مشاعره

یک فرشته روی شانه ی چپ
یک فرشته روی شانه ی راست
ما
در پناه ِ فرشته هاییم
دو به دو ، دو بال ِ بزرگ ِ دو فرشته
ما را
- مرا و تو را -
همچون سپر ضد گلوله
از سر تا پا پوشانده اند
فرشته های ما را هیچ چشمی نمی بیند
مردمان ، تنها می بینند که ما
در آتش می افتیم ، اما خندان بیرون می آییم
مردمان ، تنها می بینند که ما
بی آنکه خرد شویم
از زیر ِ چرخ های سهمگین ِ ماشین ها می گذریم

چه شعر قشنگی بود اقا رضا

سلام داده جون
چرا مشاعره داره ار تب و تاب میفته یه کاری باید براش بکنیما


مو احوالم خرابه گر تو جويى
جگر بندم کبابه گر تو جويى
ته که رفتى و يار نو گرفتى
قيامت هم حسابه گر تو جويى

***
اینم واسه دلم:
گلچهره بریز
تو خونه من بلبل نعره زن را

یادته واست نوشتم روی صفحه های رنگی
حیفه که پیشم نمونن چشای به این قشنگی
گفتی تنها راهه پرواز ولی آسمون چه دوره
واسه تو کاری نداره که دسات مثل بلوره
کی میگه سرمای بهمن واسه باریدن برفه
ایراد از عشق من و توست که همش اسیر حرفه


سلام
نمی دونم بچه ها کجا رفتن !!!!!!!!!!!!

هرچه كني بكن ، مكن
ترك من اي نگار من
هرچه بري ، ببر ، مبر
سنگدلي به كار من
هرچه بري ، ببر، مبر
رشته الفت مرا
هرچه كني ، بكن ، مكن
خانه اختيار من
هرچه روي برو ، مرو
راه خلاف دوستي
هرچه زني ، بزن ، مزن
طعنه به روزگار من

***
با اجازت ما هم تا جمعه رفتیم ابیانه
فعلا یا حق

خوشم میاد از Mohammad99 که بیشتر شعرایی را میذاره که استاد شجریان خوندتشون [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نماز شام غریبان چو گریه اغازم
به مویه های غریبانه قصه پردازم
به یاد یار و دیار آنچنان بگریم زار
که از جهان ره و رسم سفر براندازم

قربانت سیس جان:10:

خب تخصصش همینه:31:

اینم ماله سرو چمان اجرای امریکا هست

***
مده اي رفيق! پندم که نظر بر او فکندم

تو ميان ما نداني که چه مي رود نهاني



(


مزن اي عدو! به تيرم که بدين قدر نميرم

خبرش بگو که جانت بدهم به مژدگاني

اینم از "گوشه رجز" در دستگاه چهارگاه که در نوار آموزشی استاد هست:

یکی دختری داشت خاقان چو ماه
کجا ماه دارد دو چشم سیاه
به دنبال چشمش یکی خال بود
که چشم خودش هم بدان خال بود

دیروز عزراییل را دیدم
با همان کیف پستچی مآبش
پر از قبض روح
که به سراغ مشترکین می رفت
مصرف عمر من بالا رفته است
خیلی زود نوبت من می شود

دید موری در رهی پیلی سترک
گفت باید بود چون پیلان بزرگ
من چنین خرد و نزارم زانسبب
که نه روز آسایشی دارم، نه شب

بد نيست اگر کمي به هم فکر کنيم
در بحبوحه خنده به غم فکر کنيم
بد نيست اگرخانه ما سيماني است
به خشت و گل و نفوذ نم فکر کنيم
هر وقت زيادمان دلي ميشکند
بد نيست که يک لحظه به کم فکر کنيم
من عاشق و تو هر که در اين عصر غريب
بد نيست اگر کمي به هم فکر کنيم

آفرین.خیلی خوبه.

ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه می پنداشتیم
گفتگو آیین درویشی نبود
ورنه با تو ماجراها داشتیم

ماجرا کم کن و بازآ که مرا مردم چشم
خرقه از سر بدرآورد و بشکرانه بسوخت
ترک افسانه بگو حافظ و می نوش دمی
که نخفتیم شب و شمع به افسانه بسوخت

تا دور چشم مست او جای می از نای سبو خون کرده در پیمانه ها
بشنو ز ساز قصه گو شرح دل من مو به مو در پرده افسانه ها

این منم ، این آخرین تصویر عشق
که چنین گم می شوم در یاد تو
پنجره ها را به رویم باز کن
تا شود مهمان من فریاد تو

این منم ، این از نفس افتاده ای
که گذشتم از تو و از عشق تو
می روم تا سر کنم من بعد ازاین
با غم ویرانگر این هجر تو

و اینک منم زنی تنها در آستانه فصل سرد...

دردهای دلِ تنهای من از شعر بپرس
ـ از غزل حس گلاویز که آزارم داد ـ
ماه هم دید که خاتون غزلهای شبم
نیمه شب بر در دهلیز که آزارم داد
لحظه‌ی شرجی دیدار تو آمیخته بود ؛
با سکوت شب شالیز که آزارم داد

اول پست در تاپيك مشاعره در سال 1386 خورشيدي

درسينه من راز نهان ، نوروز است

اين آن پر از ترانه نوروز است

انگشت بر اين در بنواز آنگه بين

چه معجزه‌ها در پس اين نوروز است

تو باور کن
تا غنچه های گل یاس
نه جای در سبدها
بلکه در تمام دلهای منتظر طلوع
بوی بهشت را زنده کنند
هنوز نقاش نقش تو را
در پهنه گیتی خالی نمی بیند
هنوز گلهای سفید باغ زنده اند
و با خنده های خویش عطر افشان

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با جوانان ناز کن با چرا؟

ای که از کوچه ی معشوقه ی ما میگذری

بر حذر باش که سر میشکند دیوارش

شيشه اين ديو در دست من است
همت اما ، وای با اهريمن است
های ای آئينه تصويرم مکن
آنچه می خواهد " من " پيرم مکن

های ای آئينه حاشا کن مرا
گم کن و آزاد پيدا کن مرا
با من دریائی من موج باش
در حضيض من هوای اوج باش

شربت قند وگلاب از لب یارم فرمود
نرگس او که طبیب دل بیمار منست:11:

تو دیشب خواب من بودی و مویت شانه می‌کردم
سحر یک تار گیسویت کنار شانه می‌یابم
تو را این تاز‌گی‌ها هر شب و هر روز می‌جویم
تو را از شمع می‌جویم و با پروانه می‌یابم

ما را ز خیال تو چه پروای شراب است
خم گو سر خود گیر که خمخانه خراب است
افسوس که شد دلبرو در دیده گریان
تحریر خیال خط او نقش بر آب است

تو مگر رسم دگر را قول ندادی که کنی آباد
من همان منتظری بودم
که به امید طلوع واژه ای نو
در ضمیرم عشق نقش زدم
تا کنم واژه تو بنیاد
تو مگر قول ندادی و نگفتی
عاشقی بی تعهد
مثل قایقی بی هدف است
بی تو این ثانیه های نامرد
به چه سرعت از هم سبقت می گیرند
و چرا رنگ موهایم از نفس افتاده
همه گلهای قشنگ دنیا
بهر چه عشقی عطرافشانی خواهند کرد
وقتی که گل عاشق دیگر نیست؟

تو را من چشم در راهم ای بلبل قند ونکی ***** بیا بسازیم خونه ای بنگولکی (این برای اینکه قافیه اش بخوره ..سال جدیدم ما با شعری جدید اومدیم )
آري آري زندگي زيباست
زندگي آتشگهي ديرنده پا برجاست
گر بيفروزيش رقص شعله اش در هر كران پيداست
ورنه خاموش است و خاموشي گناه ماست

****
سلام فرانک ..دعایدیشبم براورده شده ؟ تغییری در خودت نمیبینی ؟ :d

توی ترمينال دست توی دست
شرم توی ترمينال
سرگيجه تو چشماش
تو صداش
و دستم را نگذاشت توی دستهاش
دستش توی دستهام نبود توی ترمينال

وقتی دعای مژگان گرفت دعای تو هم می گیره اخوی

لب بر لب کوزه بردم از غايت آز
تا زو طلبم واسطه‌ی عمر دراز
لب بر لب من نهاد و می‌گفت به راز
می خور، که بدين جهان نمی‌آيی باز

زنی با چتر می گذشت
نگاهش کردم
گریه کرده بود
باران می بارید

نقل قول:

---

نوشته شده توسط magmagf [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

زنی با چتر می گذشت
نگاهش کردم
گریه کرده بود
باران می بارید

---

دوستي با هر كه كردم خصم مادرزاد شد !
آشيان هر جا نهادم لانه صياد شد !
ان عزيزي را كه با خون جيگر پروردمش ...
وقت مردن بر سر دار آمد و جلاد شد !

البته اين رو از دهن يه قهوه خونه دار شنيدم ! :5:

دردا و دریغا که در این بازی خونین
بازیچه ی ایام دل آدمیان است

دل بر گذر قافله ی لاله و گل داشت
این دشت که پامال سواران خزان است

روزی که بجنبد نفس باد بهاری
بینی که گل و سبزه کران تا به کران است

ای کوه تو فریاد من امروز شنیدی
دردی ست درین سینه که همزاد جهان است

تنگی می لعل خواهم و ديوانی
سد رمقی بايد و نصف نانی
وانگه من و تو نشسته در ويرانی
خوش‌تر بود آن ز ملکت سلطانی

یادگاری بنویسیم کاش رو گلبرگای قرمز
بنویسیم که عزیزم هر جا باشم بی تو هرگز
کاش نشه زندگیامون یه روزی اسیر تکرار
و یادت می یاد عزیزم گفتی به امید دیدار ؟

سلام من برگشتم
///

( دل بـردي از مـن به يغـما)?( اي ترك غارتگر من ) ?
( ديدي چه آوردي اي دوسـت )?(از دسـت دل بر سـر من

ندانمت به حقیقت که در جهان به چه مانی
جهان و هر چه در او هست عاشقند و تو جانی
به پای خویشتن افتند عاشقان به کمندد
که هر که را تو بگیری ز خویشتن برهانی

یک بوسه ز جام زهر بگرفتن
از بوسه آتشینٍ او خوشتر
پنداشت اگر شبی به سر مستی
در بستر عشق او سحر کردم
شبهای دگر که رفته از عمرم
در دامن دیگران به سر کردم

من بنده عاصیــــم رضـائـــی تـــو کجــاست

تاریک دلم نـــــور و صفائـــی تـو کجاسـت

برمن بهشت ار بــطا عـــت بخشــــــــــــی

این مـــزد بود لطف و عطــــای تو کجاسـت

تا كي به تمناي وصال تو يگانه ...
اشكم شود از ديده ام چون سيل روانه
( غلط گفتم نه ؟! ) !

همیشه عکس نازت روبرویم
نگاه تو دلیل جستجویم
چرا باید تمام حرف ها را
بدون تو به تصویرت بگویم