Printable View
1.کوچه وقتی که نباشی رگ خشکیده شهره...
ماه تو گوش خونه گفته دیگه با پنجره قهره...
سقف دلبستگی بی تو واسه من سایه نداره...
دلم از روزی که رفتی دیگه همسایه نداره...
2.هر گاه خونه ای از یخ ساختی برای آب شدنش گریه نکن...
3.تنها زمانی جایزیم از بالا به کسی نگاه کنیم که بخواهیم دستش رو بگیریم و بلندش کنیم...
4.همیشه هستند کسانی که بخواهند پرواز تو را ببینند...
به پرواز فکر کن نه به آنها...
اگه عشقم حقیره ! اگه جسمم کویره ! اگه همیشه تنهام ! اگه خالیه دستام ! برای تو عاشق ترین عاشق دنیام!
آسمان را ديدم و آموختم که ابری شوم، بگريم و بعد،آبی شوم... صاف صاف. سبک سبک...
پرنده را ديدم و آموختم در آسمان آبی ای که هيچ وقت انتهايش را نديده ام به پرواز درآيم...
برگ ها را ديدم...ياد گرفتم سبز باشم،سبزسبز،با طراوت و شاد و هر وقت خزان زردم کرد،بدانم که دوباره خواهم روييد...
کوه را ديدم و آموختم چگونه استوار باشم...
خاک را ديدم و ياد گرفتم قابل استفاده باشم...
اشک را ديدم...ياد گرفتم که زلال باشم...
باران را ديدم وآموختم که پاک شوم.پاک و بی ريا... و دريافتم که چقدر گوش نواز سخن گفتن خوب است.....
خورشيد را ديدم و دريافتم که غروب هم زيباست ....
گل را ديدم وياد گرفتم لطيف باشم و سعی کنم بوی خوب بدهم.....
عشق را ديدم و ياد گرفتم لبخند بزنم.....
و اين بود زندگيم.......
قبل از اينكه تو رو ببينم دريا رو نديده بودم
اما فهميدم تو دريايي
با اين تفاوت كه
دريا شوره ولي تو شيرين
فریدریش نیچه : "آشفتگی من از این نیست که تو به من دروغ گفته ای، از این آشفته ام که دیگر نمیتوانم تو را باور کنم."
نشنو از نی نی حصیری بینواست بشنو از دل دل حریم کبریاست نی بسوزد خاک و خاکستر شود دل بسوزد خانه ی دلبر شود...
مواظب خودت باش! يکي از بهترين ها مي گويد: اگر کسي واقعاً يکي را دوست داشته باشد، بيشتر از اينکه بهت بگه دوست دارم ميگه مواظب خودت باش، پس مواظب خودت باش
در گلستان خيالم ندهد هيچ گلي بوي تو را تو گل ناز مني از دور مي بوسم تو را
نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت
ای که دور از من و یاد منی....با خبر باش که دنیای منی
شادیت شادی من...غصه ات غصه ی من
قلب من خانه تو...خانه ات قبله ی من