یادداشت ویژه؛ تحلیلی بربازی میلان -رئال
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سایت گل – جستجو برای یافتن نکات برجسته در دیدار میلان مقابل رئال مادرید تلاشی بیهوده است. هیچ کدام از دو تیم قصدی برای حاکمیت بر بازی نداشتند و در هیچ لحظه‌ای تعادل حاکم بر میدان به سوی هیچ کدام از دو تیم برنگشت. البته شاید چنین چیزی طبیعی باشد، چرا که دو طرف چیزهای بسیاری برای از دست دادن داشتند، مثل غرور، مثل آینده مربیان، مثل صعود، مثل شهرت بازیکنان. به همین دلیل در اغلب دقایق بازی، دو تیم چنان مضطرب بودند که نمی‌توانستند نمایشی روان و سیال ارائه دهند.
در عوض، دیداری را دیدیم که تنها شامل چند کار خیلی خوب، چند صحنه هیجان‌انگیز و البته سرشار از عدم اعتماد به نفس و نداشتن حس تعلیق بود.
بازی تئاتر رویاها نبود، بلکه بیشتر یک تئاتر حماسی به سبک برشت بود (که البته خوشبختانه در آن تماشاگران نقشی ایفا نمی‌کردند!)
اما وقتی پرده‌ها بالا رفت، روی صحنه چه دیدیم؟
* گونسالو ایگواین که در هفته گذشته بسیار سرنوشت‌ساز ظاهر شده بود در این بازی مطلقا هیچ کاری نکرد.
* در سوی دیگر، مارکو بوریلو حضور داشت. بر خلاف روزهای درخشان ایگواین در مادرید، بوریلو در میلان دوران خوبی را سپری نکرده است. او در این دیدار حتی بدتر از ایگواین ظاهر شد. به نظر می‌رسید آن شب، شب مهاجمان نبود.
* گل پاتو که مردود اعلام شد بهتر از بسیاری از گل‌های درستی بود که مهاجمان دیشب در سرتاسر اروپا زدند. عجیب بود که پاتو در این بازی گل دیگری نزد. او بارها آلوارو آربلوا را آزار داد.
* نبرد شخصی‌تری بین لاسانا دیارا و ماسیمو آمبروزینی در جریان بود. اسب جنگی میلان و بازیکن نوظهور مادریدی‌ها جنگ بزرگی را رقم زدند و به نظرم لاسانا پیروز شد. پیتر استانتون از سایت گل با نظر من مخالف است و به شدت از آمبرو دفاع می‌کند. اما شما خواننده گرامی قضاوت کنید که کدام یک بهتر بود.
* یک واکنش عالی از دیدا با اشتباه آماتور او روی گل بنزما جبران شد. ایکر کاسیاس هم نسبت به بازی قبلی دو تیم دو اشتباه کمتر انجام داد.
* کریم بنزما می‌تواند لقب «عاشق حریص توپ» را تا آخر عمر و با افتخار به خود اختصاص دهد. کمتر بازیکنی هست که وقتی توپ را دارد و دو هم‌تیمی‌اش منتظر پاس رو به عقب او هستند آن را به سمت تیر نزدیک‌تر بزند. اما بنزما چنین بازیکنی است.
* کلارنس سیدورف در هنگام پاس دادن و دریافت پاس نابغه است، اما فراموش نکنیم که گل بنزما روی اشتباه او به ثمر رسید.
* منتقدان مارسلو می‌توانند امشب را به مرخصی بروند.
* اما منتقدان کاکا فرصتی برای مرخصی ندارند. به جز آن پاس گل، او نمایشی که طرفداران سن‌سیرو به آن خو گرفته بودند را نداشت. هافبک‌هایی که در تابستان در میلان ماندند نمایشی به مراتب بهتر داشتند. هافبک‌های قدیمی‌تر مادرید نیز همین طور. همانی که می‌شناختی بهتر است...
* راستی یک مساله دیگر: داور. اگر فلیکس بریش می‌خواهد نکات مثبت قضاوتش را درک کند به این دو نکته باید بیندیشد: نیمه دوم فاجعه کامل نبود و این بدترین قضاوت بین میلان و رئال مادرید در سال جاری نبود. (البته این افتخار فرانک دبلیکر می‌رسد).
* اما تصمیمات بریش؛ اعلام پنالتی کار شجاعانه‌ای بود، البته همان طور که دویدن و با سر به دیوار کوبیدن کار شجاعانه‌ای است! او خود را به دلیل نه چندان خوبی در خط آتش قرار داد. بعد از بازی، مانوئل پلگرینی گفت که اعلام پنالتی تصمیم اشتباهی بود. اما مردود اعلام کردن گل پاتو چه؟ خب، در گزارش بازی که در سایت یوفا منتشر شد، هیچ اثری از این صحنه دیده نمی‌شد. خودتان نتیجه بگیرید.
کد:
http://goal.com/iran/news/2675/%D9%84%DB%8C%DA%AF-%D9%82%D9%87%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%86/2009/11/04/1603607/%DB%8C%D8%A7%D8%AF%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA-%D9%88%DB%8C%DA%98%D9%87%D8%AA%D8%AD%D9%84%DB%8C%D9%84%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D9%85%DB%8C%D9%84%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D8%A6%D8%A7%D9%84
2009/11/4
