.......................................
Printable View
.......................................
سوهو و کشف دنباله داري دوره اي
سوهو موفق به کشف دنباله داري دوره اي شده که عليرغم فاصله کم در زمان عبور از نقطه حضيض مداري هر چهار سال يکبار حول خورشيد مي چرخد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصور بر اين است که بسياري از دنباله دارها داراي ويژگيهاي دوره اي باشند ولي اين دنباله دار به طور رسمي اولين دنباله دار دوره اي تاييد شده مي باشد.بيشتر دنباله دارهايي که خيلي به خورشيد نزديک مي شوند بدليل گرانش شديد به سوي آن شيرجه رفته و فورا" مي سوزند.
اين دنباله دارها با نام خورشيد خراش شناخته مي شوند.بدليل نور شديد خورشيد تقريبا" مي توان گفت تمام اين دنباله دارها توسط همين تلسکوپ کشف مي شوند. اين دنباله دار اولين بار در سال 1999 وبراي دومين بار درسال 2003 مشاهده شد .يک دانشجوي دوره دکترا در سال 2005 با بررسي مدار دو دنباله دارمتوجه مشابهت ويژگيهاي مداري شد براين اساس به پيش بيني رويت مجدد آن پرداخت وبه تاريخ 11 سپتامبر 2007 رسيد اين دنباله دار در همين روز ظاهر شد.بر خلاف بسياري از دنباله داراني که سوهو کشف کرده اين دنباله دار در هر نزديکي به خورشيد توانسته مقاومت کرده و وجود خود را حفظ کند. نکته مهمي که وجود دارد اين است که اين دنباله دار دم ندارد.در ابتدا همين مسئله موجب شد که بسياري آنرا بعنوان سيارک بشناسند ولي مشاهدات دقيق نشان مي داد که ويژگيهاي يک دنباله دار را دارا مي باشد.براي نمونه اين جرم زمانيکه به فاصله 7.9 ميليون کيلومتري خورشيد رسيد(5 درصد فاصله زمين تا خورشيد) روشنايي آن در حدود يک ميليون برابر شد اين افزايش نورانيت هنگام نزديک شدن به خورشيد از خواص اصلي دنباله دارها مي باشد. نام اين دنباله دار P/2007 R5 (SOHO) وقطر آن بين 100 تا 200 متر تخمين زده شده است.
سازمان فضايي هند قصد دارد تا سال ،۲۰۱۲بزرگترين تلسكوپ آسيا را در ارتفاعات رشته كوههاي هيماليا بنا كند.
به گزارش ماهنامه علمي، ترويجي فضا، اين تلسكوپ كه به صورت مشترك در كشورهاي بلژيك و روسيه طراحي و ساخته خواهد شد، بسيار دقيق بوده و بزرگ نمايي بسيار بالايي خواهد داشت در حدي كه پنج برابر قابليت تلسكوپهاي موجود را تامين خواهد كرد. بلژيك براي انجام ۱۰درصد از اين پروژه حدود ۲ميليون يورو دريافت ميكند اما روسيه بر اساس مناسبات بين دو كشور، هزينه پروژه را در آينده دريافت ميكند. تلسكوپ مورد نظر پس از اتمام ساخت در روسيه آزمايش شده و به هند تحويل داده ميشود.
بر اساس اين گزارش ساخت و نصب اين تلسكوپ از بخشهاي اصلي برنامه توسعه فضايي هند به شمار ميرود.
آمادگي در برابر خطر برخورد شهابسنگ ها با زمين
فضا - گروه دانش:
گروهي از ستارهشناسان، مهندسان و دانشمندان در همايش «انجمن پيشبرد علوم آمريكا» از سازمان ملل متحد درخواست كردند با توجه به نزديك شدن كمسابقه برخورد يك شهابسنگ بزرگ به كرهزمين در سال ۲۰۳۶ ، سازمان ملل متحد بايد مسئوليت اقدامات لازم جهت جلوگيري از برخورد اين قبيل اجسام آسماني با زمين را تقبل كند.
به گزارش رويترز، منجمان در حال بررسي مسير حركت شهابسنگي به نام آپوفيس هستند كه ممكن است يك در ۴۵ هزار، در روز ۱۳ آوريل سال ۲۰۳۶ با زمين برخورد كند.
براي همين، ناسا قصد دارد در آينده نزديك برنامه شناسايي شهابسنگهاي داراي خطر برخورد با زمين خود را گستردهتر كرده و صدها سنگ آسماني با اين مشخصات را زيرنظر بگيرد.
به گفته «راستي اشوايكارت» فضانورد بازنشسته، خطر شهابسنگها تنها به شهابسنگ آپوفيس مربوط نميشود و نياز به تعيين اصولي مشخص در زمينه مواجهه با اين قبيل وقايع ضروري به نظر ميرسد. اشوايكارت يكي از خدمه سفينه آپولو ۹ است كه در ماه مارس سال ۱۹۶۹ از كنار ماه عبور كرد.
وي در همايش انجمن پيشرفت علوم آمريكا در سانفرانسيكو اعلام كرد قصد دارد هفته آينده گزارشي براي كميته استفاده صلحآميز از فضا در سازمان ملل متحد ارسال كرده و خواهان تنظيم راهكارهاي بينالمللي در صورت تهديد كره زمين توسط سنگهاي آسماني شود.
انجمن كاشفان فضا در آمريكا كه شامل گروهي از فضانوردان و منجمين قديمي است، در سال جاري ميزباني كارگاههاي آموزشي سطح بالايي را با همين موضوع بر عهده خواهد گرفت تا بتواند برنامه مشخصي را براي مواجهه با اين حوادث آماده كرده و برنامه پيشنهادي خود را تا سال ۲۰۰۹ براي سازمان ملل ارسال كند.
به گزارش ايرنا، يكي از نخستين فضانوردان حضور يافته در ايستگاه فضايي بينالمللي به نام «اد لو»، در اين باره گفته است كه يكي از پذيرفتهترين روشهاي مقابله با سنگهاي آسماني كه به زمين نزديك ميشوند عبارت است از ارسال يك سفينه به سوي شهابسنگ كه آن سفينه با حركت در كنار شهابسنگ براي مدتي مشخص، با استفاده از نيروي جاذبه خود مسير شهابسنگ را اندكي منحرف كرده و از برخورد آن با زمين جلوگيري ميكند.
به طور مثال براي شهابسنگي به بزرگي شهابسنگ آپوفيس با قطر ۱۴۰ متر، يك سفينه بايد به مدت ۱۲ روز در نزديكي آن پرواز كند تا بتواند با كمك اثر جاذبه اندك خود، مسير حركت شهابسنگ را به ميزان جزيي تغيير داده و مانع برخورد آن با زمين شود. چنين مأموريتي در حدود ۳۰۰ ميليون دلار هزينه خواهد داشت.
ناسا اعلام كرده است عواقب برخورد شهابسنگي به بزرگي آپوفيس با زمين به جنس شهابسنگ و نيز زاويه برخورد آن با زمين بستگي دارد اما به هر حال چنانچه چنين سنگ آسماني در يك شهر فرود بيايد، تمامي شهر را نابود خواهد كرد.
برگرفته از همشهري
موفق باشيد
تصویر برداری سه بعدی از ماده تاریک کیهان
فضا - گروه علمي فرهنگي:
تیمی بین المللی موفق شد با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل، اولین نقشه بزرگ مقیاس سه بعدی را از توزیع ماده تاریک در عالم به دست آورد.
خاصیت و ذات ماده تاريك، هنوز ناشناخته است و وجود آن در جهان، از اثری که با گرانشِ خود بر روی تحول کهکشانها و خوشههای کهکشانی میگذارد، استنباط میشود.
سال گذشته، برای اولین بار هنگام رصد یک خوشه کهکشانی، این ماده به طور مستقیم شناسایی شد. نقشه جدید هابل فرصتی را فراهم میکند تا مشخص شود در چه زمانی ماده عادی در مقیاسهای بزرگ در میان ماده تاریک (با چگالی زیاد)، به شکل کهکشان متمرکز شده است.
این نقشه، نشان دهنده شبکهای از رشتههای سست است که در طول زمان رشد کردهاند و باعث قطعشدن ساختارهای سنگین در محل خوشههای کهکشانی شدهاند.
تصویر جدید هابل مربوط به زمانی است که جهان نیمی از عمر کنونی خود را داشته است.
به گزارش سايت نجوم، نقشه هابل با بررسی شکل نیم میلیون کهکشان که در فاصله بسیار زیادی از ما قرار داشتند، بهدست آمد. نور این کهکشانها برای رسیدن به زمین از میان ماده تاریک میگذرد و ماده تاریک باعث انحراف این نور میشود. دانشمندان میتوانند با استفاده از میزان این انحراف، نحوه توزیع ماده تاریک اثر گذارنده بر نور را محاسبه کنند. به این روش، استفاده از «عدسی گرانشی ضعیف» گفته می شود.
برای اخترشناسان، نقشه برداری از ماده تاریک همانند نقشه برداری از شهری به هنگام شب و به کمک نور چراغهای خیابانها است. ماده تاریک نامريی است و تنها چیزی که دیده می شود نور کهکشانها است. دیدن این نقشه مانند آن است که برای نخستین بار یک شهر را با بزرگراهها و خیابانهای آن در روز ببینیم. با این کار همه شریانهای اصلی و تقاطعها مشخص میشوند.
تهیه این نقشه، مقدمهای است برای شناخت چگونگی رشد و تکامل کهکشانها و خوشههای کهکشانی در طول میلیاردها سال. چگونگی رشد خوشههای کهکشانی در ماده تاریک میتواند موجب شناخت ما از انرژی تاریک شود.
این انرژی نوع مخالف گرانش است؛ که ممکن است بر چگونگی شکلگیری خوشههای ماده تاریک اثر گذاشته باشد.
به گزارش نیچر، ریچارد مسی و نیک اسکُویل در دویست و نهمین جلسه انجمن نجوم آمریکا در سیاتل نتايج اين تحقيقات را ارائه کردند. مسی می گوید: «هر چه نقشه ما با تئوریهایِ استانداردِ شکلگیریِ ساختارها بیشتر مطابقت داشته باشد، اطمینان بخشتر است.» او ماده تاریک را چارچوبی میداند که کهکشانها و ستارگان در طول میلیاردها سال بر آن سوار شدهاند.
محققان برای تهیه این نقشه از بزرگترین دوربین نقشه بردار هابل، کاسموس (COSMOS) استفاده کردند. این وسیله میتواند مساحتی برابر مساحت ۹ ماه کامل را پوشش دهد. این امر باعث میشود تا ساختارهای رشتهای بزرگ مقیاس ماده آشکار شود.
برای سه بعدیکردن، رصدهای هابل با عکسهای چند رنگ تلسکوپهای قدرتمند زمینی (تلسکوپ بزرگ اروپا در شیلی(VLT)، تلسکوپ ژاپنی سوبارو در هاوایی، آرایه بسیار بزرگ رادیویی ایالات متحده در نیو مکزیکو (VLA) و تلسکوپ فضایی اشعه ایکس XMM-Newton متعلق به آژانس فضایی اروپا) ترکیب شدند.
برگرفته از همشهري
موفق باشيد
كشف 8 كهكشان اطراف راه شيري
فضا - رويترز:
در نشست انجمن ستارهشناسان آمريكا، اعلام شد كه 7 يا احتمالاً 8 كهكشان كوتوله، در حال گردش به دور كهكشان راه شيري كشف شدهاند.
اين كهكشانها در بخشي از پژوهش آسمان ديجيتال اسلوآن (SDSS-II) كه بلندپروازانهترين پژوهشي است كه روي آسمان صورت گرفته، كشف شده است.
دونالد اشنايدر - استاد اخترفيزيك دانشگاه پنسيلوانيا و رئيس پژوهش آسمان ديجيتال اسلوآن- در اين زمينه گفت: اين كهكشانهاي كوتوله به وسيله جاذبه كهكشان راه شيري به دام افتادهاند و بهتدريج و در نهايت با كهكشان ما ادغام خواهد شد.
كشف اين كهكشانهاي كوتوله قدرت غيرمنتظره تحقيقات بزرگ نجومي از جمله پژوهش آسمان ديجيتال اسلوآن را نشان ميدهد كه در ابتدا براي تحقيق روي اجرام آسماني با ميليونها و ميلياردها سال نوري فاصله از زمين طراحي شده بود.
دانيل زوكر - از دانشگاه كمبريج در انگليس و از محققان اين طرح- پيشبيني كردهاست كه دهها تا صدها گونه از اين كهكشانهاي كوتوله در خوشه محلي كهكشانها (شامل كهكشان راه شيري) وجود دارند كه هنوز كشف نشدهاند.
كهكشانهاي كوتوله حداكثر شامل چندين ميليون ستاره هستند. به علاوه، كهكشانهاي تازهكشفشده چندين ويژگي غيرمعمول نيز دارند
برگرفته از همشهري
موفق وپيروز باشيد [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
شمار بي شمار ستارگاناخترشناساني اعلام كرده اند كه تعداد ستارگان در فضاي قابل رويت آسمان بيش از جمع ذرات شني است كه در تمامي صحراها و سواحل جهان وجود دارد. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اين اظهار نظر در جريان همايش بزرگ اتحاديه بين المللي اخترشناسان كه در سيدني، استراليا تشكيل يافته است مطرح شد.
"سايمون درايور"، سرپرست هيات استراليايي شركت كننده در اين همايش، در سخنراني خود گفت كه براساس محاسبات انجام شده توسط اخترشناسان، شمار ستارگان قابل رصد به هفتاد هزار ميليون - ميليون - ميليون مي رسد.
به گفته وي، اين رقم تنها شامل آن گروه از ستارگاني است كه در برد تلسكوپ هاي موجود قرار دارند.
دكتر درايور افزوده است كه تعداد كل ستارگان فضاي كيهاني قطعا به مراتب بيشتر از اين رقم بوده و حتي ممكن است به بي نهايت برسد.
سرپرست هيات استراليايي نحوه محاسبه تعداد ستارگان در آسمان قابل رويت را نيز توضيح داده است.
در اين روش، آسمان به بخش هاي مختلف تقسيم و ستارگان قابل رويت در يك بخش محاسبه شده است.
با ضرب اين رقم در تعداد بخش هاي آسمان، شمار كل ستارگان به دست آمده است.
ابرهای ماژلانی شامل دو ابر کوچک وبزرگ در نیمکره جنوبی آسمان دو کهکشان نامنظم بوده واز نزدیکترین کهکشانها به کهکشان راه شیری به حساب می آیند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] شامل دو ابر کوچک وبزرگ در نیمکره جنوبی آسمان دو کهکشان نامنظم بوده واز نزدیکترین کهکشانها به کهکشان راه شیری به حساب می آیند.تاکنون تصور بر این بوده که این دو کهکشان قمر کهکشان راه شیری هستند وتاکنون چندین بار به عنوان قمر به دور آن چرخیده اند. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ابر بزرگ ماژلانی در فاصله 160000 سال نوری به اندازه یک بیستم ودارای محتوای ستاره ای به اندازه یک دهم کهکشان راه شیری می باشد .ابر کوچک ماژلانی هم در فاصله 200000 سال نوری قرار داردوحدود ده بار از ابر بزرگ کوچکتر است.
چندی پیش ستاره شناسان مرکز هاروارد استیمسونیان به اندازه گیری دقیق مولفه سوم سرعت این دو کهکشان پرداختند مشاهدات نشان می دادند سرعت آندو بسیار بالا می باشد.دو توضیح وجود داشت: 1- جرم کهکشان راه شیری از مقداری که تاکنون تصور می شده بیشتر است 2- این دو کهکشان به شکل قمر ارتباط گرانشی با کهکشان راه شیری ندارند.
تحلیل بیشتر مسئله نشان می دادند که مورد دوم درست تر است.بنابراین دو کهکشان بر خلاف آنچه که تاکنون تصور می شده در حال اولین عبور از نزدیکی کهکشان راه شیری هستند.
البته این نتایج پیچیدگیهای خاص خود را بدنبال دارند٬ برای مثال شکل خاص ابرهای گازی بسیار بزرگ اطراف کهکشان راه شیری و مسئله وجود جریان گازی پشت سر دو ابر ماژلانی که از دید زمین به اندازه 100 درجه در آسمان ادامه داردوتاکنون تصور بر این بوده که گرانش شدید یا فشار گاز های اطراف کهکشان راه شیری عامل بوجود آورنده آن بوده است.
علاوه بر این دو٬ نحوه تولید ستاره در این دو کهکشان نیز احتیاج به بازنگری دارد این دو کهکشان تاکنون شاهد چندین دوره تولید ستاره ای بوده اند.ستاره شناسان تصور می کردند هر بار عبور آندو از کنار کهکشان راه شیری عامل تحریک در جهت تولید ستاره های جدید بوده است.
در هر صورت تا درک این دو کهکشان همسایه راه درازی در پیش است.
اصل خبر در سایت زیر موجود است:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
parssky.com
اخترشناسان ستارهای بسیار شبیه به خورشید یافتهاند. به گفتهی آنان در صورت وجود سياره در اطراف آن٬ این ستاره مکانی ایده آل برای جستجوی حیات فرا زميني است.
این ستاره با نام HIP ۵۶۹۴۸ در فاصلهی اندکی بیش از ۲۰۰ سال نوری از زمین قرار گرفته است. اندازه٬ جرم٬ دما و ساختار شیمیایی این ستاره در اندازه گیریها بسیار شبیه به خورشید بدست آمد.
تا پیش از این ستارههای دیگری شبیه به خورشید شناسایی شده بودند که از این بین میتوان به عقرب ٬۱۸ HD ۹۸۶۱۸ و HIP ۱۰۰۹۶۳ اشاره کرد. با این تفاوت که ۳ ستاره مذکور چندین برابر بیش از خورشید لیتیم دارند و این در حالی است که HIP ۵۶۹۴۸ از این لحاظ بسیار به خورشید شباهت دارد.
«ایوان رمیرز»(Ivan Remirez) از دانشگاه تگزاس میگوید:" این شباهت میتواند بسیار مهم باشد زیرا برخی از مطالعات نشان میدهد که ستارههایی با لیتیم کمتر٬ فعالیت کمتری دارند و در نتیجه این ستارهها فوران های کمتری از پرتو های مرگبار که باعث کم شدن احتمال حیات میشوند٬ دارند. پس اگر ستارهی مذکور با رصدهای بیشتری مورد مطالعه قرار گیرد٬احتمالا شانس وجود حیات در آن بیشتر از منظومهی شمسی است."
«مارگارت ترنبل»(Margaret Turnbull) از موسسه علمی تلسکوپ فضایی٬ بالتیمور٬ مریلند٬ در گفتگو با نیو ساینتیست گفت:"ستارههای مشابه خورشید جایگاهی مناسب برای جستجوی حیات فرازمینی هوشمند(SETI) محسوب میشوند. البته لزوما بهترین مکان نیستند ولی قطعا نقطهی شروع مناسبی برای جست و جوی چنین حیاتی هستند." وی همچنین در فراهم کردن لیستی شامل ۱۷۰۰۰ هدف ممکن برای SETI به نام HabCat همکاری داشته است.
«پیتر بکس» (Peter Backus) عضو موسسه ٬ SETI در کالیفرنیا٬ در گفتگو با همین مجله گفت:" این ستاره یکی از ستارههای لیست HabCat است و من تصور نمیکنم که نیازمند توجه خاصي باشد. موضوع مهم این است که ما بفهمیم چه ستارههایی ميتوانند میزبان سیارات قابل سکونت باشند."
پس از کشف این ستاره٬ هم اکنون اخترشناسان در تلاشاند تا سیارهای به دور آن بیابند و هم اکنون میدانند که هیچ سیارهی گازی در نزدیکی آن قرار ندارد اما ممکن است نوع دیگری از سیاره به دور آن بگردد.
رمیرز افزود:"تنها تفاوت این ستاره با خورشید سن آن است. این ستاره یک میلیارد سال پیرتر از خورشید است و این نکته آن را برای SETI جذابتر میسازد زیرا در اطراف ستارههای پیرتر زمان بیشتری برای ایجاد تمدنهای هوشمند وجود دارد."
اخترشناسان همچنین امیدوار به دريافت سیگنالهای رادیویی از حیات احتمالی اطراف ستاره هستند. با توجه به فاصلهی بیش از ۲۰۰ سال نوری این ستاره با زمین٬ تا کنون هیچ سیگنال رادیویی از زمین به آن نرسیده است و حتی اگر در آنجا حیات هوشمند وجود داشته باشد. آن ها هنوز از ما چیزی دریافت نکردهاند."
nojum.ir
ستارهشناسان با مطالعه تابشهاي رسيده از يك كهكشان دور دريافتهاند كه پرتوهاي پر انرژي گاما چند دقيقه ديرتر از فوتونهاي كم انرژي تر رسيدهاند. اين پديده نسبيت اينشتين را زير سوال ميبرد.
ستارهشناسان با مطالعه تابشهاي رسيده از يك كهكشان دور دريافتهاند كه پرتوهاي پر انرژي گاما چند دقيقه ديرتر از فوتونهاي كم انرژيتر رسيدهاند در حاليكه همزمان از یک چشمه تابيدهاند. اگر اينطور باشد، نسبيت اينشتين كه ميگويد تمام فوتونها با يك سرعت حركت ميكنند زير سوال ميرود.[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]اين كشف با استفاده از تلسكوپ جديد MAGIC به معناي تصوير برداري بزرگ پرتوهاي گاماي جوي چرنكوو (Major Atmospheric Gamma-ray Imaging Cherenkove)، صورت گرفته است. MAGIC در يك قله در جزيره قناري نصب شده و با يك آشكارساز ۱۷متري بزرگترين تلسكوپ در نوع خود است.تلسکوپ ۱۷ متري مجيک
جو زمين همچون سدي مانع عبور پرتوهاي گاما ميشود، بنابراين، ستارهشناسان تدبيري انديشيدهاند كه بتوانند آنها را از روي زمين مشاهده كنند. هنگامي كه پرتوهاي گاما با جو زمين برخورد ميكنند، آبشاري از تابش و ذرات به وجود ميآيد. تكنيك چرنكوو اين آبشار را آشكارسازي و به روش معكوس، جهت و سطح انرژي پرتوهاي گاما را محاسبه ميكند.
دانشمندان٬ MAGIC را به سمت كهكشان «ماكاريان ۵۰۱» نشانه رفتهاند. ماكاريان ۵۰۱ در فاصله ۵۰۰ ميليون سال نوري از ما قرار دارد و داراي يك بلازار است. بلازار سياهچاله بسيار پرجرمي است كه در قالب انفجارهاي تناوبي، پرتوهاي گاما تابش ميكند. مقدار موادي كه به درون سياهچاله فرو ميريزند بيشتر از مصرف آن است و سياهچاله اين مواد را به صورت جتهايي از ماده متراكم با سرعتي نزديك به سرعت نور از قطبهايش به بيرون پرتاب ميكند. چيزي كه ستارهشناسان به آن بلازار ميگويند مربوط به زماني است كه جتهاي يك سياهچاله بسيار پرجرم مستقيما به سوي زمين نشانه رفته باشند.
دانشمندان فوتونهاي گامايي را كه در هر انفجار از بلازار تابش ميشوند به ترتيب سطح انرژي مرتب كردهاند. چون تمام فوتونها همزمان تابيدهاند و سرعت نور هم يك مقدار مشخص است، انتظار ميرود فوتونهاي پرانرژي همزمان با فوتونهاي كم انرژيتر برسند، اما، آنها حدود چهار دقيقه ديرتر ميرسند. چرا؟ كسي به درستي نميداند.
دانشمندان حدس میزنند كه شايد تابش گاما با "حبابهاي كوانتمي" (quantum foam) وارد برهمكنش ميشود. حبابهاي كوانتمي يك خاصيت تئوريكي فضا است كه توسط تئوري گرانش كوانتمي پيشبيني شده است.
nojum.ir
اثر گرانش زحل بر سطح انسلادوس
بر اساس جدیدترین تحقیقات ناسا، گرانش زحل عامل باز و بسته شدن شکافهای موجود بر سطح یخی انسلادوس است.
آذین زنگویی
«ت. هرفورد» (T. Hurford) از مرکز فضایی گدارد ناسا میگوید:"گرانش زحل جریانهایی را ایجاد میکند که سبب فوران مواد از این شکافها میشود". تصاویر سال ۲۰۰۵ فضاپیمای کاسینی فوران تودههایی از مواد را در نیمکره جنوبی انسلادوس نشان دادند. این فورانها نیاز به منبع حرارت درونی دارند، این در حالی است که ابعاد انسلادوس کوچکتر (۵۰۰ کیلومتر) از آن است که این منبع را دارا باشد.
در نیمکره جنوبی انسلادوس مناطقی وجود دارند که شبیه نوارهای سطح پوست بَبر است! این نوارها از مناطق مجاورشان گرمتر و احتمالا منشأ فورانها هستند. تصاویر کاسینی همچنین وجود تودههای ابر مانندی را نشان میدهند که دلیلی بر وجود آب مایع در زیر لایه یخ است. از آن جایی که آب مایع لازمهی حیات است، انسلادوس میتواند مکانی مناسب برای حیات فرازمینی باشد.
انسلادوس در یک مدار بیضی شکل به دور زحل میگردد و به همین دلیل فاصله آن از زحل در زمانهای متفاوت یکسان نیست؛ زمانی که به زحل نزدیکتر است گرانش زحل نسبت به آن بیشتر اثر میکند و در نتیجه جریان ایجاد شده قویتر خواهد بود که عکس این مسئله نیز برقرار است.
موقعیت زحل نیز نسبت به قمر آن به طور جزئی در حال تغییر است. مدلهایی طراحی شده است تا اثر این جریانها را بر نوارها بررسی کنند. هرفورد میگوید:"جهت قرار گرفتن این نوارها در باز و بسته شدن شکافها اثر میگذارد. زمانی که انسلادوس در دورترین نقطه نسبت به زحل قرار گرفته است فشار باعث باز کردن اکثر شکافها میشود و بالعکس. با در نظر گرفتن این مسئله که به محض باز شدن شکاف فوران اتفاق میافتد، میتوان زمان فوران را در طی مسیر تخمین زد. همچنین از آن جایی که اکثر نوارها در زمانی که انسلادوس در دورترین فاصله از زحل قرار گرفته است باز هستند، انتظار میرود که بیشترین فوران در این زمان رخ دهد".
قطعا به دلیل جهت قرار گرفتن این نوارها، به مرحله اجرا گذاشتن این مدل کاری دشوار است. کاسینی در زمانی از نوارها عکس گرفت که در لبه انسلادوس قرار گرفته بودند؛ به طوری که از پشت با نور خورشید روشن میشدند. از آن دید نوارها طوری قرار گرفته بودند که برخی نزدیک به فضاپیما و برخی با فاصله قرار داشتند و همین امر تشخیص منشأ فوران را که از نوارهای قسمت جلویی است یا از نوارهای پشتی دشوار کرد که البته تغییر مکان کاسینی در آینده تا حدودی این مسئله را حل خواهد کرد.
منبع: خبرنامه الکترونیکی انجمن نجوم آمریکا
طوفان بزرگ مريخ
به تازگی طوفان غبار جدیدی در مریخ مشاهده شده است که با تلسکوپهای آماتوری بزرگ ديده ميشود
آيرين شيوايي
این طوفان جدید را برای اولین بار رصدگری از آمریکا، در نزدیکی قطب جنوب مریخ، مشاهده کرد. در روزهای بعد طوفان گسترش یافت و بخش هایی از مریخ، مانند دهانه هِلاس (Hellas) و دریای سرپنتیس (Serpentis) را پوشاند. در این منطقه از مریخ، پیش از این نیز طوفان های عظیمی رخ داده است. بزرگترین آنها طوفان سالهای ۱۹۵۶ و ۱۹۷۱ است که از همین منطقه شروع شد و به مرور تمام سطح مریخ را پوشاند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]تصويري که Larry Owens در بامداد ۲۷ ماه ژوئن، با تلسکوپ ۱۴ اینچ اشمیت کاسگرین، از طوفان جدید مریخ گرفته است
مریخ، پس از زهره، نزدیک ترین سیاره منظومه شمسی به زمین است. به علت نزدیکی و جو نسبتا رقیقی که دارد، عوارض سطحی اش با تلسکوپهای آماتوری به سادگی قابل مشاهده است. نواحی تیره ای روی آن دیده می شود که هریک نام خاصی دارند، بزرگترین آنها سیرتیس بزرگ (Syrtis Major) نام دارد که ساختار تیره رنگ مثلثی شکل و بسیار بزرگی است و حتی با تلسکوپهای کوچک آماتوری نیز، در شرایط مناسب رصدی، قابل مشاهده است. ساختار قابل توجه دیگری که در مریخ دیده می شود، قطب های سفید رنگ آن است. این قطب ها عمدتا از یخ دی اکسید کربن تشکیل شده اند و به همین علت سفید رنگ هستند. رنگ سفید و بازتاب زیاد آن باعث شده است، تشخیص آنها از سطح سرخ مریخ، از روی زمین، به آسانی امکان پذیر باشد. طوفان جدید رصد شده نیز در نزدیکی قطب جنوب مریخ است. اگر این طوفان ها گسترش یابند، تمام یا بخش زیادی از مریخ را می پوشانند و موجب می شوند مریخ در زیر پوششی از غبار از دید رصدگران زمینی پنهان بماند.
براي رصد مريخ بهتر است از نقشه هاي رصدي سطح مريخ استفاده کنيد. يکي نمونه از آن ها را، که در هر زمان تصويري را که از مريخ مي بينيد به شما مي دهد، مي توانبد [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] بيابيد.
اکنون در حالي که تابستان در نيمکره جنوبي مريخ حکمفرماست، مریخ در نزدیکی نقطه حضیض مداری خود قرار دارد، نقطه ای که در آن مریخ نزدیک ترین فاصله را نسبت به خورشيد (و نزديکترين فاصله نسبت به مدار زمين) پيدا مي کند. با گرم شدن سطح، جریانهای هوایی در جو رقیق مریخ به وجود می آید. این جریان ها توده های غبار را از سطح بلند می کنند و طوفان هایی، مشابه آنچه اکنون می بینیم، به وجود مي آورند.
قطر ظاهری مریخ، این شبها، چندان بزرگ نیست و فقط ۶ ثانیه قوس است و اوايل دي ماه امسال، که مريخ در مقابله قرار می گیرد، به بزرگترین اندازه خود ( حدود ۱۶ ثانیه قوس) خواهد رسید. زمان را از دست ندهید؛ این شبها مريخ را رصد کنید و از آن عکس بگیرید. شاید این طوفان نیز مانند سالهای ۱۹۵۶ و ۱۹۷۱ تا چند هفته دیگر تمام سطح مریخ را بپوشاند.
فضاپیمای افقهای نو با عبور از کنار مشتری و رصدهایی که انجام داد، توانست دید بشر را نسبت به اين سياره و سيستم اقمار و حلقههاي اطراف آن تغيير دهد. در اين خبر با برخي از اين تغييرات آشنا ميشويد.
فضاپیمای افقهای نو در اسفند ماه سال گذشته از کنار مشتری عبور کرد و با گردش به دور این سیاره عظیم و با استفاده از گرانش آن برای افزایش سرعت، مسیر خود را برای رسیدن به پلوتو پیش گرفت. طراحی، ساخت و راه اندازی این فضاپیما به وسیلهی آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز (ALP)، انجام شد.[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]فضاپیمای افقهای نو هشتمین فضاپیمایی است که با بزرگترین سیارهی منظومه شمسی، مشتری ملاقات داشته است، اما عواملی مانند اهداف تعیین شده، تکنولوژی ساخت و مسئله زمان، سبب شد تا این فضاپیما بتواند به جزئیات زیادی مانند آذرخشها، قطبین، حلقه کم نور مشتری، ساختار آتشفشانی قمر یو، ابرهای آمونیاکی و دنبالهی اسرار آمیز مغناطیسی مشتری، بپردازد.تصوير ترکيبي مشتري و يو
«آلن استرن»(Alan Stern)، رئیس تحقیقات افقهای نو از ناسا میگوید:" رویارویی با مشتری موفقیتی ستودنی از رویاهای ما در مورد این سیاره بود." او همچنین میگوید:" نه تنها این فضاپیما اکنون در مسیر درست قرار دارد و در سال ۲۰۱۵ به پلوتو میرسد، بلکه با ابزار قدرتمند خود توانست از مسیری عبور کند که ماموریتهای قبلی نمیتوانستند از آن بگذرند. و همچنین توانست اطلاعاتی شگفت انگیز در مورد سیاره مشتری، قمرهای آن، جو و حلقهاش در اختیار ما قرار دهد."
در فاصلهي ماههای دي تا خرداد، فضاپیمای افقهای نو با استفاده از ابزارهای علمی خود توانست، بیش از ۷۰۰ رصد جداگانه از سیستم سیاره مشتری (Jovian system) انجام دهد که اغلب آنها در هشت روز اطراف زمان گذر انجام شد. «جف مور»(Jeff Moore) از مسئولان مرکز تحقیقات ناسا و رئیس تیم علمی افقهای نو میگوید:" ما رصدهای مهمی را که در حقیقت مکمل رصدهای پیشین از مشتری بودند٬ برگزیدیم و با تمرکز و مطالعه دقیقتر آنها توانستیم به پیشرفت اطلاعات ناشناخته در مورد این سیاره غول پیکر کمک کنیم." وی همچنین افزود:" سیستم مشتری(مشتری به همراه قمرها و سایر اجزایش) دائما در حال تغییر است و ما با قرار دادن فضاپیما در مکانی مناسب و زمانی صحیح توانستیم به اطلاعات شگفت انگیزتری دست پیدا کنیم."
آب و هوای مشتری از مواردی بود که در صدر لیست تحقیقات قرار داشت، حسگرهای فروسرخ و فرابنفش ابزارهایی بودند که در مورد اتمسفر مشتری به کاوش پرداختند و اطلاعات مهمی را در مورد ساختار و ترکیب موجود در ابرهای مشتری به ارمغان آوردند. آنها مشاهده کردند که ابرها از آمونیاک موجود در جو شکل میگیرند، سپس همراه با گرما و نور از قسمت های پایین به بالا می آیند و سرانجام به نواحی قطبی می رسند و دلیل این فرآیند وجود ابرهای آب گونه است که میان آنها وجود دارند. آنها همچنین موج هایی که در عرض سیاره حرکت دارند را آشکار کردند و سرعتشان را اندازه گیری کردند، همچنین توانستند جزئیاتی دقیق از طوفان قدرتمند واقع در جنوب سیاره مشتري به دست آورند. این فضاپیما توانست از طوفانی کوچک و تازه تولد یافته که اندازه ای حدود نصف طوفان قرمز بزرگ در مشتری دارد تصویر برداری کند و اطلاعاتی ارزشمند در مورد دینامیک آن به دست آورد.
افقهای نو همچنین تصاویری دقیق از حلقه مشتری ثبت کرد، حلقهای که با چشم و حتی با اپتیک های بسيار قوی نیز قابل رویت نیست. در این عکس دانشمندان انبوهی از تکه تکههاي سيارکي را یافتند که احتمال میرود حاصل از برخوردی در نواحی کنار حلقه باشند، و یا می تواند دلایلی عجیبتر نیز داشته باشد. تمام این تصاویر از این کاوشگر اطلاعات مهمی در مورد دینامیک سیاره در اختیار دانشمندان قرار داده است، همچنین این کاوشگر توانست از اثر دو قمر «متیس»(Metis) و «آدراستا»(Adrastea) بر روی حلقهي مشتری اطلاعاتی دقیق ثبت کند. جستجو برای یافتن قمرهای جدید و کوچک که در کنار حلقه سکنی دارند و قطر آنها بسیار کم و زیر یک کیلومتر است و همچنین منابع جدید غبار از دیگر فعالیتهای افق های نو بوده است.
در هنگام تحقیق در مورد «یو»(Io)، یکی از چهار قمر اصلی مشتری، افق های نو توانست ۱۱ گونه از دهانههای آتشفشانی بر روی این قمر شناسایی کند. سه عدد از این دهانهها برای اولین بار بود که شناسایی میشدند. این ثبتهای استثنایی سبب شد تا حرکات، فعالیتها و ساختار این آتشفشانها به خوبی ثبت شود. همچنین نقشه برداریهای دقیقی از قسمتهای مرتفع که چگالی بیشتری دارند انجام شد. اضافه بر این افقهای نو بر روی آتشفشانهای یو ۳۶ نقطه درخشان را در طول موج فروسرخ بررسی کرد و دمای آنها را که به ۱۹۰۰ درجه فارنهایت میرسید اندازه گرفت، این دما برابر دمایی است که برای آتشفشانهای موجود در زمین اندازه گیری شده است.
افقهای نو نقشهای از یو تهیه کرد که نشان دهندهی مناطق فعال بر روی این قمر است. این نقشه سبب نمایان شدن بیش از ۲۰ تغییر زمین شناسی در سطح این قمر شد. این تغییرات پس از رصدهای فضاپیمای گالیله از سطح این قمر به وجود آمده اند و نشان دهندهی فعالیتهای این قمرند. همچنین با قرار گرفتن آیو در سایه مشتری، اخترشناسان شاهد درخشش گازها و آتشفشانها بر سطح این قمر بودند. اخترشناسان بر این باورند که مطالعه این گازها به شناخت بهتر جو یو کمک می کند.
کاوشگر افقهای نو با گذر از قسمتهای پایینی سیاره مشتری، توانست دنباله مغناطیسی عظیم آن را ثبت کند، این دنباله مغناطیسی ناحیهای وسیع را فرا میگیرد که نشان از میدان بسیار قوی مغناطیسی در سیاره مشتری دارد. ردیاب ذرات افقهای نو توانست مدرکی به دست آورد که نشان میدهد ذرات حاصل از آتشفشانهای قمر آیو به سمت دنباله مغناطیسی مشتری کشیده میشوند و سپس این ذرات چگال با حرکتی آرام با دنباله عظیم مغناطیسی مشتری همسفر میشوند. با تحلیل دادههای مربوط به این ذرات میلیونی از لحاظ مقدار و انرژی کلی، دانشمندان به این اکتشاف نائل شدند که چگونه گازهای حاصل از آیو یونیزه میشوند وبه دلیل وجود میدان مغناطیسی مشتری انرژی میگیرند و سپس از این سیستم به بیرون پرتاب میشوند.
nojum.ir
طلوع آفتاب و صبح در كره مريخ
اميدوارم تكراري نباشند
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عكسهايي از شاتل فضايي و فضانورداني كه براي تعمير ماهواره در فضا هستند
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اين هم تصويري از يك طوفان
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اطلاعاتی در مورد رشته هوافضا میخواستم
گزارش بی بی سی از گسترش نجوم آماتوری در ایران و نقش منجمان آماتور در آن
در شب های ماه نو در گرگ و میش غروب، آنزمان که مردم خسته از کار روزانه در فکر استراحت هستند، اهالی شهری کوچک در دل ایران در میعادگاه کنار شهر به انتظار می نشینند؛ به انتظار خودنمایی جواهرات آسمان شب.
اهالی محل از خردسال تا سالخورده، در اطراف رصدخانه محلی جمع می شوند تا تماشاچی جادوی ستاره ها در نمایشی رایگان باشند.سعادت شهر در شمال شرقی شیراز نه چندان دور از نقش رستم و تخت جمشید، محل این رویداد است.مردم شهر این علاقه را مدیون آموزگاری هستند که از 16 سال قبل آموختن نجوم را به کودکان شروع کرد.
تلاش های این آموزگار، اصغر کبیری، از چشم جهانیان پنهان نمانده است. سال گذشته جایزه بین المللی لاس کامپاناس در ترویج نجوم از سوی انجمن نجوم پاسیفیک در ایالات متحده نصیب او شد.
آموزگاری که انگار تنها با زدن یک کلید، حس کنجکاوی اهالی شهر به خصوص کودکان آن را بیدار کرده است.اکنون حتی امام جمعه این شهر 16 هزار نفری در 600 کیلومتری جنوب تهران، زمان برگزاری برنامه های رصد ماهانه و رویدادهای هفته بعد آسمان شب را اعلام می کند.به علاوه برنامه احداث رصدخانه ای در این شهر در جریان است؛ پروژه ای که با کمک جمعی مردم ممکن شده. از راننده و بقال گرفته تا زنان خانه دار همه در این پروژه شرکت کرده اند و گفته می شود بسیاری از زنان شهر با فروش جواهرآلات خود برای آن پول جمع کرده اند و برخی نیز اسباب خانگی خود را فروخته اند. با این حال عملیات ساخت رصدخانه هنوز ناتمام مانده است.تب نجوم چنان در این شهر فراگیر است که در جریان برنامه های بزرگ عمومی رصد، برق خیابان ها قطع می شود تا آسمان تاریک شده و جواهرات فلکی خودنمایی کنند.
نجوم آماتوری در ایران طی یک دهه اخیر شاهد رشدی انفجاری بوده است و در این میان یک نشریه نقش کاتالیزور را بازی کرده است: ماهنامه نجوم.ماهنامه ای که پس از آغاز انتشار از جمله آموزگاری شهرستانی – اصغر کبیری – را به فکر انداخت به دانش آموزان اصول ابتدایی نجوم را بیاموزد و آنها را به کشف پهنه اسرار آمیز آسمان شب ببرد.امروز برای نخستین بار در تاریخ ایران می توان در گوشه و کنار کشور به منجمان آماتور و باشگاه های نجوم برخورد کرد. همچنین برای اولین بار مراکز عرضه ابزار نجومی به راه افتاده اند که خود گویای رشد عشق به نجوم در این کشور است.
بابک امین تفرشی، روزنامه نگار علمی و سردبیر نجوم، که همچنین از منجمان ممتاز آماتور ایران است و نقش عمده ای در رشد این شاخه در کشور بازی کرده می گوید: "حدود 15 یا 16 سال پیش بود. زمانی که قرار بود اولین تلسکوپ خودم را بگیرم. مدتی با دوربین دوچشمی و چشم رصد کرده بودم و می خواستم چیزهای بیشتری ببینم. تمام بازار تهران را زیر و رو کردم اما تلسکوپی واقعی در حد توان مالی من پیدا نشد."
آقای تفرشی می گوید امروز به جای زیر و رو کردن بازار، گاهی تنها با یک تماس تلفنی یا حتی ای میل می توان ابزار جدی نجوم آماتوری را تهیه کرد.
البته این به معنی در دسترس بودن آن برای همگان نیست. بهای یک تلسکوپ جدی آماتوری تقریبا معادل دلاری آنچیزی است که در آمریکا و اروپا عرضه می شود که از چند صدهزار تومان تا چند میلیون متفاوت است.اما یکی از مهمترین ابزارهای آشنایی و کاوش آسمان شب، یعنی مجله نجوم، برای اکثریت قریب به اتفاق مردم قابل تهیه است.انتشار نجوم، که مجله ای غیردولتی است، 16 سال قبل شروع شد. ناشر مجله شرکت زروان است که با ساخت رصدخانه و مراکز نجوم و انجام فعالیت های آموزشی نیازهای اقتصادی مجله را تامین می کند.
آقای تفرشی که از سال 1374 برای نجوم قلم زده و از دو سال قبل سردبیر آن بوده است، می گوید: "در سال 1370 که نخستین شماره نجوم درآمد کمتر کسی تصور می کرد که مجله ای با این موضوع خاص در ایران مخاطبی داشته باشد و بدون حمایت دولتی چند شماره ای بیشتر دوام بیاورد."این مجله در هر شماره ابتدا در چندین صفحه تازه ترین خبرهای نجومی را منعکس می کند و همچنین حاوی مقالات مفصل و جدی درباره علم اخترفیزیک است.یکی از بخش های پرطرفدار مجله "آسمان در این ماه" است که رویدادهای مهم فلکی ماه آینده را معرفی می کند. این بخش مزین به نقشه آسمان و نمودارهایی برای تشریح موقعیت سیارات است.
نجوم که تیراژ شماره های عادی آن شش هزار و شماره های ویژه آن 10 هزار است با کمک حدود 10 کارمند تمام وقت و 20 نویسنده پاره وقت منتشر می شود. بیش از نیمی از کارمندان و همکاران نجوم خانم ها هستند.آقای تفرشی می گوید حضور زنان در مجله را "می توان به تمام جامعه نجوم، به خصوص در بخش آماتوری، تعمیم داد. حضور خانم ها در این زمینه بسیار پررنگ است که همین نیز یکی از شگفتی های نجوم ایران برای همتایان ما در کشورهای دیگر است که به گفته آقای تفرشی معتبرترین نشریه عمومی نجوم در جهان است الهام می گیرد اما خصوصیات یک نشریه پخته و جا افتاده در آن هویداست.
این پختگی بیش از هر چیز در مقالاتی خودنمایی می کند که نه حاصل ترجمه بلکه تالیف گزارشگران این نشریه است. این درحالی است که نشریات علمی در ایران به طور سنتی عمدتا به ترجمه یا چاپ گفتارهایی از متخصصان و دانشمندان بسنده کرده اند.
در هر شماره نجوم می توان به کار گزارشگری اصیل در زمینه فعالیت های نجومی در ایران برخورد.
نجوم از جمله در شماره مرداد 1385 گفتگویی اختصاصی با انوشه انصاری داشت. خانم انصاری اولین زن و اولین ایرانی است که به عنوان توریست با فضاپیمای روسی سویوز به ایستگاه بین المللی در مدار زمین رفت.
یکی از نقطه ضعف های مجله ای که حاوی عکس های زیادی از کهکشان ها، سحابی ها و خوشه های ستاره ای و دیگر اجرام آسمانی است، سیاه و سفید بودن آن است که البته ناشی از تنگناهای مالی است.
آقای تفرشی می گوید: "اخترشناسی و ژرفای آسمان شب یکسره رنگ است. گرچه چشم ما در رصد با تلسکوپ اغلب آنها را نمی بیند اما در عکس ها ثبت می شوند، رنگ های زیبای سحابی ها، ستاره های رنگارنگ، خاک سرخ مریخ، رقص نور در شفق های قطبی و غیره. بنابراین رنگی بودن یک مجله عمومی نجوم نیازی قطعی است. با رنگی شدن، مخاطبان بسیار بیشتر می شوند زیرا برای بسیاری تصاویر جذاب تر از متن است."او می گوید نشریه به آستانه برنامه ریزی برای رنگی شدن رسیده است اما هنوز توانایی مالی آن را ندارد.
وی درباره مشکلات مجله می گوید: "بزرگترین گرفتاری تنگنای مالی مجله است، همین طور کمبود نیروی انسانی متخصص در علمی نویسی و عدم درک عمومی از اهمیت توسعه علم و چاپ نشریه ای مانند نجوم در ایران. این موضوع وقتی گرفتاری بزرگی می شود که مسئولان دولتی نیز با همین تفکر علم گریز یا بی تفاوتی با نشریه ای مانند نجوم برخورد کنند."
علیرغم این مشکلات ماهنامه نجوم در این 16 سال بی وقفه منتشر شده و بسیاری از مردم به ویژه نسل جوان را به سوی نجوم کشانده است.شمار منجمان آماتور ایران اکنون بیش از چهار هزار نفر تخمین زده می شود که احتمالا فعال ترین جامعه نجومی در خاور میانه است.
به علاوه حدود 100 انجمن کوچک و بزرگ نجومی در یک دهه اخیر در ایران شکل گرفته و اکنون بیش از 30 رصدخانه غیرحرفه ای در کشور دایر شده است.تاسیس شاخه فعالیت های آماتوری و ترویجی در انجمن نجوم ایران از سال 1380 که به برگزاری کارگاه های آموزشی برای منجمان آماتور پرداخته از دیگر عوامل این شکوفایی بوده است.
از سال 1380 همچنین برنامه تلویزیونی زنده ای به نام "آسمان شب" در شبکه چهار تلویزیون ایران به کوشش سیاوش صفاریان پور، کارگردان و تهیه کننده، آغاز شد که به گفته آقای تفرشی آن نیز نقش چشمگیری در افزایش علاقه عمومی داشته است. آقای تفرشی خود از همکاران این برنامه است.او می گوید: "خوشبختانه این برنامه بیش از شش سال ادامه یافت و به طولانی ترین برنامه در نوع خود در تلویزیون ایران بدل شده است."حالا با وجود این برنامه و مجله نجوم، جوانان سعادت شهر فارس و سایر نقاط ایران شب های غیررصدی را نیز می توانند صرف خودآموزی در زمینه علم نجوم کنند.
افقهای نو و تحول نگاهها نسبت به مشتری
فضاپیمای افقهای نو با عبور از کنار مشتری و رصدهایی که انجام داد، توانست دید بشر را نسبت به اين سياره و سيستم اقمار و حلقههاي اطراف آن تغيير دهد. در اين خبر با برخي از اين تغييرات آشنا ميشويد.
فضاپیمای افقهای نو در اسفند ماه سال گذشته از کنار مشتری عبور کرد و با گردش به دور این سیاره عظیم و با استفاده از گرانش آن برای افزایش سرعت، مسیر خود را برای رسیدن به پلوتو پیش گرفت. طراحی، ساخت و راه اندازی این فضاپیما به وسیلهی آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز (ALP)، انجام شد.
فضاپیمای افقهای نو هشتمین فضاپیمایی است که با بزرگترین سیارهی منظومه شمسی، مشتری ملاقات داشته است، اما عواملی مانند اهداف تعیین شده، تکنولوژی ساخت و مسئله زمان، سبب شد تا این فضاپیما بتواند به جزئیات زیادی مانند آذرخشها، قطبین، حلقه کم نور مشتری، ساختار آتشفشانی قمر یو، ابرهای آمونیاکی و دنبالهی اسرار آمیز مغناطیسی مشتری، بپردازد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
«آلن استرن»(Alan Stern)، رئیس تحقیقات افقهای نو از ناسا میگوید:" رویارویی با مشتری موفقیتی ستودنی از رویاهای ما در مورد این سیاره بود." او همچنین میگوید:" نه تنها این فضاپیما اکنون در مسیر درست قرار دارد و در سال ۲۰۱۵ به پلوتو میرسد، بلکه با ابزار قدرتمند خود توانست از مسیری عبور کند که ماموریتهای قبلی نمیتوانستند از آن بگذرند. و همچنین توانست اطلاعاتی شگفت انگیز در مورد سیاره مشتری، قمرهای آن، جو و حلقهاش در اختیار ما قرار دهد."
در فاصلهي ماههای دي تا خرداد، فضاپیمای افقهای نو با استفاده از ابزارهای علمی خود توانست، بیش از ۷۰۰ رصد جداگانه از سیستم سیاره مشتری (Jovian system) انجام دهد که اغلب آنها در هشت روز اطراف زمان گذر انجام شد. «جف مور»(Jeff Moore) از مسئولان مرکز تحقیقات ناسا و رئیس تیم علمی افقهای نو میگوید:" ما رصدهای مهمی را که در حقیقت مکمل رصدهای پیشین از مشتری بودند٬ برگزیدیم و با تمرکز و مطالعه دقیقتر آنها توانستیم به پیشرفت اطلاعات ناشناخته در مورد این سیاره غول پیکر کمک کنیم." وی همچنین افزود:" سیستم مشتری(مشتری به همراه قمرها و سایر اجزایش) دائما در حال تغییر است و ما با قرار دادن فضاپیما در مکانی مناسب و زمانی صحیح توانستیم به اطلاعات شگفت انگیزتری دست پیدا کنیم."
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آب و هوای مشتری از مواردی بود که در صدر لیست تحقیقات قرار داشت، حسگرهای فروسرخ و فرابنفش ابزارهایی بودند که در مورد اتمسفر مشتری به کاوش پرداختند و اطلاعات مهمی را در مورد ساختار و ترکیب موجود در ابرهای مشتری به ارمغان آوردند. آنها مشاهده کردند که ابرها از آمونیاک موجود در جو شکل میگیرند، سپس همراه با گرما و نور از قسمت های پایین به بالا می آیند و سرانجام به نواحی قطبی می رسند و دلیل این فرآیند وجود ابرهای آب گونه است که میان آنها وجود دارند. آنها همچنین موج هایی که در عرض سیاره حرکت دارند را آشکار کردند و سرعتشان را اندازه گیری کردند، همچنین توانستند جزئیاتی دقیق از طوفان قدرتمند واقع در جنوب سیاره مشتري به دست آورند. این فضاپیما توانست از طوفانی کوچک و تازه تولد یافته که اندازه ای حدود نصف طوفان قرمز بزرگ در مشتری دارد تصویر برداری کند و اطلاعاتی ارزشمند در مورد دینامیک آن به دست آورد. افقهای نو همچنین تصاویری دقیق از حلقه مشتری ثبت کرد، حلقهای که با چشم و حتی با اپتیک های بسيار قوی نیز قابل رویت نیست. در این عکس دانشمندان انبوهی از تکه تکههاي سيارکي را یافتند که احتمال میرود حاصل از برخوردی در نواحی کنار حلقه باشند، و یا می تواند دلایلی عجیبتر نیز داشته باشد. تمام این تصاویر از این کاوشگر اطلاعات مهمی در مورد دینامیک سیاره در اختیار دانشمندان قرار داده است، همچنین این کاوشگر توانست از اثر دو قمر «متیس»(Metis) و «آدراستا»(Adrastea) بر روی حلقهي مشتری اطلاعاتی دقیق ثبت کند. جستجو برای یافتن قمرهای جدید و کوچک که در کنار حلقه سکنی دارند و قطر آنها بسیار کم و زیر یک کیلومتر است و همچنین منابع جدید غبار از دیگر فعالیتهای افق های نو بوده است.
در هنگام تحقیق در مورد «یو»(Io)، یکی از چهار قمر اصلی مشتری، افق های نو توانست ۱۱ گونه از دهانههای آتشفشانی بر روی این قمر شناسایی کند. سه عدد از این دهانهها برای اولین بار بود که شناسایی میشدند. این ثبتهای استثنایی سبب شد تا حرکات، فعالیتها و ساختار این آتشفشانها به خوبی ثبت شود. همچنین نقشه برداریهای دقیقی از قسمتهای مرتفع که چگالی بیشتری دارند انجام شد. اضافه بر این افقهای نو بر روی آتشفشانهای یو ۳۶ نقطه درخشان را در طول موج فروسرخ بررسی کرد و دمای آنها را که به ۱۹۰۰ درجه فارنهایت میرسید اندازه گرفت، این دما برابر دمایی است که برای آتشفشانهای موجود در زمین اندازه گیری شده است.
افقهای نو نقشهای از یو تهیه کرد که نشان دهندهی مناطق فعال بر روی این قمر است. این نقشه سبب نمایان شدن بیش از ۲۰ تغییر زمین شناسی در سطح این قمر شد. این تغییرات پس از رصدهای فضاپیمای گالیله از سطح این قمر به وجود آمده اند و نشان دهندهی فعالیتهای این قمرند. همچنین با قرار گرفتن آیو در سایه مشتری، اخترشناسان شاهد درخشش گازها و آتشفشانها بر سطح این قمر بودند. اخترشناسان بر این باورند که مطالعه این گازها به شناخت بهتر جو یو کمک می کند.
کاوشگر افقهای نو با گذر از قسمتهای پایینی سیاره مشتری، توانست دنباله مغناطیسی عظیم آن را ثبت کند، این دنباله مغناطیسی ناحیهای وسیع را فرا میگیرد که نشان از میدان بسیار قوی مغناطیسی در سیاره مشتری دارد. ردیاب ذرات افقهای نو توانست مدرکی به دست آورد که نشان میدهد ذرات حاصل از آتشفشانهای قمر آیو به سمت دنباله مغناطیسی مشتری کشیده میشوند و سپس این ذرات چگال با حرکتی آرام با دنباله عظیم مغناطیسی مشتری همسفر میشوند. با تحلیل دادههای مربوط به این ذرات میلیونی از لحاظ مقدار و انرژی کلی، دانشمندان به این اکتشاف نائل شدند که چگونه گازهای حاصل از آیو یونیزه میشوند وبه دلیل وجود میدان مغناطیسی مشتری انرژی میگیرند و سپس از این سیستم به بیرون پرتاب میشوند.
منبع:سایت مجله نجوم
بهترین روش برای منحرف کردن سیارکها
مطالعات جدید نشان میدهد که فضاپیماهای حامل آینه میتوانند با کانونی کردن نور خورشید بر سیارکی که ممکن است با زمین برخورد کند، آن را از مسیر خود منحرف کنند.
آذر محمد آبادي
۲۲ مهر ۱۳۸۶
سیارکهایی با پهنای بیش از ۵ کیلومتر، همانند سیارکی که دایناسورها را منقرض کرد، هر ۶ میلیون سال یکبار زمین را مورد اصابت قرار میدهند٬ در حالی که صخرههای فضایی کوچکتر با پهنایی در حدود ۱۴۰ متر حدودا هر ۵۰۰۰ سال یکبار به زمین برخورد میکنند و موجب خسارات قابل توجهی میشوند. محققان دانشگاه گلاسکو٬ اسکاتلند٬ به رهبری «ماسیمیلیانو واسیل»(Massimiliano Vasile) نه روش مقابله با این اشیا ، از قبیل انهدام آنها با انفجارات هسته ای، را پیشنهاد کردهاند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این تیم این روشها را بر طبق ۳ معیار ارزشیابی و مقایسه کردهاند: میزان تغییراتی که هر روش در مدار سیارک ایجاد میکند٬ مدت زمان مورد نیاز برای هشدار و مقدار جرم فضاپیما برای انجام این ماموریت.
روش منتخب٬ استفاده از فضاپیماهای حامل آینه بود. فضاپیما به نزدیکی سیارک پرتاب خواهد شد تا نور خورشید را بر نقطهای از سطح آن کانونی کند.
در این روش فضاپیماها سطح سیارک را تا دمای ۲۱۰۰ درجهی سانتی گراد گرم میکنند تا سطح سیارک تبخیر شود. با تبخیر مواد و خارج شدن آنها از سطح٬ نیروی پیشرانش کوچکی در جهت مخالف ایجاد میشود و موجب تغییر مدار سیارک میشود.
دانشمندان دریافتند که با تعداد ۱۰ فضاپیما با آینههایی به پهنای ۲۰ متر ٬ میتوانند سیارکی ۱۵۰ متری را در طول ۶ ماه از مسیر خود منحرف کنند٬ و با ۱۰۰ فضاپیما این مدت به تنها چند روز کاهش مییابد. این در صورتی است که فضاپیماها در موقعیتی مناسب قرار گیرند.
منحرف کردن سیارکی ۲۰ کیلومتری با کار گروهی ۵۰۰۰ فضاپیمای حامل آینه٬ در حدود ۳ سال و یا بیشتر به طول خواهد انجامید. واسیل تصدیق کرد که تصور پرتاب و کنترل ۵۰۰۰ فضاپیما فراتر از حد تصور است اما وی با یاد آور شدن پرتاب تعداد زیادی ماهواره به منظور ایجاد سیستم موقعیت یاب جهانی(GPS)٬ پرتاب چند ده فضاپیما را در محدودهی تواناییهای ما دانست.
روش استفاده از آینهها با به کارگیری یک آینهی بسیار بزرگ مستقر بر یک فضاپیما را اولین بار در سال ۱۹۹۳ «جی ملوش»(Jay Melosh) از دانشگاه آریزونا٬ مطرح کرد.
روش دیگری نیز برای منحرف کردن سیارکها پیشنهاد شده است. در این روش فضاپیما به موازات یک سیارک پرواز کرده و با اعمال نیروی گرانش بسیار کم خود به آهستگی سیارک را از مسیر خود خارج میکند.
روش منفجر کردن سیارک با استفاده از تسلیحات هستهای نیز روشی قابل استفاده است اما به دلیل احتمال تبدیل شدن سیارک به تکههای کوچکتر که هنوز میتوانند زمین را مورد اصابت قرار دهند، روشی نامطلوب محسوب میشود.
محتمل ترین نوع سیارکها که ما با آنها روبرو می شویم در گسترهی ۵۰ تا ۱۰۰ متر پهنا دارند. این گونه صخرههای فضایی نيروي نسبتا کوچکی برای انحراف نیاز دارند.
کلارک چپمن (Clark Chapman) از موسسه تحقیقاتی جنوب غربی٬ کلورادو٬ میگوید: "مناسبترین روش، روشی است که مطمئن و قابل کنترل باشد."
وی افزود:" ممکن است بهترین روش٬ برخورد یک فضاپیما با سیارک باشد تا بیشترین تغییرات مورد نیاز را فراهم آورد٬ سپس با استفاده از گرانش فضاپیماهای دیگر٬ تنظیمات کوچک تر انجام خواهد شد."
روشهاي ديگر عبارتند از:
-برخورد فضاپيمايي با سرعت زياد به سيارک براي انحراف آن.
-حفاري سيارک و پرتاب تکههايي از آن به خارج براي منحرف کردن آن.
-وصل کردن وسيلهاي با نيروي پيشران به سيارک جهت منحرف کردن آن
-رنگ کردن سيارک جهت تغيير ضريب بازتاب آن و ايجاد نبروي تابشي براي منحرف کردن سيارک. منبع: [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تشديد اثرات گلخانهاي در زهره و مريخ
دانشمندان يك مولكول كمياب را در جو زهره و مريخ یافتهاند كه نوعي کمياب از دياكسيد كربن است و ميتواند عملكرد اثرات گلخانهاي را روي زهره تحت تاثير قرار دهد.
در اردیبهشت ۸۶ هنگامي كه سريعالسير زهره به دومين سياره منظومه شمسي رسيد پديدهاي غير عادي نظر دانشمندان را به خود معطوف ساخت. تيمي از دانشمندان اروپايي از طيفسنج اتمسفري فروسرخ (SOIR) براي بررسی اختفاي خورشيدي پشت زهره استفاده كردند. بررسي اختفاي خورشيد به دانشمندان اجازه ميدهد كه نحوه جذب يك طول موج بخصوص به وسیله ی جو سياره را مطالعه كنند.
اين طول موجها و ميزان جذب آنها، نوع و مقدار گازها را در اتمسفر زهره مشخص ميسازد. در اين بررسي دانشمندان در طول موج ۳/۳ ميكرومتري در ميانهی محدوده فروسرخ طيف، يك پدیده غيرعادي مشاهده كردندكه در طي اختفا به طور منظم با افزايش عمق جو افزايش مييافت. در ابتدا تصور ميشد كه يك مولكول آلي شامل كربن و هيدروژن مسبب اين پديده است اما هيچ مولكول آلي شناختهشدهاي همه خواص اين پدیده را توجيه نميكرد. دانشمندان ناسا با بررسي دوباره ی پديده٬ اثر مشابهي را در طيف جو مريخ مشاهده كردند. دو تيم مشاهدات را با هم مقايسه نمودند. هر دو پديده يكسان بودند و اين سرنخ خوبي بود. جو زهره ضخيمتر از مريخ است اما جو هر دو سياره از ۹۵% دياكسيد كربن تشكيل شده است. دانشمندان ناسا دريافتند كه مسبب اين پدیده يك ايزوتوپ دياكسيد كربن است كه يكي از دو اتم اكسيژن آن به جاي هشت پروتون و هشت نوترون(اکسیژن-۱۶)، هشت پروتون و ده نوترون(اکسیژن-۱۸) دارد.
تا كنون جذب مولكول در اين طول موج مشاهده نشده بود اما تحقيقات سه گروه مستقل نتايج يكساني را نشان داد، يك گذار كمياب كه تنها در اين ايزوتوپ ممكن است، باعث ايجاد پديده مذكور ميشود. وزن متفاوت اين دو نوع ایزوتوپ اتم اكسيژن به مولكول اجازه ميدهد همزمان به دو روش ارتعاشات خود را تغيير دهد اما مولكولهاي حاوي اكسيژن معمولي در هر زمان تنها ميتوانند يك نوع تغيير داشته باشند.
اين گذار كمياب حتي به مولكول اجازه ميدهد انرژي بيشتري جذب كند و بنابراين نقش فعالتري در در اثر گلخانهاي ايفا نمايد. اين ايزوتوپ ۱% كل دياكسيد كربن زمين را تشكيل ميدهد و مقدارش در جو زمين ۲۵۰۰۰۰ بار كمتر از مقدار آن در جو زهره است. بنابراين، نقش آن روي اثر گلخانهاي در زمين كوچك است اما در زهره اثر قابل نوجهی دارد. منبع:nojum.ir
ستارهها چه مدت زنده میمانند؟
ستارهها برای مدتهای متفاوتی زنده میمانند که بسته به آن دارد که چقدر بزرگ باشند
ستارهای مانند خورشید حدود 10 میلیارد سال زنده میماند، در حالیکه ستارهای که 20 برابر وزن بیشتری دارد، تنها 10 میلیون سال عمر دارد، حدود یک هزارم عمر خورشید.
ستارهها زندگیشان را به صورت ابرهای متراکمی از گاز و غبار آغاز میکنند. پس از اینکه یک ستاره شکل میگیرد، هیدروژن را به صورت هلیوم تیدبل میکند و انرژی به وجود میآورد.
و هنگامی که هیدروژن شروع به پایان یافتن میکند، این تبدیل یا همجوشی هستهای به مراحل متاخرتری ادامه پیدا میکند، مانند تبدیل هلیوم به عناصر سنگینتر.
اگر ستارهای جرمی کمتر از چند برابر جرم خورشید داشته باشد، نهایتا به یک "کوتوله سفید" بدل میشود. اگر این ستاره جرمی بسیار بیشتر داشته باشد، ابتدا به درون فرو میریزد، بعد منفجر میشود و به صورت یک "ابرنواختر" گسترش مییابد
پروژه طراحی و ساخت یک کاوشگر رونده اروپایی برای پرتاب به سیاره مریخ از یک نقطه عطف مهم عبور کرد. به گزارش سرویس «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مهندسان در این پروژه، یک کیسه هوای منفذدار را که میتوان از آن برای فرود سریع وسایط نقلیه بر روی این سیاره سرخ استفاده کرد، به نمایش گذاشتند. به گفته این مهندسان وجود یک سیستم ورود، فرود و نشستن کارآمد و مؤثر برای موفقیت در ماموریت اگزومارس ضروری است. موفقیت در آزمایش این فن آوری مورد استقبال هیات های نمایندگی فضایی اروپایی در نشست روز دوشنبه برای بازبینی این پروژه قرار گرفت. پروژه ساخت نمونه اولیه این سیستم کیسه هوایی منفذدار هفته گذشته مورد ارزیابی قرار گرفت
منجمان براي نخستين بار موفق شدهاند پارهاي از مشخصههاي فيزيكي ماده تاريك را در قالب اعداد و ارقام ملموس بيان كنند
ماده تاريك كه كيهان را پر كرده اما با تكنولوژي هاي فعلي قابل رؤيت نيست، يكي از معماهاي بزرگ علم نوين به حساب مي آيد. البته پژوهشگران نسبت به يك چيز اطمينان دارند: اينكه ماده تاريك وجود دارد .
دانشمندان اطلاعات زيادي درباره آنچه ماده «باريوني» مي نامند - ماده «عادي» كه ستارگان، سيارات و موجودات زنده از آن تشكيل شده اند - دارند، اما آنها براي درك ماده اصلي سازنده كيهان در تقلا بوده اند .
اخترشناسان نمي توانند ماده تاريك را مستقيما رديابي كنند زيرا هيچگونه نور يا تشعشعي ساطع نمي كند .
با اين حال حضور آن را مي توان از چرخش محوري كهكشانها استنتاج كرد: ستارگان كهكشانها با چنان سرعتي در حركت هستند كه اگر به خاطر قوه جاذبه يك نوع ماده نامرئي نبود، در اثر قوه گريز از مركز فرار مي كردند و كهكشان ها متلاشي مي شدند يا اصلا از ابتدا شكل نمي گرفتند .
مطالعات نشان مي دهد كه اين ماده تاريك تقريبا 80 تا 85 درصد ماده موجود در جهان را تشكيل مي دهد .
آنها با استفاده از بزرگترين تلسكوپ هاي موجود جهان، از جمله رصدخانه عظيم «وي ال تي» در شيلي (وابسته به رصدخانه جنوبي اروپايي) نقشه هاي سه بعدي كهكشان ها را تهيه كرده و از حركات ستارگان آنها براي «رديابي» تاثير ماده تاريك موجود در ميان آنها و اندازه گيري دقيق وزن آن استفاده كرده اند .
آنها با انجام 7000 محاسبه جداگانه به اين نتيجه رسيدند كه ميزان ماده تاريك موجود در كهكشان ها تقريبا 400 برابر ماده عادي آنهاست .
محتمل ترين نامزد براي ماده تاريي همان «ذرات سنگين با تعامل ضعيف» يا به اصطلاح Wimp است .
دانشمندان معتقدند كه اين ذرات كهن از انفجار بزرگ به جا مانده اند .
برخي تعميم هاي نظريه «مدل استاندارد ذرات بنيادي» داير بر توضيح پذيرفته شده ماده و نيرو، وجود اين ذرات را پيش بيني مي كند. اما وجود آنها همچنين به توضيح ساختمان و هندسه جهان قابل مشاهده كمي زيادي خواهد كرد .
« اكنون به نظر مي رسد كه راه شيري بزرگترين كهكشان موجود در جهان محلي است و حتي از «آندرومدا» هم بزرگتر است . تا همين چند ماه قبل پنداشته مي شد كه جاي آنها برعكس است . »
ستارهشناسان اعلام كردند كه دهمين سياره منظومه شمسي كه اخيرا كشف شده است، بزرگتر از سياره كوچك «پلوتو» است
اين مشاهدات جديد به وسيله يك حسگر بسيار حساس موجود بر روي تلسكوپ Iram ثبت شده است كه گرماي ايجاد شده از سوي اين سياره جديد را اندازهگيري كرده است.
اين مشاهدات همچنين نشان دادند كه اين سياره تازه كشف شده داراي ويژگي «بازتابپذيري» مشابه با سياره «پلوتو» است.
اين اطلاعات ارزشمند به دانشمندان و ستارهشناسان اين امكان را داده است تا به اندازهگيري ابعاد اين سياره جديد بپردازند.
گفتني است كه اين شيء ابتدا در سال 2003 كشف شده بود اما سياره بودن آن اخيرا تاييد شد.
فاصله اين شيء از خورشيد بيش از دو برابر فاصله پلوتو از خورشيد است. پيش از اين تصور ميشد پلوتو دورافتادهترين سياره منظومه شمسي است.
به گزارش ايسنا، اين بزرگترين جرم آسماني است كه از زمان اكتشاف نپتون در سال 1846 در مدار خورشيد كشف ميشود.
هنوز جزييات كاملي در مورد اين جرم آسماني در دست نيست اما مشخص شده است كه در مداري نامتعارف گردش ميكند و فاصله آن با خورشيد هرگز كمتر از فاصله نپتون با مركز منظومه شمسي نيست و بخش اعظم مدار آن در فاصلهاي دورتر از سياره پلوتون قرار دارد.
به گفته اخترشناسان كمابيش مشخص است كه اين سياره از يخ و توده هاي سنگ تشكيل يافته است.
به دليل خاصيت اين جرم در انعكاس نور، اندازه گيري آن با حاشيه خطاي قابل توجهي همراه بوده و هنوز ابعاد واقعي آن مشخص نشده است.
نیروی ماه قاره ها را به سمت غرب می راند !
به گفته دانشمندان ماه عامل حركت قارهها به سمت غرب است، به طوري كه در آيندهاي نه چندان نزديك احتمال دارد «واشنگتن دي. سي.» در جايي كه هم اكنون «سان فرانسيسكو» است، قرار بگيرد.
به گزارش سرويس «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، طبق مطالعات اخير، سطح زمين به واسطه نيروي تاخيري قادر است به تدريج به سمت غرب حركت كند. اين نيروي تاخيري همان نيروي ماه است كه باعث جزر و مد مي شود.
پوسته زمين به صفحات وسيعي تقسيم شده كه به تدريج جابهجايي و حركت اين صفحات باعث زلزله، ايجاد كوهها و ريفتها شده كه اين عوامل ناشي از برخورد و يا جداشدن صفحات از همديگر مي باشد.
به عقيده بيشتر دانشمندان علوم زمين اين حركت و جابجايي در نتيجه فوران و سقوط جريان هاي ماگمايي عميق در سطوح زيرين مي باشد.
مطالعات گروهي از زمين شناسان آمريكايي و يك تيم ايتاليايي حاكي از حركت قارهها به سمت غرب مي باشد.
به گزارش ايسنا از پايگاه ملي دادههاي علوم زمين، دانشمندان ميگويند چرخش زمين به سمت شرق در زير ماه صورت مي گيرد و به دنبال آن نيروي ماه خيلي كم لايههاي سطحي زمين را به عقب نگه داشته و اين كشش - همانند رها كردن دستگيره در فرمان دوچرخه - به تدريج باعث لغزش پوسته به سمت عقب شده است.
ستاره شناسان با تركيب اطلاعات دو تلسكوپ , بزرگترين سياه چاله را كشف كردند.
به گزارش خبرگزاري يونايتدپرس از سندياگو، اين سياه چاله بخشي از يك سيستم دوتايي در ،M33يك كهكشان نزديك است كه حدود سه ميليون سال نوري از زمين فاصله دارد.
ستاره شناسان با تركيب دادههاي "رصدخانه اشعه ايكس چاندار سازمان فضايي آمريكا" و "تلسكوپ جيميني" در "هاوايي"" مشخص كردند كه جرم اين سياه چاله به نام "X-7 ۱۵/۷ "M33برابر جرم خورشيد است. "جرمو اوروسز" از "دانشگاه ايالتي سنديهگو" كه رياست اين مطالعه را بر عهده داشت گفت، اين كشف همه نوع سوالي را درباره چگونگي امكان تشكيل اين سياه چاله مطرح ميكند.
اروسز گفت، X-7 M33به دور مدار يك ستاره همراه كه هر سه و نيم روز بر روي اين سياه چاله سايه مياندازد، ميچرخد. وي همچنين متذكر شد كه اين ستاره همراه داراي يك جرم غير عادي زياد ۷۰برابر جرم خورشيد است. جرم غيرعادي زياد اين ستاره آنرا به بزرگترين ستاره همراه در يك سيستم دوتايي حاوي يك سياه چاله تبديل ميكند. اين يافتهها در مجله "نيچر" منتشر شده است
بر اساس طرحي كه به تصويب شوراي حكومتي چين رسيده است، اين كشور قصد دارد ايجاد پايگاهي را در فضا محقق سازد كه در آن فعاليتهاي مختلفي از جمله راهپيمايي فضايي، مكاني براي پهلوگرفتن فضاپيماها و همچنين تاسيس آزمايشگاه فضايي در آن صورت گيرد.
به گزارش ايرنا و به نقل از اسپيس ديلي، يك مقام ارشد در كميسيون علوم، فناوري و صنعت دفاع ملي چين گفت، در عين حال دولت اين كشور قصد دارد ساخت يك ماهواره، فضاپيما و يك سيستم رصد زمين با شفافيت بالا كه در يك كشتي هوايي در استراتوسفر قرار ميگيرد را نيز در اولويت قرار دهد.
اين طرح كه چارچوب آن توسط كميسيون علوم فناوري و صنعت دفاع ملي چين تهيه شده است يازدهمين طرح پنج ساله ( ( ۲۰۰۶- ۲۰۱۰براي توسعه فضايي اين كشور است.
در اين طرح آمده است چين بايد سيستم جهت يابي هوانوردي خود را بهبود بخشد.
اين سيستم بر اساس طرحهايي براي پرتاب پنج ماهواره زمين ثابت در مدار زمين و ۳۰ماهواره متوسط مدار زمين است كه خدمات هوانوري و موقعيت يابي در حمل و نقل، هواشناشي، اكتشاف نفت، نظارت بر آتش سوزي جنگلها، پيش بيني بلاياي طبيعي، مخابرات و امنيت عمومي را فراهم ميآورد.
چين جدا از پرتاب نخستين مدارپيماي ماه، قصد دارد دومين و سومين مرحله از پروژههاي اكتشاف ماه خود را نيز مورد مطالعه قرار دهد.
چين نخستين ماهواره ماه موسوم به "چانگ يي - " ۱را تا پايان ماه جاري ميلادي پرتاب خواهد كرد.
اين ماهواره ماه چين به دوربينهاي پيشرفته و دستگاههاي اندازهگيري براي ارسال تصاويرسه بعدي از سطح ماه مجهز ميباشد و قادر بهتجزيه و تحليل دادههاي بدست آمده از سطح ماه است و ميتواند مطالعاتي در خصوص محيط فضايي بين زمين و ماه انجام دهد.
به گفته دانشمندان چيني، طرح اكتشاف ماه چين براي استفاده صلح آميز از فضاست و چين درحال تحقيقات بيشتر براي دستيابي بهتجهيزات پيشرفته تحقيقاتي است.
چين تاكنون چند فضاپيماي سرنشين دار به فضا پرتاب كردهاست وتاسال ۲۰۲۰ميلادي ۱۶طرح فضايي اجرا خواهد كرد.
"لي شوئهيونگ" معاون وزير علومو فنون چين نيزابراز اميدواريكرد چين با اجراي طرحهاي علمي فضايي نهايتا به طرح ايستگاه فضايي بينالمللي ملحق شود
کاوشگر کاسینی 10 ساله شدکاوشگر کاسینی 10 سال قبل در 15 اکتبر (23 مهر) 1997 با ماموریت کاوش در حلقه ها و قمرهای سیاره زحل از پایگاه کیپ کارناول فلوریدا به فضا پرتاب شد.
به گزارش خبرنگار مهر، اولین تصاویر استثنائی از حلقه های زحل که تا آنزمان هرگز از یک فاصله بسیار نزدیک و با در نظرگرفتن تمام جزئیات مشاهده نشده بود به برکت کاوش های دقیق کاسینی گرفته شد.
این کاوشگر همچنین تاکنون توانسته است رودخانه های متان مایع را در تیتان، بزرگترین قمر زحل شناسایی کند.
کاوشگر کاسینی 10 قبل در چنین روزی یعنی در 15 اکتبر 1997 از پایگاه کیپ کارناوال فلوریدا به طرف زحل پرتاب شد.
این کاوشگر حاصل همکاری میان آژانس های فضایی آمریکا (ناسا)، اروپا (اسا) و ایتالیا (آسی) است. کاسینی از زمان پرتاب همواره مورد توجه تمام دانشمندان دنیا بوده و اطلاعات با ارزشی را در اختیار این دانشمندان گذاشته است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کاوشگر کاسینیاولین بار کاوشگر کاسینی در اول جولای 2004 به حلقه های زحل رسید و تصاویر بسیار واضح و نزدیکی را از زیباترین سیاره منظومه شمسی به زمین ارسال کرد.
در حقیقت کاسینی در آن زمان موفق شده بود با طی مسافتی در حدود 20 هزار کیلومتر در بالای ابرها خود را به حداقل فاصله از سیاره زحل برساند.
این نزدیکترین فاصله ای بود که کاوشگرهای زحل توانسته بودند به آن دست یابند به طوری که سه کاوشگری که پیش از آن تصاویری را از زحل ارسال کرده بودند هرگز موفق نشده بودند تا این اندازه به این سیاره نزدیک شوند.
پیش از کاسینی، پایورنر (Pioneer) در سال 1979، ویاجر 1 (Voyager 1) در سال 1980 و ویاجر 2 (Voyager 2) در سال 1981 به کاوش در این سیاره پرداخته بودند.
تصاویر و اطلاعات متعددی که کاسینی با درنظر گرفتن جزئیات بی سابقه از این سیاره به زمین ارسال کرد، امکان بررسی و مطالعه مکانیزیم هایی که 5/4 میلیارد سال قبل در شکل گیری یکی از زیباترین سیارات منظومه شمسی رخ داده بودند را در اختیار دانشمندان قرار داد.
از میان رکوردهایی که کاسینی به ثبت رسانده است، می توان به اولین تصاویری اشاره کرد که این کاوشگر در 14 ژانویه 2005 از تیتان، بزرگترین قمر زحل به زمین فرستاد.
در حقیقت این تصاویر شگفت انگیز، دنیایی زنده را به تصویر می کشید که در آن رودخانه های هیدرات کربنی در جریان بودند.
همچنین این کاوشگر در بهار سال 2006 موفق شد آثار حضور آب را در یک قمر دیگر زحل با عنوان "انسلادو" (Encelado) کشف کند. تلاش های کاوشگر کاسینی در کشف رازهای زحل و قمرهایش همچنان ادامه دارد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در آخرین تصاویر ارسالی فضاپیمای کاسینی ،زمین همچون نقطه آبی کم رنگ در میان حلقه های زحل نمایان گردید. پس از فضاپیمای ویجر 1 این دومین تصویری است که در دور دست های منظومه شمسی از زمین گرفته شده است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در سپتامبر(مهر) گذشته سیلی از تصاویر بی نظیر فضاپیمای کاسینی به سوی زمین روانه شد و متعاقب آن دانش ما پیرامون ارباب حلقه های منظومه شمسی،سیاره زحل افزایش یافت، از تعداد اقمار و حلقه های آن گرفته تا نوع ترکیب و مواد سازنده آنها ، بررسی ستارگان در پس زمینه حلقه ها به هنگام اختفا و ده ها داده با ارزش دیگر.
در هفته های اخیر ، شمار زیادی از دانشمندان و زیست اخترشناسان ایالات متحده و سایر کشور های جهان در سومین کارگاه نقطه آبی کم رنگ (Pale Blue Dot)در سالن افلاک نمای آلدر شیکاگو گرد هم آمدند تا به بررسی تصاویر ارسالی فضاپیمای کاسینی از زمین و جستجوی حیات در سیارات فرا خورشیدی بپردازند.یکی از مهم ترین اهداف این نشست، تهیه تصویر(نقاط آبی کم رنگ) از سیارات فرا خورشیدی است که در آنها حیات وجود دارد، درست مانند تصاویر فضاپیمای کاسینی از زمین.
اما در این بین پرسشی اساسی مطرح است؛ "اگر دانشمندان موفق شدند چنین تصاویری تهیه کنند، چگونه می توان تشخیص داد که آیا در این سیارات حیاتی وجود دارد یا خیر؟"
دکتر وس تروب از آزمایشگاه موتور های پیشران سازمان فضایی ناسا در این باره می گوید: اگر ما بتوانیم چنین تصویری از سیاره ای در فراسوی خورشید بدست آوریم، رنگ آبی علاوه بر این که بیان گر وجود جو است می تواند نشانی از وجود حیات در این سیاره نیز باشد.
در منظومه شمسی زمین تنها سیاره ای است که همچون نقطه آبی کم رنگ در پهنه بی کران فضا می درخشد.دلیل آبی بودن زمین نیز ، پخش شدن این رنگ توسط جو سیاره است.
در این بین رنگ ها فقط به عنوان یک راهنما عمل می کنند.به بیان دیگر یک سیاره می تواند جو داشته باشد بدون اینکه آبی باشد.برای نمونه مریخ هم دارای جوی نسبتا نازک قرمز رنگ است.
در این بین زیست اخترشناسان برای تصمیم گیری نهایی پیرامون احتمال وجود حیات در یک سیاره و یا قابل سکونت بودن آن نیازمند اطلاعات بیشتری هستند.آنها امیدوارند با بهره گیری از داده های تصویری و طیفی( هر مولکول در طیف طول موج خاصی تابش می کند)، نسل آتی کاوشگر های سیارات زمین مانند، اطلاعات لازم را بدست آورند.
یکی دیگر از روش های تعیین احتمال وجود و یا عدم وجود حیات در یک سیاره بررسی و سنجش میزان دی اکسید کربن و بخار آب و متعاقب آن یافتن پاسخی برای این سوال که " آیا در این سیاره جو و یا اقیانوسی وجود دارد؟" وجود جو علاوه بر تولید هوا ، هم چون پوششی سیاره را گرم نگاه داشته و آن را در مقابل امواج مضر فرابنفش و پرتو های کیهانی محافظت می کند.این در حالی است که اقیانوس ها در متعادل نگاه داشتن دمای سیاره و همچنین تولید آب مایع (به عنوان عاملی حیاتی)، نقشی اساسی دارند.
وجود سایر مولکول ها مانند اکسیژن متان و ازن، گویای این حقیقت اند که حیات هم اکنون در سیاره شکل گرفته است.در زمین اکسیژن و متان به ترتیب توسط گیاهان و موجودات میکرونی تولید می شوند.این گاز ها به خودی خود مدت زیادی دوام نمی آورند و همواره باید توسط موجودات زنده تولید گردند.این امر خود دال بر وجود عامل حیات در سیاراتی است که این گونه گاز ها در آنها یافت می شود.البته این عامل نسبی است؛ برای نمونه در جو تیتان، قمر سیاره زحل میزان زیادی گاز متان وجود دارد در حالی که تا کنون اثری از حیات در آن یافت نشده است.
به عقیده دانشمندان اکسیژن در مقایسه با متان،عاملی مطمئن تر است.دکتر ویکتوریا میدوز از مرکز علمی اسپیتزر ناسا در این باره می افزاید: اگر میزان زیادی از هر دو گاز با هم کشف گردند،بهتر از یافتن یکی از آنها است.برای نمونه وقتی ما کربن دی اکسید، اکسیژن،بخار آب و متان را به یک باره در سیاره ای بیابیم، بدون شک به زمینی دیگر نگریسته ایم.
لازم به ذکر است که وجود هر مولکول نشانه خوبی برای حیات نیست، مثلا مقدار زیاد ايندريد سولفورو (گاز سنگينی به فرمولSO2)نشان گر سیاره ای خشک و مرده است.این ماده شیمیایی در آب های اقیانوس حل می شود، پس اگر در سیاره ای مقدار زیادی از این ماده یافت شد،به آسانی در می یابیم که آب به میزان کافی در سیاره وجود ندارد. زهره با جو بسیار ضخیم خود( متشکل از کربن دی اکسید و سولفور ) نمونه ای از این سیارات است.
زیست اخترشناسان بر این باورند که با برسی تغییرات رنگ یک سیاره در طیف فرو سرخ در بازه زمانی نسبتا طولانی ، می توان به وجود حیات در سیاره پی برد.در زمین اغلب این دگرگونی ها حاصل تغییرات آب و هوایی، تمدن، اقلیم و... می باشد.
میدوز در پایان خاطر نشان کرد که وقتی به جستجوی حیات در سیارات فرا خورشیدی می پردازیم ،باید منتظر پدیده های پیش بینی نشده ای باشیم، زیرا سیارات در گذر از مراحل پیچیده تکامل، تغییرات فراوانی یافته اند.تحقیقات اخیر حاکی از آنند که سیارات بسیار با هم متفاوتند.این موضوع زمانی اهمیت می یابد که ما در راستای کاوش های خود برای سیارات گوناگون روبرو هستیم و شاید این شانس را داشته باشیم تا به جستجوی دنیا های بیگانه نیز بپردازیم.
زمين ما كه روزی مركز عالم تصور می شده امروزه همچون جواهر آبی رنگ كوچکی در فضای بيكران قوطه ور است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
آب در یکی از قمرهای زحل ( کیوان )
انسلادوس قمر زحل ، یکی از اسرار آمیز ترین قمر های منظومه شمسی است که هنوز دانشمندان موفق به حل بسیاری از معماهای آن نشده اند . یکی از این معماها که مدتهاست ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده ، یخ فشان های عظیم این قمر است .
عاملی باعث گرم شدن انسلادوس و در نتیجه ایجاد یخ فشان و آبفشان های عظیم در این قمر می شود ، ذرات یخ آبی که از این یخ فشان ها فوران می کند به مدار زحل می رود و گاهی نیز به حلقه های زحل می پیوندد.
ناسا تصمیم دارد تا در سال 2008 دوباره کاسینی را به سمت این قمر هدایت کند و تحقیقات خود را بر روی این این قمر ادامه دهد ، با توجه به اینکه کاسینی این بار باید از میان ذرات فوران کرده از یخ فشان ها به سمت انسلادوس حرکت کند ، مهندسان ناسا نگران هستند که مبادا برخورد کاسینی با این ذرات باعث صدمه دیدن دستگاه های حساس فضاپیما شود .
در 12 مارس 2008 کاسینی از فراز انسلادوس عبور خواهد کرد و در این عبور تنها 100 کیلومتر با سطح این قمر فاصله خواهد داشت .این عبور یک فرصت استثنایی برای دانشمندان محسوب می شود . دانشمندان می توانند به کمک کاسینی ترک های اطراف قطب جنوب انسلادوس موسوم به نوار ببر را به طور کامل بررسی کنند و از طرفی برای همیشه به جواب این سوال مهم پی ببرند که منشا این یخ آب ها در انسلادوس کجاست ؟
این عبور نزدیک هرچند می تواند فرصت فوق العاده ای را برای دانشمندان فراهم کند اما برای فضاپیمای کاسینی خطرناک محسوب می شود زیرا کاسینی باید از میان یخ فشان ها عبور کند . برخی از دانشمندان نگرانند که برخورد ذرات یخ باعث آسیب رساندن به دستگاه های بسیار حساس کاسینی شود .
دانشمندان تا کنون توانسته اند با استفاده از طیف نگار ماورای بنفش کاسینی میزان این ذرات و تراکم آن ها در زمان انجام ماموریت پیش بینی کنند. مطابق این پیش بینی احتمال برخورد ذرات با کاسینی 1 ذره از 500 ذره می باشد ، هرچند این پیش بینی امیدوار کننده است اما بازهم نگرانی ها ادامه دارد زیرا اگر اندازه ذره برخود کننده بزرگ باشد می تواند برای همیشه کاسینی را با مشکل موجه کند و این موضوع دوباره ریسک ماموریت را بالا می برد.
فضاپیمای کاسینی در آخرین تصویر ارسالی خود به زمین اولین دریاچه های یافته شده بر روی تیتان را به نمایش گذاشت.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
روز شنبه اول مهرماه. زمانی که پس از دریافت آخرین تصویر از فضاپیمای کاسینی در سازمان فضائی ناسا شور و اشتیاقی بی اندازه بین اعضاء طرح سازنده کاسینی برپا شد. نمای ارسالی تصویری معمولی نبود. می توان گفت سوزه ای را که کاسینی شکار کرده بود کم نظیر و حتی بی نظیر بود. این فضاپیمای ده ساله توانسته بود اولین دریاچه ها را بر روی تیتان بیابد. دو دریاچه ای که به هم ارتباط داشتند. اما محتوای آنها متان و اتان بود نه آب! مدتها بود که دانشمندان به دنبال آنها بر روی سطح تیتان بودند تا اینکه کاسینی با استفاده از دو دوربین تصویر برداری خود توانست آنها را بیابد. طولشان 60 کیلومتر و عرضشان تقریبا 40 کیلومتر تخمین زده می شود. چیزی که دانشمندان را شگفت زده کرده است اینکه ساختار این دو دریاچه بسیار شبیه به دریاهای موجود در زمین خودمان است. فقط به جای اینکه آب داشته باشند محتوی اتان و متان مخلوط هستند. موضوع زمانی جالب می شود که بدانید محتوای آنها در فصل تابستان تیتان به صورت مایع در می آید. هم اکنون نیمکره شمالی تیتان میزبان زمستان و نیمکره جنوبی آن پذیرای تابستان است. قبلا کاسینی با یافتن ابری بزرگ از اتان بر فراز نیمکره جنوبی تیتان دانشمندان را به این فکر انداخته بود که بتوانند به وجود این دریاچه ها بر روی سطح تیتان پی ببرند.این یافته کاسینی گامی نو در جست و جوی حیات فرا زمینی در منظومه شمسی خودمان به شمار می آید. فضاپیمای کاسینی محصول همکاری سازمانهای فضائی ناسا و اسا و ایتالیا است که سفر خود را از سال 1997 برای کاوش در قلمرو زحل آغاز کرد. برای اطلاعات بیشتر از این فضاپیما و همچنین این یافته بزرگ [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] را کلیک کنید.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
***
دو عکس زیبا که با گوگل ارث گرفته شده .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
چين درصدد پرتاب يك ماهواره برنامههاي راديويي و تلويزيوني براي فرانسه است .
به گزارش روز شنبه خبرگزاري شين هوا ، قراردادي در اين خصوص ميان شركت صنايع ديوار بزرگ چين و "چاينا ست كام" هفته گذشته در پكن به امضا رسيد .
بر اساس اين قرارداد ، چين اين ماهواره را سال آينده ميلادي با يك فروند راكت " لانگ مارچ - ۳بي" ساخت اين كشور به فضا پرتاب خواهد كرد .
ماهواره ي فرانسوي كه با پرتاب آن ۳۰۰برنامه تلويزيوني به شبكههاي تلويزيوني در چين، اقيانوس آرام و اقيانوسيه افزوده خواهدشد، از مركز پرتاب ماهواره " شي چانگ " در استان " سي چوان " در جنوب غرب چين بهفضا پرتاب خواهدشد .
"لانگ مارچ " راكت حامل چين ميباشد كه از اكتبر سال ۱۹۹۶ميلادي تاكنون چين ۴۶پرتاب موفق با آن انجام داده است .
"چاينا ست كام" ، شركت ارتباطات ماهوارهاي چين و يكي از شش شركت بزرگ مخابراتي اين كشور محسوب ميشود كه قصد دارد با همكاري شركت ديوار بزرگ چين ماهواره فرانسوي شركت "آلكاتل آلينا" فرانسه را به فضا پرتاب كند .
تلسکوپ فضايي اسپيتزر به تازگي منظومه هاي ستاره اي غول پيکر به دور دو ستاره ي بسيار پر جرم يافته است.جرم اين دو ستاره ۳۰ و ۷۰ برابر جرم خورشيد است.اين ستارگان بادهاي ستاره اي شديدي در اطراف خود ايجاد مي کنند و در نتيجه باقي ماندن مواد در نزديکي اين ستاره ها بسيار عجيب به نظر مي رسد.اخترشناسان معتقدند که اين منظومه ها از مواد يخي که شباهت زيادي به مواد موجود در کمربند کويي پر منظومه شمسي دارند تشکيل شده اند و فاصله ي آنها از ستاره ي مرکزي به ۶۰ برابر شعاع مدار پلوتو مي رسد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تصويري از ستاره اي غول پيکر و حلقه ي غبار به دور آن در مقايسه با منظومه ي شمسي
ایرنا
گوزنها در هنگام شب قادر به ديدن اتومبيلها نيستند ، زيرا نور شديد چراغ اتومبيلها باعث ميشود كه چشم آنها قدرت بينايي خود را از دست بدهد.
به گزارش ايرنا به نقل از سايت انجمن نجوم آماتوري ايران ، ستاره- شناسان نيز با مشابه چنين پديدهاي مواجه هستند، آنها نميتوانند كهكشان- هايي را كه در زمينهاشان كوازارهاي درخشان با نورهاي خيرهكننده قرار دارد مشاهده كنند، زيرا نورهاي درخشان كوازارها اين كهكشانها را تحت الشعاع خود قرار ميدهند.
روش جديدي وجود دارد كه ميتوان نورهاي اضافي موجود را از تصوير جدا كرد و با حذف نورهاي خيرهكننده اي كه باعث محو شدن جزئيات اين كهشكانها شدهاند، ميتوان به نمايي از اين كهكشانها دست يافت.
نيكولاس بوچ ستاره شناس موسسه ماكس پلانگ در مونيخ آلمان ميگويد سختي كار در حقيقت كشف و مشاهده رده اين كهكشانها بواسطه اين حقيقت است كه درخشندگي كوازارها بسيار زياد و غيرقابل قياس با نور اندك كهكشانهاي مزبوراست.
كوازارها كوچك و دور هستند، مانند يك فانوس كيهاني فوقالعاده درخشان كه نور بسيار زيادي را توليد ميكنند و مشخصا نورشان از يك كهكشان بزرگ و يكپارچه به اينجا ميرسد ، هر چند اين اجرام تابندگي زيادي دارند ، ولي در هنگام سير نور آنها به سمت تلسكوپهاي زميني، در فضا مقداري ازنورشان توسط اجرام بين راه جذب ميشوند و همين كمك بسيار بزرگي براي يافتن محل كهشكان- هاي مذكوراست.
بوچ و تيمش در ميان فهرستهاي بزرگي از اطلاعات كوازارها جستجو كردند و با تعمد برخي از آنها را كه درنور شديدشان غوطهور هستند از اين فهرستها استخراج كردند، سپس با بكارگيري تلسكوپ Vltرصدخانه جنوبي اروپايي، مستقر در كوههاي شمال كشور شيلي، تيم جستجوي خود را براي يافتن كهشكانهاي نزديك يا محصور در پولسهاي نور كوازارها آغاز كردند.
ستاره شناسان براي اين كار از طيف سنج مادون قرمز تلسكوپ وي التي ( ( Sinfoniاستفاده كردند و ۲۰ناحيه از آسمان را در اطرف كوازارها مورد بررسي قرار دادند و كهكشانهايي در زماني كه جهان تنها ۶ميليارد سال سن داشت ، يعني چيزي حدود نيمي از عمر عالم تاكنون ، در هفتاد درصد مواقع آنها توانستند كهشكانهاي پنهان شده در نور شديد كوازارها را پيدا كنند.
حتي ستاره شناسان اين تيم توانستند ۱۴عدد از اين كهشكانهاي پنهان شده در نور شديد و باورنكردني اين كوازارها را با تلسكوپ Vltثبت كنند.
بوچ گفت او خيلي شگفتزده بود نه به اين خاطر كه او و تيمش توانستهاند تعداد زيادي از كهكشانهاي پنهان را كشف كنند بلكه به اين خاطر كه اين كهشكانها ، فقط كهكشانهاي معمولي نبودند.
او ميافزايد آنها فعالانه در حال ساخت تعداد بيشماري از ستارگان جوان و پر قدرت و مانند كهشكاني از ستارگان انفجاري هستند.
كلين پروكس از موسسه ستاره شناسي كمبريج ميگويد اين طيف از كهكشانها جايي براي توليد ۲۰ستاره معادل خورشيد ما در هر سال ميباشند.
اين تيم عقيده دارند كه كاوش هايشان محركي براي كاوشهايي نو در كشف كهكشانها در عالم هستي خواهد بود.
تكميل تلسكوپ GMT تا سال 2016
تلسکوپ غول پیکر ماژلان یا GMT با قطر 24.5 متر نتیجه یک قرن تجربه دانشمندان در ساخت تلسکوپ طبق برنامه ریزی در سال 2016 میلادی تکمیل خواهد شد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
تلسکوپ غول پیکر ماژلان یا GMT با قطر 24.5 متر نتیجه یک قرن تجربه دانشمندان در ساخت تلسکوپ طبق برنامه ریزی در سال 2016 میلادی تکمیل خواهد شد.کنسرسیوم سازنده تلسکوپ محلی با نام Las Campanas در کشور شیلی را جهت ساخت رصدخانه انتخاب کرده است.ارتفاع زیاد٬ آب وهوای خشک وشرایط فوق العاده دید ودسترسی به نیمکره جنوبی آسمان از دلایل انتخاب اعلام شده اند.این تلسکوپ شامل هفت آیینه با قطر 8.4 متر خواهد بود .ساخت اولین آیینه از سال 2005 آغاز شده است وتا سال 2009 ادامه خواهد داشت.دقت سایش این آیینه در حد یک میلیونیوم اینچ ودر حد تئوری خواهد بود.این تلسکوپ می تواند به بسیاری از سئوالات ستاره شناسی از قبیل سیاهچاله ها ٬سیارات فراخورشیدی ٬آفرینش کیهان و..... پاسخ دهد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر به سایت رسمی این تلسکوپ مراجعه نمایید.
آدرس رسمی این تلسکوپ: http://www.gmto.org
"سازمان فضايي آمريكا" (ناسا) روز سهشنبه اعلام كرد، ستاره شناسان آمريكايي بزرگترين سياهچاله را در صورت فلكي "كاسيوپه" (ذات الكرسي) كشف كردند.
به گزارش خبرگزاري فرانسه از واشنگتن اين سياهچاله به دور ستارهاي به فاصله ۱/۸ميليون سال نوري از زمين ميچرخد و جرم آن ۲۴تا ۳۳برابر جرم خورشيد است كه بيسابقهترين جرمي است كه تا كنون از يك سياهچاله به ثبت رسيده است.
ناسا اعلام كرد، اين تازه وارد عظيم بر ابر سياهچالهاي كه پيش از اين در روز ۱۷اكتبر ( ۲۵مهر) در كهكشان M33كشف شد و جرمي ۱۶برابر جرم خورشيد دارد، غلبه ميكند.
سياهچالهها از چنان ميدانهاي جاذبهاي قدرتمندي برخوردارند كه حتي نور نيز نميتواند از آنها خارج شود.
ستاره شناسان با اندازهگيري گازهاي منتشره از اين سياه چالهها و اثر جاذبهاي آنها بر ستارگاني كه بدورشان ميچرخند، جرم آنها را تخمين ميزنند.
"آندريا پريستويچ" از "مركز فيزيك نجوم هاروارد - اسميتسونيان" در كمبريج در ماساچوست كه رياست اين مطالعه را بر عهده داشت و گروه تحقيقاتي وي سياهچاله جديد را با استفاده از "رصدخانه اشعه ايكس چاندار ناسا" كشف كردند.
كشف آنها در شماره روز اول نوامبر ( ۱۰آبان) "گزارشهاي مجله فيزيك نجوم" منتشر ميشود.
وي افزود، آنها اكنون ميدانند كه سياه چالهها كه از ستارههاي در حال مردن تشكيل ميشوند ميتوانند بسيار بزرگتر از اندازهاي باشند كه تاكنون تشخيص داده شدهاند.
به گزارش خبرگزاری مهر، زوج کهکشان Arp 87 یکی از صدها زوج کهکشانی است که در فضای اطراف کهکشان راه شیری واقع شده اند.
این زوج کهکشان نخستین بار در دهه 70 توسط "هالتون آرپ" (Halton Arp) کشف شد. اما وضوح بالای تصویری که به تازگی تلسکوپ فضایی هابل به زمین ارسال کرده است، جزئیاتی از این کهکشان ها را که تاکنون ناشناخته بودند نشان می دهد.
براساس گزارش روزنامه تلگراف، NGC 3808 که در طرف راست تصویر دیده می شود، یک کهکشان مارپیچ است. این کهکشان یک حلقه درخشان ستاره ای دارد که به شکل یک نوار گرد و غبار ستاره ای مشاهده می شود.
امتداد گاز و گرد و غبار این کهکشان به کهکشان همراهش با عنوان NGC 3808A که در طرف چپ تصویر وجود دارد، منتهی می شود.
NGC 3808A هم یک کهکشان مارپیچ است که در این تصویر تنها یک طرف آن دیده می شود. این کهکشان از یک حلقه چرخان تشکیل شده که محتوی ستارگان و ابرهای گازی بین ستاره ای است.
از دیدگاه علمی نکته جالب توجه این تصویر این است که هر دو کهکشان تحت تاثیر واکنش های گرانشی همدیگر قرار دارند.
ایرنا
دانشگاه كيل انگليس اعلام كردند ستاره شناسان مركز "جستجوي سيارات با استفاده از دوربينهاي داراي زاويه ديد وسيع" ( ،(waspسه سياره جديد كشف كردند.
به گزارش ايرنا و به نقل از شينهوا، عبور اين سيارات خارج از منظومه شمسي موسوم به " "wasp-4" ،"wasp-5و " "wasp-3از مقابل ستاره خود، مشاهده شد.
وسپ ،۳سومين سيارهاي است كه اين تيم آن را در نيمكره شمالي و با استفاده از دوربين "ابر وسپ" كه در جزاير قناري نصب شده، كشف كرده است.
وسپ ۴و وسپ ،۵نخستين سياراتي هستند كه توسط دوربينهاي پروژه وسپ در آفريقاي جنوبي كشف شدند اين امر به تاييد ستارهشناسان سوئيسي و فرانسوي نيز رسيده است.
به گفته "كول هلير" از دانشگاه كيل، وسپ ۴و وسپ ۵اكنون درخشانترين سياراتي هستند كه در آسمان نيمكره جنوبي عبور ميكنند.
وي افزود با مشاهده عبور يك سياره ميتوان اندازه و جرم سياره و مواد تشكيلدهنده آن را تعيين كرد از اين رو اكنون ميتوان از اين سيارات براي مطالعه چگونگي شگلگيري منظومه شمسي استفاده كرد.
"دان پولاچو" از دانشگاه كويين بلفاست گفت ما تنها تيمي هستيم كه سيارات عبوركننده را در نيمكره شمالي و جنوبي كشف كردهايم، اين نخستين بار است كه از ابر دوربينهاي وسپ كه پوشش كاملي از تمامي آسمان ارائه ميكند استفاده كرديم.
"اندرو كامرون" ستارهشناس دانشگاه سنت اندرو گفت هر سه اين سيارات مشابه مشتري در منظومه شمسي هستندژ، اما آن قدر نزديك به خورشيد خود ميگردند كه يك سال آنها كمتر از دو روز طول ميكشد. اين سيارات كوچكترين دوره زماني گردشي را كه تاكنون كشف شده است، دارا هستند.
نزديك بودن اين سيارات به ستارهشان موجب شده تا دماي سطح آنها بيش از دو هزار درجه سانتي گراد باشد از اين رو بعيد است حياتي كه ما در نظر داريم در آن جا وجود داشته باشد.
پروژه وسپ بلند پروازانهترين پروژه در جهان براي كشف سيارات بزرگ است.
رگبار شهابي ثوري از امشب در آسمان تهران رويت ميشود
ایرنا
كارشناس علمي و مسوول رصدخانه مركز علوم و ستاره شناسي تهران گفت:
رگبار شهابي ثوري از امشب به مدت ۲۷روز در آسمان تهران رويت ميشود.
"زهرا مبيني" روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا افزود: در اين مدت ميتوان تا ۱۰شهاب در ساعت را شمرد كه در ظاهر از منطقه نزديك خوشه قلايص و پروين ميآيند.
وي اظهار داشت: منشا شهاب هاي ثوري باقي مانده هاي دنباله دار "انكه" هستند كه دوره گردش آن به دور خورشيد بيش از سه سال است.
وي افزود: شهاب هاي ثوري روشن و كم سرعتاند و در نتيجه زيبايي آنها، كمي تعدادشان را تحت الشعاع قرار ميدهد.
كارشناس علمي و مسوول رصدخانه مركز علوم و ستاره شناسي تهران گفت:
شهابها كه گاهي آنها را "تير شهاب" نيز مينامند، ذرات موجود در فضا بوده كه به اتمسفر زمين برخورد كرده و به علت سرعت زيادشان ميسوزند و در نتيجه به صورت شعاع نور با حركت خطي، لحظه اي در آسمان ظاهر و زود محو ميشوند.
مبيني افزود: البته اين اتفاق در روز نيز رخ ميدهد اما به دليل وجود نور خورشيد ديدن آنها در روز امكان پذير نيست.
وي در خصوص منشا شهابها يادآور شد: علت وجود شهابها ذرات به جا مانده از دنباله دارها در فضاست كه زمين برخي مواقع از درون آن ها عبور ميكند.
وي خاطر نشان كرد: اين احتمال نيز وجود دارد كه موجوديت آنها از ذرات بين سياره اي و سياركها باشد و البته ممكن است تعدادي نيز منشا بين ستاره اي داشته باشند.
كشف خرده سيارههاي جديد در منظومه شمسي
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
گروهی از سیاره شناسان ایتالیایی موفق شدند شش خرده سیاره جدید را در منطقه بین سیارات مریخ و
مشتری کشف کنند.
گروهي از سياره شناسان ايتاليايي موفق شدند شش خرده سياره جديد را در منطقه بين سيارات مريخ و مشتري كشف كنند.
به گزارش ايرنا ، سياره شناسان انجمن نجوم و هواشناسي "فريولانا" شش خرده سياره جديد را كشف كردند، اين شش جرم آسماني بين ۵۰۰ متر تا سه كيلومتر قطر دارند و در فاصله بين ۱۲۰تا ۲۲۰ميليون كيلومتراز زمين واقع شدهاند.
اين كشف در ادامه بررسي يك شهاب سنگ كه از سال ۱۹۹۹تاكنون رصد نشده بود انجام شد، اين شهاب كه " رمنزاكو " نام دارد در سال ۱۹۹۷به دست سياره شناسان اين مركز كشف شد.
اين دانشمندان نتايج اين كشف را به مركز خرده سيارات در كمبريج آمريكا ارسال كردند و اين مركز وجود اين شش خرده سياره را تاييد كرد.
نور اين خرده سيارات بسيار ضعيف است به طوري كه درخشانترين آنها حدود ۱۵۰هزار برابر ضعيف تراز كم نورترين ستارگاني است كه با چشم غير مسلح قابل رويت هستند.
اين مركز تحقيقاتي اكنون در حال ادامه تحقيقات خود در خصوص مدار حركت اين خرده سيارات است.
منبع خبر : جام جم آنلاين
گروهی از اخترسناسان به رهبری ویلیام ریچ (مرکز علمی اسپیتزر) و مرک کوچنر (مرکز پرواز های گادارد ناسا) با استفاده از تلسکوپ فضایی فرو سرخ اسپیتزر به بررسی فضای اطراف کوتوله ی سفید G۲۹-۳۸ در صورت فلکی حوت پرداختند . طی این رصد غباری از جنس سیلیکات در اطراف این کوتوله سفید دیده شد که می تواند بقایای بجا مانده از منظومه ی سیاره ای ستاره ی اولیه باشد . احتمالا آینده منظومه شمسی ما نیز این گونه رقم خواهد خورد.
توضيحات جنبي مرتبط:
وقتی ستاره ای شبیه به خورشید ما سال های پایانی عمر خود را سپری می کند به غول سرخی تبدیل می شود . طی این مرحله ستاره لایه های بیرونی و گرمای خود را از دست می دهد و در خود می رمبد . حاصل کره ای است با چگالی بالا ، سرد و بی فروغ که کوتوله سفید نامیده می شود.اما اگر این ستاره سیاره ، سیارک و دنباله دار (احتمالی) داشته یاشد چه بر سر آنها می آید ؟
اکثر سیارک ها و دنباله دار ها به فضای میان ستاره ای رانده می شوند و تعداد کمی از آنها در منظومه باقی می مانند . به دلیل موج انفجاری ستاره ، سیارک ها و دنباله دارهای بجا مانده تغییر مدار داده و به ذرات کوچکتری خورد می شوند . بر اساس مدل های ارائه شده اگر دنباله داری به ذرات غبار تبدیل شود می توان بقایای آن را به صورت ابر های سیلیکات جستجو کرد.
در منظومه شمسی ما دنباله دار هایی وجود دارند که مدارشان از نزدیکی خورشید عبور می کند و این امر باعث تکه تکه شدن آنها می شود . فضاپیما SOHO تصاویر زیادی از این دنباله دارها ارائه کرده است ، این مطلب درستی تکه تکه شدن دنباله دارهای اطراف کوتوله G۲۹-۳۸ را تائید می کند . دنباله دار مشهور شومیکر-لوی ۹ که در تیر ماه ۱۳۷۲ با سیاره مشتری برخورد کرد در اثر عبور از نزدیکی سیاره مشتری به بیش از ۱۲ قطعه بزرگ تقسیم شد.
اگر مدل ها درشت باشند ، غباری که اختر شناسان در اطراف این کوتوله دیده اند تنها چند سال دوام می آورند . غبار اطراف کوتوله به صورت مارپیچی بلعیده میشود نور تابش شده از کوتوله را جذب میکند ، دمایش بالاتر می رود و گرمای تابش شده از این غبار توسط اسپیتزر آشکار می شود .
به نظر می رسد که توده ی عظیمی از سیارک ها و دنباله دارها فضای اطراف G۲۹-۳۸ را احاطه کرده باشد چون غبار اطراف این کوتوله سفید به سرعت در حال جایگزینی است.
این تیم هنوز اطلاعی در مورد سرنوشت سیارات ندارد . اگر بقایایی از سیارات بجا مانده باشد سرد تر از آن هستند که اسپیتزر قادر به آشکار سازی آنها باشد . وجود این بقایا هنوز به صورت یک معما است. با این حال با بررسی سرگذشت دنباله دارها ، اخترشناسان یک قدم به پیش بینی آینده منظومه شمسی نزدیک تر شدند .
(این کشف در ۲۱ |آذز ۸۴ در مجله Astrophysical ارائه شد.)
نواختر پرنور آسمان!
نواختر RS - مارافسای پس از 21 سال بار دیگر درخشيدن گرفته است و در حد دید چشم غیر مسلح است.
توضيحات جنبي مرتبط:
صورت فلکی مارافسای جولانگاه یک ستاره متغییر نامتعارف به نام RS-مارافسای است. این ستاره یک سیستم دوتایی است و از دو عضو که یکی از آنها یک غول سرخ از رده طیفی M۲ و دیگری هم یک ستاره کوچک بسیار چگال است، تشکیل شده است. بدین ترتیب ستاره کوچکتر جرم ستاره بزرگتر را جذب می کند و در نتیجه هنگامی که جرم جذب شده به حد مشخصی (۱.۴ جرم خورشید) می رسد، نواختر پدید می آید.
هنگامی که یک نواختر پدید می آید قدر ستاره مزبور ناگهان کاهش می یابد و ما ستاره را بسیار پرنورتر می بینیم همچنین در اکثر مواقع پس از مدت کوتاهی قدر آن به سرعت افزایش می یابد و از این رو نواختر ها مدت زیادی مهمان آسمان نیستند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نقشه محل قرار گيري نواختر جديد
برگرفته از Sky and Telescope.Com
اما ستاره RS-مارافسای ستاره ای است که در طول قرن گذشته بارها نواختر شده است. به طور مثال می توان به درخشش های این ستاره در سال های ۱۹۳۳ و ۱۹۵۸ و ۱۹۸۵ میلادی اشاره کرد که در همه این سالها قدر آن به حدود قدر ۵+ رسیده است. اما این بار پس از گذشت بیست و یک سال از سال ۱۹۸۵ میلادی(آخرین باری که ستاره مزبور نواختر شد.) این ستاره با دیگر نواختر شده است. این بار در صبحگاه ۲۴ بهمن ماه ۱۳۸۴ دو رصدگر ژاپنی این رویداد را مشاهده و ثبت کردند. قدر این ستاره معمولا در حدود ۱۱+ است( گاهی اوقات نوسانات کوچکی دارد) اما در حال حاضر قدر آن در حدود ۴.۸+ است.
-وضعیت رصدی:
RS-مارافسای در قسمت شرقی صورت فلکی مار افسای واقع شده است. بنا براین با توجه به مکان خورشید در دایرةالبروج مارافسای از وضعیت چندان مناسبی برخوردار نیست. اما با این حال اگر سحر خیز باشید می توانید حدود یک ساعت قبل از روشنایی افق این ستاره را رصد کنید. نقشه زیر موقعیت این ستاره را در صورت فلکی مارافسای مشخص می کند. یر اساس داده های رصدی این ستاره تا ۳۸ روز آینده هر شب ۰.۱ قدر کم نور تر می شود اما دست کم تا یک سال و نیم همچنان پرنور تر از وضعیت عادی خود است. RS-مارافسای هم اکنون با چشم غیر مسلح در آسمانی نه چندان تاریک و حتی در شهر های بزرگ با یک دوربین دوچشمی بسیار ساده قابل رویت است. پس فرصت را از دست ندهید و این ستاره را شکار کنید
این نواختر فرصت بسیارخوبی برای انجام پروژه های رصدی متعددی است که علاقمندان مي توانند آنها را پيگيري کنند
منبع :SKY AND TELESCOPE
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: علمي
ناسا فايلهايي صوتي شامل صداي شفقهاي قطبي و ميدانهاي مغناطيسي زحل و بادهاي سطح بزرگترين قمر اين سياره - تيتان - را منتشر كرد.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، بيشتر اين صداها، صداهاي ضبط شده نيستند؛ بلکه نتيجه تبديل دادههاي غير صوتي نظير اندازه گيري ميدانهاي مغناطيسي به صدا به وسيله رايانه هستند.
اصوات به دست آمده نسبتا عجيب هستند. [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] که به وسيله مغناطيس سنج فضاپيماي کاسيني از نزديکي انسلادوس - قمر زحل- به دست آمده است صدايي شبيه به برخاستن و فرود سفينه فضايي بيگانهاي را در گوش تداعي ميکند!
در حقيقت اين مغناطيسسنج نوسانات ميدانهاي مغناطيسي را که ناشي از حضور ذرات باردار اطراف کاسيني است، ضبط ميکند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] که از امواج راديويي آشکار شده مرتبط با شفق هاي قطبي در جو زحل به دست آمده است، بسيار جالب هستند. به نظر ميرسد اين اصوات کم و بيش شبيه به صداي تفنگهاي ليزري در فيلمهاي علمي- تخيلي است!
به نوشته نجوم، يکي از فايلها از ضبط واقعي ميکروفوني متصل بر تجهيزات فرود هويگنس به دست آمده است.
اين ميکروفون [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] را در هنگام فرود کاوشگر بر سطح قمر تيتان ضبط کرده است.