آیا میدانید وقتی خلبان بیرون میپرد چه چیزهایی با او به بیرون پرتاب میشوند؟
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
1- غذا به اندازه سه روز
2- شکلات
3-یک کلت جنگی
4-یک کلت منور
5- یک قایق بادی مخصوص سقوط در آب
6-یک قلاب ماهی گیری
7-یک دستگاه شبیه کباب پز برای طبخ غذا
8-یک پودر مخصوص که اگر خلبان در آب سقوط کند با آن ریختن آن پودر کوسه ها دور می شوند
9-بسته کمک های اولیه
10-چاقوی معروف و بسیار تیز MC 1 که حتی قادر به بریدن مفتول فلزی می باشد
11-آینه برای علامت دادن در روز
12-یک تشک بادی که اگر خلبان بالای جنگل سقوط کند. این تشک اطراف بدن او را می پوشاند تا به خلبان آسیبی نرسد
13-قرص تصفیه آب
14-یک رادیو ضد آب برای درخواست کمک
موشک ضد زره جاولین( FGM-148 Javelin)
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
موشک هدایت شونده ضد تانک (ATGM) یا جنگ افزار هدایت شونده ضد تانک (ATGW)،یک موشک هدایت شونده است که اصولا برای از آسیب رساندن و از بین بردن تانک و دیگر وسایل نقلیه زرهی،طراحی شده است.
موشکهای هدایت شونده ضد تانک در اندازههای مختلفی ساخته میشوند برای مثال مدل های کوچک آن بصورت موشک دوش پرتاب مورد استفاده قرار میگیرد و سربازان میتوانند براحتی آن را با خود حمل کنند.مدل بزرگتر این موشکها،موشکهایی هستند که بر روی سه پایه قرار میگیرند و برای حمل و شلیک آن یک دسته یا گروه لازم است.نوعی دیگر نیز بر روی وسایل نقلیه و یا هواگردها قرار میگیرند و از روی آنها شلیک میشوند.
موشکهای ضد تانک قابل حمل توسط یک فرد،موشکهایی کوچک با کلاهکی قوی هستند.این سلاحها در میدانهای جنگ امروزی به سربازان داده میشوند تا آنها بتوانند به وسیله این موشکها،اهداف زرهی سنگین و تانکها را از فاصلههای دور و معمولا فقط با یک شلیک نابود کنند.
در سال ۱۹۸۳ ارتش ایالات متحده برای سیستم AAWS-M (سیستم پیشرفته ضد تانک - سیستم متوسط) اعلام نیاز کرد و در سال ۱۹۸۵ AAWS-M در فاز طراحی قرار گرفت. در اکوست سال ۱۹۸۶ فاز اول توسعه شروع شد و مبلغ ۳۰ میلیون دلار قرار داد به ان تعلق گرفت. کنسریومی مشترک شده از صنایع هوافضای فورد ( لیزر و پرتو) ، گروه موشکی هوایی هیوز( مادون قرمز و لینک کابل فیبر نوری) ، صنایع تگزاس(تصویر برداری مادون قرمز) را به عهده گرفتند و در اواخر سال ۱۹۸۸ فاز اخر پروژه به پایان رسید و در ماه ژوئن سال ۱۹۸۹ قرار داد تمام عیار توسعه به صورت مشترک به صنایع تگزاس و مارتین ماریتا ( در حال حاضر ریتون و لاکهید مارتین تعلق گرفت. برنامه AAWS-M در اخر با نام FGM-۱۴۸ ادامه یافت.
در آوریل سال ۱۹۹۱ اولین آزمایش پرواز موفق و در ماه مارس سال ۱۹۹۳ اولین آزمایش شلیک موفق انجام شد. در سال ۱۹۹۴ برای تولید با نرخ پایین مجوز گرفت و در سال ۱۹۹۶ اولین واحد جاولین به ارتش ایالات متحده تحویل گشت.
موشک جاولین (زوبین) ،یک موشک با قابلیت شلیک کن و فراموش کن است که قبل از شلیک توسط کاربر (فرد شلیک کننده) به اصطلاح روی هدف قفل میکند و دارای سامانه هدف یابی خودکار است. این موشک دارای قابلیت حمله از بالا به هدف خود میباشد، بدین صورت که ابتدا موشک مسافتی را به سمت بالا طی میکند و سپس به قسمت بالای هدف شیرجه میرود. با توجه به اینکه معمولا زره بالای تانک از قسمتهای دیگر آن ضعیف تر است، حمله از بالا احتمال بالاتری برای از بین بردن تانک دارد. این موشک قابلیت حمله مستقیم جهت انهدام سنگر یا ساختمان و همچنین موقعیتهایی که امکان حمله از بالا وجود ندارد نظیر شلیک از داخل یک ساختمان را نیز دارد. این موشک همچنین قابلیت انهدام بالگردها را در حالت حمله مستقیم دارد. این موشک در حالت حمله از بالا حداکثر ۱۵۰ متر و در حالت حمله مستقیم ۵۰ متر از سطح زمین ارتفاع میگیرد. زوبین مجهز به سامانه رهگیری هدف با روش پردازش تصویر فرو سرخ است. سرجنگی دو مرحلهای این موشک مجهز به دو خرج متمرکز است که اولی زره واکنشی انفجاری تانک را از بین میبرد و دومی زره اصلی تانک را منهدم میسازد. موشک زوبین به طور گستردهای در تهاجم به عراق در سال ۲۰۰۳ به کار رفت و باعث انهدام تعداد زیادی تانک تی-۷۲ و تیپ-۶۹ عراق شد. این موشک ابتدا توسط مکانیسم شلیک نرم از لوله پرتاب کننده به بیرون پرت میشود، سپس بعد از اینکه از پرتاب کننده فاصله مناسبی پیدا کرد، موتور راکت آن روشن میشود. این قابلیت باعث میشود تا شناسایی محل شلیک کننده توسط دشمن دشوار شود، همچنین امکان شلیک موشک از داخل ساختمان نیز فراهم گردد. با این وجود موج انفجاری که از پشت لوله پرتاب کننده خارج میشود برای افرادی که در نزدیکی آن هستند خطرناک است. با توجه به قابلیت شلیک کن و فراموش کن این موشک، افرادی که آن را شلیک کردهاند میتوانند محل شلیک را به سرعت ترک کنند تا از سوی دشمن شناسایی نگردند. این موشک غالبا توسط دو نفر استفاده میشود که یکی شلیک کننده و دیگری حمل کننده مهمات است، اگر چه در موقعیتهای اضطراری امکان حمل و شلیک آن توسط یک نفر نیز وجود دارد. زمانیکه که شلیک کننده مشغول هدفگیری و شلیک موشک است، حمل کننده مهمات در پی اهداف دیگر میگردد و همچنین مراقب خطرات احتمالی از سوی دشمن است.
نکته متمایز کننده این موشک با سایر موشکهای ضد زره هدایت شونده به خصوص در سالهای طراحی و ساخت این موشک (۱۹۸۹-۱۹۹۶)، بهره گیری از فن آوری پردازش تصویر طیف نوری فرو سرخ جهت رهگیری هدف بود. بطوریکه این موشک قادر است پس از جدا شدن از پرتاب کننده تمام عملیات رهگیری هدف را به صورت خودکار و به طور مستقل انجام دهد.
بخشهای اصلی سامانه رهگیری هدف در این موشک به شرح زیر هستند:
1-حسگر نوری این موشک یک حسگر آرایهای مستطیلی به ابعاد ۶۴ در ۶۴ واحد حس کننده نور فرو سرخ طول موج بلند است. این حسگر از نوع جیوه-کادمیم-تلوریم است. مجموعه حسگر در قسمت سر موشک داخل یک نیم کره شفاف نسبت به نور فرو سرخ قرار دارد. میزان نور دریافتی هر واحد حسگر متناسب با بار الکتریکی ذخیره شده در آن واحد میباشد. یک مدار الکترونیکی که در پشت مجموعه حسگر جاسازی شدهاست، وظیفه خواندن بار الکتریکی کلیه ۴۰۹۶ واحد نوری و تبدیل آن به یک سیگنال مناسب برای واحد پردازش کننده را به عهده دارد.
2-با توجه به اینکه حسگرهای جیوه-کادمیم-تلوریم برای عملکرد مناسب و دریافت سیگنال با اغتشاش کم میبایست در دمای حدود ۷۷ درجه کلوین قرار بگیرند، از اینرو یک سامانه خنک کننده با استفاده از نیتروژن مایع تحت فشار در طول زمان پرواز موشک که بیشینه آن حدود ۹ ثانیه میباشد، وظیفه خنک کردن حسگر را به عهده دارد.
3-با توجه به اینکه میبایست همواره جهت دید حسگر رو به هدف باشد، سامانه ثابت نگهدارنده موقعیت، حسگر را طوری در داخل محفظه نگاه میدارد که تکانهای موشک و حرکات ناگهانی آن دید حسگر را مختل نکند. این سامانه از شتاب سنج ها، جایروسکوپ جرمی چرخشی و موتورهایی برای تصحیح موقعیت حسگر، تشکیل شدهاست. این سامانه را میتوان به طور کلی یک خلبان خودکار نامید.
4-ین قسمت دارای یک پردازشگر سیگنال دیجیتال میباشد که با الگوریتمهای پردازش تصویر، محل هدفی را که قبل از شلیک توسط کاربر معین شدهاست، از روی تصویر دریافتی از حسگر نور فرو سرخ تشخیص میدهد و فرمان لازم را به قسمت کنترل جهت حرکت موشک صادر میکند تا جهت حرکت موشک همواره رو به هدف از پیش معین شده بماند. این الگوریتمهای پردازش تصویر شامل تشخیص الگو و برخی الگوریتمهای دیگر میباشد. ضمنا این بخش، حرکت موشک را بسته به اینکه حالت حمله از بالا یا حمله مستقیم انتخاب شده باشد، تنظیم میکند.
حمل سیستم بسیار اسان است و اجزای ان را میتوان به سادگی جدا کرد تا زمانیکه مورد نیاز قرار گیرد،در مقایسه با دیگر سیستم های ضد تانک که بسیار دست و پاگیر هستند تفاوت قابل توجه است. برای مثال عدم نیاز به سه پایه سنگین و ایستاده،محافط چشم بزرگ ، لوله و ... و همچنین زمان زیاد برای جمع اوری و اماده سازی سیستم، هرچند هنوز هم پرتاب جاولین کمی سنگین است اما نسبت به دیگر ضد تانک ها سبک تر است.
سیستم پرتاب شلیک کن و فراموش کن در جاولین این امکان را به اپراتور میدهد که به سرعت از محدوده شلیک خارج شده و یا در زوایه و مکان جدیدی اقدام به شلیک کند تا دشمن متوجه حضور او نشود،در کل سیستم شلیک کن فراموش کن این سیستم نسبت به سیستم های هدایت سیمی و چشمی یک سر و گردن بالاتر است.
برد زیاد و امکان درگیری در جنگ ها شهری و مکان های صعب العبور از دیگر مزایای این سیستم است.
نوع: موشک هدایت شونده ضد زره
خاستگاه: ایالات متحده آمریکا
خدمت: ۱۹۹۶ تاکنون
جنگها: جنگ در افغانستان (از سال ۲۰۰۱ تا اکنون)، تهاجم به عراق (از سال ۲۰۰۳ تا اکنون)
طراح : شرکتهای ریتیون و لاکهید مارتین
طراحی شده: در ژوئن ۱۹۸۹
سازنده: شرکتهای ریتیون و لاکهید مارتین
قیمت واحد هر موشک: ۸۰۰۰۰ دلار، بخش فرماندهنده پرتاب قابل استفاده برای شلیکهای متعدد ۱۲۵۰۰۰دلار
وزن : وزن موشک ۱۱٫۸ کیلوگرم
وزن قسمت فرماندهنده پرتاب: ۶٫۴ کیلوگرم
طول : طول موشک ۱٫۱ متر
طول لوله پرتاب: ۱٫۲ متر
قطر: قطر موشک ۱۲۷ میلیمتر
قطر لوله پرتاب: ۱۴۲ میلیمتر
وزن کلاهک جنگی : ۸،۴ کیلوگرم
خدمه ۲ نفر
برد نهایی: ۷۵ تا ۲۵۰۰ متر
کلاهک: خرج با قدرت انفجار بالا ضد تانک، انفجار متمرکز دو مرحلهای
موتور: راکت سوخت جامد
سامانه هدایت: پردازش تصویر فرو سرخ
