ایراد این کد

اشاره گر ها مشکلشون تویه گرفتن حافظه هست. وقتی تعریف میکنید :

کد:

---


int *p

---

1 اشاره گر دارید که به 1 جایی داره اشاره میکنه. حالا به کجا؟ نمیدونید. مشکل همین جاست. p شامل ادرس محلی است ؛ ک میتونه این ادرس در ناحیه داده یا کد برنامه باشه/نباشه. میتونه مثلا به 1 قسمت غیر مجاز اشاره کنه که با مقدار دهی بهش کل سیستم عامل کرش کنه(البته ویندوز اجازه دسترسی به قسمت های مخصوص و نمیده ولی با داس میشه این کارو کرد)
خب حالا راه حلش جیه.

باید به اشاره کرتون درست حافطه اختصاص بدید.

مثلا:

کد:

---

p=new int

---

یا مثلا

کد:

---


char cc[]="123456";char *p;p=cc;

---

تویه این مثال ها p به 1 مکان درست اشاره میکنه که مجاز هست .

به خاطر این مسایل+یه سری چیزا ؛ کلا استفاده از اشاره گر توصیه نمیسه. به خاطر همین ارور پذیری بالا که میبینید. کلا مبحث سنگین هست چون ویزگی شبیه به زبان های سطح پایین هست. به قولی: رمز استفاده درست از اشاره گر ها این ه که بدونید هر لحظه به کجا اشاره میکنه.
اونم با وجود این کامپایلرهای پیش پیش رفته امروزی دلیلی ببرای استفاده از اشاره گر نیست. اگر هم اصرار به استفاده دارید باید به طور مثال به اشکال بالا ازش استفاده کنید.
_______________

نقل قول:

---

نوشته شده توسط Petros [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

راستی شما بچه شمسی پور هستی؟

---

بله.
__________-

نقل قول:

---

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

---

__________
برای سوال اخرت هم این و ببین:

نقل قول:

---

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

---

دوست عزیز، لینک هایی که دادید رو دارم با دقت میخوونم.

همین الان یه سوال پیش اومد. اگه کامپیوتر یک شخص 12 گیگ حافظه داشته باشه، با توجه به واحد حافظه (بایت) آیا اشاره گر میتونه از حافظه های موجود در بالای حافظه (که بیشتر از 4 بایت برای ذخیره شدن نیاز دارند) استفاده کنه؟

دقیقا نمیدونم چینش و وضعیت استفاده از حافظه توسط سیستم عامل چطوری هست. ولی در حالت کلی سیستم عامل تصمیم میگیره به شما حافظه ای رو اختصاص بده یا نه.
ولی فک کنم میشه امتحان کرد(تا بحال بهش فک نکرده بودم/ شایدم نشه:31:). حالا امتحان کنید به این شکل که ادرس که مورد نطرتون هست و حساب کنید بعد به اشاره کر اختصاص بدید بعد باهاش کار کنید که ببنید جواب میده یا نه.

فقط 1 نکته ای هست. اونم اینه که سیستم عامل شما تا چقدر حافظه پشتیبانی میکنه. مثلا سیتم عامل 32 بیتی به نطرم تا 4gb رم ساپورت میکنه.

پس از ساعت های فراوان فعلا به یه نتیجه رسیدم که اشاره گر رشته ای Read-Only هست. و قابل تغییر دادن نیست. و این ربط به Stack و ... داره که من فعلا نمیدونم چی هست.

بیشتر فهمیدم تاپیک به روز میشه. هر کی بره بفهمه بیاد به زبون فارسی لری، توضیح بده، ثوابی به این هوا خواهد برد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

آقایون من هر چی جلوتر میرم بیشتر غرق میشم.

همه جا بحث اینه که مرجع یک شی جدید نیست و حافظه اضافه از سیستم نمیگیره. یه نام دیگس براش. یه Alias برای اون متغیر هست.

اما چه طوری؟

این یه توضیح تو تاپیک زیر. کسی میتونه با شکل بفهمونه (براش پودر میشم.)

کد:

---

A pointer has its own memory address and size on the stack (4 bytes on x86), whereas a reference shares the same memory address but also takes up some space on the stack. Since a reference has the same address as the original variable itself, it is safe to think of a reference as another name for the same variable. Note: What a pointer points to can be on the stack or heap. Ditto a reference. My claim in this statement is not that a pointer must point to the stack. A pointer is just a variable that holds a memory address. This variable is on the stack. Since a reference has its own space on the stack, and since the address is the same as the variable it references. More on stack vs heap. This implies that there is a real address of a reference that the compiler will not tell you.

---

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]