Printable View
رو سر بنه به بالین، تنها مرا رها کن!
ترکِ من ِخرابِ شبگردِ مبتــــــــلا کن!
ماییم و موج سودا، شب تا به روز تنهـــــــا!
خواهی بیا ببخشای! خواهی برو جفا کن!!
از من گریز تا تو هم در بلا نیفتی!
بگزین ره سلامت، ترک ره بلا کن!
قاصدک – شعر از مولانا – با صدای محمد رضا شجریان بشنوید!
آه ، تاکی ز سفر باز نیایی ، بازآ
اشتیاق تو مرا سوخت کجایی، بازآ
شده نزدیک که هجران تو، مارا بکشد
گرهمان بر سرخونریزی مایی ، بازآ
کرده‌ای عهد که بازآیی و ما را بکشی
وقت آنست که لطفی بنمایی، بازآ
رفتی و باز نمی‌آیی و من بی تو به جان
جان من اینهمه بی رحم چرایی، بازآ
وحشی از جرم همین کز سر آن کو رفتی
گرچه مستوجب سد گونه جفایی، بازآ
دوش دور از رویت ای جان، جانم از غم تاب داشت!
ابر چشمم بر رخ از ســـــــــودای تو سیلاب داشت!
نز تفکر عقل مسـکین پایگاه صبــــــــــــــر دید
نز پریشانی دل شوریده چشم خواب داشت!
نقش نامت کرده دل محـــــــراب تسبیح وجود
تا سحر تسبیح گویان روی در محراب داشت!
دیده ام می جست گفتندم نبینی روی دوست!
عاقبت معلوم کردم کاندر او ســــــیماب داشت!!
روزگار عشـــق خوبان شهد فائق می نمود
باز دانستم که شهد آلوده زهر ناب داشت!
"سعدی" این ره مشکل افتاده ست در دریای عشق
کاول آخر در صبـــــــــــــــــــــور ی اندکی پایاب داشت!
دستان – با صدای محمد رضا شجریان بشنوید!
وفاداری بی دلیلم به تو
بدون رو به پایان امشب عزیز
دیگه چیزی باقی نمی مونه جز
یه کم خاطرات و یه مشت خورده ریز
یه تیکه فلزی که انگشتمه
ولی مثل زنجیر سرده به پام
دو خط نامه ای که خودم می دونم
با دوستات نشستی نوشتی برام !
اگه چیزی از من می خوای وقتشه
واسه پس فرستادنش حاضرم
بدم میاد از بچه بازی ولی
میارم تا آروم بشه خاطرم
یه عمر عاشقت بودن حالا دیگه
مثه مهر ننگه رو پیشونیه
تنم داغ و دل نا امید و چشام
پر از گریه ای که نمی دونیه !
شروع دوباره سفر کردنه
به آغاز راهی بدون گریز
وفا داری بی دلیلم به تو
دیگه رو به پایان امشب،عزیز
گیلاس آبی
ظرف ها تلنبارن ، ملافه ها زردن
رد پاهای محو تو دیگر
به در خونه بر نمی گردن...
چشمان تو که از هیجان گریه می کنند
در من هزار چشم نهان گریه می کنند
نفرین به شعر هایم اگر چشمهای تو
اینگونه از شنیدنشان، گریه می کنند
شاید که آگهند ز پایان ماجرا
شاید برای هر دومان گریه می کنند
بانوی من چگونه تسلایتان دهم
چون چشم های باورتان گریه می کنند
وقتی تو گریه می کنی ای دوست در دلم
انگار ابر های جهان گریه می کنند
انگار عاشقانه ترین خاطرات من
همراه با تو مویه کنان گریه می کنند
حس میکنم که گریه فقط گریه تو نیست
همراه تو زمین و زمان گریه می کنند
دلم از حسرت يك پنجره مرد
پنجره از عطش منظره مرد
قصه منظره و پنجره را ……
خواهم آواز كنم حنجره مرد
کسی قلک خالی را نمی شکند
کاش قلبم از سکه ی عشق تو خالی بود.
سعید خدا بخشی
ما گدایان خیل سلطانیم
شهربند هوای جانانیـــم
بنده را نــــــام خویشتن نبود
هر چه ما را لقب دهند آنیم!
گر برانند و گر ببخشـــــایند
ره به جای دگر نمی دانیم!
چون دلارام می زند شمشیر
ســـــــر ببازیم و رخ نگردانیم!
دوستان در هوای صحبـت یار
زر فشانند و ما سر افشانیم!
هر گلــــــی نو که در جهان آید
ما به عشقش هزار دستانیم!
تنگ چشمان نظر به میــوه کنند
ما تماشــــــــــــــاکنان بُستانیم!
تو به سیمای شخص می نگری
ما در آثــــــــــــــار صُنع حیرانیم!!
هر چه گفتیم جز حکایت دوست
در همه عمـــــر از آن پشیمانیم!
"سعدیا" بی وجود صحبت یار
همه عالـم به هیچ نستانیم!
نوا – با صدای محمد رضا شجریان بشنوید!
يادم آمد!
شوق روزگار کودکی!
مستی بهار کودکی!
رنگ گل جمال ديگر، در چمن داشت
آسمان جلال ديگر، پيش من داشت
به چشم من همه رنگی، فريبا بود!
دل دور از حسد من، شکيبا بود!
نه مرا سوز سينه بود!
نه دلم جای کينه بود!
روز و شب دعای من
بوده با خدای من
کز کَرَم کند حاجتم روا
آنچه مانده از، عمر من به جا
گيرد و پس دهد به من دمی
مستی کودکانه ی مرا!
شور و حال کودکی، برنگردد دريغا!
قيل و قال کودکی، برنگردد دريغا!
شعر از معینی کرمانشاهی - با صدای افتخاری بشنوید!