Printable View
بنظرم نه که شروع به بدگویی کنید ((چرا که ممکنه اون شخص فقط به دید شما بد باشه نباید زمینه ساز نگرش منفی دیگران به ایشون باشید))نقل قول:
و نه باید ظاهرسازی کرد که اره مثلا خیلی فلانی خوبه یا ازش خوشتون میاد!
بنظر میرسه بهترین نحوه عملکرد این باشه که خودتون رو بی تفاوت جلوه بدید
بگید نظری ندارم
یا بگید نمیدونم واقعیتش، چی بگم
:n06:
فکر کنم درستش هم همین باشه . بگم والا چی بگم ... :n09:نقل قول:
خودم هم نمیخوام چیز بدی ازش بگم . شاید من فقط بدم بیاد ازش .
ممنون .:n16:
جواب ابلهان خاموشی است.
برای منم پیش اومده من که معمولا اول به روی خودم نمیارم و میگم نمیدونم یا نظری نمیدم.نقل قول:
بعدشم موضوع رو عوض میکنم.
چون به نظرم کسی که آدم ازش متنفره نباید ازش صحبت کنه چون اعصابت بیشتر خورد میشه!
سلام
اگه یه دختری زیاد حواسش بهم باشه و من قصد ازدواج یا ... نداشته باشم، و بعد غیر مستقیم بهم بگه که من خیلی بی احساسم و دارم اشتباه می کنم و این حرفا، من باید چه کار کنم دست از سرم برداره؟ اصلا به نظرتون به من ربطی داره که کسی مثلا منو می خواد و غمگینه؟
به نظر من تنفر از هیچ انسان عادی صحیح نیست.نقل قول:
ما فقط این حق رو داریم که اگر از کسی بدمون میومد او را فراموش کنیم.
کینه و تنفر و انتقام بیشتر اعصاب و روان آدم رو بهم میزنه چون تجربه اش رو کاملا داشتم میگم نه از لای کتاب ها.
چیزی که در درجه اول خیلی اهمیت داره، اینست که مشخص کنی روی چه حسابی اون دختر رو نمیخواهی.نقل قول:
راهکار هم متناسب با عاملی هست که در اون دختر هست و برات جذاب نیست.
مثلا چون قیافه و هیکلش هیچ جذابیتی برات نداره؟ اخلاقش برات غیرقابل تحمله؟ شناختت ناکافیه؟ خانوادش رو نمیپسندی؟ اختلاف طبقاتی زیاد دارین؟ اختلاف فرهنگی و جهان بینی زیاد دارین؟ خودت رو شایسته اون نمیدانی؟ او را شایسته خودت نمیدانی؟ و ده ها دلیل دیگر که اگر بخوای به جواب دقیق تری برسی باید اینارو لیست کنی که بنابر این دلایل این دختر به درد ازدواج با من نمیخوره.
سپس به ترتیب اولویت هات قانعش کنی که بره و برای هر کدام هم راهی هست.
به نظر من بهت ربط داره که میخوادت و غمگینه چون ابرازش کرده، پس بهتره تکلیفش رو مشخص کنی.
شما میفرمایید که زیاد حواسش به شما هستنقل قول:
به نظر من اولا سعی کنید در صورت امکان ازش دوری کنید ...نه جوری که بخواهید خودتون رو اذیت کنید
مثلا اگر جزوه میخواهید اگر ساعت رو نمیدونید یا هرچی اگر افراد دیگری هم هستند که میتونید از انها بپرسید حتما همین کار رو انجام بدید
بحث کردن با ادم عاشق فایده نداره.در ضمن اینجوری طرف میفهمه که شما متوجه احساسش شدید و میزان عشق و رویابافی اش بیشتر میشه
به نظر من تا اینجا که مستقیم چیزی از عشقش به شما نگفته به شما ربطی نداره
ولی اگر مستقیم بیاد به شما بگه داستان فرق میکنه
حالا از کجا میدونی که طرف عاشق شماست ؟ شاید میخواد همینطوری به عنوان دوست باشی :n16:نقل قول:
خیلی ممنونم از جناب B.Russell و ملانصرالدین و sansa
خب، من اصلا شرایط و قصد ازدواج رو ندارمنقل قول:
چیزی که در درجه اول خیلی اهمیت داره، اینست که مشخص کنی روی چه حسابی اون دختر رو نمیخواهی.
وقتی ابراز علاقه شون فقط به صورت نگاه کردن (البته من خیالاتی نشدم، دوستانم هم متوجه می شن که اینقدر نگاه کردن بی هدف نیست) و مثلا آخر جزوه یه چیزی گفتن و اینها هست، من که نمی تونم خودم برم نصیحتشون کنم! بهشون بر می خوره!!نقل قول:
سپس به ترتیب اولویت هات قانعش کنی که بره و برای هر کدام هم راهی هست.
اتفاقا من هم به خاطر همین خیلی عذاب وجدان دارم و براشون ناراحتم و با خودم می گم ای کاش کاری از دستم بر می اومد.نقل قول:
به نظر من بهت ربط داره که میخوادت و غمگینه چون ابرازش کرده، پس بهتره تکلیفش رو مشخص کنی.
همکلاسی هستیم!نقل قول:
به نظر من اولا سعی کنید در صورت امکان ازش دوری کنید ...نه جوری که بخواهید خودتون رو اذیت کنید
من تا حد امکان سعی کردم که خودم رو دور کنم، ولی هرچی خودمو دور می کنم اونا خودشونو نزدیک می کنن
اونها برای خودشون آدمهای مغروری هستند و اصولا پسرا رو تحویل نمی گیرن... حالا این وسط گیر دادن به ما اون هم با نگاه کردن و آخر جزوه جمله نوشت (مثلا اینکه خیلی داغونن/ و زندگی سخته / و آدمها چقدر بی احساسن و این حرفها!)... وگرنه من باهاشون اصلا حرفی نمی زنم.نقل قول:
مثلا اگر جزوه میخواهید اگر ساعت رو نمیدونید یا هرچی اگر افراد دیگری هم هستند که میتونید از انها بپرسید حتما همین کار رو انجام بدید
بحث کردن با ادم عاشق فایده نداره.در ضمن اینجوری طرف میفهمه که شما متوجه احساسش شدید و میزان عشق و رویابافی اش بیشتر میشه
نمی دونم، شایدنقل قول:
حالا از کجا میدونی که طرف عاشق شماست ؟ شاید میخواد همینطوری به عنوان دوست باشی
ولی اینجور آدمی نیستن... خیلی با همه سر سنگین هستن.
دوستان به نظرتون با این چیزایی که گفتم (همکلاسی هستیم / من خودمو ازشون دور می کنم / هر چی خودمو دور می کنم اونا بیشتر خودشونو نزدیک می کنن / فکر می کنن ما از آسمونا اومدیم و ارزشش رو داریم که با وجود اینکه اینقدر بی اعتنایی می کنیم بازم اونا بیان جلو / ابراز علاقه شون به صورت نگاه کردن و جمله آخر جزوه نوشتن و اینا هست نه مستقیم) من باید چه کار کنم؟
آیا من مسئول ناراحتی شون هستم.
پ. ن. : لازم به ذکره که من بهشون بی احترامی نمی کنم... مثلا وقتی می بینم اونا میان نزدیکتر من بی ادبانه رد شون نمی کنم و مودبانه روز بعد خودمو دور می کنم (آخه به نظرم درست نیست که کسی رو به خاطر احساساتش تحقیر کنی)... آیا کار من اشتباه هست؟ آیا من اونا رو دو دل نگه داشتم؟
در پاسخ قسمت رنگی اول باید بگم که اونها مغرور نیستند...اونها هر پسری رو تحویل نمیگیرند نه اینکه کلا پسرها رو تحویل نگیرندنقل قول:
در پاسخ قسمت رنگی دوم : ببینید به این کار شما میگن با دست پس زدن با پا پیش کشیدن
اینکه شما یک روز خیلی مودبانه پاسخ گوی انها هستید یک روز خودتون رو ازشون دور میکنید خوب نیست
به نظر من تا جایی که میشه خودتون رو از انها دور کنید...بعدش هم عذاب وجدان نداشته باشید.اینجوری اگر بخواهید همش به فکر باشید که چکار کنم که از انها دور بمانم و چطور دلشان را نشکنم از توجه زیاد کم کم میبینید خودتان یک احساس به انها پیدا کرده اید.
کلا راحت باشید.برای خودتان زندگی کنید.هروقت جلو امدند و منظورشان را مستقیم گفتند به عواقب دلشکستگی فکر کنید