :n02:

واکنش همیشگی و تقریبن غیر ارادی من نسبت به گل فروشها خصوصن کودکان این هست که هیچ خریدی انجام ندم. خیلی راحت در برخورد میگم پول همرام نیست. چون وقتی ما خودمون به این پیشه خوراک (Feed) میدیم طبیعتن نباید ریشه گرفتنش برامون یه سورپرایز باشه. خریدن گل از یک بچه (حتا درصورتی که واقعن بچه محتاج باشه) - اگه برایند کار رو نگاه کنیم - کمک به اون بچه نیست. اینکار بیشتر از سود کوتاه مدتش، عوارض جانبی داره. وقتی شما پولی به اون بچه میدید، این کار اصلن از رشد فقر در جامعه جلوگیری نمیکنه، بلکه باعث تطمیع اون کودک برای ادامه‌ی این روش پول در آوردن و توقف تحصیل میشه؛ حتا اگه اون بچه پدر مادر یا سرپرست داشته باشه اونها هم ممکنه اغوای این عقیده بشن که وقتی بچم به این خوبی داره توی خیابون پول در میاره چرا باید بفرستمش مدرسه؟. دیگه اینکه این کمک هیچ تاثیر بلند مدتی در زندگی اون کودک نمیزاره و به محض دادنش خرج میشه. در عوض؛ اون شخصی که واقعن احساس دلسوزی میکنه میتونه از روشهایی مثبت برای کمک کردن استفاده ببره. مثلن کمک به تحصیل این فرزندان.. مخلص کلام اینکه بهتره به جای ماهی دادن ماهیگیری یادشون بدیم.


به شخصه شدیدن با تکدی گری مخالف هستم و تابحال اصلن پیش نیومده پولی دراین زمینه خرج کرده باشم. در هنگام برخورد شما با متکدی شما دو احتمال میدین طبعن، یا شخص مقابلتون فردی دارا هستش یا واقعن بی بضاعته. در هر دو حالت کمک مالی کردن توصیه نمیشه. تکدی گری امروزه خیلی جدی شده و اگر در قدیم به شکل فردی انجام میشد، امروزه باید در مورد باند تکدی گری صحبت کنیم و انواع و اقسام روشهای مختلف که با شنیدنشون بهت و حیرت در چهرمون جاری میشه.


جنس فروشهای مترو هم ازون پدیده های عجیب و غریبه.. عده ای آدم با جنسهای مشابه (کیف مخصوص کارت، مسواک، ژیلت، خمیر دندون، لواشک و...) و عجیب تر ازون با لحن صحبتی که خیلی خیلی شبیه همدیگه هستند، تسلط عالی در راه رفتن داخل متروی در حال شتاب، میان داخل مترو و ظاهرن فروش خوبی هم دارند. خب البته نمیشه ایرادی به جنس فروشی وارد کرد..

سلام
یه بار یه بچه ی 7/8 ساله اومد خواهش کرد از دستمال کاغذی جیبی بخرم .
براش یک آبمیوه و یک ساندویچ خریدم و نشستم کنارش تا با خیال راحت بخوره .
پول بهش ندادم چون میدونستم این طفلک رو مجبور کردند به این کار و هر چی پول بهش بدیم دستِ آخِر ازش میگیرند و چه بسا خرج مواد و اینها هم بشه
از خوردن ساندویچ و آبمیوه خیلی سر حال اومد چون کسی دیگه نمیتونست ازش بگیردش .
بعضی از دستفروشها چیزهای مفید و اررانی میفروشند . از کنارشون بی تفاوت رد نشین .بنده بارها چیزهای به درد بخور خریدم ازشون مثل روکش پلاستیکی کنترول تلوزیون و غیره که با حرارت مبچسبه به ریموت و ضد آب میشه و همیشه نو میمونه .
یا کفیِ کفش که داخل کفش نصب میشه و قابل شستشو هم هست و راحتی کفش هم بیشتر میشه
از دست فروش معتاد چیزی نخرید .

من با نیت انسان دوستانه کمک میکنم اکثرا
حالا اینکه پول رو باید به کسی پس بده یا کلا بعضی ها نقش بازی میکنن و این صحبتها من خیلی خودمو درگیر این فکر نمیکنم و رو این حساب میخرم ازش که به اون بچه کمکی کرده باشم
معمولا در مقابل بچه ها همیشه کوتاه میام (به هرقیمتی که بگن)
در برابر دستفروش های مرد و زن هم اگر خیلی پیر باشن بازم میخرم((البته ظاهر معتادین رو نداشته باشن:n06:))

نقل قول:

---

نوشته شده توسط MOHAMMAD_ASEMOONI [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سلام
یه بار یه بچه ی 7/8 ساله اومد خواهش کرد از دستمال کاغذی جیبی بخرم .
براش یک آبمیوه و یک ساندویچ خریدم و نشستم کنارش تا با خیال راحت بخوره .
پول بهش ندادم چون میدونستم این طفلک رو مجبور کردند به این کار و هر چی پول بهش بدیم دستِ آخِر ازش میگیرند و چه بسا خرج مواد و اینها هم بشه
از خوردن ساندویچ و آبمیوه خیلی سر حال اومد چون کسی دیگه نمیتونست ازش بگیردش .

---

عالی. دقیقن یکی از بهترین کارها همینه که از کمک مالی پرهیز کنیم.

همین رویه رو میشه تعمیم داد به موقعیت های دیگه. مثلن در خیابون یه شخص یدفعه میاد جلوت میگه میخام دارو بخرم پول ندارم بهم پول بده و... . ازین موقعیت ها برای هرکس پیش میاد حداقل یکبار.. برای کسی که قصد کمک داره، به نظر من بهترین کار اینه که دست اون شخص رو بگیره و ببره داروخانه و خودش مستقیمن براش دارو بخره. امتحان کنید. در اکثر موارد سورپرایز میشید از نتیجه ی این کار :n06:

با وجود اینکه به طور کلی با نظر دوستان موافقم که کمک به این جور افراد میتونه منجر به گسترش تکدی گری بشه اما حقیقت اینه که در این مورد هم نمیشه همه رو با یک چوب زد. چه میشه کرد، در این حیطه هم عده ای سودجو باعث شدن حتی به اونایی که واقعا مستحق هستن هم بترسیم کمک کنیم.

برای اینکه بتونیم از جنبه دیگه هم به این مساله نگاه کنیم و لحظه وارد دنیای بعضی از این بچه ها بشیم پیشنهاد میکنم دوستان یکی از داستانهای زیبا و تاثر برانگیز صمد بهرنگی با نام 24 ساعت در خواب و بیداری (27 صفحه) رو بخونن. در ابتدایی این کتاب بهرنگی مینویسه:

خواننده عزیز قصه ی "خواب و بیداری" را بخاطر این ننوشته ام که برای تو سرمشقی باشد. قصدم این است که بچه های هموطن خود را بهتر بشناسی و فکر کنی که چاره درد انها چیست."

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]