اگر بخواهم به سوال شما پاسخ دهم.مبحث به حاشیه کشیده میشه.ولی در همین حد میگم که سوالی که مطرح کردید در واقع بحث رو می کشونه به قوانینی که حداقل در ایران وجود داره و نه من و نه شما ان قانون ها رو تصویب نمی کنه.مسلما این مبحث ریزه کاری های زیادی داره.بله من نظر خود را بیان کردم.بله .صد در صد شما هم درست می گید که اگر زن قبول کرد و بعد پشیمون شد چی کار باید بکنه؟مثلا هر قانونی یک تبصره ها و اما و اگرهایی برای خودش داره.این قسمت از حرف شما هم درسته.اما نظرم رو در مورد پست های قبلی ام تغییر نمیدم.چون یک واقعیتیه.
این زور دو حالت داره:یک اینکه جامعه از روی اجبار و قدرت این اختیار رو به مرد داده تا حتی در صورت موافقت نکردن همسر اول مرد بتونه ازدواج مجدد کنه.که من بارها اعلام کردم مخالف این قضیه هستم.دوم اینکه زن خودش به این کار رضایت میده و هیچ اجباری در کار نیست.و اینکه زن بعدا پشیمون بشه و یا نه این برمی گرده به قوانین و تبصره ها و این قوانین دست امثال من وشما نیست!!!(من حالت کلی رو گفتم)
من کی گفتم زن خدا خدا کنه مرد بره و برنگرده(این کجاش حفظ بنیان خانوادست).ممکنه که به قول شما هیچ زنی این رو قبول نکنه و احتمالش خیلی کم باشه.من هم که چیزی نگفتم زن با اختیاری که داره می تونه رضایت نده(برای اینکه بنیان خانواده حفظ بشه).حال در واقعیت جور دیگه ای هست و به قول شما خیلی مردسالاری هست ربطی به عرایض بنده نداره.
