نمیدونم از کجا شروع کنم
وقتی لیسته تیم ملی اعلام شد من از همون موقع از این تیم نا امید شدم
تا وقتی که به این تایپیک اومدمو با وجوده اینکه تو 3 بازیه اول به این تیم امید نداشتم( تازه با توجه به برداش)
با جوی که دوستان درست کرده بودن منم امیدوار شدم
قبلا هم گفته بودم عیاره تیمه ما با بازی با کره و ژاپن مشخص میشه(برایه من تو بازی با تیمه دومه برزیل مشخص شده بود)
همه مقصریم نه تنها نکونامو شجاعی هممون حتی منو شما
بعضی از دوستان نمیخوان قبول کنن نصفه بیشتر این بازیکنا در حد تیم ملیه ایران نبودن به قران نبودن
تیمه 2007 با اون همه پروازایه خسته کننده کررو لوله کرده بود ولی این کره مارو لوله کرد
یکی کم خوردیم به خدا کم خوردیم
چرا مبعلی که پایه هایه اصلیه برد مقابله عراق بود باید تو این بازی نقشه توپ جمع کنه تیمو داشته باشه؟(دقایقه اخر داشت توپایی که میرفت بیرونو مینداخت تو زمین)
از انالیزور بیشتر از این توقع میره؟هافبکارو از بازی خارج کرد مدافعا بکش زیرش میکردن علی الاهی توپ میفته زیره پایه یکی شاید گل بزنه
خسرو حیدریو گذاشته کناره غلام رضایی اخه مرده حسابی این دوتا چه هماهنگی باهم داشتن؟
رضاییه خودخواه نیمه اول باید میومد بیرون
تیمه بکش زیرش به خدا بهتر از این نمیشه
با همین بازیکنا هم پتانسیله بردنه کره ی خسته ی میشه گفت بی تجربرو داشتیم ولی سرمربیمون ماست بود
علی منصوریانم بدتر از اون یکی از یکی بدتر یه تغییر تاکتیک ندادن
باید بارو از رو دوشه خسرو کم میکرد تا بهتر توپارو میفرستاد رو دروازه ولی خسرو باید همش طوله زمینو طی میکرد وقتی میخواست سانتر کنه جونی واسش نمیموند
با اوردنه مبعلی و نگه داشتنه انصاری فر و اوردنه غلامی که حیدریو مبعلی توپارو بره این مهاجما بفرستن میتونستیم کررو ببریم
خلعتبریو نکونامم پشته 18 باید وایمیسادن از ریواندا استفاده میکردن