سارا محمدی اردهالی

با عجله کلید را چرخاندم

خیال می‌کردم هنوز هستی

آن جا روی میز من

چراغت خاموش بود

می‌خواستم ناز کنم

بخندم

دیر رسیدم

لپ‌تاپ را خاموش‌ می‌کنم

شب به خیر

فانوس دریایی من


سارا محمدی اردهالی

صدای پیانو می آمد
خیال می کردم عاشقم
پیانو قطع می شد
می گفتم فریب خورده ام
پیــانو ِ لعنتـــــــــی
سنگیــن تر از آن بود که جـا به جـایش کنـــم

دوستانی که
روحشان خبر ندارد
از این همه رخت کثیف
در دلت

آدم های غریبه
رد می شوند
لبخند می‌زنند...

وسط فیلمی سیاه و سفید

دستم را گرفته بودم روی قلبم
فیلمی صامت
صفحه سیاه شد:
_ زن نمی‌خواهد بمیرد _

دوربین آمد نزدیک
با تیتراژ پایانی

کلی حرف داشتم
اما فیلم خیلی قدیمی بود