افسردگی
انستیتو روانپزشکی تهران
● افسردگی
افسردگی به دلیل شیوع بالا در جوامع بشری از طرف برخی از محققین سرماخوردگی بیماریهای روانی لقب گرفته است. به طور متوسط حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد مردم از سطوح مختلف این بیماری رنج میبرند و حداقل ۱۲ درصد مردم در طول زندگی نیاز به درمان پیدا میكنند. اختلال افسردگی در زنها شایعتر از مردان است. در این جا بایستی بین خلق افسرده به عنوان یك واكنش طبیعی كه اكثریت مردم نسبت به فقدان (یعنی از دست دادن عزیزی) از خود نشان می‌دهند و بیماری افسردگی تفاوت قایل شد.
بیماری افسردگی معمولاً در پی شكست، از دست دادن و ناكامیها به شكل خلق پایین و حالت غمگینی نمود پیدا میكند.
در افسردگی شخص به دلیل شدت علائم افسردگی در بسیاری از جنبههای كاركردی خویش دچار مشكل میشود.
● سبب شناسی بیماری
افسردگی از تعامل بین چند عامل مختلف حاصل میشود. نشان داده شده است كه شروع و سیر آن به عوامل مختلفی چون زیست شناختی، روانی، محیطی و عوامل روانی ـ اجتماعی مربوط میشود.
از آن میان می‌توان به مواردی مانند: اختلال در كاركرد واسطه‌های شیمیایی- عصبی، كم‌كاری تیروئید، سابقه افسردگی یا الكلیسم در خانواده، از دست دادن والدین در دوران كودكی یا مورد بی توجهی آنان قرار گرفتن، نبود حمایت اجتماعی مناسب، وجود رویدادهای منفی در زندگی فعلی و خانوادگی اشاره نمود.
● نشانههای بیماری
شخصی كه دچار افسردگی بیمارگون میشود، احساس غمگینی میكند و اغلب به گریه میافتد. احساس گناه عذابش میدهد و معتقد میشود كه در حق دیگران كوتاهی میكند. بیش از حد معمول تحریك پذیر میشود و احساس اضطراب و تنش میكند. دچار مشكلاتی در رابطه با میزان خواب و خوراك و تمركز میشود.
انرژی فرد كاهش مییابد و احساس خستگی و كاهش لذت از انجام اعمال روزمره مینماید.
افكار آزار دهندهای چون تنفر از زندگی، ناامیدی و آرزوی مرگ و گاه افكار مربوط به خودكشی در این بیماران مشاهده میگردد. بر اساس آمار ۱۵% این بیماران به دلیل خودكشی جان خود را از دست می‌دهند، كه اگر درمان و مراقبت خوبی داشته باشند می‌توان از آن پیشگیری كرد.
● درمان
درمان بیماری افسردگی به‌صورت دارویی و غیر دارویی موفقیت چشمگیری تا كنون داشته است. در بسیاری از موارد اقدام به موقع برای مداوا به سرعت بیماری را مغلوب و حتی فرد را در مقابل استرسهای بعدی زندگی مقاومتر میسازد. بنابراین اكثر بیماران مبتلا به افسردگی نیازمند مراجعه به متخصصین بهداشت روان مانند روانشناس و روانپزشك میباشند. گرچه درمانهای دارویی و غیر دارویی در رقابت با یكدیگر موفقیت آمیز هستند ولی اكثر صاحب نظران درمان توأم را مؤثرترین شیوه درمان بیماری یافتهاند.
درمانهای غیردارویی انواع مختلف دارند، رفتار درمانی، شناخت درمانی، خانواده درمانی و گروه درمانی.
همچنین كاهش فشارهای زندگی روزمره، ورزش، سرگرمی، انتخاب سبك زندگی معنوی سالم و بدون تنش در درمان افسردگی مؤثر است.
▪ یك رژیم غذایی متعادل و كم‌چرب داشته باشید.
▪ الكل مصرف نكنید؛
▪ كارهای عادی زندگی خود را ادامه دهید.
▪ فیلم‌های خنده‌دار و شاد ببینید.
▪ در صورت امكان به تعطیلات بروید.
▪ احساسات خود را در یك دفتر خاطرات روزانه بنویسید.
▪ سعی كنید مشكلات در روابط با دیگران را حل كنید (البته بهتر است كه در این زمان تصمیمات عمده نگیرید).
▪ تا حدی كه می‌توانید فعالیت خود را حفظ كنید.
▪ مسؤولیت‌های خود را تا زمان بهبودی به فرد دیگری واگذار كنید.
▪ به گروه‌های حمایتی در مورد افسردگی بپیوندید.
● داروها
▪ داروهای ضدافسردگی برای بعضی از افراد كه افسردگی طولانی‌مدت یا نسبتاً شدید دارند.
▪ لیتیم برای مواردی كه دوره‌هایی از سرخوشی غیرطبیعی و افسردگی متناوباً رخ می‌دهند.
● فعالیت
محدودیتی برای آن وجود ندارد. فعالیت‌ها و علایق روزانه را حفظ كنید حتی اگر حوصله آنها را ندارید.
● رژیم غذایی
یك رژیم عادی و متعادل داشته باشید حتی اگر اشتها به غذا ندارید.
● در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمایید
▪ اگر شما یا یكی از اعضای خانواده‌تان علایم افسردگی دارید.
▪ اگر احساس تمایل به خودكشی یا ناامیدی دارید.
