Printable View
فرار کردن از تیر رسش به هر نحوی که ممکنه و بستن راه های ارتباطی با او بازم به هر نحوی که ممکن هست.نقل قول:
مهمترین حسن فرار کردن اینست که تا حد ممکن فرد فحاش رو کینه ای تر از اینی هست نمیکنه.
فحاش غیر کینه ای خطرناکه اما بی محلی ببینه خفه میشه.
اما فحاش کینه ای بی محلی هم ببینه، ول کن ماجرا نیست.
یا باید تا آخرش جلوش وایستید به هر قیمتی که شده و کار قراره به هر جا برسه ولی حقتون پس بگیرین ... یا اینکه اگر مساءل شخصیتون که براتون مهمتر هست رو در نظر بگیرین و از حقتون بگذرید و ارتباطتون رو باهاش قطع کنید .نقل قول:
باید شرایط خودتون رو بیشتر در نظر بگیرید نه اینکه اون چه جور آدمی هستش .
ارسال شده از GT-S5660 با استفاده از تپاتالک 2
اما در واقعیت چیز دیگه ای وجود داره. حتی ادم کوچک تر هم اول به بزرگ ترش دست میده.(و از این دست نمونه ها فراوون دیده میشه)مثلا من تو مهمونیا خیلی دیدم اینکه یک نفر به مهمونی میره و در عین حال به بزرگترش دست میده.مثلا توی عروسی ها داماد وقتی وارد سالن میشه شروع می کنه به دست دادن حالا طرف مقابلش چه کوچکتر باشه و چه بزرگتر باشه.یا مثلا می خوای وارد یک شرکت و یا مغازه ای بشی و یا اینکه یکی از اقوام بزرگ تر رو وقتی توی مکانی می بینی هر چند بزرگ تر باشه با این حال اول دست میدی(منظورم شخص شما نیست و در واقعیت خیلی از این موارد هست).کلا چیزی که در واقعیت وجود داره و فراوونه وقتی کسی وارد جایی میشه معمولا بدون توجه به اینکه طرف مقابل بزرگ تره و یا خیر شروع به دست دادن می کنه.یا مثلا فرض کنید یک مرد 40 ساله میاد به یک مرد 45 ساله که 5 سال ازش بزرگتره دست میده!!!!!موضوع اینه که درسته این جریان دست دادن بزرگتر به کوچکتر از قدیم رسمه ولی رسمیه که هیچ قاعده ای نداره از نظر من.مثلا یک مرد 40 ساله چه طور باید تشخیص بده که طرف مقابلش که تنها دو و یا سه سال ازش بزرگتره ایا باید اول دست بده و یا نه؟؟!!! من تا حالا هیچ خانواده ای رو ندیدم که بیاد به فرزندش بگه: فرزند من زمانی که بزرگترت رو دیدی اول بذار اون دست بده!!!!و یا اینکه وقتی در مراسمی یک جوان کم سن و سال به بزرگترش دست میده هیچ اتفاق خاصی نمیفته و از این موارد در جامعه الان خیلی زیاده.تو قضیه دست دادن معمولا وقتی کسی وارد یک مهمونی میشه و طرف مقابل هم دست و پاش بسته نیست و برای اون فرد که تازه اومده بلند میشه اون وقت هست که دست میده به طرف و اگر اون طرف نشسته باشه معمولا کسی که تازه وارد مهمونی شده به سلام دادن اکتفا می کنه.این ها رو از خودم نمیگم بلکه چیزی که در جامعه وجود داره رو میگم و هنوز شخص خودم در حال حاضر این برام مشخص نشده که ایا به فرد بزرگ تر از خودم اول دست بدم و یا نه؟؟!!!!!!!!!!و مطابق اونچه که در جامعه به راستی رواج داره من هم رسم قدیمی رو می شکنم و مطابق فرهنگ الان جامعه دست میدم.ولی به صورت کلی این قضیه که اول بزرگتر به کوچکتر دست بده برای من ابهام داره و مشخص نیست این رسم برای چه سن و سالی هست و اگر برای تمام سنین هست تشخیص اینکه بفهمیم طرف مقابل بزرگتره چه جوریه؟؟!!!!!البته یک سری رسم ها کم و بیش در حال حاضر وجود داره که به استاد نباید اول دست داد و یا به پزشک همین طور و یا به رییس همین طور. :n01:نقل قول:
درستش و اصل و رسم قديمش اين بوده كه كوچكتر جلو بزرگتر بلند ميشه ، سمت بزرگتر ميره و سلام ميكنه اما دستشو دراز نمي كنه و اين بزرگتر هست كه اگه خواست دستشو دراز ميكنه و كوچكتر باهاش دست ميده
در برخورد با چنین افرادی فقط سکوت ، بی توجهی و قطع ارتباط بهترین راه حل هست سعی کنید حتی ذهن و فکرتون هم درگیر چنین افرادی نباشه ..نقل قول:
اگر شما هم برخورد متقابل داشته باشین هیچ فرقی با این فرد ندارین
راستش من دنبال یک راه منطقی میگردم که هم حقم را بتونم بگیرم هم فحش نخورم و به حاشیه کشیده نشم!نقل قول:
چون اگر حقم را نگیرم یاد میگیره که بوسیله فحش دادن و رو کردن نقاط ضعف‌ام کنترلم کنه!
سکوت کردن و نادیده گرفتن آرامش برایم میاره اما باید حقم را فراموش کنم
شخصا درچنین موقعیتی حفظ منزلت و آرامش خودم و اطرافیانم به گرفتن حـقم اولویت داره..نقل قول:
اگر حق تون از نظر قانونی قابل پیگیری هست به قانون متوسل بشین اگر قابلیت پیگیری قانونی وجود نـداره از واسطه،
برای حل مشکتون استفاده کنید .
مثلا پـولی رو به کسی قرض دادیـن و سندی برای اثبـات ندارین بنابـراین از نظر قانونی نمی تونید پیگیری کنـید ولی از
طریق یک واسطه که مورد قبول هر دو طرف هست میتونید حق تون رو مطالبه کنید.
درباره توهین و فحاشی حتی اگر قادر به گرفتن حقتون نیستین از طریق قانون به راحتی می تونید با چنین فردی برخورد
کنید . فحاشی ، نسبـت ناروا و تهمـت جزو جرایـم محسوب میشن و این فـرد به خاطر توهین، فحاشی می تونـه تحت
پیگیرد قانونی قرار بگیره پس از بابت ادامه داشتن فحش و توهین نگران نباشین
میخوام به طور غیر مستقیم به طرف مقابلم بفهمونم که برام با ارزشه و با دیگران برام فرق داره
پیشنهاد شما چیه؟
طرف مقابل شما جنس مخالف شما هست ؟ و اینکه رابطتون تا چه حدی هست ؟نقل قول:
سلام
دوستان وقتی ما کسی رو در دانشگاه دوست داریم و به طرف مقابل علاقه پیدا کرده ایم . اما نمیدونیم همسر داره یا نه . باید چگونه بفهمیم قبل از جلو رفتن گه ضایع نشویم ؟:n02:
و اینکه قول دادن برای ازدواج به نظرتون عقلانی هست در صورتی که طرف رو 100% بخواهیم .؟
سلامنقل قول:
دوست عزیز با ایشون تا چه حد برخورد دارید؟ یعنی شما رو میشناسه؟ آشنا یا فامیل یا همکلاسی هستن؟ یا نه دورادور دیدیدن ایشون رو؟
خب اگر باهاشون بطور مداوم برخورد دارید یعنی فرضا همکلاسی هست باید در قالب رفتارهاتون متوجهشون کنید مثلا عمدا مدام سرراهش باشید در مسیر رفت و امد یا مثلا تاکسی یا جمع های گروهی و کم کم باهاشون هم صحبت بشید
اما اگر ایشون زیاد باهاتون برخورد ندارن و خیلی کم میبینیشون چاره ای جز بیان مستقیم ندارید!
قول دادن برای ازدواج که بدون شناخت اصلا درست نیستنقل قول:
شاید شما فقط در حال حاضر از لحاظ ظاهری ایشون براتون مورد تایید هست حالا نوع برخوردش یا پوشش و موارد از این دست اما باتوجه به صحبتهاتون شناختی از رفتار و طرز فکر و موارد دیگه ندارید
لازمه ی تمایل به ازدواج خیلی فاکتورهاست که بدون شناخت و مراوده حداقل چندماهه باهاشون بنظرم اشتباست قول دادن!
برای تشخیص اینکه ایشون مجرد هستن یا خیر پروسه ای هست که کمی زمان لازم داره با گذشت زمان اگر کسی رو داشته باشه مشخص میشه یا از دیگران میشنوید((دوستاش یا دوستاتون)) ولی بهترین راه اینه که بطور غیرمستقیم از یکی از دوستانش که به نوعی با شما یا یکی از دوستاتنتون در ارتباطه بپرسید!
چقدر دوستم دوستت دوستش شد:n02: