یه شاخه نیلوفر
بدون تو سنگم کنار تو ابرم
بیا تا گریه کنم سر اومده صبرم
نه گریه مونده برام نه خنده مونده برام
فقط یه کابوس کشنده مونده برام
کسی که هستی شو به وعد هات داده
یه بار بپرس چرا به این روز افتاده
همه اش تو این فکرم الان تو فکر چیه
کجاس چی کار میکنه الان کنار کیه
بدون تو سنگم کنار تو ابرم
بیا تا گریه کنم سر اومده صبرم
اگه یه روز مردم بیا و گریه کن و
یه شاخه نیلوفر بگذار رو قبرم
یه حس گیج و سمج همیشه همدممه
میگن شکنجه بسه میگم بازم کممه
نگات چرا چشمی به من نمیدوزه
چرا برای دلم دلت نمیسوزه
تو فکر و ذکر منی ولی ازم دوری
دلت نخواسته منو نگو که مجبوری