Printable View
در مورد سوال اول من خودم شماره های قبلی اونو بازی نکردم ولی فکر کنم خیلی ربطی نداشته باشه و یه موضوع جدید هستش البته مطمئن نیستم.نقل قول:
در مورد سوال دوم اگه بگردی شاید پیدا کنی شماره اولش برای سال2003 و شماره دوم آن برای سال 2007 هستش.اگه بگردی توی همین جا شاید لینک دانلود اونارو پیدا کنی.
دوست عزیز توی بازی باید سعی کنی همه جا رو بگردی و آیتم های مختلفی پیدا کنی.بعد هر آیتمی یه جا استفاده داره.حتی بعضی آیتم ها با هم ترکیب میشن.کلا بازی راحتی نیست و نیاز به فکر داره.نقل قول:
در مورد ایتمها این کار رو کردم ولی من تو هر بازی فکری که با زبان روبرو میشم هنگ میکنم مپلا نوردهود رو خیی راحت تموم کردم ولی تو بازی secret files تا اون مرحله که می بایست با یه یارو حرف بزنیم رفتم و هونجا گیر کردم حالا کسی نمی دونه به این زنه چی باید بگیم
چیز خاصی نباید بگی.اصل بازی به استفاده کردن از آیتم ها در جاهای مختلف هستش.
دوست غزیز فکر کنم به اون قسمت نرسیدی چون وقتی کلید F1 رو هم میزنم تا اون یارو کمکم کنه بهم میگه باید بهش یه چیزی درمورد قبر و روح واینجور چیزا بگم:10:
نقد بازی Runaway: A Twist of Fate
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] Runaway: A Twist of Fate
سازنده: cdv Software
ناشر: Pendulo
سبک: ماجرایی
پلت‌فرم: رایانه‌های شخصی/ نینتندو DS
تاریخ انتشار: منتشر شد
شاید مشکل خیلی از کسانی که زیاد اهل ماجرایی بازی کردن نیستند این باشد که بازی های ماجرایی اول تاریخ را هم میشود با همان حسی بازی کرد که بازی های ماجرایی سال 2010 را. بگذارید روشن تر بگویم: شما نمی توانید بازی ندای وظیفه را با همان حس وحال سال 2004 در سال 2010 بازی کنید. چون خیلی چیزها در گیم پلی بازی تغییر کرده اند. ولی سازندگان بازی های ماجرایی و حتی خود ماجرایی بازها زیاد پایه نیستند که تغییر و تحول اساسی در گیم پلی اینجور بازیها ایجاد شود. ولی خب قرارهم نیست همیشه در روی یک پاشنه بچرخد. همیشه تحولی درکار است و تغییرات حتی به کندی خودشان را نشان میدهند.
همینکه سازندگان بازی مثل Runawayکه ید طولایی در نگاه کردن به یک بازی ماجرایی به عنوان وسیله ای برای آیتم بازیهای بی حد و گنجاندن معماهای بسیار مشکل و نه چندان منطقی دارند دیدشان را عوض کرده اند و دنیا را ساده تر و سرگرم کننده تر می یابند خودش نشان دهنده وجود چنین تحولی هست.
اگر شماره اول را بازی کرده باشید علاوه بر گرافیک جذاب کارتونی ،بازی یک چیز دیگرهم داشت که باعث شد نامش تا ابد توی ذهنها ماندگار شود. معمای گلدان! اگر از آن ادونچر بازهای قهار نبوده باشید که عاشق این هستند که وسط انبوهی آیتم غوطه بخورند و معماهای بی ربط و غیر منطقی حل(!) بکنند، مطمئنا بعد از رسیدن به این معمای بازی نه تنها عطای بازی را به لقایش بخشیده اید که از بازی کردن هر نوعبازی ماجرایی تا مدتهای مدید دست کشیده اید. ولی ایندفعه بهتر است زود قضاوت نکنید. Runaway3 مطمئنا پشیمانتان نخواهد کرد.
این بار هم جینا و برایان توی دردسر افتاده اند و طبق معمول باید از چیزی فرار کنند. اما مطمئن باشید این سناریوی تکراری به قدری جذاب و خوب روایت می شود که دوست دارید برای دنبال کردن داستان تن به حل هر معمای مغز ترکانی بدهید!
با اینکه با یک ادونچر طرفید ولی نحوه روایت داستان و پیچشها و شخصیت پردازیهای کاریکاتوری و جذاب و دیالوگهای هوشمندانه بازی هیجان مضاعفی را به شما القا میکند. داستان اینطور شروع می شود که به جینا اطلاع می دهند برایان که در یک آسایشگاه روانی بستری بوده در اثر حادثه ای کشته شده است. ولی جینا متوجه می شود برایان زنده است و برای اثبات بی گناهیش در مورد قتل سرهنگ کورتمایر از آسایشگاه گریخته. حالا شمائید و جینا و برایان که باید سه تایی! Runaway دیگری را از نو آغاز کنید و بی گناهی برایان را اثبات بکنید.
شخصیتها با این که کاریکاتوری و قلو شده هستند ولی به شدت جذاب و قابل لمسند. هیچ شخصیتی را توی بازی نمی یابید که صرفا برای پر کردن قاب تصویر ساخته شده باشند. از مارسلوی شعبده باز بگیرید تا جونا جانسون .
به لطف دیالوگ نویسی جذاب و پر از وسواس نویسنده ها شخصیتها ملموس تر و قابل فهم تر شده اند. صدا پیشه گی کم نقص است و کاملا در روند بازی و داستان حل شده است.
گرافیک مثل همیشه کارتونی و خوش رنگ ولعاب است. البته رنگ بندی ها در این قسمت کمی تند تر و تیره تر شده اند. توضیح بیشتر درمورد گرافیک و جذابیت های بصری بازی بیهوده است چرا که این سبک گرافیکی با ماهیت سری بازی های Runaway یکی شده اند.
بازی از نظر جنبه های فنی به هیچ وجه کم نمی آورد.
موردی که به شدت به چشم می آید تغییر و تحول اساسی در گیم پلی بازی است. دیگر مطمئن باشید برای حل کردن معماهای بازی نیازی به پیدا کردن راهنما و اینجور چیزها ندارید. واسط کاربری بازی این کار را در نهایت سخاوت برایتان انجام می دهد. در بازی پنج کلید تعریف شده است که با فشار دادن هر کدام می توانید راه خود را برای حل معماهای بازی هموار کنید. البته این واسط کاربری ممکن است در ابتدا کمی پیچیده و بد قلق به نظر برسد ولی خیلی زود به نحوه استفاده از آن عادت خواهید کرد. کافیست اولین معمای سخت بازی گریبانتان را بگیرد. کلید F1 را فشار دهید تا با خلاقانه ترین روش هینت دادن در بازیهای ماجرایی روبرو شوید .آقایی که ظاهرا از آن ماجرایی بازهای حرفه ای است شروع به راهنمایی شما می کند. ضمنا دیگر نیازی به پیکسل گردی های خسته کننده ندارید چرا که فقط کافیست کلید F2را فشار دهید تا تمام نقاط قابل گشتن در تصویربرایتان مشخص شوند.کلید F3 هم میزان پیشرفت شمارا در هر مرحله از بازی مشخص می کند تا تکلیف خودتان را با بازی و معماهایی که قرار است حل بکنید مشخص نمائید.
البته شاید آسانتر شدن بازی به لطف کلید F1 برای ماجرایی بازهای تیر(!) چندان خوشایند نباشد. پس اگر از آن دسته هستید تنها راه حل این است که در برابر وسوسه فشار دادن این کلید مقاومت بکنید. که البته اعتراف می کنم کار بسیار سختی است.
معماهای بازی کاملا استریلیزه هستند و دیگر خبری از آن گلدان کذایی و راه حل های ماورایی برای حل معماها نیست.
همه چیز در بازی Runaway3 به جا و به اندازه است. وقتی بازی را تمام بکنید متوجه خواهید شد که با یک بازی جمع و جور و بی ادعا طرف بوده اید که سازندگانش موقع ساختنش حسابی بهشان خوش گذشته است.
اگرهم از نقد بنده در مورد بازی زیاد خوشتان نیامده و دوست داشتید پنبه بازی را حسابی بزنم بهتر است تیتراژ پایانی بازی را تا انتها نگاه بکنید تا نقد کوئیکل ( یکی از شخصیت های بازی) را که فقط صدایش در طول بازی شنیده می شود را بشنوید! و البته سکانس پایانی را ببینید و تا ابد بازی را دوست داشته باشید.
کد:www.dbazinews.com
واقعا پایان زیبایی داشت .
دوست عزیز شما که تا آخرش رفتی بیا حتما یکمی درباره بازی توضیح بده و یه نقد خوب درباره بازی بذار.نقل قول:
من فعلا فقط بازی های PSP رو نقد می کنم و یک ماهه که اون رو هم کنار گذاشتم و حوصله دیگه ندارم ولی چشم سعی می کنم یک نقد بذارم . :11:نقل قول:
اولا من 2ش رو که تموم کردم نوشته بود to be continued پس قاعدتا این ادامه اشه. دوما امروز رفتم ولیعصر هیچ جا نداشتن ، شما از کجا خریدین؟