دانستنی‌های اندام شنوایی ـ تعادلی
گوش، اندام شنوايي است اما وظيفه‌اش فقط شنيدن نیست. گوشها در برقراری حس تعادل ما نيز نقش دارند. این عضو مهم بدن، ضمن برخورداری از اجزا و اندام‌هاي شنوايي، از اجزا و اندامهای تعادلی نیز برخوردار است و به ما کمک می‌کند تا صداهاي دنياي اطراف و اطلاعات دروني درباره وضعيت و حركتمان را تشخيص بدهیم و تجزیه و تحلیل کنیم. ساختمانهاي حسي داخل گوش، اطلاعات متفاوتی را از طريق اعصاب به قسمت‌هاي مختلف مغز مي‌فرستند و توانايي ما در تفسير و استفاده از این اطلاعات برای برقراری تعادل بدن، در دوران نوزادي و كودكي شكل مي‌گيرد.
سه گوش در یک گوش
گوشها در دو طرف صورت قرار دارند، اما آن‌چه در ظاهر می‌بینیم فقط قسمتي از گوش است. می‌شود گفت فقط یک‌سوم گوش. به این بخش قابل رؤیت می‌گویند: گوش خارجی. اما علاوه بر این قسمت، گوش 2 قسمت دیگر هم دارد: گوش میانی و گوش داخلی. ساختمان گوش داخلي در عمق جمجمه قرار گرفته و حاوي اندام‌هاي حسي براي درک درست از صدا و تعادل است. اگرچه گوشها به ظاهر ساختمانهاي مجزايي دارند، اما مستقيماً با بيني و حلق در ارتباط هستند. قسمت قابل رؤيت گوش، نرمه و لاله گوش است که با مجراي گوش ارتباط دارد و در انتهاي آن، پرده گوش قرار گرفته. دقیقاً از پشت اين پرده، قلمروی گوش مياني شروع می‌شود. گوش میانی، فضايی پر از هوا است كه از طريق مجرايي به نام شيپور استاش با حفره پشت بيني و حلق مرتبط است. اين مجرا مسؤول ايجاد فشار مشابه در دو طرف پرده گوش است.
گوش در مقابل چشم
گوشی که در مقابل چشم ما است، اسمش گوش خارجی است. گوشهای میانی و داخلی را نمی‌توانیم با چشم غیر مسلح و بدون ابزار‌های مخصوص ببینیم. گوش خارجی از دو قسمت تشکیل شده: لاله گوش و مجرای گوش خارجی. لاله گوش در بیشتر حيوانات، متحرك است و براي جمع كردن و هدايت امواج صوتي و تشخيص جهت صدا به كار مي‌رود. ساختمان لاله گوش در برخی حیوانات به گونه‌ای است که می‌تواند جهت منبع صوت را متوجه شود. اما در انسان، لاله گوش حركتی ندارد و البته با وجود این، قادر است تا اندازه‌اي جهت صوت را تشخيص بدهد. مجراي گوش، بخشی لوله‌ای‌شکل از گوش خارجي است و تقريباً 2 تا 3 سانتي‌متر طول و حدود 1 سانتي‌متر مكعب حجم دارد. این مجرا در ادامه مسیرش به پرده صماخ ختم ميشود و ارتعاشات صوتي از این طریق به گوش مياني انتشار مي‌يابد.
پرده گوش کجاست؟
پرده گوش یا پرده صماخ، مرز بین گوش خارجي و گوش مياني است. این پرده، لایه‌اي است نازك، شفاف و بیضی‌شکل. پرده صماخ قطري بین 9 تا 10 ميلي‌متر دارد و به صورت مايل با زاويه‌ای نزدیک به 45 درجه نسبت به كف مجراي گوش خارجي قرار می‌گیرد.
پرده گوش به وسيله صداهایی با فركانس‌هاي مختلف مرتعش ميشود. درجه كشش آن از محيط به طرف مركز به تدريج زياد و به همين علت، هر قسمت از اين پرده به واسطه فركانس معيني مرتعش ميشود. پرده صماخ به وسيله عروق خوني و پايانه‌هاي عصبي احاطه مي‌گردد و به همين علت، سوراخ شدنش معمولاً با درد و خونريزي شدیدي همراه است.
دو گوش آن‌طرف‌تر
گوش مياني، محفظه كوچكي بين پرده صماخي و گوش داخلي است. در گوش میانی، 3 استخوان ریز (موسوم به استخوانچه‌های گوش) و یک حفره صماخی یا حفره گوش میانی وجود دارد. گوش داخلي، امواج منتقل‌شده از گوش مياني را دريافت و آن را به امواج شنوايي تبديل مي‌كند. گوش داخلي، اصلي‌ترين قسمت گوش است و از دو قسمت مجزا (لابيرنت غشايي و لابیرنت استخواني) تشكيل شده است. در ساختمان گوش داخلی، علاوه بر اندامهای شنوایی، اندام‌هایی برای برقراری و حفظ تعادل نیز وجود دارند.
صداهايي كه مي‌شنويم
درجه بلندي يك صدا، ويژگي مهمي در امواج صوتی است كه فركانس یا تواتر ناميده ميشود. فركانس، در تعاریف علمی، عبارت است از تعداد ارتعاش در هر ثانيه؛ و واحد آن نیز هرتز است. هرچه فركانس صدا بالاتر باشد، صدا زيرتر است. شدت و قدرت يك صدا به نيروي امواج صوتي بستگي دارد و در واحدهايي به نام دسي‌بل سنجیده ميشود. هر 10 دسي‌بل افزايش در قدرت یک صدا منجر به بلندتر شنیده شدن آن صدا در حد 2 برابر ميشود؛ بنابراين صدايي با شدت 90 دسي‌بل، دو برابر قويتر از صدايي با قدرت 80 دسي‌بل است.پایين‌ترين شدت صدایی که انسان می‌تواند بشنود، حدود 20 دسي‌بل است. هنگامي که شدت صدا در محیط به 45 دسي‌بل می‌رسد، معمولاً آدم نمی‌تواند به راحتی در آن محیط بخوابد. صداهای نزديک به 85 دسي‌بل منجر به بروز درد گوش می‌شود و در سروصداهای بالغ بر 90 دسي‌بل، توصیه می‌شود هیچ‌کس بیشتر از 8 ساعت در آن محیط نماند. این مدت برای محیط‌هایی با سروصداهای بیش از 100 دسي‌بل به 2 ساعت کاهش می‌یابد و در محیط‌هایی با 110 دسي‌بل نیز نباید بیشتر از نيم ساعت ماند. گفته می‌شود که صداهای بالغ بر 160 دسي‌بل منجر به کری می‌شوند. توانايي ما در تجزيه و تحلیل صداهاي مركب (مانند موسيقي) و اين‌كه يك صدا باید چقدر شدت داشته باشد تا قادر به شنيدن آن باشيم، با يكديگر متفاوت است. گوش ما به طور معمول فركانس‌هايي از حدود 30 دسی‌بل تا بیش از 20.000 هرتز (دور در ثانيه) را مي‌شنود، اما تعدادي از مردم مي‌توانند مخصوصاً در دوران جواني‌شان، فركانس‌هايي از حدود 16 هرتز تا بیش از 30.000 هرتز را نیز بشنوند. تعدادي از حيوانات (به ويژه خفاش‌ها و سگ‌ها) قادرند فركانس‌هايي بسيار بالاتر از این میزان را نيز بشنوند. توانايی شنوايي ما از دوران كودكي به طور مداوم كاهش مي‌يابد. اين كاهش احتمالاً به اين علت است كه غشای پايه موجود در گوش داخلي، بخشي از انعطاف‌پذيري خود را از دست مي‌دهد. علاوه بر اين، ممكن است رسوبات مضر كلسيم نيز تشكيل شود كه این امر تحلیل تدریجی سلولهاي مژه‌دار را در پی دارد. میزان آسيب گوش بستگی دارد به شدت صدا و طول مدتي كه گوش در معرض آن صدا قرار مي‌گيرد. جالب اين‌كه امكان بروز ناهنجاري شنوايي به هنگام شنيدن صداهاي ناخوشايند بيشتر است و احتمالاً دليل اين‌كه نوازندگان كمتر از دیگران دچار نارسايي شنوايي مي‌شوند نيز همين است. اما به طور كلي صدا يك محرك تنش‌زا است كه عروق خوني را منقبض مي‌كند، به بافت گوش آسيب مي‌رساند، میزان اكسيژن و مواد مغذي گوش را كاهش مي‌دهد، فشار خون را بالا مي‌برد و ضربان قلب را نیز افزايش مي‌دهد.
تایسون گوشخوار
حول‌وحوش گوش، داستان و حکایت، زیاد است اما یکی از معروف‌ترین داستان‌های جهانی گوش برمی‌گردد به قضیه مبارزه دو بوکسور نامدار آمریکایی: تایسون و هالیفیلد. مبارزه‌ای که بین این دو مشت‌زن آمریکایی در ژوئن سال 1997 برگزار شد، يكي از عجيب‌ترين صحنه‌هاي ورزشي جهان را به همراه داشت. مايك تایسون که در ديدار قبلی‌اش با هالیفیلد در راند يازدهم ناك‌اوت شده بود، اين‌بار از همان آغاز مبارزه متوجه شد كه حريف هاليفيلد نمي‌شود و شكست ديگري در انتظار او است. او در حالي كه مبارزه‌اش با هالیفیلد به راند سوم رسیده بود، گوش هاليفيلد را وحشیانه گاز گرفت و از جا كند و آن را همراه با آب دهانش به بيرون پرت كرد!
این کار او باعث شد لقب تایسون از «مایک آهنین» به «گوشخوار بزرگ» تغییر کند.
تایسون بعد از این کار وحشیانه‌اش مجبور شد چندين وكيل استخدام کند و چندین‌بار از اين مطب به آن مطب و از این روان‌پزشک به آن روان‌شناس برود تا اسناد و مداركی جور کند برای برائت خودش از جنون ادواري. حالا دیگر او مجبور شده بود جامعه را قانع كند كه براي ديگران خطرناك و مرگ‌بار نيست. او بعد از تلاش‌های فراوان، سرانجام پس از يك سال توانست دوباره مجوز بازگشت به رينگ و رقابت‌های مشت‌زنی را بگیرد. ونسان ون‌گوگ را جهان به عنوان یک نقاش بزرگ مي‌شناسد. این نقاش بزرگ اما از لحاظ روحي و رواني، مشكلات فراواني داشت. ون‌گوگ در سال ۱۸۸۸ در آرل (شهری واقع در جنوب فرانسه)، آن خانه مشهورِ زردرنگش را اجاره كرد و شروع کرد به آفرینش آثار جهانی‌اش. در آنجا به توصيه يكي از دوستانش كه نگران حال وي بود، پاول گوگن به او ملحق شد اما رابطه آنها پس از چند ماه رو به سردي گذاشت و مشاجرات این دو بالا گرفت؛ تا این‌که در یکی از همین مشاجرات، ون‌گوگ به دنبال يك بحران روحي شدید، دست به یک اقدام جنون‌آمیز زد و با تيغ به پاول حمله كرد و بعدش هم در اوج پريشاني، قسمت پايين گوش چپ خودش را برید. ون‌گوگ بعد از اين كار، گوش خود را در يك دستمال پيچيد و توی پاكت گذاشت و با رفتن به خانه معشوقش (راشل)، گوشش را به او تقديم كرد! او چند روزي را در بيمارستان گذراند و مدتی بعد، با فروكش كردن بحران بیماری، مرخص شد اما مشکل افسردگي همچنان در او باقي ماند. تداوم رفتارهاي نابهنجار از طرف ون‌گوگ باعث شد اهالی شهر آرل با امضاي طوماري، او را از این شهر اخراج کنند.
خود درماني التهاب گوش مياني باعث تداوم اين عارضه ميشود
سرويس: بهداشت و درمان - عمومي
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
يك متخصص بيماري‌هاي گوش و حلق و بيني توصيه كرد: بيماران مبتلا به التهاب گوش مياني از مصرف خودسرانه قطره‌هاي گوش خودداري کنند.
دکتر فرشته قائني متخصص بيماري‌هاي گوش و حلق و بيني در گفت وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) واحد علوم پزشکي ايران، گفت: خود درماني در بيماران مبتلا به التهابات گوش مي‌تواند باعث ايجاد عوارض ناگواري شده و به تراوش مايع در گوش مياني منجر و موجب تداوم اين عارضه شود.
وي گفت: داروي مبتلايان گوش و حلق و بيني بايد توسط متخصص تجويز شود. علاوه بر آن لازم است از مصرف داروهاي متعدد و داراي آثار يکسان اجتناب شود. به عنوان نمونه داروهاي حاوي آنتي هيستامين خواب آور هستند و اثرات داروهاي آرام بخش ضد افسردگي را تشديد مي‌کنند.
دکتر قائني خاطرنشان كرد: مصرف دارويي مانند بتاسرک با دوز 8 ميلي گرم سه بار در روز براي درمان منير بيماري گوش داخلي که با سرگيجه و کم شنوايي و وزوز گوش همراه است، موثر نيست. امروزه به شرکت‌هاي سازنده اين دارو توصيه ميشود که دوز آن را در فرآورده‌هاي قرصي افزايش دهند.
وي در پايان تاکيد کرد: در صورت سوراخ بودن پرده صماخ بايد از مصرف خودسرانه قطره گوش که اثرات مسموميت گوشي ايجاد مي‌کند، خودداري کرد. علاوه بر آن از قطره‌هاي بيني مانند نفازولين، بي‌دليل و مستمر نبايد استفاده کرد، چون به هم خوردن فيزيولوژي بيني و وابستگي اين عضو به قطره را باعث ميشود.
انتهاي پيام
گوش دادن به موسيقي با صداي بلند فرد را مستعد ابتلا به پيرگوشي در سنين پايين مي‌كند
يك متخصص گوش، حلق و بيني:
گوش دادن به موسيقي با صداي بلند فرد را مستعد ابتلا به پيرگوشي در سنين پايين مي‌كند
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
يك متخصص گوش، حلق و بيني عنوان كرد: مواجهه با صداهاي بسيار بلند در كارخانه‌ها يا گوش دادن به موسيقي با صداي بلند فرد را مستعد ابتلا به پيرگوشي در سنين پايين مي‌كند.
دكترعلي اصغر شيرازي در گفت وگو با خبرنگار «سلامت» ايسنا با بيان اين كه با افزايش سن قدرت شنوايي، چشايي و بويايي كاهش پيدا مي‌كند البته نمي‌توان براي آن سن خاصي را مشخص كرد اما عوامل ژنتيك و نحوه مواظبت از اين اندام‌ها در كاهش قدرت آنها موثر است، افزود: با افزايش سن تغييراتي در تن صدا ايجاد ميشود و صدا ضعيف‌تر ميشود علاوه بر آن احتمال ابتلا به سرطان‌هاي ناحيه سر و گردن افزايش مي‌يابد كه از جمله آنها به سرطان‌هاي مجاري تنفسي، سينوس‌ها، بيني، قسمت فوقاني دستگاه گوارش، دهان، حلق و مري مي‌توان اشاره كرد.
اين متخصص گوش و حلق و بيني در ادامه در زمينه پيرگوشي گفت: معمولا پيرگوشي در سنين حدود 50 يا 60 سالگي ظاهر ميشود اما ما انتظار داريم كه پيرگوشي از سن 60 سالگي به بعد نمود پيدا كند. در اين شرايط فرد به تدريج احساس مي‌كند كه توانايي شنوايي او كاهش پيدا كرده است البته در اين زمينه نيز عوامل ژنتيك و اكتسابي نقش دارند.
شيرازي در ادامه گفت: سرطان حنجره يكي از سرطان‌هايي است كه با افزايش سن احتمال ابتلا به آن بيشتر ميشود. براي پيشگيري از ابتلا به اين سرطان مصرف نكردن دخانيات و خودداري از مصرف زياد چربي، قند و نمك مي تواند تاثيرگذار باشد.
وي افزود: در اين جهت استفاده از غذاهاي سالم و ساده مانند سبزي‌ها، ميوه‌ها و حبوبات مي‌تواند در تامين سلامت اندام‌هاي مختلف بدن از جمله گوش، حلق و بيني و گردن موثر باشد. از سوي ديگر مصرف اين مواد بر وضعيت افتادگي پوست در سنين بالا تاثير مي‌گذارد از سوي ديگر تغذيه سالم باعث ميشود كه احتمال سرطاني شدن سلولهاي مستعد ابتلا به سرطان كاهش يابد و بدن بتواند با اين سلولها به گونه‌اي موثرتر مقابله كند.
شيرازي در پايان خاطرنشان كرد: مصرف قليان، پيپ، سيگار، الكل، احتمال ابتلا به سرطان‌هاي سر و گردن، دهان و دندان و حنجره را افزايش مي دهد علاوه بر آن لازم است افراد كمتر در معرض عوامل تحريك كننده مانند آلودگي هوا قرار گيرند البته آلودگي هوا همه افراد را مستعد ابتلا به سرطان نمي‌كند بلكه بر افرادي كه از نظر ژنتيك، مستعد هستند، تاثير بيشتري مي‌گذارد.
انتهاي پيام
پیرگوشی از دهه چهارم زندگی شروع می شود/ سر و صداهای زیاد تشدید می‌کند
یک متخصص گوش و حلق و بینی:
پیرگوشی از دهه چهارم زندگی شروع می شود/ سر و صداهای زیاد تشدید می‌کند
خبرگزاری فارس: یک متخصص گوش و حلق و بینی گفت: پیرگوشی معمولاً از دهه چهارم زندگی شروع و تشدید می‌شود. درمان خاصی هم ندارد اما قرار گرفتن در محیط های شلوغ و پر سر و صدا و گوش دادن به صداهای ناهنجار و بلند روند آن را تسریع و تشدید می‌کند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بیژن نقیب‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان در مورد دلایل ابتلای افراد به پیرگوشی تصریح کرد: همان طور که عوارض سنی را در همه جای بدن می‌بینیم، این عوارض ممکن است به مرور عملکرد گوش، شنوایی و سیستم تعادلی را مختل کرده و سیستم شنوایی آسیب بیبند.
به گفته متخصص گوش و حلق و بینی شروع پیرگوشی سن خاصی ندارد ولی می‌توان گفت در دهه چهارم زندگی به بعد علائم آن شروع می‌شود.
وی ادامه داد: زمینه‌های مساعد کننده برای ابتلا به پیرگوشی در افرادی که سابقه مشکلات گوشی، ضربه‌های صوتی مسائل عروقی، بیماریهای قند و مشکلات متابولیسم دارند، بیشتر و زودتر بروز می‌کند.
نقیب‌زاده خاطرنشان کرد: علائم پیرگوشی در ابتدا خفیف است و ممکن است چیزی را نشان ندهند ولی پزشک متخصص می تواند با یکسری علایم و در شروع بروز این عارضه آن را تشخیص دهد.
وی تاکید کرد: پیرگوشی علاوه بر کاهش شنوایی می‌تواند با وزوز گوش و سر و صدای داخل گوش یا کم توجهی به افراد و محیط اطراف دیده شود. مثلاً فرد هنگام دیدن تلویزیون متوجه صحبت شما نمی‌شود یا فرد مفهوم کلمات را درک نمی‌کند که تقریباً در مراحل اولیه بروز پیرگوشی اتفاق می‌افتد.
این پزشک متخصص گفت: در پیرگوشی سیستم عصبی گوش دچار مشکل می‌شود و این روند در طولانی مدت اتفاق می‌افتد.
وی درباره راهکارهای درمان و پیشگیری از پیرگوشی گفت: راهی برای جلوگیری وجود ندارد ولی باید آسیب‌هایی صوتی کمتر شود و بیمار در محیط‌های کم سر و صدا کمتر قرار گیرد.
نقیب زاده خاطرنشان کرد: فرد باید مدام زیر نظر پزشک تست شنوایی بدهد و سعی کند از سیستم‌های کمک شنیداری مانند سمعک استفاده کند یا لب‌خوانی هم می‌تواند در درک مفهوم کلمات و کاهش عوارض موثر باشد.
این متخصص گوش و حلق و بینی تجویز یکسری ویتامین‌ها و مواد معدنی را که برخی متخصصان برای پیرگوشی تجویز می‌کنندبی تاثیر دانست و گفت: پیرگوشی درمان خاصی ندارد.
انتهای پیام/
