مشاعره

روزی که تو را دیدم
همه ی نقشه هایم را
همه پیش گویی هایم را
پاره کردم.
چون اسبی عربی
باران تو را بو کشیدم
پیش از آن که خیس شوم.
تپش صدایت را شنیدم
پیش از آنکه سخنی بگویی.
بافه ی گیسویت را با انگشتانم باز کردم
پیش از آنکه ببافی اش.

شبا که ما میخوابیم اقا پلیسه بیداره

ما خواب خوش میبینم اون دنباله شکاره


اقا پلیسه زرنگه با دزدا خوب میجنگه

هنگام طلوع سکوت
درست هنگامی که
بغض هایمان آغوش می خواستند
شاعر زجر بکش،
دفترت را ببند
اینجا زباله دانی است
تا لاشه های کینه ات را
بدبوتر سازی
تا یاد بگیری تب نکنی
برای رفتن توله سگی دوست داشتنی
خام نشوی با لیسیدنی
که موج می زند
هاری
در تنفس لبهایش

ولگرد
كه ترك مي كند از ترس جاي پاي خودش را
با جاي پاي ديگرش هوس ترس مي كند
و گام جاي ترس مي گذارد هر بار
هر بار مي رود
و جاي ترس ترك مي شود
و شكل پا علامتي از مرگ
جايي براي ترك ترس
و ميل خاك
---------
محمد یاد بچگی هات افتادی؟

مهربانم گوش کن گویی هیچ کس یاد پرستوها نمی افتد

کوچ ما نه دیگر با فصل است فصل هم دیگر به باغ ما نمی افتد

ای پرستوهای خسته سرزمین پاکی ام کو

این خیابانها غریبند کوچه های خاکی ام کو

ای صبا گر سوی ایرانم گذشتی خاک آنرا غرق بوی نسترن کن

هر کجا فریاد فرهادی شنیدی یاد شیرین دل تنهای من کن
]

-*-*-*-*-

نصف شب ش از کجا بیارم اخه :31:

نوح تویی روح تویی فاتح و مفتوح تویی
سینه مشروح تویی بر در اسرار مرا

نور تویی سور تویی دولت منصور تویی
مرغ کوه طور تویی خسته به منقار مرا

قطره تویی بحر تویی لطف تویی قهر تویی
قند تویی زهر تویی بیش میازار مرا

از شهر تو من رفته ام
کوله بارم را بسته ام
بی فکر فردا، با خود و تنها
عابر این شب ها منم
بی فکر فردا، با خود و تنها
عابر این شب ها منم


شب خوش

مرو راهي كه پايت را ببندند
مكن كاري كه هوشياران بخندند

دلا تا کی در این زندان فریب این و ان بینی
یکی زین چاه ظلمانی برون شو تا جهان بینی

يادمان باشد اگر شاخه گلي را چيديم -*- وقت پرپر شدنش سوز و نوايي نکنيم

پر پروانه شکستن هنر انسان نيست -*- گر شکستيم ز غفلت ، من و مايي نکنيم

يادمان باشد سر سجاده عشق -*- جز براي دل محبوب دعايي نکنيم

يادمان باشيد اگر خاطرمان تنها ماند -*- طلب عشق ز هر بي سرو پايي نکنيم