◄◄ تاپیک جامع تغذیه؛ بهداشت و سلامت عمومی ►►

● ۱۰بازی برای سال اول شما و کودکتان:
زمان بازی با کودکتان فقط زمان بازی و سرگرمی نیست، بلکه زمان آموزش درسهای زندگی به کودکتان هم می باشد.تازه ترین تحقیقات حاکی از آن است که خلق و خو و عادات انسان از دوران جنینی و ۲ سال اول زندگی وی ناشی می شود و این نکته اهمیت آموزش و روش صحیح تربیت در سنین ابتدایی تولد کودک را نمایان می سازد.در این مقاله ما بازیهایی را به شما پیشنهاد می دهیم که علاوه بر سرگرم کردن کودکتان آموزشهایی را در جهت ایجاد خلاقیت و تقویت هوش و افزایش سطح هوشیاری کودک دلبند شما فراهم می آورد.
۱) کجا رفت؟
یک توپ کوچک نرم انتخاب کنید، آن را در یک ظرف درپوش دار بگذارید. از بچه بپرسید توپ کجا رفت؟ او را تشویق کنید که در ظرف را باز کند و توپ بیرون بیفتد مثل جعبه هایی که دلقکی بیرون می پرد، بیرون افتادن توپ هم برای او جالب خواهد بود. این بازی راهی است که به کودک می آموزد که چیزهایی که او نمی بیند ممکن است وجود داشته باشد. این بازی، آموزش ثبات هدف است.
۲) وسایل آشپزخانه:
ظرفهای پلاستیکی یا ظروف ماست و یا کاسه های نشکن برای این بازی مناسب می باشد. از این ظروف برای ایجاد یک برج استفاده کنید، به کودکتان کمک کنید که برج را بریزد، این فعالیت به او درس خواهد داد که نشانه گیری هدف را بیاموزد در حالی که ریزش و چیدن را هم یاد خواهد گرفت.
۳) می توانم صدا را بشنوم:
راه دیگر برای تقویت مفهوم ثبات هدف به وسیله مخفی کردن یک اسباب بازی صدادار زیر پتو و یا حوله است. ابتدا اسباب بازی را به طور جزئی با پتو بپوشانید سپس صدای اسباب بازی را در بیاورید و او را تشویق کنید که اسباب بازی را پیدا کند، دوباره اسباب بازی را پنهان کنید، البته این بار به صورت کامل، بازی را تکرار کنید، در صورت پیدا کردن اسباب بازی، کودکتان را تشویق کنید.
۴) بازی آبی:
زمان حمام را به زمان اکتشاف و بازی تبدیل کنید. قاشق های پلاستیکی و آب پاش و کاسه های پلاستیکی را در وان کودکتان بگذارید، او با آنها ریزش آب را خواهد دید و از آنها لذت خواهد برد. تفریح دیگری هم می توان کرد، یک اسفنج را به کودکتان بدهید اسفنج را خیس کنید، او از فشار دادن اسفنج و ریزش آب لذت می برد.
۵) مامان خوابه!
نزدیک کودکتان بنشینید البته این کار بستگی به سن کودکتان دارد می توانید او را بخوابانید. به او بگویی که قصد دارید که بخوابید و چشمهایتان را ببندید بعد از چند ثانیه چشمهایتان را باز کنید و مشتاقانه به او سلام کنید یا زمان را به او بگویید مثلاً صبح بخیر یا عصر بخیر که او زمانها را هم درک کند. دیدن چشمهای مامان که باز است و شنیدن صدای تبریکش معمولاً ایجاد خنده خواهد کرد بعد از چند دورِ، مکث خود را هنگام خواب بیشتر کنید احتمال هست که کودک حدود ۶ ماهتان و یا بیشتر شروع به جیغ زدن کند و یا حتی به صورت شما ضربه بزند تا شما بیدار شوید!
۶) بازی با برگها:
با کودکتان به بیرون از خانه بروید، تنوعی از برگها را برای او جمع کنید، به او اجازه بدهید آنها را بلند کند و با دستانش بازرسی کند، بدیهی است که با نظارت شما. برخی از برگها را چروک کنید تا او آنها را بازرسی کند و عمل چروک کردن را بیاموزد که این کار در برگهای خشک صدا هم خواهد داشت. با استفاده از یک برگ بزرگ بازی دالی موشه را با او انجام دهید.
۷) بازی غلتکی:
کودکتان را روی زمین در مقابلتان بنشانید و یک ماشین اسباب بازی را روی زمین حرکت دهید او را تشویق کنید که بعد از شما این کار را انجام دهد سعی کنید که رفت و آمد ماشین را با او ادامه دهید. این کار جلو و عقب رفتن و چرخاندن و حرکت اجسام را به او یاد خواهد داد.
۸) نقاشی:
این بازی کمی کثیف کاری است اما برای کودکتان بسیار جالب خواهد بود. کودک ۸ تا ۱۲ ماهتان را روی صندلیش یا روی زمین بنشانید. در مقابل او یک برگه و چندین غدای پوره ای رنگی که صاف شده است قرار دهید، او را تشویق کنید که با دستانش نقاشی کند، خواهید دید که او شاهکار خواهد ساخت. می توانید غذاها را در صورت اجازه پزشک بافت دار تهیه کنید(به دلیل در دهان بردن کودک) که نقاشی او بافت دار باشد.
۹) بافتهای متفاوت:
چندین موضوع بافت دار را به کودک ۱۰ تا ۱۲ ماهتان بدهید، مثلاً یک تکه مقوا، روسری نرم، تکه های چمن و ماسه و ... حتماً تا انتهای بازی در کنار او باشید و مراقب باشید چیزی را در دهانش نگذارد. همراه هم همه چیز را بازرسی کنید، خواهید بفهمید که او از چه بافتی بیشتر خوشش خواهد آمد مخمل کبریتی یا پشم گوسفند؟
۱۰) بازی با رنگها:
برای کودک ۱۰ تا ۱۲ ماهتان اسباب بازی های رنگی و یا وسایل آشپزخانه رنگی تهیه کنید و به او کمک کنید که اسباب بازیهای با رنگ مشابه را در کنار هم بگذارد. مثلاً سیب قرمز و ماشین قرمز و توپ قرمز باید در یک طرف باشد. در این بازی به او کمک می کنید که کم کم با رنگها آشنا شود.

مسواک های برقی از اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی به طور گسترده در کنار سایر محصولات تجاری بهداشت دهان در دسترس مردم قرار گرفت...
ابتدا کاربرد مسواک های برقی تنها برای گروه محدودی از مردم که دارای محدودیت های فیزیکی و ذهنی بودند یا کسانی که مهارت کافی برای مسواک زدن به روش دستی نداشتند، توصیه می شد. این مسواک ها در بیماران ارتودنسی نیز تجویز می شد. در دهه ۱۹۹۰ با پیشرفت تکنولوژی، تولید مسواک های برقی طیف وسیعی از مردم از این وسیله سود بردند.
مطالعات مختلف نشان دادند که کاربرد این مسواک ها ۲ بار در روز، دارای اثرات مفید در مقایسه با مسواک های دستی است.
● چه کسانی حتما مسواک برقی بخرند؟
این فواید در بیماران ارتونسی چشمگیرتر است. گروه دیگری که استفاده از این مسواک ها در آنها مورد توجه است، افرادی هستند که نواحی تماس بین دندانی را خوب تمیز نمی کنند. مطالعات نشان می دهند استفاده از مسواک برقی نتایج یکسانی را در مقایسه با استفاده از مسواک دستی و سایر وسایل تمیزکننده سطوح تماس بین دندانی در پاکسازی این نواحی دارد. گروه دیگری که کاربرد این مسواک ها در آنها توصیه می شود، کودکان هستند. به نظر می رسد مسواک های برقی پلاک بیشتری را در مقایسه با انواع دستی در کودکان برمی دارند. کاربرد این مسواک ها به خصوص در کودکانی که دارای معلولیت ذهنی یا مهارت ناکافی برای مسواک زدن دستی هستند توصیه می شود.
● فواید مسواک برقی
در نهایت مطالعات مختلف نشان می دهند که استفاده از مسواک های برقی در بیشتر مردم سودمند است چرا که: بدون توجه به توانایی فردی، یک تکنیک خوب مسواک زدن را فراهم و انگیزه فرد را تقویت می کنند و مقبولیت بیشتری در طولانی مدت دارند.
تولیدکنندگان مختلف، فواید زیر را در کاربرد مسواک های برقی ادعا می کنند: کاهش قابل توجه پلاک در بالغان و بزرگسالان، نیروی کمتر مورد نیاز برای برداشت پلاک و در نتیجه کاهش خطر تحلیل و سایش لثه، کاهش بیشتر التهاب و خون ریزی از لثه در مقایسه با مسواک های دستی، توانایی بیشتر در برداشت جرم و تغییر رنگ دندان ها در مقایسه با مسواک دستی، به دلیل سر کوچک و دسترسی آسان به نواحی مختلف دهان، کودکان به استفاده از این مسواک ها راغب ترند.
● انواع مسواک های برقی
▪ نسل اول: مسواک برقی هایی که با باتری کار می کنند. مزیت این گروه ارزان تر بودن و قابلیت حمل آنهاست. با این حال کوتاه بودن مدت عمر و شکنندگی مکانیکی این گروه از معایب آنهاست.
▪ نسل دوم: دارای یک سر چرخنده مجزا هستند و با باتری قابل شارژ کار می کنند. حرکت سر مسواک در این گروه به صورت لرزشی یا جلو عقب است. قیمت آنها بالاتر است و تایمر دارند. سر این مسواک ها سنسور حساس به فشار دارد.
▪ نسل سوم: مسواک های سونیک هستند. قابلیت شارژ دارند و قیمت آنها بالاتر است.
● سر مسواک
سر مسواک های برقی کوچک تر از مسواک های دستی است. اکثر تولیدکنندگان توصیه می کنند که سر مسواک هر ۳ تا ۶ ماه یکبار عوض شود. این کار به دلیل تغییر شکل موهای مسواک و کاهش تاثیر سر مسواک ضروری است.
● تایمر
بسیاری از مسواک های مدرن جدید دارای تایمری هستند که معمولا پس از ۲ دقیقه مسواک زدن آلارم می دهند یا مسواک را خاموش می کنند. این زمان مربوط است به توصیه مرسوم به مسواک زدن حداقل به مدت ۲ دقیقه (هریک از ۴ بخش دهان ۳۰ ثانیه.)
● صفحه نمایش
بعضی از مسواک های برقی دارای یک صفحه نمایش هستند که زمان مسواک زدن و گاهی تصویر صورتک خندان یا تصاویر دیگر را برای تشویق مسواک زدن ایده آل نشان می دهد.
● انگیزه
به نظر می رسد انگیزه عاملی کلیدی است که بیماران را وادار می کند از مسواک های برقی جهت ارتقای بهداشت دهان خود استفاده کنند. مطالعات نشان داده اند زمانی که فرد مسواک برقی را خریداری می کند، دفعات مسواک زدن وی افزایش می یابد. در صورتی که به افراد آموزش استفاده صحیح داده شود، میزان تاثیر این مسواک ها در برداشت پلاک و کاهش التهاب لثه نیز افزایش می یابد. با این حال با گذشت زمان نتایج حاصل از کاربرد مسواک برقی قابل مقایسه با مسواک دستی است.
● میزان تاثیر
مطالعات نشان داده اند که اکثر مسواک های برقی تاثیر بیشتری نسبت به مسواک های دستی به شرطی که روش دستی کامل و درست باشد ندارند. آنچه واضح است این است که روش مسواک زدن مهم تر از نوع مسواک است. با این حال چنانچه احساس شود روش دستی ناکامل و ناقص انجام می شود، استفاده از مسواک برقی می تواند مفید باشد.

عوامل جسمی، روانی و اجتماعی زیادی در افزایش طول عمر و بهبود کیفیت زندگی انسان مؤثرند که آگاهی از آنها به افراد کمک می کند تا زندگی بهتری داشته باشند، یکی از مهمترین این عوامل تغذیه سالم است.
هر یک از ما بارها از خود پرسیده ایم که چگونه می توان از عمری طولانی برخوردار شویم. عوامل جسمی، روانی و اجتماعی مختلفی در طول عمر انسان مؤثرند که آگاهی از آنها به افراد سالمند کمک می کند تا از عمر طولانی تر و زندگی پرنشاط تری برخوردار شوند.
بسیاری از سالمندان برخلاف دوران جوانی که عادت داشتند روزی ۳وعده غذای اصلی مصرف کنند، تمام وعده های غذایی شان را میان وعده تشکیل می دهد و فقط یک بار در روز وعده غذایی اصلی را مصرف می کنند. محققان می گویند مصرف میان وعده برای سالمندان خوب است و کالری دریافتی سالمندان را به مقدار کافی به آنان می رساند.
● کمبود پروتئین در سالمندان
کمبود پروتئین باعث آسیب سیستم دفاعی بدن و ابتلا به بیماری می شود و از سوی دیگر نیاز به پروتئین در هنگام ابتلا به بیماری و عفونت، اعمال جراحی و شکستگی های استخوانی بیشتر است. مصرف مرتب و روزانه صبحانه، مصرف حجم کمی از غذا در هر وعده، حفظ وزن بدن در یک میزان مشخص، مصرف روزانه میوه و سبزی، مصرف کمتر چربی و روغن و مواد غذایی چرب، خودداری از مصرف نمک و مواد غذایی شور به مقدار زیاد و علاوه بر این ها، عوامل ارثی و ژنتیکی، فعالیت بدنی منظم، اجتماعی بودن، معاشرت های دوستانه و مسائل اقتصادی در افزایش طول عمر انسان مؤثر است.
برنامه ریزی غذایی برای سالمندان با توجه به شرایط خاص این دوره تفاوت هایی با بزرگسالان دارد که بدین منظور آگاهی از نیاز بدن به مواد مغذی ضروری است و مواد مغذی مورد نیاز بدن شامل انرژی، پروتئین، قندها و مواد نشاسته ای، چربی، ویتامین ها، مواد معدنی و آب است. با افزایش سن نیاز بدن به انرژی به واسط کم شدن بافت عضلانی و فعالیت بدنی کاهش می یابد و بر این اساس به منظور جلوگیری از افزایش وزن مصرف غذاهای کم حجم، غنی از مواد مغذی، پرهیز از مصرف مواد غذایی شیرین و چرب توصیه می شود و داشتن وزن مناسب به حفظ فشار خون، قند خون و چربی خون در میزان طبیعی کمک می کند.
عضلات محل ذخیره پروتئین در بدن هستند و نظر به تحلیل عضلات بدن در دوره سالمندی نیاز بدن به پروتئین افزایش می یابد که کمبود پروتئین منجر به آسیب سیستم دفاعی بدن و ابتلا به بیماری می شود از سوی دیگر نیاز به پروتئین در هنگام ابتلا به بیماری و عفونت، اعمال جراحی و شکستگی های استخوانی بیشتر است.
انواع گوشت، لبنیات، تخم مرغ و حبوبات از منابع خوب پروتئین هستند و مصرف ماهی به میزان۲ تا ۳ بار در هفته علاوه بر تأمین پروتئین با کیفیت خوب خطر ابتلا به بیماری های قلبی و آلزایمر را هم کاهش می دهد، سوخت و ساز مواد قندی و نشاسته ای با ازدیاد سن کم می شود و در دوران سالمندی توصیه می شود از مواد قندی ساده مانند قند، شکر، نوشابه های شیرین کمتر استفاده شود و بیشتر مواد نشاسته ای مانند غلات، حبوبات و نان های تهیه شده از آردهای سبوس دار مصرف شود.
طباطبایی می گوید: چربی ها از منابع انرژی محسوب می شوند که علاوه بر تأمین اسیدهای چرب ضروری برای بدن، در بهبود طعم غذا و کمک به جذب ویتامین های محلول در چربی هم نقش مؤثری دارند که حداکثر ۳۰درصد کل انرژی دریافتی از چربی ها تأمین شود. مصرف زیاد چربی خطر ابتلا به چاقی، بیماری های قلبی و عروقی، پرفشاری خون، دیابت و برخی از سرطان ها را افزایش می دهد و علاوه بر مقدار چربی، نوع آن نیز اهمیت دارد که چربی های اشباع برای بدن مضر بوده و منجر به افزایش چربی خون می شوند. بر این اساس باید از مصرف روغن های جامد خودداری شود و روغن های مایع نظیر روغن زیتون، کلزا و آفتابگردان مصرف شود.
کلسترول نوع دیگری از چربی است که در غذاهای حیوانی مانند گوشت قرمز، امعا و احشاء زرده تخم مرغ و لبنیات پرچرب وجود دارد و مصرف زیاد آن باعث افزایش چربی خون و در درازمدت سختی عروق و پرفشاری خون می شود که بر این اساس، توصیه می شود مصرف گوشت قرمز محدود شود، چربی های قابل رویت گوشت تا حدامکان از آن جدا شود، از مصرف امعا و احشاء پرهیز شود، پوست مرغ قبل از مصرف از آن جدا شود، حتی الامکان از مصرف غذاهای سرخ شده خودداری شود و در صورت مصرف، برای سرخ کردن از روغن های مخصوص سرخ کردنی استفاده شود.
¤ نقش ویتامین A در افزایش سطح ایمنی بدن سالمندان
ویتامین A برای بینایی، رشد و نگهداری بافت های مخاطی و فعالیت سیستم ایمنی بدن ضروری است و به خوبی توسط دستگاه گوارش و کبد جذب و ذخیره می شود. با افزایش سن میزان برخی ویتامین ها در بدن کاهش پیدا می کند که به علت کاهش مصرف غذا و کاهش قدرت جذب ویتامین ها از موادغذایی مصرفی است.
ویتامین A برای بینایی، رشد و نگهداری بافت های مخاطی و فعالیت سیستم ایمنی بدن ضروری است و منابع غذایی غنی این ویتامین سبزی های زرد و نارنجی مانند هویج، میوه های زرد و نارنجی مانند انبه، هلو و سبزی های برگ سبز تیره مانند اسفناج است و اگرچه ویتامین A در دوران سالمندی به خوبی توسط دستگاه گوارش و کبد جذب و ذخیره می شود، اما استفاده از آن در بدن به کندی صورت می گیرد.
با افزایش سن، میزان ویتامین D در بدن سالمندان کاهش می یابد و دریافت ویتامین D کم می شود. ساخت این ویتامین در پوست سالمندان کمتر می شود و افراد سالمند بیشتر از افراد جوان با خطر کمبود ویتامین D مواجه هستند.
منابع غنی ویتامین D زرده تخم مرغ جگر و روغن کبد ماهی است و در زمان سالمندی ظرفیت ساختن ویتامین D و توانایی کلیه برای تبدیل این ویتامین به شکل فعال آن کاهش می یابد. مهمترین راه تأمین این ویتامین استفاده از نور مستقیم آفتاب و نه از پشت شیشه است. قرار گرفتن در معرض نور آفتاب در نواحی دست ها، بازوها و صورت به مدت ۵ تا ۱۵ دقیقه در روز حداقل ۲ تا ۳ بار در هفته سبب تولید کافی ویتامین D در پوست می شود.
● ترک سیگار زخم های گوارشی را التیام می بخشد
برای پیشگیری از زخم های گوارشی در سالمندان باید از استعمال سیگار و ترکیبات اسیدی نظیر آبلیمو و سرکه در هنگام ناشتا پرهیز کرد و معده این افراد نباید برای مدت طولانی خالی بماند. کاهش اسید معده، یبوست و زخم های دستگاه گوارش در سالمندان رایج است. کاهش اسید معده باعث کاهش جذب ویتامین D، B۲، اسیدفولیک و کلسیم می شود به همین علت معمولا به افراد سالمند توصیه می شود روزانه مکمل مولتی ویتامین مینرال مصرف کنند.
برای رفع یبوست نیز توصیه می شود علاوه بر فعالیت بدنی از موادغذایی پرفیبر نظیر خشکبارها و آلو، زردآلو، انجیر، میوه و سبزی های تازه و آب کافی مصرف کنند و برای پیشگیری از زخم های گوارش نیز باید از مصرف سیگار، و ترکیبات اسیدی نظیر آبلیمو و سرکه در هنگام ناشتا پرهیز کرد و در این افراد معده نباید به مدت طولانی خالی بماند.
برای پیشگیری از بیماری های قلبی به افراد مسن توصیه می شود علاوه بر پرهیز از مصرف دخانیات و موادغذایی شور، پرنمک، روغن های نباتی و حیوانی، کره، غذاهای کلسترول دار نظیر تخم مرغ، گوشت قرمز، کله پاچه، جگر، دل، قلوه، غذاهای سرخ شده کمتر مصرف کنند و به جای آنها از میوه ها، سبزی ها، روغن های گیاهی، گوشت سفید مثل مرغ و ماهی، مغزدانه ها، حبوبات، شلغم و اسفناج استفاده کنند. در بین ماهی ها بهترین نوع ماهی برای این گروه ماهی های روغنی نظیر حلوا، قباد، شیر، کیلکا و اوزون برون است.
دیابت نوع ۲ معمولا در سنین بالای ۴۵ سال اتفاق می افتد از دلایل این بیماری می توان سابقه خانوادگی، مصرف داروهای شیمیایی، چاقی و کاهش فعالیت نام برد. بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ در فاز اول قرص دریافت می کنند و در صورت عدم کنترل قند خون یا بالا بودن بیش از حد قند باید از انسولین تزریقی استفاده کنند. از علائم اصلی این بیماری نوشیدن زیاد آب، پرخوری، پرادراری، احساس ضعف و خستگی، تاری دید و عفونت های مختلف است.
از راه های اصلی پیشگیری از دیابت در سالمندان کنترل وزن و کاهش دریافت غذاهای حاوی کربوهیدرات ساده نظیر نان لواش و باگت، برنج، سیب زمینی، ماکارونی، گندم، قند و شکر و مصرف بیشتر سبزی ها، حبوبات و نان سبوس دار است و باید مصرف میوه های شیرین نظیر انگور، خربزه، هندوانه و توت را محدود کنند.
در افراد سالمند مبتلا به دیابت کاهش قند خون ناشی از مصرف دارو یا انسولین یکی از مشکلات رایج و خطرناک است و در صورت بروز باید به سرعت یک ماده قندی به بیمار داد. خانواده ها در خصوص مشکلات غذایی افراد سالمند نهایت صبر و حوصله را داشته باشند و در نظر داشته باشند که این مشکلات از عوارض طبیعی دوران سالمندی محسوب می شود.

کمبود خواب حتی اگر اندک هم باشد، منجر به عدم تمرکز، کاهش دید و ایجاد اختلال در حافظه می شود.نتایج تحقیقات گوناگون نشان می دهد هنگامی که مغز با کمبود خواب مواجه می شود عملکردش را تغییر می دهد و نواحی ای از مغز فعال می شوند که در استراحت کامل بوده اند
تحقیقات مفصلی در خصوص اختلالات خواب انجام شده است که نشان می دهد، کمبود خواب می تواند سلامت روان را تحت تاثیر قرار دهد و سبب بسیاری از بیماری ها از جمله افسردگی شود: «شما همان قدر که به رژیم غذایی سالم و روزانه تان اهمیت می دهید باید به وضع خواب تان هم رسیدگی کنید.» او فشار خون بالا، بیماری های قلبی و دیابت نوع ۲ را هم از جمله عوارض کم خوابی در افراد می داند و می افزاید: «خواب کافی یعنی حداقل هفت تا هشت ساعت خوابیدن در شبانه روز که ممکن است این عدد نسبت به سیستم بدن های افراد مختلف، یکی دو ساعت متفاوت باشد.»
اثرات کمبود خواب روی انجام فعالیت های مغزی را می توان با قدرت انعطاف پذیری مغز در حالات مختلف دریافت. کسانی که بیش از ۳۵ ساعت نخوابیده اند تست هایی را که افراد استراحت کرده به خوبی جواب می دهند اشتباه پاسخ می دهند و از تمرکز کمتری برخوردارند.
نویسندگان این مقاله بر این باورند که هنگام کمبود خواب، سطوح پایین تر مغز فعال می شوند، در واقع هنگام برگزاری تست میان دو گروه استراحت کرده ها و افرادی که کمبود خواب دارند، محققان دریافتند نواحی متفاوتی از مغز هر گروه فعال است به نحوی که نواحی prefrontal در افراد نخوابیده و کورتکس تمپورال و پارتیال در افراد استراحت کرده بیشتر فعال بود.
در افرادی که کمبود خواب داشتند و با این حالت تست حافظه را بهتر پاسخ داده بودند، علاوه بر کورتکس پره فرونتال، کورتکس باریتال هم فعال بود (نواحی ای که درست بالای گوش قرار دارند). این محققان دریافتند هر چه فرد بیشتر خواب آلوده باشد، کورتکس پره فرونتال فعال تر است. در نهایت می توان این گونه برداشت کرد که نواحی ای که هنگام کمبود خواب فعال هستند، با زمان های دیگر که فرد استراحت کافی دارد، فرق دارد، به این ترتیب می توان دریافت که چرا هنگام خواب آلودگی اتفاقات و حوادث بیشتر رخ می دهد.
بسیاری از اعضا و ارگان های بدن دوره های استراحت و تجدید قوا را دارند که نیاز به خواب ندارد ولی کورتکس مغز تنها با خواب است که استراحت می کند و توانایی های خود را باز می یابد و آنچه هنگام خواب در کورتکس روی می دهد هنوز به صورت یک راز است.
هر چه بر میزان کمبود خواب افراد افزوده شود، به تدریج پیامدهای ناگواری نظیر افزایش وزن، مقاومت نسبت به انسولین و بیماری های قلبی نیز به همراه خواهد داشت. اگرچه ممکن است برخی از افراد به شش ساعت خواب شبانه روزی و گروهی به ۱۰ ساعت خواب شبانه نیاز داشته باشند، اما به طور متوسط هر فردی باید هشت ساعت در شبانه روز را به خواب و استراحت اختصاص دهد اما خوشبختانه کمبود خواب جبران پذیر است.
معمولاً اغلب افراد روزی یک ساعت کمبود خواب دارند و آن به این معنی است که برای جبران این کسری خواب در سال نیاز به دو هفته خواب مداوم داریم. یکی از بهترین راه ها این است که هر شب یک یا دو ساعت بیشتر بخوابیم، اما اگر به شدت دچار کمبود خواب هستید، برای بازگشت به یک الگوی خواب طبیعی چندین ماه زمان لازم است.
به گفته کارشناسان، در چنین شرایطی بهتر است هرگاه احساس خستگی کردید به تختخواب بروید و صبح را بدون تنظیم کردن ساعت برای بیدار شدن از خواب بیدار شوید.
اگرچه ممکن است در ابتدای چرخه بهبودی و جبران کمبود خواب خود از اینکه هر شب بیش از ۱۰ ساعت به خواب می روید احساس بیهودگی کنید، اما پس از گذشت چند روز به تدریج مدت زمان خواب شما کاهش خواهد یافت. علاوه بر مدت زمان خواب شبانه، شدت و شرایط خواب فرد نیز می تواند بر کمبود خواب تاثیرگذار باشد و تنها پس از یک خواب عمیق، فرد احساس شادابی و نشاط را تجربه خواهد کرد. اگرچه همچنان محققان در تلاش هستند به یافته های جدیدی درباره فعالیت های مغزی هنگام خواب دست یابند، اما به نظر می رسد زمان خواب هر فرد فرصتی است برای بازیابی نیروی از دست رفته در مغز. بنابراین هرچه مدت زمان خواب شبانه طولانی تر باشد، مغز فرصت بیشتری برای به دست آوردن آمادگی های خود در اختیار خواهد داشت. با توجه به آنچه گفته شد می توان به این نتیجه رسید که بدن هر فرد قادر است بر اساس نیاز فرد، الگوی خواب مناسبی برای خود در نظر گیرد. به گفته محققان، عوامل ژنتیکی نقش بسیار مهمی در تعیین الگوی خواب فردی دارند. بر این اساس غیرممکن است که فردی بتواند الگوی خواب خود را با گذشت زمان تغییر دهد و در این صورت تنها دچار کمبود خواب و عوارض و پیامدهای ناشی از آن خواهد شد.
بررسی ها نشان داده است هرچه بیشتر خسته شوید، کمتر احساس خستگی می کنید، بنابراین بهتر است هرچه سریع تر کمبود خواب خود را جبران کنید تا شادابی و نشاط از دست رفته را بازیابید. در غیر این صورت به تدریج با ناتوانایی های حسی و ذهنی مواجه خواهید شد که در زندگی شما محدودیت هایی را به وجود خواهد آورد.

سم یک ماده شیمیایی است که می تواند آثار مضر و مخربی را در موجودات زنده ایجاد کند. سموم می توانند از راه های مختلفی وارد بدن شوند و براساس میزان وارد شده به بدن، میزان جذب، قدرت، نوع ترکیب و استعداد فرد مبتلا، علایم متفاوتی را در افراد ایجاد می کنند و سبب مسمومیت می شوند...
در واقع بعد از آنکه بدن با یک ماده آلوده تماس پیدا می کند، مجموعه واکنش هایی داخل بدن ایجاد می شود که این واکنش ها سبب به هم ریختگی نظم و عملکرد دستگاه های بدن شده و علایمی را ایجاد می کند. از آنجا که کودکان بیشترین قربانیان مسمومیت با انواع سموم هستند در گفت وگویی با دکتر نگار سجادیان، متخصص کودکان، فوق تخصص نوزادان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران به بررسی این موضوع پرداختیم.
▪ خانم دکتر! چه گروه سنی بیشتر در معرض ابتلا به مسمومیت ها هستند؟
بیش از نیمی از مسمومیت ها در کودکان زیر ۵ سال اتفاق می افتد. زیرا این گروه سنی تمایل بسیار زیادی برای وارد کردن هر نوع شی به دهان دارند. علت دیگر مسمومیت در این گروه توجه نداشتن والدین و مراقبان آنها جهت محافظت از مواد شیمیایی و دور نگه داشتن آنها از دسترس کودکان است. مشخص است که بیشتر مسمومیت ها در این گروه سنی به صورت اتفاقی رخ می دهد و در اکثر موارد چون موادی که توسط این دسته از کودکان مصرف می شود، خیلی سمی نیستند و ضرر کمتری دارند، علایم شدیدی در آنها ایجاد نمی شود.
▪ در مورد کودکان بالای ۵ سال چطور؟
در کودکان بالای ۵ سال مسمومیت بیشتر علت عمدی دارد و بیشتر برای جلب توجه والدین است. مانند اقدام به خودکشی و سوءمصرف مواد. شیوع مسمومیت در سنین بالای ۵ سال کمتر است ولی عوارض شدید و حتی مرگ ومیر در این گروه بیشتر از خردسالان است.
▪ بیشتر این مسمومیت ها در کودکان با چه موادی ایجاد می شوند؟
بیش از ۹۰ درصد تماس با مواد سمی در کودکان در منزل اتفاق می افتد و در اکثر موارد هم بیش از یک ماده مسوول ایجاد مسمومیت است. شایع ترین روش ایجاد مسمومیت در کودکان از طریق خوردن مواد سمی است اما سایر روش هایی که می توانند ایجاد مسمومیت در این گروه سنی کنند عبارتند از تماس پوستی مانند تماس کودک با انواع حشره کش ها، تماس چشمی مانند استفاده نابجا از قطره های چشمی توسط بزرگسالان، از طریق استنشاق مانند استنشاق گاز مونواکسیدکربن، از طریق گزش حشرات و جوندگان و به ندرت از راه تزریقی در سوءمصرف مواد.
اما به طورکلی در بیشتر کودکان زیر ۵ سال، مواد غیردارویی مسوول ایجاد مسمومیت هستند که سردسته آنها مواد آرایشی و بهداشتی، مواد پاک کننده، گیاهان سمی و همچنین هیدروکربن ها مانند نفت و بنزین هستند. فرآورده های دارویی مسوول بقیه مسمومیت ها هستند که کمتر از نیمی از موارد را شامل می شوند. این داروها شامل ضددردها، فرآورده های ضدسرفه و سرماخوردگی، داروهای ضدمیکروبی و ویتامین ها هستند.
▪ یعنی کودک بلافاصله پس از تماس با چنین موادی مسموم می شود؟
نه! باید بدانید که تماس با سموم به دو صورت رخ می دهد یا به صورت حاد ایجاد می شود که معمولا در اثر استفاده نادرست از مواد شیمیایی هنگام کار و تفریح، استفاده نادرست دارو توسط والدین و مراقبان کودکان و... اتفاق می افتد یا به صورت مزمن است. مسمومیت مزمن، مسمومیتی است که در اثر تجمع ماده سمی در طولانی مدت در بدن ایجاد می شود. این مسمومیت می تواند در اثر تجمع فلزات سنگین مانند سرب، جیوه و آهن، در اثر استفاده طولانی مدت از داروها به دلیل بیماری های مزمن کودک یا حتی استفاده از بعضی مواد غذایی و... باشد.
▪ پس هیچ ماده شیمیایی را نباید در دسترس کودکان قرار دارد؟
بله دقیقا! هر نوع ماده ای به خصوص داروها را باید دور از دسترس کودکان قرار داد و حتی توصیه می شود که والدین داروهای خودشان را هم در حضور کودکان میل نکنند.
▪ آیا کودکان ممکن است در اثر مصرف غذا یا شیر مانده دچار مسمومیت شوند.
بله ممکن است غذاها توسط میکروب ها یا سمی که توسط آنها تولید می شود آلوده شوند. گاهی غذا توسط بعضی از فلزات سنگین مانند سرب و جیوه، مواد افزودنی که برای ماندگاری و نگهداری غذا به آنها افزوده می شود یا حتی سمومی که برای دفع آفات مورد استفاده قرار می گیرد، آلوده می شود. بالطبع مصرف این غذاها ایجاد مسمومیت غذایی می کند. مسمومیت غذایی در هر سنی اتفاق می افتد ولی گروه خردسال نسبت به آن مستعدتر هستند. ضمن اینکه غذای مسموم ممکن است هیچ مزه یا بوی ناخوشایندی هم نداشته باشد. اکثر مسمومیت های غذایی ظرف ۲۴ تا ۴۸ ساعت رفع می شوند اما برخی از آنها می توانند حتی کشنده باشند یا عوارض طولانی مدتی را ایجاد کنند. علایم مسمومیت غذایی معمولا می تواند با یک تهوع، استفراغ، دل درد و پیچ خوردن شکم همراه باشد. در موارد نادر ممکن است تب دیده شود.
▪ از کجا بفهمیم که مسمومیت ایجاد شده به واسطه غذایی است که کودک خورده؟
مسمومیت های غذایی معمولا یکسری علایم مشترک ایجاد می کنند. بنابراین ابتلای همزمان تعدادی از افراد و تشابه نشانه های بالینی در اغلب آنها یکی از نشانه مسمومیت غذایی است. نکته ای که حایز اهمیت است آن است که اسهال و استفراغ نباید سبب از دست دادن آب و کاهش مایعات بدن شود. در نتیجه توصیه می کنم که والدین حتما به میزان کافی آب و مایعات به کودک بخورانند و برای توقف اسهال از مصرف خودسرانه دارو اجتناب کنند مگر به توصیه پزشک. زیرا درمان علایم اسهال و استفراغ می تواند سیر بیماری را طولانی تر کند. بنابراین اگر در مدفوع یا استفراغ کودک خون دیده شد، تب کودک بالا بود و میزان زیادی آب از دست داده بود یا علایم بیش از ۲۴ ساعت طول کشید والدین باید هر چه سریع تر کودک را نزد پزشک ببرند.
▪ به مسمومیت با فلزات سنگین اشاره کردید. این نوع مسمومیت چه علایمی دارد؟
مسمومیت با فلزات سنگین معمولا به صورت مزمن اتفاق می افتد و بیشتر در کودکانی که عادت به خاک خوری و هرزه خواری دارند، دیده می شود. با خوردن خاک و موادی از این دست فلزات سنگینی که در آنها وجود دارند در بدن کودک تجمع پیدا می کنند و سبب ایجاد علایمی همچون درگیری سیستم عصبی به صورت تشنج، کاهش یادگیری، اختلالات حرکتی و مشکلات کبدی و کلیوی می شوند. این علایم می تواند شبیه علایم سایر بیماری ها باشد بنابراین تشخیص مسمومیت را مشکل می کند.
استفاده از ماهی آلوده به جیوه یا ترکیباتی که آلوده به جیوه هستند هم می توانند بسته به میزان تماس، مدت زمان و میزان ماده ای که وارد بدن شده است بعد از طی مدت زمانی سبب ایجاد تظاهرات بیماری یا مسمومیت شوند. کودکانی هم که به طور دایمی از ترکیبات دارویی مانند آهن استفاده می کنند علایم مسمومیت مزمن را پیدا می کنند.
▪ مسمومیت با سموم دفع آفات چطور؟
سموم دفع آفات از راه های مختلفی می توانند ایجاد مسمومیت کنند. مانند خوردن مواد غذایی یا میوه آلوده به این سموم یا از راه تماس پوستی. بسته به اینکه این سموم چه ترکیبی داشته باشند می توانند علایم مختلفی را ایجاد کنند. علایم می تواند شامل علایم عصبی، افزایش ترشحات دهان، بی اختیاری ادرار و مدفوع، افزایش تعریق یا علایم مخالف آنچه ذکر شد باشد.
▪ در قسمتی از صحبت هایتان گفتید علایم مسمومیت بسیار شبیه علایم دیگر بیماری ها است. والدین از روی چه علایمی باید بفهمند که کودکشان مسموم شده است؟
مواردی که احتمال مسمومیت را در کودکان مطرح می کند و والدین باید با دیدن این علایم به مسمومیت کودکشان شک کنند چند چیز است: شروع ناگهانی بیماری؛ سابقه هرزه خوری یا خاک خوری در کودک که می تواند آن را مستعد مسمومیت کند؛ وجود استرس قابل ملاحظه در خانواده و در نتیجه عدم توجه کافی به کودک که او را در معرض خطر مسمومیت قرار می دهد؛ زمانی که چند سیستم یا ارگان بدن به طور همزمان دچار درگیری شده باشند؛ به عنوان نمونه کودکی دچار استفراغ شده و همزمان دچار سوختگی پوست نیز شده است؛ سوختگی می تواند ناشی از مصرف نفت، بنزین، مواد شوینده و... باشد؛ همچنین اختلال در هوشیاری و کاهش تمرکز کودک و آریتمی قلبی در کودک و...
موردی که والدین باید هنگام ارجاع کودک به بیمارستان یا مراکز درمانی به آن توجه کنند این است که نوع ماده مسموم کننده یا ترکیب دقیق شیمیایی آن را همراه داشته باشند. از مقدار مصرف دارو مطمئن باشند. اگر قرص یا کپسول یا شربتی استفاده شده تعداد و مقدار آن را بدانند. مدت زمان تماس، زمان شروع علایم و اینکه آیا کودک دچار بیماری زمینه ای هم هست یا نه از موارد مهمی است که والدین باید به آن اشاره کنند.

شاید باور نکنید اما حتی قبل از اینکه متوجه بارداری خود شوید و آزمایش بارداری بدهید، مغز کودک شما در حال شکل گیری است! لوله های عصبی و ساختمان هایی که برای رشد اعصاب و ستون نخاعی ضروری هستند، در هفته پنجم سیکل قاعدگی، پس از اینکه شما متوجه توقف قاعدگی تان شدید، شروع به شکل گیری می کنند....
سپس تکامل مغزی کودک به سرعت ادامه می یابد. به خاطر همین است که شما دراولین هفته های بارداری به شدت احساس خستگی می کنید. تا حالا به این فکر کرده اید که چگونه می توان از همان زمانی که جنین در شکم مادر است هوش او را افزایش داد؟ این نوشته، پاسخی است به همین سوال.
۱) مکمل روغن ماهی بخورید
اسیدهای چرب امگا ۳ حاوی DHA و AA هستند. حتما می پرسید اینها چه موادی هستند؟ این مواد در مغز سالم انسان فراوان هستند و از جمله اسیدهای چربی هستند که برای تکامل مغز در حال شکل گیری جنین ضروری اند. تحقیقات دانشمندان نشان می دهد دریافت مکمل اسیدچرب امگا۳ در دوران بارداری تاثیرات مثبتی در تکامل مغز کودکان دارد. در هفته های ۲۷ تا ۳۰ بارداری، زمانی که مغز به سرعت در حال رشد است، دریافت مکمل اسیدچرب امگا۳ تاثیر بسزایی در افزایش کارایی مغز او دارد، بنابراین باید سوخت بیشتری برای تکامل بهتر مغز به جنین برسد. طبق مطالعات محققان دانشگاه شیکاگو، کودکانی که مقدار مناسبی DHA و AA دریافت کرده اند دارای ضریب هوشی بالاتری بوده و از قدرت بینایی بهتری هم برخوردار هستند. روغن ماهی یکی از بهترین منابع امگا۳ است. دانه های برخی گیاهان مانند آفتاب گردان و کتان هم دارای امگا۳ فراوانی است. البته پزشکان با مصرف میزان زیادی از این مواد در دوران بارداری موافق نیستند. بهترین راه دریافت مکمل روغن ماهی است. می توانید از پزشک خود در مورد بهترین و ایمن ترین نوع آن سوال کنید.
۲) چکاپ ها را جدی بگیرید
خیلی بهتر است که قبل از اینکه تصمیم به بارداری بگیرید از سلامت کلی خود مطمئن شوید. با انجام یک آزمایش خون و ادرار می توانید متوجه شوید که در کجای طیف سلامتی هستید. بعد از بارداری هم حتما با مراجعه به پزشک از سلامت خود و جنین تان مطمئن شوید. گاهی آزمایش ادرار برای آگاهی از مسمومیت بارداری لازم است. مسمومیت بارداری درصورتی که مورد غفلت واقع شود می تواند سبب زایمان زودرس شود.. اگر به طور پیشرونده شکم تان بزرگ نشود، ممکن است علامتی از این باشد که جفت خون و مواد مغذی کافی به جنین نمی رساند و ممکن است شما در معرض خطر مسمومیت بارداری باشید. کودکانی که خیلی زودتر از موعد متولد می شوند ممکن است در خطر عوارض جدی مغزی باشند.
۳) برایش آواز بخوانید
محققان معتقدند که جنین در شکم مادرش هر آنچه در دنیای بیرون اتفاق می افتد را می شنود و همه اینها به نوعی روی مغزش تاثیر می گذارد. مطالعات نشان می دهد نوزادان به طرف صدای مادر برمی گردند و این نشان می دهد نه تنها آنها دنیای بیرون را می شنوند، بلکه بین صداهای غریبه و آشنا را هم تمایز قایل می شوند. حتی اگر برایش کتاب نخوانید و موسیقی نگذارید، وقتی او در رحم مادر لگد می زند و می چرخد، چیزهایی در مورد محیط اطرافش یاد می گیردو این برای فرآیند یادگیری ضروری است. همه این تجربه ها رشد و تماس سلول های مغزی را تحریک می کند و تماس سلو ل های مغزی یعنی آمادگی برای آموختن. پس سعی کنید پس از هفته ۲۰ بارداری کتاب های شکسپیر برایش بخوانید و سمفونی های موتزارت را برایش بگذارید تا حس شنوایی او تقویت شود. برایش آواز بخوانید و در پایان روز لالایی بخوانید. این کار هم به خودتان و هم به او آرامش می دهد.
۴) آرام و صبور باشید
بارداری دوران پراسترسی است. شاید ممکن باشد کارهای زیادی را در یک دوره کوتاه انجام دهید، بنابراین سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید. زندگی بدون استرس نه تنها بارداری را راحت تر می کند بلکه برای کودک متولدنشده تان هم مفید است. گفته می شود، تولید هورمون های زیاد استرس در بدن مادر می تواند تاثیر منفی روی تکامل جنین داشته باشد. هورمون استرس با زایمان زودرس هم ارتباط دارد. حتی اگر شما تا زمان ترم کودک را در شکم خود داشته باشید، بین هورمون استرس و بارداری و اشکال در فرآیند یادگیری و توجه و اضطراب در کودک ارتباط وجود دارد.
۵) دور سیگار و الکل خط بکشید
اگر قبل از بارداری الکل و سیگار مصرف می کردید، وقتی خبر بارداری خود را می شنوید حتما باید نوشیدن الکل را کنار بگذارید و سیگارتان را هم ترک کنید. الکل قبل از اینکه کبد شما بتواند آن را از بین ببرد، از جفت عبور کرده و به جنین می رسد. کبد جنین شما هم هنوز آنقدر کارآمد نیست تا بتواند الکل را متابولیزه کند بنابراین دچار آسیب های جدی می شود. نوشیدن الکل علاوه بر اینکه جنین را در معرض خطر نشانگان الکل جنینی قرار می دهد بلکه می تواند سبب عقب افتادگی ذهنی و مشکلات یادگیری و رفتاری در جنین شود.
۶) رژیمی مناسب داشته باشید
بارداری زمانی برای رژیم گرفتن نیست. غذاهای سالم بخورید و رژیمی متعادل و متنوع انتخاب کنید که سرشار از پروتئین، غلات کامل، حبوبات، میوه و سبزی باشد. گرسنگی به خود ندهید چرا که با این کار کودک خود را در معرض خطر تاخیر تکامل گفتاری و حرکتی و کاهش ضریب هوشی قرار داده اید.
۷) ویتامین ها را فراموش نکنید
مولتی ویتامین هایی که برایتان تجویز می شود سرشار از مواد مغذی و موادی است که جنین برای رشدونمو به آن احتیاج دارد. اسیدفولیک مهم ترین و بااهمیت ترین ماده برای تکامل مغزی جنین در حال رشد است چرا که این ماده خطر بیماری اسپانیا بیفیدا و سایر مشکلات عصبی را در کودک کاهش می دهد. همه زنان در دوران باروری باید روزانه ۴۰۰ میکروگرم اسیدفولیک مصرف کنند تا مطمئن شوند که مقدار کافی از این ماده هنگام بارداری در بدنشان موجود است.
۸) زیر نظر پزشک تان ورزش کنید
ورزش استرس شما را کاهش می دهد. خطر مسمومیت بارداری که منجر به زایمان زودرس می شود هم با ورزش کردن کمتر می شود. طبق مطالعه محققان آمریکایی کالج پزشکی ورزش، کودکان مادرانی که در بارداری ورزش می کنند، مثلا یوگا انجام می دهند یا پیاده روی می کنند سیستم عصبی آنها بلافاصله بعد از زایمان سریع تر متکامل می شود. در سن ۵ سالگی نمره آنها در آزمون های هوش و زبان بالاتر است. پس وقتی باردارید حداقل ۳۰ دقیقه در روز ورزش کنید.
۹) دوش آب داغ نگیرید
تحقیقات نشان می دهد گرمای زیاد و دوش گرفتن با آب خیلی داغ، سبب نقایص لوله عصبی می شود. بنابراین از دوش گرفتن با آب خیلی داغ، سونا و حمام بخار خودداری کنید. در اوایل بارداری تب بالا با بروز مشکلاتی در تکامل سیستم عصبی جنین ارتباط دارد. بنابراین وقتی فردی دوش آب داغ هم می گیرد دمای بدنش بالا می رود. اگر دما بیش از ۸/۳۸ درجه بالا رود، می تواند چنین مشکلاتی را برای جنین ایجاد کند.

آغاز بلوغ برای خیلی از دختران و پسران سن بحرانی است که خیلی از آنها به تغییرات بدنی و پوستی خود حساسیت بیشتری پیدا می کنند و همیشه نگران ظاهر خود هستند. با شروع بلوغ علاوه بر تغییرات جسمی و بدنی، تغییرات زیادی در پوست نوجوانان مخصوصا پوست صورت آنها ایجاد می شود که چون بیشتر در معرض دید دیگران و حتی عامل قضاوت ظاهری است، در صورتی که پوست صورت دچار مشکلاتی باشد، ممکن است سبب نگرانی و ناراحتی نوجوان شود...
یکی از این تغییرات پوستی، وجود منافذ پوستی بیش از حد باز است که می تواند ظاهری نازیبا را در پوست صورت ایجاد کند.
● این منافذ آزاردهنده
قبل از رسیدن به سن بلوغ منافذ پوستی در دختران و پسران به یک اندازه است و اگر این منافذ با هم اختلافی داشته باشند به دلایل ژنتیکی است اما معمولا با هم تفاوتی ندارند اما بعد از بلوغ و بعد از ترشح هورمون ها مخصوصا هورمون آندروژن، فعالیت بیشتری پیدا کرده و روی غدد چربی تاثیر مستقیم گذاشته و این غدد بزرگ و ترشح آنها بیشتر می شود. در مردان بعد از بلوغ ترشح این هورمون بیشتر از زنان است. به همین دلیل مردان پوست چرب تری دارند. غیر از هورمون آندروژن که مهم ترین عامل موثر در غدد چربی است، عوامل ژنتیکی هم سبب می شود تا افراد نسبت به این هورمون حساسیت بیشتری پیدا کنند.
● وقتی منافذ بسته می شود
منافذ پوستی حالتی طبیعی برای پوست است اما بزرگ یا کوچک بودن آنها بسته به عوامل هورمونی و استعداد ژنتیکی است. اما انسداد این منافذ پوستی باعث می شود تا چربی بیش از حد بدن از آن خارج نشده و ترشحات در زیر پوست باقی بمانند و ایجاد عفونت کرده یا جوش های چرکی را به وجود آورند بنابراین استفاده از مواد آرایشی و بهداشتی و کرم ها بدون مشورت با پزشک برای پنهان کردن این منافذ نه تنها کار درستی نیست بلکه عاملی برای تشدید مشکلات پوستی است.
● راهی برای درمان
بهترین راه کاهش دادن اندازه این منافذ کم کردن تعریق و کاهش چربی سازی بدن است بنابراین می توان بخشی از چربی سازی بدن را که تحت تاثیر رژیم غذایی است، با کاهش مصرف غذاهای چرب و سرخ کردنی کاهش داد. کاهش تعریق راه دیگری برای کنترل اندازه این منافذ است اما بخشی که مربوط به هورمونی ها و ژنتیک باشد، قابل تغییر نیست.
چرب بودن پوست را به طور موقت و نه دایم می توان کنترل کرد. با شستشوی به اندازه و البته نه زیاد پوست یعنی روزی ۲ تا ۳ بار با صابون های اسیدی می توان کمی از چربی پوست را کاهش داد. شستشوی زیاد پوست سبب خشک شدن و فعالیت بیشتر غدد چربی و در نتیجه تولید چربی بیشتر می شود. پس از شستشو و در فواصل صابون زدن نیز می توانید از لوسیون های چربی زدا استفاده کرده و با پنبه روی منافذ بمالید. با افزایش سن و بعد از ۳۰ تا ۳۵ سالگی به طور طبیعی با کاهش فعالیت هورمون ها از شدت تعریق و تولید چربی کاسته شده و این منافذ خود به خود کوچک تر می شوند.
● جوش های سرسیاه
جوش های سرسیاه اولین قدم ایجاد جوش های جوانی در کسانی است که پوست چرب دارند و در سنین بلوغ به دلیل تغییرات هورمونی شایع هستند. جوش های سرسیاه، جوش های معمولی سربسته ای هستند که به علت تنگی منافذ پوست به بیرون تخلیه نمی شوند. این جوش ها به دلیل تجمع چربی به وجود آمده و در مردان شایع تر هستند.
جوش های سرسیاه تحت عنوان کومودون های باز اولین گام برای ایجاد جوش بوده و قبل از اینکه باکتری ها خلل و فرج و روزنه های پوست را مورد حمله قرار دهند، تشکیل می شوند. بعد از آن ممکن است جوش قرمز و جوش چرکی ایجاد شده حتی به شکل کیست نمایان شود. افزایش بیش از حد چربی به مسدود شدن روزنه های پوستی منجر شده که متعاقبا به ایجاد توده ای از چربی منجر می شود که وقتی در معرض هوا قرار می گیرد به رنگ سیاه تبدیل می شود. استفاده از برخی کرم ها و لوازم آرایشی حتی سبب بدتر شدن این جوش ها می شود. در اثر افزایش هورمون ها و عدم پاکسازی مناسب پوست، سلول های مرده در روزنه های پوست تجمع می یابند و باعث مسدود شدن روزنه و عدم خروج چربی می شوند. آرایش کردن زیاد و استفاده بیش از اندازه از کرم ها و ضدآفتاب ها هم تاثیر زیادی در بروز انسداد منافذ و جوش های سرسیاه دارند.
● توصیه هایی ضدجوش سرسیاه
پاکسازی منظم پوست، اولین شرط برای عدم به وجود آمدن این جوش ها است. اگر پوست به خوبی تمیز نشود، آلودگی های بیشتری جذب می کند و ابتدا جوش هایی به رنگ زرد و سپس سیاه ایجاد می شود. برای آرایش از فرآورده های مخصوص پوست چرب استفاده کنید. پودرهای صورت برای پوست چرب به ویژه آنهایی که جوش می زنند، مناسب ترند. پودرهای نرم و فشرده در این مورد بهترند. این پودرها چربی پوست را به خود جذب می کنند. می توان در زیر آنها از لوسیون های آرایشی بدون چربی استفاده کرد. پودرهای آرایشی نباید روی کرم ها و پمادهای چرب استفاده شود. برای پاک کردن مواد آرایشی از صورت، بهترین راه شستشو با آب و صابون است. همچنین می توان از شیرپاک کن و لوسیون های مخصوص پاک کردن مواد آرایشی هم استفاده کرد.

تبلیغات پررنگ و لعابی که در خصوص شامپوهای تقویت کننده و ضدریزش مو در رسانه های داخلی و خارجی می بینیم، باعث شده بعضی افراد که حساسیت زیادی نسبت به موهای خود دارند، استفاده از این شامپوها را در برنامه شان قرار دهند و هرچند وقت یک بار بابت تهیه این قبیل شامپوها با برندهای مختلف خارجی و ایرانی پول زیادی نیز پرداخت کنند...
عده ای هم آنقدر روی استفاده از شامپوهای ویتامینه وسواس دارند که اگر مدتی شامپوی معمولی مصرف کنند، گمان می کنند دچار ریزش مو شده اند. اما اینکه آیا واقعا مصرف این شامپوها تاثیری در ریزش موی افراد دارد یا نه، موضوع این گزارش است.
دکتر محمد گلشنی، دبیر انجمن متخصصان پوست و مو و زیبایی ایران درباره اینکه تبلیغات برخی شامپوها برای جلوگیری از ریزش مو تا چه اندازه واقعیت دارد، می گوید: «شامپوها مواد شوینده ای هستند که فقط به عنوان پاک کننده و برای تمیزی و پاکیزگی موی سر به کار می روند. در واقع خاصیت شامپو این است که آلودگی را از موها پاک کند. البته بعضی شامپوها خاصیت نرم کنندگی دارند و افرادی که موهای خشک دارند از این شامپوها استفاده می کنند.» دکتر گلشنی اعتقادی به تاثیر شامپوهای ویتامینه روی ریزش موی سر ندارد و می گوید: «در واقع، هیچ شامپویی وجود ندارد که مانع ریزش و باعث تقویت مو شود. هر آنچه می بینیم تبلیغاتی است که در بازار فروش چند میلیاردی شامپو وجود دارد. واقعیت این است که بافت مرده مو نیازی به تقویت ندارد که بخواهیم آن را با استفاده از شامپو حفظ کنیم.»
شاید از شنیدن چنین مطلبی تعجب کرده اید ولی دکتر گلشنی با تاکید بر اینکه استفاده از ویتامین ها و پروتئین ها برای ارگان های زنده بدن مفید و ضروری است، درحالی که بافت مو مرده است و نیازی به تقویت ندارد، می گوید: «آنچه در تبلیغات شامپوها دیده می شود به هیچ عنوان مبنای علمی ندارد و متخصصان پوست و مو نیز این موضوع را تایید می کنند که وجود ویتامین ها و پروتئین ها در شامپوها نمی تواند تاثیری در جلوگیری از ریزش مو داشته باشد یا موجب رشد و تقویت مو شود.» در حقیقت کمبود آهن، روی و همین طور برخی بیماری های هورمونی علت اصلی ریزش یا کاهش رشد و ضعیف بودن مو هستند و شامپوها هیچ تاثیری روی این بیماری ها ندارند. دکتر گلشنی همچنین به ارثی بودن ریزش مو هم اشاره می کند و می گوید: «افرادی که به لحاظ ارثی در خانواده ای زندگی می کنند که سابقه ریزش مو داشته اند، قطعا کمتر دچار این قبیل مشکلات می شوند.»
● گل سرشور هم بی فایده است
دبیر انجمن متخصصان پوست و مو و زیبایی درباره رد و بدل شدن میلیاردی پول از محل تبلیغات و تجارت شامپو در سطح دنیا می گوید: «این موضوع باعث شده شرکت های سازنده و تولید کننده شامپوها در رقابت با هم و سبقت گرفتن از یکدیگر از موثرترین شیوه ها و روش های تبلیغاتی استفاده کنند تا بازار فروش خود را از دست ندهند. در این بین گاهی از افراد و شخصیت های معروف و مشهور نیز استفاده می کنند.» اما از شامپوهای ویتامینه گران قیمت که بگذریم، می رسیم به توصیه هایی که اغلب در آرایشگاه ها، به خصوص در بعضی آرایشگاه های مردانه، برای جلوگیری از ریزش موی سر به مشتریانی ارائه می شود که از کم مویی دلخور و ناراحت اند؛ توصیه هایی مانند استفاده از گل سرشور و شامپوبچه! دکتر گلشنی، صحت علمی چنین توصیه هایی را کاملا رد می کند و می گوید: «هیچ ماده شوینده ای که بتواند باعث سرعت رشد مو یا جلوگیری از ریزش آن شود وجود ندارد. اینها باقیمانده اعتقادات و باورهای نسل قدیم و از بزرگ ترها به ما ارث رسیده است.
به طوری که بعضی ها پیشنهاد می کنند از سدر استفاده کنیم و برخی سیر و گل سرشور را توصیه می کنند. در حالی که تحقیقات نشان می دهد تمامی این حرف و حدیث ها غیرعلمی است و تاثیری در تقویت یا جلوگیری از ریزش مو ندارد.» البته دبیر انجمن متخصصان پوست و مو و زیبایی تاثیر شامپوها در رفع شوره سر را تایید می کند و می گوید: «کارکرد شامپوها در این زمینه موثر است و نمی توان آن را منکر شد.علت شوره سر، رشد نوعی مخمر پوستی در اشخاص مستعد به ابتلا به آن و ایجاد پوسته و در موارد شدید قرمزی و التهاب ناحیه است که با تغییر نوع شامپو یا داروی موضعی که توسط متخصص پوست تجویز می شود، می توان بیماری را درمان کرد.»
● بهترین شامپو برای من
با این حساب، انتخاب یک شامپوی مناسب برای موهایتان نباید کار خیلی سخت و پیچیده ای باشد. در شامپوها معمولا مواد آنیونی و کاتیونی را طوری ترکیب می کنند که میزان چربی زدایی آنها فرق کند و برای انواع موهای خشک و معمولی استفاده شود: «فرد باید ببیند چه نوع شامپویی با موهایش سازگار است، اگر شامپویی تمام انتظارات یک فرد را برآورده کند، دچار شوره سر نشود، دیگر نیازی به تعویض شامپو نیست مگر اینکه فردی به دلخواه بخواهد شامپویش را تغییر دهد.»
اما شاید شما هم جزو کسانی باشید که شامپوهای خارجی را به شامپوهای وطنی ترجیح می دهید و کیفیت این شامپوها را قابل اعتمادتر می دانید ولی دکتر گلشنی حتی این را هم یک تصور دور از واقعیت می داند: «از آنجا که اغلب شامپوهای ایرانی دارای استانداردهای بهداشتی بوده و مجوز وزارت بهداشت را دارند، نمی توان بین شامپوی ایرانی و خارجی از لحاظ کیفی تفاوت قائل شد. شامپوهای تولید داخل از کیفیت مطلوبی برخوردارند و تفاوت چندانی از لحاظ وجود مواد پاک کننده آلودگی موی سر با شامپوهای خارجی ندارند.»

طی تاریخ مغز انسان در نادیده گرفته شدن خود نقش بسیار خوبی را ایفا کرده است. تمامی انسانها از مصریان باستان گرفته تا ارسطو اهمیت چندانی به نقش ماده مرموزی که میان دو گوش انسان قرار گفته است نداده اند.
آناتومی شناس معروف "گالن" به مغز به عنوان فرمانده حرکات و صحبت کردن بدن انسان اعتبار داد اما حتی او نیز توجه چندانی به ماده سفید و خاکستری مغز نداشت. بر اساس گزارش لایو ساینس امروزه تحقیقات و پیشرفتهای تکنولوژیکی امکان مشاهده نزدیک مغز انسان را به وجود آورده است و یافته هایی که به واسطه این تکنولوژی ها به دست آمده اند می توانند افرادی مانند گالن را نیز شگفت زده کنند:
۱) مغز انسان بسیار بزرگ است...
میانگین وزن مغز یک فرد بالغ ۱.۳ تا ۱.۴ کیلوگرم است. برخی از جراحان مغز و اعصاب بافت مغز زنده را مانند خمیردندان و مواد نیمه جامد دیگر توصیف می کنند. در حدود ۸۰ درصد از محتوی جمجمه انسان را مغز فرا گرفته است و مابقی آن از میزان یکسانی خون و مایع نخاعی انباشته شده است به بیانی دیگر حجم مواد انباشته شده در جمجمه انسان با گنجایش بطری دو لیتری آب معدنی برابری می کند.
۲) اما در حال کوچک شدن است
انسانهای ماقبل تاریخ از مغزهای بسیار بزرگتری برخوردار بوده اند و مطالعات نشان می دهند مغز انسان از پنج هزار سال پیش تا کنون در حدود ۱۵۰ سانتیمتر مکعب کوچکتر شده است که این میزان با ۱۰ درصد از کل حجم مغز برابری می کند. تا کنون دلیل این کاهش حجم مغز مشخص نشده اما برخی بر این باورند این کاهش حجم با افزایش کارایی مغز همراه شده است. برخی دیگر بر این باورند که به دلیل عدم نیاز به فکهای مقاوم برای جویدن مواد غذایی سخت، جمجمه انسان رو به کوچک تر شدن گذاشته است. با این همه تا کنون شاهدی بر این موضوع که کوچک شدن مغز از میزان هوشمندی انسانها کاسته است یا نه به دست نیامده است.
۳) مغز انسان انرژی خوار است
این عضو حیاتی که تنها دو درصد از وزن بدن را تشکیل می دهد در حدود ۲۰ درصد از اکسیژن و ۲۵ درصد از گلوکز خون را مصرف می کند. این میزان مصرف انرژی مباحثاتی را در میان دانشمندان به راه انداخته است تا دریابند چه ماده غذایی منجر به تکامل یافتن مغز بزرگ در انسان شده است. در ابتدا گوشت به عنوان عامل آغاز این تکامل انتخاب شد اما به دلیل غیر قابل اتکا بودن این منبع غذایی دانشمندان گیاهان غنی از انرژی را به عنوان ماده غذایی انتخاب کردند که باعث تکامل یافتن مغز انسان و بزرگ شدن آن شده است. از دیگر نظریه هایی که برای توضیح بزرگ شدن مغز ارائه شده اند می توان به تغییرات آب و هوایی، نیاز محیطی و رقابتهای اجتماعی اشاره کرد.
۴) چین خوردگی های مغز انسان را هوشمند می کنند
سطح مغز انسان از شیارهای عمیقی در هم پیچیده شده و از فرورفتگی ها (Sulci) و برآمدگی ها (Gyri) تشکیل شده است. این سطح غشای مغزی خوانده شده و منزلگاه ۱۰۰ بیلیون نورون یا سلول عصبی است. این ساختار پیچیده به مغز امکان می دهد تا در فضایی کوچک بیشتر فشرده شده و در نتیجه قدرت پردازش آن افزایش پیدا کند.
۵) بیشتر سلولهای مغز نورونها هستند
دیدگاه قدیمی که انسان تنها از ۱۰ درصد از مغزش استفاده می کند دیدگاهی نادرست است اما اکنون آشکار شده است زمینه به وجود آمدن این دیدگاه در واقع این است که نورونها تنها ۱۰ درصد از مغز انسان را تشکیل می دهند. بقیه سلولهای مغزی که بیش از نیمی از وزن مغز را به خود اختصاص داده اند سلولهای Glia نام دارند که به زبان یونانی به معنی چسب است. از این رو در گذشته عصب شناسان معتقد بودند این سلولها برای در کنار هم نگاه داشتن نورونها در مغز قرار دارند اما مطالعات جدید نشان داده اند که نقش این سلولها محافظت و ایجاد ایمنی برای رشد و عملکرد سیناپسها است.
۶) مغز باشگاهی خصوصی است
ساختاری از سلولها در سیستم خونی مغز که دیواره خونی مغزی نام دارد مانند نگهبانان در باشگاه های خصوصی تنها به چند مولکول اجازه ورود به بخش اصلی سیستم عصبی یعنی مغز را می دهد. مویرگهایی که تغذیه مغز را به عهده دارند در کنار سلولهایی که به یکدیگر چسبیده اند از ورود مولکولهای بزرگ جلوگیری می کنند، تنها پروتئینهای ویژه ای اجازه دارند موادغذایی و مواد دیگر مورد نیاز مغز را به داخل ببرند. این دیواره در عین محافظت از مغز گاه می تواند از ورود داروهای حیاتی به مغز نیز جلوگیری کنند. تنها راهی که تا کنون توانسته است ورود داروها از میان این مانع مغزی را امکانپذیر سازد فناوری نانو بوده است. در مطالعاتی که در سال ۲۰۰۹ در رابطه با درمان سرطان انجام گرفته بود دانشمندان توانستند نانوذرات ویژه ای را از میان این دیواره عبور داده و به دیواره تومورهای سرطانی اتصال دهند. در آینده می توان با ترکیب نانو ذرات و داروهای شیمی درمانی روشی موثر برای از بین بردن تومورهای مغزی به وجود آورد.
۷) مغز در ابتدا به شکل لوله ای کوچک است
به گزارش مهر، پایه های مغز در اولین روزهای شکل گیری جنین بنا گذاشته می شوند. سه هفته پس از شکل گرفتن جنین لایه ای از سلولهای بنیادین که صفحه عصبی نام دارد شکل گرفته و به لوله ای عصبی تبدیل می شود. این نسج در واقع سیستم مرکزی عصبی را به وجود می آورد. لوله عصبی از ابتدایی ترین مراحل رشد جنین شکل گرفته و از دیگر بخشها متمایز می شود و شکل گیری نورونها و دیگر سلولها نیز از سه ماهه دوم آغاز خواهد شد. چین خوردگی های مغز بسیار دیر آغاز می شود و در ۲۴ هفتگی تعداد بسیار کمی از این چین خوردگی ها بر روی سطح مغز مشاهده می شود.
۸) مغز کاملا تکامل نیافته است
نقطه اوج رشد ماده خاکستری مغز به دوران بلوغ انسان تعلق دارد و در دوران نوجوانی و با گسترش بخشهای قدامی مغز که با قضاوت و تصمیم گیری در ارتباطند تکامل بیشتری پیدا می کند. مطالعات نشان داده اند بخشهایی که با عملکرد چندگانه انسان در ارتباط است تا ۱۶ یا ۱۷ سالگی به طور کامل تکمیل نمی شوند و بسیاری از دیگر توانایی های مغز تا ۲۰ سالگی به تکامل می رسند.
۹) مغز هرگز از تغییر دست بر نمی دارد
زمانی دانشمندان بر این باور بودند که با پشت سر گذاشتن جوانی، توانایی شکل گیری اتصالات نورونی جدید نیز در انسان متوقف می شود. دیدگاهی که در سال ۲۰۰۷ مردود اعلام شد و دانشمندان دریافتند مغز در شرایط مختلف توانایی تشکیل دادن نورونهای جدید را دارد و مغز می تواند در دوران بزرگسالی نیز اتصالات جدید نورونی بسازد. همچنین تحقیقات بر روی مراقبه یا مدیتیشن نشان داده است تمرین دادن شدید مغز می تواند ساختار و عملکرد مغز را تغییر دهد.
۱۰) زنان از این پس دیگر ونوسی نیستند
فرهنگ های عام می گویند مغز زن و مرد با یکدیگر تفاوت دارند. درست است که هورمونهای زنان و مردان بر روی گسترش مغز تاثیرات متفاوتی دارد و تا کنون تفاوتهایی در زمینه شیوه های احساس درد، تصمیمگیری های اجتماعی و کنار آمدن با فشارهای روحی میان زنان و مردان کشف شده است اما در واقع بیشترین بخش مغز و قدرت مغزی زنان و مردان با یکدیگر یکسان اند. مطالعاتی که در زمینه تفاوتهای جنسیتی انجام گرفته نشان می دهند ۷۸ درصد از تفاوتهای جنسیتی گزارش شده نزدیک به صفر یا بسیار کوچک بوده اند. همچنین این مطالعات شایعات موجود در رابطه با توانایی های مختلف جنسیتهای متفاوت را رد کرده است. مطالعه ای که در ژانویه سال جاری بر روی نیم میلیون دختر و پسر از ۶۹ کشور جهان انجام گرفت نشان داد هیچ اختلافی در توانایی محاسبه و ریاضیات میان این دو جنسیت وجود ندارد.

سکسکه چیزی است که بی گمان همه در طول زندگی خود با آن مواجه شده اند، هق هق های طولانی که در صورت تداوم، فرد را مستأصل می کند و در مواردی حالت بیماری به خود می گیرد. سکسکه همچنان به عنوان یکی از اسرار پزشکی باقی مانده است و تا به حال، نقش و عملکرد مفیدی برای آن شناخته نشده است.
در واقع سکسکه عبارت است از انقباضات ناخودآگاه و مکرر عضله دیافراگم و عضلات تنفسی بین دنده ای.
سکسکه یک علامت است و نه یک بیماری. در ایجاد سکسکه دیافراگم (عضله بزرگ و نازکی که قفسه سینه را از شکم جدا می کند) و عصب فرنیک (عصبی که دیافراگم را به مغز وصل می کند) نقش دارند. معمولا در حین سکسکه، صدایی تند و سریع که در اثر حرکت غیرارادی عضلات دیافراگم و متعاقب آن بسته شدن سریع تارهای صوتی پدید می آید، شنیده می شود.
تقریبا همه ممکن است دچار سکسکه شوند، حتی جنینی که در رحم مادر است، اما به طور کلی مردان به مراتب بیشتر از زنان دچار سکسکه می شوند. ولی عملا هر فردی از نوزادان گرفته تا افراد بزرگسال، آن را تجربه می کند.
سکسکه معمولا یک مشکل گذرا و خوش خیم است. با این حال همین عارضه ساده، در صورتی که بیش از حد ادامه پیدا کند، می تواند آزاردهنده و ناتوان کننده باشد.
در ضایعات مغزی، ضربه و تومورهای مغزی و یا به دنبال بی هوشی ها نیز امکان بروز سکسکه وجود دارد. عموما سکسکه با این علت، خود به خود بهبود یافته و غالبا در افراد مضطرب و دارای استرس بالا و یا متعاقب خبر خوشایند و غم انگیز تظاهر می کند و در برخی مواقع مصرف دارو و سموم نیز علت آن است.
● علل سکسکه
تحریک اعصابی است که عضلات تنفسی، خصوصا دیافراگم را تحریک می کنند. علت سکسکه کوتاه مدت معمولا ناشناخته است اما در صورتی که سکسکه طولانی مدت باشد یا به شکل مکرر رخ دهد، امکان دارد به علل زیر ایجاد شده باشد؛
خوردن یا آشامیدن غذا یا نوشیدنی داغ یا مواد تحریک کننده، بیماری پرده جنب (پرده ای که روی ریه را می پوشاند)، ذات الریه، اورمی (جمع شدن مواد زائد سمی در اثر نارسایی کلیه)، مصرف برخی از داروها، اختلالات معده، مری، روده یا لوزالمعده، حاملگی، هپاتیت، سابقه عمل جراحی (خصوصا جراحی روی شکم)، علل عاطفی، پر بودن معده، خنده شدید یا احساسات قوی و تغییر در دمای محیط. چنانچه گفته شد، معده خیلی پر و انباشته نیز می تواند باعث حمله های سکسکه شود که به شکل غیرارادی بروز می کند و در شرایط زیر پیش می آید؛ خوردن بیش از حد غذا و با سرعت، به درون کشیدن هوای بیش از اندازه، تغییر ناگهانی در دمای معده مثل نوشیدن مایعات سرد بلافاصله بعد از نوشیدن یک نوشیدنی داغ.
اغلب اوقات سکسکه، بیش از چند دقیقه طول نمی کشد ولی در صورتی که با بیماری های دیگری مثل مشکلات قلبی ریوی همراه باشد، فرد نیاز به مراجعه به بیمارستان دارد.
اگر شما دچار سکسکه هایی می شوید که تا چند روز یا بیشتر ادامه پیدا می کنند، پزشک شما می تواند دستور انجام آزمایش هایی را تجویز کند که برای بررسی احتمال وجود یک مشکل جدی تر به کار می روند.
روش های درمان سکسکه متنوع هستند و درمان های غیردارویی معمولا بر روش های تحریک ناحیه حلق و بینی مبتنی هستند. در زیر به مواردی اشاره می شود که شما می توانید در حین بروز مشکل، یک یا تعداد بیشتری از آنها را به کار بندید؛
نفس خود را نگاه دارید و تا ۱۰ بشمارید.
داخل یک کیسه کاغذی تنفس کنید. (کیسه پلاستیکی به دلیل احتمال چسبندگی آن به بینی و خصوصا در اطفال به هیچ عنوان توصیه نمی شود.) ۴ ۱ لیوان آب را به سرعت بنوشید. باوری قدیمی وجود دارد مبنی بر اینکه نوشیدن هفت جرعه آب سکسکه را متوقف می کند.
نان خشک یا یخ خرد شده قورت دهید.
یک قاشق چای خوری شکر خشک بخورید.
در برخی متون به گذاشتن یخ و لیمو روی زبان برای متوقف کردن سکسکه اشاره شده است.
در بیماری که آیروفاژی علت سکسکه است، باید از صحبت حین صرف غذا پرهیز کنید، غذا را به خوبی جویده و با استرس و اضطراب صرف نکنید. درمان سکسکه با علت رفلکس، مصرف حجم کم غذا و پرهیز از خوابیدن پس از غذا خوردن است. غذای پرچرب، نوشابه های گازدار، پیاز خام، مرکبات و حتی سیگار کشیدن سبب تشدید رفلکس معده می شود. داروهایی هم برای درمان سکسکه معرفی شده اند که سر دسته داروهای موثر در درمان سکسکه کلروپرومازین است که هم به شکل قرص و هم به صورت آمپول وجود دارد؛ البته این دارو از انواع داروهای اعصاب است و ظاهرا به این دلیل تجویز می شود که سکسکه یک رفلکس عصبی است، اما باید به خاطر داشته باشید که درمان های دارویی را هرگز بدون تجویز پزشک استفاده نکنید، چرا که عارضه جانبی دارد. به طور کلی سکسکه معمولا حالت خوش خیم داشته و با درمان های خانگی برطرف می شود، در مواردی هم که به طول بیانجامد یا به درمان های معمول جواب ندهد معمولا با دخالت پزشک برطرف خواهد شد.

آمارهای موجود ناشی از آن است که حوادث ترافیکی و اعتیاد به ترتیب در مردان ۵ و ۱۰برابر زنان است. همچنین سقوط در مردان حدود ۳برابر زنان و حوادث ناشی از نیروهای مکانیکی، قتل و خشونت، بیماری های مزمن انسدادی ریه، بیماری های قلبی ریوی، خودکشی، آسم، سوختگی، اسکیزوفرنی، ایدز و HIV مثبت در مردان بیشتر از زنان است.
بررسی ها و پژوهش های وزارت بهداشت و انجمن های علمی و پزشکی نشان می دهد که وضعیت سلامت جسمی و روحی مردان در مقایسه با زنان از وضعیت پایین تری برخوردار است. به طوری که اغلب مردان ایرانی دچار یکی از انواع بیماری های جسمی و روانی هستند که بعضاً خطرناک بوده و می تواند باعث کوتاهی عمر آنها شود.
نگاهی به بار بیماری ها در جنس مذکر در تمام سنین بر حسب سال های از دست رفته عمر نشان می دهد حوادث عمدی و غیرعمدی، بیماری های روانی و اختلالات رفتاری، بیماری های قلبی و عروقی، بیماری های دستگاه تنفس، بیماری های استخوانی و عضلانی، بیماری های دستگاه گوارش، بیماری های ادراری و تناسلی، سرطان ها، بیماری های تغذیه ای و متابولیک به مراتب بیشتر از زنان دیده می شود.
سرطان مثانه شایعترین بیماری در بین مردان است که متأسفانه سال های سال ممکن است علامت آن مخفی بماند و وجود گلبول های قرمز در ادرار مشاهده نشود تا وقتی که خونریزی شدید و بیماری جدی شود. سرطان پروستات نیز تقریباً هیچ علامتی ندارد و فقط با معاینه پزشک و تستهای آن قابل تشخیص است.
بیماری های خطرناک و بدون علامت در مردان می توانند به از دست رفتن عمر منجر شوند. تومور مثانه، تومور پروستات و نهفتگی ارگان زاینده نطفه در پسر بچه ها از جمله بیماری های مهم و خطرناک مردان هستند.
سرطان مثابه که بدون علامت است تنها با خونریزی مختصر در مثابه و تغییر رنگ ادرار همراه است. طی سال های گذشته با موارد پیشرفته این بیماری در کشور مواجه بودیم، این درحالی است که اگر این بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود با جراحی مختصر، درمان شده و بیمار از طول عمر طبیعی برخوردار خواهد بود.
تومور مثانه سالانه مرگ و میر زیادی به دنبال دارد. در ایران تومور مثانه حدود ۴۸درصد تومورها را به خود اختصاص داده است و در مجموع از میان بیماری های مجاری ادراری، تومور مثانه از شایع ترین بیماری ها در سنین مختلف است.
بنابر گفته رئیس انجمن اورولوژی ایران تومور مثانه در مردان بیشتر از زنان است. همچنین مصرف سیگار، مصرف طولانی مدت داروهای مسکن، عفونت های مزمن و همچنین مواجهات شغلی با رنگ، لاستیک و مواد شیمیایی از جمله عوامل خطر بروز تومور مثانه هستند.
رفتارهای پرخطر به ویژه مصرف مواد مخدر، بیماری های آمیزشی و هپاتیت های غیرخوراکی نیز در مردان به مراتب بیش از زنان است. ۹۵درصد مبتلایان به ایدز در ایران مرد هستند و مطالعات مختلف نشان داده است که مصرف سیگار و الکل نیز در مردان به مراتب بیش از زنان است.
آمارها حاکی از آن است که حدود ۸۰هزار مورد اچ آی وی در کشور تخمین زده می شود که از این میان حدود ۲۲هزار مورد شناسایی و ثبت شده است، همچنین دو هزار و ۶۰۰مورد وارد مرحله ایدز شده و سه هزار و ۹۰۰مورد مرگ نیز در اثر این بیماری ثبت شده است، زنان نسبت به مردان نسبت کمتری از بیماری ایدز را اختصاص می دهند این درحالی است که نسبت زن و مرد درمورد ایدز در دنیا مساوی است، غالب ترین راه ایدز نیز در ایران از طریق اعتیاد تزریقی است.
ناتوانی جنسی نیز تقریباً در حدود ۳۰درصد آقایان شایع است و بی توجهی به آن موجب سردی روابط خانوادگی، کشمکش در خانواده و طلاق می شود درحالی که با مراجعه به پزشک در اکثر موارد با درمان های ساده و دارو قابل حل است و در موارد خاص ممکن است نیازمند جراحی باشد. ۱۵درصد زوج های کشور نابارورند که نیمی از این مشکل از طرف مردان است.
متوسط عمر زنان در کشور ۷۳سال و مردان ۷۰سال است که عوامل شغلی و محیطی مانند مصرف دخانیات، اعتیاد، چاقی، بی تحرکی، استرس شغلی، رفتارهای پرخطر سوانح و حوادث، بیماری های قلب و عروق و فشار خون بالا در این امر تأثیر به سزایی دارد. مردان ۵برابر بیش از زنان دچار حوادث ترافیکی می شوند. اعتیاد در مردان ۱۰برابر زنان، سقوط از بلندی در مردان ۳برابر زنان و خودکشی، آسم، سوختگی و اسکیزوفرنی در مردان کشورمان بیشتر از زنان است.
بنابر اظهارات دکتر عباسعلی ناصحی، رئیس دفتر سلامت روان وزارت بهداشت، براساس بررسی های انجام شده در سال۸۲ اختلالات روانی در مردان حدود ۱۶درصد و در زنان حدود ۲۶درصد بود و به طور متوسط اختلالات روانی از شیوع ۲۱درصدی در کشور برخوردار است. همچنین براساس آمار موجود در این سال حوادث عمدی و غیرعمدی ۲۸درصد، بیماری های قلبی عروقی با ۱۱درصد به عنوان عوامل اصلی در بروز بیماری ها در مردان شناخته می شود. کج خلقی و سوءظن در مردان به مراتب بیش از زنان است. این سوءظن ها در بسیاری از موارد به فروپاشی نظام خانواده در کشور انجامیده است. اختلال کج خلقی به علت شرایط محیطی و خانوادگی در بین مردان بسیار شایع است و باعث انتقال آن به همسر و فرزندان می شود که به مرور کانون خانواده را از هم می پاشد. سوءظن اختلال روانی دیگری است که در بین مردان شایع شده که به عنوان یک اختلال روانی شناخته شده و استرس و فشار روانی شدیدی را به خانواده ها تحمیل می کند و در نهایت خانواده را متلاشی می کند.
اعتیاد و سوءمصرف مواد از چالش های مهم سلامت روان مردان کشور است. موادمخدر و مواد محرک علاوه بر مشکلات جسمی، مشکلات روحی، خانوادگی و اجتماعی را به دنبال خواهند داشت، همچنین بخش زیادی از بیماری ایدز در کشور مربوط به اعتیاد به مواد مخدر است. ضمن اینکه سوءمصرف داروها از دیگر چالش های سلامت روان در مردان کشور است. به طوری که بسیاری از مردان ایرانی سوء مصرف انواع داروها را دارند که اغلب بسیاری از این موارد منجر به سوءمصرف موادمخدر نیز می شود.
اغلب مردان در طول دوران حیات خود از بیماری که دارند، مطلع نمی شوند. عدم اطلاع مردان از بیماری خود، ناشی از عدم انجام معاینات دوره ای ۶ماه یکبار است. متأسفانه مردان زمانی به پزشک مراجعه می کنند که فرصت درمان از دست رفته است که این وضعیت در روستاها و شهرستان ها بیشتر نمود دارد.
افزایش سن ازدواج از دیگر چالش های سلامت روان در مردان کشور است. ازدواج یکی از فاکتورهای سلامت جسم و روان است. در این رابطه ثابت شده است، افراد متأهل از سلامت روان بیشتری برخوردارند و کمتر به اختلالات روانی مبتلا می شوند. همچنین ثابت شده افسردگی و اقدام به خودکشی در مردان و زنان طلاق بیشتر است.
همسرآزاری و کودک آزاری نیز از دیگر چالش های سلامت روان در مردان کشور است. این موضوع در ایران نسبت به کشورهای دیگر پایین تر بوده اما گاهاً چنین موضوعاتی مشاهده می شود که جای بررسی دارد.
مشکلات مربوط به کار و اشتغال از دیگر چالش های سلامت روان مردان می باشد. اشتغال تنها جنبه اقتصادی ندارد، بلکه از جنبه روانی نیز برخوردار است. امیدواریم با اقدامات دولت بیکاری در کشور به حداقل کاهش یابد. چراکه از دست دادن شغل، ورشکستگی و از کارافتادگی افسردگی های شدید را به دنبال دارند به طوری که حتی در برخی موارد منجر به خودکشی می شوند.
پرکاری و ساعات طولانی کار در شبانه روز نیز علاوه بر مشکلات جسمی از نظر روانی نیز مشکلاتی را به دنبال دارد. شیفت های کار چرخشی نیز از نظر سلامت روان فاکتور منفی محسوب می شوند. براین اساس ازنظر بهداشت روان توصیه می شود که بیش از سه روز در هفته شیفت شب وجود نداشته باشد.

اگر پای ثابت نشریه ما و برنامه ها و اخبار سلامت صداوسیما باشید، حتما می دانید چقدر متخصصان درباره دوران بارداری توصیه و هشدار می دهند البته گوش های در و دروازه ما نمی گذارند در بارداری خودمان این اصول را به یاد آوریم و اجرا کنیم...
بهانه عده ای این است که: «در دوره نه ماهه بارداری هر ماه این همه به متخصص زنان و زایمانمان پول می دهیم. او باید ما را درباره همه چیز راهنمایی کند.» اما متخصصان زنان حوصله و وقت کافی ندارند. شاید بعضی از آنها بسیار مسوول و دلسوز باشند اما اگر به هر دلیلی نکته ای از قلمشان بیفتد این شما، بچه و پدرش هستید که باید تاوان پس دهید. وزارت بهداشت برای پیشگیری از این وقایع، کلاس های عمومی ای را برگزار می کند اما خیلی از مادران از وجود این دوره های آموزشی بی اطلاع اند. به همین بهانه با فیروزه روستا، کارشناس ارشد مامایی صحبت کردیم تا با این کلاس ها و نحوه برگزاری شان آشنا شویم.
▪ خانم روستا! لطفا درباره سابقه کلاس های آمادگی بارداری در کشور بفرمایید.
اداره سلامت مادران وزارت بهداشت از حدود ۴ تا ۵ سال پیش، قرارداد برگزاری کلاس های آمادگی بارداری را تنظیم و هم اکنون در مراکز دولتی و خصوصی اجرا می کند.
▪ آیا حضور مادران باردار را در این کلاس ها مهم ارزیابی می کنید؟
دوران بارداری هر خانمی از دوره بلوغ و یائسگی اش هم مهم تر است زیرا طی این چند ماه مادر برای وظیفه شناسی تکامل می یابد. به محض تشکیل نطفه، دیگر مادر یک نفر نیست و باید برای سلامت و کیفیت زندگی خود و جنینش بکوشد. از سال ها پیش ثابت شده که زندگی انسان از دوران جنینی او آغاز می شود و رشد متعادل و همه جانبه کودک و همچنین سلامت جسم و روان او در آینده وابسته به دوران جنینی است. به علاوه، تحقیقات ثابت کرده اند که یک خانم بیشترین انگیزه برای کسب اطلاعات در جهت سلامت خانواده را طی دوران بارداری دارد.
▪ شرایط شرکت در کلاس های آمادگی بارداری چیست؟
در حال حاضر تمامی مادران باردار می توانند در کلاس های آمادگی بارداری شرکت کنند و از امکانات آن بهره مند شوند.
▪ هدف از برگزاری این کلاس ها چیست؟
آمادگی مادر باردار، افزایش شناخت او نسبت به تغییرات دوران بارداری، ارتقای بهداشت مادر، پدر و فرزند در آینده.
▪ نحوه برگزاری این کلاس ها چگونه است؟
براساس قرارداد کلی کشوری، شروع کلاس ها برای هر مادری از پایان هفته بیستم بارداری است؛ برای خانم های بارداری که در این دوره ها ثبت نام می کنند ۸ تا ۱۰ جلسه گروهی برگزار می شود. حداکثر افراد شرکت کننده در هر کلاس ۱۲ نفرند البته دست اندرکاران در صورت تمایل مادر کلاس های خصوصی هم برگزار می کنند.
▪ در این کلاس ها درباره چه موضوع هایی بحث می شود؟
فرض کنید یک جلسه موضوع درباره بهداشت فردی مادر باردار است. ۴۰ تا ۴۵ دقیقه دراین باره اطلاع رسانی می شود و برگزارکننده متکلم وحده نیست. پرسش و پاسخ هم انجام می شود. همه آنچه مادر باید درباره تغییرات بدنش بداند را به او می گویند. به عنوان نمونه درباره عضله شکم و کف لگن و آسیب های احتمالی این اعضا، توصیه های لازم برای پیشگیری از عوارض کمر درد، استخوان درد و سیاتیک بعد از بارداری و...
جلسات همین طور با موضوعاتی از قبیل تغذیه بارداری، بهداشت روان در بارداری، علایم هشداردهنده، زایمان، بهداشت بعد از زایمان، ارتباط با نوزاد و... پیش می روند. این اطلاعات برای پیش بینی و پیشگیری از زایمان زودرس و عفونت های بارداری ضروری اند.
▪ آیا کلاس بخش عملی هم دارد؟
در هر جلسه، مامایی در کلاس حضور دارد که وزن مادر، فشارخون و ضربان قلب جنین را اندازه می گیرد و اگر مورد مشکوکی ببیند، مادر را به متخصص مربوطه ارجاع می دهد. در پایان هرجلسه، مادران برای تمرینات بدنی آماده می شوند و حدود ۴۰ دقیقه با لباس های راحت زیر نظر مربی ورزش های دوران بارداری و تکنیک های تن آرامی را انجام می دهند.
▪ لطفا محل برگزاری این کلاس ها را به ما و خوانندگان معرفی کنید.
این کلاس ها هنوز به طور کامل تعمیم داده نشده اند اما در بخش خصوصی تمام ماماهایی که مجوز تاسیس مرکز مشاوره مامایی دارند و همچنین یک دوره ۶۰ ساعته این کلاس ها را دیده اند، می توانند اجراکننده کلاس های آمادگی بارداری باشند. بیمارستان های دانشگاهی هم قاعدتا باید این کلاس ها را برگزار کنند.
▪ آیا پدران هم مجاز به شرکت در این کلاس ها هستند؟
با توجه به فرهنگ حاکم در کشور ما پدرها در جلسات گروهی مادران باردار شرکت نمی کنند اما برای پدرانی که مایل باشند جلسه ای داریم تحت عنوان «جلسه پدران» در کلاس فقط پدران حضور دارند و تمام نکاتی که پدران باید در زمینه بارداری، زایمان و بعد از زایمان همسرشان بدانند از سلامت خودشان، همسرشان و کودکشان آموزش داده می شود. ما برای پدران زمینه مناسبی را فراهم کرده ایم تا بتوانند به راحتی پرسش های خود را مطرح کنند و برخلاف انتظار می بینیم پدران جوان ایرانی به شدت علاقه مند به شرکت در این کلاس ها هستند.
▪ آیا مادرانی که هنوز باردار نشده اند هم می توانند در این کلاس ها شرکت کنند؟
خیر، زیرا نکاتی که در این جلسه ها آموزش داده می شود و تمرینات ورزشی هر جلسه محدود به دوران بارداری است اما این خانم ها را به شرکت در جلسات مشاوره پیش از بارداری دعوت می کنم. مراکز مشاوره و ارائه خدمات مامایی در بخش خصوصی و بیمارستان هایی که بخش زنان و زایمان دارند قاعدتا باید مشاوره های پیش از بارداری داشته باشند.
▪ در این جلسات مشاوره چه مواردی مطرح می شود؟
زوجی که می خواهند صاحب فرزند شوند به یکی از این متخصصان مراجعه می کنند و بعد از دریافت اطلاعات پایه برای بهترین روش باردار شدن سوال هایی که دارند، مطرح می کنند و ماما ابهامات آنها را برطرف می کند در ضمن اگر لازم باشد درباره دارو، تغذیه، ورزش و سایر مراقبت های پیش از بارداری ماما این عزیزان را به مراکز مربوط ارجاع می دهد این جلسات توسط متخصصان زنان هم برگزار می شود.
▪ آیا هزینه کلاس های آمادگی بارداری در حدی است که عموم مادران بتوانند در آن شرکت کنند؟
مراکز دولتی مجازند هزینه ثبت نام دریافت کنند یا نکنند البته خدمات بیمه ای این کلاس ها را پوشش می دهند. برای بخش خصوصی ۳ ویزیت مامایی در نظر گرفته شده و این هزینه بر اساس مقطع و تخصص ماما متفاوت است اما تعرفه ها معقول اند.
▪ آیا در این کلاس ها ابزار کمک آموزشی در اختیار مادران قرار می گیرد؟
وزارت بهداشت کتاب جامعی تحت عنوان «راهنمای بارداری برای زایمان» تالیف کرده که تهیه آن به مادران توصیه می شود. خلاصه ای از توضیحات هر جلسه و تمامی تصاویر حرکات ورزشی و موقعیت های بدنی مادر در این کتاب وجود دارد اما هر مرکز آموزشی بنا به سلیقه خودش می تواند ابزار آموزشی خاصی را در اختیار مادران قرار دهد.

در بسیاری از کشورهای پیشرفته بسیاری از افراد حتی در سنین سالمندی دندان های طبیعی خود را در دهانشان دارند چون دراین کشورها فرهنگ پیشگیری از بیماری ها به خوبی جا افتاده است. با دکتر محمد رضا خامی، متخصص سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی، دراین باره به گفتگو نشسته ایم:
▪ آقای دکتر، اصلا ممکن است کسی درسنین بالا دندان های خودش را داشته باشد و نیازی به دست دندان نداشته باشد؟
بله کاملا ممکن است. متاسفانه عقیده غلطی در بین بسیاری از مردم رواج دارد که فکر می کنند بالا رفتن سن لزوما به از دست دادن دندان ها منجر می شود و در این مورد نمی توان کاری انجام داد. درحالی که می توان دندان ها را تا سنین بالا حفظ کرد.
▪ برای اینکه چنین اتفاقی پیش بیاید باید در دوران جوانی چه کارهایی را انجام داد؟
بیماری های دهان و دندان برخلاف بعضی از بیماری ها تا حد زیادی قابل پیشگیری هستند. علت این مساله هم این است که علل این بیماری ها و نحوه ایجاد و سیر پیشرفت این بیماری ها تا حد زیادی شناخته شده است و روش های پیشگیری متعدد و موثری هم برای آنها وجوددارد. در صورت استفاده از این روش ها می توان دندان ها را حفظ کرد و از بیماری های بافت نرم دهان هم پیشگیری کرد. برای پیشگیری از پوسیدگی حداقل روزی دوبار مسواک زدن با خمیر دندان حاوی فلوراید لازم است. همچنین باید مصرف مواد قندی پوسیدگی زا و به خصوص تکرار مصرف آنها کم شود و تا حد امکان محدود به وعده های غذایی اصلی باشد. برای پیشگیری از بیماری های لثه هم علاوه بر مسواک زدن و نخ دندان کشیدن، خودداری از مصرف دخانیات ضروری است، چرا که ثابت شده است که سیگار کشیدن موجب تشدید بیماری های لثه می شود. برای پیشگیری از سرطان دهان هم خودداری از مصرف سیگار و الکل و مصرف حداقل پنج قسمت میوه یا سبزی تازه در روز لازم است. در کنارهمه اینها، حداقل سالی یکبار مراجعه به دندانپزشکی برای معاینه دوره ای لازم است.
▪ چرا بیشتر افرادی که به سنین بالا می رسند دندان هایشان از دست رفته است؟
این مساله علت های مختلفی دارد. شاید بیشتر افراد فکر می کنند از دست رفتن دندان نتیجه طبیعی بالا رفتن سن است و نمی توان از آن جلوگیری کرد. مساله دیگراین است که اصولا بعضی مردم فکر می کنند استفاده از دندان مصنوعی راحت تر است. درصورتی که این تصور کاملا اشتباه است. هیچ چیز نمی تواند جای دندان های طبیعی را بگیرد و دندان مصنوعی مشکلات زیادی مثل لق شدن، زخم کردن دهان، قدرت جویدن ناکافی، ظاهر نا مناسب و... دارد. مساله دیگر این است که بعضی از مردم مساله سلامت دهان را جدی نمی گیرند. درحالی که علاوه بر مشکلاتی که این بیماری ها ایجاد می کنند مثل درد و ناراحتی و هزینه بالا و ... امروزه ارتباطاتی بین بیماری های دهان و بیماری هایی مثل بیماری های قلبی پیدا شده است. یعنی برای مثال بیماری های لثه می توانند زمینه ساز بیماری های قلبی باشتد.
▪ در دوران کودکی و حتی بارداری چه مراقبت هایی برای رسیدن به این هدف طولانی مدت می توان انجام داد؟
به مساله خوبی اشاره کردید. مراقبت از دندان ها باید از همان سنین کودکی شروع شود. همچنین مادر در دوران بارداری با رعایت تغذیه سالم و کافی (حاوی کلسیم کافی) می تواند به سلامت دهان و دندان کودک خود کمک کند. ابتلای مادر باردار به بعضی بیماری های عفونی ممکن است سلامت دندان های در حال تشکیل جنین را به خطر اندازد. اولین معاینه دهان به وسیله دندان پزشک در دوران کودکی باید در شش ماهگی و همزمان با رویش اولین دندان شیری انجام شود. بعد از هر بار شیر خوردن باید دندان های کودک با گاز مرطوب تمیز شود.
در همان دوران می توان از مسواک های انگشتی برای تمیز کردن دندان های کودک استفاده کرد که هر زمان که ممکن بود مسواک انگشتی با مسواک معمولی جایگزین می شود. در ابتدا مسواک زدن برای کودک باید از سوی والدین انجام شود تا زمانی که کودک خود قادر به این کار باشد. بعد از آن هم تا حدود سن هفت تا هشت سالگی مسواک زدن کودک تحت نظارت والدین انجام می شود. استفاده از خمیر دندان فلورایددار تا زمانی که کودک قادر باشد محتوای دهان خود را به طور کامل تخلیه کند باید به تاخیر بیفتد.
▪ چرا در کشورهای پیشرفته برای بسیاری از افراد در سنین بالا چنین اتفاقی پیش نمی آید و دندا هایشان از دست نمی رود؟ مگر آنها چه کارهایی برای پیشگیری انجام داده اند؟
علتش رعایت همین مواردی است که ذکر شد. اگر از ابتدا به مساله سلامت دهان و دندان اهمیت کافی داده شود و موارد پیشگیری کننده رعایت شود، دندان ها حفظ می شوند.
▪ آیا برای رسیدن به چنین هدفی هزینه فوق العاده ای لازم است؟
به طور کلی هزینه پیشگیری هرگز با هزینه درمان قابل مقایسه نیست و بسیار کم تر است. ضمن اینکه نتیجه پیشگیری بسیار بهتر است. حتی بهترین درمان برای جایگزینی دندان که استفاده از ایمپلنت است به هیچ وجه نمی تواند جایگزین کامل و طبیعی دندان باشد.
▪ نقش خانواده ها، مدرسه و رسانه ها در فرهنگ سازی در جهت سلامت دهان و دندان چیست؟
همان طورکه ذکر شد شاید مشکل اصلی دراین زمینه مشکل فرهنگی باشد که قطعا رسانه ها دراین زمینه کمک کننده هستند. همچنین اولین رفتارهای بهداشتی در خانواده و سپس مدرسه شکل می گیرد که نشان دهنده اهمیت این دو نهاد است.

● مثل آفتاب بدرخشید
خانم براون می گوید:من همیشه عاشق رنگ پوست برنزه بودم و در نوجوانی هم تلاش زیادی کردم که به آن برسم .اگر گذراندن تعطیلات با پختن در زیر آفتاب فلوریدا کاری از پیش نمی برد ، در دستشویی هواپیما تا رسیدن به مقصد ، در را به روی خودم قفل می کردم و یک عالمه از برنزه کننده مادرم به خودم می زدم .
خدا را شکر که از خطرات بودن در معرض نور خورشید آگاه شدم و الان هم فقط از برنزه کننده ها یی(برنزه کننده ها مانند رژگونه ها به عنوان لوازم آرایشی و به صورت موقت به کار می روند اما بر خلاف رژگونه ها می توان آنها را به کل صورت زد) که نیاز به نور خورشید ندارند برای بدست آوردن رنگ پوستی که همیشه آرزویش را داشتم ، استفاده می کنم و امروزه هم انواع مختلفی از این برنزه کننده ها به بازار آمده است .الآن از هر زمان دیگری آسانتر است که یاد بگیریم چگونه از این برنزه کننده ها استفاده کنیم که پوستی برنزه داشته باشیم که نه تنها طبیعی به نظر برسد بلکه ضرری هم نداشته باشد .
● لذتی فوری
برنزه کننده ها چندین نوع مختلف دارند :
۱) پودری ،
۲) کرم و یا ژل
پودر برنزه کننده، نوع مورد علاقه من است چون سریع و تقریباً بدون اشتباه است و انتخابی خوب برای پوست ها ی معمولی تا چرب می باشد .
از یک برس کوتاه و نرم برای مالیدن این برنزه کننده ها در جایی که نور آفتاب به طور طبیعی به صورت، پیشانی ، گونه ها ، بینی و چانة شما می خورد ،استفاده کنید . اگر پوستی خشک دارید یا اگر می خواهید پوستتان مر طوب به نظر یرسد ،از کرم آن استفاده کنید .
ژل برنزه کننده رنگی صاف و یکدست به شما می دهد و برای پوست ها ی بسیار چرب مناسب است .از انگشت یا اسفنج ها ی آرایشی برای بکار بردن کرم یا ژل برنزه کننده استفاده کنید .
وقتی در مورد نوع برنزه کننده تصمیم گرفتید ، حالا رنگ مورد نظر خود را انتخاب کنید : روشن ، متوسط یا تیره . بر اساس اینکه چگونه به صورت طبیعی برنزه می شوید ، انتخاب کنید . برای مثال اگر زیر نور خورشید، پوست شما قهوه ای طلائی می شود ، رنگ برنزه متوسط برای شما بهترین است .
اکثر برنزه کننده ها یی که رنگی طبیعی دارند ، معمولاً قهوه ای متمایل به قرمزهستند ، درست مثل پوستی که زیر آفتاب برنزه شده باشد . سعی کنید از برنزه کننده ها یی که رنگشان به نارنجی می زند استفاده نکنید ؛ اینها روی هر پوستی مصنوعی به نظر می رسند .
وقتی در فروشگاه لوازم آرایشی هستید ، برنزه کننده ها را امتحان کنید . مقداری از آن را روی پوست خود بمالید و به بیرون مغازه بیایید تا ببینید زیر نور طبیعی چه انعکاسی دارد . برنزه کننده ها باید خیلی راحت با رنگ صورت شما آمیخته شوند و به آن گرما ببخشند . اگر رنگش بر روی صورت شما خیلی نارنجی و یا خیلی مشخص بود ، یک رنگ روشن تر را امتحان کنید .
● در خانه آفتاب بگیرید
اگر رنگی می خواهید که تا چند روز باقی بماند از ""خود برنزه کننده" ها " استفاده کنید . پوستی تمیز و صاف ، رمز خوب برنزه شدن است ، پس همیشه قبل از اینکه از این محصولات استفاده کنید ، پوست خود را کاملاً پاکسازی کنید . برای صورتتان ، از یک برس نرم و برای بدنتان از اسفنج استفاده کنید .
همیشه "خود برنزه کننده" ها را بر روی پوست تمییز بمالید .مالیدن آن بر روی مرطوب کننده یا ضد آفتاب باعث ایجاد رنگی غیر یکنواخت می شود .مقداری از آن را بروی پوست داخل بازوی خود امتحان کنید که مطمئن شوید به آن حساسیت ندارید .
وقتی برای استفاده از این محصول آماده شدید ، با پخش کردن لایة نازکی از آن بر روی پوستتان شروع کنید . مواظب باشید که به اطراف چشمتان نخورد – برای این قسمت از کرم پودری که چند درجه از کرم پودر مورد استفادة هر روزتان تیره تر است استفاده کنید که با بقیة قسمتهای صورت مطابقت داشته باشد – دقت کنید که "خود برنزه"کننده" را به گوش ها و گردنتان هم بمالید که از ظهور خطوطی با رنگ متفاوت و مشخص جلوگیری کنید . با گذشت یک ساعت ، رنگ ، خودش را نشان می دهد ، اما بگذارید یک شب بماند که بهترین نتیجه را بدست آورید . اگر می خواهید تیره تر بشود ، می توانید یکبار دیگر این کار را تکرار کنید .
بعد از استفاده از "خود برنزه کننده" ها ، دستتان را کاملاً بشویید ، و مطمئن شوید برنزه کننده زمان کافی برای جذب شدن بر روی پوستتان داشته است و بعد به رختخواب بروید . اگر رنگ بدست آمده در بعضی از قسمت ها تیره تر بود و یا رگه ها ی متفاوتی ایجاد شده بود ، همان ماده یا کرمی را که برای پاکسازی صورتتان بکار بردید ، بر روی قسمت ها ی اشتباه بمالید که کم رنگ شوند و پوستتان رنگی یکنواخت پیدا کند . مرطوب کنندة رنگ دار نیز می تواند به یکنواخت کردن رنگ پوستتان کمک کند .
برای انتخاب رنگ "خود برنزه کننده" ها از همان قوانین برنزه کننده ها پیروی کنید .
● زمانی که رژگونه بهتر است
اگر از نعمت داشتن پوستی بسیار سفید برخوردارید ، حتی روشن ترین برنزه کننده ها یا خود برنزه کنندها نیز برروی پوست شما غیر طبیعی به نظر می آیند . از آنها بگذرید و به جای آنها برای گرما بخشیدن به چهره تان از رژگونه صورتی یا هلویی استفاده کنید .
وقتی بیرون از خانه هستیم ، گونه ها یمان شروع به سرخ شدن می کنند و من دوست دارم این حالت را با رژگونه یک بار دیگر خلق کنم . بعد از بکار بردن برنزه کننده یا "خود برنزه کننده" ها ، از رژگونه صورتی یا قرمز را بر روی برجستگی گونه ها ی خود بزنید .

طی سال های اخیر چند تحقیق نشان داده است که سیگار می تواند به طور قابل توجهی احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش دهد. بررسی ها نشان داده به دنبال استعمال بیش از ۴۰ نخ سیگار در روز، احتمال ابتلا به دیابت در مردان ۴۵درصد و در زنان ۷۴درصد افزایش می یابد...
تحقیقات اخیر پژوهشگران ژاپنی نشان داده حتی کسانی که در معرض دود سیگار قرار دارند هم ممکن است به دیابت نوع ۲ مبتلا شوند. دیابت نوع ۲ بیماری رایجی است که مکانیسم آن هنوز کاملا روشن نشده است. تا مدت ها به نظر می رسید این بیماری تنها در افرادی ظهور می کند که از نظر ژنتیکی زمینه آن را دارند اما به نظر می رسد در کنار ژنتیک، جنبه های گوناگون زندگی مدرن هم سبب افزایش قندخون و ایجاد اختلالاتی در کارکرد پانکراس می شود که از مهم ترین آنها می توان به عدم تحرک و دریافت کالری بالا اشاره کرد. تحقیقی که در سال ۱۹۹۵ در نشریه مدیکال بریتیش منتشر شد، نشان داد سیگار نیز می تواند عامل ابتلا به دیابت باشد. محققان پس از بررسی ۵۱ هزار و ۵۲۹ فرد آمریکایی اعلام کردند مردانی که روزانه ۲۵ نخ سیگار می کشند،۲ برابر بیش از سایرین در معرض ابتلا به دیابت هستند. نکته جالب اینجاست که در مقایسه با سایر افراد، افراد دیابتی کمتر از ۴۵ سال بیشتر به کشیدن سیگار گرایش پیدا می کنند و خوشبختانه با افزایش سن، میزان ترک سیگار در آنها بیشتر است.
● چرا دیابتی ها بیشتر سیگار می کشند؟
آیا می دانستید احتمال فوت نابهنگام در دیابتی هایی که سیگار می کشند ۲ برابر دیابتی های غیرسیگاری است و اینکه وقتی سیگار و دیابت همراه هم می شوند احتمال بروز مشکلاتی نظیر ناراحتی های قلبی ۱۴ برابر بیش از زمانی خواهد بود که فقط مبتلا به دیابت هستیم یا فقط سیگار می کشیم. متاسفانه باورهای نادرستی بین مبتلایان به دیابت در رابطه با سیگار وجود دارد که باعث شده میزان گرایش به آن افزایش یابد. در اینجا به برخی از آنها اشاره می کنیم تا با تصحیح آنها در ترک سیگار شما نقشی داشته باشیم.
● سیگار به کنترل وزن کمک می کند
تحقیقات انجام شده نشان داده ترک سیگار می تواند طی ۱۲ ماه سبب افزایش ۵/۴ کیلویی وزن در زنان و ۳/۲ کیلویی در مردان شود. بسیاری از افراد مبتلا به دیابت از ترس افزایش وزن سیگار خود را نه تنها کنار نمی گذارند بلکه تعداد نخ های استعمالی را افزایش می دهند. درست است که افزایش وزن برای مبتلایان به دیابت خطرناک است اما نباید فراموش کرد که وزن قابل کنترل است اما عوارض کشیدن سیگار به مراتب خطرناک تر از افزایش وزن است. سیگار را ترک کنید و با افزایش فعالیت فیزیکی، وزن خود را کنترل کنید.
● سیگارکشیدن استرس را کاهش می دهد
بسیاری از سیگاری ها به ویژه آنهایی که مبتلا به دیابت هستند، می گویند سیگار می کشند تا استرس شان کاهش یابد. زندگی با دیابت سخت است و ممکن است استرس زیادی را به فرد منتقل کند اما جالب است بدانید تحقیقات نشان داده افراد سیگاری بعد از ترک سیگار می گویند استرس کمتری دارند و خواب آنها نیز بهبود پیدا می کند.
● سیگار انرژی بیشتری می دهد و مانع از افسردگی می شود
در مقایسه با افراد غیردیابتی، دیابتی ها بیشتر در معرض افسردگی قرار دارند. در حالی که ۳ تا ۴ درصد افراد سالم به افسردگی دچار می شوند، ۱۴ درصد دیابتی ها دچار افسردگی اند. نکته جالب اینجاست که براساس بررسی های انجام شده روی مبتلایان به دیابت، کسانی که سیگار می کشند و به نیکوتین وابسته اند یا با ترک سیگار مشکل دارند بیشتر دچار افسردگی می شوند. در واقع یک سیکل معیوب وجود دارد. افسرده ها به کشیدن سیگار روی می آورند و سیگار خود مسبب افسردگی است.
● سیگار عامل تشدید بیماری های وابسته به دیابت است
بارها شنیده ایم که سیگار احتمال ابتلا به ناراحتی های قلبی – عروقی را افزایش می دهد و میزان ابتلا به سکته های قلبی، مغزی و تنگی عروق سیگاری ها بیشتر است. از سوی دیگر دیابت نوع ۲ نیز احتمال بروز بیماری های قلبی را افزایش می دهد. وقتی این دو با هم همراه می شوند احتمال بروز ناراحتی های قلبی – عروقی و سایر ناراحتی های وابسته به دیابت مانند نفروپاتی یا بیماری های چشمی هم افزایش می یابد.
● مقاومت به انسولین و سایر بیماری های متابولیسمی
بررسی های اخیر نشان داده سیگار کشیدن می تواند به طور تدریجی میزان قندخون را بالا ببرد و در ضمن حساسیت ارگان ها و بافت های بدن را به انسولین پایین آورد. در مقایسه با غیرسیگاری ها بدن سیگاری های حرفه ای به انسولین حساسیت کمتری دارد و جالب است که چند هفته یا چند ماه بعد از ترک سیگار این حساسیت مجددا باز می گردد. دلایل بسیاری می تواند توجیه گر مقاومت بدن سیگاری ها به انسولین باشد. سیگار کشیدن با چاقی مرکزی که یکی از فاکتورهای مهم در مقاومت به انسولین است مرتبط است. از سوی دیگر دریافت نیکوتین می تواند سبب افزایش میزان زیادی از هورمون هایی نظیر کورتیزول، کاتکولامین، گلوکاگون و هورمون رشد شود که اثر انسولین را مختل می کنند. سیگار کشیدن همچنین سبب کاهش فشارخون در بافت های ماهیچه ای می شود که این امر نیز حساسیت به انسولین را کاهش می دهد. میزان اسیدهای چرب بالا در خون افراد سیگاری نیز از دیگر عوامل کاهش حساسیت به انسولین در این افراد است.
● نشانگان متابولیک
نشانگان متابولیک شامل چاقی مرکزی، کاهش حساسیت به گلوکز، افزایش فشارخون و اختلال در مکانیسم چربی است. در افراد سیگاری به طور معمول میزان تری گلیسرید خون بالا و میزان کلسترول HDL پایین است. در مقایسه با افرادی که سیگار نمی کشند، افراد سیگاری بیشتر دچار چاقی مرکزی به ویژه در ناحیه شکم و پهلو می شوند. نیکوتین از جمله اصلی ترین عواملی است که در نشانگان متابولیک به ویژه کاهش حساسیت به انسولین نقش دارد. تحقیقات نشان داده در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲، سیگارکشیدن و مصرف آدامس نیکوتین دار هم می تواند میزان حساسیت به انسولین را کاهش دهد.
● ترک سیگار یعنی طولانی شدن عمر
نتایج بسیاری از تحقیقات کلینیکی و تجربی در رابطه با استعمال دخانیات، افزایش قندخون و بیماری های مربوط به دیابت حاکی از آن است که نیکوتین و سایر ترکیبات سمی سیگار می تواند عوارض و بیماری های وابسته به دیابت را تشدید کند. ترک سیگار شاید بهترین راه برای کنترل قندخون و رهایی از بسیاری از عوارض ثانویه آن باشد. لازم است در رابطه با آثار منفی استعمال دخانیات و تاثیر آن در دیابت بیشتر صحبت شود تا ذهن مردم در رابطه با آن روشن تر شود.

آلودگی هوا عوارض فراوانی به همراه دارد؛ از خستگی مزمن و بی حالی گرفته تا سردرد، تهوع، اضطراب و استرس. اما در پی آلودگی هوا گاهی دیده می شود که افرادی با علایم آنفلوآنزا (عمدتا تب و بدن درد) مواجه می شوند و نوعی مسمومیت با آلاینده های موجود در هوا را تجربه می کنند...
دکتر شاهین شادنیا، متخصص سم شناسی و رییس انجمن مسمومیت، علایم فوق الذکر را ناشی از مسمومیت با گاز مونواکسیدکربن و دی اکسید کربن می داند: «زمانی که میزان دی اکسید کربن در زمان آلودگی هوا افزایش پیدا می کند، اکسیژن کمتری وارد بدن می شود و اشباع اکسیژن در خون کاهش می یابد. در نتیجه اکسیژن رسانی به سلول ها خوب صورت نمی گیرد و تولید انرژی بدن دچار اختلال می شود و بر همین اساس فرد دچار بی حالی، خستگی مفرط، بی حوصلگی می شود و کارایی سابق خود را از دست می دهد.» دکتر شادنیا به علایم دیگر مسمومیت با گازهای سمی موجود در هوا نیز اشاره می کند: «حالت تهوع و استفراغ در افرادی که دچار مسمومیت با مونواکسیدکربن یا دی اکسیدکربن می شوند نیز دیده می شود. چنین عوارضی به این دلیل دربدن ایجاد می شود که چون اکسیژن کافی دربدن وجود ندارد، بنابراین سلول های عصبی هم دچار مشکل می شوند و سردرد، تهوع و استفراغ در نتیجه اختلال در سلول های عصبی بدن رخ می دهد.»
دکتر احمد مسجدی، فوق تخصص بیماری های ریوی نیز با بیان اینکه علایمی مانند سردرد، خستگی زودرس، بی حالی، بی خوابی، احساس بی حوصلگی و عصبانیت از عوارض آلودگی هواست، تاکید می کند: «احساس تهوع و استفراغ ممکن است به دلیل عفونت های ویروسی باشد که با آلودگی هوا مصادف شده است اما تاثیر آلاینده های مضر موجود در هوا بر ریه و سیستم تنفسی اجتناب ناپذیر است.»
در آمارها و گزارشات سازمان هواشناسی همواره غلظت مونواکسیدکربن و ذرات معلق بیشتر از حد مجاز اعلام می شود و شاید آلودگی هوا بر دوش این دو آلاینده باشد، اما مضرترین این آلاینده ها کدام اند؟ دکتر شادنیا گاز CO، CO۲ و H۲S را خطرناک ترین آلاینده ها می داند و می گوید: «تصور کنید یک بخاری گازی در منزل روشن است و دودکش آن به درستی کار نمی کند و تمام درها و پنجره های خانه بسته است. این بخاری تولید گاز CO و CO۲ می کند و این گازها در اتاق جمع می شود و از هیچ طریقی دفع نمی شود. وضعیت هوای تهران در حال حاضر این گونه است و این، آثار سویی بر سلامت افراد بر جای می گذارد.» او به وجود یک آلاینده خطرناک دیگر نیز اشاره می کند: «گاز H۲S یا گاز چاه یک نوع آلاینده دیگر است بسیار خطرناک است.»
● لبنیات، میوه و سبزی؛ بهترین مواد غذایی در آلوده ترین روزها
از زمان شروع آلودگی هوا، از سوی متخصصان توصیه های زیادی مبنی بر مصرف لبنیات و سبزی ها و میوه ها شده است. دکتر مسجدی نیز با اشاره به خواص لبنیات برای کاهش عوارض آلودگی هوا، می گوید: «در زمان آلودگی ها، مصرف لبنیات به ویژه شیر و همچنین میوه ها و سبزی های حاوی ویتامین C و آنتی اکسیدان بسیار مفید خواهد بود و بسیاری از عوارض آلودگی هوا را خنثی می کند.»
دکتر شاهین شادنیا نیز این موضوع را تایید و اشاره می کند: «مصرف لبنیات برای از بین رفتن آثار ذرات معلق موجود در هوا مفید خواهد بود اما تاثیری بر بهبود مسمومیت های ناشی از آلاینده ها ندارد و تنها راه درمان، دریافت اکسیژن است.»
● چه کسانی بیشتر در خطرند؟
دکتر شادنیا می گوید: «همه افراد در صورتی که به مدت طولانی در معرض این آلاینده ها قرار گیرند، احتمال دارد مسموم شوند اما کودکان، سالمندان و زنان باردار جزو گروه های پرخطر محسوب می شوند.» کودکان به دلیل حساسیت فیزیولوژیک و سالمندان به دلیل بیماری های جسمی مانند بیماری های قلبی، عروقی بیشتر در معرض خطر خواهند بود.
در زمان آلودگی هوا از منزل خارج نشوید و تنها در مواقع ضروری در سطح شهر تردد کنید. این جملات را زیاد شنیده اید، اما سوالی که شاید در ذهنتان نقش بسته است، این است که هوای داخل و خارج خانه چه تفاوتی از نظر میزا ن آلاینده ها دارد؟ دکتر شادنیا در پاسخ می گوید: «هوای داخل منزل نیز از همان هوای آلوده بیرون از منزل است اما این به آن معنا نیست که میزان آلودگی هوای داخل و خارج منزل یکسان است. در واقع، پنجره می تواند به عنوان یک سد دفاعی در مقابل ورود هوای آلوده به منزل باشد. بر همین اساس، بهتر است سعی کنید در زمان آلودگی هوا کمتر در سطح شهر تردد کنید.»
● هوای آلوده و غددسرطانی
دکتر فاطمه قائم مقامی، رییس انجمن سرطان های زنان ایران، آلودگی هوا را عاملی برای رشد غدد سرطانی می داند: «رشد غدد سرطانی مانند سرطان های پستان، تخمدان، ریه و پانکراس در این هوا به صورت باورنکردنی افزایش می یابد و در نتیجه افرادی که سرطان دارند باید از شهرهای صنعتی که آلودگی زیست محیطی دارد، دوری کنند.» این فوق تخصص سرطان زنان معتقد است: «هوای آلوده درصد رشد این نوع سرطان ها را بالا می برد و حتی می تواند انواع مختلفی از سرطان ها را ایجاد کند.»
دکتر محمد هاشمی، دبیر انجمن پیشگیری و درمان چاقی ایران نیز درخصوص تاثیر آلودگی هوا بر افراد چاق می گوید: «این آلاینده ها برای افرادی که اضافه وزن دارند، خطرات متعددی ایجاد می کنند و ممکن است در هفته های اخیر دچار مشکلات تنفسی شده باشند.» شاید فکر کنیم که میزان مسمومیت ها و تاثیر آلاینده های هوا برای تمام افراد یکسان است اما دکتر هاشمی عقیده دارد ظرفیت تنفسی افرادی که اضافه وزن دارند پایین است و مشکلات شان همانند بیماران قلبی عروقی، ریوی و سالمندان خواهد بود.
در حقیقت افرادی که اضافه وزن دارند، هم اکنون نیز لحظه ای خیال آسوده ندارند چون در این روزها باید کمتر در محل های شلوغ و آلوده حضور پیدا کنند و به گفته دکتر هاشمی مشکل چاقی می تواند به شکل مفرطی ظاهر شود و بر بیماری های دیگر این اشخاص بیفزاید.

بالاخره ۹ ماه انتظار به پایان می رسد و حضور نوزاد تازه متولدشده فضای خانه را شیرین و دوست داشتنی تر می کند اما سلامت او بیش از هر چیز دیگری، ذهن پدر و مادر کم تجربه را مشغول نگه می دارد...
در ادامه فهرستی از مشکلاتی را که یک نوزاد ممکن است با آن روبه رو شود خواهید خواند.
● مراقبت از ناف نوزاد
پس از تولد، بندناف قطع می شود اما بقایای بندناف بر جای مانده تا ۲۱ روز پس از تولد خود به خود خواهد افتاد و اصلا نباید دست کاری شود. از آنجا که بند ناف حاوی رگ های خونی است، با قطع آن در روزهای اول ممکن است یک تا دو قطره خون از محل بندناف خارج شود که این امر طبیعی است اما خونریزی بیش از این مقدار و به صورت تکرار شونده باید حتما بررسی شود. این کانال ارتباط جنینی در روزهای اول تولد، راه مناسبی جهت انتقال عفونت به بدن نوزاد است که عفونت بندناف خود را به صورت قرمزی در محل بندناف نشان می دهد. حتی ممکن است این قسمت دچار سفتی یا خروج چرک شود. در این موارد حتما باید با پزشک مشورت شود. جهت کاهش خطر عفونت، بندناف را خشک نگه دارید و از پوشاندن بندناف خودداری کنید. در این شرایط نباید بندناف را در پوشک قرار داد چرا که پوشاندن آن موجب مرطوب ماندن و تماس ادرار و مدفوع با بندناف می شود و احتمال ایجاد عفونت افزایش می یابد.
● زردی؛ علامتی که باید جدی گرفته شود
از مواردی که در روزهای اول پس از تولد باید به دقت مورد توجه والدین قرار گیرد، تغییر رنگ پوست یا سفیدی چشم نوزاد به زردی است. بر اساس آمار، بیش از ۴۰ درصد نوزادان در روزهای اول پس از تولد دچار زردی می شوند اما بروز این مشکل در نوزادانی که زودتر از موعد به دنیا آمده اند، بیشتر است. علت بروز زردی، تجزیه بیشتر گلبول های قرمز و تولید ماده ای به نام بیلی روبین است. در نوزادان این ماده به آسانی از سد مغزی خونی عبور می کند و موجب آسیب سلول های مغزی می شود که در آینده خود را به صورت عقب ماندگی ذهنی و معلولیت های حرکتی و ناشنوایی نشان می دهد. چنانچه میزان این زردی بالا نباشد درمان با نور انجام می شود اما در صورت زردی بالا برای جلوگیری از آسیب مغزی باید خون نوزاد تعویض شود. پیشگیری از بروز از زردی باید مواردی را رعایت کرد: از مهم ترین مسایل این است که تغذیه نوزاد با شیر مادر بلافاصله پس از تولد شروع شود و حداقل ۱۰ مرتبه در شبانه روز شیردهی صورت گیرد. از دادن آب قند به نوزاد خودداری کنید و به هیچ عنوان از موادی چون شیر خشک و ترنجبین برای پایین آوردن زردی نوزاد استفاده نکنید.
● به تغییرات دمای بدن نوزاد اهمیت دهید
بسیاری، تب نوزاد را در روزهای نخستین امری طبیعی تلقی می کنند اما واقعیت چیز دیگری است. به عنوان یک اصل این نکته را از یاد نبرید که هر نوع افزایش یا کاهش درجه حرارت بدن در نوزاد که با بی قراری یا خوب شیر نخوردن و بی حالی او همراه باشد، نشانه های بسیار خطرناکی است و نباید از کنار آن به سادگی گذشت. از آن مهم تر اینکه هر نوع تب را در نوزاد خودسرانه درمان نکنید. اگر نوزادتان تب دارد باید در تمامی بدن وی به دنبال عفونت گشت و از این رو است که پزشکان در صورت مشاهده هر نوع تبی در نوزاد از خون، ادرار، ترشحات بندناف و... نمونه می گیرند و جهت کشت در محیط آزمایشگاهی آن را به آزمایشگاه می فرستند.
بستری کردن نوزاد در بیمارستان در این شرایط امری بسیار حیاتی است چراکه اگر نوزاد عفونت خونی داشته باشد در کوتاه ترین زمان وی را از پا درمی آورد. از طرفی نوزادان در مقایسه با بزرگسالان به راحتی حرارت بدن خود را از دست می دهند. علت این امر بزرگ تر بودن سر نوزادان در مقایسه با کل بدن و همچنین کم بودن چربی زیر پوست آنها و بیشتر بودن سطح بدن است. ۷۵ درصد حرارت بدن نوزادان از طریق سر آنها اتلاف می شود. از این رو دمای اتاق نوزاد مساله مهمی است که حتما باید مورد توجه قرار گیرد و بین ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتی گراد تنظیم شود.
● تغییر مزاج نوزاد را نادیده نگیرید
از نکات بسیار مهم در مورد تغذیه نوزاد این است که بهترین زمان تغذیه نوزاد همان نیم ساعت نخست تولد است. امروزه پزشکان توصیه می کنند که نوزاد از بدو تولد در اتاق مادر نگهداری شود. دفعات شیردهی با توجه به تقاضای نوزاد صورت می گیرد و شیردهی در شب نیز باید انجام شود که این مساله سبب افزایش شیر مادر نیز می شود. افزایش شیر مادر وابسته به افزایش مکیدن نوزاد است و اگر شیر خشک، پستانک، شیشه و... به نوزاد بدهیم، مکیدن سینه مادر توسط نوزاد کمتر و به دنبال آن ترشح شیر نیز کم می شود.
نوزادان ابتدای تولد، معمولا دچار استفراغ می شوند. این استفراغ چنانچه با کاهش وزن همراه نباشد با گذشت زمان برطرف می شود اما استفراغی که با درد شکمی، سردرد و تب یا اسهال همراه باشد و مکرر اتفاق بیفتد می تواند نشانه مهمی باشد اما از نکات مهم آن است که هنگام استفراغ باید از دادن دارو به نوزاد خودداری کرد.
مساله مهم دیگری که معمولا در مادران ایجاد نگرانی می کند، اسهال نوزاد است و غالبا والدین با ترس از اسهال نوزاد روبه رو هستند. مدفوع نوزاد در روزهای اول پس از تولد تیره و چسبناک است و در روزهای بعد با خوردن شیر مادر زرد رنگ و گاهی مایل به سبز می شود اما در کودکانی که شیر خشک می خورند، مدفوع سفت تر و قهوه ای تر خواهد بود. اسهال به صورت تغییر در دفعات دفع و قوام مدفوع خود را نشان می دهد و عدم استفاده از بطری شیر و پستانک در جلوگیری از وقوع اسهال موثر است. همچنین رعایت اصول بهداشتی و شستن دست ها نیز می تواند بروز اسهال را کاهش دهد. چنانچه اسهال یا استفراغ نوزاد با خوب شیر نخوردن و کاهش حجم ادرار همراه باشد یا خون در مدفوع نوزاد دیده شود باید موردبررسی قرار گیرد اما در صورت بروز اسهال به هیچ عنوان شیر مادر نباید قطع شود و دفعات شیر دادن باید افزایش یابد و می توان به تجویز پزشک از ORS استفاده کرد.

چربی های موجود در رژیم غذایی، تامین کننده مواد مورد نیاز برای عملکرد مناسب بدن هستند. چربی ها را می توان به عنوان غنی ترین منبع تولید انرژی در بدن نام برد؛ چرا که از سوخت هر گرم چربی در بدن حدود ۹ کیلو کالری انرژی تولید می شود. این در حالی است که کربوهیدرات ها و پروتئین ها به ازای هر گرم تنها چهار کیلو کالری انرژی تولید می کنند. چربی موجود در مواد غذایی علاوه بر تامین اسیدهای چرب ضروری که بدن قادر به ساخت آنها نیست، پیش ساز یا حامل برخی ویتامین ها مانند ویتامین های AEDK است.
به گزارش ایسنا، ثابت شده که برخی از انواع چربی ها برای سلامت قلب مفیدند در حالی که برخی دیگر ممکن است افزایش خطر بیماری های قلبی عروقی را سبب شوند.
ترکیبات غذایی حاوی انواع مختلفی از چربی ها هستند که از آن جمله می توان چربی های غیراشباع، چربی های اشباع، چربی ترانس و کلسترول را نام برد.
چربی های غیراشباع را می توان سالم ترین نوع چربی دانست. چربی های غیراشباع عمدتاً از منابع گیاهی به دست می آیند و دو نوع اصلی را شامل می شوند؛ چربی های غیراشباع با یک باند مضاعف که عمدتاً در روغن های گیاهی وجود دارد مانند روغن زیتون، کانولا، بادام زمینی، مغز دانه ها و آواکادو و چربی های غیراشباع با دو یا بیش از دو باند مضاعف که در غذاهای گیاهی و برخی انواع ماهی ها یافت می شوند.
روغن های گیاهی مانند آفتابگردان، ذرت، کتان، پنبه دانه، کنجد، سویا و روغن ماهی سالمون و تن به عنوان منابع غنی این نوع چربی محسوب می شوند.
براساس اعلام اداره قلب و عروق وزارت بهداشت، اسیدهای چرب امگا ۳ نیز گروهی از چربی های غیراشباع با دو یا بیش از دو باند مضاعف هستند که به ویژه برای سلامت قلب و عروق بسیار مفیدند و موجب کاهش سطح «تری گلیسیرید» و «کلسترول LDL سرم» می شوند. ماهی ها مانند ماهی سالمون و ساردین و منابع گیاهی مانند گردو و روغن گردو، روغن سویا و لوبیای سویا، بذر کتان و روغن کتان نیز از مهم ترین منابع اسیدهای چرب امگا۳ هستند. چربی های اشباع نیز عمدتاً در منابع حیوانی مانند گوشت گاو و گوسفند پرچربی و لبنیات پرچرب یافت می شوند؛ اگرچه برخی از روغن های گیاهی مانند روغن نارگیل، کره کاکائو و ... نیاز حاوی این نوع چربی هستند. چربی های اشباع برای سلامت قلب مضر هستند و مصرف آنها موجب افزایش کلسترول LDL سرم (کلسترول بد) و کلسترول تام می شود.
اسیدهای چرب ترانس مضر برای قلب و عروق و اما چربی های ترانس؛ این چربی ها از نظر ساختمانی شبیه چربی های اشباع هستند و به ویژه برای سلامت قلب و عروق مضرند و مصرف آنها موجب افزایش سطح کلسترول LDL، کلسترول تام و تری گلیسرید سرم و کاهش سطح کلسترول HDL سرم (کلسترول خوب) می شود. در برخی شرایط غیرطبیعی به عنوان مثال در فرآیند هیدروژناسیون برای تبدیل روغن های مایع به جامد اسید چرب ترانس تولید می شود.
روغن های مایع فاقد اسیدهای چرب ترانس هستند. این در حالی است که روغن جامد و مارگارین حاوی این نوع اسید هستند. از دیگر منابع اسیدهای چرب ترانس می توان به تنقلات مانند چیپس، کراکر، بیسکویت، شیرینی، ذرت بوداده (پاپ کورن) و غذاهای سرخ شده مانند ماهی سرخ شده، مرغ کنتاکی و سیب زمینی سرخ شده اشاره کرد.
کلسترول هم نوعی چربی است که در ساختمان غشای سلول های بدن و لیپوپروتئین های خون وجود دارد و برای تشکیل برخی مواد ضروری بدن مانند هورمون جنسی و نمک های صفراوی ضروری است. غذاهای حیوانی به ویژه گوشت، لبنیات و زرده تخم مرغ منابع غنی کلسترول هستند اما غذاهای گیاهی کلسترول ندارند.
کلسترول خون شامل کلسترول HDL (کلسترول خوب) و کلسترول LDL (کلسترول بد) است. افزایش کلسترول LDL خون موجب فراهم شدن زمینه برای ابتلا به فشار خون بالا و افزایش ابتلا به بیماری قلبی عروقی می شود. در حالیکه افزایش کلسترول HDL از ابتلا به بیماری قلبی عروقی پیشگیری می کند.
اسیدهای چرب اشباع و به ویژه اسیدهای چرب ترانس موجب افزایش کلسترول LDL خون می شوند که اثرات سوء اسیدهای چرب ترانس به مراتب بیش از اسیدهای چرب اشباع است. از طرف دیگر مصرف غذاهای حاوی اسیدهای چرب غیراشباع سطح کلسترول LDL خون را کاهش می دهد.
● توصیه های بهداشتی
به منظور پیشگیری از عوارض سوءچربی های مضر و کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی بهتر است میزان چربی رژیم غذایی بیش از ۵۲ تا ۵۳ درصد کالری روزانه نباشد.
با توجه به برچسب موادغذایی، مصرف غذاهای حاوی چربی غیراشباع جایگزین منابع غذایی حاوی چربی اشباع شده و چربی ترانس شود؛ به عنوان مثال مصرف روغن مایع به جای روغن جامد یا استفاده از روغن زیتون در طبخ غذاها.
حداقل دو بار در هفته از انواع ماهی ها بویژه ماهی قزل آلا، تون، ساردین، سالمون، خالی مخالی و... به دلیل برخورداری از اسیدهای چرب ضروری استفاده شود.
مصرف غذاهای پرچرب صنعتی مانند سوسیس، کالباس، پیتزا، چیپس، سیب زمینی و... به حداقل کاهش یابد.
تا حد امکان از سرخ کردن غذاها اجتناب کرده و در صورت سرخ کردن حتما از روغن مایع مخصوص سرخ کردنی با حرارت و زمان کوتاه استفاده شود.

برخی از ما انتظار داریم از همان بار اول، کاری را بدون عیب و نقص به انجام برسانیم و تا آن موقع هیچ کاری انجام نمی دهیم. این شیوه برخورد، غرور نامیده می شود و منیت را می رساند. از این رو کاری را که در انجام آن مهارتی نداریم انجام نمی دهیم و همواره فقط مبادرت به انجام کارهایی می کنیم که در به عمل آوردن آنها تبحر داریم حتی اگر کسل کننده شوند و بعد از مدتی دیگر ارضا کننده نباشند. بعد تعجب می کنیم و از خود می پرسیم؛ "چرا هیچ وقت به جایی نمی رسیم؟"
● آیا با در انتظار انجام کاری ماندن به کار خود لطمه می زنید؟
اگر شما برای انجام کاری جدید یا دنبال کردن یک رویا آن قدر صبر کنید که اعتماد به نفس پیدا کنید، تا ابد در انتظار خواهید ماند! چقدر تا به حال انتظار رخ دادن چیزی را کشیده اید که به شما شهامت و اعتماد به نفس لازم برای انجام هر کاری را بدهد؟ به جرات به شما می گوییم که وقت خود را تلف می کنید و چنین اتفاقی هرگز نخواهد افتاد. قرار نیست وقتی به سن خاصی رسیدید یا وقتی که سیارات طوری کنار هم قرار گیرند که برای شما خوش یمن باشند! این اتفاق ناگهان رخ دهد. شما یکباره یک روز بیدار نمی شوید که ببینید این احساس خارق العاده اعتماد به نفس که انتظارش را می کشیدید به سراغتان آمده است. در واقع عکس آن اتفاق می افتد. هرچه بیشتر در انتظار رفتن به دنبال رویاهایتان بنشینید اعتماد به نفس کمتری به دست خواهید آورد و ترس از اینکه هرگز به آنچه می خواهید نرسید بیشتر خواهد شد.
● چطور از همین حالا اعتماد به نفس را در خود ایجاد کنیم؟
شما وقتی خود را به انجام کارهایی محدود کنید که از قبل می دانید می توانید از عهده آنها بر آیید به هیچ وجه احساس اعتماد به نفس را در خود تقویت نخواهید کرد.
واقعیت این است که وقتی فقط به رویاهای کوچک خود بپردازیم در حق خود ظلم می کنیم. وقتی فکر می کنیم چیزهایی که ما را به نحو مرموزی می ترسانند یا به چالش می کشند، چه از نوع اهداف باشند چه روابط در واقع به خود دروغ می گوییم. با مواجه نشدن ترس هایمان اعتماد به نفس غلطی به دست می آوریم که در رویارویی با اولین چالش از بین می رود.
اعتماد به نفس من از نداشتن ترس ناشی نمی شود. اعتماد به نفس من از اطمینان من به این امر ناشی می شود که با وجود ترسی که دارم، مبادرت به انجام کاری می کنم و قصد دارم قدم به قدم به سوی هدفم حرکت کنم.
اعتماد به نفس واقعی با حذف کردن ترس تان به وجود نمی آید. بلکه با اطمینان شما به خودتان برای مبادرت به انجام یک کار علی رغم وجود ترس تان شکل می گیرد.
شاید شما ترس تان را حمل بر ضعف یا عدم اشتیاق کنید. هرگاه دچار این اشتباه شدید احتمالا به آنچه در زندگی هستید قانع شده اید و در جا می زنید. با این شکل زندگی کردن، هرگز طعم رضایت واقعی را نخواهید چشید.
هرگز اجازه ندهید که ترس از شکست، چگونگی زندگی شما را محدود کند. وجود ترس بدین معناست که شما رویاهای بزرگی دارید و هرچه این رویاها بزرگتر باشند این ترس هم بزرگ تر خواهد بود. ترستان را بپذیرید و آن گاه علی رغم وجود آن، مبادرت به انجام کاری کنید. اعتماد به نفسی که تجربه می کنید از دانستن این موضوع پدید می آید که شما دیدتان را وسیع تر از ترسی کرده اید که با مبادرت به انجام کاری به سراغ شما می آید.
همین حالا اولین قدم را بردارید:
خبر خوشی برایتان داریم. شما می توانید احساس اعتماد به نفس خود را در عرض چند دقیقه حتی چند ثانیه افزایش دهید. تنها کاری که باید انجام دهید، برداشتن قدمی است که شما را به یکی از اهدافتان نزدیک تر کند. به این ترتیب اعتماد به نفس تان بلافاصله افزایش می یابد.
اگر به انتظار روزی نشسته اید که ترستان از بین برود باید تا ابد منتظر بمانید چون تا زمانی که دید شما تغییر نکند و کاری در مورد آن انجام ندهید، این ترس از بین نخواهد رفت.
راه حل چیست؟ فقط یک قدم بردارید. شاید گام نخست این باشد که فهرستی از کسانی که می دانید برای خود مستقل کار می کنند تهیه نمایید و قراری بگذارید و با آنها در مورد کار خود صحبت کنید. شاید این گام نخست خریدن یک کتاب یا گرفتن اطلاعات در مورد شروع یک کار جدید باشد.
شاید هم پرسیدن از افرادی باشد که می دانند ابتدا باید چه حرکتی بکنید!

در هر پا حدود ۲۵۰ هزار غده عرق وجود دارد، بنابراین پا محل عرق کردن است که این عرق کردن در برخی کاملا معمولی و در برخی دیگر مشکل ساز است. گاهی افراد از بوی بد پا شاکی هستند، عده دیگری هم به ویژه آنها که سابقه خانوادگی تعریق بیش از حد کف دست و پا دارند، از خیس شدن کف پاها و جوراب هایشان در برخی شرایط مانند استرس یا ورزش شاکی هستند. در این مواقع، جوراب پوشیدن موجب جذب و تبخیر بیشتر عرق در تماس با هوا می شود. در شرایط آب و هوایی سرد، جوراب به حفظ رطوبت پاها کمک کرده و خطر یخ زدگی را کاهش می دهد. از دیدگاه دکتر بهروز باریک بین، متخصص پوست و مو و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، فلسفه پوشیدن جوراب، حرکت آسان پاها در کفش، گرم نگه داشتن پا، وسیله ای برای زیبایی و مد، تمیز نگه داشتن و راحتی پا و پیشگیری از ابتلا به برخی بیماری های پوستی است. این متخصص پوست، در ادامه به برخی از سوالات رایج مردم در رابطه با جوراب پوشیدن پاسخ داده است.
▪ آقای دکتر! از منظر سلامت، بهتر است چه جورابی بپوشیم؟
افراد باید جوراب متناسب با سایز پای خود را انتخاب کنند. جوراب های تنگ و گشاد هر دو دردسر آفرین هستند، به طور کلی بهترین جنس برای جوراب، نخ است چرا که قابلیت جذب رطوبت و عرق پا و تبادل هوا را از طریق جوراب نخی، داخل کفش بهتر صورت می گیرد. البته بسته به شرایط، برای مثال در فصل زمستان و در نقاط سردسیر پوشیدن جوراب هایی با جنس گرم تر مانند جوراب های پشمی بهتر است.
▪ جوراب می تواند در برخی افراد واکنش های حساسیتی ایجاد کند؟
بله. برخی افراد به جنس خاصی از جوراب حساسیت دارند و به قرمزی و خارش پوست پا دچار می شوند. یعنی علایم اگزمای تماسی آلرژیک پیدا می کنند. در این موارد، پزشک متخصص پوست با دیدن علایم اگزمایی در پوست پا و شک به آلرژی تماسی، می تواند به کمک برخی آزمایش ها این شک را به یقین تبدیل کند. البته گاهی، آلرژی پوستی فرد ناشی از رنگ پارچه است و ربطی به جنس آن ندارد. شایع ترین حالت آلرژی در این موارد، حساسیت به جنس کفش است. برای مثال، در فردی که به چرم حساسیت دارد، با پوشیدن کفش چرمی و به مجرد خیس شدن جوراب در اثر عرق کردن و تماس پوست با آلرژن مورد نظر (چرم) از طریق رطوبت کفش و جوراب علایم حساسیت مانند خارش، قرمزی و گاه تاول و ترشح مایعات از پوست پا رخ می دهد.
▪ کلا در محیط خانه، بهتر است پابرهنه راه برویم یا با جوراب؟
جوراب، پوست پا را از محیط آلوده اطراف تاحد قابل ملاحظه ای جدا می کند. بیماری های پوستی متعددی می توانند در اثر تماس پوست برهنه پا با زمین آلوده یا کفش و دمپایی آلوده منتقل شوند. برای مثال، زگیل های کف پا به وسیله ویروسی ایجاد می شود که می تواند از یک پا به پای دیگر در صورت رعایت نکردن نکات بهداشتی منتقل شود. همچنین قارچ های کف پا و لای انگشتان پا می توانند در صورت راه رفتن فرد در محیط آلوده، بدون جوراب و پای برهنه از فردی فرد دیگر منتقل شود.
▪ درباره جوراب مناسب کودکان چه پیشنهادی دارید؟
پوست بچه ها نسبت به بزرگسالان حساس تر است. بنابراین توصیه می کنیم که در اطفال از جوراب های نخی استفاده شود تا امکان مشکلات حساسیتی به حداقل برسد. گرم نگه داشتن پای کودکان به ویژه هنگامی که شروع به راه رفتن می کنند، اهمیت خاصی دارد. جوراب در آنها می تواند از خراشیدگی، ساییدگی و بردگی تاحدی جلوگیری و محافظت به عمل آورد.
▪ به نظر شما، در چه شرایطی باید از جوراب استفاده شود؟
توصیه می شود که در محیط هایی که افراد متعددی تردد می کنند (مانند مسجد و سالن های ورزشی) از جوراب استفاده شود، تاامکان اکتساب بیماری های پوستی کف پا به حداقل برسد. از نظر بهداشتی بهتر است هنگام پوشیدن کفش ها و خروج از منزل جوراب مناسب به پا کنیم ما در منزل در صورت استفاده از دمپایی های روفرشی شخصی، نیازی به استفاده از جوراب نیست. قابل ذکر است هنگامی که در پاین کارهای روزانه به خانه برمی گردیم، جوراب های خود را شسته و خشک کنیم و برای استفاده روز بعد آماده کنیم. این کار به رفع خستگی پاها به بهداشت آنها کمک می کند.
▪ بعضی ها عادت دارند بدون جوراب به استراحت پرداخته و بخوابند. نظرتان در این مورد چیست؟
به طور کلی بدون پوشش بودن پاها، امکان تبادلات هوا و دما را در پوست پا بیشتر می کند و احساس آرامش می دهد، این در حالی است که برخی از افراد از سرد بودن پاها رنج می برند و به ویژه در فصل سرما نیاز دارند که با جوراب مناسب بخوابند، در رابطه با این افراد و کسانی که مبتلا به بیماری هایی مانند اسکلرودرمی هستند، پوشیدن جوراب در فصل سرما در خواب و بیداری لازم است ضمن اینکه در افراد دیابتی پوشیدن جوراب مناسب تاکید می شود، چرا که جوراب در افراد دیابتی که اختلال حس پا دارند تا حدود زیادی از بریدگی های ناخواسته و زخم شدن پا جلوگیری به عمل می آورد.

پوست، وسیع ترین بخش بدن برای پوشاندن اندام ها و ارگان های داخلی و اولین بخش از بدن است که نظر دیگران را در نخستین برخوردشان با ما جلب می کند...
به همین خاطر همه ما دوست داریم که پوست شاداب و زیبایی داشته باشیم تا جذابیت مان برای اطرافیان بیشتر باشد. متخصصان پوست و موی سراسر دنیا معتقدند که زردپوستان آسیایی مجبورند تلاش بیشتری برای مراقبت از پوستشان داشته باشند.
آنها ۶ راهکار ساده اما اساسی را به ما آسیایی ها پیشنهاد کرده اند تا دیرتر پوستمان چروک بخورد و دچار افتادگی و لکه شود.
۱) آکنه یا جـوش
آب و هوای گرم و مرطوب بیشتر کشورهای آسیایی باعث می شود که چربی و آلودگی های تجمع یافته زیر لایه سطحی پوست، به شکل جوش های چرکی یا غیرچرکی روی پوست صورت پدیدار شود. مردمان آسیا معمولا بیشتر از سفیدپوستان اروپایی یا سیاه پوستان آفریقایی، جوش می زنند و متخصصان پوست، می گویند که بهترین راه رهایی از این نوع جوش ها، پیلینگ یا رویه سابی پوست صورت یا سایر قسمت های بدن است. آنها استفاده هفتگی از سفیدآب یا همان روشور را برای پیشگیری از جوش موثر می دانند.
۲) لکه های قهـوه ای
جوش های سرسیاه و لکه های قهوه ای هم ارمغان تابش خورشید پرحرارت برای مردمان آسیا هستند. شما اگر پوستتان را دوست دارید و نمی خواهید که جای این جوش، لکه ها تا آخر عمر روی پوستتان باقی بماند، باید به جای تخلیه جوش های سرسیاه یا کندن و دست کاری لک های قهوه ای، در تابستان و زمستان از کرم ضدآفتاب با SPF مناسب استفاده کنید. SPF مناسب را هم یک متخصص پوست می تواند با توجه به شرایط جغرافیایی شهری که در آن زندگی می کنید، برایتان تعریف کند.
۳) خشکی پوسـت
باد و سرمای خشک پاییزی و زمستانی و گرمای خشک تر تابستانی، باعث شده که پوست آسیایی ها بسیار خشک و حساس شود و در نتیجه خیلی زود چروک بخورد. به همین خاطر خانم های جوان کشورهای آسیایی به خصوص آسیای غربی از سنین پایین اقدام به تزریق بوتاکس یا چربی برای از بین بردن چین و چروک های اطراف چشم یا خط لبخندشان می کنند و مدام از خشکی پوست بدنشان بعد از حمام کردن می نالند. متخصصان معتقدند که نوشیدن آب فراوان و استفاده از کرم های مرطوب یا نرم کننده می تواند برای رهایی از خشکی و چروک خوردن پوست در سنین زیر ۳۰ سال، مفید باشد. شما می توانید برای اینکه به قول قدیمی ها آبی زیر پوستتان بیندازید و جلوی چروک خوردن بی موقع آن را بگیرید، صبح ناشتا، بعد از صبحانه، بعد از ناهار، در میان وعده ها، بعد از شام و پس از هر فعالیت فیزیکی، یک لیوان پر، آب خنک بنوشید و بعد از استحمام یا شست وشوی دست و صورتتان، از کرم یا لوسیون های نرم کننده استفاده کنید.
۴) حساسیت پوستـی
قرمزی و خارش پوست، یکی دیگر از مشکلات ما آسیایی ها است که به خاطر خوردن غذاهای تند و پرادویه و آلرژی زا مانند بادمجان یا گوجه فرنگی به وجود می آید. یکی دیگر از دلایل ایجاد حساسیت پوستی بین مردمان این قاره کهن، استرس بیش از حد آنها است. شاید برایتان جالب و عجیب باشد اگر بگوییم که تحمل استرس مردم آسیا بیشتر از مردم سایر نقاط دنیا است و همین استرس باعث می شود که پوستشان قرمز و برافروخته شود. شما می توانید برای پیشگیری از قرمزی یا خارش پوستتان، مصرف خوراکی های آلرژی زا را در رژیم غذایی تان کم کنید و به خاطر هر مساله کوچکی هم بی خودی حرص و جوش نخورید!
۵) تیرگی پوسـت
یکی از دل نگرانی های مردمان قاره پهناور آسیا این است که بیشتر اوقات، پوست صورتشان خسته و تیره به نظر می رسد و هرچقدر هم که کرم های جورواجور می زنند، فایده ای ندارد و پس از دو سه ساعت که بیرون منزل هستند، دوباره همان آش است و همان کاسه! لابد الان می پرسید که علت چیست و چاره کدام است؟ به شما می گوییم. اغلب کشورهای آسیایی، آب و هوای آلوده ای دارند و دود و دم ماشین ها و کارخانه های مختلف جایی را بهتر از سطح پوست مردم برای استراحت کردن پیدا نمی کنند! پس، اگر تیرگی پوست مردم آسیا ژنتیکی نباشد، حتما در اثر آلودگی هوا است. به همین خاطر به شما پیشنهاد می کنیم که هر چند ساعت یکبار، پوست صورت خود را با یک صابون نرم کننده ملایم بشویید و بعد از آن هم، روی آن یک کرم مرطوب کننده بمالید تا شادابی پوستتان زبانزد خاص و عام شود. در ضمن، اگر بیرون از منزل هستید و امکان شست وشوی پوست خود را با صابون ندارید، می توانید از دستمال های مرطوب مخصوص تمیز کردن پوست دست و صورت، استفاده کنید.
۶) چروکیدگی پوسـت
خانم های آسیایی علاقه زیادی دارند که کلی لوازم آرایش روی صورت شان خالی کنند تا به اصطلاح جذاب و زیبا شوند اما نمی دانند که با این کار چه خیانتی در حق پوست شان می کنند و خیلی زود، چین و چروک های عمیقی را برای صورت خود به ارمغان می آورند. متخصصان پوست اروپایی به تمام خانم های آسیایی توصیه می کنند که به جای انواع و اقسام کرم ها، از ماسک های میوه طبیعی برای روشن و شفاف شدن پوست صورت خود کمک بگیرند.

انگار که شرایط جدید با وجود تغییر در اندام تان حالت خوشایندی در افکارتان ایجاد کرده است...
طبیعی است؛ شما باردارید و احساس خوبی دارید. این مطلب چند پیشنهاد یا توصیه برای شما دارد تا آغاز این دوره جدید برایتان آسان تر شود و بتوانید حالت های جدیدی را که در بدنتان با آن مواجه می شوید و تا قبل از بارداری از آن بی خبرید، تدبیر کنید.
۱) از چربی پوست تان بکاهید
نگران نباشید! این صورت چرب به خاطر تاثیر هورمو ن هایی است که در بدنتان در حال حاضر در حال ترشح است و در لایه اپیدرم پوست تان نمود پیدا کرده است. آثار خستگی هم در ۲ تا ۳ ماه اول بارداری به بیشتر دیده شدن این چربی روی پوست کمک می کند. در نهایت و به طور خلاصه این توکسین است که به مقدار زیادی روی سطح پوست تان نشسته است. برای اینکه این چربی زیاد پوست تان را کم کنید، یک ماساژ صورت آرام همراه با یک مرطوب کننده ملایم را به شما پیشنهاد می کنیم.
۲) تغییر موهایتان را بپذیرید
در هر حال باید پذیرفت که بارداری تمامی اندام های شما را درگیر خود می کند. هورمون ها و سیکل شان در این دوره با شما هستند. پس چه بهتر که به آن عادت کنید. موهایتان برخلاف پوست تان کمی از چربی خود را از دست می دهند و خشک می شوند. بهتر است از شامپویی که همیشه از آن استفاده می کردید صرف نظر و نوع شامپو یتان را مناسب با این روزها انتخاب کنید.
۳) بهترین «حالت» را انتخاب کنید
حالت و وضعیت فیزیکی از اولین روزهای بارداری یک عامل مهم است. در این دوران کمرتان یکی از اعضای حساس بدنتان به شمار می آید و باید سعی کنید کمترین فشار را به آن وارد کنید، حق دارید. خیلی سخت است که برای اینکه فشار به شکمتان نیاید، خم نشوید. ولی چاره ای نیست. سعی کنید از اولین ماه های بارداری عادت کنید تا زمانی که شکمتان کاملا گرد و بزرگ شد، کمتر به کمرتان فشار بیاید.
۴) عادت های بدتان را ترک کنید
مطمئنا در این ۹ ماه باید توجه ویژه ای به خودتان داشته باشید و مسلما اگر سیگار می کشیدید یا قهوه زیاد می نوشیدید این عادت ها را ترک کنید اما عادت های مثبت را هم به عادت هایتان اضافه کنید. به عنوان نمونه به موسیقی های ملایم گوش کنید، حداقل ۲ لیتر آب در طول روز بنوشید به این خاطر که پوست خود و فرزندتان شاداب خواهد شد. در نهایت از ۱۰ تا ۱۲ کیلوگرم بیشتر اضافه وزن پیدا نکنید.
۵) تحرک داشته باشید
عجیب است اگر انتظار داشته باشید که ماهیچه های شما برای مدت ۹ ماه در استراحت کامل به سر ببرند، اگر می خواهید همچنان تحرک داشته باشید، بهترین ورزش برای شما ایروبیک در آب است اما اگر شجاعت غوطه و ر شدن در آب هنگام بارداری را ندارید یا برای رفتن به استخر تنبلی می کنید بهترین راه حل دو روز در هفته پیاده روی است. این ورزش سبک ضمن ایجاد تحرک و دوری از تنبلی، غذاخوردن شما را هم منظم می کند.
۶) به خستگی هایتان توجه کنید
اگر تمام طول روز احساس خواب آلودگی دارید، بسیار طبیعی است. حمله پروژسترون ها در اولین ماه های بارداری عامل این اتفاق است. حالا راهی برای کنترل این دوره به شما پیشنهاد دهیم. اول از همه تمامی شرایطی که باعث ایجاد ترس در شما می شود را فراموش کنید حتی وقتی سرکار هستید اگر دچار خستگی شدید برای چند لحظه خود را رها کنید و چند نفس عمیق بکشید در حالی که چشم هایتان را بسته اید به قسمت زانو به پایین حالت کششی داده اید، خستگی تان مطمئنا کمی رفع می شود، اگر در خانه این احساس را کردید اولین کاری که می توانید انجام دهید یک دوش آب گرم برای رفع خستگی ماهیچه ها و خواب آرام شب است.
۷) تهوع را فراموش کنید
باز هم پروژسترون ها هستند که برای شما شرایط جدیدی به وجود آورده اند. حالتی که شاید ۸۰ درصد از مادران آینده در این دوران با آن درگیر هستند. برای رهایی از این مشکل وقتی صبح بیدار شدید سعی نکنید خیلی سریع رختخواب خود را ترک کنید. برعکس کمی در جایتان غلت بخورید. به خودتان کشش بدهید سپس یک جرعه آب خنک را در حالی که نشسه اید، بنوشید. این روش برای رهایی از حالت تهوع خوب است. سعی کنید آن را ۴ بار در روز تکرار کنید.
فقط اگر احساس دل درد داشتید این کار را تکرار نکنید. مصرف بیسکویت های خشک، نان تست یا سوخاری می تواند به کاهش تهوع صبحگاهی منجر شود. بعضی از خانم ها با امتحان کردن طعم های مختلفی چون بیسکویت های حاوی زنجبیل یا دارچین سعی می کنند بهترین خوراکی که مانع تهوع صبحگاهی می شود بیابند. ظرف حاوی نان سوخاری مخصوص خود را در بالای سرتان یا نزدیک تخت خواب طوری قرار دهید که مجبور نباشید از جایتان بلند شوید.

بزرگ ترین تست ژنتیک، مشاوره ژنتیک است؛ زیرا وقتی این تست انجام شد، بقیه تست هایی که لازم است انجام شود، در پی آن خواهد آمد. این جمله را دکتر محمدتقی اکبری، متخصص ژنتیک انسانی و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس می گوید...
رییس انجمن ژنتیک ایران معتقد است ازدواج های خویشاوندی در ایران منجر به افزایش بیماری های کمیاب و نادر ژنتیکی شده که این بیماری های نادر در بسیاری از مناطق دنیا شیوع ندارند زیرا در کشورهای اروپایی حدود چند صد سال است که ازدواج های فامیلی صورت نمی گیرد.
▪ آقای دکتر! در مشاوره های قبل از ازدواج چگونه به وجود یک بیماری یا مشکل خاص در زوجین پی می برید؟
در مشاوره ژنتیکی قبل از ازدواج شجره خانوادگی زوجین و اینکه چه نوع بیماری هایی در این شجره وجود داشته را مورد سوال و بررسی قرار می دهیم تا اطلاعاتی درباره اینکه زمینه چه ژن های بیماری زایی ممکن است در آن فامیل وجود داشته باشد برای ما فراهم شود. از این طریق می توانیم با کشف اختلالی در سابقه ژنتیکی فامیلی، کمک های بسیار جدی و مهمی را به آن خانواده بکنیم. به عنوان نمونه فرض کنید در این بررسی معلوم شود که پسرهای خانواده به بیماری هموفیلی مبتلا می شوند. همان طور که می دانید هموفیلی یک ژن وابسته به جنس است و ژن آن از طریق خانم های ناقل به پسرها منتقل شده و آنها را مبتلا می کند. طی این بررسی ها، چنانچه خطر و احتمال ابتلای فرزند به بیمارهای ژنتیکی وجود داشته باشد ژن های بیماری زا به طور دقیق بررسی می شوند و در صورت بارداری تشخیص قبل از تولد برای آنها داده می شود.
▪ اگر کسی اطلاعی در زمینه این بیماری ها در شجره خانوادگی اش نداشت، چه می کنید؟
در اغلب موارد، زوجین چنین اطلاعات دقیقی را ندارند و شجره مشخصی که بیماری در خانواده معلوم شده باشد در دسترس نیست. گاهی نیز ممکن است در خانواده بیماری هایی وجود داشته باشد اما به دلیل همپوشانی آنها با بیماری های اکتسابی، نتوانیم اطلاعاتی از بیماری هایی که در سنین بالا بروز می کند به علت فوت فرد مبتلا و عدم ظهور در خانواده کسب کنیم. بنابراین بسیاری از این اشکالات و بیماری ها در خانواده ها را نمی توانیم با شجره به دست بیاوریم. به همین دلیل از روش غربالگری بیماری های شایع در کشور استفاده می کنیم.
▪ یعنی سراغ آزمایش هایی می روید که به وسیله آنها غربالگری و زمینه بروز بیماری را شناسایی می کنید. درست است؟
بله، دقیقا. چون می دانیم شیوع بعضی از بیماری ها در جمعیت خاصی از کشور فراوان است به همین دلیل براساس محاسبه منفعت و هزینه بررسی می کنیم که این برنامه غربالگری به رغم اینکه هزینه های زیادی دارد، ارزش انجامش را دارد یا خیر. ما در ایران برای بیماری تالاسمی بتا این کار را انجام دادیم و طبق آمار و اطلاعات مان به این نتیجه رسیدیم که ۵ درصد مردم ما دارای این ژن هستند. به عبارتی از هر ?? نفر در ایران، یک نفر ناقل تالاسمی است. بنابراین احتمال اینکه زوجین هر دو ناقل باشند و با هم ازدواج کنند و فرزندانشان با احتمال یک چهارم مبتلا شوند، بسیار بالاست. باید بدانید درمان یک بیمار تالاسمی ماژور سالانه هزینه بسیار بالایی را بر دوش خانواده و دولت می گذارد و بنابراین انجام غربالگری این بیماری پیش از ازدواج با اینکه هزینه بالایی دارد، در مقایسه با هزینه های درمان بیماران تالاسمی ماژور به صرفه است.
▪ انجام این برنامه در کاهش میزان ابتلای کودکان به تالاسمی ماژور تاثیری داشته است؟
بله! براساس یافته های واقعی بروز بیماری در میان جمعیت در گذشته، سالیانه حدود ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ کودک مبتلا به تالاسمی ماژور به دنیا می آمد اما بعد از انجام این برنامه تا حدود بسیار زیادی از تولد این کودکان پیشگیری شد.
▪ به جز تالاسمی، چه بیماری های دیگری را در مشاوره های قبل از ازدواج بررسی می کنید؟
بیماری دیگری که ما پیش از ازدواج آن را بررسی می کنیم، نشانگان داون است. نشانگان داون از مشکلات بسیار مهم ماست. به طور میانگین از هر ۷۰۰ نوزادی که به دنیا می آید یک نفر از آنها به نشانگان داون مبتلاست. در این نشانگان کودک به عقب ماندگی ذهنی مبتلا می شود و مشکلات زیادی برای کودک و خانواده ایجاد می کند. علاوه بر این، بیماری های دیگری داریم که می توانند به تدریج وارد برنامه ملی شوند مانند دیستروفی یا اختلالات و اشکالات عضلانی، بیماری دوشن، بیماری SMA یا آتروفی نخاعی و... که هر کدام از اینها دارای فراوانی قابل ملاحظه ای هستند. به عنوان نمونه در بیماری دوشن از هر ۳ هزار و ۵۰۰ پسر یک نفر به آن مبتلا می شود. در بیماری SMA از هر ۴ تا ۵ هزار نفر یکی به آن مبتلا می شود و این آمار کمی نیست. در بعضی از کشورها بسته به امکاناتی که دارند غربالگری این بیماری ها در برنامه ملی شان قرار گرفته است.
▪ مراحل انجام آزمایش های پیش از ازدواج به چه شکل است؟
خوشبختانه امروزه در دفترخانه های ثبت ازدواج به زوجین، فرم های آزمایش تالاسمی داده می شود که شامل یک آزمایش خون است. پس از انجام آزمایش اگر زوجین ناقل تالاسمی باشند به آزمایشگاه های ژنتیک ارجاع داده می شوند. در آزمایشگاه ژنتیک، آزمایش مولکولی و ژنتیکی برایشان انجام شده و ژن معیوب مورد شناسایی قرار می گیرد. پس از آن راه برای امکانات بعدی باز است.
▪ افرادی که با هم نسبت فامیلی ندارند هم باید آزمایش ژنتیک بدهند؟
برای آزمایش های ژنتیک فقط نسبت فامیلی مدنظر ما نیست. ما باید کشور و فرهنگ مان را نیز در نظر بگیریم. در کشور ما ازدواج های فامیلی زیاد انجام می شود و این امر در بار ژنتیکی افراد کشور بسیار تاثیر دارد. ممکن است حتی آنهایی هم که با هم فامیل نیستند در منطقه ای زندگی کنند که اجدادشان چند نسل قبل تر با هم منسوبین خیلی نزدیکی بوده اند. به همین دلیل ما افراد یک منطقه را هم خویشاوند در نظر می گیریم. در واقع بیماری های ژنتیکی فقط در خویشاوندان بروز نمی کند. به عنوان نمونه تالاسمی به دلیل شیوع بالایی که دارد اغلب در افراد غیرخویشاوند دیده می شود یعنی زوجینی که اصلا فامیل نیستند ممکن است به دلیل شیوع بالای ژن در جامعه ناقل آن باشند. علاوه بر این، بیماری های دیگری وجود دارند که افراد از آنها هم در امان نیستند؛ مانند اختلالات مادرزادی، عقب ماندگی های ذهنی، اختلالات ساختاری و فیزیکی که سبب ایجاد معلولیت ها می شوند. ضمن اینکه بیماری های ژنتیکی فقط در ۶ ماه اول تولد ظاهر نمی شوند. بعضی از بیماری ها در ۵ تا ۶ سالگی، برخی در دوران بلوغ، برخی در اوایل دهه دوم و سوم زندگی و حتی در میانسالی و سالمندی خودشان را نشان می دهند. به همین دلیل بهتر است همه زوجین قبل از ازدواج برای انجام آزمایش های ژنتیک اقدام کنند.
▪ با توجه به اینکه بیشتر آزمایش های ژنتیک مربوط به قبل از ازدواج و بارداری است، آیا برای نوزاد تازه متولد هم می توان این آزمایش ها را انجام داد و جلوی بیماری های بعدی را گرفت؟
ما در خصوص پیشگیری از اشکالاتی که برای نوزادان پیش می آید، امکانات وسیعی داریم. یکی از این بیماری ها که بعد از تولد مورد بررسی قرار می گیرد، بیماری PKU یا فنیل کتونوری است. این بیماری در اثر افزایش اسیدآمینه فنیل آلانین در خون و ادرار ایجاد می شود. انباشته شدن این اسیدآمینه در خون باعث ایجاد عقب ماندگی ذهنی در کودک می شود. اگر نوزادانی که مبتلا به این بیماری هستند را بتوانیم با غربالگری پیدا کنیم با رژیم شیری که فاقد فنیل آلانین است و در آینده غذاهایی که فاقد این ماده هستند از مبتلا شدن کودکان به عقب ماندگی ذهنی جلوگیری می کنیم. افرادی را داریم که حدود ۲۰ سال پیش مورد چنین درمانی قرار گرفته اند و در حال حاضر دانشجو هستند. البته بیماری های متابولیک متعددی در این زمینه وجود دارد که اگر در بدو تولد متوجه آنها شویم، می توانیم از ادامه روندشان جلوگیری کنیم. امروزه حتی می توانیم بیماری هایی را که جنین در رحم مادر به آنها مبتلا شده را درمان کنیم یا از بروز علایم آنها پیشگیری کنیم. به عنوان نمونه مشکلی تحت عنوان ابهام تناسلی داریم که دختر یا پسر بودن نوزاد را با ابهام مواجه می کند. اگر به این مشکل در دوران جنینی پی ببریم، می توانیم با تجویز داروهایی از آن جلوگیری کنیم.

پوسیدگی دندان از جمله مشکلاتی است که اگر چه با مراقبت های ویژه قابل پیشگیری اند اما یکی از مهم ترین بیماری ها در کودکان و نوجوانان به شمار می رود.
به عبارت دیگر پوسیدگی دندان پنج برابر بیشتر از بیماری های تنفسی مانند آسم و هفت برابر بیشتر از آلرژی ها مانند تب یونجه برای کودکان خطرآفرین است. مطابق با آمارها بیش از ۴۰ درصد کودکان در سنین ۵ تا ۶ سالگی پوسیدگی دندان دارند. بیماری های دهانی و ابتلا به عفونت های مختلف نیز از جمله عوارض بی توجهی به سلامت و بهداشت دهان و دندان کودکان است.
۱) مراقبت های دهان و دندان
هزینه استفاده از راهکارهای پیشگیری کننده به منظور مراقبت از دندان های کودک حدود ۴۰ درصد کمتر از هزینه درمان های پوسیدگی دندان است.
به توصیه متخصصان، مراقبت های بهداشت دهان و دندان بهتر است از یک سالگی کودک آغاز شده و او تحت نظر متخصص قرار گیرد.
مسواک زدن و استفاده از نخ دندان باید برای کودکان عادت شده و در برنامه روزانه آنها قرار گیرد. آمارها نشان می دهد، بسیاری از والدین از اهمیت مسواک زدن کودکانشان اطلاع کافی ندارند. والدین باید حتی اگر کودک شان دندان ندارد لثه های او را تمیز کنند. برای این کار می توان از آب و خمیردندان حاوی فلوراید مخصص کودکان و گازهای استریل استفاده کرد. زمان مسواک زدن باید پس از دندان در آوردن کودک آغاز شود. با افزایش تعداد دندان های شیری کودک بهتر است از یک مسواک بزرگ تر و خمیر دندان حاوی فلوراید مخصوص کودکان به مدت دوبار در روز استفاده کرد.
۲) نخ دندان
نخ دندان زدن وقتی شروع می شود که دو دندان با یکدیگر تماس پیدا می کنند.
بهترین زمان استفاده از نخ وقتی است که کودک توانایی خارج کردن آب دهان را به طور ارادی داشته باشد و رویش دندان ها کنار یکدیگر مشاهده شود.
۳) تغذیه قبل از خواب
سال هاست که پزشکان ودندانپزشکان به والدین نسبت به استفاده نکردن کودکان هنگام خواب از شیشه شیرهای حاوی آب میوه یا شیر تذکر می دهند.
گفتنی است مصرف شیر یا آبمیوه قبل از خواب، باعث خرابی دندان های کودکان و بیماری های دهان و دندان می شود. ذرات موجود در آبمیوه ها و شیر به سطح دندان می چسبند و زمینه را برای باکتری هایی که در دهان زندگی می کنند، فراهم می کند. باکتری ها محیط دهان را اسیدی کرده و باعث پوسیدگی دندان می شوند.
تحقیقات نشان می دهد، بیماری های دهان و دندان روی رشد، یادگیری و حتی صحبت کردن کودکان تأثیر منفی دارند. در صورتی که کودک قبل از خواب، عادت دارد شیر بنوشد، بهتر است آب جوشیده جایگزین آن شود. بسیاری از والدین تصور می کنند که آبمیوه یکی از نوشیدنی های سالم برای کودک است، نوشیدن آبمیوه بویژه قبل از خواب انتخاب مناسبی نیست. آبمیوه های مصنوعی خطر بزرگی برای سلامت دندان ها بویژه دندان های نیش محسوب می شود.
آبمیوه های مصنوعی ارتباط مستقیم با چاقی کودکان و پوسیدگی دندان آنها دارد. پزشکان معتقدند کودکان نباید بیشتر از یک لیوان در روز آب میوه بخورند، آب میوه باید طبیعی و آن هم بین دو وعده غذایی روزانه باشد.
۴) پستانک
استفاده از پستانک هنگام خواب علاوه بر ایجاد مشکلات تنفسی باعث پوسیدگی دندان شده و بر رویش دندان ها و شکل گیری فک اثر می گذارد.
پزشکان توصیه می کنند استفاده از پستانک به سنین پائین تر از ۲سالگی محدود شود.
هشدار نسبت به مصرف داروها برخی داروها حاوی قند یا برخی طعم دهنده ها هستند که از طریق تخمیر باکتری ها باعث پوسیدگی دندان می شوند حتی می توانند تبدیل به عفونت های قارچی شده و مانند پلاک ها روی سطح زبان و اطراف دهان قرار بگیرند. داروهای آسم، قلب و آنتی بیوتیک ها از آن دسته اند.
اگر کودک مجبور به استفاده از این داروهاست بهتر است از دندانپزشک او پرسیده شود که چند بار در روز مسواک بزند، ممکن است حتی ۴بار در روز کودک مجبور به مسواک زدن باشد.
۵) بهداشت دهان و دندان
در برخی موارد والدین اظهار می کنند که کودک آنها هنگام مسواک زدن گریه می کند و در برابر مسواک زدن مقاومت می کند.
بهتر است یک برنامه منظم برای مسواک زدن کودک طراحی شود. باید توجه داشت، کودکان تا ۶سالگی در مسواک زدن و تا ۱۰سالگی در استفاده از نخ دندان مهارت کافی ندارند و والدین باید به آنها کمک کنند.اگر کودک هنگام مسواک زدن بدخلقی می کند می توان از روش های زیر بهره گرفت.
وقتی که کودک خسته نیست باید مهارت مسواک زدن به او آموزش داده شود و والدین او را همراهی کنند، از کودکان بزرگ تر نیز بهتر است کمک گرفته شود.
هنگام خرید مسواک به کودک اجازه دهید که خودش مسواکش را انتخاب کند. توصیه می شود والدین سه نوع خمیردندان با طعم های مختلف خریداری و از کودک بخواهند که هر بار برای مسواک زدن یکی را انتخاب کند. والدین باید توجه داشته باشند کودکان با تشویق برانگیخته می شوند.
عکس یک کودک همسال هنگام خندیدن یا مسواک زدن درحالی که دندان های سفیدش نمایان است به کودک انگیزه لازم برای مسواک زدن خواهد داد یا تهیه یک جدول هدیه و برای هربار مسواک زدن اهدای یک برچسب ستاره طلایی مؤثر خواهد بود.

داشتن ریه هایی سالم، میزان بالایی اکسیژن برای خونتان فراهم می کند و باعث می شود بتوانید کار کنید، فعالیت کنید و به خوبی زندگی کنید. همچنین دی اکسید …
ریه ها کارهای فوق العاده ای برای شما انجام می دهند. داشتن ریه هایی سالم، میزان بالایی اکسیژن برای خونتان فراهم می کند و باعث می شود بتوانید کار کنید، فعالیت کنید و به خوبی زندگی کنید. همچنین دی اکسید کربن و سایر گازهای زائد که بدن به آنها نیازی ندارد را خارج می کند. برای سالم نگه داشتن ریه هایتان کارهای زیادی می توانید انجام دهید:
۱) اگر سیگار می کشید، برای ترک آن اقدام کنید. و اگر سیگار نمی کشید، به هیچ وجه شروع نکنید. سیگار کشیدن یکی از دلایل اصلی اکثر بیماری های جدی ریه مثل سرطان ریه و بیماری مزمن انسداد ریه (COPD) می باشد. کشیدن سیگار، پیپ و سایر دخانیات حاوی بیش از ۴۰۰۰ ماده شیمیایی مضر است—که ۵۰ مورد آن از عوامل ایجادکننده سرطان شناخته شده اند. حتی اگر سالهاست سیگار می کشید، هیچوقت برای ترک آن دیر نیست. البته ترک کردن سیگار کار ساده ای نیست اما منابع و مراکز بسیار زیادی برای کمک به ترک آن وجود دارد.
۲) از قرار گرفتن در معرض افراد سیگاری خودداری کنید. دود سیگار خوردن ترکیبی پیچیده از موادشیمیایی است که با سوختن دخانیات تولید می شود. این هم درست مثل سیگار موجب بروز بیماری های مختلف و مرگ می شود. دو سوم دود سیگار توسط فردی که سیگار را می کشد استنشاق نمی شود، بلکه در فضای اطراف او پراکنده می شود.
در اینجا به چند نکته برای جلوگیری از دود سیگار اشاره می کنیم:
اجازه ندهید در خانه تان، ماشینتان، و محل کارتان کسی سیگار بکشد.
در ماشین، محل کار و خانه علامت "سیگار نکشید" نصب کنید.
از بیزنس ها و فعالیت هایی که به دور از سیگار است استقبال کنید.
نگذارید فرزندانتان هم در اطراف افراد سیگاری باشند.
۳) دستهایتان را مداوم با آب و صابون بشوئید. برآورد می شود که دست ها تقریباً ۸۰ درصد از عفونت ها و بیماری های ریوی مثل سرماخوردگی و آنفولانزا را پخش می کنند. می توانید با آشنایی با نحوه و زمان شستشوی دست ها، احتمال بروز این بیماری ها را درخودتان کاهش دهید.
نحوه صحیح شستشوی دست ها را به فرزندانتان آموزش دهید.
اطلاعات مربوط به شستشوی دست ها را در محل کارتان منتقل کنید.
صابون ها و شوینده های آنتی باکتریال خودداری کنید چون مصرف اینها ممکن است مقاومت دربرابر آنتی بیوتیک ایجاد کند.
در صورت در دسترس نبودن صابون و آب، از مواد ضدعفونی کننده دست الکل دار استفاده کنید.
۴) مراقب آلودگی هوا باشید و برای تمیز نگه داشتن آن به سهم خود اقدام کنید. آلودگی هوا چه در داخل و چه خارج از خانه می تواند موجب مشکلات سلامتی مخصوصاً برای افرادیکه دار بیماری های ریوی هستند شود. آلودگی هوا موجب اذیت شدن، ملتهب شدن و تخریب بافت های ریه می شود. حتی سطح پایین آلودگی هوا هم می تواند مشکلاتی را برای سلامتی افراد ایجاد کند. کودکان، افراد سالخورده و آنها که مبتلا به بیماری های مزمن هستند بیشتر در معرض بیماری های ناشی از آلودگی هوا قرار دارند. پس درمواقع آلوده بودن هوا سعی کنید در خانه بمانید و بیرون نروید. کارهای زیادی برای تمیز نگه داشتن هوای داخل و خارج از خانه وجود دارد که در زیر به چند مورد آن اشاره می کنیم:
▪ خارج خانه:
هیچوقت اتومبیل را در حالت ساکن روشن نگه ندارید.
از حشره کش ها و سایر موادشیمیایی در حیاط خانه استفاده نکنید.
از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنید.
از قوانین مربوط به ارتقاء کیفیت هوا تبعیت کنید.
▪ داخل خانه:
رطوبت داخل خانه را کنترل کنید. بعنوان مثال، از در حمام و آشپزخانه از فن های اگزاست استفاده کنید تا رطوبت را به بیرون هدایت کند. سطح رطوبت داخل را بین ۳۰ تا ۵۰ نگه دارید.
وسایل گرمایش خانه را به طور منظم چک کنید. وسایل اصلی مثل پمپ گرمایش و دستگاه تهویه مرکزی را به طور منظم توسط متخصص بررسی و نظافت کنید.
سطوح را تمیز نگه دارید. سطوح مرطوب مثل وان حمام، زیردوشی و کانترهای آشپزخانه را تمیز و خشک نگه دارید.
گرد و غبار را کنترل کنید. گرد و غباری که روی مبل ها و وسایل خانه می نشیند را مرتب تمیز کنید. سعی کنید ملحفه ها را با آب داغ (حداقل ۵/۵۴ درجه سنتیگراد یا ۱۳۰ درجه فارنهایت) شستشو دهید تا میکروبهای ریز آن از بین بروند. فرش و موکت را هم مرتب تمیز کنید.
هوا را تهویه کنید. حتماً هر روز مقدار کافی هوای تازه و تمیز وارد خانه کنید. موقع تمیز کردن خانه، نقاشی کردن آن یا وصل کردن موکت های جدید یا انجام سایر کارهای خانه پنجره ها را باز بگذارید.
۵) در محل کار خود را از خطرات مربوط به سلامت ریه دور کنید. افرادیکه در کارهای خاص مثل ساخت و ساز و معدن کار می کنند بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های ریوی مثل سرطان ریه، آسم و COPD می باشند. اگر زمان زیادی را در اطراف گرد و خاک، پنبه نسوز یا موادشیمیایی سپری کنید از لباس های محافظ که شامل ماسک گاز می شود استفاده کرده و هوای محل کارتان را تهویه کنید.

پزشکان می گویند ما می توانیم به مثانه خودمان بیاموزیم درست عمل کند و به این ترتیب، مشکل بی اختیار ادراری را حل کنیم....
زمان بندی ادرارکردن، انجام تمرین های تقویت کننده عضلات کف لگن و استفاده از روش بیوفیدبک از جمله راه های آموزش کنترل مثانه و حل مشکل بی اختیاری ادراری است؛ مشکلی که در میان زنان شیوع بیشتری دارد. بسیاری از خانم ها با استفاده از نوار بهداشتی، خود را با بی اختیاری ادراری جزئی یا گذرا تطبیق می دهند. اما اگر بی اختیاری ادراری به طور مکرر رخ دهد، ممکن است زندگی زن را مختل کند. زن مبتلا به بی اختیاری ادراری ممکن است مجبور شود فعالیت هایش را طوری تنظیم کند که همیشه نزدیک توالت باشد یا کار های مهم زندگی اش مانند ورزش، شرکت در رویدادهای اجتماعی و مسافرت را کنار بگذارد. اگر شما دچار این عارضه هستند، باید بدانید که در اغلب موارد، درمان های غیرجراحی می توانند بی اختیاری ادراری را به طور کامل درمان کنند یا به طور قابل توجهی آن را کاهش دهند. یک راهکار غیرجراحی که اغلب موفقیت آمیز است، آموزش کنترل مثانه است.
● آموزش کنترل مثانه
پزشک برای آموزش کنترل مثانه، ابتدا تلاش می کند علت بی اختیاری ادراری شما را پیدا کند. او ممکن است معاینه جسمی انجام دهد، سابقه پزشکی شما را بگیرد، در مورد داروها یا مکمل هایی که مصرف کنید و سبک زندگی و فعالیت های تان سوال کند. همچنین ممکن است از شما بخواهد ثبت ۴۸ساعته ادرار را انجام دهید؛ به این معنا که میزان مایعات مصرفی، زمان های ادرار کردن و موارد نشت ادرار را در طول این مدت ثبت کنید. بسیاری از متخصصان برای شروع درمان تعلیم های کنترل مثانه را امتحان می کنند.
این تعلیم ها شامل آموزش ادرارکردن بر حسب یک برنامه زمان بندی شده، تمرین های عضلات کف لگن (تمرین های کجل) و گاهی بیوفیدبک (پسخوراند زیستی) است.
پزشک شما همچنین ممکن است در حین آموزش کنترل مثانه، برای شما دارو تجویز و توصیه کند میزان مصرف مایعات تان را به ۶ تا ۸ فنجان در روز از همه منابع محدود کنید.
تعلیم کنترل مثانه به خصوص برای بی اختیاری فوریتی (احساس نیاز ناگهانی و شدید به ادرار کردن که گاهی با خارج شدن بی اختیار ادرار در راه رسیدن به توالت همراه است) مفید است. در جریان بی اختیاری فوریتی، عضله احاطه کننده مثانه بسیار زودتر از زمان مناسب، منقبض می شود و با وجود اینکه مثانه شما پر نیست، به مغزتان پیام می دهد که باید به توالت بروید. ادرار کردن در پاسخ به این نیاز فوری برای تخلیه ادرار، تنها مشکل را بدتر می کند این کار به مثانه می آموزد که مقدار کمتر و کمتری ادرار را نگهدارد. تمرین های کنترل مثانه به افزایش ظرفیت مثانه کمک می کند.
● بابرنامه ادرار کنید!
اساس تمرین های کنترل ادرار، تخلیه ادرار به صورت زمان بندی شده است؛ به این معنا که شما باید در یک زمان تعیین شده ادرار کنید، نه هر وقت که مثانه تان شما را به ادرار کردن وادار کند.
برای تخلیه ادرار به طور زمان بندی شده این کارها را انجام دهید:
۱) الگوی ادرارکردن تان را تعیین کنید: برای ۱ یا ۲ روز، زمان هایی که را ادرار می کنید و زمان هایی که در طول روز دچار نشت ادرار می شوید، ثبت کنید. اگر به تقاضای پزشک تان زمان های ادرار کردن را یادداشت کرده باشید، این اطلاعات را از قبل دارید.
۲) یک فاصله زمانی را انتخاب کنید: مشخص کنید که به طور معمول چه مدت میان ادرار کردن های تان در طول روز فاصله وجود دارد. بر حسب میانگین این فاصله زمانی، یک زمان شروع که ۱۵ دقیقه از این میانگین طولانی تر است را انتخاب کنید. برای مثال اگر به طور معمول هر یک ساعت یک بار ادرار می کنید، فاصله زمانی انتخابی تان باید یک ساعت و ۱۵ دقیقه باشد.
۳) بر حسب ساعت ادرار کنید: در شروع، مثانه تان را در اول صبح تخلیه کنید و دیگر این کار را انجام ندهید تا فاصله زمانی تعیین شده به پایان برسد. اگر زمان تخلیه ادرار فرا رسیده و هنوز حس نیاز به ادرار کردن را ندارید، باز هم به توالت بروید. به یاد داشته باشید که در حال این آموزش به مثانه تان هستید که یک برنامه زمانی داشته باشد. اگر نیاز به ادرار کردن پیش از رسیدن به زمان تعیین شده در شما بروز کرد، حداکثر تلاش تان را بکنید تا ادرارتان را نگهدارید. این کار ممکن است در ابتدا مشکل باشد، اما معمولا با تمرین کردن، وضعیت تان بهبود پیدا می کند. اگر میل به ادرار کردن در شما خیلی زیاد است، سعی کنید به طریقی حواس تان را به چیز دیگر معطوف کنید. تمرینات کجل (که در ادامه به آن خواهیم پرداخت) را انجام دهید، پاهای تان را ضربدری روی هم بگذارید، و بی حرکت بمانید یا به آرامی نفس بکشید و از ۱ تا ۴ بشمارید. به خودتان یادآوری کنید که مثانه تان به طور واقعی پر نیست. اگر نمی توانید برای ۱۵ دقیقه بیش از زمان معمول ادرارکردن تان منتظر بمانید، ابتدا سعی کنید دست کم ۵ دقیقه به این زمان اضافه کنید و بعد به آرامی به سوی توالت بروید.
۴) فاصله زمانی را افزایش دهید: وقتی با فاصله زمانی ای که در ابتدا تعیین کرده اید، احساس راحتی کردید، و نشت ادراری نداشتید، برای رسیدن به این وضع ممکن است لازم باشد چند ساعت تا چند هفته زمان بگذارید. این زمان را ۱۵ دقیقه دیگر افزایش دهید. این فرآیند را ادامه دهید و هر بار ۱۵ دقیقه به فاصله زمانی میان ادرارکردن های تان بیفزایید. پس از چند هفته یا چند ماه ممکن است بتوانید فاصله زمانی تخلیه مثانه تان را به ۳ تا ۴ ساعت برسانید و احساس فوریت برای ادرار کردن و حملات بی اختیاری ادرار به شدت کاهش یابد. شب ها تمرینی انجام ندهید. هر موقع هنگام شب که نیاز به ادرار کردن داشتید از بستر برخیزید و به توالت بروید. تمرین های روزانه شما نهایتا شروع به تاثیر گذاشتن بر الگوی کلی ادرار کردن تان می کند و بنابراین در شب ها کمتر نیاز به بلند شدن و تخلیه ادرار خواهید داشت.
● تمرینات کجل
عضلات کف لگن، عضلاتی هستند که شما برای جلوگیری از خروج ادرار از مثانه از آنها استفاده می کنید ، بنابراین در نگهداری ادرار اهمیت دارند. انقباض این عضلات به عضله دترسور (عضله دیواره مثانه) پیام می دهد تا ادرار را نگهدارد. شما می توانید با انجام این تمرین های کف لگن که به نام تمرین های کجل (نام پزشکی که در ابتدا آنها را توصیف کرد) این عضلات را تقویت و شرطی کنید.
برای انجام تمرین ها، ابتدا لازم است عضلات کف لگن تان را پیدا کنید. وانمود کنید دارید سعی می کنید از خروج گاز روده تان جلوگیری کنید، و همزمان واژن خود را دور تامپون سفت کنید. در این حالت باید احساس انقباض بیشتر در پشت نسبت به جلو داشته باشید. عضلات شکم ، ساق پا یا باسن تان را سفت نکنید. هنگامی که محل عضلات کف لگن تان را یافتید، لازم است به طور مکرر آنها را سفت و شل کنید. هم انقباضات کوتاه مدت و هم درازمدت در این عضلات ایجاد کنید و بعد آنها را شل کنید.
انقباض های کوتاه مدت به صورت فشردن های سریع و بعد آزاد کردن عضلات است. تسلط پیدا کردن در انجام انقباض های طولانی مدت به تمرین بیشتری نیاز خواهد داشت. با نگهداشتن عضلات به طور منقبض به مدت ۳ تا ۵ ثانیه شروع کنید و به همین مدت در فواصل انقباض ها عضلات را شل نگهدارید. به تدریج سعی کنید مدت انقباض ها و فواصل میان آنها را به ۱۰ ثانیه برسانید. سعی کنید در هر روز ۳۰ تا ۴۰ بار تمرین های کجل را انجام دهید و آنها را به دسته های ۱۰تایی تقسیم کنید. می توانید ۱۰ تمرین را پیش از برخاستن از بستر در صبح، ۱۰ تمرین را پس ناهار، ۱۰ تمرین را در عصر هنگام نشستن و ۱۰ تمرین را پیش از خواب انجام دهید.

شاید اگر شما هم این آگهی را در یکی از روزنامه ها و مجلات بخوانید وسوسیه شوید که یکی از این دستگاه های نه چندان ارزان قیمت را بخرید و خودتان را از شر جراحی پلاستیک و زیبایی بینی تان خلاص کنید ولی موضوع به این سادگی ها هم نیست. هر از چند گاهی یک محصول بازاری مانند این سر از بازار در می آورد، و با جملات وسوسه انگیز مقدار زیادی فروش می کند. ولی کسی واقعا نم یداند که آیا این دستگاه در بلند مدت، واقعا موثر است یا نه؟
با دکتر ابراهیم رزم پا، متخصص گوش و حلق و بینی و فوق تخصص جراحی سر و گردن، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در باره این دستگاه کوچک کننده بینی به گفتگو نشسته ایم.
▪ آقای دکتر! دستگاه کوچک کننده بینی، این طور که در آگهی های آن تبلیغ می شود، موثر است؟ شما آن را به بیماران تان پیشنهاد می کنید؟
خیر. به هیچ وجه. این فقط یک حقه و فریب تبلیغاتی است و هیچ پایه و اساس علمی ندارد. وقتی رشد صورت وبینی یک فرد به پایان می رسد و فرد به دوران بزرگسالی وارد می شود با چنین روش هایی نمی تواند اندازه بینی را کوچک کرد. ساخت دستگاهی به نام دستگاه کوچک کننده بینی، با شعارهای تبلیغاتی ویژه آن، به هیچ وجه معقول و منطقی به نظر نمی رسد.
▪ در سنین کودکی چطور؟
در کودکان در حال رشد ممکن است بینی را تحت پرس و فشار قرار داد که در حین رشد، جهتش تغییر کند ولی در بزرگسالان که رشد سر و صرت آنها به پایان رسیده است به هیچ وجه نمی توان با چنین روش هایی اندازه بینی و جهت آن راتغییر داد.
▪ در مورد پمادهای کوچک کننده بینی نیز نظر شما همین است؟
در بعضی آگهای هایی تبلیغاتی می بینیم که پمادها و کرم های ویژه ای برای کاهش اندازه بینی تبلیغ می شود ولی در واقع چنین پمادهایی هم اثری روی اندازه بینی ندارند و فقط برخی از مصرف کنندگان و افرادی را که در جستجوی زیبایی حاضرند هر راه میان بری را امتحان کنند، برای خرید این دستگاه ها تشویق می کنند. بعضی اوقات ممکن است جراحان پلاستیک و زیبایی و یا گوش و حلق و بینی، داروهای کورتونی را برای کاهش تورم و التهاب بینی پس از جراحی آن به بینی تزریق کنند .ولی در واقع این در محدوده کار پزشکان است در صورتی که راهی برای استفاده عموم برای کوچک کردن بینی نیست و مردم نباید گول چنین فریب هایی را بخورند که فقط با یک دستگاه ساده و با اعمال فشار و حرارت و یا ماساژ، بینی را کوچک کرد.
▪ در بعضی تبلیغات ادعا شده است که این دستگاه کوچک کننده بینی، چربی و گوشت اضافی بینی را آب می کند، منظور از گوشت احتمالا عضلات بینی است، درست است؟
خیر. این دستگاه ها شاید با ایجاد لرزش ها، و ماساژ های مخصوص موجب کاهش چربی بینی شوند، ولی همه اینها موقتی و زودگذرند. در مورد آب کردن گوشت اضافی بینی، چنین ادعاهایی کاملا نادرست است. تمام این ادعاها هر چند هم موقتی و زود گذر، پایه و اساس علمی ندارند و بشتر فریب تبلیغاتی است تا واقعیت.
▪ پس به نظر شما چنین دستگاه ها و کرم هایی نمی توانند بینی را کوچک تر کنند؟
خیر. تنها موردی که برای کاهش حجم بینی وجود دارد ، همان موردی است که عرض کردم. اگر کسی مدتی پس از جراحی بینی هنو بینی اش تورم دارد می تواند زیر نظر پزشک داروهای کورتونی را مصرف کند تا بینی اش اندکی جمع شود ولی اینکه ابتدا به ساکن ، بینی بزرگی داشته باشد و بخواهد با این دستگاه کوچک کننده بینی، بینی اش را اصلاح کند، آرزویی محال و روشی نادرست است.
▪ اینکه در تبلیغات این دستگاه ادعا می شود "پره های بینی را که پس از جراحی بینی گشاد شده است، تنگ کند" درست است؟
خیر. به هیچ وجه. پس از جراحی بینی ممکن است در اثر التهاب و یا تشکیل بافت ترمیمی اندکی گشادی و تورم پره های بینی را مشاهده کنیم که فقط با تزریق کورتون در محل می توان این التهاب و تورم را کاهش داد. اگر افرادی دچار چنین مشکلی پس از جراحی بینی خود شده اند، به جای استفاده از چنین دستگاه هایی بهتر است به پزشک معالج خود مراجعه کنند تا با روش علمی و درست این مشکل برطرف شود.
▪ آقای دکتر! برای برطرف کردن نواقص بینی مثل انحراف تیغه بینی و حل مشکلات تنفسی فکر می کنید این دستگاه موثر است؟
خیر. مشکلات تنفسی در اثر انحراف تیغه بینی با جراحی این تیغه به وسیله متخصصان گوش و حلق و بینی میسر شده است و با دستگاه های ماساژ دهنده به این شکل قابل برطرف شدن نیست.

عطسه کردن بخش مهمی از فرایند ایمنی بدن است که کمک می کند سالم بمانید. عطسه با پاک کردن بینی از باکتری ها و ویروس ها از بدنتان محافظت می کند. وقتی چیزی وارد بینی شما می شود یا با محرکی روبه رو می شوید …
عطسه با چه سرعتی حرکت می کند؟ آیا رابطه جنسی و نور آفتاب عطسه می آورد؟
سامان معمولاً نه فقط یکبار، نه دوبار، بلکه سه بار پشت سر هم عطسه می کند. به محض اینکه وارد اتومبیل می شود، اگر هوای بیرون آفتابی باشد عطسه اش می گیرد. پدرش هم همینطور است. وقتی یک آدامس نعنایی دهانش می اندازد هم وضع همینطور است.
سامان که ۳۰ سال دارد، تنها کسی نیست که این وضع را دارد. خیلی ها در زمان های خاص عطسه شان می گیرد—مثلاً بعد از ورزش کردن، برداشتن ابرویشان، زیر نور آفتاب، یا حتی بعد از رابطه جنسی.
در زیر به دلایل اینکه چرا در زمان های عجیب عطسه مان می گیرد اشاره می کنیم.
۱) عطسه کردن از اعصابتان شروع می شود. این را نیل کائو متخصص آلرژی و آسم در مرکز آسم و آلرژی گرین ویل می گوید.
او اینطور توضیح می دهد که سیستم عصبی همه افراد به یک طریق یکسان سیم کشی شده است اما پیام هایی که در طول این عصب ها حرکت می کنند، راه های متفاوتی برای رفت و آمد به مغز انتخاب می کنند و همین مسئله باعث می شود عادت عطسه کردن در افراد مختلف متفاوت باشد.
او می گوید، "این انتقال عصب هاست که به مغزتان می گوید که چیزی در بینی شما هست که باید بیرون بیاید!"
۲) عطسه کردن از بدنتان محافظت می کند. دکتر کائو می گوید، "عطسه کردن بخش مهمی از فرایند ایمنی بدن است که کمک می کند سالم بمانید.
عطسه با پاک کردن بینی از باکتری ها و ویروس ها از بدنتان محافظت می کند. وقتی چیزی وارد بینی شما می شود یا با محرکی روبه رو می شوید که مرکز عطسه که در پایین ساقه مغز قرار گرفته است در مغزتان را تحریک می کند، پیام هایی سریعاً برای بستن گلو، چشم ها و دهانتان فرستاده می شود. سپس، عضلات سینه تان شدیداً منقبض می شوند و بعد عضلات گلویتان به سرعت باز و آزاد می شوند. درنتیجه این، هوا—به همراه بزاق و ماده مخاطی—با شدت از دهان و بینی تان بیرون می آید. و همین می شود که عطسه می کنید.
۳) عطسه سریع اتفاق می افتد. عطسه ها با سرعت ۱۰۰ مایل در ساعت حرکت می کنند. یک عطسه می تواند ۱۰۰،۰۰۰ میکروب را وارد هوا کند.
۴) برداشتن ابرو ممکن است موجب عطسه شود. برداشتن ابرو روی عصبی در صورتتان که مسیر بینی را تامین می کند اثر می گذارد. و درنتیجه عطسه می کنید.
۵) هیچوقت در خواب عطسه نمی کنید. وقتی می خوابید، اعصاب عطسه هم می خوابند—و این یعنی وقتی خوابید معمولاً عطسه نمی کنید.
۶) ورزش ممکن است عطسه تان بیندازد. دکتر کائو اعتقاد دارد که ورزش موجب عطسه کردن می شود. او می گوید، وقتی بیش از حد به جسمتان فشار می آورید، تنفستان زیاد می شود و درنتیجه، بینی و دهانتان خشک می شود. به این ترتیب، بینی شما با شروع به ترشح که موجب عطسه می شود به این مسئله واکنش می دهد.
۷) طولانی ترین عطسه: ۹۷۸ روز که توسط دونا گرفیت از انگلستان به ثبت رسیده است.
۸) نورآفتاب موجب عطسه کردن می شود. نورآفتاب باعث می شود که یکی از هر سه نفر به عطسه بیفتند. البته حساسیت به نورآفتاب مسئله ای ارثی است—این هم یک چیز دیگر که می توانید گردن پدر و مادرتان بیندازید!
۹) رابطه جنسی هم می تواند محرک عطسه باشد. بیشتر از آنچه که فکر می کنید اتفاق می افتد. محققان باور دارند که تحریک سیستم عصبی پاراسمپاتیک در برخی افراد پیام هایی ارسال می کند که نه فقط باعث می شود این افراد از رابطخ جنسی خود لذت ببرند، بلکه بعد از اتمام آن عطسه کنند.
۱۰) پرعطسه ترین حیوان: ایگوانا. طبق تحقیقات ایگوانا بیشتر از سایر حیوانات عطسه می کند. عطسه کردن معمولاً برای بیرون کردن برخی نمک های خاص که از محصولات فرعی فرایندهای گوارشی آنهاست اتفاق می افتد.
۱۱) چطور عطسه را متوقف کنید؟ بااینکه هنوز ثابت نشده است اما نفس کشیدن از راه دهان و گرفتن بینی در آن زمان می تواند چاره ساز باشد.
● خرافات مربوط به عطسه
گذشته از این واقعیت های عجیب درمورد عطسه، خرافات زیادی هم درمورد عطسه وجود دارد.
بعنوان مثال، درست نیست که وقتی عطسه می کنید قلبتان می ایستد. وقتی سینه تان به خاطر عطسه منقبض می شود، جریان خونتان هم موقتاً منقبض می شود. درنتیجه، ریتم قلبتان تغییر می کند اما توقف نمی کند.
و وقتی عطسه می کنید کره چشمتان بیرون نخواهد پرید. بعضی افراد موقع عطسه کردن به طور طبیعی چشم هایشان را می بندند اما اگر بتوانند آنرا باز نگه دارند، چشم هایشان بیرون نخواهد پرید! دکتر کائو می گوید، "بااینکه فشارخون پشت چشم موقع عطسه کردن کمی بالا می رود اما آنقدر زیاد نیست که چشم هایتان را از حدقه بیرون کند."
خیلی ها هم عقیده دارند وقتی عطسه می کنید باید کاری که مشغول انجام آن هستید را متوقف نموده و صبر نمایید برخی نیز اعتقاد دارند دوستی به ملاقاتتان می آید و اگر گربه تان عطسه کند باران خواهد آمد.
درمورد گفتن واژه عافیت باشید بعد از عطسه به همدیگر، دکتر وود توضیح می دهد که واژه عطسه به یونانی “pneuma” به معنای روح می باشد.
او می گوید، "دعای خیر عافیت باشید بعد از عطسه از عقاید قدیمی است. در گذشته عطسه را تجربه ای نزدیک به مرگ می پنداشتند و تصور می کردند که دعای خیر روح فرد را از بیرون شدن از بدنش نجات می دهد و از وارد شدن شیطان به بدنش جلوگیری می کند.

ناخن سالمی که بر روی پوست سالم قرار داشته باشد، ته رنگی زیبا و صورتی دارد. گودیهای کوچک هنگامی که چند تورفتگی یا گودی کوچک بر روی سطح معمولا صاف و صیقلی ناخن به وجود بیاید، می تواند به این معنا باشد که در زیر ناخن اتفاقاتی در جریان است. در اکثر اوقات دلیل بروز این گودیها بیماری داء الصدف یا پسوریازیس است. این بیماری یک حالت التهابی پوست است که به صورت لکه های سرخ فلس مانند بر روی پوست ظاهر میشود و سلولهای پوست ناخن را نیز درگیر می کند.
سطح ناخن به جای رشد نرم و صاف، دارای ظاهری زبر و دندانه دندانه می شود. به محض اینکه این بیماری درمان شده و تحت کنترل قرار گیرد، ناخنها به تدریج به حالت عادی بازمی گردند. (از آنجایی که ناخن در هفته حدود ۱ میلیمتر رشد می کند، برای از بین رفتن ناخن قدیمی و جایگزین شدن تمام آن با ناخن سالم، یکی دو ماه زمان لازم است.)
● ناخن قاشقی شکل
ناخنهای سالم دارای شکل بخصوصی هستند. آنها در بخش میانی کمی برآمده بوده و به سمت کنار ناخن قوس برمی دارند و نوک ناخن هم کمی به سمت پایین مایل است. پس اگر متوجه شدید که ناخنهای شما در موقعیتی کاملا معکوس قرار گرفته اند، باید متوجه شوید که مشکلی وجود دارد. این حالت که ناخن قاشقی شکل نامیده می شود، نشانه کم خونی همراه با فقر آهن یا iron deficiency anaemia, است. مانند بسیاری از مشکلات سلامتی، بروز مشکل ظاهری، ماهها پس از کمبود شدید آهن در بدن بروز می کند و طبعا پس از برطرف شدن فقر آهن، مدتی طول می کشد تا ناخنها به حالت طبیعی بازگردند.
● پوسته پوسته شدن
ناخن از چندین لایه کراتین (نوعی پروتئین) تشکیل شده است. بهترین حالت زمانی است که این لایه ها برای شکل دادن به یک ناخن یک پارچه و محکم، کاملا به یکدیگر چسبیده باشند. اما زمانی که از ناخنها مراقبت نشود مثلا مدت زیادی در معرض آب بوده یا در مقابل هوای سرد و خشک باشد این لایه ها ورقه ورقه میشوند. این حالت نه تنها نشان دهنده عدم رسیدگی کافی به ناخنهاست، بلکه می توان به این معنی باشد که در رژیم غذایی شما اسید لاینولیک به اندازه کافی وجود ندارد. لاک ناخن به چسبندگی لایه ها کمک کرده و استفاده مکرر از کرمهای مرطوب کننده برای ناخن در طول روز می تواند بسیار مفید باشد. کمبود اسید لاینولیک نیز با مصرف روغنهای نباتی در غذا و سالاد برطرف خواهد شد.
● شکنندگی
با توجه به بعضی آمارها می توان تخمین زد که حدود ۲۰% از زنان از حالتی که به آن سندرم شکنندگی ناخن می گویند رنج می برند. هرچند از نظر عده ای این نام تنها عنوانی تجملی برای ناخنهایی که به سادگی می شکنند، به شمار می اید، اما دلیل این مشکل عمیقتر از اینهاست. ناخنهای شکننده، ناخنهایی هستند که نمی توانند رطوبت را در خود نگهدارند، در نتیجه لایه های ناخن به کلی خشک شده و ترک می خورند. از نظر پزشکی ممکن است کم کاری تیروئید موجب خشکی پوست و ناخن شود.
از نظر تغذیه نیز، رژیمی که آهن آن کم باشد نیز می تواند موجب نازکی و شکنندگی ناخن شود که با مصرف سبزیجات برگدار مانند اسفناج، گوشت قرمز و تخم مرغ می توان از آن جلوگیری کرد. ویتامین ب کمپلکس نیز در بهبود بخشیدن وضعیت ناخنهای شکننده مفید است. البته عادات شما هم نقش مهمی در این میان دارند. متهم اصلی، قرار گرفتن بیش از حد ناخن در معرض آب است. مرطوب کردن مداوم دست و ناخن با آب در اثر شستن بیش از حد دست، شستن ظروف، البسه و نظافت منزل بدون استفاده از دستکش می تواند شکنندگی را بدتر کند.
● زردی
ناخن سالمی که بر روی پوست سالم قرار داشته باشد، ته رنگی زیبا و صورتی دارد. اگر چنین نباشد، باید به دلایل آن توجه شود. اگر تمام ناخنها زرد شوند، می توان آنرا نشانه بیماری ریه یا دیابت دانست. نقاط زرد بر روی ناخن می توانند به خاطر وجود قارچ یا داء الصدف یاشد. از آنجایی که تمام موارد فوق نیاز به درمان حرفه ای دارند، بهتر است در صورت طولانی شدن چنین حالتی به متخصص پوست مراجعه شود. خانمهایی که معمولا از لاک ناخن بسیار تیره استفاده کرده یا تقریبا همیشه ناخنهایی لاک زده دارند، پس از پاک کردن لاک متوجه زردی اندک ناخن خود خواهند شد، اما در این مورد دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. در این حالت ناخنها از لاک رنگ گرفته اند و با مدتی لاک نزدن به رنگ طبیعی باز می گردند.
● نقاط سفید
نقاط کوچک سفیدی که بر روی ناخنهایی با حالات و رنگ کاملا سالم پدید می آیند، معمولا نشانه مشکلی جدی نیستند. در اکثر اوقات آنها علامت آسیبهای وارد شده به ناخن هستند. اگر پایه ناخن جایی که سلولهای جدید ناخن تولید می شود صدمه ببیند، نشانه های این ضربه به صورت نقاط سفیدی بر روی ناخن جدید دیده می شود. اما با توجه به اینکه رشد ناخن بسیار کند است، زمانی که این نشانه بر روی ناخن شما پدید می آید و شما آنرا می بینید، مدتها از زمان ضربه وارده گذشته و شما آنرا فراموش کرده اید.
اما اگر مطمئن هستید که به ناخن شما آسیبی وارد نشده و این نقاط سفید دائما بر روی ناخن شما وجود دارند، ممکن است به مشکلاتی چون اگزما یا داء الصدف دچار بوده یا رژیم غذاییتان کمبود روی ماده موجود در غلات کامل، مرغ و غذاهای دریایی داشته باشد.
● تغییر رنگ
دلیل بسیار رایج تغییر رنگ ناگهانی جزئی و ناسالم ناخنها می تواند عفونت قارچی باشد. این مشکل به سادگی در سالنهای زیبایی غیر بهداشتی منتقل می شود و به خصوص در اثر استفاده از وسایل مانیکور استریل نشده به وجود می آید. عفونت قارچی موجب می شود که ناخن از پوست زیر آن فاصله بگیرد.ناخن به تدریج از روی پوست جدا شده و ضخیم می شود که این ضخامت در واقع در اثر تجمع قارچ ایجاد شده است. عفونت باکتریایی موجب می شود که رنگ ناخن اندکی به سبزی متمایل شود. اگر این عفونت به کوتیکل اطراف ناخن هم منتقل شود، این نواحی سرخ و متورم و دردناک می شوند. در صورت بروز چنین مشکلی به پزشک مراجعه کنید تا برایتان آنتی بیوتیک مناسب را تجویز کند.

تستوسترون هورمونی می باشد که رشد عضلات را حمایت می کند. سطح ترشح این هورمون در بدن همانند سرعت سوخت و ساز از شخصی به شخص دیگر تفاوت دارد . بنابراین در برخی افراد سرعت سوخت و ساز سریع است و در بعضی هم به طور طبیعی سطح ترشح تستوسترون بالاست جهت کسب حجم عضلانی وظیفه دارید که هر کاری از دست تان برمی اید را انجام دهید تا محیط انابولیکی در بدن ایجاد کنید ، یعنی محیطی که در ان شرایط برای ترشح هورمون ها فراهم می شود.در این عنوان ۶ راه را برای کمک به ایجاد محیط انابولیک معرفی می کنیم . یکی از بهترین روشها جهت کمک به ساخت عضله نگاهداشتن تستوسترون در سطح بالا است ، و این مهم تصادفی به وجود نمی اید بنابراین استراتژی های ساخت حجم عضلانی مشابه با استراتژی های افزایش هورمون تستوسترون می باشد . خوردن مقدار فراوان پروتئین و ۲ وعده غذایی خوب قبل و بعد از تمرین شرایط مهم برای رسیدن به هر دو هدف ذکر شده است . به خاطر داشته باشید که شما باید عضلات خود را برای رسیدن به نهایت رشد تحریک کنید اما پس از ان باید به انها فرصت برای ترمیم و بازسازی بدهید برای اینکه رشد در دوره استراحت بوجود ی اید. حال به ۶ نکته مهم که به ان اشاره کردیم توجه کنید.
۱) در مصرف گوشت صرفه جویی نکنید
تحقیقات نشان داده که ، برخلاف یک رژیم غنی از گوشت ، یک رژیم گیاه خواری می تواند باعث کاهش در سطح تستوسترون بدن شود . همچنین رژیم پر چربی نسبت به رژیم کم چربی تحریک ترشح تستوسترون بیشتری دارد . گوشت ، حاوی کلسترول می باشد که این ماده زمینه ساز چندین هورمون در بدن می باشد از قبیل تستوسترون . گوشت قرمز دارای ماده معدنی روی است که تستوسترون را حمایت می کند . در ۲ وعده از ۶ وعده روزانه خود از گوشت مصرف کنید.
۲) بعد از تمرین از کربوهیدرات های تصفیه شده استفاده کنید
توجه داشته باشید که وعده بعد از تمرین تان باید دارای مقدار فراوانی کربوهیدرات ساده باشد ، چیزی حدود ۱.۱ الی ۱.۳ گرم به ازای هر کیلو از وزن بدن چنین شیوه تغذیه ای بعد از تمرین موجب ترشح انسولین می گردد که در نتیجه یک وضعیت عضله سازی به وجود می اید علاوه بر این ترشح انسولین به عنوان ماحصل خوردن کربوهیدرات ساده باعث سرکوب شدن ترشح هورمون کورتیزول در بدن می شود ( کورتیزول هورمونی است که می تواند سوخت و ساز بدن تان را تخریب و بدنتان را از محیط انابولیک به محیط کاتابولیک (کاهش و تخریب عضلات ) برساند)افزایش میزان کورتیزول در بدن نه تنها موجب پارگی بافت عضلانی می شود ، بلکه همچنین موجب کاهش ترشح تستوسترون نیز می گردد پس نتیجه می گیریم که خوردن یک وعده غذایی پر کربوهیدرات بعد از تمرین ، موجب سرکوبی ترشح کورتیزول و عدم ضربه خوردن به سطح تستوسترون در بدن می شود.
۳) پروتئین وی + گلوتامین
پروتئین whey یک نوع پروتئین زود هضم می باشد که دارای امینو اسیدهای شاخه ای زیادی می باشد . یک بررسی نشان داده است که مصرف امینو اسیدهای شاخه ای پیش از فعالیت های استقامتی به حفظ سطح تستوسترون کمک می کند .
۲۰ گرم از پروتئین whey مصرف کنید دارای حدوداً ۷ گرم امینو اسید های شاخه ای می باشد . ۵ گرم گلوتامین هم با ۲۰ گرم وی مصرف کنید تا به حفظ تستوسترون و سرکوب کردن کورتیزول کمک کنید.
وی و گلوتامین را با یک مقدار کوچک از کربوهیدرات مرکب مثل جودوسر یا اب مخلوط کنید و ان را با یک کربوهیدرات مرکب مثل سیب زمینی یا لبو میل کنید . این وعده را حدود ۴۰ دقیقه پیش از تمرین میل کنید.
۴) آب
در طول تمرین به میزان مناسب اب بنوشید و حتما یک بطری پر از اب با خود حمل کنید اب باعث انتقال مواد غذایی به عضلات و از طرفی دفع سموم و مواد مضر می شود که این خود از خستگی زود رس عضلات و تخریب انها جلوگیری کرده و به نحوی محیط سالمی را برای عضلات فراهم می کند همچنین اب دمای بدن را تنظیم کرده و با بالا بردن حجم خون در گردش میزان اکسیژن انتقالی به بافت ها را افزایش می دهد . در طول تمرین بسته به وزن بدنتان به طور متوسط ۳۰۰ سیسی یا ۳۰۰ گرم به طور میانگین باید اب بنوشید و از اینکه زیر پوست بدنتان اب جمع شود هراس نکنید اب باعث چاقی نمی شود اگر هم اب زیر پوست بدن جمع شود به مقدار مورد نیاز است مگر اینکه دارو های کورتونی مصرف کنید .
۵) ارژنین + وی+ شیر +مقداری کربو هیدرات ساده مثل شکر یا قند دکستروز
تنها کاری که باید بعد از تمرین بکنید جلوگیری از تخریب عضلات بدن به منظور تأمین گلیکوژن مورد نیاز بدن و یا توسط هورمون کاتابولیکی کورتیزول می باشد . شما باید بلافاصله شرایط را برای رشد پس از تمرین مهیا کنید برای این کار وی گزینه خوبی می باشد پروتئین وی با جذب سریع نیاز عضلات را به پروتئین و امینو اسیدها به منظور رشد و بازسازی برطرف می کند . و از طرفی شیر به شما کمک می کند تا پس از جذب وی به تأمین پروتئین و دیگر موارد لازم بدن حتی تا یک ساعت بعد از مصرف وی بپردازید و به این صورت شما را تا وعده بعدی تان کاملا انابولیک نگه می دارد .
آرژنین باعث افزایش حجم خون داخل رگ ها و پمپاژ انها شده و به این وسیله به ریکاوری و رشد بعد از تمرین کمک می کند این امینو اسید باعث تولید هورمون رشد و شبه انسولین در بدن شده و رشد شما را تضمین می کند . کربوهیدرات های ساده نیز به پمپاژ گلیکوژن از دست رفته عضلات کمک می کنند و باعث جلوگیری از تخریب عضلات و تغذیه انها می شوند.
در این زمان حدود ۰.۴ تا ۰.۵ گرم وی به ازای هر کیلو وزن بدن بهتر است مصرف شود همچنین ۱۰۰۰ میلی گرم ارژنین نیز کافی به نظر می رسد. نیم لیتر شیر و مقداری پودر دکستروز حدود ۱۰ تا ۲۰ گرم ، مخلوط این مواد رشد شما را تضمین خواهند کرد.
۶) یک ساعت پس از وعده بعد از تمرین بدن شما نیاز به کربو های مرکب و دیر هضم دارد تا به ریکاوری و تأمین نیازها بپردازد حدود ۰.۸ تا ۱ گرم کربو به ازای هر کیلو وزن بدن نیز باید در این زمان مصرف شود چنانچه انها را با سبزیجات و میوه ها مخلوط کنید با یک تیر دو نشان زده اید و املاح و فیبر مورد نیاز را هم تأمین کرده اید .
چنانچه این وعده، وعده قبل خواب می باشد همین مواد برای شما کافی بوده و چنانچه نیست سعی کنید از ساعت ۶ بعد از ظهر به بعد که ریتم متابولیسم بدن کند می شود از کربو هیدرات های ساده و حتی پروتئین وی به میزان کمتری استفاده کنید و می توانید از کربوهیدرات های مرکب یا پیچیده و پروتئین های دیر هضم مثل کازئین ، البومین و سویا استفاده کنید .
در پایان باید گفت چنانچه میزان کالری دریافتی متناسب با کالری مورد نیاز باشد دیگر کالری اضافی وجود ندارد که به چربی تبدیل شود ، پس با کمی تدبیر می توان بدنی پر حجم و خشک داشت.

● رنگ پوست از سفید تا سیاه
برای تقسیم بندی پوست معیارهای متعددی وجود دارد که یکی از آنها، رنگ پوست است. به طور کلی در دنیا شش نوع پوست (از نظر رنگ) وجود دارد؛ نوع یک که پوست های خیلی روشن و سفید، مثل پوست اروپایی هاست تا نوع شش که پوست های خیلی تیره مثل نژاد آفریقایی هاست. هر کدام از این انواع، خصوصیات و مشخصه های خاص خود را دارند. مثلاً در پوست های نوع یک، رنگدانه های پوست بسیار کم تراکم و نسبت به آفتاب حساس هستند، در نتیجه اغلب این پوست ها دارای کک و مک هستند. هر چه قدر به سمت نوع ۶ برویم، رنگ دانه ها متراکم تر می شوند و مقاومت آنها در مقابل آفتاب بالاتر می رود.
پوست مردم کشور ما به طور متوسط در بین نوع سوم و چهارم است، یعنی نه خیلی روشن و نه خیلی تیره. این طیف در مقابل آفتاب از مقاومت بالایی برخوردار نیست و در فصول مختلف سال به ویژه تابستان، نیاز به مراقبت دارد.
● کرم پودر روشن یا تیره
هدف استفاده از کرم پودر یا همان زیرسازی آرایش، این است که پوست حالت یکنواخت و آماده برای آرایش پیدا کند. هدف، رنگ بخشیدن به پوست نیست پس نباید سعی کنید با کرم پودر پوستتان را روشنتر یا تیره تر جلوه دهید، به همین جهت بهتر است هنگام انتخاب کرم پودر تا آنجا که ممکن است نزدیکترین رنگ به رنگ پوستتان را انتخاب کنید. برای اینکار رنگ کرم پودر را روی استخوان فک خود امتحان کنید، رنگ درست باید در مقایسه با رنگ گردن طبیعی جلوه کند.
اگر کرم پودر درست انتخاب شود، خط آرایش بین گردن و صورت به وجود نمی آید. برای تست رنگ کرم پودر بهتر است سه رنگ نزدیک به رنگ پوست تان را بر روی خط فک پایین خود بمالید، بعد در نور طبیعی ببینید که خط آرایش با کدام رنگ کمتر جلب توجه می کند. اگر رنگ درست را انتخاب کرده باشید، خطی دیده نمی شود.
اکثر خانم ها چند درجه زردی در پوستشان دارند، پس کرم پودرهایی که پس زمینه طلایی دارند از کرم پودرهایی که پس زمینه صورتی دارند، پوست آنها را طبیعی تر نشان می دهند. اگر فکر می کنید با استفاده از این نوع کرم پودر ها رنگ پریده می شوید و می خواهید مقداری سرخی به پوست تان بدهید، به جای کرم پودر این کار را با رژ گونه انجام دهید.
اگر در مورد رنگ پوست تان دو دل بودید، از یک رنگ خنثی استفاده کنید که نه زیاد زرد باشد و نه زیاد صورتی. اگر هنگام کشیدن آن بر روی پوست نامرئی شد، رنگ درست را انتخاب کرده اید. اشتباهی که اغلب خانم ها می کنند این است که کرم پودر را یا روی گونه و یا روی پشت دستشان تست می کنند، که اغلب پوست آنها تیره تر از صورت است در نهایت این افراد نمی توانند رنگ مناسب را انتخاب کنند و استفاده از رنگ اشتباه باعث می شود که آرایش رنگ واقعی خود را نشان نداده و کمی چرک به نظر برسد.
● انتخاب کرم پودر
ابتدا، باید نوع پوست را در نظر گرفت. برای پوست های چرب بهتر است از یک کرم پودر بدون چربی یا با منشا آبی استفاده کرد. پوست های خشک با کرم پودرهایی که حالت چرب تری دارند، سازگاری بهتری دارند. اگر پوست به محض استفاده از کرم پودر آن را به خود جذب می کند، بهتر است که از کرم پودر چرب تری استفاده شود.
دو نوع کرم پودر وجود دارد: به صورت مایع و کرم. کرم پودر مایع یک جلای مات و پوشش کنترل شده بر روی پوست ایجاد می کند و کاری می کند که پوست شما زیباتر به نظر برسد و لکه ها و کبودی دور چشم را به خوبی می پوشاند.
اگر در مجموع پوستی صاف (با لکه ها و آسیب دیدگی بسیار اندک) دارید و فقط می خواهید ظاهر صاف تری داشته باشد، از یک کرم پودر مایع یا کرم استفاده کنید که جلای مات داشته باشد. برای بهتر شدن اثر کرم پودر، همیشه از پنکیک متناسب با همان کرم پودر استفاده کنید چون حالت ضد آب به آن می دهد. پودر را باید به صورت دایره شکل روی پوست کشید تا به طور کامل آن را پوشش دهد.
حالا زیر سازی آرایش شما حاضر است تا با استفاده از رنگ های متناسب صورتتان را آرایش کنید.
● کم بزنیم یا زیاد
وقتی نوبت به کرم پودر زدن می رسد، همیشه باید به خاطر داشت که کم آن هم زیادی است. منظورمان این است که هر کسی نیاز ندارد که از پیشانی تا زیر چانه خود را کرم پودر بزند. یکی از ترفندهای داشتن یک ظاهر طبیعی این است که فقط جاهایی را آرایش کنیم که پوست تیره یا سرخ دارند مثل روی بینی، کناره های بینی، گونه ها، اطراف دهان و گوشه چشم ها. کرم پودر را باید نقطه به نقطه زده و بعد با نوک انگشت یا اسفنج آرایش را به سمت خارج در جهت خط رویش مو پخش کرد.
انگشتان بهترین برس ها هستند. غالبا استفاده از انگشتان برای پخش کردن کرم پودر از هر وسیله دیگری بهتر است چون حرارت نوک انگشتان باعث آب شدن تدریجی کرم پودر می شود و به این ترتیب راحت می توان آن را روی نقاطی که مورد نظر است، پخش کرد. به تدریج باید با انگشت رنگ را در تمام صورت، از جمله پلک ها و زیر چانه پخش کرد تا چهره دو رنگ نشود.
قبل از زدن کرم پودر بهتر است پوست صورت را مرطوب کرده واجازه داد تا کرم جذب شود. این کار باعث می شود که کرم پودر در سطح پوست بماند. بعد از زدن کرم پودر هم با زدن برس در پنکیک و پخش کردن آن روی پوست به صورت حرکات مدور هماهنگی را در کرم پودر ایجاد کنید. پس از اتمام کار یک دستمال نمناک روی صورت تان بکشید تا اضافه پنکیک را از روی آن بردارد و درخشش لازم به چهره تان داده شود. نکته مهم و قابل توجه این است که آرایش در زیر نور مصنوعی و طبیعی متفاوت جلوه می کند، به همین خاطر همیشه زیر نوری مشابه به نور جایی که می خواهید بروید آرایش کنید.
● اول ضد آفتاب یا اول کرم پودر
اغلب کرم پودرها دارای ترکیبات معدنی مانند اکسید روی و تیتانیوم هستند که منعکس کننده نور خورشیدند. بنابراین به عنوان ضد آفتاب با Spf پایین یعنی در حد ۸ تا ۱۰ عمل می کنند ولی بهتر است ابتدا یک لایه ضدآفتاب با Spf مناسب برای شرایط آب و هوایی مالیده شود و بعد از کرم پودر استفاده شود.
اگر قرار باشد در کنار ضد آفتاب از کرم های مرطوب کننده، ضد لک و ... در طول روز استفاده شود، ضد آفتاب باید خارجی ترین لایه روی پوست باشد. اما در مورد استفاده از مواد آرایشی مثل کرم پودر و ... برعکس است یعنی ضد آفتاب باید داخلی ترین لایه روی پوست باشد و سایر مواد روی آن قرار گیرند.
ضمناً از آنجایی که پوست دور پلک ها وچشم ها نازک و حساس تر از بقیه قسمت های صورت است، سعی کنید از استفاده ضد آفتاب در اطراف چشم خود داری کنید چرا که می تواند چشم ها را تحریک کند و باعث سوزش آنها شود. البته ضد آفتاب های مخصوص دور چشم هم داریم.
● بالاخره پاک کردن آرایش...
توجه داشته باشید که پاک کردن آرایش هم به اندازه خود آرایش کردن اهمیت دارد. قبل از خواب، حتما باید با استفاده از یک شیر پاک کن خوب آرایش و چربی و کثیفی را به خوبی از روی پوست خود پاک کرده و پوست تان را با آب ولرم شستشو دهید.

­­­­● آیا می دانید برای اینکه دهانتان بوی بد ندهد،چه باید بکنید؟
براساس دیده ها و شنیده ها هیچ چیز به این اندازه عذاب آور نیست که آدم، همکار و دوستی داشته باشد که دهانش بوی بد بدهد. آقای عطری بر خلاف نامش دچار همین مشکل است. البته خودش خبر ندارد و نمی تواند بفهمد چرا وقتی وارد اتاق کارش در اداره می شود، همکاران با فاصله مشخصی از او سلام می کنند. حالا بگذریم از مسافرین تاکسی که گاهی بینی خود را می گیرند. بوی بد دهان که پزشکان آن را به نام هالیتوز می شناسند، مشکلی آزار دهنده و دردسرآفرین است و اغلب به دلیل اینکه خود فرد از آن اطلاع ندارد. سر پوشیده باقی می ماند و ممکن است حتی باعث بروز تاثیرات ناگوار در روابط اجتماعی و خانوادگی شود. اگرشما هم مانند آقای عطری از این مشکل در عذاب هستید مقاله این هفته را بخوانید.
خوشبختانه بوی بد دهان قابل درمان است وبا رفع علل بروز آن می توان تا حد زیادی آ ن را برطرف کرد. بوی بد دهان بر خلاف نظر برخی مردم تنها به خاطر خوردن سیر وپیاز نیست. بوی بد دهان ممکن است مقطعی باشد؛ به خصوص بوهایی که صبح موقع بیدار شدن از خواب به مشام می رسد و بعد از خوردن صبحانه و مسواک زدن برطرف می شود. این بوی صبحگاهی طبیعی است؛ کاهش ترشح بزاق در طول شب و عدم فعالیت دهان، محیط را برای فعالیت میکرو ارگانیسم ها فراهم می کند. این بو بعد از خوردن یک وعده غذا، رفع می شود. پس در صورتی که صبح صبحانه نخورده اید، مواظب صحبت کردن خود باشید.
بوی بد دهان به علت خشکی دهان در اثر کاهش ترشح بزاق نیز ایجاد می شود. این بیماری در اثر مصرف داروهای مختلف (آنتی هیستامین ها، آمفتامین ها، آرام بخش ها، فنوتیازین ها)، مشکلات غدد بزاقی یا تنفس مداوم از راه دهان ایجاد می شود؛ البته کمبود ویتامین هایی مانند A یا B۱۲ و کمبود موادی چون آهن یا روی نیز ممکن است سبب خشکی دهان شود.
● گوشت بدتر از سبزی
دوران قاعدگی در خانم ها نیز به این عارضه دامن می زند. دوران قاعدگی با افزایش میکروب های بزاق و همچنین افزایش ۳۰۰ درصدی ترکیبات سولفوردار همراه است که در نتیجه بوی بد دهان را به دنبال دارد. در حاملگی، یائسگی و بلوغ نیز به دلیل تغییرات هورمونی، بوی بد دهان وجود دارد. در زمان گرسنگی نیز به علت فساد شیره پانکراس، بوی بد دهان وجود دارد که با مسواک زدن هم از بین نمی رود. فرآورده های گوشتی که پروتئین زیاد دارند نیز به علت تولید مواد سولفوردار باعث بدبو شدن دهان می شوند. در افراد مسن بوی بد هان به سبب تغییرات متابولیک و سایر علل نظیر کم آبی بدن، کاهش مقاومت به عفونت و کاهش اشتهاست. در حالت خستگی و ضعف که بدن نمی تواند محصولات زائد را با سرعتی بیش از سرعت تولید آنها دفع کند، نیز امکان بدبو شدن دهان وجود دارد. معمولا افرادی که دهانشان بو می دهد، خیلی متوجه این موضوع نمی شوند چون گیرنده های بویایی خیلی سریع خسته می شوند. این گیرنده ها حدود یک ثانیه پس از تحریک به میزان ۵۰ درصد با محیط سازگاری می یابند وسپس با سرعت کمتری به سازگاری خود ادامه می دهند.
● از کجا بدانیم؟
روش های غیر مستقیمی وجود دارد که شما به کمک آنها می توانید تا حدی از بوی دهان خود آگاه شوید. روش اول این است که مچ دست تان را با بزاقتان مرطوب کنید و حدود ۵ ثانیه صبر کنید تا بزاق تقریبا خشک شود سپس آن را بو کنید؛ آنچه به مشام می رسد تا حدی بیانگر بوی ناحیه نوک زبان شماست. برای آگاهی از بوی قسمت عقبی زبانتان می توانید قاشقی را روی قسمت عقب زبان (نزدیک به گلو) بکشید. روی قاشق لایه ای از ماده ای سفید رنگ مشاهده می شود، آن را بو کنید؛ آنچه حس می کنید، بوی ناحیه عقبی دهان و زبان شماست.
● دندان؛ اولین متهم
در صورتی که متوجه شدید دهانتان بو می دهد، درمان اولیه در این مرحله مراجعه به دندانپزشک ومشورت با اوست. این درمان می تواند شامل جرم گیری، آموزش صحیح مسواک زدن و استفاده روزانه از نخ دندان و ترمیم دندان های پوسیده باشد. در صورت اطمینان از ناحیه دهان و دندان اگرمشکل بوی بد دهان رفع نشد، حتما باید به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید چون بعضی از این عارضه ها نیز باعث این عارضه می شوند که می توان به چرک و تورم لوزه ها،مجاری تنفسی بینی، عفونت سینوس هاو بیماری های مختلف ذستگاه گوارش اشاره کرد. اما در اکثر موارد بوی بد دهان ناشی از عوامل موضعی است که با رعایت راهکارهای زیر به راحتی برطرف می شود:
▪ مسواک بزن، آب بخور
اولین قدم برای درمان، رعایت بهداشت دهان شامل مسواک زدن و استفاده از نخ دندان است. مسواک زدن دندن ها و زبان، ترکیبات سولفوردار را برای مدت یک ساعت به میزان ۷۰ تا ۸۰ درصد کاهش می دهد. زبان یکی از جایگاه های اصلی میکروب ها در دهان است و ماده سفید موجود در قسمت عقبی زبان یکی از دلایل ایجاد بوی بد است. تمیز کردن این قسمت(مسواک زدن زبان) که مملو از باکتری ها و مواد زائد حاصل از تغذیه آنهاست، کمک شایانی به کاهش بوی بد دهان خواهد کرد. در ضمن استفاده از نخ دندان، نه تنها خرده های غذا را از لابه لای دندان ها پاک می کند بلکه به تحکیم لثه ها و جلوگیری از برز بیماری های مختلف دندان نیز کمک می کند.
بیمارانی که به سبب خشکی دهان، دهان بدبویی دارند می توانند از آدامس های بدون قند استفاده کنند.نوشیدن ۶ تا ۸ لیوان آب در روز و خوردن موادی مانند آلو و آلوچه نیز تاثیر زیادی در تحریک و ترشح بزاق دهان دارد. غرغره کرده با دهان شویه نیز به طور موقت باعث کاهش این عارضه می شود. پس بهتر است که استفاده از دهان شویه به خصوص دهان شویه های گیاهی یا آنهایی کاه حاوی کلرهکزیدین هستند را در دستور کار روزانه بهداشتی خود قرار دهید. به طور کلی جهت کاهش بوی دهان باید از سیگار کشیدن، نوشیدن نوشابه های بودار، خوردن غذاهای با ادویه زیاد، غذاهای گوشتی زیاد، غذاهای معطر شده با سیر و پیاز، افراط در مصرف مواد چربی دار(مخصوصا کره و روغن های مختلف) اجتناب شود؛ در حالی که خوردن میوه های تازه و سبزیجات و به طور کلی رژیم غذایی غنی از فیبر ارجحیت دارد؛ همین طور نوشیدن آب زیاد نیز در کاهش بوی بد تاثیر بسزایی دارد.

آهـــن از مـهـم تـریــن ریزمغذی های لازم در همه سنین است و با توجه به فوایدش در سنین رشد معمولا مکمل دارویی آن، به صورت قطره، برای کودکان تجویز می شود؛ قطره ای که طعمی ناخوشایند دارد و به همین دلیل، بعضی بچه ها از آن گریزان اند....
با دکتر فرناز مهدی سیر، متخصص دندان پزشکی ترمیمی و زیبایی، معاون بخش ترمیمی دانشکده دندان پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران، گفتگویی کرده ایم درباره شیوه مصرف و تاثیر آن بر دندان کودکان.
▪ چرا می گویند قطره آهن، دندان های بچه ها را سیاه می کند؟
چون قطره آهن حاوی یونی رنگی است که می تواند در بزاق حل شود و با رسوب و جذب سطحی روی دندان باعث ایجاد رنگ قهوه ای یا سیاه در دندان شود.
▪ آیا این قطره باعث پوسیدگی دندان ها هم می شود؟
نه! دلیل اصلی پوسیدگی دندان، باکتری است که پس از متابولیسم مواد قندی خاص، ترکیبات اسیدی تولید می کند که این ترکیبات به تدریج باعث حل شدن ساختمان آهکی دندان ها، نرم شدن قوام آن و تخریب نسج دندان ها می شود. قطره آهن نیز به خودی خود باعث پوسیدگی نمی شود. شیرین کننده های این قطره ها نیز از نوع سدیم ساخارین است که میکروب های پوسیدگی زا از آنها تغذیه نمی کنند. بنابراین این قطره ها باعث پوسیدگی نمی شوند مگر اینکه به صورت ثانویه باعث تخلخل سطحی شده و جذب پلاک میکروبی را افزایش دهند که این امر می تواند با رعایت بهداشت دندان ها کنترل شود.
▪ خیلی از بچه ها طعم این قطره را دوست ندارند. این قطره را چطور باید به کودک داد؟
بهتر است قطره آهن به وسیله قطره چکان در خلفی ترین قسمت زبان چکانده شود تا بلافاصله بلعیده و کمتر با بزاق مخلوط شود. توصیه می شود پس از دادن قطره آهن کمی به کودک آب بدهید تا محیط دهان کاملا تمیز شود. در بچه های بزرگ تر می توان قطره آهن را با آب میوه هایی مانند سیب و پرتقال مخلوط کرد و با نی به بچه داد. اصول بهداشت دهان نیز حتما باید رعایت شود؛ به این ترتیب که پس از خوراندن قطره آهن، دندان های کودک با گاز مرطوب تمیز شود. همچنین می توان با استفاده از مسواک مخصوص شیرخواران، دندان ها را تمیز کرد. در صورت ایجاد تغییر رنگ در دندان ها نیز می توان از خمیردندان های این گروه سنی استفاده کرد ولی به دلیل عدم توانایی کودک در چرخاندن آب در دهان، باید خمیردندان توسط گاز مرطوب تمیز شود.
▪ چرا این قطره باید مصرف شود؟
وظیفه اصلی گلبول های قرمز خون، انتقال اکسیژن به بافت های بدن است زیرا سلول ها برای زنده ماندن و انجام فعالیت طبیعی خود نیاز به اکسیژن دارند. آهن در ساختمان برخی از آنزیم های مهم نقش دارد ولی بیشترین آهن بدن در هموگلوبین موجود در داخل گلبول های قرمز ذخیره می شود که وظیفه آن حمل اکسیژن جذب شده از ریه به بافت هاست. بنابراین اولین عارضه کمبود آهن، کم خونی و به دنبال آن، انتقال ناکافی اکسیژن به بافت های بدن و عوارض ناشی از آن مانند تنفس سریع برای جبران کمبود اکسیژن، رنگ پریدگی، خستگی مفرط، کاهش ضریب فراگیری و ضریب هوشی، سردرد، ضعف سیستم ایمنی، اختلال های رشدی و... خواهد بود.
▪ مصرف این قطره باید از چند سالگی شروع شود؟
از آنجا که در دوران جنینی، هموگلوبین بدن از طریق خون مادر تامین می شود و ذخیره آن تا سن ۶ ماهگی در بدن کودک باقی می ماند؛ پزشکان، زمان لزوم استفاده از قطره آهن را از ۶ ماهگی تا ۲۴ ماهگی می دانند.
▪ آیا می توان به طریقی میزان جذب این قطره را کم و زیاد کرد؟
بله؛ مانند بسیاری از املاح دیگر، جذب این ماده نیز به همراه مواد غذایی دیگر می تواند کاهش یا افزایش یابد. در این دوره سنی، مهم ترین ماده غذایی که باعث کاهش جذب آهن می شود شیر است. بنابراین بهترین زمان خوراندن قطره آهن در فواصل بین شیردهی است تا با جذب آهن تداخل ایجاد نکند. برعکس، ویتامین C باعث افزایش جذب این ترکیب می شود. آب میوه هایی مانند سیب یا مرکبات یا سایر موادغذایی حاوی ویتامین C متناسب با سن کودک می توانند به افزایش جذب آهن کمک کنند.
▪ آیا این قطره، تاثیر نامطلوبی هم بر دستگاه گوارش کودک دارد؟
به هر حال، ممکن است مصرف آهن در برخی کودکان عوارضی مانند یبوست، اسهال یا دل درد ایجاد کند که در صورت بروز این مشکلات، به مادران توصیه می شود با پزشک مشورت کنند.

● مسواکی که برق می اندازد
کاربرد این مسواک برای بعضی افراد توصیه می شود؛ مانند بیمارانی که در بستر به سر می برند و افرادی که به بیماری پارکینسون مبتلا هستند.
گاهی هم پدر و مادرها برای اینکه کودکشان را به مسواک زدن تشویق کنند، برای آنها مسواک برقی می خرند. مسواک برقی با قیمت های متفاوتی در بازار موجود است. در واقع هر چقدر که حرکت الیاف مسواک در جهات مختلف بیشتر باشد، قیمتش هم بالاتر می رود.
بعضی مسواک های برقی با برق شارژ می شوند و برخی هم با باتری کار می کنند. با وجود همه این موارد، بعضی دندانپزشکان عقیده دارند که این مسواک یک کالای فانتزی است و در بهتر تمیز کردن دندان ها نقشی ندارد. اما بعضی دیگر خلاف این عقیده را دارند.
● مسواک با الیاف متحرک
یکــی از جــدیدتــرین مدل های مسواک که به تازگی وارد بازار شده مسواکی است که بعضی از الیاف آن متحرک هستند.
این مسواک با استفاده از باتری کار می کند و ضمن مسواک زدن بعضی از الیاف آن به طور خودکار به عقب و جلو حرکت می کنند تا باقیمانده غذا از لابه لای دندان های شما بهتر پاک شود.
● مسواک با ماساژور لثه
این مسواک یکی از مدل های جدید است. در دو طرف سر مسواک زائده های بلندی وجود دارد که هنگام مسواک زدن و وقتی که مسواک را به جلو و عقب روی دندان تان حرکت می دهید، لثه ها را ماساژ می دهد.
به هر حال، محصول جدیدی است با یک ابتکار خلاقانه. علاوه بر این، مسواک های دیگری هم در بازار موجودند که در انتهای دسته آنها یک زائده نوک تیز وجود دارد؛ در واقع این زائده ابزاری برای ماساژ لثه است که عده ای به اشتباه از آن به عنوان خلال دندان استفاده می کنند؛ البته اشکالی هم ندارد.
● مسواک با الیاف متقاطع
همان مسواکی است که با نام کراس اکشن می شناسیم و در بدو ورودش کلی طرفدار پیدا کرده بود.
الیاف زاویه دار این مسواک به تمیزی بهتر دندان ها کمک می کنند اما نه خیلی زیاد. یعنی اگر درست مسواک بزنیم، مسواک های معمولی و کلاسیک از لحاظ کارایی با این مسواک ها تفاوتی ندارند.
● مسواک با تمیزکننده زبان
بعضی افراد زبانشان به اصطلاح بار اضافی دارد و سنگین است. بار زبان ممکن است بر اثر خوردن بعضی از غذاها یا مشکلات صفرایی ایجاد شود. برای این قبیل افراد، مسواکی در بازار هست که در قسمت پشتی سر آن یک سطح پلاستیکی شیاردار وجود دارد که با کشیدن آن روی زبان، باقیمانده غذا در بین پرزهای چشایی و بار اضافی زبان از بین می رود.
● مسواک عروسکی
مسواک های عروسکی همه نرم هستند اما اگر می خواهید برای یک کودک مسواک بخرید، باید مسواک را بر اساس سن او انتخاب کنید.معمولا روی جلد مسواک نوشته شده که به چه گروه سنی ای تعلق دارد. برای مثال ۵ ۲ سال، ۱۰ ۳ سال، ۸ – ۶ سال و... مسواک هایی که برای کودکان بزرگ تر ساخته می شوند، الیافی در جهات مختلف دارند تا دندان ها به بهترین نحو تمیز شوند. به علاوه طراحان برای کودکانی که دندان های شیری آنها افتاده هم فکری کرده اند و مسواک این گروه سنی طوری طراحی شده تا هنگام مسواک زدن لثه ها اذیت نشوند.
● مسواک انگشتی
این مسواک مانند کیسه داخل انگشت می رود و بیشتر برای کودکانی استفاده می شود که هنوز خودشان قادر به مسواک زدن نیستند و تازه اولین دندان های شیری شان را صاحب شده اند.
● یک ابداع تازه
اگر جزو افرادی هستید که زمان مسواک زدن شما کوتاه است و فکر می کنید با یک دقیقه مسواک زدن دندان هایتان تمیز می شود، یک محصول جدید برای شما وجود دارد تا بفهمید دندان هایتان تمیز شده یا خیر.
درواقع، این ابداع تازه شامل قرص ها و قطره هایی است که می توانید پس از مسواک زدن آنها را در دهانتان حل کنید؛ درصورتی که هنوز پلاک میکروبی و باقیمانده غذا بین دندان های شما وجود داشته باشد دندان ها قرمز می شود و این بدین معناست که باید مجددا مسواک و خمیردندان به دست بگیرید. استفاده از این ترفند برای کودکانی که از مسواک زدن طفره می روند هم مناسب است.
● طعم خوش خمیردندان
یک خمیردندان خوب و مناسب، دهان شما را خنک و خوشبو می کند و باعث می شود دندان هایتان تمیز و زیبا به نظر برسند. پس در اینجا انتخاب مناسب هم اهمیت دارد. درواقع، خمیردندان، خمیری است که ماده ساینده دارد.
میزان این ماده در انواع مختلف خمیردندان ها متفاوت است. برای مثال، خمیر دندان هایی که خاصیت سفیدکنندگی دارند، حاوی مقدار بیشتری ماده ساینده هستند، به همین دلیل، مصرف روزانه آنها توسط دندانپزشکان توصیه نمی شود. دلیلش هم این است که این خمیردندان ها باعث ازبین رفتن مینای دندان شده و حساسیت دندان ها را نسبت به محرک های حرارتی افزایش می دهد، در نتیجه، ممکن است با استفاده مداوم از این خمیر دندان ها، دندان های براق و درخشنده ای داشته باشید، اما با این کار به پوسیدگی سریع تر دندان های خود کمک کرده اید.
پس اگر خمیردندان سفیدکننده می خرید، یادتان باشد که فقط باید ۲بار در هفته از آن استفاده کنید. در فرمولاسیون بعضی از خمیردندان ها برای بهترشدن مزه آن، از مواد قندی استفاده می شود که این قندها با باقی ماندن در لابه لای دندان ها و شست وشوی ناکافی، باعث پوسیدگی دندان ها می شوند. بنابراین مشخصه دیگر خمیردندان خوب این است که فاقد هرگونه شکر یا به عبارتی Sugar Free باشد.
این را هم بدانید که اغلب خمیردندان های ژله ای، حداقل ماده سابنده را دارند. اگر دلتان می خواهد که پس از مسواک زدن دهان شما خیلی خنک و تازه شود احتمالا خمیردندان های نعنایی را انتخاب می کنید اما این نوع خمیردندان معمولا تند است و در طولانی مدت روی دندان تاثیر می گذارد. گاهی انواع ملایم تری را هم انتخاب کنید.
● اگر دندان هایتان خیلی حساس است
برای افرادی که دندان های حساس دارند، علاوه بر مسواک، خمیردندان های ویژه ای هم وجود دارد. اگر هنگام نوشیدن آب سرد، دردی کوتاه و عمیق در دندان شما ایجاد شود یعنی دندان هایتان حساس است. البته به شرطی که هیچ نوع پوسیدگی ای در دندان هایتان نباشد. بهتر است که این خمیردندان ها با تجویز دندانپزشک ۲ – ۱بار در هفته مصرف شود چون استفاده مداومشان ضروری نیست.
● خمیردندانی برای سیگاری ها
سیگارکشیدن مداوم باعث زردشدن و جرم گرفتن دندان ها می شود. بنابراین تولیدکنندگان محصولی را روانه بازار کرده اند تا این مشکل سیگاری ها را حل کند. درواقع، این خمیردندان ها ماده سابنده زیادی دارند که به سفیدشدن دندان ها کمک می کند؛ بنابراین مصرف روزانه آنها مناسب نیست و باید فقط هفته ای ۲ بار مصرف شوند.
● روش نگهداری از مسواک ها
۱) دندانپزشکان توصیه می کنند که هر ۳ ماه یک بار مسواکتان را تعویض کنید اما راه حل ساده تری هم وجود دارد تا بفهمید زمان دورانداختن مسواکتان فرا رسیده یا خیر؟
به طور حتم موهای آبی رنگی را که روی اغلب مسواک ها وجود دارد، دیده اید. هنگامی که رنگ آبی کمرنگ شد و به نیمه رسید، یعنی عمر مسواکتان به پایان رسیده و شما به یک مسواک تازه نیاز دارید.
تحقیقات ثابت کرده که تفاوت یک مسواک نو با مسواکی که بیش از ۳ ماه کار کرده این است که قدرت تمیزکنندگی اولی ۳۰ درصد بیشتر است.
۲) هرگز برای تمیزکردن دندان ها از مسواک کهنه با الیاف کج و بدشکل استفاده نکنید چون نه تنها به بهداشت دهان و دندان کمک نمی کند بلکه ممکن است به لثه ها و دندان های شما آسیب برساند.
۳) پس از هر بار مسواک زدن، مسواکتان را به طور کامل بشویید تا باقیمانده خمیردندان و خرده های غذا از لابه لای الیاف آن خارج شود.
۴) مسواکتان را در مکان گرم و مرطوب قرار ندهید چون در چنین شرایطی الیاف مسواک حالت ارتجاعی خود را از دست داده، بدشکل و بدفرم می شود. به علاوه خودتان که بهتر می دانید، گرما و رطوبت شرایط لازم برای رشد میکروب ها را فراهم می کند.
۵) اگر برای نگهداری مسواک ها لیوانی را درنظر گرفته اید، باید مراقب تمیزی لیوان هم باشید چون جرم ها و میکروب های داخل لیوان علاوه بر اینکه ظاهری زشت و زننده ایجاد می کند، باعث انتقال میکروب ها به بدن شما هم می شوند.
۶) اگر می خواهید مسواکتان تمیز و عاری از هرگونه میکروب باشد، برای آن درپوش تهیه کنید و بعد مسواک ها را با خیال راحت داخل لیوان یا هر ظرف دیگری که دوست دارید، قرار دهید. البته یادتان باشد قبل از اینکه مسواک را داخل درپوش بگذارید، آن را خوب خشک کنید تا محیط مناسبی را برای رشد میکروب ها و قارچ ها فراهم نکرده باشید.
۷) گاهی ممکن است که دندان شکسته شما یا دندان پرشده ای که محتویات آن خالی شده، به مسواکتان آسیب برساند و خاصیت ارتجاعی الیاف آن را از بین ببرد.

بقایای لایه رویی ناخن را با رطوبت رسانی که توسط یک تکه گاز یا پنبه آغشته به پاک کننده کوتیکل است برطرف نمایید. گاز را بر روی ناخن خود نگه دارید پس از چند ثانیه به سمت پایین حرکت دهید . گهگاهی گاز آغشته به پاک کننده کوتیکل را عوض کنید تا سطح ناخن کاملا تمیز شود. اگر زیر ناخن یا زیر پوست اطراف ناخن هنوز پاک نشده بود بوسیله یک تکه چوب خلال دندان و قدری پنبه آغشته به مواد پاک کننده تمیز کنید.
با استفاده از یک سوهان ناخن خود را کوتاه کرده یا لبه آزاد ناخن را صاف کنید . بیاد داشته باشید که حرکت سوهان باید از گوشه های ناخن به سمت مرکز ناخن باشد نه به شکل رفت و برگشت چرا که این کار لایه های ناخن را خرد کرده و در نتیجه ناخن شما ورقه ورقه خواهد شد. شکل ایده آل لبه ناخن باید نمایشگر شکل کوتیکل ناخن شما باشد. کوتیکل بیضی شکل = ناخن بیضی شکل.
لایه بردار کوتیکل را بر روی ناخن بمالید با روغن یا لوسیون تمام سطح کوتیکل را آغشته کنید. سپس ناخن ها را در ظرف شناور soaking dish فرو کنید ولی بیش از ۳ دقیقه نگه ندارید. اگر خودتان مانیکور را انجام می دهید هر بار یک دستتان را داخل ظرف شناور فرو کنید . اگر بیش از ۳ دقیقه درون ظرف شناور نگه دارید باعث ورم کردن و متورم شدن ناخن هایتان می شود و وقتی که صفحه ناخن به حالت اولیه خود برگردد تمام لاک که بر روی ناخن خود زده اید ترک خورده و خراب خواهد شد.
اگر ناخن های شما از قبل خشک و ورقه ورقه هستند پس باید مانیکور روغن داغ را بر روی ناخن خود انجام دهید. انگشتان را از داخل ظرف شناور بیرون آورید و به وسیله یک چوب خلال دندان یا لایه بردار فلزی کوتیکل پوست اطراف کوتیکل را از اطراف صفحه ناخن دور کنید. حتما باید حرکت این وسیله از پایین به سمت پوست اطراف کوتیکل باشد، چون ممکن است بافت ناخن آسیب ببیند. بیاد داشته باشید که تنها کاری که شما باید انجام دهید برداشتن پوست اضافی اطراف کوتیکل است نه از بین بردن لایه های جدید ناخن و یا صفحه خود ناخن. تمام این کار ها را بر روی ۵ انگشت یک دستتان انجام دهید سپس بر روی دست دیگرتان همین مراحل را پیاده نمایید
با نگه داشتن انبر کوتیکل یا قیچی ناخن در یک دست بقایای پوست اطراف ناخن را جدا کنید. هرگز پوست زنده خود را نبرید . مواظب باشید تا فقط بافتهای مرده پوست را جدا کرده و از ناخن دور کنید. اگر پوست مرده و یا بافت بی جانی در اطراف ناخن شما وجود ندارد نیازی به اینکار نیست.
با استفاده از یک خلال دندان زیر ناخن ها را تمیز کنید. یکبار دیگر متذکر می شویم فشار زیادی به بافت زیر ناخن وارد ننمایید چرا که در غیر اینصورت لایه محافظ ناخن و پوست زیر ناخن صدمه دیده و باعث شکستگی لایه های ناخن می شوند. هر گونه پارگی یا شکستگی بین صفحه ناخن و بستر ناخن باعث ورود باکتری های میکرو اورگانیسم شده و در نتیجه ایجاد عفونت می نماید.
در این مرحله شاید دلتان بخواهد که با استفاده از لوسیون پوست اندازی کار لایه برداری را بر روی پوست خود انجام دهید. پس مقداری از این لوسیون را به کف دستتان بمالید و یا یک ماساژ ملایم بر روی دستان و انگشتها این کار را انجام دهید . ماساژ را چند دقیقه ادامه دهید . سپس دستها را از وجود لوسیون شسته و خشک نمایید. سپس رطوبت رسانی به ناخن ها را با استفاده از یک لوسیون مرطوب کنده بر روی دستها و ناخن ها انجام دهیدl
اگر ناخن شما سطحی ناصاف و موج دار دارد شاید دلتان بخواهد با استفاده از سوهان سطح ناخن های خود را صاف نمایید. ناخن باید در جهت رشد ناخن سوهان زده شود تا از ورقه شدن آن جلوگیری نماید.
ناخن را به آرامی با قسمت سیاه آن سوهان کنید سپس با قسمت های سفید و خاکستری آن اینکار را ادامه دهید. انجام این کار با هر سه طرف صیقل دهنده برای ایجاد درخشش در ناخن ، به ناخن کمک می کند تا سطح ناخن لک و دی هیدراته نشود
اگر پوست شما به شدت خشک و پینه خورده است شاید دلتان بخواهد که با مالیدن پارافین پوست خود را نرم و لطیف نمایید. قبل از اینکه این کار را شروع کنیم مقداری ماده ضدعفونی کننده بر روی دستها ، ناخنها و حتی مچ دست خود بمالید تا از برطرف شدن همه عوامل عفونی و باکتری های سطح پوست اطمینان حاصل نمایید. بعد با روغن پوست و ناخن خود را ماساژ دهید. دستان خود را به آرامی به درون پارافین فرو کنید و یک لحظه نگه دارید و سپس دستان خود را دربیاورید. اجازه دهید تا موم بر روی پوست شما بنشیند و سپس دوباره در ظرف پارافین فرو کنید. اینکار را چند بار انجام دهید و بعد به دستان خود یک نایلون بپیچید و دستکش نخی روی آن دست کنید. بگذارید تا پارافین مدت ۵ دقیقه بر روی دستان شما بماند . سپس دستکش ها را در بیاورید و با استفاده از همان نایلون روی دستها پارافین را از سطح دستان و ناخن ها پاک نمایید. پارافین استفاده شده را دور بیاندازید.
بعد از انجام تمام این مراحل ، دستها را شسته و خشک کنید تا تمام آثار سوهان زدن به ناخن و لوسیون ها را پاک نمایید. اگر شما پوستی چرب دارید با پارچه یا گاز مرطوب دوباره دستها و ناخن ها را تمیز کنید تا هیچگونه چربی روی دستها نماند.
حال می توانید لاک زدن را شروع کنید. یک لایه نازک( پایه) از لاک را بروی ناخن خود بزنید. اجازه دهید ۱ دقیقه روی ناخن بماند تا خشک شود . سپس دو لایه لاک بر روی سطح ناخن بزنید البته به فاصله ۱ دقیقه از همدیگر. بعد با زدن لایه نهایی اینکار را ادامه دهید. همیشه از یک لایه پایه استفاده کنید . لایه پایه ای به ناخن می چسبد و سطح ناخن را محکم کرده و در نتیجه رنگ های لاک را در خود حفظ می نماید. لایه نهایی تمام سطح ناخن را می پوشاند و به علت سختی خود ناخن و خود لاک ، لاک مدت طولانی تری تازه و براق بنظر خواهد رسید.
انتظار کشیدن برای خشک شدن لاک خسته کننده است اما لاک هر چه آرامتر خشک شود بهتر است و هر چه بخار شدن حلال های رنگ آرامتر انجام شود رنگ شفاف تر و براق تر بنظر می رسد. استفاده از مواد شیمیایی خشک کننده لاک یا گرما در کیفیت لاک ناخن شما تاثیر منفی داشته در نتیجه ناخن شما ترک خورده و حباب دار بنظر رسیده و سطح ناخن ناصاف تر بنظر خواهد رسید . فوت کردن ناخن های لاک زده باعث کم شدن قدرت چسبندگی و شفافیت لاک می شود.

▪ رنگ کردن موهای طبیعی با رنگ طبیعی:
در مورد موهایی که تا به حال رنگ نشده اند از پشت گردن و یا از فرق سر از جایی که مو میروید.
▪ رنگ کردن پایین مو ها که کمرنگ شده اند:
برای رنگ کردن از همان رنگ معمولی استفاده کنید فقط برای نوک موها که دارای خلل و فرج می باشند تا رنگ را در خود نگه دارد از یک درجه تیره تر با مقداری رنگ طلایی یا زرد که رنگ روشن به مو میدهد.
▪ انتهای موها رنگ نخواهد گرفت:
معمولا به خاطر اینکه دارای منفذ و خلل های بسیاری هستند و باید قبل از گذاشتن رنگ این منافذ از رنگ پر شوند . رنگ مورد نظرتان را و یا رنگ یک درجه تیره تر را انتخاب و بدون اکسیدان آن را بر روی نوک موهایتان بگذارید. سپس موها راخشک کنید. بعد رنگ ها را طبق معمول بر روی مو ها بگذارید تا رنگ تثبیت شود.
▪ در تابستان رنگ موها ثابت نیستند:
به علت تاثیرات مخرب خورشید ، گرما و یا آب .شما می توانید برای درست کردن خلل و فرج مو و نرم کردن موی خود از نرم کننده های مو استفاده کنید.
▪ وقتی موی بلوند در اثر مواد شیمیایی موجود در استخر شنا سبز می شود:
با استفاده ازرنگها? گرم (قرمز یا طلایی) این مشکل بر طرف می شود. همچنین شما می توانید از شامپوهای براق کننده و شفاف کننده هم استفاده نمایید.
▪ یک زمینه سبزمو:
وقتی که یک رنگ با پایه های آبی ،به موی زرد و یا طلایی زده شود در نتیجه رنگ سبز می شود. با جانشین کردن یک رنگ با پایه بنفش رنگ طبیعی تری خواهد داد.
▪ استفاده از یک رنگ روشن کننده قبل از رنگ قرمز:
هرگز رنگی بالاتر و تیره تر از نارنجی بدست نخواهد آمد.
▪ وقتی که بلوند قرمز روشن کمرنگ شده و تبدیل به نارنجی می شود:
مقدار کمی رنگ طلایی، قرمز برای هایلایت کردن اضافه کنید.
▪ خطوط صورتی در موهای سفیدی که با رنگ قرمز رنگ شده:
به مقداری رنگ قهوه ای طبیعی به همان درجه و تون و یا تیره تر نیاز داریم. از پشت سر شروع به رنگ زدن می کنیم وبعد آن رنگی که رنگ قهوه ای به آن اضافه شده به قسمت های خط مویی که صورتی شده اند می زنیم.
▪ وقتی که موی فعلی تان از رنگی که انتخاب کرده اید تیره تر است:
به یک دکلره کننده نیاز داریم تا رنگ قبلی را به سطح و درجه برابر با رنگ انتخابی برساند و رنگ دلخواه بدست بیاید.
▪ دکلره کننده ها:
طراحی شده اند تا رنگ مصنوعی و شیمیایی را از موهای شما پاک کنند. این دکلره کننده ها برای روشن کردن موهایی با رنگ طبیعی موثر نخواهند بود.
▪ شستشوی یک رنگ و پاک کردن یک رنگ:
این دو اصطلاح یکی نیستند. شستشوی رنگ در پایان عمل رنگ زدن انجام میشود تا رنگ هایی را که جذب مو نشده اند از روی پوست سر ما پاک کند. اما پاک کردن رنگ بردن رنگ مومی باشد و معمولا وقتی که می خواهیم رنگ روشن تری بگذاریم این عمل را روی مو انجام می دهیم.
▪ اگر مو بعد از استفاده از یک پاک کننده مو قرمز شد:
برای خنثی کردن تون گرم ناخواسته ای که در مو ایجاد شده می توانیم یک رنگ با تون یا زمینه خاکستری یا بنفش به آن اضافه کنیم.
▪ وقتی که رنگ غالب مو سفید است (بیشتر مو سفید شده ):
از جایی که سفید ترین موها را دارد شروع کنید . رنگی با یک درجه تیره از رنگ مورد نظر تان استفاده کنید. به خاطر نبود رنگ در تارهای مو رنگی که می گذارید روشن تر به نظر می رسد.
▪ موی رنگ شده (موی زرد کمرنگ):
رنگدانه های طلایی یا قرمز یا کم دارد یا اصلا ندارد. بیاد داشته باشید هایلایت ها از رنگ هایی با تون های گرم ایجاد می شوند.
▪ مویی که سریعا در حال سفید شدن است:
استفاده از رنگ های روشن تر رنگ مطلوب تری خواهد داد چرا که موهای سفیدی که دوباره رشد کرده و با موهای رنگ کرده مخلوط می شوند کمتر مشخص میشوند.
▪ نرم کردن موی سفید:
اگر موهای سفید شما خیلی زبر و مقاوم در برابر رنگ باشد شاید لازم باشد که قبل از رنگ کردن آنها را نرم کرد. به راهنمایی های سازندگان رنگها توجه کرده و همیشه قبل از گذاشتن رنگ موهایتان را خشک نمایید. رنگی که بر روی موی خیس یا مرطوب گذاشته شده باشد رقیق شده و نتیجه رنگ رضایت بخش نخواهد بود .
▪ موهای سفید مقاوم حاشیه سر:
اول این منطقه و این موها باید رنگ شوند و پس از اتمام رنگ کردن دوباره باید رنگ شوند. احتمالا یک تون تیره تر باید به این ناحیه و موهایش زده شود.
▪ پوشاندن رگه های سفید طبیعی در موها:
از یک تون تیره تر از رنگ طبیعی استفاده نمایید و مدت زمان رنگ کردن را هم افزایش دهید.
▪ یک زمینه سبز بر موی سفید یا زرد کمرنگ:
اضافه کردن مقدار کمی رنگ قرمز یا طلایی رنگ سبز را از بین خواهد برد.
▪ نارنجی آتشین در موهایی که از قبل روشن شده اند:
هنگامیکه رنگ موی شما به اندازه کافی تیره نباشد این رنگ در موهایتان ایجاد میشود. رنگ شما باید از درجه رنگ موی شما تیره تر و یا هم رنگ موی شما باشد.

● چرا باید بهداشت دهان و دندان ها را رعایت کنیم ؟
مراقبت از دندان ها و رعایت بهداشت دهان، اهمیت بسیار زیادی دارد؛ زیرا :
▪ مهمترین کار دندان ها، جویدن است. اگر بتوانیم غذا را به خوبی بجویم، از خوردن غذا بیشتر لذت خواهیم برد. اگر غذا خوب جویده شود، هضم غذا راحت تر انجام می شود و مشکلات گوارشی کمتری خواهیم داشت .
▪ همه دوست دارنــد که دنـــدان های سـالم و دهان خوشبو داشته باشند. بوی بد دهان، علاوه براینکه موجب دوری اطرافیان می شود، برای خود ما نیز آزار دهنده است.
برای داشتن دندان های سالم، مراقبت از دندان ها باید از ابتدای زندگی آغاز شود. هریک از ما برحسب اینکه چقدر بهداشت دهان و دندان هایمان را رعایت کرده باشیم.ممکن است تعدادی دندان سالم ، پرکرده ، روکش شده و دندان مصنوعی داشته باشیم .در هر سنی با داشتن دندان طبیعی یا مصنوعی وحتی بدون دندان ، بایدبهداشت دهان را رعایت کنیم .
● پس ببینیم که چگونه باید از دندان ها مراقبت کرد؟
▪ مراقبت از دندان های طبیعی
برای مراقبت از دندان های طبیعی انجام کارهای زیر ضروری است:
در صورت پوسیدگی دندان ، هرچه سریعتر برای درمان آن به دندانپزشک مراجعه کنید.
حتی اگر فکر می کنید هیچ مشکلی ندارید ، سالی یک بار برای معاینه به دندانپزشک مراجعه کنید.
روزی یک بار با استفاده از نخ دندان ، سطح بین دندان ها را تمیز کنید.نخ دندان را قبل از مسواک زدن استفاده کنید. در این صورت لای دندان ها طی مسواک زدن بهتر شسته می شود.
● روش صحیح استفاده از نخ دندان
▪ قبل از استفاده از نخ دندان، دست ها را با آب و صابون بشویید .
▪ حدود ۳۵ سانتیمتر از نخ دندان را ببرید.
▪ دو طرف نخی را که بریده اید، به دور انگشت وسط هر دو دست بپیچید.
▪ سه انگشت آخر را ببندید و حدود ۲ تا ۵/۲ سانتی متر از نخ را در میان دو انگشت شست و سبابه قرار دهید.
▪ نخ دندان را به آرامی و مطابق شکل به صورت رفت وبرگشت در فضای بین دندان ها حرکت دهید.
▪ با باز کردن تدریجی نخ از دور انگشت وسط، از قسمت های تمیز نخ استفاده کنید.
شیار بین لثه ودندان، محل مناسبی برای گیر کردن مواد غذایی و تشکیل جرم دندانی است . تمیز کردن این ناحیه از دندان ها در پیشگیری ازبیماری های لثه بسیار موثراست .
▪ حداقل روزی ۲ بار مسواک بزنید. بهتر است مسواک زدن بعد از خوردن غذا باشد.
▪ موهای مسواک نباید خیلی نرم یا خیلی سفت باشد. بهتر است از مسواک نوع متوسط استفاده کنید.
▪ بعد از مسواک زدن ، مسواک را با آب بشویید تا بقایای خمیر دندان و مواد غذایی داخل آن نماند.
▪ هر چند وقت یکبار مسواک را عوض کنید. مسواکی که موهای آن خمیده یا نا منظم شده و یا رنگ آن تغییر کــرده باشد ، اصلاً مناسب نیست. معمولاً از یک مسواک بیشتر از ۳ یا ۴ ماه نمی توان استفاده کرد.
▪ از نمک خشک یا جوش شیرین برای مسواک کردن یا شستن دندان ها با انگشت استفاده نکنید. این مواد خشک باعث ساییدگی دندان می شوند.
▪ پس از مسواک زدن لثه های خود را با انگشت ماساژ دهید.
▪ اگر در موقع مسواک زدن، لثة شما خونریزی می کند، مسواک زدن را قطع نکنید و به دندانپزشک مراجعه کنید. سلامتی دندان ها در سلامتی سایر قسمت های بدن موثر است .
چه نوع تغذیه ای برای داشتن دندان های سالم و محکم توصیه می شود؟
برای حفظ رشد مناسب و سلامتی، بایستی از تمامی گروه های اصلی غذایی استفاده کنیم که این گروه ها شامل پنج گروه اصلی نان و غلات، میوه ها، سبزی ها، شیر و لبنیات و گروه گوشت و حبوبات است.
مصرف زیاد و بیش از حدّ مواد کربوهیدرات دار باعث خرابی دندان ها می شود. مواد کربوهیدراتی شامل انواع کیک، آب نبات، کلوچه، نوشیدنی های شیرین ، مواد نشاسته دار مثل چیپس و برشتوک است.
علت اصلی پوسیدگی دندان ها ، باقی ماندن مواد کربوهیدراتی بر روی آنهاست.
۱) میوه و سبزی هایی که آب زیادی داشته باشند مثل :هلو ، هندوانه ، طالبی ، خربزه ، کرفس و خیار .
موز و کشمش را کم مصرف کنید ، زیرا نسبت به سایر میوه ها دارای قند بیشتری هستند، اگر هم مصرف کردید بلافاصله مسواک بزنید.
۲) مواد غذایی چسبنده را که نیاز به جویدن زیادی دارند، مصرف نکنید.کشمش، انجیرخشک، کلوچه، پاستیل، عسل ، شیره، شکلات های چسبنده و شکلات کاکائویی به دندان ها می چسبند و بزاق نمی تواند آنها را از دندان جدا کند.
۳) خوراکی های شکردار را با وعده های غذایی مصرف کنید نه به عنوان میان وعده.
نوشیدن مایعات بعد از غذا هم خرده های غذا را از دندان ها دور می کند.
۴) مواد غذایی شیرین را که روی دندان باقی می مانند، مصرف نکنید. آب نبات های سفت، نقل و شکلات باعث می شوند همواره یک لایه قندی روی دندان ها وجود داشته باشد و باعث پوسیدگی دندان می شود.
۵) مواد غذایی را که شکر ندارند ، مصرف کنید.
۶) از منابع غذایی کلسیم دار در برنامه غذایی خود استفاده کنید که باعث استحکام دندان ها می شود.
منابع غنی از کلسیم عبارتند از شیر ، ماست ، پنیر، ماهی و سبزیجات سبز رنگ مثل کلم ، کلم بروکلی ، اسفناج و جعفری.

● شرایط و دستورات پس از عمل لیزیک
بلافاصله پس از عمل لیزیک دید چشمتان تار است. نگران نباشید. این حالت طبیعی و قابل انتظار است. صبح روز بعد که از خواب بیدار شوید، بینائی شما شفافیت قابل توجهی خواهد داشت.بینائیتان طی دو تا سه هفته آینده شفافتر نیز خواهد شد.
(بهتر است طی هفته اول موقع خواب از محافظ چشمی (شیلد) یا عینک محافظ استفاده کنید).
قطره های چشمی را طبق دستور پزشک استفاده کنید.
کار های چشمی، مثل رانندگی، تلویزیون، مطالعه و ..... تا جائیکه میزان بینائی شما کافی باشد و خسته نشوید، منعی ندارد. چند هفته اول، بیرون از منزل از عینک آفتابی استفاده کنید.
مراقب باشید که طی ماه اول چشمتان را مالش ندهید زیرا این کار ممکن باعث جابجا شدن فلپ (لایه بریده شده قرنیه) شود؛ گرچه پس از چند روز از گذشت عمل احتمال جابجایی فلپ خیلی کم است ولی بهر حال باید احتیاط کنید.
حد اقل طی سه هفته اول پس از عمل، از آرایش لبه پلک ها و اطراف چشم اجتناب کنید.
دو تا سه هفته پس از عمل استخر نروید و پس از آن نیز از عینک شنا استفاده کنید. حداقل تا سه ماه پس از عمل شیرجه نزنید.
بیماران لیزیک معمولا پس از عمل هیچگونه ناراحتی ندارند. اگر چشمتان درد یا ناراحتی داشت و یا بینائیتان بجای بهتر شدن کاهش یافت، بلافاصله با پزشک معالجتان مراجعه کنید.
خشکی چشم بعد از عمل لیزیک حداقل بصورت گذرا شایع است. این حالت باعث سوزش، احساس خشکی و جسم خارجی در چشم، و یا حتی تاری بینائی می شود. بسیاری از جراحان توصیه می کنند که در چند هفته اول پس از عمل لیزیک از قطره های اشک مصنوعی ترجیحا بدون ماده نگهدارنده استفاده شود. دیگر جراحان ممکن است برای پیشگیری از عوارض خشکی چشم، قبل از عمل پیشنهاد بستن موقت مجرای خروجی اشک را با "وسیله مسدود کننده مجرای اشک" بدهند و بعدا هر موقع که لازم باشد، براحتی آن را برمی دارند.
● چرا لیزیک باعث خشکی چشم می شود؟
لیزیک ممکن است در بعضی افراد باعث خشکی چشم شود. این مشکل بخصوص زمانی پیش می آید که قبل از عمل لیزیک زمینه خشکی چشم وجود داشته باشد. در طی عمل لیزیک، لایه ای از قرنیه ( بنام فلپ) بلند شده و بستر قرنیه به منظور اصلاح نزدیک بینی، دور بینی و آستیگماتیسم با لیزر تراش داده می شود. از نظر آناتومیک، زمانی که فلپ لیزک برداشته می شود؛ طبعا اعصاب قرنیه نیز بریده می شوند. سلامت این اعصاب برای تحریک ترشح اشک ضروری است. بنابراین، در بعضی مواقع، به طور موقت تحریک ترشح اشک کم شده و ترشح اشک کاهش می یابد و در نتیجه منجر به خشکی چشم بعد از عمل لیزیک می شود.
در مواقعی که خشکی چشم پس از لیزیک متوسط تا شدید باشد؛ گاهی اوقات به علت عدم ثبات لایه اشکی، بینائیتان تار خواهد بود. ممکن است جراح لیزیک خشکی چشمتان را قبل از انجام عمل لیزیک درمان کند تا در دوره پس از عمل، راحت باشید.همه افرادی که عمل لیزیک می شوند، در دوره پس از عمل به قطره های اشک مصنوعی و یا نرم کننده نیاز خواهند داشت. بنابراین در طی مشاوره قبل از عمل باید هر گونه علامت ناشی از خشکی چشم و مصرف هر دارویی که ممکن است منجر به خشکی چشم شود را به جراحتان اطلاع دهید. به این ترتیب، جراح لیزیک قادر خواهد بود که اقدامات لازم در جهت نیل به بهترین نتیجه ممکن را، انجام دهد. خوشبختانه، در نهایت همه علائم خشکی چشم پس از عمل لیزیک موقتی بوده با گذشت زمان تدریجا کاهش یافته و طی چند ماه از بین می روند.
دکتر احمد جوادیان ، متخصص جراحی شبکیه و عضو هیات علمی دانشگاه تهران با این توضیح به «جام جم» می گوید: اگر کسی بتواند از عینک و لنز استفاده کند ، بدون شک عوارض کمتری نسبت به انجام این عمل خواهد داشت.
وی عمل لیزیک را به منظور استفاده نکردن از عینک ، عمل زیبایی می داند و تاکید می کند: افرادی که در خصوص استفاده از عینک دچار ناراحتی و مشکل هستند یا مجبور به استفاده از عینکهایی با شماره های بالا هستند ، می توانند تحت نظر و تشخیص پزشک از عمل لیزیک استفاده کنند. کارشناسان انجام عمل لیزیک در افراد زیر را صلاح نمی دانند.
۱) بیماران کمتر از ۱۸ سال و یا بالای ۴۰ سال که به سوی پیر چشمی می روند و پیرچشمی با لیزیک درمان نمی شود.
۲) افرادی که دارای هر نوع عارضه چشمی از قبیل آب سیا، آب مروارید، قوز قرنیه، نامنظمی در سطوح قرنیه، فشار بالای چشم ها، التهاب چشمی و تبخال چشمی هستند.
۳) افراد مبتلا به بیماری های نقص ایمنی، روماتیسم قلبی عروقی شدید و دیابت کنترل نشده.
۴) افرادی که داروی درمان آکنه و داروهای کنترل میگرن مصرف می کنند.
۵) کسانی که از خشکی چشم رنج می برند.
بر اساس تحقیقات انجام شده، فوایدلیزیک شامل درد اندک، دوره بهبودی و ترمیم کوتاه ، قابلیت تکرار عمل پس از سه ماه و اصلاح دید بلافاصله پس از عمل است.
با وجود مزایای ذکر شده برای لیزر درمانی چشم، افراد نزدیک بین ضعیف ،بیش از ۲%، متوسط ۶%، بالا ۹% و خیلی بالا تا ۱۵% احتیاج به عمل مجدد خواهد داشت.
همچنین تحقیقات نشان داده است عمل لیزیک به سه عامل اندازه مردمک، ضخامت قرنیه و میزان ضعف بینایی بستگی دارد.
به هر حال آنچه که بیماران باید بدانند این است که لیزر همیشه جایگزین مناسبی برای عینک نیست و بیمار باید قبل از عمل بداند که ممکن است دید چشم او کاملا طبیعی نشود و بازهم ضعف چشمی باقی بماند.

طبق شایعات و افسانه ها، بیشتر افکار و نظریات بدیع و جدید انشتین در هنگام اصلاح صورت به مخیله اش خطور می کرد.اما برای اغلب مردان این تشریفات صبحگاهی به ندرت تسکین دهنده و تامل برانگیز است و برعکس تلاشی دردناک برای زدودن موهای صورت است . که نهایتا موجب خراشیدن و زخمی شدن پوست و احساس سوزش می گردد.لذا در ادامه مطلب چند راه حل خانگی برای پایان دادن به اجرای عذاب آور اصلاح در مقابل آینه ارائه می گردد.
۱) آمادگی لازم را کسب کنید: داشتن آمادگی صحیح کلید موفقیت و پایان خوش اصلاح صورت است. به همین منظور قبل از هر کار صورت خود را مرطوب و نمناک کنید(حتی قبل از استفاده از صابون و یا کف ریش) .برای اینکه نتیجه بهتری بگیرید پارچه های نم دار و گر م را روی پوست صورت قرار دهید و به مقدار بسیار کم آب گرم به صورت خود بپاشید.
۲) خطوط رویش مو را دنبال کنیدک یعنی در زمان اصلاح کردن دستگاه ریش تراش را در جهت رویش موی صورت که اغلب در جهت پایین است بکشید. و برای زدودن موهای گردن دستگاه را در جهت بالا بگیرید.
۳) در حمام اصلاح کنید: بهترین محل برای اصلاح صورت حمام است. به خاطر اینکه هوای گرم و مرطوب داخل حمام پوست صورت شما را نرم ومرطوب می نماید . به همین منظور اصلاح صورت بلافاصله بعد از استحمام و داخل حمام حس خوبی را برای پوست صورت شما به ارمغان می آورد.
۴) صورت خود را از ته نتراشید: هر چه قدر در تراشیدن و اصلاح صورت حساسیت به خرج دهید و بخواهید موی صورت را از ته بتراشید درد و سوزش بیشتری را تجربه خواهید کرد
۵) از دستگاه های ریش تراش سه تیغه و یا دو تیغه استفاده نکیند: از نظر متخصصان پوست استفاده از دستگاه های ریش تراش دو تیغه و یا سه تیغه بیشتر از اینکه برای پوست صورت مفید باشد دردناک و آسیب رسان است. زیرا بعد از اینکه اولین تیغ سلولهای پوستی اطراف رستنگاه مو را می زداید تیغه دوم باعث خراش پوست و بریدن برآمادگی های پوست می گردد. لذا بهتر است که از دستگاه های یک تیغه استفاده شود.
۶) تنها کف ریش کفایت نمی کند: بعضی از مردان بر این اعتقادند که استفاده از کف ریش به تنهایی پوست صورت را مرطوب و نرم و آماده اصلاح می کند. در صورتی که چنین نیست بلکه لازم است که قبل از استفاده از کف ریش از مرطوب کننده ها ی پوست صورت یا حتی از آب ولرم استفاده نمایید.
۷) از تیغ تیز و یک با رمصرف استفاده کنید: تیغ های کند باعث خراش پوست می شود لذا بهتر است از تیغ ها تنها یک با راستفاده نمایید. بخصوص موهای زبر و خشن تیغ را بعد از یکبار مصرف کند خواهد کرد. لذا بهتر است بیش از یکبار از تیغ استفاده نکنید.
۸) از دستگاه های ریش تراش برقی استفاده کنید: این دستگاه ها برخلاف مدل های دستی با دوتیغ یا بیشتر صورت را از ته نمی تراشد و آسیب کمتری به پوست می رساند و لذا بعد از استفاده سوزش و آسیب کمتری را تجربه خواهید کرد.
۹) از افتر شیو با کیفیت استفاده کنید: الکل ماده ترکیبی اصلی در افتر شیو های ارزان قیمت است. به همین خاطر بعد از پاشیدن آن روی صورت سوزش عذاب آوری را تجربه خواهید کرد. یک افتر شیو با کیفیت باید باعث طراوت پوست و پاک کردن آن از باکتری ها شود. و حتی پوست را بعد از تراشیدن التیام بخشد. لذا در هنگام خرید افترشیو ، بر روی برچسب خرید آن نگاه کنید تا از وجود تسکین دهنده های طبیعی مثل گیاه آلوئه ورا و غیره مطمئن شوید
۱۰) از ضد آفتاب استفاده کنید: یکی دیگر از راه حل های خانگی حذف افترشیو و استفاده از ضد آفتاب است. این لوسیون مانع ابتلا به سرطان پوست می گردد و باعث می شود که پوست جوانتر به نظر رسد.
۱۱) از داروهای تسکین دهنده استفاده کنید: اگر بعد از اصلاح دچا ر سوزش پوست می شوید بهتر از لوسیون های غیر تجویزی هیدروکورتیزون به عنوان افترشیو استفاده کنید. این لوسیون پوست شما را سریع تر التیام می بخشد.
۱۲) در فاصله زمانی کم اصلاح نکنید: بهتر است زمان اصلاح صورت خود را به آخر هفته موکول کنید در این فاصله زمانی ضمن رویش مجدد موهای صورت فرصتی برای التیام و بهبود التهاب پوست فراهم می شود. و در زمان اصلاح بر تراشیدن مو از ته اصرار نورزید. زیرا سوزش و تحریک پوست مجددا عود خواهد کرد.
۱۳) از داروهای قابض یا خون بند استفاده کنید: این دارو را در خانه و در دسترس خود قرار دهید که در صورت بریدن پوست بلافاصله از آن استفاده کنید. این دارو به دو صورت قلمی و پودر وجود دارد. که اگر در زمان استفاده مکررا آن را روی خراش قرا ردهید از خونریزی جلوگیری می کند . زاج موجود در این دارو باعث قطع خون ریزی میشود . سپس صورت خود را شست و شو دهید.

برای در امان ماندن از روند پیری تنها رعایت سه نکته ضروری است:
در امان ماندن از روند پیری و داشتن پوستی تروتازه آروزی میلیونها زن و در قرن بیست یکم، شاید هم بسیاری از مردان باشد. اما برای این کار هنوز اکسیری کشف نشده است. با این حال می شود روند پیر شدن را کند کرد. اگر به این قدم راضی هستید به راهنمایی های یک پژهشگر زیبایی پوست توجه کنید که معتقد است تنها رعایت سه نکته ضروری است و نیازی به "کشته" شدن نیست.
● یک رژیم پوستی مؤثر
خانم معصومه ویک، با تحصیل در زمینه ی شیمی، مدیر یک مؤسسه ی زیبایی در نیوجرسی است. از او دعوت کردیم به عنوان متخصص در امور زیبایی و سلامت پوست در گفتگویی با ما شرکت کند. می خواستیم بدانیم که آیا می شود پروسه ی پیرشدن پوست و چین و چروک را کند کرد، یا اینکه همه ی چیزهایی که گفته می شود تبلیغات است و جوانی و شادابی پوست بسته به ارث، نوع کار،استرس و تعادل هورمونی دارد و مواد آرایشی در این روند یا دخالتی ندارند یا حداکثر تاثیری ناچیز دارند؟
معصومه ویک تأکید می کند که زیبایی پوست به تمام عوامل یاد شده بستگی دارد، اما مواد زیبایی پوستی هم می تواند یکی از عواملی باشد که روی پوست و سلامتی آدم تأثیر داشته باشد. این یک عامل بسیار مهم است، ولی تنها عاملی نیست که می تواند پوست را کنترل کند.
همانطور که برای خیلی چیزها رژیمی وجود دارد، مثلا رژیم لاغری، چاقی، کلسترول و غیره، برای پوست هم می شود از رژیم صحبت کرد. رژیمی که شامل یک سری موارد ضروری باشد. به زبان دیگر رعایت مجموعه ای از حداقلها که جزو الفبای جلوگیری از پیری زودرس پوست به حساب می آیند، کافی است تا پوست پرطراوت و شاداب بماند و دیرتر پیر شود.
● سه بایست در رژیم پوستی
معصومه ویک، رژیم ثابت پوستی را در سه کار بایسته خلاصه می کند و می گوید:
«یکی برمی گردد به سفیداب سنتی خودمان، پروسه ی که به آن می گویند Body exfoliant و یا چرک کردن در فرهنگ ما.»
ماندن سلولهای مرده یا شاخی از رسیدن اکسیژن یا کرمهایی که می توانند عامل مهمی در زیبایی پوست باشند جلوگیری می کند. به همین دلیل یک چیز خیلی مهم در رژیم پوستی، "چرک کردن" است که بایستی با مواد مختلف peeling (پیلینگ، لایه برداری) باشد.
«کار بعدی این است که آدم پوست را تمیز کند. بخصوص که من می شنوم در ایران آلودگی هوا خیلی شدید هست. پوست تمیز شود، آنهم با موادی که خیلی ملایم باشند و به چربی طبیعی پوست آسیب نزنند و مرحله ی سوم که خیلی مهم است رساند رطوبت به پوست است که مطمئن باشید کرمی که استفاده می کنید از مواد طبیعی ست و پوست را نگه می دارد، بخصوص همین که سن آدم می رود بالا پوست خشکتر و خشکتر می شود و این آب دهی به پوست برای اینکه پوست صورت را جوانتر نگهدارد بسیار مهم است. بنابراین سه کار ضروری عبارت اند از: چرک کردن، تمیزکردن و آب دهی به پوست.»
● پیلینگ (لایه برداری)
خانم معصومه ویک تأکید می کند که خیلی ها فکر می کنند کافی است پوست شان را با صابون یا یک لوسیون بشویند، ولی به پیلینگ اهمیت کافی نمی دهند. او در مورد پیلینگ به دوگروه عمده اشاره می کند:
«این گروه بندی یکی بصورت مکانیکی است. سفیداب، پیل، گوماژ و همه اینها می افتادند توی گروه مکانیکی. وقتی شما وارد آنزیم و اسید و این حرفها می شوید، اینها گروه شیمیایی هستند.»
نکته مهم در مورد گروه شیمیایی این است که این مواد خیلی با نفوذ هستند. یعنی به محض قرار گرفتن روی پوست شروع می کنند به کارکردن و شکستن دیواره ی سلولهای مرده. مشکلی که این مواد دارند این است که آنها فقط با PH معینی می توانند به شکل مطلوبی مؤثر باشند. حالت اسیدی یا بازی بودن ماده، در صورت مانده بودن تغییر می کند، یعنی یا بالا می رود یا پایین می آید. برای همین یا می تواند پوست را بسوزاند یا اصلا مفید نباشد. خانم ویک می گوید:
«وقتی این مواد روی پوست می مانند، شروع می کنند به حل کردن دیواره های سلول و این حتا می تواند دیواره های سلول زنده و طبیعی را هم حل کند که برای پوست لازم است. برای همین، متخصصین کارآزموده معمولاً می دانند چقدر باید از این آنزیم ها و اسیدها استفاده بشود، با چه غلظتی باید استفاده بشود که پوست را نسوزانند و حساس اش نکنند، ولی در عین حال عمل برداشتن پوست مرده را انجام بدهند."
متاسفانه بسیاری کرم ها یا لوسیون های موجود در بازار در این معنا "تازه" نیستند. به همین دلیل مهم است که به محض شروع استفاده از آنها توجه شود، که حساسیتی ایجاد نکنند و به پوست آسیب نرسانند. معصومه ویک درباره استفاده از این مواد مراجعه به متخصص را مطمئن تر می داند.
او می گوید:
«حسن سفیداب یا مواد پیلینگ مکانیکی در این است که به محض اینکه سلولهای مرده از پوست جدا می شوند، هرچقدر هم که شما بمالید، دیگر چرک نمی آید. برای همین مردم می دانند که کی دست بکشند و دیگر چرک نکنند و این خصوصیت خیلی مثبت سفیداب است که من همیشه تحسین کرده ام. برای اینکار بهتر است از سفیداب بسیار نرم استفاده شود.»
● ساده تر، اما پیگیر تر!
خانم ویک توصیه می کند برای رسیدگی به پوست تا جایی که می شود باید اصل سادگی را رعایت نمود و از استفاده از مواد گوناگون خودداری کرد. او می گوید:
«این فلسفه ی من است و به نظر من در زندگی هم همینطور است. هرچقدر ساده تر باشید، به موضوعات ساده تر نگاه بکنید، زندگی آسانتر است. برای من در رابطه با پوست و مسایل بهداشتی هم همینطور است. آنقدر محصول توی بازار هست که همه گیج اند، چه استفاده کنند، چه استفاده نکنند. خیلی از این کمپانی های خیلی بزرگ بازیهای بازاریابی و بازارگرمی می کنند و مثلا می گویند: یک کرم باید برای گردن باشد، یکی برای سینه و یکی برای پوست و ... البته کرم زیر چشم مهم است، ولی کرمهایی هست که برای صورت است و آنقدر اینها خوب فرموله شده اند که حتا شما می توانید برای زیرچشم تان هم استفاده کنید.»
به نظر او هرچقدر کرمهای مختلف کمتری بخرید، بهتر است و فقط کافی است یک یا دو کرم سالم داشته باشید. او معقتد است که ادامه کاری و انضباط به مراتب مهم تر است. درصورت منضبط بودن:
«می بینید بعد از دوهفته واقعا پوستتان شروع می کند به تغییر کردن. مهم این است که آدم مرتب انجام بدهد و این مسئله که مرتب باشد و کم باشد خیلی بهتر از این است که آدم ده تا کرم مختلف داشته باشد و بعضا چرک نکند. شما می توانید کلی پولتان را هدر بدهید، برای اینکه کرم گردن بگیرید، برای اینکه به شما می گویند که کرم گردن فرق می کند با صورت. نه! اگر آدم کرم پوست صورتش خوب باشد، می تواند برای گردنش هم به نظر من استفاده بکند."
● مواد داخلی یا مارکهای خارجی؟
درحال حاضر گروه بزرگی از پزشکها و داروسازهای ایرانی روی آورده اند به تولید کرمهای گوناگون. خانمهای ایرانی هم با این مسئله دو گونه برخورد می کنند. برخی مشتری پروپاقرص فرآورده های این داروسازان و پزشکان داخلی هستند و گروه دیگر ترجیح می دهند به رترتیب همچنان از مارکهای معروف خارجی استفاده کنند. آیا می شود بین کرمهای وطنی و مارکهای معروف آمریکایی و اروپایی قضاوت نهایی کرد و یکی را بر دیگری ترجیح داد؟ با توجه به اینکه دسته ی اول، یعنی سازندگان داخلی در استفاده از مواد طبیعی و سنتی دست شان بازتر است و از آنطرف هم امکانات کمپانی های خارجی به لحاظ داشتن لابراتوارهای مدرن و مجهز و سرمایه های هنگفتی که دارند بیشتر است. توصیه معصومه ویک به خانم های ایرانی این است که لزوما به دنبال مارک های خارجی نروند. بسیاری مارکهای معروف فقط پول شهرت شان، بسته بندی و تبلیغات شان را می گیرند. اما در مورد تولیدات داخلی هم باید یک نکته را از نظر دور نکرد:
«من نمی دانم آیا به کنترلی که روی مواد، تازگی آنها، تمیز بودن آن در ایران می شود، می توان اطمینان کرد یانه. این موضوعی است بسیار مهم که می تواند با سلامت پوست بازی کند. فراموش نکنیم که به صرف طبیعی بود مواد اولیه استفاده از آنها برای پوست مفید نیست و می تواند ضرر هم داشته باشد. باید بگویم که این کنترل در اروپا و آمریکا بسیار شدیدتر و قابل اطمینان تر است و شرکتهای سازنده مواد آرایشی به هرحال از امکانات بسیار مجهزتر و وسیع تری برخوردارند. با این حال یک قضاوت نهایی در این مورد بسیار سخت است. من فقط می توانم به خانمهای ایرانی بگویم که با دقت و حساسیت نسبت به آنچه می خرند برخورد کنند.»