>>> تـازه های اخـترشـنــاسـی, نجوم و فیزیک <<<

صخره هاي مريخي در زير آب

آژانس فضانوردي آمريكا مي گويد كه آن بخش از مريخ كه كاوشگر فرصت در آن فرود آمده است زماني «زير آب بوده است». مريخ نورد فرصت بيش از يك ماه قبل در گودال كوچكي در مجاورت خط استواي مريخ در منطقه اي كه به «مريدياني پلنوم» موسوم است فرود آمد. ناسا مي گويد در صخره هاي اين ناحيه كه لايه لايه هستند، نشانه هاي غيرقابل ترديدي از تماس آنها با مقدار زيادي آب در گذشته به چشم مي خورد.

استيو اسكوايرز، پژوهشگر دانشگاه كورنل و محقق اصلي تجهيزات علمي كاوشگر فرصت گفت: «اين صخره ها به وسيله آب مايع چنين حالتي پيدا كرده است و ممكن است اصلا زير آب تشكيل شده باشد.» وي گفت تيم تحت نظر او به وسيله دوربين، طيف سنج و ابزارهاي مكانيكي آپورچونيتي اين بستر صخره اي را به دقت تجزيه و تحليل كرده است. وي در يك كنفرانس خبري ويژه در مقر ناسا در واشنگتن دي سي گفت: «آيا اين صخره ها با چيزي در تماس بوده اند، آيا به وسيله آب مايع تغيير شكل داده اند؟ پاسخ اين سئوال قطعا مثبت است.»

وي گفت اين نتيجه گيري را مي توان به وسيله چندين رشته شواهد كليدي تاييد كرد، كه از آن جمله حضور سولفات ها و سنگريزه هاي كروي در اين صخره ها كه احتمالاً در آب شكل گرفته اند، است. مشخصات ظاهري صخره ها، از جمله فرورفتگي هايي كه محل رشد مواد بلوري است نيز به اثبات اين موضوع كمك مي كند. پروفسور اسكوايرز گفت: «هدف اين ماموريت اين بود كه به مريخ برويم و ببينيم آيا داراي محيطي قابل سكونت است يا نه.»

«به اعتقاد ما اين نقطه از مريخ براي مدتي در گذشته، محل حضور آب هاي سطحي بوده است كه مي توانسته براي موجودات زنده مناسب باشد. البته اين بدان معني نيست كه حيات قطعا در آنجا وجود داشته.» فرصت و كاوشگر دوقلوي آن روح، توسط گروهي از دانشمندان و مهندسان از آزمايشگاه رانش جت در پاساديناي كاليفرنيا كنترل مي شود.

نوع جديد مرموزي از خوشه‌ي ستاره اي در آندرومدا
يك تيم از منجمان انگليسي يك نوع كاملا جديد از خوشه هاس ستاره‌اي را در اطراف كهكشان همسايه كشف كرده‌اند.خوشه‌ي تازه كشف شده صد ها هزار ستاره را شامل مي شود كه مي توان ستاره هاي آن را به تعداد ستاره هاي يك خوشه كروي دانست.

موضوعي كه باعث مي شودخوشه‌ي جديد را از نوع خوشه هاي كروي دانست اين است كه عرض آن چند صد سال نوري بزرگتر است و چند صد برابر جرم كمتري دارد.اين فاصله‌ي بين ستاره هاي اين خوشه،از فاصله بين ستاره هاي خوشه هاي باز تازه كشف شده، بيشتر است.

اين كشف در طول بررسي وسيع روي جزئيات كهكشان خواهر(آندرومدا يا M31) در كهكشان راه شيري بدست آمده است.اين تحقيقات تنها 50 درجه از كره آسمان را شامل مي شود كه نسبت به تحقيقات انجام شده بوسيله Ccd ميدان كمتري را متمركز مي شود.

قسمتي از اين تحقيق به جستجوي خوشه هاي كروي در اطراف M31 اختصاص داده شده بود كه اين كشف حاصل آن است.

چگونگي تشكيل اين اجرام و علت وجود نداشتن نوعي مشابه در كهكشان راه شيري باعث شده است كه اين موضوع در هاله اي از ابهام قرار گيرد و به يك راز تبديل شود.

چيزي كه مشخص است اين است كه اين خوشه ها مانند خوشه هاي كروي در ابتداي خلقت عالم ميلياردها سال پيش بوجود آمده اند.

شايد در اصل اين خوشه ها در M31 به وجود نيامده باشند اما به صورت يك جز كوچك هستند كه در كش و قوس كهكشان غول پيكر M31 در اين محدوده قرار گرفته اند.

پيش تر اين نقاط به عنوان كهكشان‌هاي كوچك تلقي مي شدند نه خوشه.اما با اين تحقيقات ماهيت آن ها را خوشه قرار دادند.

اين اطلاعات با استفاده از تلسكوپ 2.5 متري ازاك نيوتن در لاپالما و تلسكوپ3.6 متري Cfh در هاوايي بدست آمده است.

رصدهاي اخير با دوربينهاي حساس الكترونيكيccd پشتيباني شده است.در تحقيقات قبلي از تكنولوژي تصويري استفاده شده بود كه ناموفق بود.

اين گروه همچنين از همكاري منجماني از كشورهاي فرانسه،كانادا و استراليا بهره مي برد.

رصد اين خوشه ها با تلسكوپ فضايي هابل از برنامه هاي بعدي اين گروه در سال جاري است.

آتشفشان های فعال روی مریخ
دوربین سفینه مدارگرد مارس اکسپرس اروپاآشکارا بیان میکند که سیاره بهرام از لحاظ زمین شناسی سیاره ای فعال است.

مریخ به پوشش آتشفشانی عظیم و بزرگ معروف است از قبیل برجستگی کوه المپ که نقطه مقابل آن در روی زمین وجود دارد. اما آیا آنها هنوز فعال هستند؟
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


انفجارها یا جاری شدن گدازه ها مدرک قانع کننده ای برای فعالیت آنها در گذشته ای نزدیک نیستند درتجزیه و تحلیل تصاویرکیفیت وضوح بالا در مریخ که بوسیله فضا پیمای مارس گلوبال با دوربین در مدارگرد مریخ مشخص شده است چندین دهانه آتشفشان را در منطقه دشتهای آمازون و السیوم که بوسیله جریان گدازه جاری پوشانده شده است دیده می شود، چنانکه در 10 میلیون سال پیش جاری بوده اند عملاً درگذشته و روی یک مقیاس زمانی وابسته به زمین شناسی دیروز ( قدیم) دیده می شود. برطبق مطالعات جدید دانشمندان مناطق آتشفشانی، فعالیت تازه را در خود نشان داده اند. بوسیله تجزیه و تحلیل تصاویر وضوح بالا و برگرفته از دوربین کامپیوتری Moc (Mars orbiter Camera) و با قدرت تشخیص و ضبط بالای دوربینHrsc که توسط فضاپیمای اروپایی موجود در مدار مریخ انجام شد بیان می کند که دوربین Hrsc بررسی کننده اصلی گرهارونوکیوم است(از دانشگاه آزاد برلین در آلمان)، و کالج او است در 30/23 دسامبر سال 2004 میلادی ماهیت المپیوس را که گدازه هایی روی آن تنها برای 4/2 میلیون سال پیش است را مشخص کرده است. اگر اخیراً آتشفشانهای مریخی فعال بودند، آنها می توانستند هر زمانی جان بگیرند و فعال شوند.

Hrsc توانایی بی مانندی دارد مثل تجریه و تحلیل تصاویر با کیفیتی بالا کمتر از 10 (متر در پیکسل) روی مناطق وسیع با ضبط عالی و تمام رنگی آنها می باشد. این توانائیها به دانشمندان اجازه میدهد دهانه آتشفشانی کوچک تشکیل شده را پیدا کنند و معلوم کنند، آنها چطور در یک بازه طولانی وابسته به زمین شناسی قرار می گیرند.

مریخ پوشش ضبط شده با شکوهی را نشان می دهد و اجازه می دهد که شفاف ترین دهانه آتشفشان دیده شود، تا زماینکه یک دهانه آتشفشان و غیره را می توانند بررسی کنند.

ویلیام کی هارتمن( از انیستیتو دانش سیاره شتاسی یک مرجع صلاحیتدار است و روی تاریخ کاربرد سطوح دهانه آتشفشان کار می کند.

تیم نئو کومها با شمارش دهانه های روی کوه المپ 4 کوه آتشفشان غول پیکر دیگر سن این نواحی و مهم دیگر آتشفشانی نارسیس و الیسیوم را مشخص می کند.

نوک دهانه آتشفشان و پهلوها از این سطوح آتشفشانها با هر دو نوع مرتفع و کوتاه دهانه آتشفشانی که نمایش داده می شوند، ایتطور القا می کند که تاریخچه فعالیت مریخ بسیار زیاد می باشد و بیشترین فعالیت آتشفشانیاخیر که روی بعضی از این کوهها دیده شده است را 100 تا200 میلیون سال اخیر بیان می نماید.

این دوره در برخی از شهاب سنگهای مریخ که از گدازه ساخته شده است یکسان است. و اینطور القا می کند که فعالیت آتشفشان فعال و با دوام به میلیونها سال پیش میرسد.

اطلاعات جمع آوری شده توسط Moc,Hrsc از جریان گدازه در پهلوهای واقع در جنوب غربی برجستگی کوه المپ با تعداد کمی آتشفشان کوچک اینگونه نشان میدهد که این فعالیت 4/2 میلیون ساله است.

نئوکرم می گوید: من مطمئن هستم در آنجا مساحت زیاد دیگری جریان تازه جوانی وجود دارد.

ما هنوز دانسته کافی نداریم( مطمئن نیستم).

قصد دیگر 2 یا 3 ساله Hrsc گرفتن تصاویر کوههای بهرام است.

حالت آتشفشانی مریخ تنها فعالیت زمین شناسی جدید نمی باشد.

دراین پهلوی برجستگی کوه المپ و چندین غول پیکر دیگر کوه آتشفشان پس، مانده توده یخ غلتان در زیر خاک و لایه ورقه ورقه مانند زیرین خاک دیده شده است.

نظر جمعی روی این ویژگیهای مربوط به تشکیل دهانه آتشفشان وجود ندارد، بتازگی اظهار نظرشده است که فعالیت یخی در 4 میلیون سال پیش بوده است.

نئوکرم اضافه می کند: ما می توانیم بقایای جاری سنگهای یخچالی یخبندان را در صدها کیلومتر از سطح برجستگی کوه المپ ببینیم.

میزان باران از دگرگونی آب و هوا و پوشش محوری در مریخ می تواند توضیحی برای چنین یخ بستن جدید باشد.

احتمال دیگر آن بیرون آمدن و جاری و سرازیر شدن آب وابسته به عمل هیدروترمال در روی پوسته و منجمد شدن در یخ جامد است.

نئوکوم همچنین دلیلی برای فعالیت رود خانه ای تازه در حوالی برتجستگی کوه المپیوس دیده است که وابسته به توانایی فعالیت دهانه آتشفشانی می باشد.

به نظر میرسد جریانات آتشفشانی با بیرون آمدن آب و مخلوط شدن با آن اساس تولید جریان گل آلود باشد.

طبق تجزیه و تحلیل توسط تصاویر وضوح بالا ضبط شده دوربین مارس اکسپرس دهانه دو کوه آتشفشان بزرگ می باشد: الهه سحرو جادو tholus ( بالا) و المپیوس ( پایین). دهانه آتشفشان دارای ناحیه های مختلف کف و گودال می باشد وبدینگونه سنهای متفاوت دارند. این نظریه که فعالیت دهانه آتشفشان در مریخ بالاست تاریخچه طولانی دارد. عمر آن به میلیونها سال میرسد.

در تصاویر دوربین، مدارگرد مریخ دارای جریان و گردشی به سوی پایین و پایه برجستگی المپیوس دیده می شود نظر قطعی داده اندکه توده یخی بوسیله خاک پوشانده شده است.

تولد دوباره‌ي ستارگان پير منجمان را متعجب كرده است
منجمان با استفاده از راديو تلسكوپ VLA با رصدي منحصر به فرد، تولد ستاره اي جديد از ستاره هاي پير را مشاهده كردند.نتيجه‌ي عجيب بدست آمده،مجبورشان كرد تا نظريه هاي خود را كه (-- چگونه يك ستاره پير يا يك كوتوله سفيد مي تواند هسته خود با يك حجم نهايي از انرژي را دوباره سوزي كند--) تغيير دهند.

محاسبات کامپیوتري، پيش بيني كرده بود كه يك سري جريانات از اين «دوباره سوزي»كنش هاي آزاد سازي انرژي هسته اي را دنبال مي كند ، اما اين ستاره اين روند را با سرعتي 100 برابر سرعت پيش بيني شده پيمودند.

آقاي آلبرت زيلسترا(Albert Zijlstra) عضو اين گروه تحقيق افزود:«ما هم اكنون يك مدل تئوری جديد از چگونگي كاركرد اين فرآيند ارائه كرديم و رصدهاي VLA اولين مدرك براي اثبات مدل جديد ماست.»

اين منجمان روي ستاره اي به نام V4334 Sgr در صورت فلكي قوس تحقيق مي كنند.

اين ستاره عموما با نام ساكوراي(Sakurai) شناخته مي شود.اين ستاره در سال 1996 توسط يك منجم آماتور ژراپني به نام يوكو ساكوراي كشف شد. اين كشف در حالتي بود كه ستاره به نورانيت حداكثر رسيده بود.

ابتدا منجمان فكر مي كردند كه انفجار خارجي و يك انفجار نو اختري است اما مطالعات بعدي نشان داد كه اي نستاره منحصر به فرد است و هيچكدام از اين مشخصه ها را ندارد.

اين ستاره يك كوتوله سفيد تو پر است ك ه سوخت هيدروژن آن براي شكافت هستهاي در هسته اش تمام شده است.منجمان معتقدند چنين ستاره اي مي تواند يك انفجار شكافت هسته اي را در پوسته‌ي هليوم داشته باشد كه به درو يك هسته سنگينتر مثل كربن و اكسيژن مي گردد.به هر حال انفجار خارجي V4334 Sgr اولين موردي است كه در اين زمينه رصد شده است.انفجارهاي ستاره اي در سال 1670 و 1918 رصد شده اند.

انتظار مي رود خورشيد نيز در 5 ميليارد سال آينده به كوتوله سفيد تبديل شود.

كوتوله سفيد يك حجم هسته اي باقيمانده از يك ستاره معمولي است كه عمر هسته آن به پايان رسيده است.

يك قاشق چايخوري از مواد تشكيل دهنده كوتوله سفيد حدود 10 تن وزن دارد.

كوتوله هاي سفيد ميتواند تا 1/4 برابر خورشيد جرم پيدا كند.ستارگان بزرگتر در پايان عمرشان به ستاره هاي نوتروني يا سياهچاله ها تبديل مي شوند.

محاسبات كامپيوتري نشان مي دهد كه "تبخير"،از پوسته‌ي خارجي هليوم ستاره، هيدروژن ايجاد مي كند.اين امر باعث افزايش نورانيت ناگهاني مي شود.مدل هاي اصلي كامپيوتري يك بازه‌اي از جريانات قابل رصد را پيشنهاد مي كند كه در چند سال آينده اتفاق مي افتد.

اين ستاره با اولين مرحله از اين بازه در چند سال آينده مواجه خواهد بود.

مدل هاي جديد پيش بيني مي كنند كه ستاره به سرعت داغ مي شود و شروع به يونيزه كردن گازهاي اطراف هسته خود مي كند.

اين ستاره، ميزان زيادي از كربن (هم به صورت گاز و هم به صورت ذرات جامد) را از هسته داخلي خود به فضا فرستاده است.

اين گازها و ذرات راه شان به مكان هايي از فضا ختم مي شود كه ستاره هاي جديد تشكيل مي شود و ذرات كربن سياراتي را به دور ستاره‌ي تازه متولد شده بوجود مي آورند.

بعضي از اين ذرات كربن فرستاده شده از V4334 Sgr در شهاب سنگها ديده شده است كه نشان مي دهد ايزوتوپهاي قابل شناسايي اين شهاب سنگها با ايزوتوپهاي قابل شناسايي اين ستاره يكسان است.

اين دانشمندان به رصد V4334 Sgr ادامه مي دهند تا به پيشرفتهايي در اين موضوع دست يابند و فرآيند دوباره سوزي را بيشتر مورد بررسي قرار دهند.

مدل سازي هاي جديد نشان مي دهد كه اين ستاره به سرعت داغ مي شود و سپس به كندي سرد خواهد شد كه سرد شدن آن تا دماي كنوني تا سال 2200 ميلادي طول مي كشد.اما يك دوره‌ي گرم شدن قبل خنكي كامل اتفاق مي افتد.

رصدهاي جديدي با استفاده از VLA برنامه‌ي بعدي اين گروه در ماه جاري خواهد بود.

كشف يك سياره جديد
يك روز قبل از اينكه تيم بين المللي در روز 30 ژوئن(پنج شنبه 9 تير ماه جاري) سياره اي فرا منظومه اي را در صورت فلكي هركول شناسايي كند،يك آماتور اهل كاليفرنياي امريكا موفق به كشف اين سياره شد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
كاشف سياره HD149026b در كنار رصدخانه خانگي خود


اين سياره كه در حال گذر از مقابل ستاره قدر 8 اين صورت بود توسط رون بيسينجر از رصدخانه اي كه او در محوطه خانه اش بنا نموده شناسايي گرديد.اين جرم كه HD149026b نام گرفته سومين سياره فرا خورشيدي است كه از طريق عبور از مقابل ستاره مركزي ((TRANSITشناسايي مي شود.اين سياره هر 877/2 شبانه روز يكبار بدور ستاره مركزي مي چرخد و 2 روز بعد هم بيسينجر موفق به رصد بخشي از گذر شده است .

كشف اينگونه اجرام نشان از نقش و قدرت بالاي آماتورها در اكتشافات نجومي دارد .اين كشف از ديد يك تلسكوپ 14 اينچ آماتوري (36 سانتيمتري)با استفاده از CCD ممكن شده است.
__________________

خبرهاي جديدي از ناهيد و تير وزحل
قبلاً به اطلاعتان رساندیم که سیاره ناهید پس از مدتها مجاورت با خورشید و پنهان ماندن ازدیدگان علاقمندان، مجدداً در آسمان شامگاهی خودنمایی می کند.

همانگونه که می دانیداین سیاره بخاطر درخشش زیاد عنوان ملکه آسمان شب را بخود اختصاص داده است و پس از غروب آفتاب تا ساعتی بصورت یک ستاره پرنور دربالای افق غربی قابل مشاهده است.

زیباترین جلوه این سیاره در شامگاه امروز دوشنبه 6 تیر ماه است که در فاصله 1/0 درجه ای سیاره تیر،این غزال تیزپای منظومه خورشیدی قرار می گیرد و علاقمندان می توانند با چشم غیر مسلح این دو جرم را در کمترین فاصله زاویه ای ممکن از یکدیگردر این شامگاه ببینند و از سوی دیگر رصد این دو با تلسکوپهای آماتوری و با کیفیت بهتری امکان پذیر است .

سیاره تیر نیز که به علت نزدیکی به خورشید ،قطر کم و دور بودن از زمین در اوقات کمی از سال قابل مشاهده است در این فرصت بهترین زمان ،برای مشاهده این دو سیاره داخلی درکنار همدیگر است .

سیاره کیوان با رنگ زرد در فاصله تقریباً 5/1 میلیارد کیلومتری از زمین ،کمی پایین تر از این دو جرم دیده خواهد شد .در این زمان سیاره تیر در فاصله تقریبی 98 میلیون کیلومتری از زمین و با درخشندگی 1/0 و سیاره ناهید در فاصله 210 میلیون کیلومتری و با درخش 7/3- در این شبها می باشند.همانگونه که در خبرنامه هم آورده ایم جمعه 10 تیرماه دو سیاره تیر و ناهید به اندازه 1 درجه کمان از هم فاصله زاویه ای دارند . سیاره ناهید اطراف آن بطور کامل پوشیده از ابر با بارانهای اسیدی و فشار و دمای سطحی بسیار زیاد است.

منجمان سیاره دهم را کشف کردند
این سه عکس حرکت کند UB313 را در آسمان نشان می دهد
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بعد از 75 سال تحقیقات آزمون و خطا،بالاخره به نتیجه رسید.یک تیم از منجمان با استفاده از تلسکوپ 48 اینچی ساموئل آسچین در رصدخانه پالومار و یک تلسکوپ 8 متری در هاوایی بزرگترین جرم موجود در کمربند کویپر را کشف کردند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این سیاره از پلوتو سیاره نهم بزرگتر است.
انحراف مداری آن سه بار از پلوتو بیشتر است و انحراف مداری زیادی در حد °44 دارد. این سیاره از یخ و سنگ تشکیل شده است و دو برابر پلوتو از خورشید فاصله دارد. فاصله این سیاره جدید حدود 97 واحد نجومی است. با مشاهده جابجایی این جرم در کره آسمان در طول 15 ماه بعد از کشف ،سیاره بودن آن اثبات و اعلام گردید. محققان تلاش می کنند تا باتلسکوپ اسپیترز نیز این جرم را مطالعه دقیق تری نمایند.

این فاصله بیشترین فاصله است که جرمی از خورشید دارد.

این سیاره هم اکنون با قدری حدود 18.9 در صورت فلکی قیطس قرار دارد. انحراف زیاد آن دلیل کشف نشدن آن در سال های اخیر بوده است.

این سیاره در تاریخ 21 اکتبر 2003 کشف شد اما حرکت آن در آسمان محسوس نبود تا اینکه در تصاویر ممتد بدست آمده تا 15 ماه بعد یعنی 8 ژانویه 2005 ادامه یافت و به نتیجه رسید.

این سیاره حدود 3000 کیلو متر قطر دارد ،انحراف مداری آن سه بار از پلوتو بیشتر است در حد °44. این سیاره از یخ و سنگ تشکیل شده است و می توان گفت نسبت بازتابی حدود 100 درصد دارد و از پلوتو (2250 کیلومتر) بزرگتر است.
__________________

لكه سرخ مشتري ناپديد خواهد شد
محققان پيش بيني مي كند كه لكه سرخ مشتري ناپديد خواهد شد...
بر طبق تحقیقات فيزيكدانان دانشگاه كاليفرنيا در مورد مشتري، اين سياره‌ي غول پيكر در اثر تغيير دما در ده سال آينده گرباد بزرگ خود را از دست می دهد.

با استفاده از قیاس اين گردباد و گردبادهاي كوچكتر، آقاي ماركوس از دانشگاه كاليفرنيا با توجه رصدهاي اخيرش و تحقيقات انجام شده روي اين گردبادها به اين نتيجه رسيده است كه لكه بزرگ مشتري مثل لكه هاي كوچكتر در حال ناپديد شدن است. بر طبق گفته هاي ماركوس اين رويداد قريب الوقوع، پايان دوره‌ي هفتاد ساله‌ي آب و هوايي اخير مشتري است.




جو طوفاني مشتري حداقل يك دو جين گرباد دارد كه در مسيرهاي متغييري حركت مي كنند، از شرق تا غرب و حدود330 مايل در ساعت سرعت دارند.گردبادهاي مشتري در نيمكره ي شمالي در جهت چرخش عقرب هاي ساعت حركت مي كنند و گردبادهاي خارجي يا هوايي ناميده مي شوند، آنهايي كه در خلاف جهت عقربه هاي ساعت حركت مي كنند گردبادهاي موسمي يا زميني هستند.خلاف آن در مورد نيمكره جنوبي صادق است، يعني آنهايي كه در جهت عقربه هاي ساعت حركت مي كنند، طوفان موسمي هستند و آنهايي كه در جهت عقربه هاي ساعت حركت مي كنند گردبادهاي خارجي هستند.

لكه‌ي سرخ، در نيمكره‌ي جنوبي واقع شده است، كه نام بزرگترين گردباد مشتري را يدك مي كشد و حدود دوازده هزار و پانصد مايل قطر دارد و مي تواند سه زمين را ببلعد.

بر خلاف گردبادهاي موسمي مشتري، تند باد هاي زميني با سيستم كم فشار همراه است و بعد از چند روز يا چند هفته از بين مي روند، اما در مقابل لكه بزرگ مشتري يك سيستم پر فشار است كه 300 سال عمر دارد و هيچ اثري از محو شدن ندارد. حدود 20 سال پيش، ماركوس يك مدل كامپيوتري ساخت كه نشان مي داد، چگونه لكه‌ي سرخ، از جو آشفته‌ي مشتري تشكيل شده است.

تلاش هاي او براي شرح انرژي جنبشي حاكم بر لكه ي سرخ وساير گردبادها، باعث بوجود آمدن چنين پروژه اي براي بررسي تغييرات آب و هواي اين سياره‌ي غول پيكر شده است. چرخه 70 ساله ي اخير مشتري با تشكيل سه گردباد خارجي شاخص شروع شده است(لكه ي تخم مرغي شكل سفيد كه جنوب لكه‌ي سرخ را گسترش داد.)اين لكه سفيد رنگ از روي زمين قابل مشاهده است و ماركوس معتقد است كه يك پيشامد مشابه در 10 سال آينده خواهيم داشت.

اولين مرحله چرخش آب و هوايي با تشكيل خط هاي كردبادي همراه بود كه ميان گردبادهاي غربي قرار داشتند.گردبادهاي هوايي در يك طرف اين خط تشكيل شده ان، در حاليكه، گردبادهاي موسمي در آن طرف خط تشكيل شدند. .اكثر گردبادها به طور آرام و نا منظم از بين مي روند. در مرحله دوم چرخش ، چند تندباد به اندازه كافي ضعيف ميشوند تا در دام سنگاب‌هاي مقطعي و يا امواج قوي كه در ساير گردباد‌ها تشكيل مي شوند، بيافتند. وقتي چنين شود، حركت آنها يكسان مي شود و بي نظمي مي تواند آنها را به راحتي با هم تركيب كند. وقتي گردبادها ضعيف هستند، تركيب آنها ادامه پيدا مي كند تا فقط يكي از آنها در خط گردبادها باقي مي ماند. مدارك ناپديد شدن دو لكه سفيد در سالهاي 1997 و 1998 و 2000، مثالهايي هستند از تركيب دو گرباد در مرحله‌ي دوم و نشان دهنده‌ي علائمي از شروع دوره هاي پاياني چرخه‌ي كنوني آب وهواي مشتري هستند.

چرا تركيب دو گردباد بر چرخه تاثير مي گذارد؟

ماركوس دليل آن را به فرم وشكل دماي مشتري نسبت مي دهد، به طوريكه دماي استوا تقريبا با دماي قطبين يكسان است و به تركيب گرما وجريان هواي حاصل از تشكيل گردبادها بستگي دارد.اگر يك رديف از گرد بادها از بين برود، تركيب دما و جريان هوا مي ايستد ، اين پديده يك ديوار عظيم ايجاد مي كند و مانع انتقال گرما از استوا به قطبين مي شود.

وقتي گردبادهاي كافي از بين رفتند، جو سياره در استوا گرم و در قطبين سرد مي شود(چيزي حدود 10 درجه سانتيگراد)كه مرحله‌ي سوم چرخه‌ي آب وهواي سياره مي باشد. اين تغيير دما باعث بي ثباتي گردباد ها مي شود كه در نتيجه باعث متلاطم شدن جو مي شود. اين امواج سرازير شده و مي شكنند،درست مثل امواج دريا در كنار ساحل، اما آنها گردبادهاي بزرگتري در مرحله چهارم چرخه چهارم چرخه هستند. در مرحله پنجم وپاياني، گردبادهاي جديد، بزرگ مي شوندو در خط گردبادها قرار مي گيرند و چرخه‌ي جديد شروع مي شود.

تضعيف ن گردبادها به بي نظيمي سياره بستگي داردو به تدريج صورت مي گيرد و حداقل نيم قرن طول مي كشد تا اين چرخه تكميل شود. اين نظريه در مورد چرخه ‌آب و هوايي مشتري بر تعداد گردبادهاي موسمي و هوايي تكيه دارد. ماركوس يك شبيه ساز كامپيوتري ساخته است كه نشان مي دهد چگونه مركز داغ و پيرامون يك طوفان موسمي ابرهاي رشته اي را مي سازند.

در مقابل، گردبادهاي هوايي مراكزي سرد سرد و پيراموني گرم دارند. كريستالهاي يخي كه در گربادهاي هوايي تشكيل مي شوند متورم مي شوند و به كنار مي روند ودر جايي مذاب مي شوند ويك گرداب تيره حول يك مركز رنگي نوراني بوجود مي آيند. تحقيقات ماركوس بوسيلهِ‌ي ناسا)بخش نجوم و فيزيک پلاسما(و همچنين لابراتوار ملي لوس آلاموس پشتيباني مي شود.
__________________

يك سيارك با دو قمر
فضاپيماي گاليله در سال 1372 خورشيدي در اطراف سيارك آيدا يك قمر كوچك مشاهده كرد .از آن زمان تا بحال دوازده قمر در اطراف اين اجرام كوچك كه خرده سيارك ناميده مي شوند، شناسايي كرده اند . حال براي اولين بار اختر شناسان يك سيارك با دو قمر كشف نموده اند.اين اكتشاف با استفاده از تلسكوپ انعكاسي 2/8 متري يپون متعلق به رصدخانه هاي نيمكره جنوبي اروپا در اطراف سيارك 87 سيلويا دومين قمر را يافتند اين قمر 7 كيلومتر قطر دارد وهر 33 ساعت در فاصله 710 كيلومتري از سيارك مادر بدور آن مي چرخد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
لازم به ذكر است قمر اوليه اين سيارك در سال 1380 خورشيدي شناسايي گرديد و 18 كيلومتر قطر داشته و هر 6/87 ساعت در فاصله 1360 كيلومتري سيارك بدور آن مي چرخد.اتحاديه بين المللي ستاره شناسي قمر بيروني را رومولوس و قمر ديگر را روموس نامگذاري كرده است .دليل اين نامگذاري آن است كه نام سيارك سيلويا برگرفته از رها سيلويا ( مادر اسطوره اي يابندگان رم باستان ) مي باشد.اين اقمار درصفحه استوايي سيارك در مداري دايره اي شكل مي چرخد. چگالي سيلويا 2/1 برابر آب و از صخره ويخ تشكيل شده است.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

شكل جديدي براي راه شيري
با استفاده از تلسكوپ فضايي سپيتزر سازمان فضايي ناسا ،محققان به تجزيه وتحليل ساختار كهكشان خودمان پرداختند و شكل جديدي را براي كهكشان راه شيري ترسيم نمودند و نشان دادند راه شيري با يك كهكشان مارپيچي معمولي تفاوتهاي اساسي دارد.در اين تحقيق از دوربينهاي مادون قرمز تلسكوپ سپيتزر بهره گرفته شده و يك ميله با طول 27000 سال نوري در مركز كهكشانمان آشكار گرديد . در اين بررسي قطرهسته كهكشان7000 سال نوري بيشتر از آنچه قبلاً تصور مي شد،بوده است .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بگفته چرچ ول پرفسور اخترشناس ،اين تصاوير بهترين مدارك براي آشكار سازي ميله مركزي در كهكشان ما است وبزودي در ژورنال آستروفيزيك اين يافته ها منتشر مي شود.حدود 30 ميليون ستاره در طرحي با بخش مادون قرمز تلسكوپ مورد مطالعه قرار گرفتند و اطلاعاتي را در مورد بخش داخلي راه شيري آشكار نمودند.آنها مشخص نمودند اين ميله مركزي كهكشان 45 درجه نسبت به خط منتهي به خورشيد از مركز كهكشان انحراف دارد.

قبلاً وجود ميله مركزي يا هسته بيضوي براي مركز كهكشان ما تصور مي شد كه با اين تحقيق وجود ميله مركزي در هسته كهكشان راه شيري مسلم گرديد.

در شهريور 1382 تلسكوپ فضايي سپيتزر به فضا پرتاب شد و شامل يك تلسكوپ، سه ابزار علمي باضافه آرايشي از دوربينهاي مادون قرمز است.بخش JPL ناسا در پاسادنا كاليفرنيا مديريت تلسكوپ فضايي سپيتزر را بعهده دارد.
__________________