Printable View
رفتم پيش فالگيرتا بپرسمعاشق بشم يا نشمفالگيره اول پولشو گرفتبعد تو چشام نگاه كردو يه نگاه به كف دستم انداختبعدش يه ليوان چايي تلخ بهم دادبعدشم يه قهوه بد مزهبعدم يه شمع روشن كرد، بعد يه چوب بد بو سوزوندو بعد شروع كرد به ورد خوندنحالا نخون ، كي بخون...هي ورد مي خوند و دور خودش فوت مي كرد...من خوابم گرفتوقتي بيدار شدمفالگيره رفته بودنمي دونم چقدر خوابيدمنمي دونم چند وقت گذشته،اما بالاخره نفهميدم عاشق بشم يا نشم؟
واي!
ببين آنجا چه خبر است!
- وحشتناك است!
- نه ، مضحك است!
- نه ، وحشتناك است!
- نه ، مضحك است!
"هر دو ساكت! به نظر من فوق العاده است !"
- چي؟
" همين كه به نظر شما وحشتناك و مضحك است!"
من لئوناردو داوينچي هستم
بزرگترين نابغه قرن
در زندگي ام، هرگز فرصت شوخي نداشتم،
من ماشينهاي پرنده را طراحي كردم ،
مجسمه ساختم ، نقاشي كشيدم ،
و خيلي كارهاي ديگر كه شما نمي دانيد...
اما مهم تر از همه اينكه من موناليزا را كشيدم،
با لبخندي كه هيچ كس معني اش را نمي داند، حتي خودم!
مي بينيد كه چطور بعد از مرگم سركارتان گذاشتم
اين هم به تلافي جبران همه شوخيهايي كه هرگز فرصتش نبود!
من و دوستم امروز با يك قاتل محكوم به اعدام قرار ملاقات داريم
قراره كه با اون مصاحبه كنيم
اگه اين مصاحبه رو چاپ كنيم، هر دو پولدار مي شيم،
اما مشكل اينجاست كه نمي دونيم وقتي وارد سلول شديم،
بايد به قاتل سلام كنيم يا نه؟
بايد حلش رو بپرسيم يا با اون دست بديم؟
اگر چيزي تعارفمون كرد چي؟
بخوريم يا نخوريم؟
به چشمهاش نگاه كنيم يا به ميكروفن؟
نزديكش بشينيم يا دور ؟
اگه نزديكش باشيم كه خطرناكه،
اگر هم فاصله بگيريم، ممكنه ناراحت بشه!
اي كاش كتاب آداب معاشرت با قاتلا رو پيدا مي كرديم
مي گم اصلاً چطوره فعلاً از مصاحبه با قاتل محكوم به اعدام ، صرف نظر كنيم!
براي شهرت و ثروت، هميشه فرصت هست!
شتر حيوان صبوري است
هميشه آدم را از وسط صحرا عبور مي دهد.
هر چند كه مي داند در صحرا چيزي نيست
او هميشه دلش مي خواهد بپرسد:
" مگر در صحرا چه چيزي است،
كه آدم هميشه مي خواهد از وسط آن بگذرد؟"
اما او اين سوالش را نمي پرسد،
چون شتر حيوان صبوري است!
مكَ ني قليوني
آنقدر لاغر بو
دكه شب يكشنبه
وقتي داشت حمام مي كرد
در فاضل آب را كه برداشت
شلپ شلوپ
قلپ قلوپ
با آب رفت تو لوله
و ناپديد شد.
حالا ني قليوني عزيز كجاست؟
كجا دارد حمام مي كند؟
در استخري زير زمين؟
يا آن بالاها
در واني در آسمان
آن جا كه
آدم هاي خيلي تميز مي روند؟
اين پل فقط تا وسط راه ادامه دارد.
راهي كه به سرزمينهاي اسرار آميز منتهي مي شود.
سرزمين هايي كه عاشق ديدارشان هستي.
آنجا كه چادر كوليها و فروشنده هاي دوره گرد عرب قرار دارد.
محل چوبهايي كه زير نور مهتاب برق مي زنند.
و اسبهاي تك شاخ افسانه اي گشت مي زنند.
پس با من بيا و همه اين لذتها را با من شريك شو.
اما اين پل فقط ما را تا وسط راه مي رساند.
چند قدم آخر را بايد به تنهايي طي كنيم.
من يك اژدها در گريندلي گران هستم.
نفسم آتشي دارد كه از خورشيد داغ تر است.
وقتي شواليه اي به جنگم مي آيد،
در يك چشم بهم زدن مثل كلوچه دارچيني
برشته اش مي كنم.
وقتي كودك معصومي از نزديكم مي گذرد،
آهي آتشين مي كشم و او مي پزد.
بعدها در حاليكه اشكي از افسوس در چشمانم است،
به آن كودك معصوم فكر مي كنم.
من يك اژدها در گريندلي گران هستم،
اما ناهار خيلي به من نمي چسبد.
براي اينكه من بچه نسبتا خام دوست دارم
اما آنها هميشه كاملا مي پزند.
در بعدازظهر خسته كننده اي،
هشت بادكنك كه كسي آنها را نمي خريد.
با نخهاشون تصميم به پرواز گرفتند.
پروازي آزاد و به هر جا كه دلشان مي خواست!
يكي بالا رفت كه خورشيد را لمس كند – پاپ!
يكي فكر كرد سري به بزرگراهها بزند – پاپ!
يكي خواست روي كاكتوسها چرتي بزند – پاپ!
يكي ايستاد كه با بچه بي حواسي بازي كند – پاپ!
يكي خواست تخمه داغ بكشند – پاپ!
يكي عاشق يك جوجه تيغي شد – پاپ!
يكي دندانهاي يك كروكديل را معاينه كرد – پاپ!
يكي هم آنقدر معطل كرد كه بادش در رفت – ووش!
هشت بادكنك كه كسي نمي خريد،
آزاد بودن پرواز كنند و در هوا معلق باشند.
آزاد بودند هر موقع خواستند بتركند!
سلام دوستان
لطفا بر طبق قوانين انجمن علمي از قرار دادن پستهايي كه كمكي به غني تر شدن مطلب نمي كنن در ادامه ي تاپيك ها خودداري بفرماييد.
تاپيك ويرايش شد؛
موفق باشيد