Printable View
خیلی ممنونم دوست عزیزنقل قول:
خواهش می کنم،
درستش کردم.
ولی یک سوال دیگر اگر فرضا شبکه ایی که من از اون استفاده می کنم یک شبکه مبتنی بر تکنولوِِِِژی اترنت باشه با توجه به اینکه در فریم اترنت ادرس مبدا و مقصد وجود دارد زمانی که مقصد یک بسته اطلاعات در همین شبکه هست این ادرسها چی هستند و وقتی بسته به مقصد خارج از شبکه هست این ادرسها چی هستند یا بهتر بگم از چه نوعی هستند فیزیکی یا منطقی ؟
تقریبا تمام شبکه های امروزی مبتنی بر تکنولوژی اترنت هستن ( یعنی اگر FDDI و Token Ring رو فاکتور بگیریم که دیگه منسوخ شدن)نقل قول:
شما حتما میدونی که یه آدرس IP دو بخش NetID و HostID داره و اینکه هر کدوم چی هستن.
داخل یک شبکه تمامی این آدرس ها NetID یکسان و HostID متفاوت دارن، NetID همه host های داخل یک network یکسان و هر host داخل اون شبکه HostID منحصر بفردی داره، یعنی هیچ دو کامپیوتری داخل یک شبکه نیستن که HostID یکسانی داشته باشن. وقتی دو IP آدرس رو با هم مقایسه کنی و ببینی که NetID مشترک دارن میفهمی که این دو آدرس متعلق به هاست های یک شبکه هستن و در غیر اینصورت میفهمی که با دو network متفاوت مواجهی.
اینکه بفهمیم از یک IP آدرس کدوم بخشش NetID ه و کدوم بخشش HostID از پارامتری به نام subnet mask استفاده می کنیم که همیشه به موازات IP آدرس حرکت میکنه. subnet mask تمامی بیت های 1 موجود در NetID یک IP آدرس رو mask میکنه یعنی اون octet هایی از IP آدرس که توسط subnet mask ماسک میشن جزو NetID و بقیه جزو HostID هستن. بحث کلاس ها و کلاس بندی های IP آدرس هم که هست که فقط زمانی معتبره که شما از یه subnet mask دیفالت استفاده میکنی چون گاهی اوقات میشه با قرض گرفتن یکسری از بیت های 1 در HostID و دادن اونا به NetID، سابنت ماسک دیفالت رو تغییر داد و شبکه رو تکه تکه کرد که این کار رو subnetting میگن که برای کاهش ترافیک داخل شبکه استفاده میشه. subnetting بحثش مفصله و خارج از حوصله این تاپیک، من فقط یه اشاره گذارا کردم بهش.
در هدر فریم فقط آدرس مبدا و مقصد کارت شبکه (MAC Address) نوشته میشه و موقعی که صحبت از آدرس فیزیکی میشه کاری نداریم که داخل یک شبکه هستیم یا اینکه دو شبکه مجزا رو داریم با هم مقایسه میکنیم. بلکه با استفاده از IP آدرس موجود در packet داخل فریم هستش که می فهمیم این packet داره داخل host های یک شبکه حرکت میکنه یا اینکه داره از هاست موجود در شبکه مثلا A به هاست موجود در شبکه دیگری به نام مثلا B حرکت میکنه. قبلا هم عرض کردم هم آدرس فیزیکی و هم آدرس منطقی در شبکه بحث میشه، مهم اینه که کجا داری ازشون استفاده میکنی. مثلا در یک سوییچ برای unicast کردن دیتا بین دو کامپیوتر متصل به دو پورت، سوییچ از آدرس فیزیکی استفاده میکنه چون سوییچ درکی از آدرس های منطقی نداره و این آدرس های فیزیکی رو تو table خودش و داخل RAM خود ذخیره میکنه...
ممنونم از راهنمایی شمانقل قول:
در هدر فریم فقط آدرس مبدا و مقصد کارت شبکه (MAC Address) نوشته میشه و موقعی که صحبت از آدرس فیزیکی میشه کاری نداریم که داخل یک شبکه هستیم یا اینکه دو شبکه مجزا رو داریم با هم مقایسه میکنیم.
تصور من این هست که چون فریمهایی که در لایه فیزیکی ساخته می شن اطلاعی از ادرس منطقی ندارند وفقط ادرسهای فیزیکی را می شناسن پس باید درون بسته اطلاعاتی ساخته شده در لایه فیزیکی ادرس مفصد ما حتما ادرس فیزیکی باشه ودر صورتی که این بسته بخواد از شبکه خارج بشه باید از یک روتر عبور کنه پس بایستی امکانی در لایه فیزیکی باشه تا بتونه بکمک اون روتر را شناسایی کنه باز تکرار می کنم با توجه به اینکه لایه اول یا لایه دسترسی به شبکه که مسول انتقال اطلاعات برروی خطوط فیزیکی هست اطلاعی از ادرس منطقی نداره یعنی به عبارتی نمی تونه ادرس منطقی را ایجاد کنه ودر فیلد مربوط به ادرس مقصد قرار بده پس در صورتی که روتر فقط ادرس ای پی داشته باشه عملا دسترسی به اون از طریق لایه اول ممکن نیست
پس نتیجه ایی که می خوام بگیرم این هست که ما،در قدم اول برای ارسال اطلاعات برروی خط فیزیکی از ادرس فیزیکی روتر استفاده می کنیم برای شناسایی روتر، ولی وقتی بسته اطلاعات به روتر رسید، روتر اونو بازبینی می کنه وبا توجه به ادرس منطقی موجود در اون مسیرش به سمت مقصد رو مشخص می کنه ایا نظر شما هم همینه ؟
بله، بند دوم گفته های شما کاملا درستهنقل قول:
ما بحثی رو داریم با عنوان data encapsulation. در لایه های مربوط به مدل OSI وقتی از بالاترین لایه یعنی Application به طرف لایه آخر حرکت می کنیم ( یعنی از سمت یه نرم افزار که قابلیت برقراری ارتباط با شبکه رو داره به سمت خود شبکه) داده ها کپسوله سازی میشن و در هر لایه بخش یا بخش هایی به داده خام اضافه میشه که حاوی اطلاعاتی در مورد مسیر حرکت، آدرس مبدا و مقصد و موارد دیگه هست. بعد از segmentation داده ها به اجزای کوچکتر یعنی packet و اختصاص یه IP آدرس به هر packet در لایه Network در لایه پایینتر یعنی Data Link آخرین هدر به داده افزوده میشه و فریم تولید میشه. یعنی هنگام حرکت داده از لایه اول به به لایه های پایینتر هر لایه هدر خودش به انتهای داده اضافه میکنه. فریمی که در نهایت در لایه دیتا لینک ساخته میشه رو در حکم پاکت بزرگتری در نظر بگیر که پاکت کوچکتر (یعنی خود packet) داخل اون قرار میگیره و نامه شما (که همون داده ماست) داخل این پاکت بزرگتر قرار میگیره. در نهایت این بسته بزرگ توسط لایه data link در محیط فیزیکی کخ میتونه یه کابل باشه قرار میگیره و در شبکه حرکت میکنه. در اون طرف یعنی در سمت کلاینت دوم این عملیات برعکس انجام میشه و به ترتیب این هدرها برداشته میشن و بعد از decode شدن داده در لایه presentation سمت کلاینت دوم داده اولیه تحویل کلاینت دوم داده میشه مثل اولش. پس نتیجه میگیریم که در لایه دیتا لینک درسته فریم وجود داره اما packet هم وجود داره اما داخل این فریمه. سوییچ فریم رو میبینه و packet رو نمیبینه و وقتی بسته به روتر میرسه هدر و فوتر فریم برداشته میشه و IP آدرس داخل packet توسط روتر خونده میشه و موقعی که packet میخواد از یکی از پورت های روتر (یا در واقع اینترفیس های اون) خارج بشه روتر فریم خودش رو میسازه و آدرس فیزیکی هم توسط روتر به packet الحاق میشه تا داده رو کابل قرار بگیره و...
ممنون از راهنمایی شمانقل قول:
له، بند دوم گفته های شما کاملا درسته
ما بحثی رو داریم با عنوان data encapsulation. در لایه های مربوط به مدل OSI وقتی از بالاترین لایه یعنی Application به طرف لایه آخر حرکت می کنیم ( یعنی از سمت یه نرم افزار که قابلیت برقراری ارتباط با شبکه رو داره به سمت خود شبکه) داده ها کپسوله سازی میشن و در هر لایه بخش یا بخش هایی به داده خام اضافه میشه که حاوی اطلاعاتی در مورد مسیر حرکت، آدرس مبدا و مقصد و موارد دیگه هست. بعد از segmentation داده ها به اجزای کوچکتر یعنی packet و اختصاص یه IP آدرس به هر packet در لایه Network در لایه پایینتر یعنی Data Link آخرین هدر به داده افزوده میشه و فریم تولید میشه. یعنی هنگام حرکت داده از لایه اول به به لایه های پایینتر هر لایه هدر خودش به انتهای داده اضافه میکنه. فریمی که در نهایت در لایه دیتا لینک ساخته میشه رو در حکم پاکت بزرگتری در نظر بگیر که پاکت کوچکتر (یعنی خود packet) داخل اون قرار میگیره و نامه شما (که همون داده ماست) داخل این پاکت بزرگتر قرار میگیره. در نهایت این بسته بزرگ توسط لایه data link در محیط فیزیکی کخ میتونه یه کابل باشه قرار میگیره و در شبکه حرکت میکنه. در اون طرف یعنی در سمت کلاینت دوم این عملیات برعکس انجام میشه و به ترتیب این هدرها برداشته میشن و بعد از decode شدن داده در لایه presentation سمت کلاینت دوم داده اولیه تحویل کلاینت دوم داده میشه مثل اولش. پس نتیجه میگیریم که در لایه دیتا لینک درسته فریم وجود داره اما packet هم وجود داره اما داخل این فریمه. سوییچ فریم رو میبینه و packet رو نمیبینه و وقتی بسته به روتر میرسه هدر و فوتر فریم برداشته میشه و IP آدرس داخل packet توسط روتر خونده میشه و موقعی که packet میخواد از یکی از پورت های روتر (یا در واقع اینترفیس های اون) خارج بشه روتر فریم خودش رو میسازه و آدرس فیزیکی هم توسط روتر به packet الحاق میشه تا داده رو کابل قرار بگیره و...
خب پس همانطور که شما فرمودین برای اینکه یک بسته اطلاعات از لایه دیتا لینک به مقصد یک روتر ارسال شود در فیلد ادرس فریم اون یک ادرس فیزیکی هست که همون ادرس فیزیکی روتر می باشد همینطوره ؟
نه عزیزم،نقل قول:
آدرس فیزیکی روتر چرا؟!
وقتی آدرس مقصد یک packet متعلق به اون شبکه نباشه آدرس به مقصد Diffault Gateway فرستاده میشه که در واقع همون اینترفیس شبکه هست. در فریم مربوط به داده آدرس فیزیکی کامپیوتر مبدا و مقصد وجود داره نه روتر. فقط وقتی بسته ای به روتر فرستاده میشه که آدرس مقصد اون بسته متعلق به اون شبکه نباشه. ما با آدرس فیزیکی اینترفیس های روتر کاری نداریم فقط کافیه آدرس D.G رو روی تک تک کامپیوترهای داخل شبکه ست کنیم تا در صورت لزوم بسته ای که باید به خارج از اون شبکه فرستاده بشه به روتر ارسال بشه تا روتر عمل routing رو انجام بده.
سلام دوست عزیزنقل قول:
نه عزیزم،
آدرس فیزیکی روتر چرا؟!
وقتی آدرس مقصد یک packet متعلق به اون شبکه نباشه آدرس به مقصد Diffault Gateway فرستاده میشه که در واقع همون اینترفیس شبکه هست. در فریم مربوط به داده آدرس فیزیکی کامپیوتر مبدا و مقصد وجود داره نه روتر. فقط وقتی بسته ای به روتر فرستاده میشه که آدرس مقصد اون بسته متعلق به اون شبکه نباشه. ما با آدرس فیزیکی اینترفیس های روتر کاری نداریم فقط کافیه آدرس D.G رو روی تک تک کامپیوترهای داخل شبکه ست کنیم تا در صورت لزوم بسته ای که باید به خارج از اون شبکه فرستاده بشه به روتر ارسال بشه تا روتر عمل routing رو انجام بده.
ابهام من به این دلیل هست که در فریمهایی که در لایه دیتا لینک ساخته می شه فیلدی وجود نداره که توی اون ادرس منطقی را بنویسی تا بسته ساخته شده در این لایه با توجه به اون بتونه مسیرش رو پیدا کنه پس مجبوری در این لایه برای ادرس دهی از ادرسهای فیزیکی استفاده کنی حالا شما می گید در صورتی که بسته اطلاعاتی مقصدش خارج از شبکه باشه به سمت D.G ارسال می شه بهرحال این دیفالت گیت وی یه ادرسی داره این ادرس از چه نوعی هست اگر ادرس منطقیه چطور در بسته ساخته شده در دیتا لینک جاداده شده اگر فیزیکیه ،ادرس فیزیکیه کجاست ؟
دوست من آدرس IP و packet ها قبل تر در لایه Network ساخته شدن و هر packet در لایه پایینتر یعنی Data Link داخل فریم قرار میگیره. با توجه به ترتیب لایه های TCP/IP به ترتیب از بالا به پایین.نقل قول:
D.G یا Diffault Gateway در حقیقت آدرس منطقی اینترفیس روتر هستش که در تنظیمات TCP/IP مربوط به host های داخل شبکه ست میشه و خود اینترفیس های روتر هم آدرس های فیزیکی دارن که ما کاری باهاشون نداریم و سر و کار ما با D.Gه.
حرف شما را قبول دارم ولی بحث من فقط در مورد ادرس دهی در لایه اول هست می خواهم بدونم ایا توی این لایه برای دسترسی به یک دیوایس دیگه توی شبکه که ممکنه یک روتر باشه ایا از ادرس فیزیکی استفاده می شه یا روش دیگری بکار گرفته می شه ؟نقل قول:
دوست من آدرس IP و packet ها قبل تر در لایه Network ساخته شدن و هر packet در لایه پایینتر یعنی Data Link داخل فریم قرار میگیره. با توجه به ترتیب لایه های TCP/IP به ترتیب از بالا به پایین.
D.G یا Diffault Gateway در حقیقت آدرس منطقی اینترفیس روتر هستش که در تنظیمات TCP/IP مربوط به host های داخل شبکه ست میشه و خود اینترفیس های روتر هم آدرس های فیزیکی دارن که ما کاری باهاشون نداریم و سر و کار ما با D.Gه.
لایه اول منظورتون کدوم لایه ست؟ بحث آدرس ها تو دو لایه Data Link و Network مطرح میشه که در اولی آدرسهای فیزیکی و در دومی آدرسهای منطقی تعریف میشن. لایه های TCP/IP در حقیقت به دو بخش سخت افزاری و نرم افزاری تقسیم میشن که 2 لایه اول یعنی Application و Transport نرم افزاری و لایه Data Link شامل دو زیر لایه LLC و MAC هستش که LLC در حقیقت واسط بین این محیط های سخت افزاری با لایه های بالاتر هستش و MAC که کار ایجاد و مدیریت آدرس های فیزیکی رو بر عهده میگیره، Data Link رو میشه در واقع یه جور درایور برای سخت افزار در نظر گرفت. و در نهایت لایه Physical که یه محیط محض سخت افزاریه و در ارتباط مستقیم با میدیا هاش شبکه مثل کابل ها هستش (البته لایه فیزیکال در بحث TCP/IP در نظر گرفته نمیشه و جزو مدل OSI هستش و لایه Application در TCP/IP در حقیقت کار 3 لایه Application، Presentation و Session رو در مدل OSI انجام میده).
روتر در لایه Network قرار میگیره که در این لایه از آدرسهای منطقی (IP) استفاده میشه و نه آدرس های فیزیکی. و برای همین هستش که میگم ما کاری با آدرس هاس فیزیکی روتر ها نداریم.