>>> تـازه های اخـترشـنــاسـی, نجوم و فیزیک <<<

آژانس فضانوردي آمريكا مي گويد كه آن بخش از مريخ كه كاوشگر فرصت در آن فرود آمده است زماني «زير آب بوده است». مريخ نورد فرصت بيش از يك ماه قبل در گودال كوچكي در مجاورت خط استواي مريخ در منطقه اي كه به «مريدياني پلنوم» موسوم است فرود آمد. ناسا مي گويد در صخره هاي اين ناحيه كه لايه لايه هستند، نشانه هاي غيرقابل ترديدي از تماس آنها با مقدار زيادي آب در گذشته به چشم مي خورد.

استيو اسكوايرز، پژوهشگر دانشگاه كورنل و محقق اصلي تجهيزات علمي كاوشگر فرصت گفت: «اين صخره ها به وسيله آب مايع چنين حالتي پيدا كرده است و ممكن است اصلا زير آب تشكيل شده باشد.» وي گفت تيم تحت نظر او به وسيله دوربين، طيف سنج و ابزارهاي مكانيكي آپورچونيتي اين بستر صخره اي را به دقت تجزيه و تحليل كرده است. وي در يك كنفرانس خبري ويژه در مقر ناسا در واشنگتن دي سي گفت: «آيا اين صخره ها با چيزي در تماس بوده اند، آيا به وسيله آب مايع تغيير شكل داده اند؟ پاسخ اين سئوال قطعا مثبت است.»

وي گفت اين نتيجه گيري را مي توان به وسيله چندين رشته شواهد كليدي تاييد كرد، كه از آن جمله حضور سولفات ها و سنگريزه هاي كروي در اين صخره ها كه احتمالاً در آب شكل گرفته اند، است. مشخصات ظاهري صخره ها، از جمله فرورفتگي هايي كه محل رشد مواد بلوري است نيز به اثبات اين موضوع كمك مي كند. پروفسور اسكوايرز گفت: «هدف اين ماموريت اين بود كه به مريخ برويم و ببينيم آيا داراي محيطي قابل سكونت است يا نه.»

«به اعتقاد ما اين نقطه از مريخ براي مدتي در گذشته، محل حضور آب هاي سطحي بوده است كه مي توانسته براي موجودات زنده مناسب باشد. البته اين بدان معني نيست كه حيات قطعا در آنجا وجود داشته.» فرصت و كاوشگر دوقلوي آن روح، توسط گروهي از دانشمندان و مهندسان از آزمايشگاه رانش جت در پاساديناي كاليفرنيا كنترل مي شود.

تکراررررررررررررررررررررر

تصويري تازه از تلسكوپ فضايي اسپيتزر ناسا، ستاره اي نوزاد را در فاصله ي 1140 سال نوري از زمين نشان مي دهد كه در حال دميدن در دو "حباب" عظيم است.
تصويري تازه از تلسكوپ فضايي اسپيتزر (Spitzer Space Telescope) ناسا (NASA)، ستاره­اي نوزاد را در فاصله­ي 1140 سال نوري از زمين نشان مي­دهد كه در حال دميدن در دو "حباب" عظيم است. اما اين ستاره­ي كودك كه HH 46/47 نام دارد، براي باد كردن حباب­ها در فضاي بيرون نه از آدامس بادكنكي بلكه از فوران­هاي قدرتمندي از گاز استفاده مي­كند.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]





در اين تصوير پردازش شده از تلسكوپ فضايي اسپيتزر، ستاره­ي نوزاد HH 46/47 در حال دميدن دو "حباب" بزرگ

ديده مي­شود. اين ستاره 1140 سال نوري از زمين فاصله دارد. (براي ديدن تصوير بزرگ­تر روي عكس كليك كنيد.)
NASA/JPL-Caltech

در مركز تصوير استپيتزر مي­توان ستاره­ي خردسال را به صورت نقطه­اي سفيد ديد. دو حباب به صورت پوسته­هاي بيضوي توخالي از ماده­ي سبزآبي رنگ نشان داده شده­اند كه از ستاره به بيرون گسترده شده. باريكه­هاي سبز رنگ در تصوير نشانگر گاز هيدروژن ملكولي گرم است در حالي كه ته رنگ آبي، حاصل پراكنش نور ستاره در غبار گرداگرد ستاره است.

اين حباب­ها هنگامي تشكيل شدند كه فوران­هاي قدرتمندي از گاز كه با سرعت 200 تا 300 كيلومتر بر ساعت در حركت بودند، با ابرهاي گازي كيهاني كه HH 46/47 را دربرداشتند، برخورد كردند. لكه­هاي قرمز رنگ در انتهاي هريك از حباب­ها، نشانگر حضور گاز گوگرد و آهن­ در جايي­اند كه فوران­هاي باريك ستاره هم­اكنون در حال برخورد رو در رو با ابرهاي گازي كيهاني و مواد غباري هستند.

به گفته­ي تانگاسمي ولوسامي (Thangasamy Velusamy) از آزمايشگاه جت پيشرانه ناسا (NASA Jet Propulsion Laboratory) در پاسادناي كاليفرنيا (Pasadena, Calif )، ستارگان نوزاد و قرص­هاي تشكيل سياره­اي بالقوه­ي آنان با متوقف ساختن و جذب گاز و غبار پيرامون به وسيله­ي گرانش، رشد مي­كنند. گمان دانشمندان بر اين است كه وقتي ستاره­ي نوزاد مركزي، بادها و فوران­هاي قدرتمندي ايجاد مي­كند كه مواد پيراموني را مي­پراكنند، اين قرص­ها از توقف باز مي­ايستند.

ولوسامي مي­گويد: "استپيتزر مي­تواند از اين فوران­ها و بادها، در پرتوي فروسرخ تصويربرداري كرده و به ما در فهم جزييات اين پديده، ياري برساند."

براي اخترشناساني كه مي­دانند دنبال چه چيزي بگردند، ابزارهاي فروسرخ فوقِ حساس استپيتزر، وسيله­اي عالي است تا ستارگان جوانِ پوشيده در ابرهاي ضخيمِ غبار كيهاني و گاز را مطالعه و اطلاعاتي درباره­ي رشد آنان آشكار كنند. ولوسامي با اين حال خاطرنشان كرد كه غالباً رسيدن به تصوري روشن و باجزييات از ستارگان نوزاد و "مشكلات رشد" آنان براي خيلي­ها دشوار است.

وي گفت: "وقتي در يك تلسكوپ ستاره­اي را مي­نگريد، تصوير ستاره به اندازه­اي معلوم تار مي­شود و هرچه تلسكوپ كوچك­تر باشد، اين تاري بيشتر است."

دانشمندان در آزمايشگاه جت پيشرانه، JPL، براي رفع اين عدم وضوح، روش پردازش تصوير پيشرفته­اي را براي داده­هاي اسپيتزر توسعه داده­اند كه واهم­پيچي Hi-Resـ(Hi-Res deconvolution) نام دارد. اين پردازش، تاري را كاهش مي­دهد و تصوير را واضح­تر و تميزتر مي­كند تا دانشمندان بتوانند تابش­هاي اطراف ستارگانِ در حال شكل­گيري را با جزييات بيشتري ببينند. وقتي ولوسامي و گروهش اين روش را روي تصوير اسپيتزر از HH 46/47 اجرا كردند، توانستند بادهاي ستاره و فوران­هايي از گاز را مشاهده كنند كه در حال حفر اين حباب­هاي آسماني­اند.

به گفته­ي ويليام لَنجر (William Langer) از JPL، اين تصوير به دانشمندان كمك مي­كند تا تعيين كنند كه از ميان بسياري مكانيسم­هاي مختلف، كدام يك باعث ايجاد بادها و فوران­هاي ستارگان نوزاد مي­شود.

اين تصوير فروسرخ، مركب از سه رنگ است با داده­هايي در طول موج 6/3 ميكرون كه با رنگ آبي نمايانده شده و 5/4 و 8/5 ميكرون كه با رنگ سبز و 24 ميكرون كه با رنگ قرمز نمايانده شده­اند.

اين مقاله درباره­ي HH46/47 كه توسط ولوسامي، لَنجر و كِنِت مارش (Kenneth Marsh) ــ همگي از JPL ــ نوشته شده است، در شماره­ي اكتبر نشريه­ي اخترفيزيك (Astrophysical Journal Letters) منتشر شد

طراحي ميكروماهواره "آوت ست" فروردين ماه سال آينده پايان مي‌يابد
تهران، خبرگزاري جمهوري اسلامي ‪۸۶/۰۸/۲۱‬
داخلي.جامعه اطلاعاتي.ماهواره
طراحي ميكروماهواره "آوت ست" (‪ (AUT Sat‬دانشگاه صنعتي اميركبير بعد از عيد نوروز سال آينده پايان مي‌يابد.
عضو هيات علمي دانشكده مهندسي سيستم هوا و فضاي دانشگاه صنعتي اميركبير با بيان اين مطلب گفت: كاربردهاي اين ماهواره تصويربرداري از ايران به منظور دريافت اطلاعات مراتع و جنگل‌ها و مانيتورينگ پوشش‌دهي گياهي روي سطح كشور خواهد بود و كاربرد نظامي ندارد.
"حسين حسيني تودشكي" روز دوشنبه در مراسم سومين روز از هفته جهاني فضا در دانشكده مهندسي هواوفضاي دانشگاه صنعتي اميركبير افزود: طراحي اين ماهواره ‪ ۶‬ماه قبل در دانشگاه و با همكاري ‪ ۴‬دانشكده هوا و فضا، مكانيك، برق و كامپيوتر دانشگاه اميركبير آغاز شده است و پس از پايان طراحي به سازمان فضايي ايران واگذار خواهد شد.
وي اظهار داشت: پروژه‌هايي كه در دانشگاه و در سطح هيات علمي انجام شده، اغلب فردي است و به ندرت پروژه‌ها به صورت گروهي به دانشگاه واگذار شده است.
وي ادامه داد: اجراي اين پروژه به عنوان يك كار تيمي كه از بيرون از دانشگاه درخواست شده و افراد متفاوت با تخصص‌هاي گوناگون از چندين دانشكده روي آن كار كنند، تجربه‌اي جديد است.
عضوهيات علمي دانشكده مهندسي سيستم هوا و فضاي دانشگاه صنعتي اميركبير با تاكيد بر اينكه در فعاليت‌هاي تحقيقاتي ، كار تيمي اهميت بسياري دارد، گفت: ما ايراني‌ها به صورت انفرادي، فعاليت‌ها را به خوبي انجام مي‌دهيم و داراي پتانسيل خوبي نيز هستيم،اما در كارهاي گروهي كه منجر به هدف واحدي شود، ضعف داريم.
به‌گفته حسيني، در ساخت ماهواره بايد به زيرسيستم‌هاي ماهواره توجه بسياري شود كه يكي از اين زيرسيستم‌ها "تامين و توزيع توان الكترونيكي در ماهواره" است.
وي ادامه داد: "پايداري و كنترل وضعيت ماهواره"، "كنترل درجه حرارت"، "مخابرات"، "زيرسيستم كامپيوتر" و "سازه و مواد" از ديگر زيرسيستم‌هايي است كه در طراحي و ساخت يك ماهواره بايد به آن توجه كرد.
در مراسم روز سوم هفته جهاني فضا "احمد طالب‌زاده" رييس سازمان فضايي ايران و دكتر "ماني" رييس دانشگاه صنعتي اميركبير حضور داشتند.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

مدیران یک پروژه سوئیسی اعلام کردند که نمونه اولیه هواپیمای خورشیدی نخستین پرواز آزمایشی خود را در پاییز سال ۲۰۰۸ انجام می دهد.




مدل کوچک شده هواپیما که پهنای بال آن ۶۱ متر است، در حال حاضر در شمال سوئیس در دست ساخت است تا فناوری منحصر به فرد و استثنایی به کار رفته در ساخت آن، آزمایش شود. اگر این هواپیما در پرواز آزمایشی موفق شود، هواپیمای ۱۵ تنی بسیار زیبا می تواند یک پرواز ۳۶ ساعته پیشگام و ابتکاری را در هنگام شب در سال ۲۰۰۹ انجام دهد. برتراند پیکارد خلبان این هواپیما گفت؛ اولین پرواز فقط چند متر در بالای باند فرودگاه دوبندورف (پس از حدود دو سال شبیه سازی های رایانه یی) انجام می شود.
یکی از چالش های بزرگ برای پرواز خورشیدی، چگونگی ذخیره انرژی کافی از مجموعه صفحات خورشیدی برای نگه داشتن این هواپیمای فوق العاده سبک در پروازهای شبانه و در تاریکی است. در حالی که هواپیماهای بدون خلبان تاکنون بر این چالش غلبه کرده اند، اما برای هواپیمایی که وزن خلبان نیز به آن افزوده می شود، پرواز کردن مشکل تر خواهد بود.
منبع: ایسنا

سلام من از نجوم چیزی نمیدونم این تاپیک رو هم نخوندم یه چیزی شنیدم شاید جالب باشه:
رابطه قرآن با علوم مختلف که این از علم نجومه:
مدتیه که دانشمندها فهمیدند که ستاره ها, زمین, منظومه شمسی, کهکشان ها و همه چیز دیگه که الان هست از 6 انفجار به وجود اومده. یعنی این آفرینش 6 مرحله داشته.
حالا یکی از آیه های قرآن هست که اونجا خدا به حضرت محمد (ص) می فرماید: ما زمین و آسمانها را در 6 روز (دوره) آفریدیم...!
دوستان فعال در انجمن علوم لطف کنند یه تاپیک با موضوع "رابطه قرآن با جدید ترین علم ها" بسازند. مطمئنا تاثیر خوبی داره...! ممنون از شما رضا

سلام. من یه چیز دیگه هم پیدا کردم. از اونجا که تقویم های شمسی و قمری به نجوم (خورشید و ماه) ربط داره اینو میگم:
سوره یونس آیه 5:
« او کسی است که خورشید را روشنایی و ماه را نور قرار داد, و برای آن منزلگاه هایی مقدر کرد, تا عدد سالها و حساب کارها را بدانید, خداوند این را جز به حق نیافریده, او آیات خود را برای گروهی که اهل دانشـند, شرح میدهد. »
:5:

تماشای بالیدن زیبای کهکشان ها

کاوشگر تحول کهکشانی ناسا، شواهد گسترده ی تازه ای برای نظریه ی "پرورش" به دست می دهد. در این نظریه، اعتقاد بر این است که کهکشان هایی که نخستین بار توسط هابل توصیف شدند ـ مارپیچی و بیضوی ـ از نظر تکامل با هم مرتبط اند.
اوایل قرن بیستم، ادوین هابل موفق به کشفی تکاندهنده شد مبنی بر این که کهکشان راه شیری ما، تنها نیست. کهکشان ما تنها یکی از کهکشانها یا ــ چنان که هابل نامیدشان ــ "جهانهای جزیرهای" بسیاری است که در اقیانوس فضا شناورند.

اکنون، یک قرن پس از آن، کاوشگر تحول کهکشانی ناسا (NASA's Galaxy Evolution Explorer)، در حال کمک به بازسازی سیر تکامل این گونههای کیهانی از روی شواهد است. در این مأموریت، از زمان پرتابِ کاوشگر در سال 2003، دهها هزار کهکشان در پرتوی فرابنفش در گسترهی نه میلیارد سال از زمان، بررسی شدهاند. نتایج، شواهد گستردهی تازهای برای نظریهی "پرورش" به دست میدهد. در این نظریه، اعتقاد بر این است که کهکشانهایی که نخستین بار توسط هابل توصیف شدند ــ مارپیچیهای زیبا و بیضویهای لکهمانند ــ از نظر تکامل با هم مرتبطاند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این تصویر کاوشگر تحول کهکشانی ناسا، کهکشانی جوان به نام NGC300 را نشان می­دهد که در فاصلهای حدود هفت میلیون سال نوری در صورت فلکی حجار واقع شده.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این تصویر کاوشگر تحول کهکشانی ناسا، کهکشانی نوجوان به نام NGC1291 را نشان می­دهد که در فاصلهای حدود 33 میلیون سال نوری و در صورت فلکی نهر واقع شده.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این تصویر کاوشگر تحول کهکشانی ناسا، کهکشان پیرتر NGC1316 را نشان میدهد که در فاصلهی حدود 62 میلیون سال نوری و در صورت فلکی کوره قرار دارد.


طبق این نظریه، یک کهکشان جوانِ نوعی، زندگیاش را به صورت کهکشانی مارپیچی آغاز میکند که فعالانه ستاره تولید میکند. با گذشت زمان، این کهکشان مارپیچی ممکن است پیش از روانه کردن چند دور دیگر از ستارههای تازه ساخته شده، با کهکشان مارپیچی دیگری یا شاید کهکشانی نامنظم یکی شود. سرانجام، کهکشان، تولید ستاره­اش را کم میکند و با زندگی بعدیاش در هیأت یک کهکشان بیضوی، خو میگیرد.

کریس مارتین (Chris Martin)، پژوهشگر اصلی کاوشگر تحول کهکشانی در مؤسسهی فنآوری کالیفرنیا (California Institute of Technology in Pasadena) در پاسادنای کالیفرنیا (Pasadena, Calif)، میگوید: "دادههای ما تأیید می­کند که همهی کهکشانها، زندگی را در حال ستارهزایی آغاز میکنند. سپس در اثر ترکیبی از ادغام با دیگر کهکشان­ها، تحلیل رفتن سوخت و شاید توقف توسط سیاهچالهها، کهکشانها سرانجام از تولید ستاره بازمیایستند."

امروزه وقتی اخترشناسان دربارهی کهکشانها سخن میگویند، ترجیح میدهند با رنگشان ــ آبی یا قرمز ــ به آنها اشاره کنند تا با شکلشان. بیشتر کهکشانهای آبیرنگ، مارپیچیهای کوچکتر یا کهکشانهای نامنظماند و بیشتر کهکشانهای قرمز رنگ را کهکشانهای بیضویِ بزرگتر تشکیل میدهند؛ گو این که استثناءهایی هم وجود دارد.

چرا کهکشانها را با رنگشان رمزگذاری میکنیم؟ رنگ کهکشانها نشانگر میزان فعال بودنشان در ساختن ستاره­های تازه است. ستارههای جوانتر، در پرتوی فرابنفش یا آبی میدرخشند، پس کهکشانهایی که آبی به نظر می­رسند، با گرفتاری تمام مشغول تولید ستارهاند. ستارههای مسنتر پرتوی فروسرخ یا قرمز تابش میکنند، پس کهکشانهایی که قرمز به چشم میآیند، کارخانههای ستارهسازیشان را بستهاند. حدوداً نیمی از کل کهکشانها آبی و نیمی قرمزند.

دانشمندان را مدتها فرض بر این بوده است که کهکشانهای آبی با زیاد شدن سنشان تبدیل به کهکشانهای قرمز میشوند. آنان پیشنهاد میکردند که برای کهکشانهای آبی، اتفاقی رخ میدهد که باعث تمام شدن مصالح ساخت ستاره یا گاز در آنها شده و باعث بلوغ آنان به صورت کهکشانهای قرمز غیرفعال میشود. برای درست بودن این نظریهی "پرورش"، باید جمعیتی از کهکشانهای "نوجوان" وجود داشته باشد که در حال طی روند گذار از آبی به قرمز یا از جوانی به پیریاند. اما چنین دگردیسی کیهانیای، باید میلیاردها سال به طول انجامد. اخترشناسان که عمری به مراتب کوتاهتر دارند، چگونه میتوانند روندی اینگونه بلندمدت را مطالعه کنند؟

یک راه حل، نگریستن به تعداد بسیار بسیار زیادی از کهکشانهاست. یک موجود فرازمینی فرضی را تصور کنید که از روی مشتی عکس که انسانهایی با سنین مختلف را نشان میدهد، سعی میکند دریابد آیا آدمها پیر میشوند و چگونه. این موجودات ممکن است فرض کنند که آدمهای کوچکتر رشد کرده و تبدیل به آدمهای بزرگتر میشوند، اما اگر میتوانستند نگاهی به چندین صندوقچهی پر از عکس بیندازند، بهتر میتوانستند زندگی یک انسان نوعی را بازسازی کنند.

کاوشگر تحول کهکشانی برای این که درست چنین پروندهی حجیمی از کهکشانها را برای اخترشناسان فراهم آورد طراحی شد. گنجینهی دادههای این کاوشگر، به کاوشگران امکان داد که شمار چشمگیری از کهکشانهای نوجوان و به طبع آن گواهی بیابند مبنی بر این که کهکشانهای مارپیچی جوان ــ یا آبی ــ سرانجام مسن میشوند تا تبدیل به کهکشانهای بیضوی ــ یا قرمز ــ شوند.

به گفتهی مارتین: "نظریهی پرورش در تحول کهکشانی، وجود کهکشانهایی در حال گذار را پیشبینی کرد. یافتن این کهکشانها نیازمند پرتوی فرابنفش بود چرا که آنان در این پرتو واقاً شاخصترند. به دلیل کمیاب بودن این کهکشانها باید کهکشانهای زیادی را از نظر میگذراندیم. کاوشگر تحول کهکشانی، امکان چنین کاری را برای ما فراهم کرد."

دادههای نور مریی از نقشه برداری دیجیتال آسمانSloanا (Sloan Digital Sky Survey) نیز به اثبات سن کهکشان­های نوجوان و سرعت تمام شدن سوخت ستارهساز آنها، کمک کرد. از این یافتهها چنین برمیآید که برخی از کهکشانهای جوان به سرعت به پیری میرسند، در حالی که بقیه به آهستگی به سوی دوران سالمندی گام برمی­دارند.

شواهد نظریهی "پرورش" تحول کهکشانی را میتوانید در گزارشی در نشریهی اخترفیزیک (Astrophysical Journal)، بیابید که مارتین نویسندهی اصلی آن است.

برای دیدن تصاویر و اطلاعات بیشتر دربارهی کاوشگر تحول کهکشانی رجوع کنید به:

کد:

---

http://www.galex.caltech.edu/

---

یا

کد:

---

http://www.nasa.gov/galex

---

منبع : آسمان پارس


امیدوارم تکراری نباشه

در خوشه ی پروین سیارات تازه شکل میگیرند

اخترشناسان ایالات متحده میگویند به نظر میرسد سیارات تازهای گردِ ستارهای در خوشهی پروین، به تازگی شکل گرفته یا در حال شکل گیری باشند.

اخترشناسان ایالات متحده میگویند به نظر میرسد سیارات تازهای گردِ ستارهای در خوشهی پروین، به تازگی شکل گرفته یا در حال شکل گیری باشند.

به گفتهی نویسندهی اصلی مقاله، جوزف ری (Joseph Rhee)، از دانشگاه کالیفرنیای لسآنجلس (University of California, Los Angeles)، به نظر میآید این سیارات حاصل برخورد غولآسای سیارات یا جنینهای سیارهای باشند.

ری گفت این یافتهها با استفاده از رصدخانهی جمینی (Gemini Observatory) در هاوایی (Hawaii) و تلسکوپ فضایی اسپیتزر (Spitzer Space Telescope) به دست آمده است. گزارشی از این پژوهش در شمارهی آیندهی نشریهی اخترفیزیک (Astrophysical Journal) میآید.

ری در خبری که پنجشنبهی گذشته منتشر شد گفت که این اولین دلیل واضح برای تشکیل سیاره در خوشهی پروین است و نتایجی که در حال ارائهی آن هستیم به خوبی میتواند اولین شواهد رصدی باشد مبنی بر آن که سیارات زمینگون، همانند سیارات منظومهی شمسی ما، کاملاً عمومیت دارند.

خوشهی پروین که در فاصلهی 400 سال نوری از ما واقع شده، یکی از نزدیکترین خوشههای ستارهای به زمین است. در این خبر آمده که اخترشناسان چنین محاسبه کردهاند که سیارات زمینگون یا جنینهای سیارهای در این خوشه، ظرف چندصدهزار سال گذشته باهم برخورد کردهاند.

منبع : آسمان پارس

<A href="http://www.spacekids.ir/fa/modules.php?name=News&file=categories&op=newindex& catid=10"> [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] تبديل دكل نفت به پايگاه پرتاب ماهواره موضوع:



آمريكايي‌ها براي صرفه‌جويي در هزينه‌هاي فضايي خود، يك

دكل نفت را به پايگاه پرتاب ماهواره تبديل كردند! ولي دقايقي بعد از

اينكه فرمان پرتاب موشك حامل يك ماهواره ارتباطاتي صادر شد و

موشك به هوا رفت، صداي انفجاري به گوش زسيد و موشك و

ماهواره بر فراز اقيانوس آرام منفجر شدند! [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


شركت «سي لانچ»، مسؤول پرتاب موشك، در رابطه با موشك

حامل ماهواره كه «زنيت» نام دارد اعلام كرد كه در اين انفجار هيچ

فردي آسيب نديده است و براي مشخص كردن علت اين حادثه

تحقيقات صورت خواهد گرفت.

اين موشك به هنگام پرتاب، پر از سوخت نفت سفيد و اكسيژن مايع

بوده است.

همچنين ماهواره NSS-8 ساخت شركت بوئينگ كه قرار بود با اين

موشك حمل شود و مجهز به حدود 100 فرستنده خودكار صوتي

براي اينترنت پر سرعت، پخش سراسري و ساير خدمات بوده، ‌در

اين انفجار منهدم شده است.

اين ماهواره تجاري قرار بود براي ارائه خدمات به كشورهايي در اروپا،

آفريقا، خاورميانه، هند و آسيا پرتاب و راه‌اندازي شود.

چین كاوشگر قمري خود را به فضا پرتاب مي‌كند
موضوع:



چين در سال جاري ميلادي نخستين كاوشگر قمري خود را

براي اكتشاف كره ماه به فضا پرتاب مي‌كند.

روزنامه "China Daily" چاپ پكن روز چهارشنبه نوشت: ژاپن،

هند و آمريكا نيز امسال و سال آينده چنين پرتاب‌هايي انجام

خواهند داد.

اين روزنامه مي‌نويسد: چين كارهاي آمادگي براي پرتاب اولين

كاوشگر قمري خود موسوم به "چانگ آي" را انجام داده است و

اين كاوشگر با راكت مدل "لانگ مارچ ۳آ" ساخت چين پرتاب

خواهد كرد.

پيش بيني شده است كه كاوشگر ساخته شده براساس مدل

ماهواره "دونگ فانگ خونگ ۳" چين ماه آوريل از مركز پرتاب

ماهواره " شي چانگ " در استان " سي چوان " در جنوب غرب

چين راهي فضا شود.

اين كاوشگر پس از هشت ساعت چرخش به دور زمين، بعد از

۱۱۴ ساعت، در مدار ماه قرار خواهد گرفت.

اين كاوشگر قرار است اطلاعات و تصاويري سه بعدي به زمين

ارسال كرده و داده‌هايي درباره عناصر مختلف در ماه تهيه كند.


سنجش دماي ماه و ارزيابي محيط زيست فضاي بين زمين و

ماه از ديگر برنامه‌هاي اين كاوشگر است كه براي ساخت آن

۱۷۵ ميليون و ۵۰۰ هزار دلار هزينه شده است.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

روسيه ساخت شاتل فضايي «كليپر» را آغاز میکند!!!


رييس آژانس فدرال روسيه پيام تبريك خود را به مناسبت سال جديد

ميلادي براي خدمه ايستگاه فضايي بين‌المللي ارسال كرد.

آناتولي پرمينف، رييس آژانس فدرال روسيه همچنين در اين پيام

موفقيت اين گروه را در آخرين ماموريت فضايي ديسكاوري پس از

پيوستن به اين ايستگاه به آنها تبريك گفت.

وي همچنين اطمينان داد كه مركز كنترل ماموريت روسيه تمام تلاش

خود را تا حد امكان براي اطمينان از امنيت و موفقيت ماموريت‌هاي

فعلي و آتي در ايستگاه فضايي انجام خواهد داد.

در حال حاضر، ايستگاه فضايي شامل مايكل لوپز فرمانده ايستگاه،

سونيتا ويليامز فضانورد آمريكايي و ميكائيل تورين فضانورد روسي

است.

پرمينف پيش از اين اعلام كرده بود كه آمريكا از فضاپيماي روسي

براي پرواز فضانوردانش به ايستگاه فضايي بين‌المللي پس از سال

2010 استفاده خواهد كرد.

وي در ارائه جزئيات اين مطلب گفت: تا پيش از سال 2010 آمريكا از

شاتل‌هاي فضايي خود براي اعزام فضانوردان به ايستگاه استفاده

مي‌كند اما پس از سال 2010 و تا سال‌هاي 2015 تا 2020

آمريكايي‌ها با فضاپيماي روسي به ايستگاه خواهند رفت.

به علاوه روسيه ساخت شاتل فضايي خود را با عنوان CLIPPER را از

سال 2012 آغاز خواهد كرد.

پرمينف در ادامه اظهار داشت: ما مشخص كرده‌ايم كه يك مكان در

فضاپيماي سايوز هميشه براي يك فضانورد روسي، مكان ديگر براي

يك فضانورد آمريكايي و سومين مكان نيز به توريست‌هاي فضايي

اختصاص داده خواهد شد.


گفتني است كه فهرست اسامي توريست‌هاي فضايي از كشورهاي

مختلف تا سال 2008 تكميل شده است.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

فضاپیمای اروپایی ونوس اکسپرس نشانه هایی از رخ دادن صاعقه در جو زهره یافته است به این ترتیب به شرایط خاص این سیاره مانند حرارت وفشار بالا صاعقه نیز اضافه شده واز لحاظ صاعقه وتخلیه الکتریکی سیاره در کنار سیارات زمین مشتری و زحل قرار گرفته است.

فضاپیمای اروپایی ونوس اکسپرس نشانه هایی از رخ دادن صاعقه در جو زهره یافته است ٬به این ترتیب به شرایط خاص این سیاره مانند حرارت وفشار بالا صاعقه نیز اضافه شده واز لحاظ صاعقه وتخلیه الکتریکی سیاره در کنار سیارات زمینمشتری و زحل قرار گرفته است..طی سه دهه گذشته دانشمندان همواره بیان می کرده اند که سیاره زهره دارای صاعقه در اتمسفرش می باشد- حتی در سال 1978 یکی از فضاپیماهای ناسا نشانه هایی از فعالیت الکتریکی گزارش نمود اما بدلیل تداخل امواج با امواج مصنوعی کسی نمی توانست با قاطعیت وجود آنرا تایید کند.
اکنون یک آنتن مغناطیسی ساخت اطریش که روی فضاپیمای ونوس اکسپرس نصب شده وجود صاعقه هایی را تایید کرده استکه حتی احتمالا" از صاعقه های زمینی شدیدتر وفراوانتر هستند.اندازه گیری ها هرروز به مدت 2 دقیقه که فاصله فضاپیما تا سیاره به حداقل می رسیده انجام می شده است. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این یافته بسیار مهم است چراکه صاعقه می تواند خواص شیمیایی وترکیب جو را تغییر دهد واز این به بعد دانشمندان در مطالعه جو وآب وهوای زهره و ارائه تئوریهای جدید بعلاوه فضاپیماهایی که در آینده به آنجا سفر می کنندباید آنرا در نظر بگیرند. صاعقه ها از نوع ابر به ابر بوده ودر ارتفاع 5 مایلی از سطح رخ می دهند.به دلیل اینکه غلظت جو زهره حدود 100 بار از جو زمین غلیظ تر بوده وآسمان ابرآلود است این صاعقه ها از سطح زهره پیدا نیستند.
نکته مهم این است که صاعقه می تواند موجب شکسته شدن مولکولهای جو واحیانا" ترکیب مجدد قطعات حاصله با مولکولهای دیگر جوی وتشکیل مولکولهای جدید بشود.فرآیندی که بنابه نظر بسیاری از دانشمندان می توانسته به شکل گیری حیات درزمین منجر شده باشد.
صاعقه های سیاره زهره از یک لحاظ با بقیه سیارات متفاوت است چراکه در آنجا صاعقه ارتباطی با ابرهای از جنس بخار آب ندارد بلکه همراه با ابرهای از جنس اسید سولفوریک است.
فضاپیما حدود 7 ماه دیگر که معادل 2 روز زهره ای است به مشاهدات خود از سیاره خواهد پرداخت.طی این مدت به جستجوی تابش احتمالی مادون قرمز ناشی از جریانات لاوا(مواد مذاب) در سیاره نیز خواهد پرداخت.در سال 2010 یک فضاپیمای ژاپنی بانام (Venus Climate Orbiter ) به سیاره رسیده و می توان به مقایسه داده ها پرداخت.
در حال حاضر در حدود 250 دانشمند ومتخصص اروپایی در پروژه ونوس اکسپرس همکاری دارند.علاوه بر این متخصصانی از ناسا ٬از ژاپن وروسیه نیز در آن مشارکت دارند.(عکسی که مشاهده می نمایید شکلی خیالی از صاعقه ها می باشد که توسط یک هنرمند ایجادشده است)
منبع »

کد:

---

http://www.nasa.gov/vision/universe/solarsystem/venus-20071128.html

---

برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت زیر مراجعه نمایید:

http://www.esa.int/SPECIALS/Venus_Express/SEM8N373R8F_0.html

يكي از پر سرعت ترين ستاره هائي كه تا بحال توسط دانشمندان مشاهده شده فرضيه هاي موجود در مورد علت سرعت خيره كننده خود را به چالش كشانده است.


اين گلوله توپ كيهاني كه يك ستاره نوتروني به نام RX J0822-4300 است توسط رصد خانه پرتو ايكس چاندراه كشف شد.
دانشمندان با استفاده از مشاهدات 5 ساله چاندرا نشان دادند كه اين ستاره سركش با كج كردن مسير خود در حال دور شدن از Puppis است. Puppis بقاياي ابر نواختري است كه حدود 2700 سال پيش لز انفجار يك ستاره بجاي مانده است. اين ستاره نوتروني با سرعتي حدود چهار و هشت ميليون كيلومتر در حال خارج شدن از كهكشان راه شيري است.

رابرت پتره ، اختر شناس مركز پروازهاي فضائي گودارد ناساس مي گويد" اين ستاره نوتروني درست بعد از تولد يك بليط يكطرفه به سمت خارج از راه شيري گرفته است." وي اضافه مي كند كه اختر شناسان ستاره هاي ديگري را مشاهده كردند كه از كهكشان به بيرون پرتاب شدند ولي هيچكدام سرعت اين ستاره نوتروني را نداشته است. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ستاره هاي پر سرعت ديگري در كهكشان راه شيري وجود دارند كه توسط ابر سياهچاله موجود در مركز كهكشان با سرعتي معادل يك سوم سرعت اين ستاره و به سمت فضاي بين ستاره اي پرتاب شدند.

اما اين ستاره نوتروني توسط انفجار ناموزون ابرنواختر به بيرون پرتاب شده و به اين سرعت رسيده است. اين ستاره تا بحال 20 سال نوري مسافرت كرده و ميليونها سال طول خواهد كشيد تا از پهنه كهكشان خارج شود.

با وجود استفاده از مدلهاي رايانه اي پيشرفته براي مشابه سازي اينكه چگونه يك موشك ستاره اي مانند اين شكل مي گيرد ، دانشمندان هنوز دليل آن را نمي دانند.

جزئيات تحقيقات پتره در شماره اخير مجله اختر فيزيك چاپ شده است.

23:26 گرينويچ - پنج شنبه 06 دسامبر 2007 - 15 آذر 1386


پرتاب شاتل به علت ایراد فنی عقب افتاد [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مقامات ناسا پرواز فضاپیمای شاتل آتلانتیس را حداقل 24 ساعت عقب انداخته اند که ناشی از کشف ایرادهایی در دو اندازه گیر سوخت این فضاپیما توسط مهندسان است.

به گفته یکی از سخنگویان ناسا، در حالی که مخزن سوخت خارجی شاتل در حال پر شدن بود، دو دستگاه اندازه گیری سوخت، مخزن را خالی نشان می دادند.

اینک آژانس فضایی آمریکا سعی خواهد کرد این فضاپیما را روز جمعه به فضا بفرستد.

مشکل زمانی مشخص شد که مهندسان شروع به پر کردن مخازن سوخت فضاپیما کردند و دریافتند دو تا از چهار اندازه گیر سوخت درست کار نمی کند.

مطابق استانداردهای ناسا حداقل سه اندازه گیر باید درست کار کنند تا اجازه پرواز داده شود.

داگ لیونس، مدیر پرتاب شاتل در ایستگاه کیپ کاناورال ناسا می گوید آنها به سختی تلاش می کنند تا مشکل را حل کنند: "ما کمی از اتفاق امروز ناراحت شدیم، اما قطعا داریم کار می کنیم تا مشکل را حل کنیم و هر چه زودتر سعی می کنیم به فضا بفرستیمش."

فضاپیمای آتلانتیس قرار است طی یک ماموریت 11 روزه نخستین آزمایشگاه دائمی اسا، آژانس فضایی اروپا را به ایستگاه فضایی بین المللی منتقل کند.

آزمایشگاه فضایی کلمبوس که 21 تن وزن دارد و 880 میلیون یورو برای ساختش هزینه شده قرار است امکان تجربه هایی را فراهم کند که انجام آنها به خاطر قوه جاذبه، روی زمین امکانپذیر نیستند.

درصورتی که این آزمایشگاه بالاخره به فضا برسد، دوازده سال تلاش اروپا برای راه اندازی نخستین مقر ثابتش در فضا به پایان می رسد.

کلمبوس دومین آزمایشگاهی خواهد بود که به ایستگاه فضایی بین المللی اضافه می شود.

نخستین آزمایشگاه متعلق به ناسا بود که سال 2001 آغاز به کار کرد و سومین و آخرین آن آزمایشگاه ژاپنی کیبو خواهد بود که ارسال آن برای سال آینده برنامه ریزی شده است.

در این ماموریت فضاپیمای آتلانتیس علاوه بر حمل کلمبوس یک خدمه تازه را به ایستگاه فضایی بین المللی منتقل می کند و یک فضانورد که دو ماه اقامتش را در ایستگاه به پایان برده به زمین باز می گرداند.

منبع:بی بی سی فارسی

هابل در تصوير خود از خوشه اي کروي، سبب نمايان شدن رفتاري جديد از سوي کوتوله هاي سفيد شد.
ايليا تيموري
هنگامی که ستاره ای خورشید مانند خالی از سوخت می شود به غولی سرخ تبدیل می شود، سپس گازها از اطراف مرکز ستاره دور می شوند و در نهایت هسته به صورت کوتوله ای سفید باقی می ماند. در آن هنگام دیگر عنصری برای تداوم چرخه هسته ای در ستاره وجود ندارد و گازها نمی توانند بر گرد ستاره باقی بمانند از این رو طی میلیاردها سال ستاره سرد و خاموش می شود و گرمای خود را به صورت تابش به عالم می بخشد. اما در بعضی مواقع هنگامی که ستاره به آخرین لحظات عمر خود می رسد، کوتوله های سفید موجود در مرکز، پس زنی قدرتمندی را انجام می دهند و سبب می شوند که خودشان در فضا پرتاب شوند، این پرتاب آنقدر قدرتمند است که آنها را از زیستگاهشان در خوشه های ستاره ای نیز جدا می سازد.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تصوير هابل از خوشه کروي، تقسيم بندي ستارها و مواضع کوتوله هاي سفيد در اين خوشه.

این کشف جدید نیز ساخته اخترشناسان دانشگاه بریتیش کلمبیا (British Columbia) است. آنها بررسی های خود را بر روی خوشه ای کروی با نام NGC 6397 انجام دادند. این خوشه ستاره ای یکی از اجرام نزدیک به ما و وابسته به کهکشان راه شیری است.

آنها ابتدا ستارگان این خوشه را بر اساس جرم دسته بندی کردند و سپس محل قرار گیری آنها را تخمین زدند. آنها انتظار داشتند که ستاره های پرجرم در مرکز و ستاره های کم جرم در اطراف خوشه قرار داشته باشند. و این دقیقا همان چیزی است که آنها در این خوشه مشاهده کردند.

به جهت برخی دلایل، کوتوله های سفید به پیرامون خوشه پرتاب شده بودند. به هر حال آنها کار را با بررسی ستاره های مشخص و معمولي شروع، و فرآيند تبديل به کوتوله شدن را بررسي کردند.

سوال این بود که چه فرآیندی سبب شده تا کوتوله های سفید در آن موقعیت غریب قرار بگیرند؟

«هاروی ریچر» (Harvey Richer)، از اخترشناسان UBC و برخی دیگر از همکارانش با شبیه سازی های کامپیوتری به این نتیجه رسیدند که در هنگام تولد این کوتوله ها، آنها جرم بسیار زیادی را از خود به بیرون پرتاب کردند. اگر این میزان جرم تنها از یک جهت بیرون ریخته باشد، این پدیده شکل گرفته است. در حقیقت وقوع چنین حالتی مانند موتور موشکی است که طبیعت آن را ساخته است.

ریچر می گوید: " ما انتظار داشتیم که کوتوله های سفید در مرکز این خوشه مستقر باشند، اما اکنون با بررسی های انجام شده نظر ما بر این است که کوتوله های سفید در هنگام تولدشان دچار پس زنی ماده شده اند و این موضوع سبب شده تا آنها با سرعت 3 تا 5 کیلومتر برثانیه، از مرکز به سمت خارج خوشه حرکت کنند."

منبع: nojum.ir

16:37 گرينويچ - يکشنبه 09 دسامبر 2007 - 18 آذر 1386


:13: [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مقامات آژانس فضایی آمریکا، ناسا اعلام کرده اند که پرتاب فضاپیمای آتلانتیس که قرار بود امروز یکشنبه 9 دسامبر، صورت بگیرد تا ماه ژانویه به تعویق افتاده است.

این چهارمین باری است که انجام این ماموریت به تعویق می افتد.

دلیل تعویق اخیر این است که مهندسین ناسا متوجه شدند حس گرهای یکی از مخازن سوخت فضاپیما نتوانسته آزمایش های قبل از پرواز را درست انجام دهد و به همین دلیل پرتاب فضاپیمای آتلانتیس به ماه ژانویه موکول شد.

روز گذشته وین هلن، مدیر این ماموریت فضایی گفته بود تمام مسئولین این برنامه، به این نتیجه رسیده اند که شرایط برای پرواز امن و مناسب است.

ماموریت یازده روزه آتلانتیس برای استقرارکلمبوس، اولین آزمایشگاه دائمی فضایی اروپا، در ایستگاه بین المللی فضایی آی.اس.اس است.

حس گرهای سوخت بخشی از سیستم حیاتی فضاپیما هستند که می توانند ارتباط موتورهای اصلی فضاپیما با مخزن سوخت را در صورت خالی شدن مخزن سوخت، نشت سوخت و یا مشکلات تکنیکی، قطع کنند.

در صورتی که این ارتباط قطع نشود احتمال وقوع آتش سوزی و یا انفجار در فضاپیما وجود دارد.

روز پنجشنبه گذشته، زمانی که مخازن فضاپیما برای پرتاب مقرر آن سوخت گیری می شد، دو اندازه گیر مخزن خارجی خالی بودن مخزنرا نشان می دادند درحالی که مخزن حاوی سوخت بود.

با این همه روز شنبه مقامات مربوط تصمیم گرفتند تنها در صورتی فضاپیما را پرتاب کنند که هر چهار درجه درست کار کند.

هدف اصلی این ماموریت حمل و استقرار آزمایشگاه فضایی اروپا در ایستگاه آی.اس.اس است.

این آزمایشگاه که 21 تن وزن دارد و بیش از یک میلیارد دلار هزینه ساخت آن شده است برای انجام آزمایش هایی طراحی شده که روی زمین و به دلیل قوه جاذبه غیرممکن است.

رسیدن و استقرار این آزمایشگاه به ایستگاه بین المللی فضایی به تلاش های 12 ساله اروپا برای ایجاد اولین آزمایشگاه دائمی خود در فضا پایان خواهد داد.

این پروژه تا کنون چندین بار به تاخیر افتاده که نهایتا منجر به افزایش هزینه اجرای آن شده است.

اولین تاخیر بین سالهای 1996 تا 2000 رخ داد، و دلیل آن تاخیر روسیه در راه اندازی دستگاه اصلی کنترل آی.اس.اس بود.

تاخیر های بعدی در نتیجه نابود شدن فضاپیمای کلمبیا در سال 2003 بود که به قیمت جان 7 فضانورد تمام شد.

ناسا، سه سال و نیم و بیش از یک میلیارد دلار را صرف پرواز دوباره این فضاپیما در سال 2005 کرد.

آزمایشگاه کلمبوس دومین آزمایشگاهی خواهد بود که به این ایستگاه فضایی افزوده می شود.

آزمایشگاه پیشین "دستینی" نام دارد که متعلق به ناساست و در سال 2001 کار خود را آغاز کرده است.

آزمایشگاه سوم آزمایشگاه کیبو، متعلق به ژاپن است که قرار است سال آینده به این ایستگاه افزوده شود با این همه به دلیل بزرگی این آزمایشگاه، فضاپیمای حامل باید سه بار به این ایستگاه پرواز کند.

منبع: بی بی سی فارسی

دانشمندان به تازگی دریافته‌اند كه منظومه شمسی ما باضربه‌های میدان مغناطیسی بین ستاره‌یی از اعماق فضا دچار فرورفتگی و قرشدگی شدهاست.
این اطلاعات به وسیله فضاپیمای «وویجر» آژانس فضانوردی آمریكا (ناسا) درطول سفر ۳۰ ساله‌اش به لبه منظومه شمسی به دست آمده است.
ادوارد استون، دانشمندماموریت «وویجر»(VOYAGER) در موسسه فن‌آوری كالیفرنیا در این زمینه گفت: محققان تامدت زیادی تصور می‌كردند كه منظومه شمسی خمیده شده اما هرگز تاكنون به مدارك علمیمستقیم و صریح در این زمینه دست نیافته بودند.
به گفته این دانشمندان، فضاپیمای«وویجر - ۲» وارد تكان پایانی شد كه تقریبا یك میلیارد مایل در نیمكره جنوبیهلیوسفر منظومه شمسی از «وویجر - ۱» پیشتر رفته است.
تكانی پایانی یك منطقهمتلاطم فراتر از مدار پلوتون است؛ جایی كه بادهای خورشیدی نشات گرفته از خورشید بهمیزان قابل توجهی به دلیل برخورد با گاز رقیق فضای بین ستاره‌یی آراممی‌شوند.

خبرگزارى ايسنا
منبع آفتاب

تکراری.......

04:18 گرينويچ - سه شنبه 18 دسامبر 2007 - 27 آذر 1386

کشف یک کهکشان ویرانگر در فضای دوردست [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ستاره شناسان آمریکایی می گویند برخورد بی نهایت شدید یک کهکشان دارای "سیاه چاله" عظیم با کهکشان کوچک تر دیگری را رصد کرده اند.

هرچند برخورد کهکشان ها در فضا حادثه ای تازه ای نیست، این اولین باری است که ستاره شناسان در آژانس فضایی آمریکا (ناسا) چنین رخداد کیهانی شدید و پر تلاطمی را رصد می کنند.

رشته ذرات متصاعد از "سیاه چاله" کهکشان بزرگ تر به حدی پرقدرت گزارش شده که به گفته کارشناسان ناسا، می تواند هرگونه حیات را در سیارات کهکشان کوچک تر نابود کند و حتی ستارگان جدیدی را بوجود آورد.

جزئیات این واقعه به زودی در نشریه "اختر فیزیکی" منتشر خواهد شد.

ناسا تصاویر این حادثه کیهانی را از طریق تلسکوپ های متعددی از جمله تلسکوپ های فضایی اسپیتزر و هابل ثبت کرده است.

این حادثه در منظومه ای بنام علمی 3C321 رخ داده است.

این منظومه حدود 1.4 میلیارد سال نوری از کره زمین فاصله دارد و کهکشان های آن نسبتا به هم نزدیک هستند.

آن طور که ناسا گزارش داده، دو کهکشان یاد شده در حال ادغام شدن هستند.

اکثر کهکشان ها از جمله کهکشان راه شیری که کره زمین در آن واقع است، ناحیه ای بنام "سیاه چاله " که از آن جریانی از ذرات پرقدرت متصاعد می شود.

در این حادثه، دانشمندان ناسا کهکشکان بزرگ تر را "ستارگان مرده" نام نهاده اند.

این کهکشان رشته ذرات با انرژی بالایی که حاوی اشعه ایکس و گاما هستند را به سمت کهکشان مجاور خود فرستاده است.

برخی از دانشمندان ناسا معتقدند که تصادم کهکشان "ستارگان مرده" می تواند منشأ حیات در کهشکان های مجاور آن باشد.

اما در عین حال، گفته می شود که جریان ذرات "سیاه چاله" این کهکشان که با سرعت نور حرکت می کند، می تواند اثر فاجعه باری برای سیاره های دیگر داشته باشد.

منبع: بی بی سی فارسی:10:

00:47 گرينويچ - پنج شنبه 20 دسامبر 2007 - 29 آذر 1386

پل رینکون
گزارشگر علمی سایت خبری بی بی سی
'یک یخچال فعال' در مریخ کشف شد
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

برای نخستین بار یخچالی طبیعی که احتمالا فعال است بر مریخ کشف شده است. این پدیده در تصاویر فضاپیمای اروپایی "مریخ اکسپرس" مشاهده شده است.

یخچال های کهن، که قدمت بسیاری از آنها به میلیون ها سال می رسد، قبلا بر سیاره سرخ رؤیت شده بود، اما قدمت تشکیل این یخچال ممکن است از چند ده هزار سال تجاوز نکند.

این یخچال جوان در ناحیه موسوم به "دوتورانیلوس منسا" در فاصله میان ارتفاعات پرفراز و نشیب جنوب مریخ و نواحی پست و مسطح شمالی آن رؤیت شده است.

دکتر گرهارد نیوکِم، محقق دانشگاه آزاد برلین آلمان و دانشمند ارشد دوربین "اچ آر اس سی" فضاپیما به بی بی سی گفت: "اگر این تصویری از زمین بود، فورا می گفتم که 'یخچال' است."

"ما هنوز موفق نشده ایم که نشانه طیفی (نوری) آب را ببینیم. اما در ماه های آینده بر فراز آن پرواز خواهیم کرد و اندازه گیری هایی انجام خواهیم داد. در لبه های یخچال می توانیم تیزی های سفید رنگی ببینیم که فقط می تواند یخ های تازه شکل گرفته باشد."

این پدیده در مکان های خیلی کمی از سیاره سرخ پیدا می شود زیرا تا یخ در معرض محیط مریخ قرار گرفت، تصعید می شود - یعنی از حالت جامد مستقیما به گاز بدل می شود.

سیل

دکتر نیوکم تخمین می زند که آب در "دوتورانیلوس منسا" از 10 تا 100 هزار سال پیش به سطح آمده باشد.

وی گفت: "این بدان معنی است که این اکنون یک یخچال فعال است. این منحصر به فرد است و احتمالا یخچال های بیشتری هم وجود دارد."

دکتر نیوکم توضیح می دهد که آب پس از به سطح آمدن یخ بست و یخچال تشکیل شد.

با این حال همه پژوهشگران این برداشت از حوادث را نپذیرفته اند. برخی معتقدند که بارش برف می تواند عامل تشکیل یخچال بر مریخ باشد، همانطور که روی زمین چنین اتفاقی می افتد.

اما گرهارد نیوکِم فکر می کند بارش در مریخ کمتر از آن است که بتواند عامل پیدایش این یخچال باشد.

نشانه های مربوط به یخچال ها قبلا در آتشفشان "المپوس مانس" رؤیت شده بود. اما تصور می شود قدمت آنها حدود 4 میلیون سال باشد.

دکتر نیوکم گفت نشانه های یخچال های طبیعی می تواند بهترین نقطه برای فرود کاوشگرهای روبوتیک برای جستجوی شواهد حیات باشد.

اگر میکروب ها در اعماق مریخ دوام بیاورند، امکان انتقال آنها به سطح به وسیله آبی که از اعماق فوران می کند هست.

ماه پیش آژانس فضایی اروپا پنج هزارمین گردش "مریخ اکسپرس" در مدار سیاره سرخ را جشن گرفت.

این فضاپیما در روز 25 دسامبر 2003 وارد مدار مریخ شد و از آن زمان مشغول عکسبرداری و مطالعه همسایه زمین بوده است.

منبع: بی بی سی فارسی:10:

اخترشناسان آمريكايي از روي اطلاعات به دست آمده از كاوشگر «كاسيني» موفق به كشف كوههايي در «تيتان» - بزرگترين قمر سياره كيوان - شدند.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، تيمي از دانشمندان دانشگاه بريگهام يانگ در آمريكا با كمك تصاوير دستگاه‌هاي راداري كاوشگر «كاسيني» توانستند كوه‌هاي روي تيتان را شناسايي كنند و مورد بررسي قرار دهند.
اين دانشمندان با همكاري تيم رادار كاسيني، اين كوهها را شناسايي كرده اند.
نتايج اين تحقيقات نشان مي دهد كه بيشتر كوههاي تيتان از يخ تشكيل شده اند و متوسط ارتفاع آنها از دامنه تا قله حدود 2000 متر است.
به گفته اين دانشمندان، بدون تجهيزات كاسيني امكان كشف اين كوهها در سطح تيتان امكانپذير نبود.
اين يافته‌ها در مجله نجوم ايكاروس به چاپ رسيده است.

منبع خبر : ايسنا

مطابق مقاله ايي كه در روز چهارشنبه در روزنامه انگليسي "ني چر" چاپ شد.تولد ماه و زمين 62 ميليون سال پس شكل گيري منظومه شمسي كه در 4.567 مليون سال قبل به وقوع پيوست آغاز شد.


تعيين 62 ميليون بهترين تخمين ممكن بين 52 الي 152 ميليون سال كه برپايه اندازه گيري ايزوتوپ هاي تنگستن در فلزات ماه صورت گرفته است، مي باشد. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] تئوري برتر براي منشاء شكل گيري ماه اين است كه پس از برخورد جرمي به اندازه مريخ با زمين موجب جدا شدن جرمي از سنگ هاي گداخته از زمين شده است كه بعدها به صورت ماه در مدار گرانش زمين به دام افتاده است. اين مطالعات توسط مدرسه عالي "تكنولوژي هاي مشترك "در زوريخ سويس صورت گرفته است.


منبع: پارس اسکای

ستاره شناسان ناسا در حال تعقیب سیارکی هستند که در اوایل سال جدید میلادی احتمالا" با سیاره مریخ برخورد خواهد کرد.

ستاره شناسان ناسا در حال تعقیب سیارکی هستند که در اوایل سال جدید میلادی احتمالا" با سیاره مریخ برخورد خواهد کرد.این سیارک با نام 2007 WD5با قطر حدود 55 متر در سی ام ژانویه 2008 در فاصله 30000 مایلی مریخ خواهد بود.البته بدلیل عدم قطعیت در پارامترهای مداری سیارک احتمال برخورد 1 به 75 می باشد.در تاریخ 25 دسامبر این سیارک مابین مریخ و زمین بوده وبا سرعت 27900مایل در ساعت در حال نزدیک شدن به مریخ است.مکان برخورد احتمالا" در نیمکره شمالی سیاره خواهد بود جاییکه مریخ نورد فرصت قرار دارد.
بنابه گفته استیو چسلی ازدانشمندان مرکزJPL چنین حوادثی احتمالا" هر1000 سال یکبار برای مریخ رخ می دهند.سرعت برخورد قطعه سنگ با مریخ در حدود 30000 مایل در ساعت بوده ومی تواند حفره ای با قطربیش از 700 متر ایجاد کند.
این برخورد می تواند به اندازه یک بمب سه مگاتنی انرژی آزاد کند.حادثه ای مشابه این در سال 1908 برای زمین رخ داد حادثه ای که در منطقه تونگاسکا در سیبری رخ داد .این سیارک 50 متری قبل از برخورد با سطح زمین توسط اتمسفر تکه تکه شد ونتوانست حفره ای ایجاد کند البته انفجار هوایی آن منطقه بزرگی از یک جنگل را نابود کرد.از جاییکه اتمسفر مریخ از اتمسفر زمین رقیق تر است چنین سنگی در مریخ می تواند خود را به سطح برساند وایجاد حفره کند. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این سیارک در 20 نوامبر 2007 کشف شد وبدلیل اینکه مدار آن به زمین نزدیک بود مورد توجه کارشناسان قرار گرفت محاسبات بعدی مشخص کرد که خطری زمین راتهدید نمی کند اما میتوانست خطری برای مریخ به حساب بیاید.
از آنجاییکه زمان کمی از کشف آن می گذرد دانشمندان چند هفته ای احتیاج دارند تا بتوانند مدار آن رابطور دقیقتر مشخص کرده وبرخورد یا عدم برخورد با مریخ رااعلام کنند.
در همین روزهایی که منتظر این سیارک هستیم سیارکی بزرگتر با نام 2007 TU24 با قطر 400 متر از فاصله 1.4 برابر فاصله زمین تاماه از کنار زمین عبور خواهد کردکه البته احتمال برخورد با زمین را ندارد.درزمان نزدیک شدن این سیارک حتی با تلسکوپهای آماتوری مانند ستاره ای از قدر10 درمیان صورت فلکی ذات الکرسی دیده خواهد شد.خود را برای عکاسی از آن آماده کنید.

منبع : parssky

واشنگتن 27 دسامبر :دانشمندان برای اولین قادر به مشاهده نورهای مرئی شدند که از جو سیاره ایی در خارج منظومه شمسی به فضا پراکنده می شود.

این سیاره در مداری به دور ستاره کوتوله HD189733 در صورت فلکی ثعلب(روباه) در حال چرخش می باشد . این ستاره در فاصله 60 سال نوری از زمین واقع است.
این سیاره که HD189733bنامیده شده است دوسال قبل به وسیله طیف بینی داپلر کشف شد. فاصله بین این سیاره و ستاره مادر به قدری کم است که جو آن توسط گرما حاصل از ستاره منبسط شده است.
دانشمندان برای مشاهده نورهای مرئی پراکنده شده توسط این ستاره روشی همانند ----- عینک های آفتابی پولارويد که نور زیاد خورشید را منعکس میکند استفاده کردند.آن هابااستفادها از این روش توانستند نورقطبیده شده که از سیاره منکعس می شود را از ستاره مادر تفکیک کنند. در نتیجه دانشمندان توانستند میزان انبساط جو این ستاره را اندازه گیری کنند. آنها همچنین توانستند میسر حرکت سیاره را به صورت مستقیم ردیابی کنند. شاهکاری که از طریق غیر مستقیم تقریبا غیر ممکن است.
این تیم بین المللی که توسط پروفسور "سوتلنا بوردایوجنا" در انجمن علمی نجوم زوریخ سویس رهبری میشود از یک تلسکوب 60 سانتی متری( KVA) برای اندازه گیری قطبیدگی سیاره و ستاره مادر استفاده کردند . این تیم همچنین کشف کردند که بیشترین میزان قطبیدگی زمانی است که نیمی از سطح سیاره توسط ستاره مادر روشن می شود که از سطح زمین نیز قابل مشاهده است. این رویداد همانند تربیع اول و ثانی ماه دو بار در هر چرخش ستاره رخ میدهد. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
قطبیدگی نشان می دهد که پراکندگی اتمسفر در نقاطی که در معرض خورشید قرار ندارند نسبتا بیشتر از سایر نقاط است که به احتمال بسیار زیاد شامل ذرات بسیار کوچکتر نیم میکرون همانند اتم ها مولکول ها و ذرات گرد غبار و شاید بخار آب باشد که اخیرا بر وجود آن در اتمسفر پیشنهاد شده است. دانشمندان همچنین برای اولین بار موفق شدند که موقعیت سیاره و همچنین مدار گردش آن را به دور ستاره مادر در آسمان بدست آورند.

منبع: parssky

یک یخچال فعال در مریخ کشف شد
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تیزی های سفید رنگ می تواند نشانه یخی باشد که تازه شکل گرفته
برای نخستین بار یخچالی طبیعی که احتمالا فعال است بر مریخ کشف شده است. این پدیده در تصاویر فضاپیمای اروپایی "مریخ اکسپرس" مشاهده شده است.
یخچال های کهن، که قدمت بسیاری از آنها به میلیون ها سال می رسد، قبلا بر سیاره سرخ رؤیت شده بود، اما قدمت تشکیل این یخچال ممکن است از چند ده هزار سال تجاوز نکند.
این یخچال جوان در ناحیه موسوم به "دوتورانیلوس منسا" در فاصله میان ارتفاعات پرفراز و نشیب جنوب مریخ و نواحی پست و مسطح شمالی آن رؤیت شده است.
دکتر گرهارد نیوکِم، محقق دانشگاه آزاد برلین آلمان و دانشمند ارشد دوربین "اچ آر اس سی" فضاپیما به بی بی سی گفت: "اگر این تصویری از زمین بود، فورا می گفتم که 'یخچال' است."
"ما هنوز موفق نشده ایم که نشانه طیفی (نوری) آب را ببینیم. اما در ماه های آینده بر فراز آن پرواز خواهیم کرد و اندازه گیری هایی انجام خواهیم داد. در لبه های یخچال می توانیم تیزی های سفید رنگی ببینیم که فقط می تواند یخ های تازه شکل گرفته باشد."
این پدیده در مکان های خیلی کمی از سیاره سرخ پیدا می شود زیرا تا یخ در معرض محیط مریخ قرار گرفت، تصعید می شود - یعنی از حالت جامد مستقیما به گاز بدل می شود.
سیل
دکتر نیوکم تخمین می زند که آب در "دوتورانیلوس منسا" از 10 تا 100 هزار سال پیش به سطح آمده باشد.
وی گفت: "این بدان معنی است که این اکنون یک یخچال فعال است. این منحصر به فرد است و احتمالا یخچال های بیشتری هم وجود دارد."
دکتر نیوکم توضیح می دهد که آب پس از به سطح آمدن یخ بست و یخچال تشکیل شد.
با این حال همه پژوهشگران این برداشت از حوادث را نپذیرفته اند. برخی معتقدند که بارش برف می تواند عامل تشکیل یخچال بر مریخ باشد، همانطور که روی زمین چنین اتفاقی می افتد.
اما گرهارد نیوکِم فکر می کند بارش در مریخ کمتر از آن است که بتواند عامل پیدایش این یخچال باشد.
نشانه های مربوط به یخچال ها قبلا در آتشفشان "المپوس مانس" رؤیت شده بود. اما تصور می شود قدمت آنها حدود 4 میلیون سال باشد.
دکتر نیوکم گفت نشانه های یخچال های طبیعی می تواند بهترین نقطه برای فرود کاوشگرهای روبوتیک برای جستجوی شواهد حیات باشد.
اگر میکروب ها در اعماق مریخ دوام بیاورند، امکان انتقال آنها به سطح به وسیله آبی که از اعماق فوران می کند هست.
ماه پیش آژانس فضایی اروپا پنج هزارمین گردش "مریخ اکسپرس" در مدار سیاره سرخ را جشن گرفت.
این فضاپیما در روز 25 دسامبر 2003 وارد مدار مریخ شد و از آن زمان مشغول عکسبرداری و مطالعه همسایه زمین بوده است

تحقيقات جديد نشان مي دهند كه سرعت چرخش سياهچاله ها از مرز هاي پيش بيني شده در فرضيه نسبيت فراتر مي رود.



ممكن است اين هيولاهاي آسماني با سرعت بسيار بالا چرخش كنند به گونه اي كه اين سرعت به حداكثر ميزان در نظر گرفته شده در فرضيه نسبيت انيشتين نزديك شده باشد. اين يافته ها نتيجه رصد هاي نه كهكشان غول آسا با استفاده از تلسكوپ پرتو ايكس چاندرا سازمان ناسا هستند. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اين يافته پيشنهاد مي كنند كه اين چاه هاي گرانشي غول آسا در هر روز يك دور كامل مي چرخند. ممكن است اين چرخش زياد سريع به نظر نرسد اما اين ميزان سرعت براي چنين اجرامي با اين اندازه بسيار سريع است. يكي از پژوهشگراني كه در اين تحقيق شركت دارد مي گويد" چرخش سياهچاله ها كليد معما هاي علم اختر فيزيك را در اختيار دارد. اين چرخش ها مي توانند چگونگي تولد سياهچاله ها ، رشد آنها و همچنين چگونگي عملكرد انفجارهاي پرتو گاما را روشن كنند."

يك سياهچاله كه با سرعت زياد مي چرخد فضا را نيز به چرخش در مي آورد. اين تاثير ، زمانيكه با گاز در حال جريان به سوي سياهچاله مي پيوندد ميدان مغناطيسي را ايجاد مي كند كه مقدار بسيار زيادي از گاز را بصورت يك فوران پرسرعت و پر انرژي از مجاورت سياهچاله به اطراف پرتاب مي كند. مقدار انرژي كه اين فورانها در هر ثانيه آزاد مي كنند پنجاه برابر انرژي است كه خورشيد ما در يك سال بصورت پرتو آزاد مي كند. سياهچاله ها حتي با فشرده ساختن شكل گيري ستاره ها در رشد كهكشانها تاثير مي گذراند.

سرپرست اين گروه از پژوهشگران مي گويد" چرخش سياهچاله ها بين نود درصد تا صد درصد از حداكثر ميزان مجاز در فرضيه نسبيت است. اين بدان معني است كه بزرگترين سياهچاله هاي موجود در مركز كهكشانهاي غول آسا با چرخشهاي بزرگ مرتبط هستند".

ضد ماده كه به محض تماس با ماده آن را نابود مي سازد پديده نادري در كيهان بنظر مي رسد. براي چندين دهه دانشمندان سرنخ هائي از وجود يك ابر بسيار بزرگ ضد ماده كه در فضا سرگردان بود در دست داشتند اما نمي دانستند كه اين ابر از كجا منشا مي گيرد.

اكنون منبع اسرار آميز اين ابر ضد ماده كشف شده است: ستاره هائي كه توسط سياهچاله ها و ستاره هاي نوتروني متلاشي مي شوند.

در حاليكه سامانه هاي پيش رانش از سوخت ضد ماده تا اين زمان فقط موضوعاتي در حد داستانهاي علمي تخيلي هستند اما ضد ماده بسيار واقعي است.


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ضد ماده چيست؟

تمامي ذرات اوليه ، ماننده پروتونها و الكترونها ، قرينه هائي از ضد ماده از جرم مشابه اما بار متضاد دارند. براي مثال ، ضد ماده مخالف يك الكترون كه پوزيترون ناميده مي شود داراي بار مثبت است.

زمانيكه يك ذره با ضد ذره خود برخورد مي كند يكديگر را نابود مي كنند و طي اين فرايند يك انفجار انرژي مانند پرتوهاي گاما آزاد مي گردد. در سال 1978 ، تجهيزات رديابي پرتوهاي گاما كه با استفاده از بالون به آسمان فرستاده شدند يك نوع پرتو گاما را ردگيري كردند كه از فضا منشا مي گرفت. بنظر مي رسيد كه برخورد الكترونها با پوزيترونها باعث انتشار اين پرتو مي شد و اين بدان معني بود كه در فضا ضد ماده وجود داشت.

ظاهرا اين پرتوهاي گاما از يك ابر ضد ماده كه حدود صد هزار سال نوري پهنا داشته و هسته كهكشان راه شيري را احاطه كرده بود منتشر مي شده است. اين ابر غول آسا با پرتوهاي گاما و انرژي برابر صد هزار خورشيد مي درخشد.

اينكه دقيقا چه عاملي باعث ايجاد ضد ماده مي شد براي چندين دهه يك راز باقي مانده بود. ستارهاي در حال انفجار و ماده تاريك از جمله مظنونين بودند.

اكنون ، يك گروه تحقيقاتي بين المللي با چهار سال مطالعه داده هاي ماهواره بين المللي آزمايشگاه اخترفيزيك پرتو گاما از آژانس فضائي اروپا مظنونين اصلي را به دقت تعيين كرده است. اين يافته هاي جديد پيشنهاد مي كنند كه اين پوزيترونها اساسا از ستاره هائي كه توسط سياهچاله ها بلعيده مي شوند و همچنين ستاره هاي نوتروني توليد مي شوند.

زمانيكه يك سياهچاله يا يك ستاره نوتروني يك ستاره را نابود مي كنند مقادير عظيمي پرتو آزاد مي شود. دانشمندان بر اين باورند كه وقتي الكترونها و پوزيترونها در زمان نابود شدن پرتوهاي گاما "آشكار گر" را منتشر مي كنند ، اين پرتوهاي گاما نيز مي توانند با تركيب شدن ، الكترون و پوزيترون توليد كنند تا مكانيسم ايجاد ابر ضد ماده را فراهم نمايند.

بر اساس محاسبه پژوهشگران يك ستاره نسبتا عادي كه توسط سياهچاله يا ستاره نوتروني متلاشي مي شود قادر است صد هزار بيليون بيليون بيليون بيليون پوزيترون (عدد يك با چهل و يك صفر) در ثانيه توليد كند.

يافته هاي پژوهشگران در نسخه دهم ماه ژانويه 2008 مجله Nature به چاپ رسيده است.

چين براي پرتاب فضاپيماي سرنشين دار آماده مي‌شود
چين باآموزش چهارده فضانورد شامل سه فضانوردي كه پيشتربه فضا رفته‌اند، خود را براي ماموريت جديد فضايي و پرتاب سفينه سرنشين دار آماده مي‌كند.
چين روز پنجشنبه گزارش كرد: سه نفر از افرادي كه قبلا با دو فضاپيما به فضا فرستاده شده‌اند،به‌همراه يازده فضانورد ديگر درحال گذراندن دوره‌هاي آزمايشي هستند. اين گزارش مي‌افزايد:فضانوردان " شن جو - ‪ " ۷‬كه تا پايان امسال ميلادي پرتاب مي‌شود ، براي اولين بار در فضا پياده روي خواهند كرد و اين برنامه به صورت زنده پخش خواهد شد. " پانگ جيهائو"محقق آكادمي علوم فضايي چين دراين‌باره گفت: فضانوردان خارج ازكپسول فضايي كارخواهند كرد و فعاليت‌هايي چون نصب تجهيزات را انجام خواهند داد. چين اولين فضاپيماي بدون سرنشين خود را نوامبر سال ‪ ۱۹۹۹‬به فضا پرتاب كرد و به‌دنبال آن نخستين فضاپيماي سرنشين دار در سال ‪ ۲۰۰۳‬ميلادي را با يك فضانورد به آسمان فرستاد و سومين كشور جهان پس از روسيه و آمريكاست كه به چنين دستاورد علمي دست يافته است.
چين همچنين سال‌گذشته ميلادي براي نخستين بارماهواره ماه را با يك فروند راكت " لانگ مارچ " ساخت داخل به فضا پرتاب كرد و اولين گام در برنامه يك دهه‌اي خود براي اكتشاف ماه را با موفقيت برداشت.


منبع : آسمان پارس

شركت «اديسه مون» به رياست پژوهشگر ايراني، دكتر رامين خادم يك گام ديگر به عنوان اولين تيم خصوصي كه مايل به اكتشافات در كره ماه و كسب جايزه 30 ميليون دلاري ايكس پرايز لاونار گوگل پيش رفت.

به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، مدتي قبل شركت گوگل و موسسه ايكس پرايز براي افرادي كه موفق شوند تا 31 دسامبر 2012 يك كاوشگر را روي ماه فرود آورده و با استفاده از آن از حداقل 500 متر حركت كرده و تصاوير و فيلمهايي را در حجم يك گيگابايت به زمين ارسال كنند، جايزه 30 ميليون دلاري در نظر گرفته اند.

رامين خادم، پژوهشگر و رئيس ايراني شركت اديسه مون و موسس شركت اينمارست در گفت و گو با خبرگزاري فرانسه در نشستي در كاليفرنيا گفت: مردم واقعا از شكل واقعي ماه آگاهي و اطلاعات كاملي ندارند. وي از ماه به عنوان هشتمين قاره ياد كرد و گفت: بايد مسوولانه ماه را كشف كنيم و ما مي خواهيم برنده جايزه گوگل باشيم. بنابر اعلام گوگل و موسسه ايكس پرايز لونار، جايزه 30 ميليون دلاري تا سال 2012 معتبر است و پس از آن اين مبلغ به 25 ميليون دلار كاهش يافته و از سال 2014 به بعد و در صورتيكه كه هيچ مدل مناسبي ارايه نشود، اين جايزه لغو خواهد شد.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

منبع: آسمان پارس

كشور ژاپن كه باوجود پيشرفت در فن‌آوري‌هاي نوين در بخش‌هاي مختلف، تاكنون علاقه فراواني براي سفر به فضا نشان نمي‌داد، هم اينك تصميم گرفته است كه درهاي خود را به سوي فضا بيكران باز كند.

دولت ژاپن درهمين راستا قرار است در سال‌جاري ميلادي نخستين‌ايستگاه فضايي سرنشين‌دار خود را در فضا آغاز كند.
نام اين ايستگاه فضايي به‌زبان ژاپني "كيبو" است كه‌معناي آن "اميد" بوده و به نظر مي‌رسد با هدف بازكردن درهاي ناشناخته آسمان بيكران نامگذاري شده است.
"اريكو سومادا" يكي از مسوولين بخش‌اطلاع رساني آژانس‌اكتشافات هوايي ژاپن (جاكسا) روز دوشنبه به خبرنگار ايرنا گفت: كار ساخت ايستگاه فضايي ژاپن قرار است در سه مرحله انجام گيرد.
سومادا افزود: ايستگاه فضايي كيبو در ارتفاع ‪۴۰۰كيلومتري از سطح كره زمين و در محوطه ايستگاه فضايي بين‌المللي "آي.اس.اس" ساخته مي‌شود.
براي اداره ايستگاه بين‌المللي فضايي "آي.اس.اس"، ‪۱۵كشور جهان ، همچون آمريكا، روسيه، كانادا، و كشورهاي اروپايي همكاري دارند.
ايستگاه فضايي ژاپن در دو بخش جداگانه ساخته خواهد شد كه يك بخش آن در داخل اتاقي در درون ايستگاه و بخش ديگر در فضاي بيروني‌ايستگاه قرار دارد.
بخش دروني ايستگاه فضايي ژاپن حدود ‪۱۱متر درازا و بيش‌از چهار متر پهنا دارد كه مساحت‌آن تقريبا همانند يك اتوبوس بزرگ بوده و حداكثر تا چهار نفر مي‌توانند در آن كار و اقامت كنند.
دراين بخش براي‌انجام آزمايشات فضايي، انواع دستگاه‌هاي پژوهشي نصب مي‌شود و بخش بيروني‌اين‌ايستگاه فضايي نيز كه‌از يك راهرو تشكيل مي‌شود، ويژه انجام آزمايش در فضاي باز كيهاني است و در آن بازوهاي روباتي به درازاي ‪۱۰متر كار گذاشته خواهد شد.
ايستگاه فضايي ژاپن از حدود دو ميليون قطعه تشكيل مي‌شود كه‌در مقايسه با موشك ملي "اچ.‪.۲اي" ژاپن كه از ‪۳۰۰هزار قطعه تشكيل مي‌شود ، بسيار بزرگتر است.
آژانس اكتشافات فضايي ژاپن(جاكسا) در نخستين گام براي ساخت اين ايستگاه فضايي قرار است ، در طول زمستان جاري "تاكائو دويي" يكي از فضانوردان اين كشور را به‌همراه بخشي‌از تاسيسات دروني ايستگاه فضايي كيبو و بااستفاده از فضا پيماي "اندور" به ايستگاه بين‌المللي فضايي (آي.اس.اس) اعزام كند.
"آكي‌هيكو هوشيده"ديگر فضانورد ژاپني نيز قرار است بهار آينده بخش ديگري از تاسيسات داخلي ايستگاه فضايي ژاپن را توسط فضاپيماي "ديسكاوري" به ايستگاه بين‌المللي فضايي منتقل كند.
در صورتي‌كه اين دوگام نخست براي ساخت ايستگاه فضايي ژاپن با موفقيت پيش رود، "كويچي واكادتا" ديگر فضانورد ژاپني براي يك اقامت بلند مدت سه ماهه براي ساخت راهروي واقع در بخش بيروني ايستگاه فضايي كيبو به ايستگاه بين- المللي فضايي "آي.اس.اس" اعزام مي‌شود.
سومادا گفت: هنوز زمان انجام ماموريت واكاتا به صورت دقيق برنامه ريزي نشده است، اما اين احتمال وجود دارد كه در پاييز آينده اين ماموريت انجام شود.
به‌گفته اين مسوول آژانس اكتشافات فضايي ژاپن، براي برنامه ساخت ايستگاه فضايي كيبو تاكنون حدود ‪۶۸۰ميليارد ين سرمايه‌گذاري شده است.
يك اتاق كنترل در مركز فضايي تسوكوبا در شمال شرقي توكيو با ‪۵۰پرسنل به طور شيفتي بااستفاده از دستگاه نمايشگر و رايانه، كار ديدباني ايستگاه فضايي كيبو را به صورت شبانه روزي بر عهده خواهند داشت.
در ايستگاه فضايي ژاپن قرار است آزمايشاتي كه بر روي زمين نمي‌توان به آساني انجام داد در محيط فضايي كه در آن هوا وجود ندارد، انجام شود.
آزمايش بر روي نيمه هاديها براي توليد مواد جديد،كشت سلول در محيط بدون ويروس و باكتري براي پيشبرد فن آوريهاي پزشكي ، ديدباني خورشيد و ستارگان و اندازه‌گيري سطح لايه اوزان موجود در اطراف كره زمين از نمونه پژوهشهايي اعلام شده كه قرار است در ايستگاه فضايي كيبو انجام شود.
آژانس فضايي ژاپن درصدد است تا در سال ‪۲۰۱۰ميلادي زمينه به بهره برداري رساندن عملي از ايستگاه فضايي كيبو كه از حدود ‪۲۰سال پيش برنامه ريزي آن را آغاز كرده، فراهم كند.
براي ژاپني‌ها مهمترين اصل براي ساخت ايستگاه فضايي كيبو كه سرنشين‌دار مي‌باشد، ايمن بودن آن‌از خطر است كه براي آنها اعتبار جهاني در بخش فضايي نيز به دنبال خواهد داشت.
پيش بيني مي‌شود،از اين تاسيسات ايستگاه فضايي كيبو، حدود ‪۱۰سال در فضا استفاده شود.
منبع خبر : ايرنا
برگرفته از [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

روسیه بدنبال آب در مشتری !

يك مقام ارشد روسيه گفت: اين كشور قصد دارد به ماموريت كاوش قمر مشتري موسوم به «اروپا» در جستجوي اشكال ساده حيات، به اروپايي‌ها بپيوندد.

به گزارش خبرگزاري فرانسه، «لو زليوني» رييس موسسه تحقيقات فضايي روسيه افزود: پروژه‌اكتشاف سياره عظيم و گازي مشتري مي‌تواند به زودي در برنامه آژانس فضايي اروپا براي سال ‪۲۰۱۵تا ‪۲۰۲۵قرار گيرد.
به‌گفته وي، كار اصلي دراين برنامه، اكتشاف قمر اروپاست كه يك اقيانوس آب مايع در زير لايه‌اي از يخ ضخيم آن، شناسايي شده است.
روسيه قصد دارد در اين برنامه شركت كند. اين برنامه به خاطر تلاش "پي‌ير سيمون لپليس" فضانورد فرانسوي كه پيشنهاد فرود فضاپيمايي را بر روي يكي از شكاف‌هاي پوسته يخي اروپا ارائه كرده، "لپليس" نام‌گذاري شده است.
فضاپيما با فرود بر روي اين قمر مي‌تواند مقداري از يخ را آب كند و در آن به دنبال حيات بگردد.
زليوني گفت: هر جا كه اقيانوس وجود داشته باشد، حيات نيز وجود دارد.
از اين چشم‌انداز، پس از مريخ، قمر اروپا محتمل‌ترين مكاني در منظومه شمسي است كه امكان وجود حيات در آن هست.
روسيه به آرامي در حال احياي برنامه‌هاي تحقيقات فضايي خود است. تمامي اين برنامه‌هاپس از فروپاشي اتحاد جماهيرشوروي سابق در سال ‪۱۹۹۱متوقف شده بود. مسكو بعنوان بخشي از اين احيا با آژانس فضايي اروپا همكاري نزديكي برقرار كرده است.
مسكو اكتبر گذشته توافقنامه‌اي را با آمريكا به‌منظور فراهم‌آوري تجهيزات براي ناسا در تلاش براي اكتشاف ماه و مريخ درجستجوي آب، منعقد كرد.
منبع : IRNA

اوج گیری فعالیت خورشیدی :

جديدترين چرخه يازده‌ساله خورشيدي كه انتظار مي‌رود پنج سال ديگر به اوج فعاليت خود برسد، اوايل اين هفته نخستين نشانه‌هاي خود را بروز داد.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، فعاليت‌هاي خورشيد هر يازده سال به حداكثر مي‌رسد كه ظهور لكه‌هاي خورشيدي متعدد از نشانه‌هاي آن است.
فوران‌ها و توفان‌هاي خورشيدي در اين دوره به شديدترين حالت ظاهر مي‌شوند و شرايطي نسبتا خطرناك را براي بسياري از كارهاي روزمره و به خصوص مرتبط با فن‌آوري‌هاي فضايي در سراسر جهان پديد مي‌آورند.
داگلاس بيسكر، خورشيدشناس مركز پيش‌بيني‌هاي رويدادهاي فضايي در ايالات متحده (NOAA) با اشاره به ظهور نخستين نشانه چرخه خورشيدي جديد گفت: «اين لكه همانند نخستين نسيم بهاري است كه فرا رسيدن فصل جديدي را نويد مي‌دهد. دراين مورد، اين لكه نخستين نشانه طوفان‌هاي خورشيدي است كه طي چند سال آينده رفته‌رفته افزايش خواهند يافت.»
لكه خورشيدي، منطقه‌اي از سطح خورشيد است كه فعاليت‌هاي مغناطيسي بسيار شديد و سازمان‌يافته‌اي در آن روي مي‌دهد؛ اما دماي سطح آن حدود يك‌هزار درجه سانتي‌گراد از ديگر نواحي خورشيد كم‌تر است و به‌همين دليل، درخشندگي كمتري دارد و تيره‌تر ديده مي‌شود.
انتظار مي‌رود دوره يازده‌ساله جديد خورشيد كه چرخه 24 خورشيدي نام دارد، رفته‌رفته توفان‌ها و لكه‌هاي بيشتري را به ‌نمايش بگذارد كه اوج اين فعاليت‌ها در سال 1391 و 1392 هجري شمسي است. البته توفان‌هاي ويرانگر خورشيدي غيرقابل پيش‌بيني هستند و هر زماني مي‌توانند روي مي‌دهند.
در توفان خورشيدي، موادي با بار الكتريكي فراوان به خارج خورشيد پرتاب مي‌شوند و اگر به زمين برسند، اختلالات مغناطيسي شديدي را پديد مي‌آورند كه مي‌تواند به قطع شبكه‌هاي انتقال برق، اختلال در ارتباطات و بروز مشكلات در ماهواره‌ها و فضاپيماها شود.
به نوشته پارس‌اسكاي، اين توفان‌ها مي‌تواند پرتوهاي خطرناكي را به فضانوردان بتاباند و آنها را دچار مشكل كند و همچنين مي‌تواند ماهواره‌هاي ارتباطي تجاري و سيستم موقعيت‌سنجي جهاني، GPS را از كار بياندازد و به ‌سادگي، بسياري از فعاليت‌هاي روزانه مانند ارتباطات تلفن‌هاي همراه يا دريافت پول از دستگاه‌هاي خودپرداز بانك‌ها را در بسياري از نقاط زمين مختل كند. وابستگي بيش ‌از پيش انسان‌ها به فن‌آوري فضايي چنين دردسرهايي را نيز درپي دارد و اين، اهميت پيش‌بيني رويدادهاي فضايي و بخصوص توفان‌هاي خورشيدي را بيش از پيش نشان مي‌دهد.
بهار امسال، كارشناسان NOAA در كنفرانسي مشترك با كميته بين‌المللي خورشيدشناسان، پيش‌بيني كرده بودند كه چرخه 24 خورشيدي از اواخر اسفند امسال آغاز مي‌شود؛ البته اين پيش‌بيني چندان دقيق نبود و تا شش‌ماه زودتر يا ديرتر خطا داشت؛ اما همه كارشناسان با اين موضوع موافق بودند كه چرخه جديد هرچه زودتر آغاز شود، قدرتمندتر است و بايد منتظر لكه‌هاي بيشتر و طوفان‌هاي بزرگتري بود؛ البته براي قضاوت درمورد قدرت چرخه 24 خورشيدي هنوز خيلي زود است و لكه‌هاي بيشتري را بايد بررسي كرد.
لكه نوظهور جديد، ده هزار و نهصد و هشتاد و يكمين لكه قابل رويتي است كه NOAA از 15 دي‌ماه 1350 تاكنون نامگذاري كرده است.
عرض بسيار بالاي اين لكه كه 27درجه شمالي است و قطبش منفي آن كه به سمت راست نيم‌كره شمالي متمايل است، نشانه‌هاي قاطعي از ظهور چرخه جديد خورشيدي هستند.
نخستين نواحي فعال و لكه‌هاي مربوط به چرخه جديد خورشيدي در عرض‌هاي بسيار زياد ظاهر مي‌شوند، درحالي‌كه نواحي و لكه‌هاي مربوط به چرخه پيشين در نزديكي استواي خورشيد پديدار مي‌شوند.
منبع خبر : ISNA

فضاپيماي مسنجر ناسا از عطارد عكسبرداري مي‌كند

مقامات فضايي آمريكا اعلام كردند يك فضاپيماي ناسا قصد دارد براي نخستين بار بعد از سال ‪ ،۱۹۷۵از فراز ‪ ۲۰۰كيلومتري سياره عطارد (تير) بگذرد.

به گزارش خبرگزاري يونايتدپرس، فضاپيماي "مسنجر ‪ "MESSENGERبا هدف مطالعه سطح، محيط زيست فضايي و تركيبات شيميايي سطح عطارد، روز دوشنبه براي نخستين بار از مقابل اين سياره پرواز مي‌كند. قرار است مسنجر رويهمرفته سه بار از مقابل عطارد پرواز كند.
دوربين‌ها و ديگر تجهيزات مسنجر در طول اين ماموريت، بيش از هزار و ‪۲۰۰تصوير تهيه كرده و رصدهاي ديگري را نيز انجام خواهند داد.
اين فضاپيما نخستين اندازه‌گيري‌هاي از فاصله نزديك را پس از سومين پرواز فضاپيماي مارينر ‪۱۰در ‪۱۶مارس ‪ ،۱۹۷۵صورت خواهد داد.
ناسا اعلام كرد كاوشگر مسنجر طي اين ماموريت، اطلاعات بسيار مهم در مورد جاذبه عطارد را كه براي نگاه داشتن آن در مدار اين سياره لازم است، جمع‌آوري خواهد كرد. قرار است اين سفينه در مارس ‪۲۰۱۱وارد مدار عطارد شود و مدت يكسال مطالعه بي‌سابقه‌اي را در مورد اين سياره به دست آورد.
مسنجر كه در سال ‪۲۰۰۴پرتاب شد بيش از نيمي از راه ‪۷/۸ميليارد كيلومتري خود را طي كرده است.
طرح ساخت و پرتاب سفينه تحقيقاتي جديد آمريكا حدود ‪۴۳۰ميليون دلار هزينه داشته است و دانشمندان اميدوارند ماموريت آن بتواند اطلاعاتي را درباره سياره عطارد در اختيار محققان قرار دهد.
عطارد، به همراه زمين، زهره و مريخ از سياره‌هاي موسوم به كره‌هاي سنگي يا صخره‌اي منظومه شمسي را تشكيل مي‌دهند اما عطارد كمتر از ديگر سياره‌ها مورد بررسي قرار گرفته است.
پرتاب مسنجر نخستين طرح تحقيقات فضايي آمريكا در مورد عطارد در سي سال اخير است. آخرين بار در سال ‪ ،۱۹۷۵آمريكا سفينه مارينر ‪۱۰را به مدار عطارد فرستاد اما اين سفينه توانست تنها از حدود ‪۴۵درصد از سطح اين سياره تصويربرداري كند.

منبع : ايرنا

كشف كهكشانهاي اوليه‌اي كه سرمنشاء كهكشانهاي مشابه راه شيري بوده‌اند

اخترشناسان دانشگاههاي ايالتي روتگرز و پن كهكشانهايي را در مناطق دوردست كيهان كشف كرده‌اند كه كهكشانهاي حلزوني مانند كهكشان راه شيري از آنها پديد آمده‌اند.

به گزارش ايرنا و به نقل از پايگاه اينترنتي فيزورگ ‪ ،physorgنور مشاهده شده اين اجرام قديمي كه برخي از آنها جزو نخستين كهكشانها هستند متعلق به زماني است كه كيهان فقط ‪۲ميليارد سال سن داشته است.
امروزه دانشمندان سن جهان را ‪۱۳/۷ميليارد سال تخمين مي‌زنند از اين رو نور اين كهكشانها براي رسيدن به زمين ‪۱۲ميليارد سال در راه بوده است.
اين كهكشانهاي تازه كشف شده بسيار كوچك هستند و اندازه آنها حدود يك دهم و يك بيستم جرم كهكشان راه شيري است. اين كهكشانها ستارگان بسيار كمتري دارند كه به اندازه يك چلهم ستارگان كهكشان راه شيري است.
اين كهكشانها در رصدهاي انجام شده با تلسكوپ‌هاي زميني، شبيه ستارگان مجزا به نظر مي‌رسيدند. در تصاوير جديدي كه با تلسكوپ فضايي هابل گرفته شده است اين كهكشانها به صورت مناطقي كه تشكيل ستارگان در آن فعال است ديده مي‌شوند.
"اريك گاويزر" استاديار گروه فيزيك و نجوم دانشكده علوم و هنر روتگرز گفت، يافتن اين اجرام و كشف اينكه آنها حلقه‌اي در تكامل كهكشان ما هستند، نظير يافتن يك سنگواره مهم در مسير تكامل انسان است.
نتايج اين تحقيقات در نشست ساليانه انجمن اخترشناسي آمريكا (‪ (AASكه از ‪۷تا ‪۱۱ژانويه امسال در آستين تگزاس برگزار شد ارايه گرديد.
به اعتقاد محققان اين كهكشانها بستر مناسبي براي تشكيل ستارگان جديد بوده‌اند.
اين محققان خاطرنشان كردند چندين كهكشان كه گاهي تعداد آنها به ‪۱۰ يا بيشتر مي‌رسد، طي چند ميليارد سال با هم تلفيق شدند تا يك كهشكان حلزوني را بوجود آورند.
"مايكل گرون وال" ستاره‌شناس دانشگاه پن گفت تلسكوپ فضايي هابل تصاوير در خور توجهي از اين كهكشانهاي اوليه را با وضوح ‪۱۰برابر بيشتر از تلسكوپ‌هاي زميني ارسال كرده است.
وي با اشاره به اينكه اين تصاوير كهكشانهاي مذكور را در اشكال مختلف يعني گرد و دوكي شكل و حتي خطي نشان مي‌دهد افزود، اندازه‌گيري‌هاي دقيق ابعاد اين كهكشانها آغاز شده است.
اخترشناسان اين كهكشانها را در يك تحقيق پنج ساله كهكشانها در كيهان اوليه و در طرحي به نام ‪ ) MUSYCتحقيق چند طول موجي توسط دانشگاه ييل و شيلي) كشف كردند.
گاويزر گفت براساس نظريه كيهان شناسي ، كهكشانهاي حلزوني از كهكشانهاي كم جرم مانند اين كهكشانها شكل‌گرفته‌اند. مشكل در واقع يافتن اين كهكشانهاي كم‌جرم بود.
كهكشانهاي اوليه ديگري مشاهده شده‌اند، اما آنها بزرگتر و منشا شكل‌گيري كهكشانهاي بيضوي و نه حلزوني بوده‌اند.

منبع : IRNA

سيارکي در حال نزديک شدن به زمين است و در نزديک‌ترين فاصله‌ي خود از زمين به نزديکي مدار ماه مي‌رسد. اين سيارک در پرنورترين حالت به قدر حدود ۱۰ مي‌رسد و مي‌توان آن را با تلسکوپي ۷ سانتي‌متري رصد کرد.
طبق محاسبات دانشمندان موسسه‌ی مطالعه بر روی اجرام نزدیک به زمین، متعلق به ناسا، سیارکی کوچک، ۹ بهمن ماه به نزدیک‌ترین فاصله خود از زمین خواهد رسید.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مسير تقريبي حرکت سيارک/ اسکاي اند تلسکوپ

سیارک 2007TU24، يازدهم اکتبر ۲۰۰۷ توسط نقشه بردار آسمان موسوم به کاتالینا در آریزونا کشف شد. این سیارک ۹ بهمن ماه در ساعت ۸:۳۳ دقیقه به وقت جهانی، به فاصله ۱.۴ (يک و چهار دهم) برابر فاصله زمین از ماه (۵۵۴۰۰۰ کیلومتر از مرکز زمین) خواهد رسید. در این حالت، سیارک از قدر ۱۰.۳ ( ده و سه دهم) دیده خواهد شد، که در این شرایط حتی با تلسکوپ‌های ۳ اینچ نیز به خوبی دیده می‌شود.
در اولین تصاویر رادیویی که توسط تلسکوپ راداری گلدستون از این جرم گرفته شده است، جزییات سیارک، به اندازه ۲۰ متر در پیکسل قابل تفکیک هستند، ولی در هنگام نزدیک‌ترین فاصله از زمین، تلسکوپ‌های بزرگی همچون آرسیبو نیز به مطالعه این جرم خواهند پرداخت.
اندازه دقیق این سیارک ۲۵۰ متر به دست آمده است. احتمال برخورد اجرامی با این اندازه به زمین در حدود یکبار هر ۳۷۰۰۰ هزار سال است. همه‌ي منجمان آماتور و حرفه‌ای در حالی با تلسکوپ‌های مختلف چشم به این سیارک خواهند دوخت، که آن شب‌ها در میان ستاره‌های دورقطبی حرکت می‌کند. به دلیل حرکت سریع این سیارک در زمینه آسمان(بیش از ۳۰ درجه در یک شبانه روز)، در تلسکوپ به صورت ماهواره‌ي کم نوری دیده می‌شود، که در آسمان حرکت می‌کند. چند سال قبل سیارک دیگری نیز به نام توتاتیس از نزدیکی زمین عبور کرد، که رصدگران ایرانی بسیاری این سیارک را رصد کردند.
گذر نزدیک سیارکی در این اندازه یا بزرگتر تا سال ۲۰۲۷ تکرار نخواهد شد، که اهمیت رصد این جرم را نمایان می کند.

با توجه به فاصله‌ی نزدیک سیارک تا زمین، مسیر حرکت آن در آسمان در آسمان برای ناظران نقاط مختلف یکسان نیست و می‌تواند تا ۱ درجه تفاوت داشته باشد. برای اطلاع از مسیر حرکت سیارک در محل زندگی خود به آدرس زیر مراجعه کنید.

کد:

---

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

---

در ۳ و ۴ بهمن ماه تلسکوپ راداری گلدستون این سیارک را رصد کرد، و در ۷ و ۸ بهمن ماه تلسکوپ ۳۰۵ متری آرسیبو و بالاخره از ۱۱ تا ۱۴ بهمن ماه سیستم عکسبرداری با تفکیک بالا این سیارک را رصد خواهند کرد، تا شکل سه بعدی و کاملی از این سیارک بدست آید. منبع:


ناسا

تصاویری که فضاپیمای "Messenger" اخیرا از عطارد گرفته است شواهد فعالیت "گسترده" آتشفشانی بر سطح این سیاره را آشکار می کند.

Messenger روز 14 ژانویه از فاصله 200 کیلومتری نزدیک ترین سیاره منظومه شمسی به خورشید گذشت.
کاوشگر مارینر 10 که در دهه 1970 تهیه شده بود تنها شواهد سستی از فعالیت آتشفشانی روی این سیاره فراهم کرده بود.به علاوه در جریان ماموریت مارینر تنها 45 درصد سطح عطارد نقشه برداری شده بود؛ مسنجر تاکنون 30 درصد دیگر سطح سیاره را عکس برداری کرده است. دکتر شان سولومون، دانشمند اصلی ماموریت مسنجر، گفت: "این پرواز به ما اجازه داد بخشی از سیاره را که هرگز توسط فضاپیماها دیده نشده بود ببینیم، و فضاپیمای کوچک ما معدن طلایی از داده های مهیج ارسال کرده است." لوئیس پراکتر، دانشمند دیگر این ماموریت از آزمایشگاه فیزیک کاربردی در دانشگاه جانز هاپکینز در مریلند، در مورد شواهد مربوط به فعالیت آتشفشانی عطارد گفت: "فکر می کنم شک کمی در میان اعضای تیم ما هست که فعالیت آتشفشانی گسترده ای در عطارد وجود داشته است." [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دانشمندان به یک حوضه آکنده از گودال ها اشاره کردند که پوشیده از مواد صاف بود که احتمالا نشانگر جاری شدن مواد آتشفشانی است.فضاپیمای مسنجر همچنین یک نمای کوچک روی عطارد که دانشمندان "عنکبوت" نامیده اند را کشف کرد. این نما هرگز روی عطارد دیده نشده بود و چیزی شبیه به آن روی کره ماه نیز رؤیت نشده است. "عنکبوت" در میان یک گودال بزرگ به نام "کالوریس" قرار دارد و متشکل از بیش از یک صد شیار با مصدری صاف است که به صورت شعاع هایی از کانون یک گودال 40 کیلومتری نشات می گیرند. "مسنجر" پیش از آنکه در سال 2011 در مدار این سیاره قرار گیرد باید دو بار دیگر از کنار عطارد گذر کند.این نخستین فضاپیمایی است که طی 33 سال گذشته از فاصله نزدیک از آن دیدن کرده است. ماموریت "مارینر 10" در مارس 1975 برای سومین بار از نزدیک عطارد گذشت. این فضاپیمای آمریکایی در جریان گذر ماه جاری بیش از 1300 عکس تهیه کرده و رصدهای دیگری انجام داد.تصور می شود کلیه سیارات خاکی منظومه شمسی - زمین، مریخ، عطارد و زهره - در فرآیندی مشابه به طور همزمان شکل گرفته باشند اما عطارد کمی غیرعادی است.
چگالی این سیاره چنان بالاست که بیش از دو سوم جرم آن باید از فلز آهن تشکیل شده باشد.این سیاره همچنین آنقدر به خورشید نزدیک است که اختلاف دمای روز و شب آن در ناحیه استوایی بیش از 600 درجه است؛ و با این حال احتمال دارد آب-یخ در گودال های عمیق قطبی آن که در سایه دائمی هستند وجود داشته باشد.

منبع : parssky

در تصاوير ارسالي فضاپيماي مسنجر، عارضه‌اي عنکبوتي شکل بر روي سياره‌ي عطارد ديده شده است که تا پيش از اين در هيچ جاي منظومه‌ي منظومه‌ي شمسي مشابه آن ديده نشده بود.
پس از ۳۳ سال اکنون نگاه تازه‌ی ما به سیاره‌ی شگفتی چون عطارد، سوالات و پدیده‌های عجیبی برای ما به ارمغان آورده است.


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

عنکبوت عطارد، عارضه‌اي بحث برانگيز

۲۴دی ماه امسال، کاوشگر «مسنجر» ناسا اولین پرواز خود را بر فراز عطارد(تیر) تجربه کرد. دستارود این پرواز بیش از ۱۲۰۰ عکس با کیفیت بالا از سیاره بود که حدود ۴۵ درصد از بخش‌هایی را که تاکنون ندیده بودیم، آشکار کرده است.
در تصاویر به دست آمده، سطح آبله گون و پر از دهانه‌های برخوردی عطارد دیده می‌شود که تا حدی آن را شبیه تنها قمر زمین، ماه، می‌کند.
بررسی این تصاویر آغاز شده و در یکی از نخستین بررسی‌ها عارضه‌ای «عنکبوتی شکل» روی عطارد دیده شده است. این عارضه در پهنه‌ای از سیاره به نام «کالوریس» (Caloris) دیده شده است که دهانه‌های برخوردی زیادی در آن دیده می‌شود. ولی آنچه جلب توجه می‌کند خطوطی است که روی سطح سیاره از مرکز یک دهانه‌ی برخوردی به صورت شعاعی از آن خارج شده‌اند.
دهانه‌های برخوردی و حتی دهانه‌های آتشفشانی زیادی در منظومه شمسی وجود دارد ولی هیچ کدام مانند این یکی نیستند. احتمالا این گسل‌ها بر اثر فشار پوسته‌ی سیاره در هنگام رانش به اطراف به وجود آمده‌اند که مسبب آن می‌تواند برخورد یک جرم خارجی یا فعالیت‌های آتشفشانی بوده باشد. مشابه این‌گونه گسل‌ها را می‌توان روی ماه هم دید ولی برای این مورد قضیه بسیار متفاوت است. عارضه‌ای به این شکل در هیچ کجای عطارد و حتی منظومه شمسی هرگز دیده نشده است. تعداد گسل‌هاي اين عارضه بسیار زیاد است.


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سطح پر دهانه‌ي ماه و شباهت آن با عطارد

کار روی اطلاعات به دست آمده از پرواز اخیر فضاپیمای «مسنجر» ناسا بر فراز عطارد همچنان ادامه دارد و احتمالا خبرهای جالب دیگری از عطارد در راه خواهد بود.
مسنجر دو بار دیگر از فراز سیاره گذر خواهد کرد. پس از آن جاذبه‌ی سیاره که در هر بار گذر سرعت فضاپیما را کم کرده است، مسنجر را در دام خود می‌اندازد. طبق برنامه ریزی‌ها، مسنجر دست کم یک سال به دور سیاره خواهد چرخید و به ارسال اطلاعات مشغول خواهد بود.
مدتی پیش کاوشگر «افق‌های نو» دید ما را از مشتری، غول منظومه‌ی سمشی متحول کرد و اینک دانشمندان منظومه شناس مشغول بررسی اطلاعات دریافتی از مسنجر هستند. دید ما از منظومه‌ی خود در حال تحول است و شناختمان روز به روز بیشتر می‌شود. شناختی که می‌تواند به درک صحیح ساز و کارهای سیارات و خانه‌ی خودمان، زمین، هم بیانجامد تا در حفظ آن کوشا باشیم.

منبع:
نیو ساینتیست و ناسا

اخترشناسان کهکشانی یافته‌اند که بر خلاف پیش‌بینی نظریات، خالی از ماده‌ی تاریک است. توضیح دادن علت این پدیده، کار ساده‌ای نیست.



در نواحی خارجی اغلب کهکشان‌ها، سرعت ستارگان بیشتر از مقدار پیش‌بینی شده با توجه به جرم قابل مشاهده‌ی کهکشان است. مجموع جرم تمام بخش‌های قابل مشاهده مانند ستاره‌ها و گازهای داخلی، نمی‌تواند به قدر کافی نیروی گرانش تولید کند تا اجرام را با چنین سرعتی در کهکشان نگه دارد، نتیجه آن است که بخشی از جرم کهکشان گم شده است.

اغلب اخترشناسان معتقدند که این جرم گم شده، از جوهری نامرئی ساخته شده است، که به آن لقب ماده تاریک را داده‌اند. ماده تاریک همچون هاله‌ای بزرگ اطراف هر کهکشان را احاطه کرده است. امکان دیگری هم وجود دارد و آن این است که نیروی گرانش رفتاری غیر منتظره را از خود نشان ‌دهد که در آن صورت باید به فکر اصلاح قوانین مکانیک نیوتن بود که در نظریه‌‌‌ی MOND مطرح می‌شود.

در کهکشان مارپیچی NGC۴۷۳۶ هر چه از تراکم مرکز دورتر شویم سرعت چرخش نیز کمتر می‌شود. در نگاه اول، منحنی سرعت چرخش ستاره‌ها نسبت به فاصله از مرکز درست مانند حالتی است که ماده‌ی تاریک وجود نداشته باشد و هنگامی که شما از انبوه ستارگان مرکزی فاصله بگیرید، گرانش کم می‌شود، بنابراین حرکت به دور مرکز نیز کم سرعت‌تر خواهد شد.

در بار اول، اندازه گیری های انجام شده تا فاصله‌ی ۳۵۰۰۰ سال نوری از مرکز کهکشان انجام شده بود و بنابر این، داده‌ها برای نتیجه گیری کلی کافی نبود. بنابراین تیمی از اخترشناسان در لهستان، محاسبات گسترده و پیچیده تری انجام دادند .

آن‌ها توانسته‌اند راهی پیدا کنند که منحنی سرعت چرخش را از راهی دیگر به دست آورند و آن، اندازه گیری چگالی گاز هیدروژن در بخش‌های بیرونی کهکشان است. بر طبق مدل ریاضی آن‌ها، ستارگان معمولی و گاز موجود در این کهکشان می‌توانند تمام جرم موجود در NGC۴۷۳۶ را تامین کنند.

«جرگ دیمند»(Jürg Diemand) اخترفیزیکدان دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید:" اگر این موضوع درست باشد، آن‌گاه باید گفت که این کهکشان حاوی مقدار کمی ماده تاریک است یا کاملا خالی از آن خواهد بود. این موضوع بسیار شگفت انگیز است."

او همچنین افزود:" روش‌های بسیاری شامل مطالعه چگونگی حرکت کهکشان‌ها درون خوشه‌ها و محاسبات درخشندگی پس از انفجار بزرگ وجود دارد که همگی مدارکی از وجود ماده تاریک هستند."

با این وجود هنوز مشخص نیست که با توجه به نظریات کنونی، چطور ممکن است کهکشانی هاله‌ی ماده‌ی تاریک نداشته باشد و یا بدون این که گسسته شود هاله‌ی خود را از دست بدهد. در هر صورت برای اظهار نظر دقیق‌تر، به مشاهدات و محاسبات بیش‌تری نیاز است

منبع: [HTML]http://space.newscientist.com/article/dn13280-galaxy-without-dark-matter-puzzles-astronomers.html[/HTML]NewScientist / "این مطلب را در وبگاه نجوم[HTML]http://www.nojum.ir/news/articles/645/[/HTML] مشاهده کنید."

من این مطلبو از وب لاگ استادم [HTML]http://www.no0jum.blogfa.com/[/HTML] ....امیدوارم تکراری نباشه ....

به کمک داده‌های فضاپیمای سریع السیر مریخ، تصاویر سه بعدی سطح این سیاره به دست آمده است. چنین تصاویری تا کنون وجود نداشته است و می‌توان با استفاده از آن ها تحقیقات جدیدی انجام داد.
آذر محمد آبادی
۲۵ بهمن ۱۳۸۶ مجموعه‌ داده‌های جديدی كه به تازگي بر روي اينترنت انتشار يافته است٬ به محققان اجازه‌ی دست يابی به اطلاعاتی از سياره‌ی سرخ را در سه بعد خواهد داد.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تصویر توپوگرافی کوه آتشفشانی المپ در مریخ. رنگ‌ها نشان دهنده‌ی ارتفاع نقاط هستند.

«مدل‌های دیجیتالی عوارض سطحی»(DTMs)٬ ايستادن بر سطوح سياره را براي دانشمندان ممكن می‌سازد. اگر چه تصاوير معمولی قادر به ارائه‌ی چشم اندازهای هوايی خارق العاده‌ای هستند٬ با اين حال تنها بخشي از اطلاعات را انتقال می‌دهند و توپوگرافی٬ يا سنجش ارتفاعات و پستی بلندی‌های محيط را از دست می‌دهند و اين جايي است كه «سریع السیر مریخ» كار خود را آغاز می‌كند.
«HRSC»(دوربین با توان تفکیک بالای سریع السیر مریخ) به منظور تهيه‌ی چنين داده‌هايی طراحی شده است و پس از چند سال پردازش تخصصي داده‌ها٬ اكنون برای اولین بار، اطلاعات سه بعدي جامع و گسترده‌ای از قسمت بزرگي از سطح مريخ منتشر شده است. پروفسور «گرهارد نيوكوم»(Gerhard Neukum)٬ مدير تحقيق HRSC٬ می‌گويد: "درك و شناخت توپوگرافی مريخ به منظور شناخت این سیاره ضروری است."
DTM می‌تواند در كم‌ترين زمان ممكن شيب دامنه‌ی تپه٬ ارتفاع صخره‌ها٬ ارتفاع و شيب جريان‌های گدازه و يا دشت‌های بيابانی را به محققان اطلاع دهد. نيوكوم گفت: "اين داده‌ها براي درك چگونگي جاری شدن آب و يا گدازه در مريخ ضروری است."
DTM سريع السير مريخ مجموعه‌ای از دقيق‌ترين داده‌هاي توپوگرافی است كه تا به حال از مريخ منتشر شده است. این تصاویر سه بعدی از کنار هم قرار دادن عکس‌های مختلفی که این فضاپیما در گردش‌های متوالی خود از سطح سیاره تهیه کرده، به دست آمده است. کیفیت عکس‌ها معادل ۵۰ متر در هر پیکسل و دقت اندازه گیری ارتفاع ۱۰ متر است. مدار فضاپیما كيفيت تصاوير آن را مشخص می‌كند٬ هنگامی كه نزديك‌ترين فاصله به سطح را دارد، ميیتواند دقيق‌ترين تصاوير را تهيه كند. نيوكوم افزود: "همچنان كه اين ماموريت ادامه دارد٬ می‌توانيم به تدريج شكاف‌ها را پر كنيم و هر گاه كه ممكن باشد داده‌های با كيفيت‌تری را جمع آوری كنيم."

منبع: nojum.ir