Printable View
دوباره دلم واسه غربت چشمات تنگه
دوباره این دل دیوونه واسه ت دلتنگه
وقت از تو خوندن ستاره ی ترانه ها!
اسم تو برای من قشنگترین آهنگه
بی تو یک پرنده ی اسیر بی پروازم
با تو اما می رسم به قله ی آوازم
اگه تا آخر این ترانه با من باشی ،
واسه تو سقفی از آهنگ و صدا می سازم
با یه چشمک دوباره من رو زنده کن ستاره
نذار از نفس بیفتم ، تویی تنها راه چاره
ای ستاره ! ای ستاره ! بی تو شب نوری نداره
این ترانه تا همیشه تو رو یاد من میاره
نقل قول:
ببخشید saye عزیز ، قصد اسپم کردن ندارم ولی خیلی عرذ میخام ، ولی یه سووالی برام بوجوت اومته ، نیتونم بیخیوالش شم !
و اما سئوال :.....
اون امضای خوشگلت رو از کجا آفورتی ؟ فقط همین رو بگو دیگه کاری ندارم : دی
هم قلب تو اگر عاشق نبوده ام
جز با تو این چنین
با قلب خویش هم ، صادق نبوده ام
من مثل یک درخت
گل پوش می شوم
در بطن هر بهار
تا یک درخت سبز
از تو به یادگار
باشد در این دیار
مولای سبز پوش ، یادت به خیر باد
دمی با غم بسر بردن جهان یکسر نمیارزد
به می بفروش دلق ما کز این بهتر نمیارزد
دلتنگم و اندوهناک
و در این دقایق دشوار که درونم در تلاطم است
دیدار هیچکسی را نمی خواهم !
آرزو!
چه سود از آرزوهای بیهوده و جاودان
دوست بدارم؟
چه کسی را
در این کوتاه زمانی که پیش روی من است
بی تابی این رنج بزرگ را بر نمی تابم
و می دانم عشق جاودان نا ممکن است ...!
تدبير صدرنگ افکني بر روم و بر زنگ افکني
و اندر ميان جنگ افکني في اصطناع لا يري
توی یه غروب دلگیر ، وسط یه جنگل پیر
لوله تفنگا غرید ، طرف یه گله ی شیر
یکی شون نعره زد افتاد ، بقیه رفتن کنارش
می لیسیدن جای تیرو ، بچه ش افتاد روی یالش
تو چشای شیر ذل زد ، از نگاه شیر خوندش که آدم دشمن شیره !
بچه شیر به گله گفتش ، می خواد انتقام بگیره !
نعره زد دوید و رفتش بیرون جنگل تاریک
می دونست آدما اونجان ، پشت اون بیشه ی باریک
اون رسید اول جنگل ، دید که آدما همونجان !
یادش اومد که پدر گفت : " آدما دشمن شیران "
توی یه غروب دلگیر ، بیرون یه جنگل پیر
لوله تفنگا غرید ، طرف بچه ی اون شیر !
یارب سببی ساز که یارم به سلامت
باز آید و برهاندم از بند ملامت
خاک ره آن یار سفر کرده بیارید
تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت
روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگازان یاد باد
کامم از تلخی غم چون زهر گشت
بانگ نوش شاد خواران یاد باد
تو سکــــــوت شاپرکـــها، لحظه خــــواب قناري
هيچکسي صدامو نشنيد وقت عشق و بي قراري
من که پاک و ساده بودم، بي ريا دل داده بـــودم
تو چرا نگاهم نکردي؟!.... زير پات افتاده بــودم
تو هجوم قحطي عشق شــونه هـــات پناه مـن بود
لـمس دستـــاي نجيبت.... اولين گنـــاه مـــن بـــود
تــو شبـاي عاشقــي مـــون، يه بغل ستـاره داشتي
وقتي که منو مي ديدي سر روشونه هام مي ذاشتي
حالا باز منتظر هستم دوباره واســم بخوني
دستـــاي منو بگيري قــدر عشقمـــو بدوني