عکاسی نجومی

سلام دوست عزیز ... می تونی عکس های رو تو این تایپیک قرار بدی ... اینجا فقط در مورد نحوه ی عکس بر داری صحبت می کنیم ... با تشکر

نقل قول:

---

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

---

عکاسی از خوشه های باز: ابزار: دوربین، تلسکوپ یا لنز با فاصله کانونی 500mm یا بیشتر، سه پایه مجهز به موتور ردیاب. اگر از دوربین دیجیتال استفاده می کنید بهتر است از نوع SLR باشد زیرا که دوربین های دیجیتال غیر SLR فاصله کانونی کمتر از 500mm دارد و همچنین قابلیت اتصال به تلسکوپ را ندارند. البته می توان با روشهای ابتکاری دوربینهای دیجیتال معمولی را نیز به تلسکوپ متصل کرد. سیستم نوری: قطر عدسی تلسکوپ و یا لنز نباید کمتر از 50mm باشد، هرچه قطر آن بیشتر باشد، زاویه دید آن نیز بیشتر است. بنابراین ستاره های بیشتری را ثبت خواهید کرد. روش عکاسی: نوردهی 15 دقیقه یا بیشتر. هرچه فاصله کانونی تلسکوپ بیشتر باشد کار مشکل تر است. در این هنگام شما به یک استقرار محکم برای تلسکوپ نیاز دارید. حتی وزش باد نیز می تواند عکسهای شما را خراب کند. پایه تلسکوپ و یا دوربین عکاسی باید دقیقا" قطبی شده باشند. (یعنی محور بعد، باید دقیقا" در سمت ستاره قطبی باشد) روش قطبی کردن تلسکوپ را در مقاله های آینده که در مورد تلسکوپ ها می نویسم به طور کامل شرح خواهم داد. در دوربینهای دیجیتال از ISO بیشتر از 200 بهره بگیرید.

این مقاله تازه بدست رسیده ... امیدوارم اشتباه نگذاشته باشمش ...


دنباله دار دیجیتالی!!!

از اواسط ژانویه تا اواسط فوریه آسمان میزبان فرمانروای بی چون وچذای خود بود. هر چند این حاکمیت زیاد به درازا نینجامید ولی حامل تجربیاتی بود که ما را برای میزبانی بعدی مهیا می
کرد.

انقلاب دیجیتال
اگر در اینترنت به دنبال عکسهای گرفته شده از دنباله دارهای بین سال های1997تا2007 بگردید،قطعا متوجه خواهید شد که بعد از سال 2001 بیشتر عکس ها توسط ابزار دیجیتالی تهیه شده اند.از همین موقع دوربینهای دیجیتال جدیدی موسوم به اس ال آر وارد بازار شدند که مانند دوربین های مکانیکی معمولی قابلیت تعویض لنز داشتند ولی با وجود تمام پیشرفتها همواره یک مورد توجه منجمان آماتور را به خود جلب کرده و آن چیزی نیست جز قیمت های سرسام آور که بر آمدن از پس آن ها از عهده ی هر آماتوری بر نمی آمد.ولی رفته رفته عبا فرا گیر شدن این دوربین ها وابزار دیجیتال نه تنها از قیمتشان کاست بلکه ویژگی هایمورد نیاز این قشر از عکاسان نیز مورد توجه شرکت های تولید کننده قرار گرفت و مثلا عکاسی با نوردهی بلند مدت هر چند با محدودیت باطری روبروست ولی امکان پذیر است و یا در دوربین های نسل جدید نویز کمتری در عکس ها ایجاد می شود.
با آغاز قرن بیست ویکم این تلاش شکل جدیدی به خود گرفت وعکاسان نجومی به خواسته های خود نزدیک تر می شدند ودور بینها یی تولید شد که قابلیت نصب روی سه پایه را داشتند ویا از درون چشمی تلسکوپ عکس می گرفتند. با ایجاد این قابلیت ها عکس هایی که با میدان دید باز و از انبوه ستارگان گرفته می شد از چرخه ی اعتبار خارج شد عکاسان زیرک به فکر عکاسی از مناظر اعماق آسمان افتادند وباانطباق عکسها باکامپیوتر وبا نوردهی های متفاوت، مناظر بدیعی را خلق کردند.نکته ی جالب این نوع عکاسی امکان استفاده از نوردهی های کوتاه مدت بود که نیاز منجمان به استفاده از موتور های ردیاب دقیق وهمراهی دستی موتور در حین عکاسی را بر طرف می کرد و از کیفیت عکس هم نمی کاست.
در مورد دنباله دار ها نیز باید گفت که تنها عده ی محدودی از آنها به درجه ای از روشنایی می رسند که باچشمان غیر مسلح رویت شوند.مثلا در فاصله بین آخرین درخشش هیل باپ تاظهور مکناتهیچ دنباله داری آنقدر پرنور نشده که توجه اذهان عمومی را به خود جلب کند یا در صدر اخبار قرار بگیرند اما در این بین دنباله دارهای کم فروغی مانند لی نییر، نیت، ماخولزو سوآن آسمان را جولانگاه خویش قرار دادند تا فرصتی باشد که منجمان عصر دیجیتال به آزمایش ابزار خود روی این پدیده ها بپردازند که خوش بختانه حامل نتایج شایان توجهی بوده است.
طرفداران سی سی دی دریا فتند که می توانند ازروشی مشابه آنچه برای عکاسی اعماق آسمان استفاده می کردند بهره بجویند یعنی با گرفتن تعداد زیادی عکس از یک منظره قادر به آشکار کردن کردن ستاره های پس زمینه، آن هم به صورت نقطه ای باشند.این در حالی است که امکان ادیت روی هر غریم هم وجود دارد ومثلا از تصاویر کدر یا مات صرف نظر کرد.همچنین افرادی مثل ریچارد بنیون از کالیفرنیا یابرنارد هابل از استرالیابا اس تفاده از نرمافزار های خاص روش های دیگری را برای ثابت نگاه داشتن اجرام ایجاد کرده اندکه بعضی از این نرم افزار ها به شرح زیرند.
MaxIm DL [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
CCD soft [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
CCDStack [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آنان با استفاده از این برنامه ها دو عکس از یک منظره را بر هم منطبق می کردند ونقطه ی اصلی این انطباق را دنباله دار تایین میکردند وبه تبع آنها سایر اجرام پس زمینه هم روی یکدیگرافتاده ومنطبق می شوند.از دیگربرنامه هایی که این قابلیت را در اختیار کاربر می گذارند فتوشاپ است که می توان با جدا کردن دنباله دار از یک عکس آن را روی عکس دیگری چسباند و با(لایتن بلند)واقع در بالای نوار ابزار آن را واقعی تر جلوه داد.

ازCCD تا CMOS
در دورانی که منجمان مشغول استفاده از ابزار جدید وخارق العلده ی خود بودند سنسور های جدیدی وارد بازار شدند که مکمل اکسید فلز نیمه هادی یا به اختصار سی موس نام گذاری شدند.این آشکارساز ها به مراتب ارزانتر از مشابهان قبلی خود بودند ولی وقتی در سال های 1990پا به عرصه ی ظهور نهادند ازحساسیت بسیار پایین ونویز بالا رنج می بردند.و بنا بر این به سرعت از چرخه ی تولید خارج شدند. با پیشرفت صنعت و ادامه ی آن پروژه در حد تحقیقات ، سازتدگان این اشاره گر ها بر آن شدند تا از فاز دوم طرح پرده برداری کنند.واین اتفاق انقلاب دوباره ای را در سال 2004 باعث شدو جمع زیادی از عکاسن را شیفته ی خود ساخت و تنزل شدید قیمت ها را نیز باعث شد.
آرایش پیکسل ها به سرعت منظم شد و این روند تا کنون ادامه داشت .بزرگترین تفاوت ایجاد شده برای منجمان آماتورابعاد جدید سنسورهای اس ال آر که می توانست تا اندازه ی حلقه فیلم های معمولی و35 میلیمتری بزرگ ودقیق باشد و همچنین به ثبت رنگهای واقعی ستارگان در طول موج های مختلف بپردازد.
و اما مکنات
نمام این پیشرفت ها تننها زمانی توانایی عرض اندام داشت که عکاسی از یک جرم کم نور و یا یک دنباله دار کم فروغ موضوع عکس قرار می گرفت.ولی با طهور مکنات تنها چیزهایی که برای یک عکس مورد نیاز بودآسمان تاریک،میدان دید با،سهپایه ویک منظره ی بکر و دست نخورده بود ند. وقتی این پدیده به روزهای اوج خود در اواسط ژانویه نزدیک می شد و هر روز در افق غربی به خورشید نزدیک تر می شد فرصتی پدید آمد تا دوربین ها و عماس ها قابلیت های خود را به معرض نمایش بگذارندو این زمانی بود که همه فهمیدند که دوربینهای مکانیکی با حفظ قابلیت های خود نباید به طور کامل کنار بروند.
آری، با ظهوز مکنات اولین دنباله دار عصر دیجیبال هم درخشید و به اعماق سامانه ی خورشیدی ما برگشت و فرصت مناسبی ایجاد کر تا هر کس آموزه های خویش را به ورطه ی عمل بکشاند.
نتیجهی این آزمون تعداد زیای عکس بود که برای ماهنامه ی اسکای اند تلسکوپ ارسال شد که بعضی از آنها در ادامه آمده است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دنباله دار مک نات در روزهایی که نز دیک به حضیضش بوده است.این عکس توسط دوربین ای او اس 30 دی و با نور دهی 1/60گرفته شده واز نطبیق 18 عکس حاصل شده است.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عکس توسط ییرگی سایمون

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عکس دنباله دار جدا گرفته شده و بعدا توسط فتوشاپ روی نور دهی بلند مدت زمینه نصب شده است.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عکس توسط گوردو گاردو از استرالیا

نوشته ی: سین والکر
بر گر فته از ماهنامه ی اسکای اند تلسکوپ شماره ی ژوئن 2007

عکاسی نجومی


عكاسي نجومي يكي از مواردي است كه آماتورها به آن بسيار علاقه دارند كه در ضمن متنوع بودن از پيچيدگي بسيار بالايي نيز برخوردار است ، از اين رو سعي شده در اين سلسه مقالات ، عكاسي نجومي را از پايه اي ترين موارد آموزش دهيم . اين موضوع مبني بر عدم آشنايي آماتورها و خوانندگان گرامي نشريه با عكاسي نجومي نيست ، بلكه سعي شده است كه به ساده ترين شيوه ممكن و از مقدماتي ترين مطالب آغاز كنيم تا با همگاني كردن فن عكاسي نجومي علاقمندان را از دريچه ديگري با آسمان روبرو كنيم .

تاريخچه عكاسي
ارسطو ( 384ـ 323 ) قبل از ميلاد كاشف انعكاس تصاوير اشياء و اجسام و ... بر روي سطح ديگر بود . لئوناردو داوينچي به اتفاق جوا والن با تسيتاد لاپور تا اولين قدمها را در راه ساختن دوربين عكاسي برداشتند و طرح اتاقك تاريك ( ابسيكورا ) را پايه گذاري كردند . اتاقك تاريك همانطور كه پيداست اتاقكي بود با يك روزنه دايره اي كه در مقابل آن روزنه صفحه نيمه شفافي نصب شده بود . تصاويري كه در مقابل آن روزنه قرار مي گرفت بطور معكوس بر روي شيشه مات نمايان مي شد و نقاشان و طراحان از آن تصاوير نقاشي و طراحي مي كردند . اتاقك تاريك تقريباً مثل يك دوربين عكاسي ولي با اندازه و شكل واگن ساخته شده بود ، كه اين دوربين غول پيكر را به وسيله يك واگن چند اسبه به حركت در مي آوردند , بعدها با اختراع لنز يك اتاقك تاريك با ندازه جعبه شيريني ساخته شد . تحقيقات و زحمات ويليام هنري فوكوس تالبوت در انگليس ، نيفورنيئه پس ، لويي ماندواگر و هيپوليت بيارد در فرانسه و هركول فلورانس در برزيل منجر به اختراع دوربين عكاسي در نيمه هاي قرن نوزدهم شد .
نام علمي عكاسي را دانشمند انگليسي بنام سر ويليام هرشل از دو واژه يوناني فتوگرافي نام نهاد . فتو به معني نور و گرافي يعني نگارش كه از تركيب اين دو كلمه نگارش نور حاصل مي شود . اولين عكس جهان رانیئه پس از ايوان خانه اش درسال 1826 گرفت . هنري فوكوس تالبوت (پدر عكاسي) مي نامند ، براي اولين بار توانست نگاتيو را بوجود آورد و عكس را به صورت پوزيتيو بر روي كاغذ چاپ نمايد . تا به حال بسيار از انواع مختلف دوربين عكاسي ساخته شده است ماموت بزرگترين دوربين تاريخ 1400 پوند وزن داشته و عكسبرداري با اين دوربين به كمك يك تيم 15 نفري انجام مي گرفته است . ماموت در شيكاگو ساخته شده و روي واگني كه مخصوص آن طراحي شده بود حمل مي شد . ظهـور و چـاپ عكـس هاي 244× 1373 سانتيمتري مستلزم مصرف ده گالن دارو عكاسي بود .
بوسيله دوربين ماموت عكسي از يك ترن اكسپرس مجلل گرفته شد كه در سال 1900 برنده جايره بزرگترين عكس جهان در نمايشگاه پارس گرديد .

انواع دوربين
به طور كلي دوربينها از لحاظ نوع سيستم نوردهي به نوعي پارالكس و رفلكس تقسيم بندي ميشوند . در دوربين هاي پارالكس نوري كه تصوير visor را مي سازد با نوري كه بر روي فيلم ثبت مي شود متفاوت است و همان نور نمي باشد از طرفي ديگر نيز اين گونه دوربين ها قابل تعويض نمي باشد از اين رو تا حدي آزادي عمل را از عكاس در انتخاب سوژه مناسب بسته نگاه مي دارد ، به اين دوربينها در اصطلاح دوربينهاي آماتوري مي گويند . دوربينهاي اتوماتيك غالباً از اين دسته اند . در دوربين هاي رفلكس همان نوري كه بر روي فيلم تشكيل تصوير داده ، ثبت مي شود و توسط آينه اي شكسته شده در visor نمايش داده مي شود . اين دوربين ها داراي قابليت تعويص لنز مي باشند و مي توان در عكاسي با آنها از انواع لنزهاي تله و وايد استفاده كرد , از اين رو به اين دوربينها ، دوربينهاي حرفه اي گفته مي شود .


دوربين عکاسی
دوربين را مي توان به اتاق تاريكي تشبيه كرد , تنها تفاوت دوربين با اتاق تاريك اين است كه در دوربين به جاي شيشه مات از فيلم عكاسي استفاده مي شود . از آنجايي كه فيلم هاي عكاسي , حساس به نوردهي به دست عكاسي مي باشد كه بايد بر اساس شرايط نوري محيط تنظيم شود و عكاس مي تواند با تنظيم مدت زمان باز بودن شاتر يا به عبارتي سرعت مناسب براي باز و بسته شدن پرده شاتر مقدار مناسب نوردهی به فيلم ها را انتخاب كند . به اين فاكتور در عكاسي سرعت مي گوييم و آن را مي توان با حلقه اي كه در روي دوربين مي باشد و به آن حلقه تنظيم سرعت شاتر مي گوييم تنظيـم كـرد . اين سـرعتها در دوربين هايحرفه اي از يك دقيقه تا يك هشت هزارم ثانيه قابل تنظيم مي باشند . از طرفي ديگر روزنه اي كه در دوربين ها وجود دارد قابل تنظيم است و ما مي توانيم آن را باز باز و يا بسته بسته انتخاب كنيم . به اين ميزان بازي و يا بستگي دريچه ورود نور دوربين ديافراگم مي گوييم و آن را مي توانيم با رنگي كه در انتهاي لنز مي باشد تنظيم كنيم . تنظيم ديافراگم نيز مانند تنظيم سرعت بايد با توجه به شرايط نوري سوژه مورد نظر صورت بگيرد . البته ديافراگم علاوه بر تنظيم نور نقش بسزائي در تعيين عمق ميدان ديد عكس شما دارد كه در فرصت هاي بعدي در مورد آن به طور مفصل صحبت خواهيم كرد . قسمت بعدي دوربين كه بايد آن را به خوبي بشناسيد و از آن در عكاسي نهايت استفاده را ببريد رينگ فاصله سنج مي باشد . اين رينگ فاصله عدسيهاي دروني لنز را تغيير مي دهد و شما نسبت به فاصله سوژه بايد آن را تنطيم كنيد تا تصويزي واضح برست آوريد . هنگامي كه شما شفاف ترين و واضح ترين تصوير را از درون Visor مشاهده كرديد , در اين حال دوربين شما بر روي آن سوژه فوكوس مي باشد كه اين تنظيم حداكثر دوربين ها توسط دست انجام مي شود . البته دوربين هاي ديگري نيز وجود دارند كه به صورت خودكار فاصله سوژه مورد نظررا تعيين و برروي آن فوكوس مي كنند . در عكاسي نجومي در اغلب اوقات ما اين رينگ را برروي فاصله بينهايت قرار مي دهيم . اين فاصله براي ثبت سوژه هايي كه در فواصل بسيار دور قرار دارند مورد استفاده قرار مي گيرد .

نگهداری از دوربين
حال كه تا حدودي با قسمتهاي مختلف دوربين آشنا شديد توجه شما رابه نكاتي درمورد نگهداري آن جلب ميكنم . با رعايت نكات زير مي توانيد عمر دوربين خود را چندين برابر كرده و از استهلاك آن تا حد قابل توجهي بكاهيد .
1 ـ دوربين هاي عكاسي به هيچ عنوان نياز به روغن كاري وگريس كاري ندارند از اين رو از روغن كاري آنها جداً خودداري كنيد .
2 ـ قطعات داخلي دوربين به هيچ عنوان نياز به نظافت با حلالهاي نظير الكل و بنزين را ندارند و استفاده از اين پاك كننده ها ممكن است صدمات جدي به آنها وارد كند . براي نظافت دوربين تنها گرد و غبارصفحه پشت فيلم را با دستمالي تميز و بدون كرك بگيريد . دقت كنيد كه به هيچ وجه دستمال را بر روي قسمتهایي مانند پرده شاتر و چرخ دنده هاي هدايت كننده فيلم نكشيد . اين قسمتها از قسمتهاي بسيار حساس دوربين مي باشند , از اين رو از دستكاري آنها جداً خوداري كنيد . براي نظافت و گرفتن گرد و غبار اين قسمتها جريان بادي مانند فوت انسان كافي مي باشد . بادهاي شديد مانند پمپ باد نيز به پرده شاتر صدمه خواهد زد . دقت كنيد كه وجود گرد و غبار و ذرات شن باعث خراب شدن فيلم ها و بوجود آمدن خطوطي بر روي آنها مي شود .
3 ـ يكي از مهمترين قسمتهاي دوربين لنز آن مي باشد . نقش لنز در دوربين عكاسي مانند چشم در بدن انسان است . چنانچه شما مي خواهيد تصاويري كه مي گيريد از وضوح بسيار بالايي برخوردار باشند , ضروري است كه لنز شما كاملا تميز باشد . براي تميز كردن لنز فقط از دستمالهاي مخصوص اين كار استفاده كنيد و به هيچ عنوان از هيچ پاك كننده ديگري حتي آب براي اين كار استفاده نكنيد . به اين نكته توجه داشته باشيد كه تمامي آلودگي هاي موجود بر روي لنز با كمي دقت قابل پاك شدن مي باشند . استفاده از در پوش لنز در هنگام حمل و نقل دوربين مي تواند نقش مهمي در سلامت لنزايفا كند .
4ـ درروزهاي برفي و يا باراني كه به دنبال سوژه هاي طبيعي هستيد , دقت كنيد كه آب باران و يا برف بداخل دوربين نفوذ نكند . اين آب مي تواند اشكالات بسيار زيادي را براي شما و دوربين شما بوجود بياورد .
5 ـ در دوربينهاي حرفه اي كه داراي نور سنجهاي الكتريكي مي باشند لازم است كه براي نگهداري دربازه هاي زماني طولاني باطري نورسنج را از دوربين خارج كرده و آن را در جايي خارج از دوربين نگهداري كنيم , چرا كه مواد شيميايي موجود در باطري در صورت نگهداري در شرايط نامساعد از آن خارج و به محفظه درون نود سنج مي ريزند و باعث از كار افتادن نورسنج مي شوند در اصطلاح سولفاته مي شوند .
6 ـ هرگز فيلم و دوربين عكاسي را در جاهايي كه از دماي بالاي برخوردارند , مانند داشبورد ماشين قرار ندهيد .
7 ـ هرگز بدون ***** اقدام به عكاسي از خورشيد نكنيد . چرا كه اين كار سبب صدمه خوردن به قسمت هاي مختلف دوربين از جمله پرده شاتر مي شود .
8 ـ براي حمل و نقل و نگهداري طولاني مدت دوربين از كيف هاي مخصوص اين كار استفاده كنيد .
9 ـ هرگز دوربين را در حالت شارژ ( آماده عكس برداري ) قرار ندهيد قرار داشتن دوربين در اين حالت باعث بالا رفتن استهلاك آن خواهد شد .
10 ـ دقت كنيد كه دوربين عكاسي وسيله اي بسيار ظريف و حساس مي باشد از اين رو در صورت بروز هر گونه ايرادي آن را براي تعمير به نمايندگي مجاز و يا تعميرگاه هاي معتبر بسپاريد و ازهر گونه دستكاري آن جداً خودداري كنيد .
11ـ چنانچه از بند دوربين براي حمل و نقل آن استفاده مي كنيد , حتماً ‌قبل از هر بار استفاده از سلامت بند و اتصالات آن اطمينان حاصل كنيد . چرا كه ضربات ناشي از سقوط دوربين مي تواند براي آن مشكل ساز باشد .

نقل قول:

---

نوشته شده توسط ajjdesa [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

یکی هم سایت یکی از دوستان فعال در این ضمینه عکسهای قشنگی دارن

کد:

---

http://www.photocity.ir

---

اینم بخش عکسهای شب ایشون

کد:

---

http://www.photocity.ir/cat2.htm

---

اینم یکی از عکسهای زیبای ایشون
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

---

عكس قشنگيه اما يه ايراد بزرگ داره! سايه ي سه پايه رو يكي از ستون ها هست.
بچه ها مطلبتون خيلي عاليه اما مطالب صفحه ي اول چند تا ايراد كوچيك داره ( مثلا يكيش : تو عكاسي از ماه به سه پايه احتياجي نيست مگر اينكه هلال باشه و...)

ابزارهاي عکاسي نجومي:
عکاسي نجومي مي تواند بصورت کم خرج و بدون ابزارهاي تجملي انجام شود.البته به ندرت نياز است مثل زماني که مقصود عکاسي از عمق اسمان باشد.
بهتر است براي شروع از يک دوربين با سه پايه استفاده کنيد.البته با استفاده از تلسکوپ بهمراه تجهيزات و کامپيوتر مي توان به راحتي در اتاق خود نشست و از اسمان عکس گرفت ولي اين به اين معني نيست که عکاسي ارزان لذت بخش نيست.با توجه به زماني که شما مي گذاريد تا در عکاسي موفق شويد بايد ابزار هاي مورد نياز را خريداري کنيد تا از وقت خود به نحو درست استفاده کرده باشيد.
مي توان با تلسکوپي خوب که به راحتي مي چرخد عکس هاي از اجرام درخشاني مثل ماه گرفت .اما بيشتر اجرام اسماني کم نورند و احتياج به نوردهي طولاني مدت دارند تا جزئيات را به خوبي نشان دهند.
به ناچار بايد از چرخنده دقيق تر و محکم استفاده کرد تلسکوپ نيز بايد در جاي خود محکم و ثابت باشد.و اين جاست که بسياري از منجمين اماتور که مي خواهند با ابزار هاي ارزان عکس هاي بي نظيري از سحابي ها و کهکشان ها بگيرند نا اميد مي شوند.
و بسيار بعيد است که بتوان عکس هاي با کيفيت عالي را با تلسکوپ هاي(با تجهيزات و دوربين) کمتر از 2000$ گرفت.
اگر با جملات بالا نگران و بي ميل به عکاسي شدي بهتر است اميد خود را بطور کامل از دست ندهيد.هنوز مي توان از عکاسي پيجي بک استفاده کنيد اين روش مي تواند نتايج شگفت انگيز را در مقابل عکاسي با تلسکوپ به همراه داشته باشد و مي تواند جرقه اي براي ورود بيشتر شما به سمت عکاسي نجومي پيشرفته شود.
اگر ان 2000$ تاثيري در شما نداشته و شما حالا به اطراف اتاق نگاه مي کنيد تا چيزي براي فروش پيدا کنيد! (شما واقعا به ان اسکيت ها و چوب گلف و... احتياج نداريد)بايد بگويم حالا ديگر يک عکاس نجومي واقعي شديد. در زير ابزار هاي مورد نياز براي عکاسي خوب ذکر شده .البته شما در حال حاضر به تمام انها احتياج نداريد و شايد هرگز احتياج نداشته باشيد و اين بستگي به نوع عکاسي که انتخاب مي کنيد دارد. اين ابزار ها به صورت جدا گانه نيز توضيح داده خواهند شد:
تلسکوپ
استقرار
دوربين
کنترلر حرکتي
تجهيزات جانبي

تلسکوپ:
بديهي است که شما به يکي از تلسکوپ ها احتياج داريد اما کداميک بهتراست؟
هر کس نظري در مورد بهترين تلسکوپ دارد و در اصل يک تلسکوپ ايده ال براي همه وجود ندارد.مي توان گفت اين تلسکوپ براي شما خوب است.دليل اينکه انواع مختلف تلسکوپ وجود دارد اين است که همه ايده هاي متفاوتي درمورد استفاده از تلسکوپ دارند.بعضي چندان به عکاسي از اسمان توجه ندارند و بيشتر ان را براي رصد مستقيم مناسب مي دانند.و بعضي نيز به مشاهده مستقيم اسمان علاقه اي ندارند و ان را براي عکاسي مي پسندند.اما بيشتر مردم هردو را مي خواهند و بيشتر تلسکوپ ها نيز هر دو را مي توانند انجام دهند.
سه نوع بسيار رايج تلسکوپ دردنيا انعکاسي نيوتني , شکستي , اشميت –کاسگرين (SCT) است.هر کدام محاسن ومعايبي دارد که در ذيل امده است:
نيوتني:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
محاسن
قيمت کمتر در اندازه معين
مشخصا سريع در عکاسي(معمولا f/4 تا f/8)
معايب
اندازه بزرگ
احتياج مبرم به استقرا استوايي الماني
فاصله هاي کانوني بلند احتياج به تصيح کننده هاي گسيو براي اصلاح دارند
نمي توان از کنترلر حرکتي استفاده کرد
احتياج به سازگار ساز هاي زياد(منطبق کننده اپتيکي)
شکستي:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
محاسن
معمولا بهترين کيفيت اپتيکي را داراست
انصافا سريع در عکاسي(به عنوان نمونه f/5 تا f/9)
قابل هماهنگي با کنترلر حرکتي
بي نياز از هر گونه تصحيح کننده
معايب
اغلب بزرگ(اگر چه بيشتر کوچک)
بطور نا معقول اپتيک گران
اشميت-کاسگرين:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
محاسن
معمولا قابل حمل(بجز خيلي بزرگ)
قيمت ميانه بين نيوتني و بازتابي
لوله اپتيکي کوچک(در حدود يک سوم اندازه هم سان نيوتني)
پايه نصب کوچک و درنتيجه نصف نوردهي در مقابل نيوتني
به ندرت نياز به تصحيح کننده دارد(به اساني قابل نصب است اگر احتياج شود)
معايب
نوعا کند در عکاسي(f/10 اما مي تواند با کاهش دهنده کانوني تا f/6 يا کمتر برسد)
حتما بايد بصورت تک محوري تنظيم شود و نمي توان از کنترلر حرکتي سود جست.

منظور از قيمت معقول چيست؟
يک تلسکوپ 8 اينچ SCT خوب با کابل بلند براي نوردهي طولاني در عکاسي کمتر از 2000$ قيمت دارد و يک نيوتني مشابه نيز تقريبا به همان قيمت است.يک شکستي مشابه قيمتي بسيار بيشتر از اين خواهد داشت.به عبارت ديگربا 2000$ نمي توان تلسکوپ شکستي با کيفيتي خريد و بايد حداقل 4000$ تا 5000$ براي يک بازتابي خوب با سه پايه بپردازيد.در حالي که با همان پول مي توان يک نيوتني يا اشميت-کاسگرين بزرگتر خريد.
بايد به استفاده از تلسکوپ فکر کنيد.براي رصد مستقيم يا عکاسي ؟ بعد هم بهترين را انتخاب کنيد.بيشتر مردم تلسکوپ خوبي نمي خرند و اين بخاطر صرف نکردن وقت بيشتر براي تصميم شان است.يک تلسکوپ خوب مي تواند براي مدت طولاني برايتان باقي بماند.
ادامه دارد......

استقرار:
همچنان که اپتيک تلسکوپ در عکاسي بسيار مهم است به همان اندازه پايه (محل نصب)استقرار تلسکوپ براي عکاسي راحتر نيز مهم است و مثل انواع مختلف اپتيک انواع متفاوتي از استقرار نيز موجود مي باشد.سه نوع رايج ان عبارت است از:
استقرار سمت – ارتفاعي ,استقرار استوايي چنگالي و استقرار استوايي الماني
استقرار سمت – ارتفاعي(Alt-Az):
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اين سيستم براي اغلب مردم اشناست.ارتفاع(Altitude) نشان مي دهد که يک جسم چقدر از افق ارتفاع دارد.به عنوان مثال در ساعت 8:30 امشب ماه درارتفاع 40 درجه از افق خواهد بود.سمت (Azimuth)فاصله مستقيم جسم را نسبت به شمال نشان مي دهد.در گفتگوي روزمره ممکن است بگوييم جسمي در جنوب غربي قرار دارد.در ميزان درجه اي سمت ان 135 مي شود(شمال 0 , شرق 90 , جنوب 180 و غرب 270 درجه سمت دارند)در مثال بالاي ما ماه در ساعت 8:30 امشب در ارتفاع 40 درجه و سمت 135 درجه قرار دارد.
بزرگترين مزيت اين سيستم ان است که مي توان تلسکوپ را به اساني به هر نقطه از اسمان نشانه رفت و چشمي تلسکوپ نيز درمکاني قابل دسترس قرار مي گيرد.مشکلات ان نيز اين است که بدرد عکاسي نجومي نمي خورد.دليل ان چرخش ميداني است.براي درک بيشتر به مثال زير توجه کنيد:
فرض مي کنيم شما مي خواهيد از صورت فلکي شکارچي عکس بگيريد.و چون اين صورت فلکي بزرگ است به راحتي درميدان ديد دوربين 35 ميليمتري جاي مي گيرد(fit مي شود).وقتي شکارچي طلوع مي کند برروي پهلو قرار دارد و سرش شمال را نشان مي دهد و براي عکاسي از ان شما بايد دوربين خود را افقي نشانه رويد تا شکارچي تماما در داخل ميدان ديد قرار گيرد.6 ساعت بعد شکارچي به حالت ايستاده در جنوب قرارمي گيرد و شما بايد دوربين خود را بصورت عمودي نشانه رويد تا به همان صورت اول تمام ميدان ديد را بپو شاند.اما در اين مدت تلسکوپ شما دوربين را افقي حرکت داده و در نتيجه در عکس ستارگان مياني صورت فلکي ثابت و ستارگان کناري در قوسي بدور مرکز دنباله ايجاد مي کنند.اين چرخش ميداني است.براي ازمايش مي توانيد فقط براي 60 ثانيه با اين سيستم عکاسي کنيد تا چرخش ميداني را مشاهده کنيد.(بيشتر سيستم هاي سمت – ارتفاعي با گوه هاي استوايي و کامپيوتر به استوايي چنگالي تبديل مي شوند)
استقرار استوايي:
همان طور که از اسم ان پيداست اين سيستم بر اساس سيستم مختصات استوايي ساخته شده است.تصور کنيد مدارات طول وعرض جغرافيايي زمين را تا کره فرضي سماوي امتداد دهيم.پس خواهيم داشت:
استواي سماوي که دقيقا بالاي استوايي زمين قرار مي گيرد.با حرکت به شمال و جنوب خطوط موازي استوا ولي کوچکتر را مي بينيم.قطب شمال و جنوب سماوي نيز دقيقا در بالاي قطب هاي زمين قرار مي گيرد. خطوط موازي شمال تا جنوب را ميل مي ناميم که در قطب شمال +90 و دراستوا 0 و در قطب جنوب -90 خواهد بود.خطوط عمودي نسبت به ميل از شمال به جنوب را بعد مي ناميم که متشابه طول هاي جغرافيايي در زمين خواهند بود.براي راحتي بعد را در جهت ساعتگرد در نظر مي گيريم.حال ما 24 ساعت بعدي در اسمان خواهيم داشت و همين طور که زمين مي گردد اين خطوط در يک ساعت يک خط جابحا مي شوند يا کل خطوط در شبانه روز.
هر جرمي در اسمان را مي توان با ميل و بعدش مشخص کرد درست مثل طول و عرض جغرافيايي در زمين.
اگر جرمي با بعد 1 ساعت در حال حاضر در بالاي سرمان قرار دارد جرمي با بعد 4 ساعت , 3 ساعت ديگر به بالاي سرمان خواهد رسيد و مانند ان.
قطب شمال سماوي را مي توان به راحتي با ستاره درخشان قطبي مشخص کرد.با نشانه روي يک محور استقرار به ستاره قطبي و چرخش تلسکوپ در همان محور مي توان اجرام را همراه چرخش زمين در اسمان دنبال کرد. چون زمين با سرعت ثابت گردش مي کند مي توان با استفاده از موتور اسمان را دنبال کرد.
براي بدست اوردن عکسي زيبا بايد تنظيم قطبي به درستي انجام گيرد و با کنترلر جدا خطا هاي جزئي را تصحيح کرد.دو نوع رايج استقرار استوايي در زير توضيح داده خواهد شد:
استقرار استوايي چنگالي :
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در اين سيستم دو بازوي که با محور چرخش زمين يک سو مي شوند تلسکوپ را نگه مي دارند و اگر اين دو را به سمت ستاره قطبي تنظيم کنيد مي توان تمام اسمان را با موتور عکاس کرد
استقرار استوايي الماني:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تلسکوپ توسط يم اهرم در طول بعد سماوي گردش ميکند و در انتهاي ان وزنه هايي براي تعادل نصب شده است و مثل بعقيه بايد به سمت ستاره قطبي نشانه رفت.
مزايا و معايب اين سيستم ها در زير امده است:
استقرار سمت ارتفاعي
مزايا:
چشمي تلسکوپ در جاي مناسبي قرار دارد
جمع وجور و کم وزن
معايب:
در عکاسي نمي توان از ان استفاده کرد مگر اينکه با گوه اصلاح شود
استقرار استوايي چنگالي
مزايا:
معمولا کم حجم تر از سمت-ارتفاعي
در مقايسه با استوايي الماني زود برپا مي شود
معمولا از استوايي الماني ارزانتر است
معايب:
معمولا نا پايدارتر از استوايي الماني است
نشانه روي به شمال مخصوصا با دوربين بسيار سخت است
استقرار استوايي الماني:
مزايا:
بسيار پايدار
به راحتي مي توان جسمي در اسمان دنبال کرد
قابليت نصب انواع تلسکوپ ها رادارد
معايب:
معمولا گرانترين نوع استقرار است
عکاسي از جسم در سمت الراس بسيار سخت است
بهترين کار اين است که استقرار را با موتور خريداري کنيد که دنده هاي مارپيچي داشته باشد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اغلب موتور ها براي ديد زميني طراحي شده اند و براي عکاسي از عمق اسمان مناسب نيستند.بايد در انتخاب موتور هاي بدون لغزش نهايت دقت را بکنيد.

دوربين:
عکاسي کاري سرگرم کننده است و مي توان هزاران گونه متفاوت از دوربين و لنز وفيلم را در بازار يافت. ولي اغلب دوربين هاي جديدي که امروزه فروخته مي شود براي از عکاسي نجومي خوب نيستند. قضاوت در مورد لنز خوبي که درعکاسي معمولي استفاده مي شود در عکاسي نجومي بسيار سخت است چون انجا ازمايش سختي صورت مي گيرد .تصوير يک ستاره نقطه اي است.فيلمي که براي عکاسي در روز کاربرد دارد ممکن است اصلا در عکاسي نجومي قابل استفاده نباشد.دوربين و لنز را بايد از جايي مطمئن خريداري کرد. بهترين ها را مي توان در بازار اشنا و مطمئن با کمي جستجو بدست اورد ولي فيلم ها دائما در حال تغييرند وانتخاب انها نيز سخت است.
بيشتر دوربين ها داراي فکوس اتوماتيک هستند ولي فکوس کردن بر روي يک ستاره براي دوربين سخت است و در نتيجه اين ويژگي براي کار ما بدرد نمي خورد.ويژگي ديگر دوربين هاي جديد نور سنج داخلي ان است که شدت نور را در محيط مي سنجد ولي اجرام اسماني بسيار کم نورند و نور سنج نمي تواند انها تشخيص دهد پس اين مزيت را نيز بايد کنار گذاشت(هر چند در عکاسي از ماه مي تواند مورد استفاده قرار گيرد).اکثر دوربين ها شاتر الکترونيکي خودکاردارند و اين موضوع باعث بيشترين بي مهري عکاسان نجومي به دوربين هاي جديد مي شود.شاتر هاي الکترونيکي از برق باتري استفاده مي کنند و چون معمولا در عکاسي نجومي نوردهي چند ساعته مد نظر است باتري ها نمي توانند جواب اين همه انرژي را بدهند و زود خالي مي شوند.شما که دوست نداريد در همان اول يک شب بلند اين اتفاق برايتان بيافتد!
پس چيز هايي که ما احتياج داريم شامل:فوکوس دستي وشاتر مکانيکي است.اين نوع دوربين ها همه وجود دارند و به سادگي قابل دسترسي هستند.اما شما بايد به دنبال چه باشيد؟
دوربين بايد حداقل يک صفه نمايش داشته باشد.چون ديدن اجرام کم نور از ويزور دوربين بسيار سخت است.سعي کنيد از لنز هاي عالي استفاده کنيد و به خاطر پول کمتر جنس نامرغوب نخريد.اگر لنز هاي با فواصل کانوني مختلف را دراختيار داريد سعي کنيد انها را در اين موارد و موارد مشابه ان بکار بريد:
24-35 ميليمتري براي عکاسي از کهکشان راه شيري
50 ميليمتري براي صورت هاي فلکي شکارچي دجاجه و دب اکبر و ديگر صورت هاي بزرگ عالي است
135 ميليمتري براي نواحي کوچکتر مثل کمربند جبار خوب است
200-300 ميليمتري نواحي که براي تلسکوپ بسيار بزرگ است را در بر مي گيرد.
تجهيزات دوربين براي نصب به تلسکوپ را فراموش نکنيد.از اينه هاي قفلي که براي تصحيح تصوير در زمان باز بودن طولاني شاتر استفاده مي شود قافل نشويد.

راهنمای عکاسی از آسمان شب

آيا شما به ياد داريد در شبي صاف و آرام به آسمان چشم دوخته باشيد ؟ به آسماني زيبا كه از ميلياردها ستاره و سياره ، صدها صورت فلكي و ميليونها سحابي و كهكشان ريز و درشت تشكيل شده است .

(( ... اي كاش عظمت در نگاه تو باشد نه در چيزي كه به آن مي نگري )) آندره ژيد

مقدمه

آيا شما به ياد داريد در شبي صاف و آرام به آسمان چشم دوخته باشيد ؟ به آسماني زيبا كه از ميلياردها ستاره و سياره ، صدها صورت فلكي و ميليونها سحابي و كهكشان ريز و درشت تشكيل شده است . در اين شبها علاوه بر رصد اين گنبد مينايي ، فعاليت ديگري كه بسيار لذت بخش و هيجان انگيز است ، ثبت اين تصاوير زيبا و شگفت آور است . عكاسي نجومي يكي از بخش هاي زيبا و بياد ماندني نجوم آماتوري است . هر روزه بر تعداد كساني كه با در اختيار داشتن ساده ترين امكانات به اين فعاليت علمي _ هنري مشغول هستند افزوده مي شود . شما هم مي توانيد با داشتن يك دوربين ساده و البته كمي هم تجربه و تمرين به جمع عكاسان نجومي بپيونديد . در اين مقاله سعي شده است علاوه بر معرفي قسمت هاي مختلف دوربين عكاسي حرفه اي به نحوه عكاسي از پديده هاي نجومي و اجرام آسماني و بيان تجربيات عده اي از عكاسان اشاره شود . اميد است كه اين تلاش اندك مورد قبول علاقه مندان به علم زيباي نجوم قرار گيرد .

با توجه به اين كه اكثر مخاطبان را افراد مبتدي و كساني تشكيل مي دهند كه عكاسي را صرفاً در حد عكاسي عمومي انجام داده اند و فاقد اطلاعات لازم در اين زمينه هستند ، بر خود وظيفه دانستم تا با بياني ساده ، اصول عملي عكاسي نجومي را همگام با آشنايي و كاربرد صحيح دوربين عكاسي در اختيار دوستان و علاقه مندان قرار دهم .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ترتيب مطالب به گونه اي است كه فرد مبتدي از لحظه اي كه دوربين را دردست مي گيرد ، مرحله به مرحله خود را براي كار و عكاسي آماده كرده و دقيقاً مراحل كار با يك دوربين را مي آموزد . اولين قدم قبل از اقدام به عكاسي با هر دوربيني ، امتحان و آماده كردن قسمت هاي مختلف دوربين است .



مراحل آشنايي و آماده سازي دوربين عكاسي



تنظيم حلقه حساسيت فيلم :

كليه فيلم هاي عكاسي داراي حساسيت هاي مشخصي براي كاربردهاي گوناگون هستند . حساسيت فيلم ها ، به نوعي حساسيت و تاثير پذيري آنها را در مقابل نور نشان مي دهد و هرچه فيلم داراي حساسيت بالاتري باشد ، به نور حساستر است . بنابراين در جاهايي كه نور كم است ، فيلم هايي با حساسيت بالا ، نتيجه بهتري ارائه مي دهند . حساسيت فيلم هاي عكاسي با واحد هاي استاندارد مشخصي نشان داده مي شود كه معروفترين اين واحدها ASA , ISO , DIN است كه حلقه حساسيت فيلم بر روي دوربين با يكي از اين واحد ها مشخص مي شود . نكته مهمي كه بايستي همواره در مورد حساسيت فيلم ها به خاطر داشته باشيم اين است كه هرچه عدد حساسيت فيلم بالا مي رود ، فيلم به همان نسبت به نور حساستر مي شود به طور مثال فيلمي با حساسيت 200 دو برابر يك فيلم با حساسيت 100 است . حساسيت هر فيلم براي استفاده بخصوصي بايد در نظر گرفته شود تا وضوح ، دقت و رنگ عكس هاي نهايي طبيعي و قابل قبول با شند .

لازم است قبل از شروع به عكسبرداري ، حلقه تنظيم حساسيت فيلم را مطابق با حساسيت فيلم مورد استفاده تنظيم كرد . در انتخاب فيلم بايد اين نكته را در نظر گرفت كه براي عكاسي از موضوعات و پديده هاي مختلف آسمان چه به روش مستقيم و چه به روش غير مستقيم ( با استفاده از ابزار رصدي مانند تلسكوپ يا دوربين دو چشمي ) بايد از فيلم هاي متفاوتي استفاده كرد . انتخاب فيلم در عكاسي نجومي از اهميت بسيار زيادي برخوردار است . براي نمونه اگر مي خواهيد از خورشيد عكس بگيريد ( البته با ***** مناسب ) فيلم هايي با حساسيت 100 مناسب هستند در حاليكه در عكاسي از ماه فيلم هايي با حساسيت 200 يا 400 مناسبتر هستند . به ويژه اگر ماه به حالت هلالي باشد يا اينكه مي خواهيد از اختفا و يا مقارنه ماه با جرمي آسماني تصوير بگيريد . اما عكاسي از موضوعاتي مانند سيارات ( فقط زهره ، مريخ ، مشتري و زحل ) به اين روش چندان ساده نيست و بهتر است از فيلم هايي با حساسيت 1000 يا بالاتر استفاده كرد .

در عكاسي با استفاده از تلسكوپ ( بر قلمدوش تلسكوپ ) با يد به چند نكته در انتخاب فيلم دقت كرد .

1 _ حساسيت فيلم در عكاسي هاي نجومي در كم كردن زمان نور دهي نقش بسزايي دارند . ولي اين گفته به اين معني نيست كه هرچه حساسيت فيلم بيشتر باشد براي كار مناسبتر است .

2 _ در روش قلمدوش بايستي تا آنجا كه امكان دارد از فيلم هايي با حساسيت كمتر استفاده كرد . علت آن است كه در اين روش اصولاً عكاسي ميدان وسيعي از آسمان را در بر مي گيرد . در نتيجه اجرام ستاره اي با اندازه ظاهري كوچكي نمايان مي شوند . از طرفي هرچه حساسيت فيلم بالاتر برود نقاط نوراني درشت تري روي فيلم ظاهر مي شود . اين مسئله موجب كاهش كيفيت شده و در نتيجه جزئيات عكس غير قابل تشخيص مي گردد . از سوي ديگر پديده مه گرفتگي عكس با افزايش حساسيت فيلم بيشتر نمايان مي شود . اين پديده به دليل اثر جو زمين است . يعني زمينه آسمان در عكس حتي در تاريكترين نقاط زمين روشن مي شود . فيلم هاي با حساسيت بالا اين پديده را تشديد مي كنند . براي مثال عكسي كه با فيلم حساسيت 100 و نوردهي 40 دقيقه گرفته مي شود داراي مه گرفتگي كمتري نسبت به عكسي است كه با فيلمي با حساسيت 400 و نوردهي 10 دقيقه در همان شرايط گرفته مي شود . به طور كلي مي توان گفت فيلم هايي با حساسيت متوسط براي عكاسي نجومي مناسبترند . از ميان فيلم هاي رنگي موجود در ايران مي توان به

Fuji color superia 400 , Kodak gold 400 , Konica centauria 400 اشاره كرد .

بر خلاف آنچه كه در ذهن افراد تازه كار وجود دارد با افزايش زمان نوردهي ، اجرام كم نورتر در عكس نمايان نمي شوند و همانطور كه گفته شد با افزايش زمان نوردهي پديده مه گرفتگي ، عكس را تار و به اصطلاح خفه مي كند . اثر نا مطلوب ديگر به نام عيب دوجانبه وجود دارد كه به ساختمان خود فيلم عكاسي مربوط است . معمولاً حساسيت نسبي فيلم هاي عكاسي براي زمان هاي نوردهي كم تعيين مي شود . يعني فيلمي با حساسيت 400 در چند ثانيه نخست نوردهي قادر است چهار برابر سريعتر از يك فيلم با حساسيت 100 عمل كند . اما عيب دوجانبه در زمان هاي طولاني تر عكاسي باعث مي شود كه اين رابطه خطي از بين برود و حتي فيلمي با حساسيت كمتر دقايقي پس از شروع نوردهي حساستر از يك فيلم با حساسيت بالا عمل كند . در نتيجه تمامي اين پديده ها ، نوردهي در عكاسي غير مستقيم را داراي محدوديت مي كند .

بهترين زمان براي نوردهي در اين روش بين 5 تا 30 دقيقه است . بايد توجه داشته باشيد كه هرگونه حركت و لرزش بي مورد هنگام عكسبرداري ، مستقيماً روي فيلم تاثير داشته و باعث تار شدگي و غيره واضح شدن موضوع عكسها مي گردد . لذا حتماً از سه پايه يا تكيه گاهي محكم استفاده نماييد . در مواقعي كه زمانهاي طولاني ، جهت عكسبرداري مورد نياز است ، به منظور راحتي كار و جلوگيري از هرگونه لرزش دوربين ، سيم دكلانشور را بر روي تكمه عكسبرداري پيچ كرده و بجاي اينكه به مدت طولاني انگشت خود را روي تكمه نگه داريد ، از اين سيم استفاده نماييد

.

تعيين روزنه يا ديافراگم در عكاسي :

اتاق تاريكي را مجسم كنيد كه تنها پنجره مقابل آن به وسيله يك پرده كره كره پوشانده شده است . همانطور كه مي دانيد ميزان روشنايي اتاق به وسيله تغيير دادن حالت پرده كره كره انجام مي گيرد . بدين معني كه شما با تغيير دادن حالت قرار گرفتن پره ها ميتوانيد روشنايي داخل اتاق را تنظيم كنيد . يك دوربين عكاسي نيز بي شباهت به اين اتاق تاريك نيست . محفظه پشت دوربين ، كه فيلم عكاسي در آن جاي مي گيرد دقيقاً يك اتاق با محفظه تاريك است كه نور بدان قابل نفوذ نيست . مقابل اين اتاق تاريك دوربين ، روزنه يا ديافراگم قرار دارد كه كار آن همانند كار پرده كره كره در اتاق تاريك است . ديافراگم نيز همانند يك پرده كره كره داراي پره هايي است كه به صورت مدور باز يا بسته مي شوند و با اين عمل ميزان نوري را كه از خود عبور مي دهند تنظيم مي كنند . بنابراين تنها وسيله اي كه شدت و ميزان نور رسيده به فيلم عكاسي را در دوربين تحت كنترل دارد ، روزنه يا ديافراگم مي باشد .

ديافراگم در داخل لنز تعبيه شده است كه به وسيله حلقه اي روي بدنه لنز قابل كنترل مي باشد . توجه داشته باشيد هر درجه كه عدد ديافراگم بزرگتر مي شود ، ميزان نوري را كه از خود عبور مي دهد ، به نصف مقدار قبلي كاهش مي يابد . بنابراين عدد 2 بازترين درجه و عدد 16 بسته ترين درجه ديافراگم مي باشد .

كنترل ديافراگم در عكاسي به منظور دو هدف مورد توجه قرار مي گيرد :

الف ) ميزان نوردهي به فيلم

ب) تعيين ميزان عمق ميدان ديد موضوعات عكاسي

ميدان ديد يا depth of field در عكاسي به فاصله بين كانون عدسي لنز با موضوع مورد نظر را گويند . اصل مهم در تعيين عمق ميدان ديد و انتخاب ديافراگم اين است كه با هرچه تنگ كردن ديافراگم ، عمق ميدان بيشتر مي گردد و با هرچه بازكردن ديافراگم ، حد فاصل وضوح لنز كاهش مي يابد .

در عكاسي نجومي به روش غير مستقيم ، ديافراگم را نبايد زياد بست ، چون با اين عمل لبه هاي پره ديافراگم به صورت يك چند ضلعي در عكس ظاهر خواهند شد ( البته فقط در عكاسي از اجرام بزرگي مانند ماه بدر يا خورشيد )‌ ولي در حالت كلي ديافراگم هاي 4 ، 8/2 ، 2 ، و يا حتي 4/1 پيشنهاد مي شود . اما در عكاسي مستقيم بهتر است هميشه ديافراگم را روي بازترين حالت ممكن قرار داد .



تعيين سرعت پلك يا شاتر در عكاسي :

براي روشن شدن مفهوم شاتر در دوربين عكاسي ، مجدداً اتاق تاريك ، پنجره مقابل آن و پرده كره كره را مجسم كنيد . همانگونه كه تغيير پره هاي كره كره عامل تعيين كننده ميزان روشنايي اتاق محسوب مي شود ، زمان ايجاد اين روشنايي نيز بايد تحت كنترل قرار بگيرد كه اين عمل به وسيله پرده اي كه روي پرده كره كره نصب مي شود انجام مي گيرد كه طي زماني مشخص باز و بسته مي شود . در دوربين عكاسي همانطور كه تعيين ميزان روشنايي را ديافراگم بر عهده دارد ، سرعت يا زمان ورود اين روشنايي بر عهده شاتر است . به عبارت ديگر شاتر به عنوان يك محافظ مقابل فيلم قرار گرفته تا در هنگام لزوم براي نور دادن به فيلم در مدت زمان تعيين شده كنار رفته و پس از انجام عمل نوردهي به فيلم مجدداً مقابل فيلم را بپوشاند . به اين نكته توجه داشته باشيد كه هر عدد شاتر به صورت دو برابر عدد ماقبل خود استاندارد شده است . بدين معني كه سرعت 60/1 ثانيه ، دو برابر سريعتر از سرعت 30/1 ثانيه به فيلم نور خواهد داد . با انتخاب يك درجه بالاتر ،‌ مقدار نوري كه به فيلم مي رسد دقيقاً نصف مي گردد . بنابر اين همواره دقت داشته باشيد ، حتي يك درجه كم يا زياد كردن سرعت شاتر معادل نصف يا دو برابر نوردهي به فيلم مي باشد . معمولاً در عكاسي هاي نجومي از سرعت B شاتر استفاده مي شود مگر اينكه موضوع عكاسي خيلي نوراني باشد مانند ماه بدر يا خوشيد . در اين حالت شاتر دوربين با فشردن تكمه عكسبرداري باز شده و با برداشتن انگشت از روي تكمه ، به حالت اوليه خود باز مي گردد . با اين روش مي توان شاتر دوربين را باز نگه داشت و به مدت زمان لازم به فيلم نور رسانيد .



لنز : (lens )

همانگونه كه مي دانيد براي ثبت تصاوير اجسام و مناظر بايستي از يك عدسي در دوربين عكاسي كمك گرفت . عدسي هايي كه براي كار عكاسي طراحي و ساخته مي شوند ، به صورت تركيبي از عدسي هاي مختلف محدب و مقعر است كه در نهايت به صورت يك لنز محدب يا مقعر عمل مي كنند . در دوربين هاي تك عدسي انعكاسي نور پس از گذشتن از عدسي به آينه مي رسد . سپس بازتاب آن از طريق منشور پنج وجهي به چشم مي رسد . آينه و منشور تصوير معكوس عدسي ها را تصحيح ميكنند . در لحظه عكسبرداري آينه از مقابل فيلم كنار مي رود . در اين دوربين ها تصويري كه از طريق عدسي اصلي به چشم مي رسد ، با تصويري كه بر روي فيلم ثبت مي شود كاملاً يكي است . مهمترين مشخصه عدسي هاي عكاسي ، تركيبي بودن آنها است . اصولاً معيار تفكيك و شناخت لنزها ، براساس فاصله كانوني آنها است . فاصله كانوني هر لنز به ميلي متر (mm) روي لبه خارجي لنز حك شده و به راحتي قابل رويت است . بنابراين عدد فاصله كانوني لنز ، نشان دهنده كميت يا كيفيت آن نيست و صرفاً نشان دهنده محل تشكيل تصوير روي كانون عدسي مي باشد . معمولاً لنزها بر اساس فاصله كانوني به سه دسته تقسيم مي شوند :

1 ) لنزهاي نرمال يا چشمي :

به لنزهايي گفته مي شود كه توسط شركت سازنده روي دوربين قرار مي گيرد و با فاصله كانوني 50 يا 58 ميلي متر ، تمامي مشخصات آن با مشخصات چشم انسان هماهنگ است .

2 ) لنزهاي زاويه باز يا وايد : ( wide angle )

از ويژگيهاي اين نوع لنز ميدان ديد بسيار وسيع و ثبت قسمت هاي بيشتري از موضوع است كه لنز نرمال به سبب محدود بودن زاويه ديد ، آنها را حذف مي كند . در اين نوع لنزها فاصله كانوني كم ( 30 mm) و عمق ميدان وضوح به مراتب بيشتر از لنزهاي نرمال است .

3 ) لنزهاي زاويه بسته يا تله : ( tele photo )

از ويژگيهاي اين نوع لنز ميدان ديد محدود و قدرت بزرگنمايي بالا است . در اين نوع لنزها فاصله كانوني زياد (300mm) و عمق ميدان ديد كم است و مي توان طوري لنز را روي موضوع ميزان كرد كه آنچه در پشت و جلوي موضوع قرار دارد محو گردد . بديهي است هر لرزش خفيف دست يا دوربين هنگام عكسبرداري ، اثر چشم گيري روي وضوح و دقت عكس نهايي خواهد داشت .





نسبت كانوني مناسب :

يكي از مواردي كه در عكاسي نجومي مي بايد مورد توجه قرار بگيرد نسبت كانوني و ديافراگم عدسي دوربين است . بطور كلي عدسي هايي كه فاصله كانوني آنها بيشتر از 90 mm باشد ، ميدان ديد به نسبت كمتري دارند و به عنوان عدسي هاي ميدان ديد باز در عكاسي نجومي مورد استفاده قرار نمي گيرند . از طرفي در عكاسي نجومي به دليل نور كم اجرام آسماني ، عدسي هايي با نسبت هاي كانوني كم برتري دارند . چرا كه در زمان هاي مشخصي اجازه ورود نور بيشتري را مي دهند ولي عدسي هايي با فاصله كانوني كم داراي خطاهايي هستند كه مخصوص اين عدسي ها است . گويي ستاره ها به دور مركز عكس ردهايي را پديد مي آورند كه با افزايش فاصله از مركز عكس اين ردها بزرگتر و نمايانتر مي شوند .

براي رفع اين اثر نامطلوب از نسبت هاي كانوني يكي مانده به بزرگترين اندازه استفاده مي شود . يعني ديافراگم را تا آخرين حد باز مي كنيم . البته كيفيت عدسي دوربين هم در ايجاد اين پديده بسيار مهم است . اثر نامطلوب ديگري كه با زياد كردن فاصله كانوني كمتر مي شود ، ناهمگني تاريكي در رنگ زمينه است . اين پديده كه در عدسي هاي نرمال و وايد در نودهي هاي بلند مدت رخ مي دهد موجب عدم يكنواختي تاريكي زمينه مي شود . يعني اگر در عكس ها از عدسي هايي با نسبت كانوني كم استفاده شود تصوير در مركز عكس داراي زمينه اي روشنتر و هرچه به لبه ها نزديك مي شويم تاريكتر مي شود .اين پديده اثري اجتناب ناپذير است ولي با استفاده از عدسي هايي با نسبت كانوني بيشتر مي توان شدت آن را كاهش داد . اما در عكاسي نجومي غيرمستقيم هرچه لنزي كه پشت چشمي قرار مي گيرد فاصله كانوني بيشتري داشته باشد ، وضوح تصوير پايين تري را ارائه مي دهد چون حداقل فاصله كانوني عدسي افزايش مي يابد . لنز هاي وايد هم اگر چه حد اقل فاصله وضوحشان كمتر است ولي تصوير نهايي را كوچك مي كنند و از قابليت بزرگنمايي دوربين مي كاهند . بهترين عدسي براي عكاسي غير مستقيم عدسي نرمال 50 mm است كه وضوح و بزرگنمايي مناسبي دارد .



فاصله سنج :

شايد تصور كنيد كه براي عكاسي نجومي هميشه بايد فاصله سنج عدسي را روي تنظيم كرد چرا كه اجرام آسماني از ديد دوربين در بينهايت هستند . اما در مورد عكاسي به روش غيرمستقيم اين كار درست نيست . در واقع بهترين حالت تنظيم وضوح اين است كه فاصله سنج را روي حداقل آن قرار بدهيم . ابتدا دوربين دوچشمي يا تلسكوپ را تنظيم كنيد سپس دوربين عكاسي را پشت چشمي قرار دهيد و فاصله سنج را روي حداقل و ديافراگم را روي بازترين حالت ممكن قرار دهيد و سپس نوردهي را تنظيم كنيد . از پشت منظر ياب دوربين نگاه كرده و تصوير را به مركز بياوريد . از پشت منظر ياب ممكن است تصوير چندان واضحي را نبينيد ، چرا كه نور از چندين عدسي گذر كرده است . اما اگر خوب تنظيم شده باشد مطمئناً نتيجه خوبي خواهيد گرفت .



روش عكاسي از پشت دوربين دوچشمي يا تلسكوپ

براي گرفتن عكس هايي با بزرگنمايي زياد از ماه ، خورشيد و چند سياره پرنور حتماً نيازي به عدسي هاي تله گران قيمت نيست و با يك دوربين تك چشمي يا تلسكوپ كوچك و كمي دقت و تجربه مي توان تصاويري بدست آورد كه قابل مقايسه با عكس هايي است كه با عدسي هاي تله 800 يا 1000 ميلي متري گرفته مي شود . براي عكاسي به اين نحو سه روش وجود دارد :

روش اول _ چشمي تلسكوپ و عدسي دوربين را باز كنيد و دوربين را مستقيماً با يك آداپتور ( ميله اي كوتاه براي اتصال دوربين به بدنه تلسكوپ ) به بخش انتهايي تلسكوپ وصل كنيد . در اين جا تلسكوپ حكم عدسي تله را پيدا مي كند . تصاوير اين روش دقت و وضوح خوبي دارند و اگر دوربين نلرزد و تنظيم باشد بهترين حالت تصوير است .

روش دوم _ در اين روش دوربين به تلسكوپ وصل مي شود اما يك چشمي هم بين دوربين و تلسكوپ قرار مي گيرد . كه براي بزرگنمايي بيشتر استفاده مي شود ولي همچنان دوربين بدون عدسي است . در اين حالت كيفيت تصاوير كمي پايين تر است و هميشه از موتور رد ياب استفاده مي شود .

روش سوم _ در اين روش عدسي دوربين و چشمي تلسكوپ هر دو بر جاي خود باقي خواهند ماند و عدسي دوربين را مستقيماً با چشمي مماس مي كنيم . در اين حالت گرچه كيفيت نور و تصوير تا حدي كاهش مي يابد و لي تصوير بزرگي بدست خواهد آمد كه با كمي دقت افت تصوير به كمترين حد ممكن مي رسد . در عكاسي به روش غير مستقيم تمامي نوردهي ها و اندازه ديافراگم هايي كه انتخاب مي كنيد بيشتر با تجربه بدست مي آيد . فراموش نكنيد كه وقتي عدسي دوربين را به چشمي مي چسبانيد اگر اطراف لنز را با پارچه سياهي نپوشانيد ، نور اضافي از كناره ها ي عدسي وارد دوربين شده و باعث نور ديدن فيلم مي شود در هنگام مماس كردن عدسي به چشمي مراقب باشيد كه عدسي دوربينتان خراش بر ندارد . براي اين منظور مي توانيد از يك واشر لاستيكي بين چشمي و عدسي دوربين استفاده نماييد .



چند توصيه :

نخستين نكته ساده كه زحمت هاي چندين ماهه افراد زيادي را از بين برده ، اطمينان از اين است كه در هر بار جلو بردن فيلم ، يك فريم ( قاب ) به جلو رانده مي شود . براي اطمينان از اين موضوع كافي است زماني كه فيلم را داخل دوربين قرار مي دهيد ابتدا آزادي حركت فيلم را گرفته وسپس با چند فريم اوليه نگاتيو ، در روز عكس بگيريد تا نگاتيو هاي مربوط به شب در لابراتوارهاي ظهور و چاپ به اشتباه قطع نشود .

اگر به روش مستقيم و بدون موتور رد ياب از آسمان عكسبرداري مي كنيد ، نبايد مدت نوردهي از 25 تا 30 ثانيه بيشتر گردد . در غير اين صورت حركت ظاهري اجرام آسماني در فيلم هاي شما ردهايي را خواهند انداخت . اگر از عدسي تله استفاده مي كنيد اين مدت زمان به كمتر از 20 ثانيه كاهش مي يابد .

براي جلوگيري از لرزش فيلم در هنگام باز يا بسته كردن ديافراگم مي توانيد يك جسم سياه رنگ را مقابل عدسي دوربين قرار دهيد . سپس ديافراگم را باز كنيد و پس از چند ثانيه كه تمامي لرزش هاي احتمالي از بين رفت ، با كنار بردن جسم سياه نوردهي را آغاز كنيد . براي بستن ديافراگم ، عكس اين عمل را انجام دهيد . يعني پايان نوردهي را نه با بستن ديافراگم بلكه با قرار دادن جسم سياه در مقابل عدسي دوربين انجام داده و سپس شاتر را آزاد كنيد . نكته ديگر هواي مرطوب و نشستن قطرات شبنم برروي عدسي دوربين است كه بايد حتماً قبل از شروع عكاسي به آن توجه نمود .

ولي جدا از همه اين صحبت ها ، بهترين راهنماي شما عكس هايي است كه با دوربينتان مي گيريد . پس نوع جرم ، مدت زمان نوردهي ، حساسيت فيلم ، فاصله كانوني ، تاريخ و شرايط زمان عكسبرداري را حتماً يادداشت كنيد تا بتوانيد كارهاي خود را به طور دقيق بررسي كنيد .



راهنماي عکاسی از ماه

ماه از جهت های گوناگون آسان ترین جرم آسمانی برای عکاسی است . سطح ماه دارای جزئیات بسیار زیادی است که شما می توانید از آنها عکس بگیرید .عکس و عکاسی از ماه همیشه برای ما هیجان انگیز بوده است .

لنز و سایز عکس :

برای عکاسی از ماه شما به یک لنز تله و یا یک تلسکوپ نیازمندید . لنزهای معمولی دوربینهای شخصی، نمی توانند به خودی خود تصویر بزرگی از ماه به دست آورند و جرئیات ماه در این عکس ها قابل مشاهده نیست . ندازه ی تصویر ماه روی فیلم به فاصله ی کانونی لنز بستگی دارد و از فرمول زير به دست می آید :




اندازه ی عکس روی فیلم = 110÷ فاصله ی کانونی لنز



برای یک نتیجه ی تقریبی می توان اندازه ی تصویر ماه را یک صدم فاصله ی کانونی در نظر گرفت . جدول زیر اندازه ی تصویر ماه را که با لنزهای مختلف بدست می آید، نشان می دهد . هم روی فیلم و هم روی اندازه ی 15برابر شده ی عکس .

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بیایید فرض کنیم شما از یک لنز 35 میلیمتری با فاصله ی کانونی 50 میلیمتری استفاده می کنید . در این صورت ماه ِ شما تنها 0.5 میلیمتر قطر خواهد داشت . حتی اگر آن را در بیشترین اندازه ی خودش بزرگ کنید ( 25×16) ماه به قدری کوچک است که اصلا جزئیاتی روی آن مشخص نخواهد بود . بنابر این شما باید از لنزهای بلند تله استفاده کنید . مثلا یک لنز 400 میلیمتری به شما تصویری به قطر 3.6 میلیمتر می دهد که در بزرکترین اندازه ی عکس به 54 میلیمتر می رسد . اما شاید این هم برای نشان دادن جزئیات ماه کافی نباشد . همچنین شما می توانید برای افزایش بزرگنمایی ازteleconverter استفاده کنید که می تواند بزگنمایی را 2.3 برابر و یا بیشتر افزایش بدهد . اگر بر روی یک لنز 400 میلیمتری یک teleconverter دوبرابر کننده نصب کنید فاصله کانونی خود را به 800 میلیمتر افزایش داده اید که برای عکاسی از ماه به همراه جزئیاتش بسیار خوب است . البته بهتر است که تا می‌توانید از لنزهای با فاصله‌ی کانونی بزرگتر استفاده کنید .



چگونگی استفاده از لنز تله :

در اینجا چند نکته وجود دارد که به هنگام استفاده از این گونه لنزها با به آنها توجه داشته باشید .

1- حتما از پایه‌ی دوربین استفاده کنید و حتی الامکان از تماس مستقیم دست با دوربین خودداری کنید تا از لرزشهای احتمالی دوربین جلوگیری شود. حتی در عکاسی با زمان نوردهی بسیار کوتاه تماس مستقیم دست با دوربین کارماهرانه‌ای نیست .

2- لنز خود را در صورت امکان روی f/5.6 و یا f/8 قرار دهید بخصوص اگر ازteleconverter استفاده می کنید .

3- در صورت امکان برای کاهش اثر خطاهای رنگی از ***** زرد استفاده کنید .



4- به دقت فوکوس کنید . فقط لنزتان را روی حالت بینهایت قرار ندهید و سریع عکس بگیرید . قرار دادن لنز روی حالت بینهایت ممکن است باعث شود که لنز گرمای انبساط را به درون خود راه دهد و یا دیگر چیزهایی که باعث ایجاد خطا در عکس می شوند . استفاده از یک teleconverter به خاطره بزرگنایی که دارد ممکن است ایرادات را بهتر به شما نشان دهد .

5- به یاد داشته باشید که در استفاده ازteleconverter باید دریچه‌ی دیافراگم دوربین را با توجه به آن تنظیم نمود. مثلا اگر در لنز 100 میلیمتری اگر f/8 مناسب باشد در 200 میلیمتری f/16 قرار می گیرد .

6-اگر نمی‌توانید از ماه در ابعاد بزرگ عکس بگیرید می‌توانید از هلال ماه کمی بعد از غروب خورشید که هوا مقداری روشن است به همراه درختان بلند و .... عکسهای زیبایی بگیرید. حتی می‌توانید از ستاره‌هایی که گاهی به ماه نزدیک می‌شوند استفاده کنید و یا با ماه یک عکس دونفره بیندازید .




منابع :

مجله نجوم

اطلس راهنماي آسمان شب

روش عكاسي با دوربين زنيط

Astrophotography for the Amateur ( برگردان نگار نامور / [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] )