با اجازه دوستان ...
اطلاعات مربوط به بوت ویندوز (مثلاً NTLDR در سیستمهای مبتنی بر NT و BOOTMGR در ویندوز ویستا و سون) در پارتیشن system قرار میگیره ولی در پارتیشن boot فایلها و برنامه های ویندوزی و کلاً هر فایلهای دیگری به جزء فایلهای مورد نیاز برای بوت وجود دارد مثل پوشه system32 . در عکس زیر پارتیشن boot و system و active مشخص هست (ستون status) .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
همین الان هم با disk management ویندوز و هم با برنامه Acronis Disk Director Home تست کردم ، در هر هارد فقط یه پارتیشن active میتوان داشت . active بودن پارتیشن بعنوان یه راهنما برای برنامه های موجود در زنجیره بوت هست . بطور خلاصه برای بوت شدن ویندوز چندین برنامه باید پشت سر هم اجرا بشوند یعنی یک برنامه کوچک کارش رو انجام میدهد و سپس برنامه بعدی رو فراخوانی میکند .
بعبارت دقیقتر ...
اولین برنامه در زنجیره بوت از bios شروع میشود . اگر سیستم عامل را از روی هارد اجرا میکنید بدیهی هست برنامه بعدی از روی هارد اجرا خواهد شد . برای اینکه بایوس بتواند براحتی این برنامه دوم رو پیدا و فراخوانی کنه این برنامه دقیقاً در بایتهای آغازین اولین سکتور هارد نوشته میشود . برنامه دوم ILP هست (مخفف initial program loader) این برنامه به همراه جدول پارتیشنها MBR نامیده میشود . تنها وظیفه ILP پیدا کردن برنامه بعدی در زنجیره هست . ILP به جدول پارتیشنها نگاه میکند تا ببیند کدامیک Active هست . تا اینجا دو برنامه اجرا شده است یعنی Bios و ILP . برنامه سوم که در اولین بایتهای پارتیشن Active قرار دارد BPR نامیده میشود (مخفف partition boot record) . چهارمین و آخرین برنامه ntldr یا BOOTMGR هست که وظیفه آن اجرای ویندوز از پوشه system 32 هست .
