-
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هـلیوتـروپـیـوم،معطر و زود رشد
گیاه هلیوتروپیوم از گیاهان معطر و زود رشد است که با هر شرایطی در آپارتمان پرورش مییابد.
گلهای ریز آن به تعداد زیاد و چتری مانند، بر سر یک شاخه ظاهر شده و با رنگهای صورتی، سفید و ارغوانی ابلق در فصل تابستان تا آخر پاییز روی بوته خودنمایی میکنند و دارای برگ سبز روشن با رگبرگهای برجسته است. از گونههای مشهور آن هلیوتروپیوم هیبرید است. همچنین انواع پایه بلند آن را نیز پرورش دادهاند.
● روشنگهداری
▪ دمای حدود ۱۰درجه در زمستان مناسب این گیاه است.
▪ نور فراوان احتیاج دارد، ولی اشعه مستقیم آفتاب تابستان به آن ضرر میرساند.
▪ خاک سطح گلدان باید همیشه مرطوب باشد و در زمستان هفتهای یک بار آبیاری کافی است.
▪ سرشاخههای آن را در تابستان با استفاده از بیوروت در ماسه شسته و خاکبرگ قلمه میزنند و بذر آن را نیز در اواسط بهمنماه در گلخانه کاشته و در اواسط اردیبهشت به گلدان استکانی منتقل میکنند. گیاه در اواخر مردادماه به گل مینشیند
-
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
گلدان پر گل ختمی رز ژاپنی
گل ختمی از خانوارهٔ مالواسه (پنیرکان) و زادگاه آن چین است. از گلهای بسیار مورد پسند عامه و آفتاب دوست و دارای برگهای کاغذی بزرگ است.
دوام گل روی بوته بسیار کم است و زود پژمرده میشود، ولی چنانچه به خوبی از آن مراقبت شود، از اول بهار تا آخر پاییز مرتباً شکوفههای جدید تولید میکند و گلدان آن همیشه پرگل است و گلهای سفید، نارنجی، زرد، قرمز پررنگ و صورتی آن فقط روی شاخههای یک ساله ظاهر میشود.
از انواع مشهور آن میتوان هیپیسکوس روزا سینن زیس را نام برد.
گل ختمی در شرایط مناسب و در فضای آزاد تا بیست و پنج سال عمر میکند، شرایط پرورش آن بسیار آسان است و با هر موقعیت و شرایطی خود را تطبیق میدهد. این گیاه باید در محل پرآفتاب و در مقابل نور مستقیم خورشید قرار گیرد و احتیاج دارد که به طور مرتب و هر هفته به آن کود تقویتی داده شود. سطح خاک گلدان باید همیشه مرطوب باشد و احتیاج به طی دورهٔ استراحت زمستانه دارد. مقدار آب مورد نیاز آن به مراتب کم شده و فقط هفتهای یک تا دو مرتبه به آن آب میدهند.
▪ روش نگهداری
ـ در زمستان دمای کمتر از ۸تا۹درجه به آن لطمه میزند.
ـ نور آفتاب برای آن مناسب است، فقط در وسط روز تابستان باید آن را محفوظ نگهداشت.
ـ خاک سطح گلدان باید همیشه مرطوب باشد. در زمستان فقط دو مرتبطه آبیاری در هفته کافیست و خاک گلدان هیچگاه نباید خشک شود.
ـ در فصل بهار که گلدان را تعویض میکنند، باید بوته جدید را در مخلوطی از خاک تورب پوسیده و خاک برگ بکارند و در هنگام گل دادن به گلدان مرتباً هر هفته کود تقویتی داد.
ـ در اواخر بهار، سرشاخهها را که قطع میکنند، در ماسه شسته و خاک برگ نرم پوسیده قلمه میزنند.
▪ مشکلات پرورشی
ـ ریزش شکوفهها، علت آن خشک شدن خاک گلدان است، علت دیگر آن تغییرات ناگهانی عوامل محیطی مانند درجه حرارت و کمبود کود تقویتی گلدان است.
ـ پیچیدگی برگها؛ علت آن خشکی هوا است و باید سطح برگها را در بهار و تابستان اسپری کرد.
ـ ریزش برگها؛ علت آن خشکی خاک گلدان و آبیاری بیش از اندازه و لجن شدن گلدان است. همچنین خشکی هوا موجب ریزش برگها میشود.
ـ آفتها؛ شته و عنکبوت قرمز از آفات آن است. باید با سموم مالاتیون ۵/۲در هزار و یا دیازتیون یک در هزار سمپاشی کرد.
-
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دیـپ لادنیـا نیازمند گرما و رطوبت
این گیاه از خانوادهٔ اپوسیناسه و گل آن شبیه اطلسی درشت است که پنج عدد گلبرگ آن در انتها از هم جدا شدهاند. بسیاری از انواع آن در طبیعت وجود دارد که جنبهٔ زینتی ندارند و بومی مناطق حارهٔ آمریکا هستند. پایهٔ دورگه آن را برای ایجاد گیاه تزئینی پرورش میدهند و گلهای صورتی ابلق آن به طور جفت جفت در ماههای تابستان روی شاخه ظاهر میشود.
از آنجایی که این گیاه دارای ساقهٔ خزنده است، میتوان با ایجاد داربست آن را تا ارتفاع سه متر بالا برد، ولی ترجیح داده میشود که نهالهای جوان را در گلدان کاشته و با هرس کردن مداوم آن را زینتبخش آپارتمان ساخت. در آخر فصل بوته را کاملاً کوتاه میکنند تا در فصل بعد به طور کوپهای رشد کند.
برگهای سبز براق آن جذابیت خاصی به گلهای صورتی و قرمز ابلق آن میدهند از گونههای مهم آن: دیپ لادنیاایکس روزاسئا و دیپ لادنیا بریرلیانا و دیپلادنیا ساندری است که نوع آخری دارای رنگ صورتی و قرمز ابلق است و همیشه تعدادی گل شکفته روی بوته آن دیده میشود.
این گیاه احتیاج به هوای گـرم و مرطـوب، حـدود ۷۰درصد رطوبت هوا و آب فراوان در بهار و تابستان دارد و باید اطراف آن را روزی دو مرتبه با اسپری غبارپاشی کد و هفتهای یک بار به وسیلهٔ کود مایع آن را تقویت کرد.
● روش نگهداری
▪ دیپلادنیا احتیاج به محیط گرم مرطوب دارد و در زمستان نباید در کمتر از ۱۳درجه نگهداری شود.
▪ محلهای پرنور آپارتمان برای آن مناسب است، ولی اشعهٔ مستقیم آفتاب تابستان آن را از بین میبرد.
▪ در فصل بهار تا آخر پاییز احتیاج به آبیاری مرتب دارد و در فصل زمستان باید به آن استراحت داد.
▪ هر سال در اول بهار گلدان آن را تعویض میکنند و در مخلوطی از خاک سیاه، خاک چوب و خاک برگ و ماسهٔ نرم قرار داده و ته گلدان را نیز شن درشت برای زهکشی میریزند.
▪ ساقههای هرس شده را در فصل بهار با استفاده از بیوروت در ماسه شسته و خاک برگ پوسیده در بستر گرم قلمه میزنند.
-
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کلومنیا، آویز سبز و ارغوانی
گیاه کلومنیا از خانوادهٔ جسئه ریاسه است و بیش از صدگونه مختلف دارد که اغلب آنها زینتی و رونده هستند و در طبیعت بر روی تنه درختان جنگل میرویند.
این گیاه از گلهای بسیار زیبا و رنگارنگ سبدی است که شاخههای آویزان دارد و سطح برگها را پرز ارغوانی رنگ پوشانده است.
از گونههای مشهور آن میتوان به گلوریوزا (گلطلایی) و بنگالی اشاره کرد. نگهداری آن مشکل است. گلها در اواخر زمستان و اوایل بهار ظاهر میشوند. باید محیط اطراف گلدان و سطح برگها را روزی ۳ـ۴مرتبه غبارپاشی کرد. در زمستان میزان آبیاری به حداقل میرسد. بیش از ۱۵گونه زینتی آن در گل فروشها وجود دارد. طول شاخههای آن به ۵۰تا۶۰سانتیمتر میرسد که باید پس از تمام شدن گل، آنها را قطع کرد تا سال بعد گیاه پرگل شود.
▪ روش نگهداری
ـ درجه حرارت محیط اطراف این گیاه در زمستان نباید از ده درجه کمتر باشد و در تابستان باید در محل خنک نگهداری شود.
ـ محل پرنور ساختمان برای کلومنیا مناسب و تابش مستقیم آفتاب برای آن مضر است.
ـ در تمام مدت گلدهی باید خاک گلدان مرطوب باشد و در زمستان آبیاری به حداقل برسد.
باید از آب ولرم استفاده کرد و هر ماه دو مرتبه به جای آبیاری با محلول کود گوسفندی با آب، گلدان را آبیاری میکنند.
ـ هـوای اطــراف گلــدان و برگها را باید غبارپاشی کرد. بهتر است سعی شود با قرار دادن اسفنج مرطوب میزان رطوبت هوا افزایش یاید.
ـ تعویض گلدان هرچند سال یک مرتبه انجام میگیرد و خاک گلدان مخلوطی از خاک برگ، خاک سیاه و تورب و ماسه و مقداری زغال است.
ـ برای تکثیر این گیاه، قلمههای جوان ۷تا۸سانتیمتری را که پس از اتمام گل از گیاه جدا میکنند، با استفاده از بیوروت در بستر گرم ماسه شسته میکارند.
__________________
-
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آنتریوم
● نام علمی:Anthurium Andreanum
● نام انگلیسی: Tailflower
آنتوریوم دارای انبوهی از ریشه های آبدار، گوشتی و سست می باشد که به نظر می رسد گیاه از داخل گلدان به خارج هل می دهد و گیاه را می توان با دقت و مراقبت توسط جداکردن توده ریشه ها در جایی که گیاهان کوچک مجزا در کنار گیاه مادری مشاهده می شوند تکثیر نمود.
البته بسیار مهم این است که اول خاک را خیس نمائید و هرگز ریشه ها را با زور جدا نکنید، سعی کنید گیاهانی را جدا نمایید که رشد فعال داشته و برگهای جدید تئلید می کنند.
بهترین زمان برای تکثیر از اواسط بهار تا اواسط تابستان که گیاهچه های جدید آزادانه رشد می کنند، می باشد.
پس از جدا کردن ریشه ها، ابتدا ریشه های کهنه، صدمه دیده و بیمار را جدا کنید و سپس آنها را درگلدانی متوسط حاوی کمپوست گلدانی یا خاک سبک همراه با ماسه بکارید. زمانی که گیاهچه ها را در گلدان می کارید، مراقب باشید که به زیر خاک فرونرفته و بالاتر از سطح خاک قرار گیرند.
گیاهچه ها در دمای ۲۴ درجه سانتی گراد در رطوبت بالا نگاه دارید. برای بالا بردن رطوبت می توانید آنها را با کیسه پلاستیکی بپوشانید و یا بصورت منظم و مرتب مه پاشی کنید.
آنتوریوم را می توانید از طریق کاشت بذر در خاک و دمای مشابه نیز کاشت. تکثیر A.sherzerianum کمی آسانتراست. زیرا این نوع آنتوریوم بافت برگی محکم و چرمی دارد و آب را با سرعت کمتری از دست می دهد. در صورتی که انواع دیگر آن نظیر A.crystallinum به میزان بالاتری از رطوبت نیاز دارد و تکثیر آن کمی مشکل است.
گیاه آنتوریوم حداقل ۲۶ گونه زینتی دارد و بخش اسپات رنگی آن اصطلاحاً بنام گل شناخته شده است و دوام بسیار طولانی بصورت شاخه بریده دارد. برای نگهداری آنتوریوم از گلخانههایی با تهویه مناسب استفاده میشود که رکود هوا یا کمبود اکسیژن نداشته باشد. برای نگهداری آنتوریوم خاک سبک با PH اسیدی و غنی از مواد غذایی مناسب است. در سالهای اخیر با گسترش کشت و کار آنتوریوم و در حقیقت ارزشی که این گیاه در بازار جهانی گل و گیاه دارد برای آن کمتر از بستر خاک استفاده میشود، و صرفاً در محیط فاقد خاک و در محیط هیدروپونیک به کمک مواد غذایی خاص پرورش مییابد.
آنتوریوم ،Anthurium جنسی از خانواده آراسه ها Aracees است که اقسامی از آن بواسطه برگهای پهن و فلزی رنگ با رگهای سفید و نیز گلهایش جالب توجه بوده و در گرمخانه ها می کارند . این گیاهان بوسیله پا جوش تقسیم میشوند و رشد ساقهای ندارند بلندی این گیاه به ۳۰ الی ۸۰ سانتیمتر می رسد .
دو رقم از این گل که تاکنون شناخته شده است عبارتند از :
۱ ) آنتوریوم شزریانوم A.Schezerianum: که یکی از زیباترین گلها با برگهای پهن جالب است .
۲) آنتوریوم آندرآنوم A.Andreanum: با شاخه های عمودی و رنگهای عالی و برگهای بسیار پهن و شاخه های گل زیبا .
شاخه های گل آن بسیار مورد توجه است و مدتها در آب دوام می آورد .
این نوع گل بخصوص برای پرورش در گلخانه مناسب است .
زیرا در این مکان است که مقدار رطوبت ، درجه حرارت و آبیاری به راحتی قابل کنترل می باشد.
نوع آنتوریوم شزریانوم A.Schezerianum برای پرورش در آپارتمان ، یک گل بسیار مناسب است .
این گیاه در شرایط مناسب مرتبا گل داده و برگهای بسیار زیبای آن به رنگهای قرمز درخشان یک ماه و حتی بیشتر دوام می آورد .
● مواظبت های زراعی :
▪ نور : نور ملایم در درجه اول .
▪ حرارت : محیط گرم .
▪ رطوبت : خاک را باید مرطوب نگاه داشت .
▪ جابجا کردن : در زمان جابجا کردن گیاه ( تعویض گلدان ) خاک گلدان باید از مخلوط زیر تهیه شود :
۱ ) خزه ، در حال پوسیدن یا تورب ( پیت) دو قسمت .
۲ ) ورمیکولیت ( از سنگهای معدنی است که بعدا به رُس تبدیل می شود ) یک قسمت .
۳ ) پرلیت ( این هم از سنگهای معدنی است که به رُس تبدیل می شود منتها ذرات آن درشت تر است ) یک قسمت . سپس آن را بطور یکنواخت مخلوط کرده و در گلدان مصرف کنید .
▪ کود : هر ماه یکبار باید از کودهای قابل حل در آب برای آنتوریوم شزریانوم A.Schezerianumاستفاده کرد و برای نوع آنتوریوم آندرآنوم A.Andreanum ماهی دو بار .
تکثیر : ازدیاد این گیاه از طریق قلمه زدن ساقه انجام می شود
-
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
گیاهی بسیار زیباست از خانواده انجیر که برگ های کوچک با رنگ سفید و سبز به صورت ابلق در آن دیده می شود.
معمولاً بنجامین را به دلیل حساسیت بالا و مقاومت کم در برابر عوامل محیطی روی فیکوس بنجامین (عکس زیر) پیوند می زنند تا مقاومتر شود که در صورت مشاهده برگ های سبز یکنواخت بهتر است قطع شوند تا گیاه ابلق بهتر رشد کند.
● نیازها
▪ نور : به نور بیشتری نسبت به سایر گیاهان آپارتمانی نیازمند است اما تابش مستقیم آفتاب را تحمل نمی کند (معمولاً بهترین نور حالتی است که گلدان در زیر سایه بان جنوبی طوری قرار گیرد که آفتاب به گلدان گیاه برسد اما به برگ های گیاه آفتاب نتابد و برگ ها در سایه ( نور کامل ) باشند.
▪ نکته : چون بنجامین نسبت به تغییر عوامل محیطی بسیار حساس است و با کمترین تغییری برگ های آن ریزش می کند از چرخاندن و جا به جایی گلدان بپرهیزید.
هنگامی که گیاه تازه خریداری شده را به خانه می آورید برخی از برگ های آن زرد یا قهوه ای می شوند؛ انتظار نداشته باشید برگ های زرد یا قهوه ای یا ریخته ، مجدداً رشد کنند؛ در عوض بهتر است مراقبت کنید که محیط گیاه کاملاً مناسب باشد. برگ هایی که از این پس می رویند می توانند رشد و نمو خوبی داشته باشند.
▪ دما : حداقل درجه حرارت در زمستان ۱۵و در تابستان حداکثر ۲۴درجه. در زمستان حتماً باید در اتاق نگهداری شود (نسبت به سرما حساس است) .
▪ آبیاری : در بین دو آبیاری اجازه دهید تا سطح خاک خشک شود ( باید به اندازه یک انگشت در زیر خاک را بازدید نمود، اگر خشک بود باید آبیاری بعدی صورت گیرد ). معمولاً در خانه ها به دلیل عدم رعایت این مسئله و آبیاری بیش از اندازه گیاه از بین می رود. بهتر است از آبی که چند ساعت در محیط بوده و هم دمای محیط است برای آبیاری استفاده شود، هرگز با آب سرد آبیاری نکنید .
▪ خاک : بهترین خاک کمپوست ( خاکبرگ ) یا کود حیوانی یا خاک لوم است [مخلوطی از شن ، رس و مواد آلی ( برگ پوسیده ) ] .
▪ تکثیر: تکثیر این گیاه در آپارتمان مشکل است؛ برای تکثیر از قلمه هایی که حداقل یک برگ همراه دارد استفاده شود.
▪ نکته مهم : برای اشخاصی که در نگهداری گیاهان آپارتمانی تازه کار هستند نگهداری بنجامین توصیه نمی شود زیرا گیاه خیلی حساسی است. فیکوس بنجامینا (انجیر گریان) که بومی هندوستان است، چنانچه در شرایط مساعد محیطی قرار بگیرد گیاهی است که به سرعت محیط را از آن خود می کند و به سایر گیاهان اجازه رشد نمی دهد. در واقع بزرگترین درختی که در جهان وجود دارد نوعی فیکوس است که در هند واقع شده و مساحتی حدود ۲میلیون متر مربع را در بر گرفته است
__________________
-
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
گیاه فیلودندرون اسکاندنس
این گیاه بومی آمریکای جنوبی، احتمالاً رایج ترین و شناخته شده ترین گیاه آپارتمانی است. نام های دیگر آن WEATHEART VINE و PARLORIVY است.
برگ های آن به طول ۸– ۱۲سانتیمتر، قلبی شکل و به رنگ سبز براق تیره است. ریشه هوائی و بالا رونده دارد و در هر شرایطی رشد می کند چون با تغییرات درجه حرارت و نور حساسیت زیاد نشان نمی دهد. به همین دلیل برای نگهداری در آپارتمان مناسب است و نگهداری آن برای مبتدیان باغبانی نیز آسان است.
برای ایجاد محیط مناسب باید قیـّمی را که ارتفاع آن از گیاه بلندتر باشد، در پای بوته فرو کرد و دور آن را با خزه پوشاند و بوته را به قیم بست تا به تدریج ریشه نابجا به داخل خزه فرو کند و خود را بالا بکشد؛ همچنین می توان اجازه داد گیاه به خودی خود رشد کند و از گلدان به پایین سرازیر شود.
▪ نگهداری
درجه حرارت – به طور کلی در حرارت کمتر از ۱۰– ۱۵درجه در زمستان از بین می روند.
نور – تمام انواع فیلودندرون ها باید از تابش مستقیم آفتاب محفوظ بمانند، محل نیم سایه مناسب است (جای این گلدان در لبه پنجره یا لبه میز مناسب است).
آبیاری – در تمام دوره ی رشد، آبیاری مرتب لازم است و آب مازاد زیر گلدان را باید خالی نمود. در زمستان هفته ای یک یا دو بار آبیاری کافیست. بهتر است اجازه دهید بین دو آبیاری سطح خاک گلدان خشک شود.
رطوبت هوا – سطح برگ ها را بایستی به طور مرتب حتی دو مرتبه در روز در تابستان اسپری نمود و در زمستان چنانچه در اطاق گرم نگهداری شود، یک مرتبه در روز اسپری می نمایند.
برگ های فیلودندرون باید هر روز با غبار پاش مرطوب شود و با آب ولرم به وسیله ی اسفنج آن را تمیز نمود.
مقدار کود آن باید متناسب باشد. در غیر این صورت رشد آن نامطلوب و برگ ها خشن و درشت و زننده خواهد شد.
تغییر گلدان – هر دو تا سه سال یک مرتبه تغییر گلدان می دهند.
تکثیر – قلمه های آن در آب ریشه می دهد و آنهایی که ریشه ی هوایی می دهد، آن را همراه با جوانه ی اصلی در گلدان می کارند همچنین از طریق کاشت بذر، آن را در اردیبهشت ماه تکثیر می کنند.
آفات – کنه قرمز آفت مهم آنست. با محلول دو در هزار مالاتیون هر ۱۵روز یک مرتبه در بهار و تابستان سمپاشی می کنند. اسپری با آب ساده نیز بسیار مؤثر است
-
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کامپانولا در سبدهای آویزان
کامپانولا از خانواده کامپانولاسه و زادگاه اصلی آن مناطق معتدل ایتالیا است. این گیاه دارای گلهای زنگولهای است که بنام گل استکانی نیز مشهور است.
ازگونههای قدیمی آن، کامپانولا ایزوفیلا است که گلهای پرپشت آن اوایل بهار ظاهر میشود، شاخههای گیاه آویزان است و به طرف گلدان پخش میشود و تا آخر تابستان گل آن دوام دارد. برای سبدهای آویزان بسیار مناسب است و تقریباً گلهای بنفش و آبی بیرنگ آن تمام گلدان و سبد آویزان را میپوشاند و میتوان در فصل تابستان آن را در فضای آزاد پرورش داد. ساقههای آن سیمیشکل و به رنگ سبز مایل به خاکستری است.
گلهای آن دارای پنج گلبرگ منظم است که مجموعاً به شکل ستاره خودنمایی میکند. این گل را به نام گل زنگولهای ایتالیایی نیز نامگذاری کردهاند.
باید به طور مرتب گلهای پژمرده شده را حذف کرد تا شکوفههای آن درشتتر و براقتر شوند. نوع دیگری به نام کامیانولا ایزوفیلا البا که دارای گلهای سفید است، خیلی حساس بوده و نگهداری آن مشکلتر است.
این گیاه احتیاج به محل پرنور و خنک دارد و پس از اتمام گلهای هر شاخه، باید سعی کرد تا آن شاخه قطع شود.بهتر است در فصل زمستان از آبیاری زیاد آن خودداری کنید و خاک گلدان بین دو آبیاری باید کاملاً خشک شود و درجه حرارت بین ۷ـ۹درجه باشد. علاوه براین، هراز چند مدت لازماست سرشاخهها قطع شوند تا بوته، شاخههای جوان تولید کند و گیاه شادابتر به نظر برسد.
▪ نگهداری
ـ کامپانولا در زمستان برای استراحت به محل خنک احتیاج دارد، در هر صورت نباید دمای محیط آن از ۷درجه سانتیگراد کمتر باشد.
ـ محلهای پرنور ساختمان مناسب این گیاه است، و باید از تابش شدید آفتاب در فصل تابستان محفوظ بماند.
ـ خاک سطح گلدان در فصل بهار و تابستان باید همیشه مرطوب باشد و در زمستان هفتهای یک تا دو مرتبه آبیاری کافی است.
ـ هر سال در فصل بهار باید گلدان عوض شود.
ـ سرشاخههایی که در موقع تغییر گلدان هرس میکنند، برای قلمهزدن با استفاده از بیوروت بسیار مناسب است. همچنین میتوان تعدادی از گلدانها را تقسیم کرده و در چند گلدان دیگر کاشت.
روش دیگر، کاشت بذر در فصل بهار در بستر گرم و ماسه شسته همراه با خاک برگ پوسیده است که نشای آن را دو تا سه ماه بعد به گلدانهای استکانی انتقال میدهند
-
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کروساندرا، عاشق رطوبت
کروساندرا از خانوادهٔ آکانتاسه است. با آنکه دارای پنجاه گونهٔ مختلف است، ولی تعداد محدودی از آنها گلهای زینتی تولید میکنند. از جملهٔ آنها کروساندرا اندولیفولیا (گل آتشبازی) دارای گلهای درشت قرمز رنگی است که در اطراف ساقه میروید و دارای چهار ردیف کاسبرگ است.
از خصایص این گیاه، ظهور گل زودرس آن است. معمولاً چهار تا پنج ماه پس از کاشت و یا قلمه زدن، گلهای زودرس آن ظاهر میشوند و تا آخر پاییز دوام دارند.
برگها براق و خوشرنگ هستند و با گلها هماهنگی جالبی دارند.
کاسبرگها از پرزهای بلند سفید نرمی پوشیده شدهاند. این گیاه احتیاج مبرم به رطوبت زیاد هوا دارد و باید در روز سه تا چهار مرتبه برگها و هوای اطراف آن را غبارپاشی کرد و با گذاشتن اسفنج مرطوب هوا را مرطوب نگه داشت.
● روش نگهداری
▪ درجه حرارت مناسب برای کروساندرا در بهار و تابستان ۲۲تا۲۶درجه است و در زمستان نباید از ۱۲درجه کمتر باشد.
▪ محل پرنور ساختمان برای آن مناسب است، ولی نباید در معرض تابش نور مستقیم خورشید در تابستان قرار گیرد.
▪ خاک گلدان باید همیشه مرطوب باشد و در زمستان مقدار آبیاری به حداقل میرسد.
▪ باید در فصل بهار و تابستان هر روز سطح برگها و اطراف گلدان را با اسپری، مرطوب کرده و با قرار دادن اسفنج مرطوب میزان رطوبت هوا را به ۵۰ـ۵۵درصد برسانید.
▪ تغییر گلدان پس از چند سال انجام میگیرد و خاک موردنیاز عبارت از خاک برگ پوشیده و خاک گلدانی اسیدی است، و هر ماه یک بار با کود مایع همراه با آبیاری روزانه آن را تقویت میکنند.
▪ قلمههای آن را در تابستان با استفاده از بیوروت در ماسه شسته و بستر گرم میکارند. همچنین بذر آن را در ماسه شسته و خاک برگ پوسیدهٔ نرم در فصل بهار میکارند
-
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دیفن باخیا
Dieffenbachia amoena
گیاهی است با برگهای زیبا از خانواده آراسه که در اکثر آپارتمانها وجود دارد که گاهی در صورت بالا بودن سن گیاه و مهیا بودن شرایط گل میدهد که البته خیلی کم دیده میشود و چندین نوع دارد و گیاهی مقاوم است و به دلیل سادگی نگهداری در اکثر آپارتمانها دیده میشود.
▪ عوامل مورد نیاز گیاه:
ـ نور: نور غیرمستقیم بهترین نور برای گیاه است و نسبت به نور مستقیم آفتاب حساس است و آسیب میبیند در صورت کمبود نور گیاه علفی و ساقه هایش دراز میشود.معمولا در نور معمولی ساختمان خوب رشد میکند و به هر نوری بجز تابش مستقیم سازگار است. گیاه را هر چند وقت یکبار بچرخانید تا برگها به یک طرف منحرف نشود.
ـ دما: بهترین درجه حرارت بین ۱۳تا۱۸درجه است و معمولا فقط در فصل زمستان باید در اتاق نگهداری شود و در بقیه فصول میتواند دمای محیط را تحمل کند البته نسبت به سرمای بیش از اندازه حساس است.
ـ آبیاری: در تابستان هفتهای ۲تا۳بار کافی است و در زمستان هفتهای یک بار البته چون بیشتر اوقات به دلیل آبیاری زیاد از اندازه گیاه پوسیده شده و از بین میرود و گیاه نسبت به خشکی مقاومتر است تا آبیاری بیش از اندازه پس اجازه دهید در بین دو آبیاری سطح خاک گلدان خشک شود.
در بیشتر منازل به دلیل آبیاری بیش از اندازه گیاه از بین میرود.
ـ خاک: خاک برگ برای این گیاه مناسب است مخلوط یک قسمت خاک رس و یک قسمت کود حیوانی و دو قسمت برگ برای این گیاه مناسب است. زیاد بودن کود حیوانی باعث پوسیدگی میشود.
ـ تکثیر: جدا کردن پا جوشهای ریشهدار و کاشتن آنها یا قلمه زدن ساقه برگدار و بدون برگ بدین ترتیب که ساقههای برگدار را پس از جدا کردن از گیاه چند ساعت تا یک روز در هوای آزاد گذاشته تا محلهای برش خشک شود و سپس یا در یک ظرف آب قرار داده تا ریشه دهد و سپس کاشته شود یا قلمهها را در ماسه باید کاشت و از قلمههای بدون برگ و دارای حداقل یک جوانه را به اندازه ۵سانتیمتر بریده و بعد از دو روز قرار دادن در هوای آزاد به صورت افقی طوری که جوانه به سمت سطح خاک باشد کاشت کرد تا پس از ریشهدار شدن آنها را در گلدانهای جداگانه کشت کرد.
▪ نکته: البته قرار دادن چند قرص ضد بارداری در خاک گلدان و یا حل کردن آن در آب و آبیاری گیاه باعث افزایش رویش پاجوشها میشود که تکثیر آنها خیلی راحتتر است. البته همیشه گیاهان خود را با کودهای مایع موجود در بازار (مانند زربار) هر ۱۵روز یک بار به نسبتهای مشخص که از طرف تولیدکننده معین میشود در آب حل کرده و آبیاری کنید